Scriptores erotici graeci ...

231쪽

ἄγρυπνων , ἔκλαιον παρακαθημενος, κου, λίπων, ελεγον , τα σ)u , ιλο . τιλ- , δε- , κακα θευδουσα οὐδε τον πνον ελεύθερον ἔχεις τίνα in σου και τα Cαντάσματα. ἀρα καν κατα του πνους-ῖρονῶς η μαίνεται σου και - νείρατα, πὰ δε ἀνεστη , πάλιν ασημα βοα - ο ατρος παρην , καιτο αλλην θεραπείαν θεραπευε.

γυπτου Σατράπου κομίζων ἐπιστολη τω στρατηγω. επίσπευδε οε αυτον, εἰκος ἐπι τον πολεμον τα γράμ ματα ἐκέλευσε γα εὐθυς πάντας ἐν τοῖς πλοις γε

νέσθαι ως ἐπὶ τους βουκόλους αυτίκα - μάλα ἐξορμησαντες, εὐθυς ἔκαστος, ως ira, τάχους ἐπι τα

λλα ἐχωρουν, και παρησαν αμα τοῖς λοχαγοῖς.

τε μεν ου αυτοῖς σους τ συνθημα, και κελευσα αυ-

somnem trans ocialisaue in vincula soniectis meumini Leucippe, inquam suaviustina, tu etiam orantviri vincta es, nee sibero friti somno potes. Quae an autemtidi visa sese nu istariint mentii ne te compotem somnus nabet an vero etiam stulta somnias Posteaquam experrecta est contenta voce avsurda quaedam prolusit Actum praesto adsuit messiciis, asiluique medicamentum orisit. XI. Interea literae ab Aegypti praesecto narmidi redditae iunt, qui diis, uti visibile est exemitrum ad pugnam quamprimum inlucere imperabatur. Omnes enim

statin esse in armis, S adversus pastores proficisci iussit. Quamobrem milites, qua quisque potitis celeritate, mina manipularibus iis praesto in rimis aere. Dato igitur signo. oninibus castris locum capere iussis, solus remansit. Postridie prima luce copias in nostes eduxit Pasi au-

232쪽

λεμίους εἴχε δε αυτοῖς ἴτω της κωμης η Θεσις. Νειλος ρε μεν ανωθεν - Θηβων των Aιγυπτίων, και

κρον κάτω κερας Σύρος νομα τη κωμη προς τω τε- λει του μεγάλου ρεύματος εντευθεν δε περιρ ηγνυται τη γη, και ε ενος ποταμο γίγνονται τρεις, δ; μεν

- του Δελτα ποιων, - περ η ρεων πριν λυθη ἀλλ' ουδε τουτων καστος των ποταμων νερχεται μέχρι Θαλάσσης ρέων ἰλλα περισχίζεται αλλος αλλη κα- τα πόλεις , - εισιν αἱ σχίσεις μείζονες των παρEλλης ποταμων το δε ἴδω πανταχου μεμερισμενον - εξασθενεῖ, αλλα και πλεῖται, και πίνεται, και γεωργεῖται. ιβ . Νεῖλος ο πολυς πάντα αυτοι γίνεται, και

ποταμος, και η και Θαλασσα, και λίμνη και εστιν rem eius sinis histusnio si est. Ex locis qui suora Aegyptias nebas sunt, Nilus descendit atque in ninritin Men phin usque prolat itur parvumque cornu emittit. Qua magnus alveus desinu, pagus est, Syriis nomine illitic ei ra iterum fimlitiir ex unoque illi ivli necessciuntur quin matri duo liberi uti inque sese essuntliint. Tertilis eundem. quem antea, marsunt tenens regionein, quae Delia Vocatrur, secat. Neque vero eortina livioriin aliquis est, mi ad mare usque latanir sed alius ali an urbem delatus clividituri singulaeque partes Graeciae flumen quodvis magnitu sine superant. Et quainquatri re t in partes aqua divusnir, non tamen infir o fit; sed navigatur,

XII. Iis enim Nilus copiosiis est omnia nempe fluvius, terra, mare, aliis aliuratione*ie omnino clignum est,

233쪽

το θέαμα καινον, ναυς μου και δικελλη, κωπη καιαροτρον, πηδαλιον και τρόπαιον , ναυτων ομου και γεω γων καταγωγη, ἰχθυων μου - βοων ο πεπλευκας, φυτεύεις - ο φυτεύεις, τουτο το πέλαγος γεωργο

μενον ἔχει - ο ποταμος ἐπιδημίας κάθηται μα-

τος Αιγυπτιος αναμενων, και αριθμων απου - με- ρας. και Νεῖλος οὐ ψευδεται, ἀλλ' ἔστιν ποταμος μετα προθεσμίας τον χρονον τηρων, και το δωρ με- τρων, ποταμο α ναι μη Θελων ὐπιρημερος ε rara ποταμου και η φιλονεικίαν ἐρίζεται αλληλοις ἐκάτερον, το μεν δωρ, τοσαυρον γην πελαγ-- ηδε γη, τοσαύτην χωρησαι γλυκείαν Θαλαπσαν καινικωσι μεν την ἴσην νίκην οι δύο, οὐδαμου δε αίνεταιτο νικωμενον το γα υδω τη γ συνεκτένεται προδε - των βουκόλων ταυτας νομας, αἰ πολυς ἐγκά- Θηται. οταν - την πῆσαν γην πελαγι , και λιμνας ἐνταυθα ποιεῖ α δε λίμναι - ο εἰλος ἀπέλ-

eodem in loco navim & ligonem, remum aratrum te monen is tropaeum, aviariin agricolariina casas, piscium Q nini cubilia spectare. Nam qua navem egisti, illic semetitem facis riirsiis, uia semetuen secisti, iblic navem agis longo enim spatio fluvius navigari potest. Eius porro advelitum Aegyptii exspectam, ac numeram dies. Et Nilus non lallit homines, sed ad praestu iam tem pus se sistens, quasque inmetiens, minime conrnuuit, tu tarditatis accusari possit. Tum vero aquae ac terrae con tentionem vulere licet, dum illa tantiam rem ae inundare, haec ramum aquae dulcis absorbere nititur, pari utrin que Victoria Neque enim, piae succumbat, discerninita Nam terrae magnitudini qua par fit. In ea vero regione , quam pastores incolunt, multa semper resulet. Nam cum eam omnea Nilus inundaverit, paludes efficit quae detin

234쪽

9 1, μίνουσιν, ττον οἰδωρ ἔχουσαι, το δε πηλοντο υδατος ἐπι ταύτας αυτοὶ και βαδίζουσυ και λέ- ου πιν, ουσι ναυς ἐτέρα δύναται πλέειν, αλλ οσον αμΘρωπον Dri ηναι ἀλλα παν το ξένον τουτο που o πηλος ἐμπίπτων κρατεῖ τοῖς δὲ μικρα - και κουφα πλοῖα, και λίγον δωρ αυτοῖς κει. ει δε κα τέλεον ανυδρον - , αραμενοι τοῖς νωτοις οι πλώ ηρος τοπλοῖον τέρασιν απις αν επιτύχωσιν δατος. ταμ

ταις δε ταῖς λίμναις μαται νησχι τινές im σποράδην πεποιημέναι, α μεν οικοδομημάτων ἔρημοι παπύροις πεφυτευμέναι, των δε παπύρων λίσπωσι αἱ φάλαρογες πεπυκνωμιεναι τοσουτον σον παρ' ἐκάστην ανδραστηνα μόνον το μεταε δε τουτο της πυκνωσεως αὐ-- ανωθεν αναπληρουσιν αὐτων παπύρων κομαι. πο- τρέχοντες οὐν ἐκει, και βουλεύονται, και λοχῶσι, καὶ

λανθανουσι, τείχεσι ταῖς παπύροις χρώμωι Ar Aeeps illo etiam abeunte renianent, nsinus cliniam aquae continentes, sed luno multo resertae per quas orna pedi is seruntiar, trum etiam naviculis non sene niatorious,

viam ut singulos vectare possim. Ac si aliusnuiui uerint. linio illo praepe sitae retinentiir. Quare parva sis ac levia navigia, .exiguae aquae latis sinu quod si auandoque aquam deesse civilingat, sublatam numeris naviculam asportant, quousque aquam inveniant Iis in pallusinus inultae sparsim insulae visuntur: irariti quae abitatoribus carent, papyris resertae fuit, ea risiniti densitate collocatis, ut inter stipitum earlini intervalla non amplius cnaam singuli commorari queant, in summitates alioqui solus hinc inde diffusis inunio sese contingant. Eo se recipientes pastores .consilia ureum ,- insidias striiunt , latear, papyris in ψriin usum praebentibus. Ex iis insu-

235쪽

i ACHILLIS TATII

των νησων τινὲς καλύβας ἔχουσαι, κώ αυτοσχέδιον μεμί-ω πολ ταῖς λίμναις τετειχισμέναι βουκίλων αυται καταγωγα των πλησιον ου η' μια, με

γεθει και καλύβαις πλείοσι διατέρουσα. εκαλων ἄ-την, - ιαι, Νικωχιν επαυθα παντες συνελθοντες

ως ς τοπον πραπατον, Πάρρου και πληθε κα- πω εῖς γαρ αυτην διέργεν στενωπος το μη πασαν νησον γενέσθαι νώ σταδίου με το θώκ το επλάτος οργυιων δώδεκα λίμναι A 3δε κακεισε την

πολιν περιερρεον.

ιγ Ἐπει τοίνυν ἐωρων τον στρατηγον προσπελάζοντα, τεχνάζονταί τι τοιουτον συναγαγόντες πάντας τους γεροντας, και επιθεντες αυτοῖς κετηρίας λάβδους

φοινικίνας, οπιψεν ἐπιτάττουσι των νεων του ακμαιο--τους, ασπίσι και λογχαις π τμενους. μελλον

ούοι μὲν γέροντες ανίσχοντες - ἱκετγας, πετάλων

Iis nonnullae paludibus citcumdatae tuguriis passim ficatis in tibus inhabitant pastores, tiarnultruariae vutatis speciem prae se seriant. Quariana una propinqmor, magnitu sine &inimmoriam numem, praestabat, a pellabaturque, ut puto, Nicochis Illuc tanquam muniatissinam in amem pissem, multiliusne .loco confidebant Semita enim angusta longitudinis passuum XXV. latitii linis XII, quo minus perfecte insula esset, prohibebat, citi reliquunt paludilriis circumlatiam esset. XIII. Posteaquam igitii Siarinidem propius vuleriim huiusmodi lividam conrarenti sunt. Convom is enim sentinis unive sis, ac palmariam ramis suppliciana rina adornatis, iuvenum robustissimis quibusque iusserimi, ut sciitis illis acinati acie striicta eos seqiterentiir. Ita fietat, in senes pacis signa serenam sequentium armatorum

236쪽

κόμαις καλυψειν του μισθεν οι δε επόμενοι τοις

λόγχας ἐπισύρειν ὐπτίας ς αν κισπα ikαν κανμεν ο στρατηγο πειοίη ταῖς των γεροντων λιταῖς,

μη, καλειν αυτον ἐπὶ την πολιν ω σων αυτους διδόντων, Θάνατον παν ὁ ἐν με τω γενωνται τω σπε- νωπω, τους με γέροντας - συνθηματος διαδιδράσκειν, και ρίπτειν τα ἱκετηρίας, τους σε πλσμενους προδραμόντας ο τι και δύνανται ποιειν ΓΙαρησαν οὐν

εσκευασμενοι τουτον τον τροπον, και εοεοντο του πρα

τας κετηρίας, ἐλε-σαί τε την πόλιν ἐδίδοσαν δε αυ- τω δα μεν , αργυρίου τάλαντα ἐκπιον, προ δε την σατραπείαν γειν ανδρας εὐτον, Θέλοντας αυτους ὐπερ της πολεως διδόναι, ως αν χοι, και προς ἐκείνους λάφυρον φέρειν. - λογος αυτοῖς - εψε δετο.

agmen fronisibus occialtarent iuvenes iactinatas hastas. q. anninae cerasi possent, post se traherent ac, si senum precibiis citarankles annuisset, armati a pugna desisterent: si truntis, illum intra uitem advocarent, tanquam illic se ipsos inter iendos praebituri veriti tibi ad semitae illius angustae medium pervenissent, senes clam signo abiectis ansis tergi darent : armati aliten ii rumperent , ,riis viribus depugnarent. Hunc in modum in- striieti, Gaarinus obviam processerunt, ne reverentiam senectuti ac palmis debitam violaret, ac civitatis universae misereretur, obtestames clariirosque illi privatim argenti talenta centrum ac viros totitani, si civitatem in- Columem praestaret ad lucturos, quos obsidiim locis ad Aegypti praesectum cum preti a minere posset, pollicentes. Quae sane omnia sine Dalilae praestitissent, si modo

237쪽

ἀλλ' ἔδωκαν - , Ἀ-ειν ηθελησεν ως σὲ ου προσοι το τους λόγους Οὐκουν εῖασαν οἱ γέροντες ει α τα σοι δέδοκται , οἴσομεν - μαρρονη εν κακοῖς συοτ εχ την χἀριν, μη , φονευσης πυλών, μησε της πόλεως μακρα, ἀλλ'-την πατρωα γην, ἐπι- της γενέσεως εστία αγε, τάςον μιν ποίησον την,

λιν. σοι προς το Θάνατον ηγουμεθα. Tαυτα -ου- σας ο στρατηγος , την με παρασκευην της μαχης

--σr κελεύει δε ἔρχεσθαι καθ ή - τω στρατω. ιδ'. 'Hσαν δε των πραττομένων σκοποὶ πόρρωθεν, υς ο βουκόλοι προκαθίσαντες ἐκέλευον,4 διαβαίνομτας ἴδοιεν του πολεμίους, το χωμα του ποταμου κίψαντας επαῖεινα το δωρ παν τοις εναντίοις Γνγα ουτω τα του ΝεΓλου ρευματα καθ' ἐκάστην ρυχα χωμα χουσιν Aιγώπτιοι , - - μη προ καιρον

conditionem ille accipere voluisset Veriani miri in iis auiuendis acinitten sisque difficilem se innitum ductor praeberet Fatum igitur, si ita tibi decreriina est, inquiunt senes, serenius Tu hisce malis id stltein beneficii Ioco no

bis concede, tu ne extra ui uena, neu procul ab ea nos

interimas sed in parentum nostrorein sedes, in eas, unde ortum duximia domos ducas, efficiainte, ut civitas nobis ipsa sepultura sit. Nos nostrae tibi necis ducessumus. Haec Charinides cum audivisset, copias pugnanis gratia adductas dimisit, a te ἐκ exere in sine tumultu abire iussit. XIV. Collocaverant autem pastores nonnullos, at, quae gerebannir procul observarent itaque iniunxerant. H, in primuin appropinquantes nostes vulissent, mi- minis aggere caeso aquam in eos innatuerent. Quippe Nili defluxus ita nabem Singulae fossae aggeribus obstructae sum, ne antriuam tempus postulet, emissis fluviiu

238쪽

της χρείας υπερεχων ο Νεῖλος την γην επικλυση. τανδε δεηθωσιν αρδευσαι το πεδίον, νεωξαν λίγον του ματος si ο σαλευεται Η οὐ της κώμης πι- σθεν δρου του ποταμου μεγάλη και πλατεῖα ταλτην οι τεταγμένοι το εργον - εἶδον εἰσιόντας τους πο

πάν οὐ Φου γίνεται ι με γεροντες ο κατα προ--πον -- διίστανται οι δε τας λόγχας εγείραντες ἐκτρεχουσιν τοδίδωρή- παρην και χοντο μεν αἰ λίμναι πάντοθεν οιδουσαι is μος πεκλύζετο, πάντα δε- ωσπερ Θάλασσα εμαεσοντες υν οι βουκο-

λοι, τους μεν κατα προσωπον, και τον στρατηγο αυ-

τον διαπείρουσι ταῖς λογχαις, παρασκεύους τε οντας, και προς το αδόκητον τεταραγμενους των --

λων αἰηγητος Θάνατος ην οι με γαρ εὐθυς - πρω- της προσβολης μηδε κινησαντες - αιχμας ἀπωλλυντο es o ου λαβοντες σπλην αμύνασθαι - γαρ

terram inun&t quos, in itTiganda planicies est, Aegyptii: demoliuntiar: ac riam aqua essumsinir post eum pagum longa latiique lassa erat cuius aggerem, qui ei praeerant, simulatque adventantes hostes conspexeriam statim deinositi sum. Eodemque ei ore omnia simul lacta sunt: sciam, qui praecedebant, in cliversa abieriam reliqui, ro hastis piraiectis impetum fecerunt aquae passim verunt. Iam paludes uti si pie tumentes exurulalnuit angustusque aditus aquis obriae rear, ita ut nania mare esse viderentur Pastorra, imperii facto obvios quosque. atque ipsum inprii is ductorem imparatos, inopimito eventi pertet resectos pilis confixeritiat. Alio in viro pereundi modus enarrari nequit. Alii enim primo statim congressu, nullo ad declinanda tela, aut ad reserieiachim hostem spatio dato perierunt puncto enim temporis e

239쪽

1 6 ACHILLIS ATH

Pάβανον και ἔπασχον ενίους πιαν το παθῶ ο του μαθεῖν οἱ δε υπ' ἐκπληξεως παραλογου ον Θάνατον στηκεισαν προμενοιτες οἱ δε και ι oricμόνον κατωλίσθαινον υποσκίλίζοντος αυτους του πο

μου οἱ δε και φεύγειν ορμησαντες , το βαε της λίμνης-κκυλισθεντες ὐπε ρησαν των μεν - ἐπιτης γῆς ἐστώτων τ υδωρ ν απις μῖαλου, στεκαι νεκρουεν αυτων τα ασπίδας, και ἐγύμνου προς - τραύματα τα γαστέρας το κατα την - υδωρ, παντος - κεφαλην ανδρο ην διακρῖναι δο- ην, τί λίμνη και τί πεδίον αλλα και - της τρέχων δέει του μη διαμαρτεῖν , βραδυτερο ην προς

την τυγην, στε ταχέως λίσκετο και κατα της λίμνης πλανηθεις, δοξοι γην ναι, κατεδυετο και η

καινα α χηματα και ναυαγια τοσαυτα, και ναυς

ουδαμου. αμφοτερα δε καινα και παράλογα ἐν ἴδατι

leni, quae fieretu Ugioveriint, .ceciderunt: nonnulli etiam prius quam cognoscerent, caesi fiant quidani, subito metu percialsi, mortein immoti exspectabam: asiqui vix luna se loco moventes delabebantur, fluminas aqua eos deturbante multi, fugam arripere conari, inpa liniis undo niei geliantiar iam enim aqua ortina, mi in terra erant, umbilictim pertingebat ira, ut clypeorum usum adtineret , latusque ad vulnera niularet eorum v ro, qui in palude caput omnino superabat nec, ubi aut palus esset, aut campus, dignosci amplius poterat. Italie, qui per terram arrebat, errare timens, ad susent segnior reddebatur, eoque in nostium brevi manus v niebat: tu per paludem serebatur, in terea se esset tans dentergebatili: ovair ut cubio infortunii ac Musea si genera illa erant, cum nullibi navis cerneretur: γque tantuna nova, sed humanam etiam cogitationem via-

240쪽

πε μαχία, και ἐν τη γ τα ναυάγια οι με - τοῖς πεπραγμανοις'παρθεντες μεγαι'Cρονουν ανδρεία νομί-

ντες κεκρατηκέναι - ου απάτης κλοπη. νη γ λγυπτιος, καὶ το δειλον, που pGειται, δεδούλομται, και το μάχιμον εν ο ις θαρρεῖ, παρωξ νται --φοrio. ου κατα μίτρον, αλλα το μει αὐενίπτωρον δυστυχεῖ, το σε προπετεστερον κρατῶ.

ιε. Δίκα τῆ Λευκίππη διεληλύθεισαν μέραι

της μανίας η δε νοσος ουκ ἐκουφίζετο απαξουν ποτε καθευδουσα, ταυτην αφίησιν προπολουμεν την ωαν Δια σε μαίνομαι, Γοργία. Ἐπει οὐν --γένετο λεγω - εν - το λεχθεν, και εσκόπου ει τις εἴ που κατα την κωμην Γοργίας. ΓΙροελθουσι δ' ημῖν νεανίσκος προσέρχεταί τις, και προσαγορεύσας μι Σωτηρ-- σοι, ἔφη , και η σης γυναικος.

oentia in aqua enim terrestris pugna committetrariar, &in terer nata agitam fictat. Hoc successu elati pastores in irrum in in lirin tior ibantiar, virtute, non mitule, viructoriam se ataptos esse arbitrantes Aegyptiorum enim periculosis in rebit antinum aulicit, in semiris autem spirinis sumit. In io non eundem ni luna servat. Nam aut ignavissime inlit aut superbissime dominariir. XV. Iam decimis a Mucippe insania dies praeterierat, nec dis magnitii line sua morbus quidquam remiserar, citi ardentem hanc vocem dormiens aluiuando tandem emisit ou tuam, o Gorgia, cautam oesipia. Id Piod ego, simulac se illuxit, Menelao retuli, cogitans essetne in vici, illo Gorgias nomine aliqui Interea dum e tentorio egrederemur, onviam nobis auolescens Piulani fit, meisque salutato Tui ego, inquit, iraeque uxoris serva-