De controversiis paschalibus secundo p. chr. n. saeculo exortis commentatio historica

341쪽

oαίνει βυσσον καὶ απειλῆ τήκει ρη καὶ λήθειαμένει εἰς τον αἰῶνα, ον αἰνεῖ τα νήπια καὶ et λογεῖ τὰ θηλάζοντα, ον ων σι καὶ προσκυνοῶσιν αγγελοι, λεπιβλέπων ἐπὶ την γῆν καὶ ποιῶν αυτην τρέμειν, ὁ ἁπτόμενος τῶν ρέων καὶ καπνίζονται, ' πειλῶν θαλάσσ καὶ ξηραίνων αυτην καὶ πάντας τους ποταμοὐ ' ἐξερημῶν, υνεφέλαι κονιορτός τῶν ποδῶν, ὁ περιπατῶν ἐπὶ θαλάσσης, ἐπ' εδάφους, μονογεν θεέ, μεγάλου πατρος via, ἐπιτίμησον τοῖς πονηροῖς πνεύμασι καὶ ρῶσαι τὰ ἔργα τῶν i χειρῶν σου ἐκ της του αλλοτριου πνεύματος ἐνεργείας ὁτισοὶ δόξα, τιμὴ καὶ σέβας, καὶ δια os πατρὶ ἐνάγω πνεύματι εἰς τους αἰῶνας αμήν. καὶ ' ὁ διάκονος

λεγέτω Προσέλθετε, οἱ νεργούμενοι καὶ μετ' αυτos προσφωνείτω ἴξασθε, ο φωτιζόμενοι. ἐκτενῶς, οἱ πι- i5 στοί, πάντες ὐπὲρ αυτῶν παρακαλέσωμεν, πως ὁ κύριος καταξιωσν αυτούς, μυηθέντας εἰς τον του χριστοφθάνατον, συναναστηνα -τῶ καὶ μετίχους γενέσθαι της βασιλείας αυτο καὶ κοινωνοὐ τῶν μυστηρίων inos, νωση καὶ συγκαταλέξ αυτοὐ μετὰ τῶν σωζομενων ἐν λάγια αὐ- et του ἐκκλησία ἔτι ἐκτενῶς περ αυτῶν δεηθῶμεν. σῶσον καὶ ἀνάστησον αυτούς ἐν τη, χάριτι. ' κατασφραγισάμενοι τεθελδια το χριστο αυτοί, κλίναντες εὐλογείσθωσαν παρὰ το ἐπισκόπου τήνδε την εὐλογίαν li προ- 8ειπών διὰ τῶν γων σου προφητῶν τοῖς μυουμένοις οὐ- 25 σασθε, καθαροὶ γένεσθε, καὶ διὰ ' χριστο νομοθετήσας την πνευματικὴν ἀναγέννησιν αυτός καὶ sν ἔπιδε ἐπὶ τους βαπτιζομένους καὶ εὐλόγησον αὐτο ς καὶ γίασον, καὶ παρασκεύασον ἀξιους γενέσθαι της πνευματικῆς σου δωρεὰς καὶ τῆς ἀληθινῆς σου υἱοθεσίας, τῶν πνευματικῶν 30 σου μυστηρίων, τῆς μετὰ τῶν σωζομενων ἐπισυναγωγῆς

342쪽

243δια χριστο του σωτῆρος μῶν δι - σοι δόξα, τιμὴ

καὶ σέβας ἐν γω πνευματι εἰς τους αἰῶνας αμήν. καὶ λεγέτω ὁ διάκονος Προέλθετε οἱ φωτιζόμενοι καὶ μετὰ τοὐτο κηρυττέτω υξασθε, οἱ ἐν ' μετανοια ἐκτενῶς πάντες με των ἐν μετανοία δελφῶν μῶν παρακαλέσωμεν, πως ὁ φιλοικτίρμων θεὸς ποδείξ αυτοῖς δμμετανοίας ' προσδεξηται αυτῶν τὴν παλινωδία, καὶ τὴν ἐξομολόγησιν, καὶ συντρίφ τον Σατανὰν υπωτους πόδας αυτῶν ἐν τάχει, καὶ λυτρώσηται αυτους απι της παγίδος του διαβόλου καὶ της ἐπηρείας τῶν δαιμόνων, καὶ ἐξέλη i0ται--ους ἀπ παντ- ἀθεμίτου λόγου καὶ πάσης τόπου πράξεως καὶ πονηρῶς ἐννοίας, συγχωρησ δ αυτοῖς πάντα τὰ παραπτώματα αυτῶν τά τε λούσια καὶ τα κούσια καὶ ἐξαλείφη το κατ αυτῶν χειρόγραφον καὶ ἐγγράψηται -

τως ἐν βίβλω ζωῆς, καθάρ δὲ αυτους απι παντὸς μολυ- 1σμο σαρκὸς και νεώματος καὶ ἐνωρο αυτοὐς ἀποκαταστήσας εἰς τὴν γων αυτο ποίμνην μι υτὸς γινώσκει τὸ πλάσμα μῶν, τι is καυχήσεται γνὴν ἔχειν καρδίαν

τίς παρρησιάσεται καθαρις εἶναι πλαμαρτίας πάντες γάρ ἐσμεν ἐν ἐπιτιμίοις. ἔτι πὲρ αυτῶν ἐκτενέστερον 20 δεηθῶμεν ει χαρὰ γίνεται ἐν οὐρανῶ ἐπὶ ἐν αμαρτωλῶμετανοο ντι , πως ἀποστραφέντες πῆν ἔργον ἀθέμιτον προσοικειωθῶσι πάσ πράξει ἀγαθη, να ὁ φιλάνθρωπος θεις η τάχος ευμενῶς προσδεξάμενος αυτῶν τὰς λιτάς, ἀποκαταστήση--οὐς εἰς τὴν προτέραν ἀξίαν καὶ ἀποδώσρ 25α-os τὴν ἀγαλλίασιν το σωτηρίου καὶ πνεύματι γεμο- νικῶ στηρίση αυτ ς, να μηκέτι σαλευθῶσι τὰ διαβήματα

αυτῶν, αλλὰ καταξιωθῶσι κοινωνοὶ γενέσθαι τῶν γων

343쪽

αυτο ιερῶν καὶ μέτοχοι τῶν θείων μυστηρίων, να αξιοι ἀποφανθέντες της Γοθεσίας τύχωσι της αἰωνίου ζωῆς. ετι ἐκτενῶς μὲ αυτῶν πάντες εἴπωμεν Κύριε ἐλέησομ

σῶσον αυτους, ὁ θεός, καὶ ἀνάστησον, ἐλεει σου. ἀνα- στάντες τω θεῶ διὰ του χριστο αυτο κλίνατε καὶ επιλογεῖσθε πευχέσθω δὲ ὁ ἐπίσκοπος τοιάδε l Παντοκρά 9τωρ θεὲ αἰώνιε, δέσποτα τῶν ολων κτίστα καὶ πρώταν των

πάντων, ὁ ο ανθρωπον κοσμον κόσμου ἀναδείξας διὰ χριστο καὶ νόμον δορς αὐτ ἔμφυτον καὶ γραπτον προς i0- ζην--ὁ ἐνθέσμως ς λογικόν, καὶ ἄμαρτόντι ποθη-κην οὐ προς μετάνοιαν την σαυτο ἀγαθοτητα ἐπιδεἐπὶ τους κεκλικότας σοι αυχενα ψυχῆς καὶ σώματος, ὁτιο βούλει τον θάνατον του μαρτωλοs, ἀλλα την μετάνοιαν, στε ἀποστρεψα αυτιν π της δο αυτο της i5 πονηρῆς καὶ αν ὁ Νινευιτῶν προσδεξάμενος την μετάνοιαν, ὁ θέλων πάντας ἀνθρώπους σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν, ὁ ο υμ προσδεξάμενος καταφαγόντα τον βίον αυτο ἀσώτως πατρικοῖς σπλάγχνοις διὰ την μετάνοιαν, αυτὸς καὶ νει πρόσδεξαι τῶν κετῶν 20 σου την μετάγνωσιν, τι οὐκ ἔστιν ος - άμαρτήσεταί

σοι ἐὰν γαρ νομίας παρατηρησst, κύριε κύριε, τίς ποστήσεται; τι παρὰ σοὶ ὁ ἱλασμός ἐστι καὶ ἀποκατάστησον αὐτοψ τῆ γία σου ἐκκλησία ἐν τῆ προτέρα ἀξία καὶ τιμ δια Ἀριστο καὶ θεου καὶ σωτῆρος μῶν, δι et σοι δόξα καὶ προσκύνησις εν ' γίω πνεύματι εἰς τους αἰῶνας ἀμήν. καὶ ὁ διάκονος λεγέτω Aπολέεσθε, οἱ

ἐν μετανοία καὶ προστιθέτω Μητι τῶν μη δυναμενων προσελθέτω. σοι πιστοί, κλίνωμεν γόνυ δεηθῶμεν του θεο διὰ του χριστο αυτοs, πάντες συντόνως ὁ θεω30 διὰ του χριστο αυτο παρακαλέσωμεν. περ της εἰρήνης an καὶ τῆς ευσταθείας το κόσμου καὶ τῶν γειν ἐκκλησιῶν δεηθῶμεν, πως ὁ τῶν λων θεὁ ἀίδιον καὶ ἀναφαίρετον

344쪽

την εα-- εἰρηνην μῖν παράσχοιτο, να εν πληροφορία τῆς κατ εὐσέβειαν ρετῆς διατελοsντας - συντηρήσy. ἡπὲρ της γίας καθολικῆς καὶ ποστολικῆς ἐκκλησίας τῆς απο περάτων ως περάτων δεηθῶμεν, πως ὁ κύριος ἄσειστον αυτὴν καὶ ἀκλυδώνιστον διαφυλαξ καὶ διατηρησρ μεχρι τῆς συντελείας - ωνος τεθεμελιωμένην ἐπὶ την

κειραμ- καὶ ὐπὲρ τῆς ἐνθάδε αγίας παροικίας δεηθῶμεν,οπως καταξιωσρ μῆς ὁ ων λων κυριος ἀνενδύτως τὴν

ἐπουράνιον αυτου ἐλπίδα μεταδιώκειν καὶ αδιάλειπτον αὐτῶ

τῆς δεήσεως ἀποδιδύναι τὴν φειλήν. πὲρ πάσης ἐπισκο- loπῆς τῆς - ' οὐρανον των ὀρθοτομούντων τον λόγου τῆς ' ληθείας δεηθῶμεν καὶ ὐπὲρ του πισκόπου μῶν

Τακώβου καὶ των παροικιῶν αυτου δεηθῶμεν, περ του ἐπισκόπου μῶν λήμεντος καὶ τῶν παροικιῶν αυτο δεηθῶμεν, υπὲρ του ἐπισκόπου μῶν μοδίου καὶ τῶν παροι 15κιῶν αυτου δεηθῶμεν, περ του ἐπισκόπου μ υννιανου καὶ τῶν παροικιῶν αυτου δεηθῶμεν, πως ὁ οἰκτίρμων θεὸς χαρίσηται αὐτους ταῖς γίαις αυτου ἐκκλησίαις σώους ἐντί- μους, μακροημερευοντας, και τίμιον αυτοῖς το γῆρας παράσχηται ἐν εὐσεβεία καὶ δικαιοσύνη ' ' καὶ περ τῶν πρεσβυτέρων 20ημῶν δεηθῶμεν, πως ὁ κύριος ὐύσηται αυτους απ παν- τος ατόπου καὶ πονηρο πράγματος καὶ σῶον καὶ ἔντιμον τ πρεσβυτέριον αὐτοῖς παράσχοι ' πὲρ πάσης τῆς ἐν χριστῶ διακονίας καὶ Ἀπηρεσίας δεηθῶμεν μως ὁ κύριος ἄμεμπτον αυτοῖς τὴν διακονίαν παράσχηται. πὲρ αναγνωστῶν, βψαλτῶν, παρθένων, χηρῶν τε καὶ ορφανῶν δεηθῶμεν. ἡπὲρ τῶν ἐν συζυγίαις καὶ τεκνογονίαις δεηθῶμεν, πως ὁ κύριος τους πάντας αυτοὐς ἐλεήσy. πὲρ ευνουχων ὁσίως πορευομένων δεηθῶμεν. πὲρ τῶν ἐγκρατεία καὶ ευλαβεια δεηθῶμεν. πὲρ τῶν καρποφορούντων ἐν τῆ πία ἐκκλησία mκαὶ ποιουντων τοῖς πένησι τὰς λεημοσύνας δεηθῶμεν, ' καὶ

345쪽

ὐπερ τῶν τὰς θυσίας καὶ τὰς ἀπαρχὰς προσφερόντων κυρίω, θελήμῶν δεηθῶμεν, πως ὁ πανάγαθος εὐ ἀμείψηται αὐτ ς ταῖς ἐπουρανίαις αυτο δωρεαῖς καὶ δ αὐτοῖς ν τω παρόντι κατονταπλασίονα καὶ ἐν τεμέλλοντι ζωὴν αἰώνιον, καὶ χαρίσηται αὐτοῖς - των προσκαίρωντα αἰωνια. - των ἐπιγείων τα πουράνια με των

νεοφωτίστων ἀδελφῶν μῶν δεηθῶμεν, πως ὁ κύριος στηρίση αυτοὐς καὶ βεβαιωση με των ἐν ἀρρωστία ἐξεταζομμμων δελφῶν μῶν δεηθῶμεν, πως ὁ κύριος ρυσηται

io αὐτοὐς πάσης νόσου καὶ πάσης μαλακίας, καὶ σώους ἀποκαταστήση τη πία αὐτο εκκλησία. περ πλεόντων καὶ ὁδοιπορούντων δεηθῶμεν. περ των ἐν μετάλλοις καὶ ἐξομοίαις καὶ φυλακαῖς καὶ δεσμοῖς οντων δια ὁ νομα κυρίου δεηθῶμεν. περ τῶν ἐν πικρὰ δουλεία καταπον--i μένων δεηθῶμεν. περ ἐχθρῶν καὶ μισούντων μῆς δεηθῶμεν. περ τῶν διωκόντων μῆς διὰ τι μομα os κυρίου δεηθῶμεν, πως ὁ κύριος πραύνας τὸν θυμώ αυτῶν διασκεδάσν την καθ' ημῶν ὀργήν . περ τῶν ἔξω ὁντων καιπεπλανημένων δεηθῶμεν, πως ὁ κύριος αὐτως ἐπιστρέφy. et ' τῶν νηπίων της εκκλησίας μνημονεύσωμεν, πως ὁ κύριος τελειωσας αυτὰ ἐν τω φόβω αὐτο εἰς μέτρον ηλικίας ἀγάγοι.ὐπερ αλλήλων δεηθῶμεν ὁπως ὁ κύριος διατηρησρ μῆς καὶ φυλάξη τη αὐτο χάριτι εἰς τέλος καὶ sis ται μας του

πονηρο καὶ πάντων τῶν σκανδάλων τῶν ἐργαζομένων την et ἀνομίαν καὶ σωρο εἰς την βασιλείαν αὐτο την ἐπουράνιον. περ πάσης ψυχῆς χριστιανῆς δεηθῶμεν. σῶσον καὶ ἀνάστησον μῆς, ὁ θεός, τω ἐλέει σου. εγειρώμεθα δεηθέντες ἐκτενῶς λυτοὐς καὶ αλλήλους τ ζῶντι θεῶ διὰ το χριστο αὐτο παραθώμεθα. ἐπευχέσθω οὐν ὁ ἀρχιε-m ρεὐς καὶ λεγέτω l Κύριε παντοκράτορ, φιστε ' ἐν φλοῖς Hκατοικῶν, γι ' ἐν άγίοις ἀναπαυόμενε, ἄναρχε, μοναρχε,

διὰ χριστο κήρυγμα γνώσεως οὐ ήμω εἰς ἐπίγνωσιν

346쪽

24 Tm σῆς ἀρης καὶ οὐ νύματος σου ου ἐφανέρωσεν μωHς κατάληψιν αυτὀ καὶ νυν ἐπιδ δι αυτο ἐπὶ το ποίμνιόν σου τοὐτο καὶ λύτρωσαι αὐτ πάσης γνοίας καὶ πονηρῆς πράξεως, καὶ ὁ φω φοβεῖσθαί σε καὶ γάπηαγαπῶν σε καὶ στέλλεσθαι απὸ προσώπου δόξης σου εὐμε- 5νὴς αυτοῖς γενο καὶ ιλεως καὶ ἐπήκοος ἐν ταῖς προσευχαt αυτῶν καὶ φύλαξον αυτοὐς ἀτρέπτους, ἀμέμπτους, ἀνεγκλήτους, - σιν ἄγιοι σώματι καὶ φυχῆ, μη χοντες σπῖλον η υτίδα η τι των τοι των, ἀλλ' ῖνα σιν αρτιοι καὶ μηδεὶς ἐν αὐτοῖς η κολοβὸς τελής ἀρωγε δυνατε 10 ἀπροσωπίληπτε, γενοs ἀντιλήπτωρ τολλαολσου, του ον ἐξελέξω ἐκ μυριάδων ον ἐξηγόρασας τετιμω τοὐ χριστ σου αῖματι, προστάτης, ἐπίκουρος, ταμίας, φυλαξ, τεῖχος ἐρυμνότατον, φραγμὸς σφαλείας ' τι ἐκ της σης χειρὁς -δεὶς άρπάσαι δύναται, οὐδὲ γαρ εστι θεὸς σπερ σλετερος - ἐν id σοι ἡ πομονὴ μῶν ἡγίασον αυτοὐς εν φαληθεία σου, ὁτι ὁ λόγος ὁ ὁ ἀλήθει εστιν, προσχάριστε, παραλόγιστε 'ρυσα αυτοὐς πάσης νόσου καὶ πάσης μαλακίας, παντος παραπτώματος, πάσης ἐπηρείας καὶ πάτης, ἀπὸ φόβου ἐχθροs, ἀπὸ βέλους πετομενου μέρας ἀπ πράγματος ἐν 20

σκότει διαπορευομένου καὶ καταξίωσον αυτοὐς της αἰωνίου ζωῆς της ἐν τω χριστῶ σου λυω σου τήμονογενεῖ, Φθεω

καὶ σωτῆριχμῶν, δι ου σοι δόξα καὶ σέβας ἐν Θω πνεύματι νυν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τους αἰῶνα των αἰώνωπι ἀμήν. καὶ μετὰ τ το λεγέτω ὁ διάκονος Πρόσχωμεν. καὶ ἀσπαζέσθω 25 ὁ ἐπίσκοπος τὴν ἐκκλησίαν καὶ λεγέτω II εἰρήνη, Ῥεos μετὰ πάντων μῶν, καὶ ὁ λαὸς ἀποκρινάσθω Καὶ μετὰ τοὐπνεύματος σου. καὶ ὁ διάκονος εἰπάτω πῶσιν Ἀσπάσασθε ἀλλήλους ἐν φιλήματι άγω καὶ ἀσπαζέσθωσαν οἱ το κλήρου - ἐπίσκοπον οἱ λαειο ανδρες τοὐς λαειούς, αἱ γυ- κναῖκες τὰς γυναικας τα παιδία δὲ στηκέτωσαν προς φ

347쪽

βήματι, καὶ διάκονος αὐτοῖς τερος ἔστω ἐφεστώς, πως μὴ ἀτακτῶσιw κα αλλοι διάκονοι περιπατείτωσαν καὶ σκοπείτωσαν τους ἄνδρας καὶ τὰς γυναῖκας, πως μὴ θόρυβος

γένηται καὶ μή τις νεύσ ψιθυρίσο νυστάξρ. οἱ

διάκονοι στάσθωσαν εἰς τὰς των ανδρων θύρας και οἱ-ωιάκονοι εἰς τὰς των γυναικῶν, πως μή τις ἐξέλθοι μήτε ἀνοιχθη θύρα, κἀν πιστός τις ἡ κατὰ τον καιροντης ναφορῆς εἰς δε ποδιάκονος διδότω ἀπόρρυφιν χειρῶν τοῖς ἱερευσι, σύμβολον καθαρότητος ψυχῶν θεῶ ἀνακει--i νων. φημι δὴ κἀγώ υκωβος, ὁ δελφει γωάννου -- 12 Ζεβεδαίου , ῖνα εὐθῶς ὁ διάκονος λέγim τις των κατηχουμένων μή τις τῶν ἀκροωμένων μή τις των ἀπιστων μή τις τῶν τεροδόξων οἱ την πρώτην εὐχὴν σχόμενοι προέλθετε - παιδία προσλαμβάνεσθε, αἱ μητέρες μή τις id κατά τινος μή τις ἐν ποκρίσει ὀρθοὶ προς κύριον μετὰ φόβου καὶ τρόμου στῶτες με προσφέρειν. ν γενομένων, οἱ διάκονοι προσαγέτωσαν τὰ δῶρα τω πισκοπωπρος το θυσιαστήριον, καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἐκ δεξιῶν --το καὶ ἐξ ευωνύμων στηκέτωσαν, ς αν μαθηται παρε- 20 στῶτες διδασκάλω δύο δε διάκονοι ἐξ ἐκατέρων τῶν μερῶν του θυσιαστηρίου κατεχέτωσαν ἐξ υμένων λεπτῶν ριπίδιον πτερον ταῶνος- θόνης, καὶ ρέμα ἀποσοβείτωσαν τὰ μικρὰ τῶν ἱπταμένων ζώων, πως αν μὴ ἐγχρίμπτωνται εἰς τὰ κύπελλα εὐξάμενος - καθ' εα-- 25 ἀρχιερευς ἄμα τοῖς ἱερεsσι καὶ λαμπρὰν ἐσθῆτα μετενδυς

καὶ στὰς προς τῶ θυσιαστηρίω το τρόπαιον του σταυρουκατὰ του μετώπου τῆ χειρὶ ποιησάμενος ' εἰπάτω, χάρις του παντοκράτορος θεο καὶ ἡ ἀγάπη το κυρίου μῶν

σφέoε x utrimque puncto inclusum, hinc virgula hinc puncto F

348쪽

249 - χριστο καὶ ἡ κοινωνία το αγίου πνεύματος ἔστω μετὰ πάντων μῶν καὶ πάντες συμφώνως λεγέτωσαν ὁτικαὶ μετὰ του πνεύματος σου. καὶ ὁ ἀρχιερευς υνω - - , καὶ πάντες Ἐχομεν πρὸς το κύριον. καὶ ὁ ἀρχιε- ρευς Εὐχαριστήσωμεν τεκυρίω, καὶ πάντες Aξιον καὶ δίκαιον. καὶ ὁ ἀρχιερευς εἰπάτω υξιον ἀληθῶς καὶ δίκαιον πρ πάντων ἀνυμνεῖν σε - -τως ἔντα θεὸν τον προ των γενητῶν οντα, ελου πῶσα πατρια ενχωρανοῖς καὶ

ἐπὶ γης νομάζεται, τοὐμόνον ἀγέννητον καὶ αναρχον καὶ ἀβασίλευτο καὶ ἀδέσποτον, τον ἀνενδεῆ, τον παντ- ἀγα- 10 s χορηγόν, τον πάσης αἰτίας καὶ γενέσεως κρείττονα, τον πάντοτε κατὰ τα αὐτὰ καὶ σαύτως ἔχοντα ἐξ συ τὰ πάντα, καθάπερ ἐκ τινὸς φετηρίας, εἰς το εἶναι παρήλθεν. συ γαρ ε λαναρχος γνῶσις, ἀίδιος ορασις, Ἀγέννητος ἀκοή, ἡ ἀδίδακτος σοφία, ὁ πρῶτος τῆ φύσει καὶ i5

μόνος τω εἶναι καὶ κρείττων παντὸς ἀριθμοs, ὁ τὰ πάντα ἐκ του λωτος εἰς το εἶναι παραγαγών διὰ του μονογε--s σου υἷos, αυτον δὲ προ πάντων αἰώνων γεννήσας βουλήσει καὶ δυνάμει καὶ ἀγαθότητι μεσιτεύτως υί--γενη, λόγον θεύν, σοφίαν ζῶσαν, πρωτότοκον πάσης 20

κτίσεως, αγγελον της μεγάλης βουλῆς σου, αρχιερέα σόν, βασιλέα δε καὶ κύριον πάσης νοητῆς καὶ αἰσθητῆς φύσεως,

τον προ πάντων, δι ου τὰ πάντα σὐ γάρ θεε αἰώνιε, δι αυτο τὰ πάντα πεποίηκας καὶ δι' αὐτο τῆς προ κούσης προνοίας τὰ ὁλα ἀξιοῖς δι' ου γὰρ το εἶναι ἐχαρίσω, 25δι αὐτου καὶ το ευ εἶναι ἐδωρήσω ὁ θεω καὶ πατὴρ του μονογεν λυω σου, ὁ δ αυτου πρ πάντων ποιήσας τὰ

χερουβὶμ καὶ τὰ Σεραφὶμ αἰῶνας τε καὶ στρατιὰς δυνάμεις τε καὶ ἐξουσίας ἀρχάς τε καὶ θρόνους ἀρχαγγέλους

τε - αγγέλους, καὶ μετὰ ταὐτα πάντα ποιήσας δι αυτ Ἀοτον φαινόμενον τοὐτον κόσμον καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτp. s

349쪽

γὰρ ι ὁ τον οὐραν5 ώς καμάραν στήσας κά ώς δέρριν ἐκτείνας κά την γῆν ἐπ' Οὐιενος ἱδρύσας γνώμη dun,

πήξας στερέωμα κά νύκτα καὶ μέραν κατασκευάσας, ἐξαγαγών φως ἐκ θησαυρῶν κώ τη τουτου συστολῆ γών, σκότος εἰς ἀνάπαυλαν των ἐν τω κόσμω κινου--νων ωων, ὁ τον λι- τάξας εἰς ἀρχὰς της μέρας εν οὐραν καὶ την σελήνην εἰς ἀρχὰς της νυκτὸς καὶ τον o-ρ4ν των ἀστέρων ν ουρανω καταγράψας εἰς αἶνον της σῆς μεγαλοπρεπειας, ὁ ποιήσας δωρ προς πόσιν καὶ κάθαρσιν, i αέρα ζωτικον προς εἰσπνοὴν καὶ ἀναπνοὴν καὶ φωνῆς ἀπόδοσιν δια γλώττης πληττ σης-- έρα καὶ ἀκοὴν συνεργουμένην π αυτολῶς ἐπαῖειν εἰσδεχομένην την προσπίπτουσαν αὐτη λαλιάν, ὁ ποιήσας πυρ προ σκότους παραμυθίαν, προς ἐνδείας ἀναπλήρωσιν καὶ τὸ θερμαίνεσθαι - καὶ i5 φωτίζεμαι, αυτos, ὁ την μεγάλην θάλασσαν χωρίσας της γης καὶ την με ἀναδείξας πλωτήν, την δε ποσὶ βάσιμον ποιήσας, καὶ την με ζώοις μικροῖς καὶ μεγάλοις πληθώ- νας, την δε μέροις καὶ ἀτιθάσοις πληρώσας φυτοῖς τε διαφόροις στέψας καὶ βοτάναις στεφανώσας καὶ - σι καλ- 20 λύνας καὶ σπέρμασι πλουτίσας, ὁ συστησάμενος βυσσον καὶ μέγα κυτος αὐτη περιδείς, αλμυρῶν δάτων σεσωρευμένα πελάγη, περιφράξας δε αυτὴν πύλαις αμμου λεπτ τατης ὁ πνεύμασί ποτε μεν αυτὴν κορυφῶν εἰς ὀρέων --γεθος ποτε δε στρωννύων αὐτὴν ώς πεδίον, καὶ ποτε μεν et ἐκμαίνων χειμῶνι, ποτε δε πραμω γαλήνη ς ναυσιπόροις πλωτῆρσιν εὐκολον εἶναι προς πορείαν, ὁ ποταμοῖς διαζώσας τον πb os δια χριστο γενόμενον κόσμου καὶ

χειμάρροις ἐπικλύσας καὶ πηγαῖς ἀενάοις μεθύσας, ορεσι δεπερισφίγξας εἰς δραν ἀτρεμῆ γης ' ἀσφαλεστάτην ἐπ-30 ρωσας γάρ σου του κόσμον καὶ διεκόσμησας αὐτω βοτά- ναις εὐόσμοις καὶ ἰασίμοις ζώοις πολλοῖς καὶ διαφόροις, ἀλκίμοις καὶ ἀσθενεστέροις ἐδωδίμοις καὶ ἐνεργοῖς, μέροις

350쪽

25l καὶ ἀτιθάσοις, ερπετῶν συριγμοῖς, πτηνῶν ποικίλων κλαγγαῖς, ἐνιαυτῶν κύκλοις, μηνῶν καὶ μερῶν ἀριθμοῖς, τροπῶν τάξεσι, νεφῶν ὀμβροτόκων διαδρομαῖς εἰς καρπῶν γονὰς καὶ ζώων σύστασιν, σταθμον νέμων διαπνεοντων,οτε προσταχθῶσι παρὰ os, τῶν φυτῶν καὶ τῶν βοταν- 5τ πλῆθος καὶ ου μόνον τον κόσμον ἐδημι ργησας, αλλὰ

καὶ τον κοσμοπολίτην ανθρωπον εν αυτ ἐποίησας, κόσμου

κόσμον ' ἀναδείξας εἱπας γαρ et σῆ σοφία Ποιήσωμεν ανθρωπον κα εἰκόνα μετέραν καὶ καθ' ὁμοίωσιν, καὶ ἀρχέτωσαν τῶν ἰχθύων της θαλάσσης καὶ τῶν πετει io νῶν του Ουρανοs. δι καὶ πεποίηκας αυτον ἐκ φυτῆς -- νάτου καὶ σώματος σκεδαστοs της με ἐκ του μ οντος, του δε ἐκ τῶν τεσσάρων στοιχείων, καὶ δέδωκας -τῶ κατὰ μεν την υχην την λογικὴν διάγνωσιν, εὐσεβείας καὶ σε βείας διάκρισιν, δικαίου καὶ αδίκου παρατήρησιν, κατὰ δε βτο σῶμα την πένταθλον ἐχαρίσω αἴσθησιν καὶ την μετα- βατικὴν κίνησιν. σὐ γάρ θεε παντοκράτορ, δια χριστου παράδεισον ἐν 'Eδε κατὰ νατολὰς ἐφύτευσας παντοίων φυτῶν δωδίμων κόσμω, καὶ ἐν αυτῶ ῶς αν ἐν στία, λυτελεῖ, εἰσήγαγες αυτόν, κα τῶ ποιεῖν νόμον δέδωκας mαυτῶ ἔμφυτον, πως οἴκοθεν καὶ παρ' εαυτου ἔχοι τὰ σπέρματα της θεογνωσίας εἰσαγαγὼν δε εἰς του της τρυφῆς παράδεισον, πάντων μεν ἀνηκας αυτ την ἐξουσίαν πρὸς μετάληψιν, ενὸς δε μόνου την εὐσιν ἀπεῖπας ἐπ' ἐλπίδι κρειττόνων, ιν , ἐὰν φυλάξη την ἐντολήν, μισθὸν ad ταύτης την ἀθανασίαν κομίσηται. μελήσαντα δε της ἐντολῆς καὶ γευσάμενον ἀπηγορευμένου καρπο ἀπάτην φεως καὶ συμβουλια γυναικὁ το μὲν παραδείσου δικαίως ἐξώ- σας--- ἀγαθότητι δε εἰς τὸ παντελες ἀπολλύμενον ουχυπερεῖδες σὸν γὰρ ν δημιούργημα), αλλὰ καθυποτάξας κ