Anecdota Graeca Theodosii canones. Editoris annotatio critica. Indices

221쪽

ορθὸν και κλητικὴν, οῖον ὁ κοκλης οἰ Nικοκλῆς, ὁ Περικλης ω Περικλῆς, ὁ Σοφοκλῆς ω Σοφοκλῆς, 4 Ηρακλῆς ω ' Πρακλῆς.

τοῖς πληθυντικοῖς εἰς τὴν ει δίφθογγον, οἷον Λημοσθενεες Λη- ιοσθένεις, Αιομήδεες Αιομηδεις. σπανίως δὲ και ἐν τοῖς δυῖκοῖς - ευρίοκονται τὰ δίo τε εἰς την εο δίφθογγον κιρνυμενα, ως π ρAιπίνη του Σωκρατικω et Ουτω τὼ πόλει λέγει δὲ περὶ Αθηνων καν Αακεδαιμονίων , και ἐν τοῖς πληθυντικοῖς εἰς η, οἰον ιππεες

. Ἀπῆς και βασιλέες βασιλῆς ' ταῖτα δὲ 'Aττικά εἰσι, και ἐπι μονων

222쪽

τιατικὴν των πληθυντικων δια τοὐ η. . . , . . . . ' a '

δεῖ καὶ τολο γινωσκειν οτι οἱ Ἀττικοὶ ἐπὶ πων εις ης, εἰς ους ἐχλεων τὴν γενικήν, καὶ ἐπὶ των παρὰ το ἔτος δια τοὐ αποιουσι τὴν αἰτιατικὴν των πληθυντικων, οῖον ο Λημοσθένης του Θημοσθένους τοὐς Λημοοθένας, ὁ υριστοφάνης mo Γυριστοφάνους τοὐς 'Αριστοφάνας, ο δωδεκαετης του δωδεκαμους τοὐς δωδεκαέτας, o ἔπταέτης τοὐ επταετους τοὐς ἐπταέτας. τὴν δὲ εὐθειαν των πλη9υ πικῶν διὰ της αP διφθογγου ποιουσιν ἐπὶ τούτων, οῖον οι Λημοσθέναι, οἱ Αριστοφάναι, οἱ δωδεκαέται, οἱ

πταέται. 'M. ὁμοια αὐτωJ δηλονότι κύρια. - τα γὰρ ἐπίθετα μίαν ' εχουσιν ευθεῖαν τῆν ἐντελῆ μόνην ' συνρρημον γὰρ οὐκ ἔχουοιν, οῖον ἀκλεής, δυςκλεης, ἀγακλεης. παν ἄνομα μονοσύλλαβον ἐν τy συνθέσει αναβιβάζει τον τό νον, οῖον χθων αὐτόχθων, παῖς εὐπαις, θράξ Σαμόθρψξ, δαίς. ρόδαις, κλείς κατάκλεις, πούς δίπους, χωρὶς τοὐ netώs πολυπτω ποiυπτ ω κ fς τε Μέλαιναι. τὸ δὲ Μέλαιναι τόπος ἐπὶ της , Αττικῆς. Cons. Elyrii. Μ. 639, 19. 980, 1ὰ Ἱ κλέουςJ καὶ πιρακλῆος ποιητικῶς, οῖον τεῖχος ἐς ἄμφίχυτον Ηρακλῆος θείοιο.2. 'Πρακλέει καὶ j ακληῖ ποιητικως. 'Πρακλέα και Ηρα- η - , καὶ Ἀττικως θώρακλέην, καὶ 'Πρακληα ποιητικως.

223쪽

Tα παρὰ τὁ πόλις συνθετα ἀν μὲν θηλυκου μόνου. γενους γένωνται, την του απλοῖ φυ/-πιουσι κλίσιν, τουτέστι διὰ καθα- ρου του ως κλίνονται, οἰον πόλις πόλεως ἀκροπόλεως, καλλίπο-- λις Καλλιπόλεως, Ἀμφίπολις υμφιπόλεως ' ἄν δὲ αρσενικου μόνου γένους γένωνται η υρσενικου καὶ θηλυκου, διυ του δος κλμ - νοντοι, υρσενικου μὲν μόνου γένους, οῖον υ Σώπολις του ωπό- λιδος ἔστι δὲ . ἔνομα κυριον κωμικου), ο Ἀγροίπολις του Ἀγησιπόλιδος ἔστι δὲ ἄνομα στρατηγου των 'Ἀθηναίων ' τοὐτο δε καὶ υγησιπόλιος ευρηται παραλόγως , αρσενt κου δὲ καὶ θηλλαουοῖον ο φιλόπολις καὶ η φιλόπολις - του φιλοπόλιδος της φιλοπε-i λιδος, ο ὐ λις καὶ η ἄπολις του ἀπόλrδος καὶ της ἀπόλιδος. Id. s. 55. 24. μενδῖς μενδῖδος μενδῖδε μενδῖν μοZῖς μολῖδος μολῖδι ι λῖν, ἄταρτῖδος τῖδι, ἄταρτῖν. ταυτα δέ εἰσιν oνόμαΣα δαε- μόνων τιμωμένων παρὰ θειξίν. 25. τὰ ἐν τ6ῖς θηλυκοῖς σεσημειωμένωJ εἰσὶ δὲ ταυτα, Xύρυβδις παρύβδιος, Σάρδις Σου ρδιος. ταυτα γὰρ Οὐκ ἐκλίθησαν διὰ

224쪽

καὶ του Βουσιρις η δοτικη τω Βουσίρι ως απὸ του Βουσίριος .Βουσίριι καὶ κατὰ κρασιν των δυο ia εις is P, δηλονότι μακρόν, Βουσίρι, - καὶ του Κλέοβις κλεόβιος πιεόβιι Κλεόβι. 93I, 8. δεῖ προςθεῖναι ἐν πω κανόνι του τεχνικον τέσσαρά τινα, se ευρεθα υγι ης ὁ κανών, ,, ἡπὲρ μίαν συλλαβην '. διὰ τὸ τίς πονος, ,, μη ὁντα δικατάληκτα ' δια τὸ δελφίς δελφῖνος, ,, ὼnσενι- κον ' διὰ τὸ ἄσαὰ ἀσπίδος, μηνις μηνιδος, ,, αδεμ ' διὰ τὸ λευ-

πασπις λευκάσπιδες. .

s. πρόςκειται ,, μη ἔντα παρώνυμα μακροπαράληκτα ' διὰ κδ vννις γύννιδος καὶ λάτρις λύπριδος και ευνις ευνιδος. τὰ παρὰ τὸ μάντις σύνθετα διὰ etου δος κλίνονται, οἷον κοσμη ομαντις κοοκινομάντιδος, ἀλευρόμαντις ἄλευρομάντιδος, πρό

225쪽

καὶ πάλιν καπροι τε λίες τε, αλλ ουν καὶ ἐκτεetαμένον θεε αυτό,

ως ἐπι του λιες μέντοι λίεσσιν. ἡ δὲ Λιός γενικὴ οὐδέποτε ἔχει αὐτὸ ἐκτεταμένον. Et L 119: ἐκεῖνος, γὰρ ἐπλάσατο τὴν Ast υ- θεῖαν προς τὴν Ηιός γενικήν, ῖνα νομισθῆ ἀκόλουθος εἶναι ἡ

226쪽

τουτων αἰτιατικη δια et ης ει διqθογγου μόνως λέγεται, οἴκέει δὲ και δια του η. - σημειου rαι δὲ o IIρωδια ός παρὰ χω 2οφοκλει τους βασιλης δια του η γραφομένους κατὰ Την αιτιατι- ρον, οῖον

'ς ευρίσκεται. - . '.

227쪽

17. ἰστων οτι πάντα τα εἰς ους απλῶ περισπῶνται χωρὶς πων

ημάρτηταί τι, ὁμοίως ημαρτηται καὶ εις ἄλλο.19. σπανιωτέρα ἐστὶν η εις α, οῖον τον βοα ' ευρεθη δὲ σπα- ωως παρὰ Φερεκύδει τω Ἀθηναίω. - επὶ δὲ τοὐ χροῖς καὶ χους το iναντίον η μεν εἰς Γ ἐστὶν ιν πλάτε- οῖον χρῆα καὶ χόα, μητις χρόα χαλκω ἐπμυρν, .

η δὲ εἰς ν σπανιωτέρα, οῖον χρουν και χουν. 21. σπανία Dτὶν η χρησις της βοῖς εὐθείας των πληθυντικων,

μὰλλον δὲ οἱ βοες ευρηται. ἐπὶ δὲ της ο φωνούσης αὐτ' αἰ- . ' νιcιτικης, λεγω δὲ της τὰς βοῖς, πλατεῖά ἐστιν η χρησις, ως ἐν Κόλαξιν Eυπόλιδος

ctu νυν αγροῖς καὶ πρόβατα καὶ βους καὶ παρὰ τω πιρακλεων ἐν τῆ ἀυχῆ της λεσχης.22. ω βόες καὶ ὐ βοῖς ὁμοφωνως u ευθε'. 4

χρησάμενοι κGὶ εἰπόντες οἱ εbνους κακως ἐχρησαν Ζο. κακῶς καὶ παρὰ την αναλογίαν οἱ φιλόσοφοι χρωνται λεγοντες TOν νόα την αἰτιατικην των ἐνικῶν, καὶ οἱ νοες την Ἀνθ Hαν των πληθυντικων, καὶ Tobς νόας την αἰτιαTικην των πληθυντι κων. σεσημείωται παρὰ Φιλ μονι του κωμικῶ οἱ ευνοης. πο-

γὰρ ως απὸ τοὐ παρὰ φιλοσόφοις ' εὐνοες γὰρ γέγονε κατ ne οινω28. ἄρσενικὰ J ἀρσενικὰ η θηλυκά. . is34, 10. Tu εις ως μονοσύλλαβα, εἰ μὲν περισπῶνται, MaοβολΠ

, δὲ oνόματα εἰσιν ηρωων ἀρσενικὰ κύρια, ὁμοφωνουντα ταῖς πόλεσιν -- ει δὲ οξύνονται, - περιττοσυλλάβως κλίνονται χωρὶς του ζως ' τουτο γὰρ αποβολα τού s ποιεῖ την γενικην, οἰον υ ζως

228쪽

18. V ναλι ἐπὶ τούτ- πάντων ἰσοσύλλαβον ποιοῖνται κλασιν ' του γέλω γὰρ καὶ τοὐ μόνω καὶ τοδ ηοω λέγουσιν. - 24- φησὶν υρωδιανὸς ἐν τῆ καθόλου, ἐν τῆ περὶ της ευθείας τῶν πληθυντικων διδασκαλία, ως η οἱ ηρωες ευθεῖα των πληθυν-zικων ευρηται κατὰ κρῆσιν παρὰ Βριοτοφάνει ἐν υρνισιν, οιον, οι γαρ ἡρως ἐγγύς εἰσιν . '

τα εἰς ως συνθετα, εἰ μὲν κοινά εῖσι, την τῶν απλων φυλά τουσι κλίσιν, οἷον ἱδρως λυσίδρως λυσιδρωτος, ψως χρυσέρως χρυσέροπος, γέλως φιλόγελως φιλογώ.ωιος ' εἰ δὲ 'Axτικά εἰσιν,

ρορ ουκ ἐφύλαξαν τον τόνον των κοινῶν. τοὐ μὲν γὰρ ὀρφῶς 70 κοινον ορφος βαρυτονως, του δὲ λαγῶς λαγωός ὀξυτόνως. τα πολλὰ εὐρίσκονται παρὰ ' θηναίοις εἰς ως μη Iχοντα πρου- πο είαενον κοινόν, οἷον κορώνεως, φιβωλεως, δρομερίππεως,, λελι- ἰωνεως, ἱέρεως. ἔστι δὲ τὸ μ ν κορώνεως καὶ φιβάλεως ημὶ δα- ρωπεως καὶ χελιδώνεως ευη φυτων, τὸ δὲ ιέρεως τὰν ἱερέα σημαινει' ἔψεως γὰρ παρ αυτεις δ ιερεύς. εἰσὶ δὲ καὶ Περsina ονόμματα καὶ Αἰγύπτια εἰς ως ληγοντα, ἄτινα την αυτ ἐν κλίσιν ἐπι-ὁεχονται τοις εἰς ως AHooῶς' εἰ μέν ro1 προπαροξύνονται κατὰ τρο ευδ Παν, Ῥω ερ ουδἐ ἐν ταῖς ἄλλαις πτώσεσιν. ἔστι γὰρ Ἀνα-ρῶς ὀνομα βασιλέως, Σπαραμιζωῆ ὀνομα ευνούχου, Σαβακῶς, κα- ταῶτα δὲ oνόματα εἰσι κύρια. καὶ ἰστέον ἔτι τινὲς μὲν Oξύ- ω 'αυτά, et ινὲς δὲ περισπωσιν. . τὸ δὲ λαβακῶς ' μανὸς βα- ρὐνει, Σαβάκως λέγών. . .s L ut ε. 935, 30. δασύνεται μὲν η ειθεδα κανόνι τοιούτω. τό - τὸ ἀθροι- ντ ηον ηγουν ὁ σημαίνει την. ἄθροισιν δασυνεσθαι θέλει, flavvμαξα, ἁθρόον, ἄμα,.ῶπας. ουτως οὐν ἄλς, εἶτε ἐπι et ης θαλά γ' ὁπου πάντα τὼ υδατα ἶλίζονταιiκαὶ ἀθροίζονται, εἴπε inrvουτου τos, αλμυρod, εἴτε δ η συνηθεια λέγει ἄλς ουδετέρωςs

229쪽

yV -' ti ετ et αργὴν χῆνα φέρων ὀνυχεσσι πέλωρον. .

σχηματισμόν. και Iσως διὰ το μέτρον τουτο μοίησεν. . .

230쪽

ταῖνα γὰρ φνλάξαντα τὸ ω ἐν τ' γενικη οὐκ ἐφύλαξαν καὶ ἐν τη

99O, 2. πρόςκειται ,, ἄπλα ' διὰ τὰ σύνθετα, οῖον διὰ τὸ ωπό- αξ ὐπόσφαγος, νεκροβάσταξ νεκροβ- αγος. σύνθετα δὲ δώνεειν οὐχὶ τὰ ἀπὸ των ae αξ ἄπλων σίν,,τα, ἄλλα τὰ rere ἄλλων τινων συντεθέντα τὰ γὰρ ἶ- των εἰς αξ απλων συνθετα . τὴν πων απλῶν φυλά--σι κλίσιν, o ν φὐλαξ φυλακος χαρτοφυλαξ χαρτο ἔακος, θωραξ θωρακος λινοθωραξ λινοθώρακος, Φαίαξ Φειωκος φιλοφαίαξ φιλοφαίακος , ἁρπαξ ἁρπαγος φιλάρπωξ φε