Scriptores erotici graeci ...

발행: 1792년

분량: 480페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

1 8 ACHILLIS TATII

πλαγὰς ουν, και Θεοπεμπτον εἶναι νομίσας το ανθρωπον, M Γοργίας, πον, τυγχάνεις Ου μεν οὐν, εἶπεν, αλλαααιρέας Γοργίας γάρ σε απολωλεων. Ετι μαλλον εῖριξα, και λέγω Τίνα ταυτην απω- λειαν, και τις ἐστιν ο Γοργίας δαίμων γάρ μοί iς αυτον ἐμηνυσε νύκτωρ συ δε διηθης γενο των Θείων μηνυματων Γοργίας η μεν, Ζη,διγυντιος στρατιωτης νυν δε - στιν, αλλ εργον γεγον των βουκο- λων. ηρα δε της σης γυναικος ων δε υσειπαρμακευς, σκευαζει τι αρμακον ερωτος, και πείθει τον διακονουμενον μῖν Aιγύπτιον λαβεῖν τοπαρμακον, και εγκαταμίξαι τήτης Λευκίππης ποτω. λανθάνει δῶκρα

τω χρησάμενος - οῦαρμάκω καὶ το φίλτρον εἰς μανίαν ἀρεται ταυτα γάρ μοι χθες ο του Γοργίου Θεράμπων ιηγησατο, ος τυχε μεν αυτω συστρατευσαμενος tor adsum. Quamobrem obstupesectus, hominen mi a Deo sissum existimans muni tu, inmaam, Gorgias es Minime, inquit ille, sed Chaerea Gorgias is fuit, qui calamitaten tibi peperit. Cum ego maiori eniam stupore oppressus, Quaenam, inqliam, haec calamitas, aut quis hic Gormias est Dein enim me, nescio quis noctu admonuit. Age iniqii tu, qvid sibi sivina haec monita vetuit, ex pone. Tum ille: Gomas, inviit, Aegyptius inles filii:

enitus Is uxoris tuae amore tenebatur. Qimque nariira veneficiis edulis esset, amare main potionem comparavit, ac Aegyptio vestro administratori pinuasit, ut eam Dincippe potui infunderet. Verum ita casus atriuit, ut Plennore in priuiens pharmaco usus sit, ac pro amante im sanam reci siderit. Haec omnia eius ipsius Gorgiae famulus heri mihi narravit, qui sorte citi eo in bello , quod

242쪽

τυχη αιτε χρυσους τέτταρας περ τη ιάσεως ἄχει Gησιν, τερου φαρμάκου σκευην δ' οὐλύσει τὸ

προτερον 'Aλλα σοι μεν εῖν , αγαθα γενοιτο της διακονίας τον ανθρωπον ον λεγεις, ἄγε προ ημας. Και μυε απηλθεν ερο δε προ τονἈιγύπτιο εισε

Θων, τύπτων τε αυτον πυξ κατα των προσωπων, καὶ

δευτέραν δε και τρίτη , Θορυβων δ' ἄμα και λέγων,

ειπον Τι δεδωκας Λευκίππη και ποθεν μαίνεσαι; U δε οβηθεις, καταλεγε παντα, - μῖν ο Xαι- ρεα λγησατο. ον μεν οὐν εἴχομεν εν φυλακ καθείρξαντες. ιστ. Καν τουτω παρην ο Καιρεας γων τον -- Θρωπον λεγω οὐ προ αμῖοτερους ους με τετταρας χρυσους-- λάβετε μι-ον ἀγαΘης μηνυσεως. ακούσατε - - - περ του φαρμάκου ορ- ως

eonti a pastores mshina est militavi illumque vestra cauti misse a fortuna servatum, simile vero videriar. Is promidendi ilicolumitate nummos aureos latilis dari sibi petit, ne sicamentum habere se affirairans . quod prioris vim solvat. Atqvi tibi quoque, inquam ego, pro beneficio isto gratia reseretur. Verum nunc, quem dicis, nem amesse. Atque ille quklem abiit ego vero Aegyptium ministriini domi conveniens pugnis in aciem uerum ac tertio pereus , a mnaci voce Quidnam Leucippae dedisti uir te insaniit una peraeiretactiis ille, quae ex maereae sermone didiceiram , nimia enarravit. Ηonim ni itiique in custodiana declinius. XVI. Interea cum Gomae famis Chaerea reversus est quibus pectiniani statim dissolvens, Evangesta, inquam, accipite sed, quae mea de medicantento vestro sententia sit, audite. Naesentium puellae huius malorum

243쪽

κὰ των παρόντων, γυναικι κακων αἴτιον γεγονε φάρμακον. - ακίνδυνον δε ἐπιφαρμάσσειν τα σπλάγχνα - πεφαρμαγμένα. -ε, ἴπατε, ς τι καιεπιι το φάρμακον τουτο, και παρόντων - σκευ σατε χρυσοῖ δεέμ αλλοι τέτταρες μισθος, αν - τω ποιητε Καὶ λανθρωπος, Δίκαια, ε , φοβῆ τα ἐμβαλλόμενα κοινα, και παντα ἐδωδμα και --

τος τουτων πογευσομαι τοσουτον, σον και η γ

ν λάβοι Και - κελευε τινα πριάμενον κομίζειν, ἔκαστον εἰπών. στε ταχυ με ἐκομίσθη, παρόντων o. μων συνετριψε πάντα ομου, και δεχα διελων ομεν αυτος, Ζη, πίομαι πρωτος, ο δε ασώτη γυναικί. κοιμηθησεται δε πάντας σι λης νυκτος λαβουσα προ δε την ἐω και τονάπνον κα την νόσον αποθηπιπαι. Λαμβανε - του φαρμάκου πρωτος αυτος, ο δε λοιπον, κελευε προ την ἐσπέραν δουναι πιῶν. Ἐγω

causam potionem iuisse scitis: idcirco minime nitrum existimo, ut inlaetam pharmaco alvum aliis rursum meduca nil irritentus. Agitedium ergo, quis hoc in incilicetimento insit, denuntiate, ac praesentibus nobis parare. Quod si seceritis , alteram tantani pecuniam munera dabo. uni famulus ille, Iuste, inquit, soranulas C t: uin Maae paranda sunt, communia & esui apta omnia Uredas velitui ego tantiini mihi ex iis sumam, quantrum puellae daturus sum. Ac statim quendam singula nonsi- Irasin enitum ire , at te assere iussu, aliaque omnia spectanti is nobis coturivit diruinasque partibus Hanc, inquit, prior ipse Eam alteram inlisaeri dabo: Prae illa epota, totam omnino noctem dormiet. AdverItante luce, somno, morbo liberabitiar. Ita primus ipse potionem Musu reliquum ut vesperi puellae clar

244쪽

απειμι, zη, κοιμηθησόμενος το γαρ ζάρμακον -- βουλεται. αυτ εἰ- απηλθε , τους τέτταρας χρυσου παρ μου λαβων Τους δε λοιπους, φην, δώσω, ι μίσειεν ἐκ της νοσου.

πιας προσηυχόμην-πω ' γης τέκνον, φαρμακον , ω δωρον 'Aσκληπιου, αληθεύσοιέν σου τα ἐπαγγελματα, ευτυχέστερον μοι γενου καὶ σωσμου τηνς ατην νίκησον το βάρβαρο εκῶ και αγριον φάρμακον. αυτα δους τοῦς μακωτα συνθηματα, και καταφιλησας το ἔκπωμα, δωμι, Λευκίππη πιεῖν. - ως ο ανθρωπος εἶπε, μετα μικρον ἔκειτο καθευδουσα καγω παρακα θημενος, λεγον προς αυτην ςακουουσαν 'Αρά μοι σωφρονησειας α θω. αρα μέποτε γνωρίσειας αρα σου την φωνην κείνην απολενο- μαι ἱ μαντευσαί τι και νυν καθεύδουσα και - χ ες

rii , praecepit: mite, Proniani ira potio cogeret, dormitum ire testariis, nummis quatuor coeptis Mit. Nam reliquos, simulatque Leucippe vavalui et numerari1-

riri me tramiseram.

XVII. Posteaquam dandi medicamenti tenipiis venit, illiu ego miscens, ita sum alloc iis interi a genita, atque ab Aetallapio momilium generi primum data medicina, utinam, rae mihi de te promissa bertim, vera silui'rii mihi proseria esto, devictoque barbam lagrem veneno illo, carissimam puellam ilicolumem redditis. Hac me sicinae terim data, poculoque dissuaviato, puellae potionem de si quam non ita mulio post somnus, uti vii ille praesignificarat, γmplexus est. Acinam ego ei assidens dormientem , vias aiuliret, ita propenuiuiam assatus sum: Verene tu nunc resipisces' cquic rei me agnosces lii ego vocem tuam auctam ρ Age, iam aliquid etiai

245쪽

του Γοργίου κατεμαντευσω δικαίως ευτυχεῖς αρα μαλ- λον κοιμωμένη γρηγορουσα με γαρ μανίαν δυστυχεῖς τα σε ἐνυπνιά σου σω ρονεῖ. αυτα μου διαλεγομένου ς προ ακούουσαν Λευκίππην, μόλις η πολ υκτος ως ναταίνεται, και η Λευκίππη θέρογεται, και η η φωνη Κλειτοῖων. ναπηδησας is

πρόσειμί τε αὐτη, και πυνθάνομαι πως ἔχει - - κε με μηδενί ἔπραξεν ἐγνωκέναι - δεσμα δε ιδου- σα ἐθαύμαζεν, και ἐπυνθάνετο τίς ο δησας εἴη εγωνιδων σωτρονουσαν, - πολλης χαρας ἔλυον μεν μετα θορύβου - δεσμα μετα αυτ δε ηδ το παν

λαμβανον παραμυθούμενος του δε αρμάκου τον μι- ον αποδεδωμι μάλα σμενως η δ το παν Wanum in somnis vaticinare nam heri quoque Gor a divinasti Magnalia inerato est v lantis sesic tas, sed dormientis maior vigilantem enim in lania miseram revilit; dormientis autem Insomnia prudentiam prae se serunt. Haec me tanquam cum ii eme puella, colloquente, tandem optata dies illuxit Laeucippeque tum vocem nittens me nomine appellavit. Exsiliens itaque, & propior

Dimis, ut valeret, rogavi. At illa nihil eortina, quae gessiserat , scire nisi visa est sed vinctam se certiens admirabariir: , a quo vincta fuisset, quaerebat. Tunc ego inentis compotem factam eam intelligens, ac prae nimio gali sic gestiens, vincilla solvi, omniaque, uti acta sit rant, aperiri. Quae in altiliret, ibore iistiinMiratur, ac se tum etiam insanire putabat. Quocirim consolans illam hono esse antimo iussi, & medicamenti pretium per sinenter exsolvi. Viaticum enim omne nobis incolume in

246쪽

ἐzολον σωον ο γαρ Σάτυρος τυχεν ἐεισμένος, τε

ἐναυαγηπαμεν ου ψηρητο δε - των ληπτων υτεαυτος, υτε ὀ ενελαος, πεν - εἶχεν.M. Ἐν τουτ δε καὶ τους 'σπας επελθουσα δύναμις μείζων - της μητροπολεως παρεστησατο, καὶ πασα αυτων εις εδατος κατέστρεψε την πάλιν Ἐλε Θερωθεντο δε του ποταμου της - βουκολων βρεως, παρεσκευαζομεθα το ὲπι την Αλεξανδρειαν πλουν. συνέπλει δε ημῖν και ααιρέας, 'Oίλος - γενομε- νος - της του αρμα ου μηνυσεως η ος το μεν γε- νος ὲκ της νησο της Φάρου, την δε επην ἀλιευς, εστρατεύετο A uo κατα των βουκολων την εν ταῖς

ναυσι στρατείαν. σπε μετα τον πόλεμον της στρωτείας ἀπηλλακτο Ἐν ουν ε απλοίας μακρας πλεο-

των παντα μεσπα, και πολλη τις ψεως do , --

των - πλωτηρων κρότος, χορεία νεων, κα ην ἄπας

ipso etiani naufragio Satyriis praestiterat r nec nost aut ipse aut Menelaus aut e sit quidquam in latronum po

testate remanserat.

XVIII. Interea copiae maiorct a principe civitate adversus latrones imminrae sunt quae uisem illoriim uni versam funditiis everteriam Flumine a pastor in initima liberato, Alexandriam petere instititimus, assiiuncto nobis aerea quem in aere nostro ob iactum potionis in s etiam receperiuniis. ω is ex insula Pharo piscator se imi trunc adversus pastores in exercitu navali stipen sanieretat, γnsecto Milo climissus fuerat. Itaque imlatronum nam multrum temporis navigatio interanius fuisset, sis devictis omnia naviganti is completa sunt: lilentibusque magnain afferebant voluptiuem natuarum cantias, vectorium plausus, navium ordo,, fluminis celebritas.

247쪽

. ποταμο εορτη εωκε ς πλους κώμαζοντι ποτα- μω ἔπινον δε και του Νείλου τοτε πρωτον νευ της προς οἰνον μιλίας, κρίναι Θελων του ποματος νηδονην οἶνος γαρ ύσεως δατος κλοπη. ρυσάμενος οὐν ὐαλου της δαῖανοῖς κύλικα, οἰχώρ ἐωρων παλευκοτητος προς το εκπωμα ἀμιλλωμενον, κα το -

- νικωμενον γλυκύ δε πινομενον η και ψυχρον ἐν μέτρω της δονης οἶδα γα ἐνίους των παρ Ἐλλησι

ποταμων και πί σκοντας τουτω συνεκρινον αυτους

τω ποταμ δια τουτο αὐτονἈκρατον ὀ Αιγύπτιος πίνων ου G οβειται, Διονύσου, δεόμενος ἐθαύμασα δεαυτῶ και τον τροπον του ποτοῖ οἴτε γα αρύσαντες πίνειν ἐθελουσιν, με ἐκ πωμάτων ανέχονται, ἔκ--μα μυτουργον ἔχοντες ἔκπωμα γα αὐτοῖς ἐστιν χείρ. ει α τις αὐτων διησει, πλεων προκύψας ἐκτης - το μεν προσωπον εἰς τον ποταμον προβέβληκεν, την δε χεῖρα si τοίδω καθηκεν, και κοίλην βαμ

Sane autem diem stum agenti fluvio intulis navigati γvuletariit . At pie ego ili suavitatem sognoscere cupiens, illius aquam e prirnum die, nullo adnaixto vino, tabQvinum enim in pessinainuo est, quo minus aquae natura percipiatur. Vitreo ivtur scypho maxime perspicii r plero aquam cum poculo catulore contentare ac superi rem evadere animadverti. Bibenti autem citiulcis erat. S sine iniucutulitate frigidari quaedam enim in Graecia Eumina esse scio adeo frigida, ut btinentibus molesta sint. Ea ego tanto fluvio comparabam. Mi porro fit, ut Aegyptii, aquarum huiusnao si copiam suppeditam Nilo, vini penuriam alui metuam. Quin etiam ipsum in tuli modum adiriiratus sum. Neque enim cadis, atriis ulis, scit sua ipsoritin manu bibitiari utruntiar: si enim navis alium aliquis sitiat , in flumeta e na vi se uialinatas, ma-

248쪽

πτίσας και πλησαμενος δατος, ἀκοντιζε κατα του στόματος το πομα, και τυγχανε του σκοπου' το κεχηνος, περιμενε την βολο , και δεχεται, κω κλείε

πυν τον ποταμ ει αλκην ἐπαινουμενον κροκοσει

εὐκεῖα ς εις οὐραν το δε εὐρος του μεγεθους ου κα- τα λόγον δορα δεχολίσι νυσση πιτραία δε των νώ - των et χροια και μέλαινα η γαστη δε λευκη πωδες τέτταρες,, το πλάγιον ἡρέμα κυρτούμενοι, καθαπερ χερσαι χελωνη οὐρα μακρο και παχέῖα, και ἐοικυῖα στερεω σωματι - - ως τοι αλλοις περίκειται θηρίοις, αλλ' ἔπι της λαχεως ἐν στόῶν τελευτη,

και μερο αυτο των λων. νυτμηται δε εις κανθας

ανωθεν αναιδεῖς, οἷα των πριόνων κτιν αἱ αιχμαί

num cavam demergit, haustinique Plana in os iacillariar. minime a scopo abei rapi illiu autem patens iactum exspectat, suscipitque: dein clavistur,4 aquam exci&re non sinu. XIX. Ceterum alii ira etiam animal vidi, serocia ili equo praestantius Gocodilo ei nomen, sorina vero ampiscis , tum belluae reirestris magnae Longiina enii inter capin caudam spatium intercessia sed longitudini latitudo proportione haudquaquana respondet oitis eius squamis aspera est. Dorsum petrae simile, ac nigriinc alvus candida pedes ipsi quatuor in obsiquum deflexi, quales testudinis terrestris Cauda longa, crassa, solidoque corpori similis. Neque enim ut in aliis antimatiuus nabetur, est, sed osse uno, qui spinae finis, ac natium pars est, constat, speiis in superiore parte acuminibus , ut sunt

serrae dentes, reserta, inua flagelli loco in capienda

249쪽

γα αὐτη προς ους - δαπαλαίη, καὶ πολλα ποιεῖ τραύματα πληγη μια κεῖαλ δε αυτω τί. νωτοις συμzυεται, και εις μίαν στάθμην θύνεται - ,--του την δειραν χύσις εστιν δε του λοιπου βλοσυρωποτερος - στόματα, και επιπλεῖον ἐπὶ τας μνυς εκτείνεται και ανοίγεται πασα τον με γαρ α λον χρονον, παρ οσον - χηνε το Θηρίον, στι-ε

ς- όταν δε χάρη προς - αγρος, λιος στομα γίνεται ανοίγει δε την γένυν την - , την δε κάτω

στερεα εχει, και αποστασίς ἐστι πολλη, και μέχριτων ωμων το χάσμα, και ευθυς η γαστηρ οδοντες δε πολλοι, και ἐπὶ πλεῖστον τεταγμενοι. - δε ὀτι τοναριθμον τυγχάνουσιν, -- ο θ εος ει ολο ετος αναλάμπει τας μερας - δε εκπεράση προς την γην, οσο εχ δυνάμεως, απιστησεις ιαν την του σωματος ἡλκην.

praeda utatiir illa enim seras, qui istum pugnat, percutit, multaque uno ictu vulnina imponit Optat lauareris assiunctum, ad amussim directum est natura quip- collum eius inaeulud. Resiquuin corpus horribile est, praesertim citi maxillae kluctantiir, Cosmuum aperi-riir. Quanulit enim bellua non hiat, caput illi inhiando vero ad praedam capiendam os totum fies tiamque silperiorein tantiam genain novet, inferiorem ainem ne-liaqtrain. Porro hiatus ingens est, u pote qui ad uindiros usque proteii litur, eique statim stibiicitii venter. Dentes habet multos, longa serie pectinatim sese stipantes quos altam, cum ad nutrieriti rediguntiir, toto periri aiunt, quot dies integro anno Deiri illustrat. Quantis autem viribus polleat, si corporis molem tua , cum in terram egressitur, spectes, minime inique aedita.

250쪽

ηλθομεν Ἀνιόντι δέ μοι κατά τως ηλίου καλουμένας

πυλας , συνηντἀτο-ους της πόλεως ἀστράπτον τοκαλλος, καί μου του οπιαλμους γέμισεν Aren στάθμη με κιονω ορθιος κατέρωθεν ἐκ των λάου πυ- λων, ἐς δε πιληνης πυλας ουτοι γαρ της πίλεως

ο πυλωροί. ἐν μέσω - των κιόνων της πόλεως σπεδίον. ος δε δάτου πεδίου πολλη, καὶ ἔνδημος αποδημία 'Oλίγους της πόλεως σπαδίους προελειν, ηλθον, τον ἐπωνυμον Ἀλεξάνδρου τόπον εἶδον A ἐντευθεν αλλην πόλιν, και σχιζόμενον αυτ το κάλλος-ἔσος γάρ κιόνων ρχατος ἐς την ευθυωρίαν το υτος

ONFECTO indem trium et in spatio, Alexandriam nave delati sumusci militaue Solis, quas vocant, portas introeuntiis ira saedam urbis pulchrinido offer-riir, voluptate oculos complevit Ariosis enim ad Lunae uini potetas, in eortina aurem Deoriam riuela portae ipsae lant, recta columnarun semes urinque pririende itur. Quartim in navisio sortina sinini erat, a quo Viae multae ducebantur, adeo, in ipse in urbe perambulans

populus, peregrinationem quodammodo ascepisse videre-nir. Illiinc aliquot ii liis stadia ingressus, ad eum locum, cui ab Alexandro nomen est pei veni aliamque civitatem vidi, cuius pulchranulo hoc pacto distincta erat, ut quam longus esset columnariam in rectum dispositarminoriis, tam longus alius in oblupium sese inruentibus offer-

SEARCH

MENU NAVIGATION