Scriptores erotici graeci ...

111쪽

6 ACHILLIS TATII

της πης' in λαβώυ--ῖυλαττεν, και προ καλεσασα τον, τουτο ἐπιτεταγμενον, διεβαλλε παλιν τα κλεῖς, πως ανοῖιεν. αυται Ουν ἴσας μηχανησάμενος ο Σάτυρος γενεσθαι, την νοιξιν πειρῶ ται και ως εὐρε δυνατην, την Κλεια τε ἐπεπείκει κα της κορης συνειδυίης, μηδεν ἀντιπρῆξαι ν άρ

κ. I τις αυτων οικέτης πολυπράγμων, και

λαλος , και λίχνος, και παν , τι - εἴποι τις ονο

μα, Κώνωψ οὐτος μοι δοκε πόρρωθεν ἐπιτηρεῖν τα

πραττόμενα μῖν μάλιστα ἔπεο ην πιπιαυσας,μη τι νυκτωρ ημῖν πραχθῆ, διενυκτερευε μεχρι πορ ρωτης σπερας, αναπετάσας του δωματίου τας Θυρας, ῶσπε ἔργον η αυτον λαθεῖν wουν Σάτυρος βουλόμενος αυτον ει φιλίαν αγαγεῖν, προσέπαιζε πολλα-

custodiendiisque sibi: per foramen claves remi citratat. a. ne autem circiter aurorae ortum advocato eo, cui lioconeris imposuerat, ac redistis clavssius, aperire ostium iti-hebat lis igitur similes alias quasdam in Satyriis fabricari iratat, aperiendi periculum cit atque tu rem esentetitia procedere animadvertit Dioni puejla etiam conscii, persuasit, ne illi quoquo nimio impedimento esset id quod arte minime carctat. XX. Erat si semulus quidam, vir curiosus, loquax, ventri deditus, e quovis alio simili nomine dignus quem G nopen vocabant. Is mihi qmeoinque ageremus, pr eui observare vi&tatur Maxime vero suspicans, ne noctu aliquid tentaremus, at multam noctem ibiculi foribus apertis vigilatur ita, ut eum latere perdissicile esset quam ob rem Satyrus, hominem ad amicitiam attrahere vojens,

112쪽

κις, και κώνωπα μαλει, και σκωπτε τουνομα συν

γέλαπι και οὐτeς,ic του Σατύρου την τίνην, προ ποιεῖτο μεν αντιπαίζειν και αυτός. ἐνετίθει δε ν παιδα της γνωμης το σπονδον λέγει προ αυτόν

κα. V λίων κατεμέμφετο τον IJρομηθία πολ- λακις , ἔτι μέγαν μεν αυτον ἔπλασε και καλόν καιτην με γένυν ό πλατε τοις οδουσι, τους δε ποδας εκρῶ

ν τοις ονυξιν, ποίησε τε των - ν Θηρίων δυναμτωτερον. - τοιουτος, ἔφασκε, τον λεκτρυονα ς

βουμαι Και Ο ΙΠρομηθευς επισπας, εῖ T με μα- την ἐτι- ντα με γαρ εμα παντα ἔχεις οσα πλα τειν ἐδυνάμην η δε ορο ψα προς τουτο μόνον μαλακίζεται. κλαιεν οὐν ἐαυτον ο λέων, και η δειλίας κατεμέμῖετο, και τέλος αποθανέιν θελεν ολ δε

in eo saepe omlnnir ωConopem, quae vox c liceni denotat, appellabat, eiusque nomen cavillaini tr. Ille Satyri arte cognita, conti a iocari aut lana fingebat verian infidum animum Itaque ad eum conversus Agedum, inauit, quoniam nomen meum uides , labulam, quam de culice sum narraturiis, audi. XXI. Prometheum leo multoties inciliavit, quod minis magnum riorinosum eisinxisset, niaxillasque dentibus, unguibus viles aratravisset, ac seris aliis retustiorem es- secisset, tamen cloissius tot praeditiis gallum gallimaeeum itineret oi respondens Prometheus: isti temere, in-φiit, me accusast ego, quae praestare potui, omnia concessi verruit animus ipse ritus nac una in re infirmus est. Quocirca flebat leo, seque timissiuatis damnans, mori omnino decieverati Qua in cogitatione dum esset, in

113쪽

στόμα α' εἰροι και αυλπης και τοξοτης ἐμαυτου οἰστος και τοξον γίνομαι τοξεύει γαρ μου διαγον

μα. - παταχθεις ξαπνης βοα, και τον τετρωκότα ζητῶ. ἐγ δ παρων ου πάρειμι ομου σε καιφευγω καὶ μένω, καὶ προἱππεύω ο ανθρωπον τωπτερω γελω δε αυτον βλέπων περ τώς τραυμασιν

ορχούμενον ' λα τί δέ λόγων αρχώμεθα μάχης.

αμα λέγων ἐμπίπτει - λέοντι, και εἰς του οῖθα μου ἐμπηδα, καὶ εἴ τι αλλο ατριχον των προσωπων, περάπταμενος αμα και - βόμβω καταυλων ο δελέων γριαίνετο, και μετεστρέCετο παντη, και τον

αερα περιεχα κεν ο σε κωνω ταυτην πλεον την ορ-

γην ετιθετο παιδιαν, και ἐπ αυτοῖς ἔθιγέ πως καιτῶ. χείλεσιν και γε ἔκλινεν ει το λυπου ' μέρος,

Iuni est, eoque tibicen iaculator sum Sagittantinianetiam adilueramum memet iacio per aerem enim alae me vibrant. Vibratus ipse, tanquan teliin aliquod vulnus insero quod qui accipit, simitum clamorem edit, vul- herisque auctorem in inveniat, circlinaspicit. Ego vero absunt, .adsum, eodemque moinent & fugio, is maneo astinae hominem obelaito, atque ob vulneram tantem cer mens rideo. Sed paul vectis opus est Agedum. pugnam ineamus. Atque inter loquenduin in leonem in se periin secit, ociatos, aliasque innes capitis partes pilis carentes appetens, interani lite susurrans Irascebatur leo, seque huc illuc convertens, actem mulo vorabat Oilex ainem illius iram eo magis linlibrio habens, ipse etiam la- lira invadebat Atriue ille civi lena ad partem dolentem,

Et Terriillianus etiam adversus Fris O tubam O Ianctam. Narcionem L. I, c. ani Aυπουν Ita rescripsimiis unalibiis minutioribus con litoris secuti Cod. λαιπολ offerentem. magnitinlinem demonstraturus. Interpres quoque redditit ad Sisrare, inquit, si Potes, Pareram dolentem.

114쪽

παλαισπης υ σωμα ναειν,- την συμπλοκην --- ι των του λέοντος ὀδοντων, αυτην μέσην διαπτας

περι ἐαυτους ἐκροταλιζον. - τοίνυν ο λεων ἐκεκμηκει

κομην, ἐπηυλε μέλος ἐπινίκιον μακροτερον δε ποιο μενος της πτησεως το κυκλον, πο περιττης ἀπειρ καλίας ἀραχνης λανθάνει in σι εμπλακεις, καὶ

quae scisicet vulniis ac perat, sese incitrvans, declina vico, contracto corpore, per indituri leonis dentes, os etiam clausum pererransiens ela- laetatur. Itaque praecla inistrat Ontes jlitis niurii concors resonabant. Tan&m inani pugna defatigatus, imaue devictus leo iieverat, uni eius coinam volitando cit ciliciis culex, victoriae signum cecinit. Inde citin ampliore gyro volatiam nimia insolentia lariis piradinaeret, in aranei te lani improviso incidit atque ab eo statim deprehensus est. Quamobrem ubi nullum fugiendi lociini sibi relictum cognovit, sitam ipsius mentiam detestatus Me miseritur, inquit, qui leonem provocare ausus, tenuem aranei telam eva&re non possum. Quae Satyrus cuni dixisset Vide, inquit, o Conops, arranei tibi quoque telas esse timendas, ac simul caehinnum sustulit. XXIII. Paticis autem diebus post, cum ventri deditum Achilli. ut F

115쪽

γαστρος πτώμενων φάρμακον πριάμενος μνου --

Θεος, ἐφ' ἐστίασιν αυτο εκάλεον ὐπώπτευσε μέν τινα μηχανην, και κνει το πρωτον - δ' η βελτίστη γαστη κατηνάγκασεν, πεβεται ἐπὶ r μοπρος το Σάτυρον, εἶτα δειπνησας, ἔμελλεν απιέναι, ἐγχεῖ του φαρμάκου κατὰ της τελευταίας κύλικος ο

Σάτυρος - ' και 'is επιεν, και μικρον λαλιπων , οσον, το δωμάτιον αυτου θάσαι, καταπε- σων κειτο τον μνον καθεύδων του φαρμάκου ὀ

Σάτυρος in χει προς με, και λεπει Κέταί σοι καρυδων 4 Κώναψ ο, δε ε ... Adoti; ἄγαλγε η Και ἄμα λγεν , και ηκομεν ἐπὶ τάς Θυρας της ἐρωμένης - ο μεν πελείπετο εο δε ορέειν, υποδεχομένης με της Κλειους -ο τι, τρέμων τρο-

ριον διπλουν χαρας αμα και Cosso o με γαρ του

κινδύνου φοβος ἐθορυβει - της ψυχῆς ἐλπας'

SatyrM Conopem animadvertisset, soporisera potione con parata, hominem ad coenam vocavit mili aliquid suspicans, primum deti ectavit sed post quanici sor optimus venter pellexit, morem gessit. Cumque ad Satyriimvenisset, ac coenatus abire veller potionem ei Satyriis postremo in poculo miscuit mi ille hausta non amplius moratus, tiam quantum ad se intra cubiculum recipiendum satis esset, potiorae comite arcte dormitare coepit. Me vero conveniens statim Satyriis, Dorinit, inquit, CGnops itaque lyssis exemplo strenuus fretis. Quo dicto, ad Leucippes thalairium stibito profecti sui ius. Ille proci rabiis remansit ego me surtim excipientesione, introii, obieci inina gaudio, tum pavore tremens. Nam periculi metus animi spem contiailialaat assequendi autem spes

Lacunam hic facile animadvertas. Interpres vertit

116쪽

ελπις του τυχειν ὲπεκάλυπιεν δον τον οβον. ουτω και το ελπίζον ἐφοβέιτο μου, και χαιρε το λυπούμενον αρτι δέ μου προσελθοντος επω του Θαλα- μου της παιδος, γινεταί τι τοιουτον περ την της - ρης μητέρα. τυχεν γαρ νειρος αυτην παταξας ἐδοκει τινα ληστην μαχαιραν χοντα γυμνην, γειν αρπασάμενον αυτης την θυγατέρα, και καταθεμενον υπτίαν,

μάτην ἀνατεμεῖν - μαχαίρα την γαστέρα κάτωθεν

αρξάμενον - της -ους ταραχθεῖσα ουν πο δε ματος, ως εἶχεν, αναπηδα, και Wr τον της Θυγατρος

Θαλαμον τρέχει, ἐγγυς γαρ ην αρτι μου κατα

κλιθέντος ἐγώ με - τον ψοῖον ἀλουσας ανοιγομέναν των Θυρίδων, ευθυς ανε πηδησα. 4 ἐπι την κλώνην παρρο συνεις υν το κακον, ἐξάλλομαι, και διατων Θυρων Ῥαι δρομω, και Σατυρος ποδεχσαι τρέμοντα, και τεταραγμένον. εἰ ἐῖεύγομεν δία τους κοτους, και επι το δωματιον ἐαυτων λθομεν. metrum voluptate perfundebat. Ita quae pars animi spera bat timore angebariir: quae doletat gaiulio gestiebat. Otemni vix puellae cisti tum ingressus emun tibi matri eius horribile nescio quid in somnis Narum est. I. tronem enim lentam districto idio armariti videre visa est, qui filiam a liceret, ac supinani statuens, uterum eius iacto a pu&rulis initio, gladio secaret. Quamobrem , tu erat, nam perculsa prosiliit Mucippeiste trullan vim. prope enim erat citatis gradu ingressa est, me vix in i ct collocato. Tum vero ego, cardinum strepitii ivlito, statim exsurrexi lain vero ipsa lecto adstabat ipse, quo in perinulo versarer intelligens, exti a thalamum quam ocissi in cuciani Satyriis trementem perturbatumque ineaccepit ambo deinde per tenebras evadentes, suum quisque intra cisti luna se recepit.

117쪽

ACHILLIS TATI IDθέμενοι - σκάφει , ἐμβάντες ευό- ορνιθος iam

Λ σται Καλλιγόνην ἔχουσα. ο δε πλοῖον δε μέσην ἐπέραιν την Θάλα - ω δε τοῖς Σαράπτοις προσέ

σχον, πορρωθεν ο Καλλιο Θενης το σημεῖον ἰσων, πηντιζεν επιπλεύσας, και δέχεται με την κόρην, πλώῖ ευες πελάγιος. ἐγω δε ανέπνεtἘσα μεν ουτ δικλυ- Θέντων μοὶ παραδοξως των γάμων ηχθόμην ν ουτως ὐπὲρ δελτης προπισουσης τοιαυτη συμφορα. λίγας δε ημάρας διαλιπων, προς την κίππην λελεγόμην μέχρι τίνος επὶ των φιλημάτων ἱστάμεθα, φιλτάτη , καλα τα προοίμια προσει νη- τι και ἐρωτικόν φέρε μνάγκη αλληλοις επιθω-

meam rapueriam, navi pie in ea inscensa volucriana instar confestim avolavertim. nobis alii, ea re neqtie Visa neque audita, fugae sese mandarum nonnulli .videriant, & vocem hanc simul iniseriint Calligonen piratae avexerunt. Iam medium lembus mare tranaverat, Sareptaeqtie appropinquaverat, cum illisthenes agnito pt cui signo processit obviam, susceptaque puella in alnim se recepit. Mihi veru, cssivi hiatis atri rarier opinionem meam nuptiis, animus rediit, tametsi sororem tantam in calamitatem iliculisse non poteram non dolere. XIX. Palicis post se is titiam haec acta sunt, Leucippen iis vectis assiitus sum: Qtiousinae militena, cari iasima Leitcippe basiis insisten iis Speciosa qui leni certe initia haec int veritia alui ii etiam ex iis, ita ab ainantibus experiantiir, addanaus Age, fidei necessitatem

118쪽

μεν πίστεως ανναρ ημῶς 'Arροδίτη μυσταγωγη , ουμη τις αλλος κρείττων γένηται της λου Ταλα πολ- λακις κατεπαδων , ἐπεπείκειν την κορον ποδύξασθαί με τω θαλάμω νυκτος, της Κλειους συνεργούσης, ητις ην αυτη Θαλαμηπόλος εα νο Θάλα ς ἀ- ς ουτως. Ἀρίον ν μεγα τέτταρα ι ματα ἔχον

δυο μεν kr δεξια, δύο δε ἐπὶ θατέρα μέσος δε δε--

γε στενωπος οδος vri τ οικηματα Θυρα δε ἐν χντου σπινωπου μια ενεκλείετο. αυτην εἰχον την καταγωγην αι γυναῖκες. και τα με ενδοτέρω των οι μα- των τε παρθένος και η μη o αυτης διειληφεσαν,

δον, το - η Κλειω ο κατα την παρθένον, το δε τα- μέῖον ην Κατακοιμίζουσα δε ει την Λευκίππην η μη-

Θε δέ τις ἐτερος απέκλειε, και τα κλεις εβαλλε διαminii nobis imponamus. Nam si Veneris factis initiabimur, Deum alium nullum ea mel:orem inveniemus. His cantionibus saepitis repetitis, eam, tu me noctu thalamo sitsciperet, ivluxi, Gione etiam, quae cisticuli eius ciIram sustinebat, a sitivante. Porro thalamus ita aethficatus fiserat Ingens aderat spatium, thalamos duos dextera, sis nistra totidem continens, me si interiacente sensita quadam angusta, qua ad eos iri posset Semitae huius limen valvas, quilnis occlivleretur, a bat Inibi deg tant ni lim es. Nam malamos interiores, mutilo sibi oppositos, vi go .eius mater obtinuerant. Ex reliquis duobus propius ad introinini alter iuxta Leucippen Clioni, alter exadverso peniti asservando destinatus fueriit. Mucippen na ter ostitiam semper comitabatur: ac non ibium valvas ipsa inrita claiuletat, veritur etiam soris per alium claudi.

119쪽

6 ACHILLIS TATII

της πης' η δε λαβου--ῖυλαττεν, και περ την ta καλέσασα τονὶς τουτο ἐπιτεταγμένον, διέβαλλε, λιν τα κλεῖς, πως ανοίξειεν Tαύταις ουν ἴ- ρο- χανησάμενος ὀ Σάτυρος γενεσθαι, την ἄνοιξιν πειρ ται και ως εὐρε δυνατην, την Κλει τε ἐπεπείκει, και της κορης συνειδυίης, μηδεν ἀντιπρῶξαι ii κορ . και τεχν, ' ταῖτα ν τα συγκείμενα. κ. ΕΙ Α τις αυτων οικέτης πολυπράγμων, και λάλος, και λίχνος, και πῆ ἔ, τι - ἴποι τις ον

- Κώνωψ οὐτος μοι ἐδοκει πορρωθεν ἐπιτηρεῖν ταπραττομενα μῖν μάλαττα , ὀ περ- ὐποπτευο - , μη τι νυκτωρ ημῖν πραχθη δανυκτερευε μεχρι πόρρω

ς εσπέρας, αναπετάσας του δωματίου ας Θυρας, ωπι εργο ην αυτον λαθειν. ουν Σάτυρος βουλο- μενος αυτον ει φιλια παγῶν, προσέπαιζε πολλά

custodiendasque sibi per foramen claves recta mirabat Mane autem circiter aurorae ortum actu ato eo, ilicia oneris imposuerat ac realditis clavi is, aperire ostii in iu-hebat lis igitur similes allias quasdam in Sa riis sal N- cari irasset, aperien si periculum eit a que ut rem esententiati oceciere animadvertit, Gioni, puejla etiam conscia, peisuasit, ne illi quoquo in clo impedimento esset:

id quod arte minime carebat. XX. Erat iis famulus isiciana, Vir curiosus, loquax, ventui deditiis, e quovis alio simili normne signus quem Conopen vocabant. Is mihi, quaeclinque ageremus, proeul observare videbaturi Maxime vero suspicans, ne noctu aliquid tentarentus, ait multam noctem cubiculi ominis apertis vigilabat ita, ut eum latere perillincile esset quam ob rem Satyrus, nonainem ad attranere volens

120쪽

κις, καὶ κωνωπια εκάλει, καὶ ἔσκωπτε τουνομα συνγέλωτι κα ουτος,δως του Σατυρα την, γην, προσμπιαιτο μεν αντιπαίζειν καὶ αυτός. ενετίθει δε- παι-της γνωμης το σπονδον λέγει δε προ αυτόν

T. εις καταμωκας μου και τουνομα, ερε , σοι μυλ απο κωνωπος εἴπω.

- λίων κατεμέμφετο τον IJρομηθία πολλάκις , ἔτι μέγαν μεν αυτον ἔπλασε και καλόν καιτην με γένυν ωπλισε τοις οδάυσι, τους δε ποδας ἐκ--τυνε τοις ονυξιν εποίησέ τε - αλλων θηρίων δυνήτωτερον. - τοιουτος, ἔφασκε τον λεκτρύονα μ

την απίας; ταμεν - ἐμα παντα ἔχεις οσα πλα τειν ἐδυνάμην - δε η ψυχη προς τουτο μόνον μαλακίζεται. Ἐκλαιεν οὐν ἐαυτον ο λέων, και η δειλίας κατεμέμ*ετο, και τέλος αποθανῶ θελεν ουτ δε

cum eo saepe iocabatur, & Conopem, quae vox malicem denotat, appellabat, eiusaue nomen cavillabanar. Ille Satyri arte, nita, contra iocari qui lena finguat vermininfidum animum gerebat. Itaaue ad eum conversus Agedum , inauit , quoniam nomen meum Tlias, fabulam, piam d. cultae sum nai ratiiriis, audi. XXI. Prometheuira leo multoties inciliavit, quod citin se magnum & formosum effinxisset, maxillasque tantivus, unguiniis pedes armavisset, ac seris aliis rastustiorem es- secisset, ranae doti is tot praeditus gallum gallinaceum timeret. Cui respondens Prometheus: Quid temere, in-Piit, me accusast ego, quae praestare potui omnia es comessi verrum animus ipse ritus ac una in re inficiniis est. Quociram sebat leo, seauein relitatis damnans, mori omnino de verat. Qua in cogitatione una esset, in