Scriptores erotici graeci ...

211쪽

σωμα του πυρος τηνία ν γίνεται δε παρα τοῖς Ε, λησι ἄνθος Αἰθίοπος ποιοῦς. εστιν δε παρ 'Iνδοῖς ουκανθος, ἄλλα πέταλιν, οἷ παρ' μῖν τα πέταλα των

των ο μεν κλέπτων την νοην, και την δμην, --δίαυται - γαρ λαζονεύεσθαι προς τους, μὰ si την ηδονην η τοῖς πολίταις φθονεῖ α δε της ρος μικρον ibi ση και υπερβλτους ορους, ανοίγει της κλωπι την ηδονην , και ανθος αντι υλλο γίνεται , καιτην δμην ἐνδυεται μέλαν τουτο ροδον ἀὼν εστ δε τοῖς Θασι σιτίον, ως τοῖς βουσι παρ μῖν πο

ατλουν ἐκ πρων γονης αυτ τραφεις, ο δέ τε παῖς κατα την τροῖην, και το πνῶμα πέμπει κατωθεν ευμ απτατον , ο της νοης -τω γε γονε πηγη. - Ἐπει ουν ἐκ των λόγων απηλλάγηρον του στρατηγου, μικρον διαλιπων οτι οὐ ναταί τις τρω-

eolorati sint. In Graeicia flos orini Aethiopum colorem reserens aut apud Indos non flos, sed irons est, cuiusmodi me iunt, quae in arboribus nostris cernuntur. ADque illic isitani effariini odoremque caelans, nullo in pretio est, sive quia inter notos gloriari miniis habeat voluptatis, sive auia vivus sici invideat sin veri e pa- tria tem a paulurn modo excudat, finesciue trimstandire, laetentem sitavitatem in aperium prosere ac e seonde in θω rem mutatiis odore in ulatuita Indoriina ni flos est,qirem nigram rosam via m. Hac eleptant vestitntiar, maeniadmodiuina gramine apud nos di ves Iutur a primo

sere ortu anulo eiusni si muti ira Milii cibo si dein odorem re idit, aluummi odoratissimum ab no, Ne spiritiis sons est, efflat. VI. Posteamiam loquendi finem Charmides fecit, non multum temporis abire passiis, qui enim amore ciuei

212쪽

9εις νέχεσθαι, θλιβόμενος - πυρι, το MDε- λαον μεταπεμπεται , και της χειρος λαβόμενος λε

αρα σου Πριτος, σοι με ραδας, μοι δε ανασί-σεις την et χην - Θελης Λευκίππη με ἀπολώλεκεν σωσον δέ - οῖάλεταί σοι παρ αυτης ζωαγρια, μισεις α σοι μεν χρυσοι με πεπτηκοντα της δακο

Τους με χρυσους εχε και φυλαττε τοῖς τας χαριτας πιπράσκουσιν ἐ- ίλος ων, πειρασομαι γενέ- ψαι σοι χρησιμος Ταυτα πων, ἔρχεται προς με, και πάντα καταγορευρει ἐβουλευομέ- ουν τι δίιπραττειν εδοξε δε αυτον απατησαι τοτε γαρ ἀντι- mini illius aesti iactariir dolori serendo par esse ne-msit, menelaiani ad se, alum manu prenenda, atque, Ex iis, inquit, quae Cluopnontis causa fecisti, veriana taamicitur esse intellexi quare me quomae non deteriorem invenies Gratiam a te mini tridui pervelim, fidi sine lactu iam laci inviin nr: ni vero eiusmocii, ut si velis. animae incoluminteni relictas Leucippe meis: dust tum servato. Illa uui, tae pro reddita vi debet, nondum persolvit verum ego pro truo in me cinitati Deis neficio numnin aureos vinquag:nta sono auo. Duiscippe ipse, quot voluerit, accipiet. Tum vero Menelaus rPecimiam inquit, truamini nave, atque illiis,'iubus --naIi Deneficia iunt, serva. Ego cum in micitiam mea ceperis, peram dati, ut ne me frustra recepisse teri relligas Quae inini diriuet, me convenit, remque omnem exposuit. Quapropter,initul nos agere oporteret cogitetire coepimus in eamque tandem sententiam venimus, ut hominem sellaremus. Negare enim trunc non poteriun ,

213쪽

λεγειν υκ κίνδυνον ην, μη και βίαν προ παγ το-φευγειν αδυνατον πα- με ληστων προκεχυμένων, τοσουτων δε στρατιωτων των ἀμ αυτον οντων.

και πομιμνησκοντος της ευεργετιας, πενεωσε. MIοι

δε δκαιαν δέησιν, λίγην αυτη χαρίσασθαι με σμίαν μερων, ἐστ αν, την Ἀλεξάνδρειαν-ῖί -

πολλοὶ μάρτυρες Εις μακραν, ο αρμίδης εἶπεν, ας την χάριν ἐν πολέμω δε τίς ἐπιθυμίαν αναβάλ

λεται στρατιωτης σὲ ἐν χερσιν - μάχην , πως οἶδεν ζησεται τοσαυτα των Θανάτων ε ιν οἱ

cum periclitum esset, ne vini intentaret. ει neque lagam ars ipme, in a latroninus loca omnia obsesia essetu, ipse tot circunt se nisues haberet, ullo pacto lae. t. VlI. Igitur paulo post reueisita ad natanid. Men laus, rem consedisse se, inqint ac puellani primo quitani

perquam obstinate tenvisse veritintanae cum ipse preces adniuisisset, ac beneficii naemoriarn renovasset, tandem annulisse. Unum annina, atque id non iniustum, in syvisse, nempe ut dies pauci concederentiar, donec Alex-aiulciana perveniretur lociliri enim , in quo tum degebant, villam esse, & in luce posita omnia, multosque testes habitura. natanides vero Serum, inquit, o milii beneficium esse vis. In bello atrurna quis cupiditaten explere disseras Miles enim proelium iamiam inituriri, quin modo victurum se cernis esse possit, in tot morti adi- Ἐν ιρσὶν ἐχων μάχην Pro a Tibuli. Ι,3 49

Verbialiter, ut Apollon Rhod Nune Liae sub tantino caedes, nunc I iii 3,in inde Virgil. e. u , vulnera semper; 4 . Nunc mare; nunc leti mille pente Viae.

214쪽

αιτησαί μοι παρα της τύχης - ἀφαλειαν, καιμενω ἐπι πολεμον νυν dελεύομαι βουκόλων' ενδον μοι της -υχης αλλος πολεμος κάθηταῆ στρατιώτης

με πορθεῖ τοξον ἔπιν, βελος χων νενίκημαι, πεπλη-

ρομαι βελων καλεσον ανθρωπε, ταν οὐ μενον επείγει, τραυμα. ψω - ἐπὶ τους πολεμιους ἀλ-λα δαδας ο εμ αννι κατ μου τουτο πρῶτον Mενέλαε, σβέσον το πυρ καλον τ οιώνισμα προ πολί-

ὁην, και φοβηθεις προ μου, ταχύ τι σκέπτεται πι-

riis pateant mihi a sortiina incolumitatem Impetra, ego exspectabo. Sane linc ego pugnam mina pastoribus commissuriis sum; ast ita meo in pectore bellum geritur Arcia igittis armatus me miles expugnat. Victus ipse, ac omni ex parte vulneribus confossus sum. Messicum itaque mini, o bone, quamprimum messe: vulnus enim celeriter, escit. Cumaue ignem ipse in nostes immittere parariis sim, Amorem faces in me iam coniecisse sentio. Tu flaminam nanc, enelae, mihi prius exstingue optimum fuerit auspicium, ainatorie inprimis c mgre si quam manus in noste conserantur Venus me ad Martem simittat Tilmmenelaus Tuinet ipse, inquit. vides, iam dissicile illi sit, praesentem , praetereaqtiearnantem , virlina latere. Atqui iacile, inqisit Gaarinices, fuerit Quopnontem illo a luci. Verum Menelaus Cha micti nimium properare utens, ac nath etiam timens, celeriter pud quod ad persuadendum erat aptum, Om-

215쪽

Θανον, κα λέγει Βούλει την ληθειαν κουσαι

Xαρμίδης ειπεν, ἐνταυθα τρεις μάρας τέτταρας αὐ-

οτθαλμους κέτω του ἐμους, και λόγων μεταδοτω ἀκουσα Θέλωχωνης, χειρος θίγειν, ψαῖσαι σωμα-

τος αυται γα ἐρωντων παραμυθιαι. ε εστι δε αυτ και ιλῆσα τουτο - ουκ ἐκωλυεν η γαστηρ. η. L. ουν ταὐτὸ Mενελαος ἐλθών ἀπαγγε πιι μοι , προς τουτο αεβόησα ως Θαττον - ἀποθωνοιμι, εἴπερ ιδω Λευκίππης φίλημα αλλοτριου μενον. ου τι γαρ, εφην, ἐστι τούτου γλυκυτερον το ἐν γαρ

ἔργον Azροδίτης και ορον ἔχει - κόρον, - ουώἐστιν, Γαν dor αυτου τα φιληματα φίλημα a

mentiis Visne, inquit, cunctationis veram causam audire puella in menstruis heri esse coepit. dilaniolarem a viro abstinendum est. Dies igitiir, in tuu Cnarinules, tres, quatuorve hic exspectissiimus tantum enim temporis es rei satis erit. Interea vero, quod lane ab ea fieri potest, utilen&in se mini praebeat, vectaque mecum faciat. Vincena ego illius audire nianum trangere, corpus conti ecta re aveo animi enim amore saucii allevamenta nam sunt. Quid vero ρ suavium dare an non licet 8 cum rei huic impedimento esse menses nequeant. VIII. Haec cum reversiis Menelaus mini renuntiasset, ad exti enia illius verba non potiti sin exclamarem, morinae malle, iram pati, ut Leucippes osculo mitispiam imatum: duo malit, inquam, suavius est Z Veneris procili dilabio congressus Ἀκκlum satietatem abet, nec prorsus quidquam est, si basia eximas Basilin vel nullo fine

216쪽

virili αίριστον ἐστιν - ακόρεστον, και καινον αεί. τρία γα τα καλλψτα - του στόματος νεισιν, --πνοη, και ανη φίλημα τοῖς με γα χείλεσιν αλληλους φιλουμεν - δε της ψυχης η της δονης ἐστι πηγη πίστευσόν μοι λέγοντι, Μενέλαε, ἐν γα τοῖς κακοῖς Τορχησομαι - μυστηρια ταυταμόνα παρα Λευκίππης ἔχω καγω ἔτι μένει παρθί- νος μεχρι μόνων,-χιλημάτων ἐστί μου γυνη ν οέ τις αρπάση μου και ταυτα, ο φέρω την φθοραν eυ μοιχεύεταί μου τα φιληματα L -ουν in οMενελαος, βουλης μῖν ρίστης δει και ταχιστηεερων γα τις, εις οσον μεν εχε την ελπισα του τυχεῖν, φέρει, ις αυτ το τυχειν αποτεινόμενος Γαν δε

terminariar, nulla satietate anicit; sed semper recens est. Tria profecto sunt, quae ab ore praestantissim pro i-s nriar, Hillinis, vox, invium Labri utique sunt, quae sese in ostillis inclis mutuo contingunt feta voluptas e fonte, ii in miniis sitim est, mirat Gede mihi, Menelae, non enim in nralis occillis revelare me putat, ego init dum a Leucippe basiis exceptis, consecivus sum. Illa virgo aahii est, nec nisi oscillando mulier facta est. Quae si quis mihi basia etiam eripere coneriar, utique notam hanc inuri mihi non seram. Me vivo rasiainini area nemo constuprabit optimo ergo, inquit Menelaus celei runoque consilio erit opiis Amans enim, iam- diuinitiden assi piscendi spes adest, aequo animo fere, eo ceptam adeptionem aninio inclitiam continens. At si re-

217쪽

σαμενοι, ἐπικαλυπτουσιν ανωθεν καλάμη καν μαω ν υπο δε την - καλαμων μηχανην ἐστάναι κατωξυλινον οἴκημα τα Θυρας νεωγμένον ii τον ροφον του βοθρου , καὶ την πτωσιν του Θηρος λοπιν τον μu

λεου δίκην ποδέχεσθαι, - τως κυνηγέτας ἐκθοροντας εὐθυς ἐπικλείειν του πώματος τας Θυρας , - ἔχειν --την αγραν, mra, προς γε το καρτερον, Θα αν αυτου κρατησtiti βία τα γαρ αλλα εσπιν

Καὶ ο ενέλαος, Η γα ἐλέφαντα, ἔφη,

arundinibusque ac terra cooperire, labiecta tramen arta lignea milius fores in superiore parie ad fossae altitia finem adapertae sint diunde omitto aliquo in loco, donec laet-lua decidiit exspectare porro eam superascendinatem deorsum statim seiri, atque ab area, tanquam a mibili, exci

pi trum venator celeriter accurrere . ac

illoque ni Mi Milua potiri, quoniam tranti alioqui roboris sit, ut vi a loquam capi nequeat. sse enim mini rei qius omniuus sui partibus robustissimam, tum ciue adeo dura, ut serro estina oedere nolit, meritoque et nantem Aegyptium inici posse fecitndum enim roboris locum elephanto Indo obtinere. IV. Tuin Menelaus An vero etiam elephantem immait, vicini Maxime, inmiti Gaarmides &ex iis etiam, Pii procreationis eius increduviein Pias Mauram cliij v

218쪽

σχολην Κύει μεν αυτον Ῥητηρ χρονιωτατον δέ μιγα δέκα ' ἐνιαυτοῖς πλάττει την σποράν μετα

τοσαυτην ἐτων περίοδον τίκτεται , τ αν τοκος γερον

γένη u. δία τουτο οἶμαι γίνεται μέγας την μορ*ην , αμαχος την αλκην, πολυς η βιοτην, βραδυς την τελευτην βίον γαρ αυτω λέγουσιν περ την Ηουδαικορωνην ' τοιαύτη ἐστιν ἐλεφαντων η γένυς , οἷα των

ter pervestimueriint, alusivi. At notris, inauam ego, non nisi pictum speetare hactenus sicivi. Tum Uiarinides: Ego vos, inquit, rei nutus nescios esse inplitis non patiar. Atque in sciatis, longaevum illum, ac maxime senem, Mter parit annos enim decem in utero semen informandum continet. Deitule exacto annoriani huiusmodi ciuTimilo, in ilicem edit, oeni an senestente. Hac de causa co ore linmenso, Crobore insuperabilii, is uaclo gissima, auippe supra Hesiodeae comicas annos vivere tra-iuitur,igni arbitror Elepnantoriin talis est niaxilla, qua-

Δέκαὶ Haec citarantiles cum των ἐκλελειπότων χρηστηριεον tibi Vulgo Plinius Η. N. I. VIlI, exestat Hesi Huni sub Naissis e c. Is Derem annis gestare in tium sona aetates animalium varias νιάνι exstinae sdem Plautus enumerantem Stich. ct l, c. ne Ἐννιανοι ζωσι γενια λακέρυζα Audavi Depe noe vulgo Hrier. κορώνη Solem inphanein pavidamisti 'A- οῦν αβωντων. petuos decem ine ἐννεαγαρα κορώνη lioque Est annos. apud Aratum, aruum illud pro- Aristoteles autem ist. Anim veth um, Cornuibus vivarior, ad V, c. I 3, ain amplitus biennio quod respicit oratius I. IV, gestari in utero statuit. c. 3 de inodo supersunt , locum comteis Gulae tengonbira D

219쪽

βοων ἐστιν η κεφαλη συ με γαρ α ιαν, εἴποις κιρας πιν αὐτω λπλουν το στομα ἔστι τουτο ελε-ςαντος καμπυλος οδους μετα - τούτων - οδομ- ανθίσταται αὐτω προβοσκις, κατα σάλπιγγαμεν κα την ψιν καὶ το μέγεθος, εὐπειθης ρος το ελεῖαντα προνομεύει γαρ αὐτω τας Ποῖας, καὶ παν τιουν ἐμποδων ἀρησε σιτίον. εων μεν , ψον ελοςαντος, λαβεν τε εὐεις καὶ επιπτυχθεισα κάτω προς τρο γενυν - στόματι τρο ροῖν δακονεῖ - Ατι των αδροτερων - τούτω προβάλλει κύκλω τηναγραν περιστίγξας, και το παν νεκούφισε, καιωρε ε αν δωρον δεσπότ επικάθηται γαρ αυτω τις ἀνηρ Αἰθώ: καινος λεῖαντι ιππευς ν' και κολακεύει, καὶ οβλαι, και η φωνης αἴσθεται, και μαστίζοντος ανεχεται ηδ μάστιξ αὐτω πελεκυς σιδηρους. Πον δε ποτε και Θεαμα καινον ανηρ Ἐλληνανεθηκε ν κεφαλὰν κατα μεσην του Θηρίου την κε-le tauri caput. Ac si tu illitis os vuleres, coriaua duo hahere iudicares vertim non cornua, sed dentes repandi

sunt, e tortini medio su mi proboscis, iam ranum v ant, forma istagnini sine ninae similis, .sis, quaesivi usui sunt, percommota. Ea enim, dum, isti qisul sis apnini Diiciuir, corripit. Ac si ex iis fuerit, quiniis in Dum animal id uti consuevit, sumit statim, seque mentum versiis inflectens, ori ossere sin sinus, contorta in i culum manu sustolliit, ei mire pori igit: insidet enim illi Aetniops vir, qui novus illitis eques est. Bhinditur vero etiam, rior dat, cloquentem intelligit, verberari patinir serie videlicet clavi, quae flagelli loco adnibetur Atlii mirauite a uiddam etiam vularenae aliquando memini, aecum scilicet nescio quem c

put suum in belluae caput ollis inserre, Miluamque aperti

220쪽

ανθρωπον ἐγκείμενον Μῖοτερα οὐν ἐθαυμαζον, καὶ το ανθρωπον της ἀπομίας, καὶ τον λεῖαντα της φιλανθρωπίας ο δε ανθρωπος ἔλεγεν, τι και μισθον δεδωκώς τω Θηρίω προσπνειν γαρ αὐτω και μο-

σης άρμακον οἶδεν ου την Θεραπείαν ο ἐλέφας, καὶ προῖκα ουκ ανοίγει στόμα, αλλ. ἔστιν ατρος αλαζων,

καὶ τον μισθον πρωτος αἰτῶ κανέως, πεβεται, καὶ παρέχει την χαριν, και απλοῖ την γένυν, και τοσουτον ἐκμεται κεχροως ο ν ο ανθρωπος βούλεται. οἶδε

γαρ τι πεπρακε την σμην.

ποιεiται και την τροφην ἶνδῶν γαρ η γη γείτων ηλίου. πρωτοι γαρ ανατέλλοντα τον Θεον ρωσιν νδοὶ καὶ αυτοῖς Θερμότερον το - ἐπικαθηται, και τηρεῖ τοoris anhelitu laeenteni hominen perii ulcere. In quo sane& hominis audaciam, S lepnatui benignitatem admirabar. Met cedent vero belluae a se persolutam AE aromatrum paene Indicorum ad ea odorem actatum fuisse, Graecus ille aiebat, ita capitis dolorem removerit, elaphantemque id minime ignorare: eoaue gratis os non aperire: sed stiperbi medici more praemium inprimis poscere quo ac ceptis, parere, ac gratiam referres, os pandere, in eo aperto, itani liii iiii leni homo velit, exspectare, melsigeritem scilicet, odorem se vetulidisse. V. Tum ego : Unde, inquam, tam Gesorini belluaerani suavis Mori x cibo, inquit, Uaarinules, quo ad eam. rem maxime idoneo utinar Imlorum regi Soli vicina in primique ipsi orientem illum aspiciunt, calicioresque illius radios experiuntur, ita ut etiam quasi igne