Scriptores erotici graeci ...

발행: 1792년

분량: 480페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

οτι μου την δύνη ιάσω. Ω- νηκεν ο λίγω, και ἐμειαρον, Θαρσησας, ιπον οἴμοι, φιλτάτη κατερρευσε το τ'αυμα, και ζητεῖ σου την ἐπωδην. πω και - μελιτταν ἐπὶ του στοματος σερεις καὶ γαρ μέλιτος γέμεις, και τιτρωσκει σου - ληματα αλλα δέομαι, κατέπασον αὐθις και μη ταχύτην ἐπωδην παραπάμης, μη πάλιν αγρια νς το τρα-

μα Και αμα λέγων, την χεῖρα βιαιότερον προέβα

λον, και ε*ίλουν ἐλευθροωτρον δε νείχετο , --λυουσα δηθεν. η. Em τούτω πορρώεν τε προσιουσαν την ράπαιναν διελύομεν, - μεν ἄκων και λυπούμενος, ο -- ΟΠ μως ραων οὐν ἐγεγονειν , και μεστος ἐλπίδων ησε ψηνα ἐπικαθημενου μοι του ιλημα- τος - περ σώματος, και ἐφυλαττον ἀκριβως ως θη-lor , quoniam eam dolorem nihi omnem eripvisti Quaecum liuelleisisset subrisissetque, animus sini a essit, ac suDito Hei mini, carissima Mucippe, inviam rurium ataue acerbius pungor ac leus enim ad cor iisque penetravit, excantationemaue truam exposcit Apena certe truquoque in ore gestas nam, mellis plena es, Dasia tua vulniis imponum. Quare rerum, *aaeso, exmnia sed tam cito cantionem ausolvere noli, ne vulnus rectrudes u. Atque inter loquendum minii validiore con textis,ab riuinae osculanis sum. Illa, tametsi reptignare videretur, sustiniit tamen.

VIII. Interea plicui venientem ancillam conspicati. alia alio secessimus ego quidem perinvitiis ac trisus illa vero qua mente, naud sane noram. Ex illo melim mihi esse, ac spes augeri coepit; planeoue irasium in labris meis, ouasi corporeum aliquid relictum reselere sciuaelum,

92쪽

σαυρον το φίλημα τηρων δονης, ο πρωτον ἐστιν ἐραστηγλυκυ καὶ γαρ ἀπο του καλλίστου των του σωμα- τος οργανων σίκτεται στομα γαρπωνης πανον' -

- δε φῶς σκιά. αἰ - των στοματων συμβολαὰ

κιρνάμεναι, καὶ πεμπουσαι κατα των πέρνων τηνηδονην, ἔλκουσι τα ψυχας προς - ιληματα ουκουτω προτερον σθείσης της καρδίας καὶ τμ

πρωτον ἔμαθον is μηδεν ἐρίζει προς δονην φιλη-

ματι ἐρωτικω.ς Ἐπει- δε του λιπγου καιρος ην, παλιν μοίως συνεπίνομ. - νει Aa Σάτυρος ino, καί τι ποιεῖ ἐρωτικόν διαλλάτια τα ἐκπωματα, και το μεν ἐμον

τη κάρη προσπεισι, το δε ε κείνης mi καὶ ἐγχέωναμφοτέροις κα ἐγκερασάμενος ρεπεν. ἐγώ δε ἐπι

τηρησας το μερος του ἐκπωματος ἐνθα το χεῖλος κορη πίνουσα προσέθιγεν, ἡναρμοσάμενος ἔπινον, -

dula irent et , aera uaesturum qiremptam, siligenaer c stodi. m. Id enim est. lain primum amanti dulce a lincit, mini a sorinosissima iraestantissima corporis pane procreetiar in enim instrumentiam vocis est vox auternunt i lassitoriam porro cominus viam voluptatem in praecoris serrunt, animos ad sese munio suaviandum trahunt veri talem unquam asum sensibus meis ni nim allatiam iuisse, nec me autquam aliud ,'iniuriam ani torio sitavio dulcedine contenderet, cognoscere naen,ini. IX. Posteaquam coemandi templis rediit, riarsum accu- infimis Satyrilinae, qui nobis vinum mscebat, amat rium nescio quid tum praestitu. Nam pocillum Leucippes m meo, dum uti inie ministraret, o inmutabat. Ego, mi parte M iis Leucippe labra scypho adinbuerat, obseratam, eamque ori meo inserens, ac missum ad me OG

93쪽

στολιμαῖον τουτο φίλημα ποιων, καὶ μα κατεφαλαν το ἔκπωμα. ως δε εδ η παμένος, συνηκεν τι

του χειλους αυτης καταφιλω και την σκιαν. αλλο Σάτυρος συμυρασας παλιν τα ἐκπωματα ἐνη λαεεν -- τότε ηδ κα την κόρην εἶδον

μουμενην, καὶ τα αυτα πίνουσαν καὶ χαιρον δηπλεον κα τρίτον γένεσο τουτο, καὶ τέταρτον καὶ τολοιπον της μερας πως αλληλοις προεπώρουν ταφιληματα.

κορης, ως ἄψα μαλακίζεται, καὶ καθ ήαυτην --παυεται μόνη δε- παις βαδιῶται κατατα εἰθαγενατης Κλειους ἐπομένης, πριν - τον πνον τραπηναι.

ἐγώ δε σοι και ταυτην απά, διαλεγόμενος Ταυταώπων, τη Κλειοῖ μεν αυτος, - ος, παιδὶ λαλα-

culum confingens, bibebam, in ulmi poculun suavi bar. Id rod animadvertens puella, suonini etiam meu Norii in vestiola oscillari iussicavit: in Pie adnunistrator pocula no--irsum commutasset, illam facturri neum imitantem eodemque modo hilaentem anin adverti eo 'Paecinatorem etiam voluptatem cepi. Nec vero semelctiini id a nobis sitit; sed tertio etiam, ac iacto deincepsque diei resimium alter altem hasta vicissim propinai tes innasianasii riri. X. Absoluta coena conveniens me Satyriis Num tempus est inqint viritin ut te osterulo. Puellae mater ut nosti, minus, halaei, ac sola mitarii ni ivit puella fimus, iam in lecto se collocet, una tantiaminodo C in Clione, eo vi solet, se conseret veritin ego eam mi loquetulo ali lucam. Sim haec di ira ille Gionem, ego

94쪽

λέλειπτο ἐπιτηρησας ουν τε του φωτος το πολυ της

-- ἐμαραίνετο, πρόσειμι Θρασυτερος γενόμενος προς αυτην ὲκ της πρώτης προσβολης, σπερ στρατιωτης

ηδη νενικηκως, καὶ του πολέμου καταπεφρονηκως πολλα γαρ, α τοτ οπλίζοντά με θαρρειν οἶνος ερως , ἐλπις, ερημία καὶ οὐδεν πων, αλλ ως επι συγκείμενον γον, ως χον, περιχυθεις, την κόρην κατεῖίλουν. ως δε και επεπίρουν τι προυργου ποιῶ, ο κ τις μων κατοπιν γίγνεται και ταραχθέντες, νε - δησαμεν. και η με ἐ-Dαινα τρέπεται την ἐπι το δω-

ματιον αυτης ἐγω δε ἐπὶ θάτερα σφοδρα ανιώμενος,

ἔργον ουτω καλον απολήσας, και τον ψοφον λοιδορων.

Ἐν τούτω σὲ και ο Σάτυρος παντιάψει με φαιδρω τῶ

L cippe observabamus, resque e sententia processit: nam Mi Adiacta est,in Leucippe in ambulatione remansit. Ergo vespertini temporis adventu observato, priore successu aiulentior factita, ad eam, quasi miles iam victor, piignae pericula ninili iaciem, me contuli r multa enim erant , quiuiis armarias confidctana, nempe vinum, amor, spes, solitudo incinisque, quasi ex compacto ita res ageretiar, puellam mi cumplexus basiavi: cuinque praestabilius aliquid etiani tacere aggressus essem, streplius quislani post nos auditiis suit. Quanto,em pertu irati dissiluinius, Mucippvini intra ibicillum sinina, ego aliam inparim me recepi , sane quam tristis, tam praeclara occasione amissa, strepitiinique latestatus su in Interea la is vulti tit mihi obviam Satyrus aut nassai quae a n

scripti, excepto Anfitario, mi Non mile.

95쪽

υπό τινι των δενδρων λοχών, μη τις Q. ἐπ h. καιαυτος ν ο ποιησας τον ψοφον, προσιοντα Θεασαμενός τινα.ιά 'Ολίγων δε Φερων διελθουσων , ὀ πατηρ μοι τους γάμους συνεκροτε Θ ἀττον η διεγνωκει ενυπνια γαρ αυτον διετάραττε πολλά. ἔδοξεν ἄγειν μων τους

σθηναι το πυρ, και μαλλον ηπείγετο συναγαγειν - μῆς. ουτ δε εις την στεραίαν παρεσκευάζετο. εω- νητο σε τημορ τα προ τον γαμον περιοεραιον με λι-

Θων ποικίλαν ω Θητα δε το ποῦ με πορ*υρὰν ενθα ταις αλλαις ἐσθησιν, χωρα της πορφύρας, μεῖχρυσος ν. ριζον δε προ αλληλα οι λίθοι υάκινθος μεν ροδον ν εν λίθω αμεθυστος δε επορτύρετο του

his acta fuerant, omnia vicisse vi latrariar, dum sub a Nareinita lana, ne iis nobis superveniret, observabat: quin immo ille ipse venientem, nescio lena, conspicatus, strepitum ediderat. XI. lapsis paucis post diebus pateir, citius fidem omnino quam constititerat, nuptiis napis operam dare coepit. Multa enim nominem insomnia perem rctant. an Pleillas adornare sibi visus est, ignemque, dum nuptiales seces acceiulisset, exstinxit eoque magis, ut nos iungeret, properavit. liptiis trur, quae in seminarii erat, dimie dies Iani in sponsae raratrum necessaria omnia comparata suerant, monile scilicae variis lapillis sis inctum. vestis purpurea totai, nisi ou Hea pars, quae in aliis purpura constat, ex auro texta erat. Porro lapilli de pulcnmituline inter se comeniabant Myacininus lapidea quodam nuκlo rosa dirat amethystus purpurastens ad auri prope

96쪽

πυσου πλησίον is μίσω et τρέου - ψοι, την χροιαν ἐπαλληλοι συγκείμενοι δε ησαν οἰ- κ μ

λαινα η κρη τις του λθου του μέσον σωμα λευκον τω μελανι συνεφαίνετο Η δε τω λευκω το λοιπον επυρρία κορυφουμενον. ο λίθος σε - χρυσω στεῖανου-

μενος, φθαλμον εμι το χρυσχυν της δε εσθητος οὐ πάρεργον εἶχεν η πορ*ψα την βαφην ἀλλ' ἁ μυλλογου βύριοι του ποιμένος ευρεῖν τον κυνα ς και

μεχρι τουτου βαπτουσιν Ἀφροδίτης τον πεπλον η γαρ χρονος τε της πορφύρας κοκκος ' ανθρωποι απορορητος ην μικρος σε αυτην μάλυπτε καλος κοίλωρο- ποιμην ἀγρευε την αγραν ταυτην - ο μενα si προσώ-ησεν ως δε εἶδεν του κοχλου την τρα- τητα, ἐλοιδορει την αγραν, και ἔρριψεν ως Θαλα--σης σκύβαλον εὐρίσκει δε κυων το ἡμαιον καὶ κατα-

colorem vergebat. In messio lapilli tres viis,anni ira col-lmati, ut alterius ci lorem alter exciperet in unum quippe omnes coaluerant pariqiae rara nigra errat summa, quae in ini*klein surgebat, ibra media alba citi esset, iustae nigri mo ora illinc candorem communicabat lapis ipse auro i lusus aureum oculum iniit atur. Nec vero vulgari pu Nura, sed ea, aam a pastoris cane inventana Tyrii fibulantiar, qvique nunc etiam Veneris p plui tingi consuevit, vestis il lius coIor constabat. Ac suit quideri aliquamis tenapiis, in purpurae viri:us mortales nesciebant, utpote qiuni intra parvae testae cavum Mulctatur. Nedani uiuini Ut piscat Uinificiun ceperat, piscem esse pinaverat verrum testae asperitate perspecta, praedam detestatus est, ac tanquani maris faeceni vi iecit. Invenis lucrum hic inspei atum canis, ac dentilaus conrnab

97쪽

6, ACHILLIS TATII

γένυν καὶ ζαίνει τοι rarum την πορφυρον. o ποι- μην ρα τα χείλη του κυνος μαγμενα, και τραυμανομίσας την βατην προσει τι, καὶ απέπλυνε τῶ Θαλα vi, και το ies λαμπρόπερον πορφύρεσο - δεκα ταῖς χερσιν Θιγε την πορφυραν in η χείρ. νηκεν ου του κόχλου την ς ιν ο ποιμην, τι τά μακον ἔχει κάλλους πετυτευμένον καὶ λαβών -

λον ερίου καθηκεν εις τον χηραμον αυτο τ ἔριον. ς των του κοχλου τα μυστηρια τα δε κατα την γε- νυν του κυνος μασσετο καὶ τοτε την iκονήτης προ-

σύρας ἐδιδάσκετο λαβών - τινας λίθους περιθραυειτο τειχος του αρμακου. καὶ το αδυτον ανοιγε της πορ*υρας, και Θησαυρο ευρίσκει βαῖης. ιβ Εθυεν οὐ τότε ο πατη προτελεια των,

num praestantissimo langianis colore os illitis undique pertusum, .maxillae tinctae pu timuin labris colorem induxerunt. Tum pastor, canis os sanguinolentrum cernens, vulnus luna accepisse ratus est atque ad mare protactiis, aqua consperis. Ibi vero languis ille splendidior evadebat, nanusque eius contrectamio pu iras barit. Ilim eam esse testae nariiram pastor intellexit, ut innanini pulchranusinis medicamentiam in se confineret, atque in re totius arcana exploraret , coepto lanae glomere in eius latebras demersit Lana, quomiuo etiam canis rictus, langlisne insecta est ac tum purpurae imagineinalidi rit; cointritaque saxis milibusdam uicticamenti illius coum, purpurae penetralia reseravit, ulloia eque theseuriin adinvenit. XII. Quana tur ante nuptias fieri mos est, rem dι-

98쪽

δ' - αναβάλλεσθαι δυναίμην τον γάμον Σκοπουν - τος δε μου Θορυβος Mum γίνεται κατα τον μῖγωνα της οικίας ἐγεγονε δε τι τοιουτον ὲπει- θυσάμενος ο πατηρ ἔτυχε, και τα Θυματα επέκειτο τοι βωμοῖς, αεπος ανωθεν καταπτας αρπάζει το ιμρεῖον σοβούντων δε πλέον ουδεν ορνις χευ ρων την αγραν ἐδόκει τοίνυν ου αγαίον εἶναι και--πεσχον κείνην την μέραν του γαμους καλεσο

μενος δε μάντεις ο πατηρ, και τερατοσκοπους τον οἰ-

νω ληγῶται. οι σε φασαν δειν καλλιερησαι ξενίωΔιὶ νυκτος μεσου επὶ θάλατταν κοντας ορνις τυχεν πτάμενος μεῖ. το νεργον εὐάυς απεβη. ν γαρ αετον ἀναπτάντα - την Θάλατταν , συνεβηQα ναι μετι. - δε αυτ ως γενετο τον πονυπερεπονουν, και δικαίως λεγον πάντων ρνειν vinam pater saei. t. Quod simula te ipse posmia, missi se me ilicsicavi cogitabanique, quonam ni is aliivi omnia in aenapin reiici possent dua in cogitatione cinxiis dum essem, repentiniis uitam strepitiis a vir ortina siversorio exauclinis est resque ira tabuit. Qim vietinvia fruteis ter mactavinet, arisque imposuisset, delapia coelo aquilaeam rapuit, ninit iis,'iu submovere conabantiu per tentibus. Avolavit enim cum praeda omen ut , num non esse iussicatum est atque a nuptiis eo die cessariun Aretesistis autem auspicibus, coniectorabiis rem pater exposuit: mpie illi ad mare pronosci ac Iovi hospitissi sub ni illam noctein sacra lacine oportere uixeritin eo enim alibiani volarum tenuisse. Et flaui res ita perficitiir: nam volucris mi una mare versus irigens uinaan ampli apparuis. Ego eventu nosces itiis, aquilam mirum in nimium coarmendavi aviumque re uiam merito esse

99쪽

6 ACHILLIS TATI Iῶναι βασιλέα. οὐκ, μακρα απέβη του τερα-

τος το εργον.

ιγ Νεανίσκος ην Βυζάντιος, νομα Καλλισθένης

ορφανος και πλουσιος - τος δε και πολυτελης οὐ-

τος - ων την Σωστρατο θυγατέρα εἶναι καλην. ιΩ δε αδ-ori, ηθελεν αὐτω ταυτην γενέσθαι γυναῖκα και - ακοης ἐραστης Τοσαυτη γαρ τοῖς -ο- λάστοις υβρις, ως - τοις σι ει ερωτα τρυταν, και ταυτα πάσχειν - ρηματων, α ν ψυχὴ λακονου τρωθεντες pθαλμοί. Μοσελθών οὐ τω - στράτω πριν η τον πολεμον τῶῖς Βυζακτίοις ἐπιπεσέ is, ητεῖτο την κόρην ο βδελυττομενος αυτου του βίουακολασίαν, ρ σατο Θυμος ἴσχει τον Καλλισθένην, και τιμασθαι νομίσαντα πο ου Σωστράτου, κααλ ἐρωντα αναπλάττων γα ἐαυτω της παιδος

xi. Quin autem omine portendebariir, brevi tempore post evenit. XIII. Ollisthenes Byrantius adolescens , parentibus odibatus, dives, luxu perditiis, ac sumtuosus filii Is forin sani Sostrato fidiam esse auisiens eant quainquam non viderat, uxorem tamen habere optavit, ac sola aiulitione illius amore ardebat. Ea enim nominum intemperantium libido , ut etiam atria ad amandum compellantur, se mones eandem animo nu liniani, quam ociis pulchrarii- csine capri, afferam. Igitii ante, iam Byzantiis Milum inserretur, Sostrivum, puellam ut sita desponderet, rogavit. Ille ament, intemperiundi hominis vitam minime probans, non darii a se respondit Q mobrem Callisthenes, a Sostrato contemni se riuus, iracundia exarsit adique alioqin amans, puellaemi pulchrit linem sibi ipse

100쪽

το κάλλος, και ανταζόμενος ταασρατα, ελα θε σοῦ

ἄρα κακως δακείμενος ἐπιβουλευε οὐ και τον 2αστρατον αμυνασθαι της βρεως, και αυτω την επι- θυμια τελεσαι νομου γα όντος Dυζαντίοις , ιτις αρπασας παρθενον, θάσην ποιησας γυναιμα , γάμον την βίαν, προσεῖχε τουτω τω νομω και γενἐντει καιρον προς το εργον.

τουτω- του πολέμου προσπαντος , καὶ.της παAος si Wia ἐκκειμενης, μεμαθηκει με ἐκα-στα τουτων οὐδε δε ηττον της ἐπιβουλῆς εἴχετο καὶ

τοιουτον αυτω τι συνήργησεν. ρησμον ἴσχουσιν οι Βυζαντίοι τοιονδή

cmniingens, , quae oculis nondum adspexerat, naesue agitans, quam animo maximana concaeperati indignationen dissimulavit: quo modo ac ceptam a Sostrato iniuriam ulcisci, ibi sitam ipsius cupiasitatem explere posset, excogitavit. Nani cum Byzantiis lex esses, ut si quis virginem rapuisset, vinique illi attulisset, is alia nulla poena teneretur, quam ut eam matrisnonu sibi a fungeret, legi hinc animo intentus Calsistiaenes, opportunum ad eam rem te ii quaerelaat. XIV. Quamquam autem laetium ardere, puellamque do in nostrae commorari clissicci at, non inae insichas moliri destitit. In quo huiusniculi iiii Hain homini auxi lium trusit Edinina fuerat Byzantiis oraculuin hoc :Insiti, de populo plotae eo romine, sita es Desuper sisnon hallans, ponto conumina filiassis. Hic tibi Vulianum uectat caesa Pallas, Alesiae titio reddus solemnia sacra.

SEARCH

MENU NAVIGATION