Anecdota Graeca Theodosii canones. Editoris annotatio critica. Indices

211쪽

αποτροπην. 15. απόστροφον δέχεται D. 16. και ora

957, 28. ἐμνησθη. τονον δὲ ἴχει τον πρέποντα λέξει noνoσυλλαβοβραχυκαταληκτω, τουτίστιν ὀξυν μεν κ- , εαυτόν, ἐν δὲ τῆ σον '

κολο υ9. D. 17. τίνον δὲ Ψει τον Oμοιον του μεν D. 31. τυνον δὲ ἔχει ομοίως τοῖς προειρημένοις συνδέσμοις. τε τακται γὰρ ἐν τοῖς ἐγκλιτικοῖς μορίοις τοῖς απολύουσι τον τόνον προκειμένου ενὸς τφν τριων παραφυλαγμίτων, η ὀξυτόνου iiξεως

' η προπερισπωμένης M. προπαροζυνομενης η τροχα ης D. 32. του τε κατὰ D.

ενα φημίς κοινst γαρ παντων συμπλεκτικων συνδέσμων οξυνοιιε νων, σεσημειωμένου του ητοι D. 6. λόγου, προκειμένου τος

7. προείπομεν. ἔχει δὲ πνευμα ψιλόν D. '. 14. ωd ha-i het D. λέξεων. φιλουται δέ. D. ἡ96Ο, 14. αλόγουJ βραχείας ειναι D. 24. δευτέροις λόγοις τω . D. . . 25. των λέξεων. ὁ δὲ δεύτερος αυτῶν οὐκ ἐν τοῖς ιγκλιτικοῖς μορίοις D. 32. τόπον δὲ ἴχει και εὐνον Ῥοιον τω D.

9UI, 25. ἐπιτεταμένον ἐμφαίνων D. 965, 9. η του χρόνω .D. 12. μη I orn D. Idem mo1

προεῖναι, 13. ἐστι σίνδεσμος συναπτικὸς ὁ ει' τοῖς γαρ uλλους ἐπεκτεινομένους υφίστησιν αὐτοῖς D. 20. ,περισπαται I .

9 5. κανών ἐστι qόγος ἔντεχνος ἄπευθυνων Ῥοιότητα προς τοκαθόλου το διεστραμμόνον της λέξεως , 1 τουτέστι λόγος μετω τυ νης διὰ των ὁμοίων ἐπ ευθείας ἄγων η' ἐλέπων προς τὰ πλείονατο διεστραμμένον και ημ αρτημένον της λέξεως ' τὰ γάρ πλείονσπων ἐλαττόνων κανόνες. ' Προλεγομ. τῶν θεοδοσίου ονοματικῶν

212쪽

975, 1. 'THAν δὲ otι περὶ των εις Tς μονοσυλλάβων οὐδὲν εἶπεν ο s/οδόσιος ώς προς εἰσαγομενους τὸν Mγον ποιούμενος 3αὶ συντομίας φροντίζων. ἐστι δὲ εἰπιῶν ' περὶ αὐτων Οἴτωρ. eta u.

μονοσυλλαβα εἰ μεν περισπωνται, αποβολὴ -υ ο ποιουσι την γε- νιπην και ἰσοσυλλάβως κλίνονται, εἰ δὲ ὀξύνονται, περιττοσυλλάβως κλίνοντυι. των μὲν περισπωμόνων εἰσὶ παραδείγματα τοιαωνα,

Mξατο, φημι δη της φθίαος της σημαινουσης τὸ προλαβόν- πη βαρύνεται κατὰ την γενικην ομοίως u σπυς

213쪽

καὶ υει απολογίην τοιαύτην, σrι τα εἰς ας μονοσυλλαβα οξυπονοἄπαντα κυριά εἰσιν οῖον Πράς, χίς, Φθίς, . τοῖτο , μόνον, φημῶ ει το κράς, προςηγορικόν ωτι ' την γὰρ κεφαλην σημαίνει. ἐπειδη Ουν διηχχαζε περὶ τὸ σημαινόμενον, διήλλαξε .καὶ περὶ τηναλίσι κύὶ δἴκ κλίθη ομοίως λκείνοις τοῖς διὰ του ντ, αλλα διαμόνου του T. yχομεν δὲ τη χθησιν της ευθείας παρὰ Σιμωνί τον 'Foδαι οἱ τως χρυσωτυφαέθοντι πολυλιστος φαίνεται κρMς. πολύλιστὰς ὁ οανεὶ πολυλιτάνευτος. ταυτα μ ν λυομεν εἰπεῖν περὶ etων εἰς ας μονοσυλλάβων. Choerob. saOl. s. 36. r. καθαρονJ καθαρα Coisi . . Sed Choerob. s. 69: σκοπει δε οπικαθαρόν εἶπε, καὶ ου καθαρά. eto Deto rἶρ βουλεται σημαίνειν εἰς ας καθαρόν, ηγουν τὰ μη Iχοντα προ του Ξ Ουμφωνον. Idem

ώλῖ' ἰσοσυλλάβως ' κατ αποβολην γὰρ που ο ποιεῖ την γενικην,οων ο Λάας του Acire, mα περὶ λίθων γλυφης' οἰτος γὰρ λιθογλύφος ην. οτε δὲ προςηγορικὸν καὶ σημαίνει τον λίθον, Ουκοῦντίκειται σω κανόνι ' συνεσταλμενον γὰρ ἴχει το λ οῖον

καὶ λοιπὸν ως συστέλλον τό α οὐκ ηκολούθησε τω κανόνι τουτω. ιστδεν δὲ Οτι οἴ μόνον τὰ λαας τό προςηγορικον καὶ πόμέγας τὸ ,πίθετον σημειούμεθα uειν τὸ Ε συνεσταλμένον, αλλὰ καὶ τὸ κῖας τὸ παο 'πικμῶνι υομεν oεσημειωμένον ως συστέλ-

δουρὶ δὲ- ξυστω μέμηνεν αἴας αιμα τά τε μέμνων. στι δὲ τροχαῖκὸν τὸ μέτρον, καὶ μετρεῶται Ουτως δουρὶ l-ξυσl

χωρs κεῖται, ἐν di οὐ τίθεται σπονδεῖος ἐν τροχαῖκω μετρω. εισὶ δὲ καὶ ἄλλα τινὰ Λωρικὰ συστέλλοντα τὸ G. παρ 'Πσιόδω

214쪽

τρου παραβαίνουσι τον κανόνα. Id.

AhzM γινώσκειν ἔτι. οἱ Aιολεῖ ς τό τάλας τάλαις λέγουσι καὶτῖ μέλας μέ ις καὶ το θόας ωόαις, προςτιθέντες τὸ λ το δὲ ruc Aλις Ου λέγουσι διὰ την επαλληλίαν τῆς αι διφθόπου. ηυρίσκετο γὰρ ἄλλεπάλλω μος η αι δίφθογγος, καὶ iκ τούτου κακόφωνος ἐγένετο ἡ λέξις. Id. s. 72. Cf. Etum. Μ. v. μέλας. 13. των μετοχωνJ οῖον γράψας γράψαντος καὶ ω γράφας,

15. των μετοχικω3 J ἐμώς γὰρ ωἀντος καὶ ω ἱμάς, ἄνδριάς ἀνδριάντος καὶ ω ἁνδριάς, ὁμοφωνως τῶ ευθ είs.

ἔτι δει προς=εῖναι is καὶ χωρις των εἰς ας υπερ δυο συλλαβὰς

215쪽

21. ἔστι δὲ εἰπεῖν καὶ ἄλλην αἰτίαν, δι ην τοῖς δυῶκολσυνημμέναι εἰσὶν αἱ πτωσειςοῦ θει δὲ Ουτως. τὰ δυῖκὰ ὐστερογενηεἰσίν ' Oθεν πολλάκις καὶ τοῖς πλημντικῶς κεχρημεθα οντὶ τῶν

gύῖκῶν ἐν τν κοινα διαλέκτω. οτι γὰρ υστερογενη εῖοι τει Misce, δηλον ἄφ ων Ου πῆσαι υἱ διαλεκτοι Ιχουσι διῖκά ' ιδοὐ γὰρ οἱ Αἰολεῖς οὐκ ἔχουσι δυῖκά, οθεν ουδὲ οἱ 'Pωμαῖοι, ἄποικοι ἄντες των Αἰολέων, κέχθροτUι τω λῖκω ἀριθμῶ. 1πει ουν τὰ δε ἔκλυστερογενη εἰοὶ καὶ διὰ των πληθυντικῶν, ως εχπται, πολλάκις αναπληροῖνται παρὰ τρ κοιτν διαλέκτω, εικότως οὐκ I υσι πλατείας φωνάς. f. 77. κανονίζομεν τὰ λῖκὰ ἐκ των πληθυντικων, ως λέγει υ Φιλοξενος, ἐπειδη τὰ δυῖκὰ υστερογενη εἰσίν ' ὐστερον γὰρ ἐπενοήθηοαν τὰ δυῖκά. ομν ουδὲ ποῦσα διώλεπτος κωρητα σω δυῖκω αριθμοι. οἱ γὰρ Αἰολεῖς παντελῶς δυῶκὰ οὐκ ἔχουσιν, δέπερ οἱ Ῥωμαῖοι ἄποικοι οντες των Αἰολέων. f. 231. 976, 7. κοινH χωρὶς των κατὰ διάλεκτον ' Ἀτρειδαν γὰρ καὸ νυμ-φων λέγουσιν οἱ Βωριεiς αντὶ τοῖ Ἀτρειδῶν καὶ νυμφῶν. . 11. δεῖ προσθεῖναι χωρὶς των εἰς υς τυν ἐχόντων εο ῖ ἐκτεταμένον ' ἐκεῖνα γὰρ προςλαμβάνουσι τὀ οῦ καὶ οὐ φυλάττονοι το

ἰχθυς ῖς κε φάγη ob Αυκάονος ἄργέτα δημόν ,

216쪽

προρείας δέ ἐστιν εἶδος ἄφεως, uo ν τὰς παθειας ἐπηρμενας. ταυτα δὲ ὁλα περιττοσυλλαβως κλίνοντοι. ευρηνται δε καὶ ἰσοσυλ βως κλινόμενα, οἰον o Φλεγυ- του Φλεγυου καὶ οἱ Φλεγυαι τους

217쪽

Tis ειρ μαζ ὁπλρ δύο συλλαβάς , εχοντα την προ τελους συλλαβὴν εἰς φωνῆεν καταλήγουσαν, ἄπερ θελουσι και βραχεία παρα-- λῆγεσ9αι, ' περιττοσυλλάβως κλίνονται, οἰον ἁδίμας ἀδώμαντος, ἰδόμας ὀδόμαντος στι δὲ ἄνομα ἔθυους , Γαδάμας Γαδάμαντος, Πολυδάμας Πολυδάμαντος, Θειοδάμας Θειοδάμαντος, Ἀκώ- μας Λκάμαντος, φρυδάμας Εὐρυδάμαντος , υλκιδάμας ς λκιδάμ ντος. δει προςθεῖναι se χωρὶς των Περσικων ονοματων '': ἐκεTνα γὰρ καὶ μακρs παραλήγεται καὶ ἰσοσυλλάβως κλίνεται, οἰον δε- λάμας Σαλώμα, Σπιτάμως πι--α. - τὰ εἰς ας περισχώμενα, εὶ μονως κυρια ἡ υποκοριστικα η ἐπι-

σκώμματα ἡ ἄπὸ συμβεβηκότος, ἰσοσυλλάβως κλίνονται, κορια μὰν οἰον Μχνας Μηνοῦ, Zηνῶς Zηνῶ, Μητρας μητρα, κομητας εομητῶ, Φιδιτὰς Φιδιτα, Θωμῶς Θωμα, λυκῶς λυκῶ καε τὰ

ὁμοια, υποκοριστικὰ δὲ οῖον ἀστρακοῦς δοτρακῶ, πινακιδῶς πινα-ρ κιδα, λαχανῶς λπανοῦ, ἐπισκώμματα οἱον . καταφυγῶς καταφυγῶοῦ δακνῶς δακνα, απῖ συμβεβηκότος δὲ οἰον τρεσας τρεοα ὁ δειλός. εἰ δὲ μὴ οἴτως ἔχοιεν , περιταοσυλλωως κλίνονται, οἰον πελεκῶς πελεκῶντος, ιλῶς ἐλῶντος σημαίνει δὲ τον εὐμενῆ , δελῶς ἄλλῶντος, χωρις του ἄτταγας ἀτιαγα ' τουτο γαρ ἰσοουλλαβως ' κλίνεται ' ἀτταγας δε ἐστι et ὁ ἄτταγινάριον. σεσημείωται ἐν ποῖς κυρίοις τὸ Γλισῶς Γλισαντος περιττοσυλλάβως κλιθεν' ἔστι δὲ Oνομα πολεως. 27. δεῖ δὲ γινώσκειν ἔ- οι μὲν γραμματικοὶ ως προς τηνἐκφώνησιν ἀποβλέποντες λέγουσι το P ἄνεκφώνητον εἶν'αι, ηνίκα

P Xρυσβ, τω σοφω, τω Αἰνεω, οι δὲ μουσικοὶ τhq ακριβείας φροντίζοντες -λέγουσιν ἔτι ἐκφωνεῖται μεν, Ουκ ἐξακούεται δὲ διὰ τὸ μέγεθος τῶν μακρων φωνηεντων' εἰ γὰρ φωνῆεν ἐοτι, φμοι, πῶς δυναται ἁνεκφώνητον εἶναι; ἴλr ώ ερ αυλοῖ, φαοί, καὶ Oργάνου ηχουντων o αυλὸς οὐκ ξακούεται διὰ τὸ μείζονα ἐχον ἐπειν

218쪽

- μω

219쪽

D. τὰ Mς ηέ μονοσύλλοβα, ἐὰν μὲν περισπων rαι, υποβολῆ τουο ποιοῖσι Την γενικην, οἱαν ο φης του A i, o Tρης του Tρη. ταυτα δὲ παραλόγως ἔχουσι την γενικην εἰς η καΤαληγουσαν ' ov-δέποτε γὰρ εὐρίσκεται γενικη εἰς η καταληγουσα, εἰ μη ἐπὶ του- πων των δύο εἰσὶ δὲ ταυτα ονόματα κυρια. ἐαν δὲ ὀξυνωνται, δια τοὐ τος κλίνονται, οῖον σης σητός ἴστι δὲ εἶδος σκώληκος),

Fρητος .28. Drών ἔτι τὸ κόμης τὸ ἐπι της αξίας κατὰ την ἔναλο- των την Ἐλληνικην οὐ δύναται γράφεσθαι διὰ τού ι αλλὰ διὰ του η ' ουδέποτε γὰρ γενικη διὰ του τος κλινομένη αρσενικου εχε, ἐν τy παραληγουση τό P, οῖον Λάχητος, λέβητος, Λὰρ Πος, πόθνητος, τάπητος. πρόςκειται δε αροενικοῖ ' δια τὰ παρὰ τοῖς Λω-eιευοι θηλυκά ' τὸ γὰρ θέμις ωέμιδος θεμιτος λέγουσιν οἱ Βω eιεῖς - καὶ το Ἀρτεμις υρτέμιδος Ἀρτέμιτος καὶ χύρις χάριδος χ ριτος ' τούτο δε παρ ημῶν Οἴτως ἐπεκράτησε λέγεσμαι. ωςτι Ουν το κομης κλινόμενον διὰ etου τος, οῖον κόμητος, καὶ αρσενι χον ον καὶ μη απὸ Αωρίδος διαλέκτου δυνάμενον εἶναι ω εξ α θηλυκα ουδὲ γαρ ἐστι θηλυκον , ob δύναται γράφεσθαι διὰ του o. τὁ δὲ κύριον ονομα τὸ Κόμης διχως εὐρέθη κλινόμενον π θ τοῖς αρχαίοις. ευρίσκεται γὰρ Κόμου η γενικη, ' νικως δὲ καὶ Koμεω ' ευρίσκεται δὲ καὶ διὰ του τος κλινόμενον τω λόγωτων ἰαμβικων, οῖον Κομητος, ως παρὰ τω Καλλιμαχω δημεχθω χελλωνα κακοκνημόν τε Κόμητα. μετρεῖται δὲ κατὰ συνίζησιν, τουτέστι το ε καὶ α εἰς μίαν συλλαβην, οῖον δημε. χέλεώ ν

λωνα. Cons Elym. M. p. 527. 973, 9. πρ ίςκειται ,, βαρύτονα ' διὰ τὰ περισπώμενα, διὰ τὸ v.

κλης Σωκλους, Προκλης Προκλοις ' ταυτα γὰρ εἰς ους Iχουσι την γενικην ' καὶ δια το τιμης τιμηντος καὶ φθογγης φθογγ σφῆ

220쪽

- . ω Πέρση σύ δὲ ταυτα τεφ ἐγκάιθεο θυμω. σημειου μεθα παρ 'Προκλείδε ἐν ταῖς περὶ χρησμων ο rι περ και λέγουσί τινες πεπλανημένα εἶναι τὸ ω Πέρση ποικιλόδιφρε, tara πὸ χεῖρας υεσθαι. ἔστι γαρ ἐνταὐθα μνικὸν και εἰς η καταλητε. η κλητική.

30. δει νοῶν zνα κατὰ τὸ τέλος ἔχωσι τὸ Ουδετερον. τοῖτο δὲ έψηται διὰ τὸ Κλεοφόντης Κλεοφόντου ' τούτο γὰρ παρ ουδμ

τερον, φημι δη τὸ κλεος, ἐστὶ συντεθειμένον, και δμως οὐκ ἔχει

εις Ους την γενικην.

31. δει reeoσθεῖναι ἔν τω κανόνι ,,χωρὶς εἰ μὴ χαρακτὴρ κωπλίση, ' διὰ το ' εχης Ἀμέλητος και ἄμενης δαένητος' ταυτα γὰρ παρ ουδέτερόν εἰσι συντεθειμέναρ φημι δη τὸ μέλος και μένος d. τέλος , και ομως Ουκ ἔχουσιν εῖς ους την γενικήν, ἄλλα διὰ τοὐτος κλίνετGι. και ἔστιν εἰπεῖν ἔτι ἐπέπεοον χαρ τῆρι τοιουτε. εἰοί τινα εἰς ης ἔχοντα προ ποῖ n δμετώβολον και προ του ἀμε

ταβόλου φωνηεν, μὴ τὸ ζ μήτε τὸ Γ μήτε τὸ ω μήτε τὸ φ, εο

μένον τὰ κέρατα , Καβάρης μβάρητος ἔστι δὲ ὀνομα ποταμοῖ , κεφάλης κεφάλητος ἔστι δὲ ὁνομα κύριον . o ἴτως Ουν και ' Dλης υμέλητος Iστι δὲ ὀνομα ποταμοῖ καἰ ἀμένης δμένητος σημαίνει δὲ τὸ παιδίον διὰ τὸ μὴ ἔχειν μένος .32. Ου καλως 1σημειώσατο αυτό ' τό γὰρ οῦγκυλοχείλης Ουη