Scriptores erotici graeci ...

191쪽

ψε το κυμα τοῖς Αιμπτου παραλίοις λαμβανομαι

μετα του Σαωρου προς.των ταυτην παραφυλασσον - σπων ως δε αγομαι προς τον λ ταρχρον, ταχμμε των ληστων τινες γνωρίσαος, λυουσι τα δεσμα, θαρρεῖν τε κέλευον, και συμπονεῖν αυτοῖς - αν οἰ

ρον πρωτον κα τούτω χρησμον ἴσχουσιν κορην κατα- Θυσαι και καθῆραι το ληστηριον, και του μεν πα- τος απογευσασθαι τυθείσης, το δε λοιπον σωμα σωρω παραδοντα αναχ ρέ- ως αὐτο των ἐναντίων στρα

τόπεδον περβάλλοι της θυσίας τον τροπον Λεγε -- ἐπίλοιπα, Σάτης σος γαρ ἐντευθεν ο λόγος. κ Και ο Σάτυρος λίγει' Ἀμαδ βια μενος ἐχra

το στρατοπεδεν, κλαιον, ω δεσποτα, - ωδ'ορο,

τα προ της Λευκίππης πυθόμενος, και ἐδεόμην Μενε-

Aegypti litora me tan&in fluctus erit. Qin lati oncte pago praesi si fuerant, memini Satyro ceperunt. Pe diactum autem ad eoriam diicem nonnulli ex eis mei cognitores vinculis tractis solveriint, & bono arrirnosiaque, uti amictim, in eorum rebin amnis auxilium serre iusserunt. Tunc ego Satyriina quasi meum reddi inbni poposci. At illi: Audiicem, inquetium, nobis te pri naum ostende. Interea responsum sis ab oraclito redditiam iuit, ut virginem inaniolarem, Tuum ipsoriin agmen ex piarent, immolataeque lacinore degustato, ac reliquo cor pore in lectulum datis recedorent: ut sacrificii genus ninmuni exemitum obstupefaceret. Quae relictu sum, tu,

Satyre, in minen orato.

. Ac nim Satyriis Clini ad exeminini captivus, in quit, ductus, & de Mucippe inserninio caertior fictiis essem, vicem illius dolens, o nere, flebam, Menelaum'

192쪽

λάου παντὶ τροπω σωσαι την κορην δαίμων ο τις αγαώς-μῖν συνηργησεν ἐτυχομεν τη προτεραία της Θ σίας μερα καθεζόμενοι προς τη M. πτη λυπου-

μενοι, και περ τουτων σκοπουν ' των σὲ λ στων τι-.ri ναυν ιο τες αγνοία πλανηθῶσαν, ωρμησαν - α

την οἱ δε επὶ της νεώς συνεντε οι τυγχάνου ἐπε- 'πιίρουν ελαυνειν ιις τοὐπίσω. ως δε ανουσιν λησταὶ καταλαβοντες, προ αμυναν τρέπονται καὶ γαρτις εν αὐτοῖς φ των τα του μηρο τω στόματι δεικνύντων ἐν τοῖς λατροις την μηρικην σκευην οπλ' σάμενος τε αυτος, καὶ τους αμ αυτον ουτω σκευωσας, ὲπεχείρουν μάχεσθαι προς μεν ου του πρω

τους τελθόντας, καὶ μάλα ερρωμένως αντε εαντο.

πλειόνων δε πιπλευσάντων σκαφων ληστρικων κατα- δυασι την ναυν καὶ του ανδρας -πεσοντας - ρουν.

λανθανε - κίστη κτραπειπά τις, καὶ τω ναυαγίωque, ut eam omnino servaret, odietatiar. Qua in re propitius nescio iis Deus nobis auxilio fuit Pridie enim, quam lacrincium fieret, in sitore moeroris pleni, atque iis de rebus officiti, consederamus latrones ames ali Piin navem locorum inscitia eri antem conspicati in ec in imperiim secerunt. Qui in ea erant, cognitis latroni is, retrocedere tentaveriintra sed in latrones eos praeverinterido deprelienisissent, ad resistendum sese converterrum. Ea pore navi unus illini ex iis, qui Homeri poemata in theatris recitant, vehebatur. Is c in se trum eo , quos secum diicebat, eo nabitu, io in edendis Homeri poematis uti consueverare, adornans , pugnanis initium secit, primisque grassatoribus perquam strenue essest. Sed na plures alii latronum myopamnes supervenissent, navis demeris est,is egressi ex ea viri interemti. Tum vero citant aandam, insciis illis elapsam, una cum stactae

193쪽

καθ' ημα - ροι κομισθῶσα - ο δενελαος λα- ρεπαν, και αναχωρησας ποῖ παρόντος - κἀμοὶ,

προσεδόκα γάρ τι σπουδαῖον ενδον a/αι, λανοίγει την κίστην. και όρωμεν χλαμύδα και ξίφος την in

κωπην σον παλαιστων τεσσάρων, τον σὲ σίσηρον ἐπιτη - φαντατον, δακτυλων ο ν ου πλείω νων. ως δε αν ομιενος το ξίφος ο M. ενελαος ελαθεν μετα στρέψας, και το του σιδηρου μέρος, ο ροκρον κεoo ξίφος, σπερ απο χηραμου της κώπης κατατρεχει τοσουτον, σον ἶχεν η κωπη το μεγεθος - δε οπε- στρεψεν, ταμ παλιν , αυθις ο σίδηρος - κατα- λεται τουτω o αρα, ω εικος, ο κακοδαίμων έκῶος

ἐν τοῖς Θεάτροις ἐχρητο προ τας κιβδηλους σφαγάς.

- Λέγω οὐ προς το M ενελαον Θεος μῖν, αν Θεω χρηστος γενεσθαι, συναγωνίσσαι δυνησόμε- ,α και την κόρην σωσαι , και τους ληστας λα-

navis parte mictus ad nos derideriant. an Menelaus su- misit, ac nescio quo secellens, ni praesente, a non vulgare ali ut in ea contineri putatam, aperuit Mamy- milie ac culti una, cuius manubrium palmos quatiHγr, sereum vero digitos non amplius tres longin erat invenimus Cultrum nunc Menelaus cum inscienter torsisisti, e capillo, tanquan ex antira, sere pars tanta pri diit quanta capuli longitauio fuerat; animi in contrariam rursum partem torsisset ferriin pariter intus occiit, taltim est. Eiiismodi sereo miserum illum notanen inane tris ad fictas vulnerationes in consuevisse civilinile est. XXI. Pinnio en ad Menelaum conversiis: Si stremiam, inquam ego, nunc operam navare volueris, auxilium nodis Deus feret nosque puellam se re, in laninibus minime deprehendi poterimus. Quo autem id

194쪽

Θεὼ ακουσον δὲ ποίω τροπω δέρμα προβατο λαβόντες - σι ραδινώτατον συρράψωμεν, σχημα βαλαντίου μέτρον σον γαστρο ανθρωπίνης, εἶτα ε πλησαντες θηρίων σπλάγχνων καγαλατος, την πλα-στην ταυτην γαστερα ράψωμεν, ως μ ραδίως τασπλάγχνα διαπίπτοι, καιώσκευάσαντες, κορη τουτον τον τροπον, καὶ σπλην ἔξωθεν περιβαλοντες μίτραις τε και ζωσμασιν νMυμενην την σκευην ταυτην ἐπικρυψωμεν πάντως σοῦ και ο χρησμος μιν ει το λα-

Θῶν χρησιμος - ο σίδηρος καὶ γαρ αυτην ἐστα μενην δια ταυτης ανατμηθηναι μεσην της ἐσθητος λε- γει χρησμός. ρας τουτο τ εμος, - ἔχε μα- ς α γαρ ἐρείση τις ἐπί τινος σωματος , φευγε προς

κουσι βαπτίζεσθαι τον σίοψον κατα του σωματος -

ταλείπει την αιχμην, σον την πλαστην γαστέρα ἐ- pacto fieri possit, Gipe ovillum corium quam subtilissimum in saccilli formam pira numni venti is nisgnuinlinee silenius, deiiule ferae aliciatus, ac sanguineis sertum nunc artificiose factum tueriana accommodabinius ita in exta non facile delatantiir. Hunc in modum adta nata puella, stolaque sum imposita, Guis deinde ac vidius avistis apparatum istum occultabimus. Qil sane rei perconamiuum oraclitum est, a quo responsum iit, in puella adornata cum esse ipsa per aediuiti secetur, ipsumqtie hoc serrum. Tu citiuum hunc ea fabreladium arte vicies ut, si iis imaod in ciupiis defiπre velit. eliis serietini intra capulum, tamquam inci a vaginam, currat, iis, qui spectant , tu corpus illud mergi existi- multibiis mam tamen in nranuDrii latebra recondatiar, nec λmplius exstet, iam ouantum latis sit ad fictilium ut

195쪽

μεῖν, και την κώπην ἐν πω του σία μενου τυνν.καν αποσπαση τις τον σίσυον ἐκ του τραύματος, καταρρεῖ πάλιν ὲκ του χηραμου το ξπος, ο ν της κωπης

ανακουφίζεται το μετεωρον, και τον αυτον τρόπον τους ορωντας απατα δοκῶ γαρ τοσουτον καταβαίνειν πινσταγη, οσον νεισιν - της μηχανης τούτων υνο - μενων, ους- δειεν οι ληστα την επην - τε γαρ

μματα αποκέκρυπται τα τε σπλάγχγα τῆ σφαγῆ

αποπηοη ται περ μεις ζελοντες πι τω Μωμα, γσομεν. και τοτε ἐντευθεν οὐκετι προσίασιν οἱ λησται

σώματι, αλά με. ις την σορον καταθησομεν α - κοας του λησταρχου μικρω προσθενωπόντος, δεῖν το μηρον ἐπιδε ασθαι προς αὐτούς' ὐστε ιστί σοι προ ελθῶ -τω καἰποσχέσθαι ταύτην την ἐπίαξιν Ταμα λέγων. ἐδεομην Δία ξένιον καλών, και κοινης ἄν μιμνησκων τραπέζης και V1στης, και κοινης ναυαγίας.

rvini secandum, sed pellenim pulus ipse γntingat. Quod

sinisi e vulnere gladium extranat, tantiam pariter sciri excunit, quantiis sublatiis capulus ensiuit illomi ni do spectatutum oculos talit, arbitrantibus iis, illuc t tiam, quod e manubrio exstabat, in cae,rpus defixum suisse. Haec si fiant, Iatrones artificium cognoscere neqisi- inint nam & corium tectum erit, & exta iacto vulam edesistent quae nos excipientes arae in ponemus. Nec e re ad cadaver eo tempore latrones accedent verum nos

in niuiuio collocatamus Iaire limine principem paulo ante ipse dicentem iusivisti, audacter iactum alimii sibi a nobis osteri si oportere. Licet itaque nominem te adire, paratumque ad id esse te polliceri. Quae inani dixissein, praeces etiam addidi, hospitalem Iovem invocans, communi nignae naeniae, naufragii mentionem

196쪽

δε χρηστος οὐτος' Ιεγα μεν, ε η το ε γον, ἀλλ' ὐπὶ φίλου καν αποθανέῖν λησει, γλυκυς os λατος νομίζω δε, χη, ν και Κλειτοῖωντα τε - κόρη πυθομένω μοι καταλπειν αὐτον εἶπεν παρα τοῖς ἐαλωκόσι των ληστων δεδεμένον οἱ δε των

σπων προς τον λ ταρχον - γοντες ελεγον, πάντας με του - αυτω ειλημμένους την ς το πρατόπεσον μάχην εκπεφυγέναι στε ἀποκείσεταί σοι

παρ αὐτοῦ χαρις καὶ ἄμα ελεησαι κάρη αθλίαν ἐκ

τοσουτου κακου Tαυτα λέγω πεβω και συνέπραξενη τυχη ἐγω - ουν προ την του μηχανηματος μηνσκευην. ροι- που ενελάου μελλοντος τοῖς λησταῖς περὶ της Θυσίας λέγειν, ora σπαρχος θάσας καταδαίμονα Νομος μῖν ἐστιν, ἔφη, τους πρωτομύστας της ἰερείας μεσθαι, μάλιστα ο - ανθρωπον -

XXII. Tum vel boniis hic vis r Magnum id, inquit, laciniis in sed amici musa mortem imire oportet,&

maidon, impiam, vivere adhii existimo ri gami enim nabhi Mucippe illum inter optivos vinctum resiquisse assi inavit. Dum praeterea suo a latronibus fuga elapsis renuntiatum est, ci ptivos omnes, dum pugnaretur, ad hostes transivisse Magnam itaque ab eo gratiam inlinis, ac miseram hanc puellam tot ex malis eripies. Hac oratione homirn pers si nec sortunae deinceps lavor defuit Enimvero in quae ad nostrum hoc cogitatuni perficiei diana opus erant comparandis coipabar. Menelaus autem an iam lairmnes, ut de sacoificio cum sis verba iaceret, manvenisset, eorum pri eps, ira volanis Deo, anteum tit Arapi nostris, inmut legibus caveriir, in quinumrime sunt initiari, lacrificium auspicentur, praesem

197쪽

ταθυει ωρα τοίνυν εις αυριον σοι παρασκευάψεσθαι προς την θυσίαν δεησε δε και τον σον οικέτην - σοι μυηθηναι Και μαλα ιυτος ἔτη, προφυμησόμuα, - δενος-- χείρους γενέσθαι Στεῖλαι δε υμας αυτους δησε την κορην - αρμοδίως προς την ανατομην Ῥῶ,

λησταρχος Qη, ο ιγῖον Στε, ηιεν - την κορ ν τον προερομένον τρόπον καθ' εαυτουτ και θαρρῶν παρ

εκελευσαμβα, διεξελθόντες ἔκαστα, - ως μενυ νείσω της σορου χρη, καν Θαττον αυτην o πνος ς',

την ημέραν ἔνδον μένειν si δέ τις Φων ἐκποδων γενηται.

ζε σεαυτὴν ἐπι το στρατοπεδον Ταυτα ειποντες, ἐξάγομεν αυτην - τον βωμόν και τα λοιπα οιδας. κγ. μουν κουσα, παντοδαπος ἐγιγνόμην, καὶ διηπόρουν- τι ποιησω προς το M.ενελαον ανταξιον.

tim cum o nem immolare oportet. Itaque divinam ad rem faciendam te in ras inuni cmn paratis serviun vero etiam tirum instriti, reclina operari necessarium erit. Tum Menelaus Enitentur, inqint, ut nos quoquam e vobis

inferiores non esse intelligatis. Atqui muneris quoque, in quit ille , vestri erit, puellam ita constititere, ut apte γeari possit Leucippen gini solii ipsi, lenia lininium a te propositum uerat, a locitavimus, bonoaue animo esset entes de omnidias praemonuimus, oportere scissice se tumulum ingressi, atque in eo interisii etiam, laamvis somno solveretiar, permanere in idque animum intende re, ut, si nostrum aliquis recessisset, ad latronum hostesti ansitione secta se ipsam servaret. Quae citi dixissemus, puellam ad aram duximus. Reliqua tremet vidisti. XXIII. Hac oratione varias mini animus in partes sistrahebatur neque, tu agerem, quo Menelao parent collatis in me Mnenciis gratiam reserrem, scisana. I -

198쪽

το ουν κοινότατον, προσπεπων κατησπα μην, καi προ κυνουν, Θεον , καί μου κατα την ψυχην θρίακατεα πο-δονη. L. τα κατα Λευκίππην ειχέ μοι καλως V δε Κλεινίας, εἶπον, τί γέγονεν, - εν λαος ου οἶδα, ἔτη μετα γαρ την ναυαγίαν, εὐεκώδον μεν αυτον της κεραίας λαβόμενον μοι δε κε - ρηκεν, ουκ ἶδα. νεκωκυσα ουν ἐν μεση τη χαρα ταχυ γαρ ἐῖθόνησέ μοι δαίμων τις της καθαρας ηδο- νης το δ εμε ταινόμενον υ μου, τον μετα Λευκίππην ἐμον δεσπότην, τουτον ἐκ παντων κατέσχεν Θαλασσα, ωα, την ψυῶν μόνον απολίτη, αλλακα την ταφην ω Θάλαττα γνώμων, εῖθόνησας ημῖν λοκληρου του της φιλανθρωπίας σου δράματον.

πιμεν οὐν ει το στρατόπεδον κοιU, και η σκηνης σω παρελθόντες της ἐμης το λοιπον της νυκτος pie, quod vulgo fieri solet, ad illius pedes prostrariis,

nunem amplectebar, & veluti numera quod an adorabam, an inexhausta interim voluptas animum meum perflusisset. Posteaquam rem, quod Leucippen attinenar. in nito esse vidi, quid de Clinia iactum esset, tragavi. M laus autem fracta illum navi antennae adhaeremem vicisse verum quo dei eps delatus suisset, ignorare omnino se, respondit. Quamobrem in ipso laetitiae moeso non ponti non contistari, forte autem solidum noc mini gau- sum evenire Deus alimiis noluithmea cause evenisse, ut ouem fecitndum Leucippen maxime omnium onservanam. is nullis reperireriir, sed solus ex omniinis maris saevitiam experius suisset, quo non modo anima, Verum etiam sepulci careret O inniatim mare rei intemina nonis benignitatis tuae mictunt invulsisti. Cetenim inde digressi ad exercitiin una prosecti sumus, meoque in rentini noctis Achιll. Tat. Κ

199쪽

διετρίψαμεν, και τε πραγμα ου ἔλαθε τους πολλους. M'. Aμα τῆ ἔω, --τον ενέλαον τω στρα επω και πάντα λέγω. Lo. συνηδετο, και τον ε--λαον ποιειπα φίλον πυνθάνεται ποση δυναμίς εστ τί. vαντίοις. ο σε ελεγεν, πασαν εμπε in Θαιτην ἐθης κώμην ανδρων απονενοημένων, κὰ πολυ συνθΘροισθα ληστηριον, ως εἶναι μυρίους Λεγει στρατηγός Ἀλλ' ημῖν αυται πέντε πλιάδες καναὶ προς εῖκοm των ἐκείνων. αῖσονται σνοσον ουδέπω προς τούτοις ἔτερο λσχίλιοι - αμαὶ το Δέλτα και πηλίου πο ν τεταγμενων - τους βαρβάρους Και--λέγοντος αυτου, πά ,στρέχει τις, λέγων, ἀποτου Δελτα προδρομον κειν του κεῖθεν στρατοπεσου, και πί τε λέγειν αλλων μερων δατριβειν του δισπ-λίους τους γαρ βαρβάρους τους κατατρεχοντας πε

reliquum trans mus. Facti autem illiin lania late disse. minata est. XXIV. Ubi sim illiixit, Menelaum ad citarenidet duo xi remque omaeni exposui. Qui ea deletainis, Menelaum in amicitiam recrepit ac de advel seriorum numero pereontatus est Meiaelaira, vicinum illum pagum in probis hominilnis plenum esse, latronesque perqirum frequα tes in iam decem milliun numeriun implerem, convenisse dixit. Tum iamludes Atqui millia ii De haec nostra, invali, viginti eorum facile obsistere poterant: MIamquam non ita multo post alia duo aderunt ex iis, qui reseonem, quam Delta vocant, ac Heliopolin, a tartam trariam excuti nilnis tuennir Iluere diim Charinulas Mecnarraret, puer nescio quis ingressus, numnii exercinis a regione Delta adesse significavit, reserentem, ea mili trum millia duo linquet adhuc dies nudum Barbaros quidem certe incursionibus modum fecisse vertim cum

200쪽

-- ι μελλούσης δε κειν της δυναμεως, τον ορ- νιν αὐτοῖς επιδ σαι τον ιερον φεροντα του πατρος ταν ψην ανάγκαι ησαν τοσούτων επι ειν την

κε Καί Τίς ο ορνις υτος ο τις τοσαυτης, εῖν,

τιμης ξίωται ποίαν δε και κομίζει ταφηνι Φοῖνιξ μεν ο ορνις νομα το δε γενος Aiθίον μεγεθος κατα

ταωνα, την χροιαν ταως εν κάλλει δεύτερος κεκερασται μεν τα πτερα χρυσω καὶ πορφύρα αὐχεῖ δε τονηλον δεσποτην, και η κεz- μαρτυρεῖ στεφά --

σε γαρ αυτην κυκλος ευφρος. λίου δέ εστιν ο του κυκλου στεφανος εικων κυάνεος εστιν, ρόδοις εμφερης, εὐειδες την Θεαν Ἀκτῖσι κομα - εισιν αὐται πτερων

ἀνατολαί μερίζονται δε αὐτου Aiθίοπες με την λην λιγυπτιοι δε την τελευτην επεινῶν γαρ αποθά',

συναρονω σε τουτο πασχε μακρω,9 ο παις αυτον επι it cohories iacturae essent, semii volucrem patris se pultarum serentem sis appropinqirasse ac propterea tantiam temporis prosectionem vitat re coactas filisse. XXV. Tum ego: Qisisnam nic iiuntiun volitinis est, mi honoris rantrum tritaliciar aut quodnam sepulcrum Vol ra nomen, nauium, Phoenix est. Atinae apud Aethiopes nascitiir, pavonis magnitii sine atoue colore sed pulchrit sine pavo seciindiuis Pennas auro purpura interpictas habet, solisque se avem esse glori riir id quod caput eius testiuina iacit. Nam ingeniosissi- Ine factam coronam sustinet, citius octis imaginem Solis resera Glore caeruleo est ri se faeie adspectu tuondo, assius proiectis penitae enim Mucialae radios inuitamur. Ea vero conditione est, ut vivo Aethiopes, moi ria Aegyptii potiannir Gai primim enim vitam e nam orae commutavit, quae res non nisi longum post tem