Scriptores erotici graeci ...

251쪽

είλαε, προσδοκωμενα περάγων οὐν ἐμαυτον is πα-

καμν' 'Oῖθαλμοὶ νενικημεθα. Εἶδον κα δυο, - να και παραλογα, μεγAους προς το κάλλος ἄμι, λαν, και δημου προς πόλιν ιλονεικίαν, και ἀμπερ νικωντα η με γαρ ηπείρου μείον ν ο δε πλείων Hνους καὶ Ῥιεν εις την πόλιν - Αον, ηπίστουν

πληρωσειεν τις δημος αυτην ἀνδρων ει σε ιις τον δημον

εθεασάμην, ἐθαύμαζον Ἀμρη τειέν τις αυτον πόλις.

τοιαυτη τις ου ἷσότητος τρυτάνη.

m. In onin ira*ae vias inunis illispertiem, neque spectando satiari , neque pulchrarii linem omnem assequi pinteram. Quaedam enim ante Mulos alHlxvii, quaedam mox habiturus eram, nonnulla videre praeoptabani, alia. ettiam erant, quae praetermittendi minime censetain: elicet, quae peripexerantiis, oculo occupassent, ramen, quae videnda supereram, nos ad sese alliciebam quanis obrem viis omnimis perlustratis, cum ad omnia contenis planda sufficeres illoriin acies neqviret, sessiis spectando exclamavi oculi vim sum . Illini vero novum atque inci ediuile niihi ante omnia visum est. Urbis enim an iis trudo cum pulchritar ne, .niagnitu lo citui multitudineliabitatorianici certabat, ut neutra alteri cederet. am illa continente maior, Chaec innum: abilis erat. Porro innienti mihi civitas amplior apparebat, quam ut ha bitatoribus compleri posset populus autem tam numerosus videtanir ut aliquane urbe contineri valeret, dubitare cogerer. Ita aequo haec inter se inmeis tuendebant.

252쪽

β. Η δε πως και καπα δαίμονα ερομηνία του μεγαλου Θεου ον Δία μεν Ἐλληνες, Σέραπιν δε κα-

λουσιν Aιγυπτιοι - σε και πυρος αδουχία και του-το μέγιστον ἐθεασάμην ἐσπέρα μὲν γαρ ην, και ηλιος κατεκετο , και νυξ ην οὐδαμου ἀλλα αλλος ανε rem ηλος κατακερματίζων τοτε γαρ εἶδον, λιν Pζουσαν περὶ κάλλους υρανω. 8θεασάμην δε καιτο μειλίχιον Δία, και τον Διος Ουρανιον νεω ΙΠροσηυξάμενοι - τω μεγάλω Θεω, και κετεύσαντες σπηναιημῖν ποτε τα δεινα εις την καταγωγηνήλθομεν, ην ἔτυχεν ο ενέλαος μιν μεματΘωμενος. - ἐωκε δεα- Ο Θεος ἐπινεύειν ταῖς μετέραις ευχαῖς, αλλ εμενεν μα και αὐ της τύχης γυμνασών.

D. νθα- ἐρων, και δια τουτο μεμηνυκε το φάρμακον.

II. Forte aluein eo te ore magni numnis, quem ΔιαGra , Serapin Aegyptii vocetint,sest olies.celeuratantur, flammaeque passim relucebant, idque non vulgari admiratione signum animadverti vesperii enim im adventasset, ac iani sol recidisset, nox tamen nondum erat, sed alius minutas quasdam in partes divistis sol exoriebatur. Turru uri en illam mini, lo etiam pulchrinidine eo tendere iudicavi. Glicnium quin etiam Iovem, coelest que illius templiini vidi: cuius magnum numen in ve nerari essemus, precatique, ut nostr in talutem inibi riinioriin ranis neret, conductam a Menelao domum ingressi fuimus. Sin preciDus nostris Deus ille nemialaam annuisse visus est aliud enim disci inien restarit, in ovo sortuna nos adhuc exerceret. III. an Oiaerea Leucippen mitto antea lana amabat, naedicamentimi lassicium secerat, sinu ut se in famili

253쪽

is ACHILLIS TATI I. α μὲν ατορμην οικειότητος αὐτω θηρωμενος αμαδε και αυτω σώειν την κόρην cc ουν μηχανίαν

του τυχειν, συντίθη που hrιβουλην, ληστων 'τεχνων συγκροτησας ατε Θαλασπιος ων ανθρωπος, και συνθέμενος αὐτοῖς, αδε ποιεῖν, πι- ῶν Φάρον καλει, σκηψάμενος γενεθλίων αγειν μερον - ουν προηλθομεν των Θυρων,--νος μῖν γίνεται πονηρος, χελιδόνα κίρκος διώκων, την Λευκίπι ν, τροκεφαλὸν πατάσσει τω πτερω. αραχας ουν rari του-

Qεις υν, ἔτυχον γα παρεσπως εργαστηρίω ζωγρῶ

IΠρόκνης γαρ ειχε θοραν, και την βίαν Πρέως καιτης γλώττης την τορον ν δε ολόκληρον το διηγημα

ritatem nostram ea occasione arrepta insinuaret, simul ire puellam sibi ipsi servaret. Qua citi potiri dissicile adna dum esse intelligeret, ad parandas insiclitas animum adiecit. Itaque praedonidiis aliquot sui inrisibus collectis, γriim enim maritimarum non imperitiis fuerat,inisul ab iis fieri velit docet mox natalem diem suum amre simulans, nos ad Pharaim viserulam invitia. Igitur domo egressis nobis sinistriini in via omen evenit. Hirtiri nem insequens accipiter, Laeucippe caput ala perciissit. Quare ρογtuitatus, coelumque suspiciens Quid hoc, inoram, o tenti est, Iuppiter, sic nobis commonstra. Quin potius, si avis haec vere ria est, alitu nobis manifessus augurium ostendis Meque convertens, ut sorte trape pictoris officinam constiterani collocatam animaὸverti ta- hellam quae Prognes infortunium, Terei violentiam, linguae abscissionem, megram denique fabulae totius expib

254쪽

πέπλον - μένον ισπηκει κρατουσα θεραπαινα Φιλομηλα παρεστηκει, και ἐπετ βει τω πέπλω ον δέ- κτυλον, και ἐδείκνυεν - υτασμάτων τας γραῖαος η

λομηλα, παλαιων πάλην AOροδισιαν ἐσπάρακτο τας κομας η γυνη, το ζωσμα ' ἐλελυτο τον χιτωνα κατέρορηκτο, μίγυμνος το στερνον ην την δεξιαν ἐπι ὀφθαλ- μους ρομεν του 1ηρεώς, ν λαια τα διερρωγοτα του- νος επι τους μαζους κλειεν αγκάλαις ειχε την Φιλομηλα ο ηρευς, ελκων προς αυτον ως ἐνην τοσωμα, και σφιγγων ε πω την συμπλοκm 'su μεντην του πεπλου γραῖην υ εν ο ζωγραῖος το δελοιπον της εικονος, αι γυναῖκες ἐν κανω τα λείψανα του δείπνου - Τηρεῖ δεικνύουσιν κεῖαλην του παμ

δει , - χῶρα. γε σι δε αμα και φοβουνται. ἀνα-

eationem continebati In ea enim peplum, Tereus, mensa, serata explicariit peplum tenens, mphilomela, quae in eo picta erant, disici truscans ceriactantur. Progne adiruticium annuebat, torvemae inritetatur, ac picturaeir penu cluna irascebarur Tereus genere nrax, mextiis erat, mina Philomela luctam veneream luctans. quae capillis evulsis, cingulo solivo, veste discissa, semininium pectus osteri letat dextraque Tereo involabar in o los, sinistra vero lacerae vestis parte narran as olue re nit initur. Mulierem Tereus totis ad se vir:ibus uanebat, arct qtie complexabatur. Atque ita quulena pepli liis posita erat picturii. In reliqua tabellae parte mulieres in lance Tereo coenae relliquias pueri scidiice caput atque manus cis

255쪽

πηλών - της κλίνης ο ηρευς γέγραπτο και λαωντο ξίφος επι τας γυναῖκας το σκέλος ηρειδεν ἐπι την τράπεζαν. A ουτε ἔστηκεν, ου τε πέπτωκεν --ἐδύκνυε γρατη μελλοντος πτώματος. .. Λέγει υ ο Μενέλαος Ἐμοι δοκεῖ τηνής -

ρον οδον επισχειν ορας γαρ υκ ψαθα δυο συμβολα. , τε του ορνδος καθ' ημων πτερον, και της κόνος την απειλην λέγουσι δε οἱ των συμβόλων ξηγηταὶ σκοπεῖν τους μυθους των iκόνων α εξιουσιν ἐπὶ προενήμῖν συντυχ σιν, και εξομοιουν το αποβησόμενον τωτης ἱστορίας λόγω ορας ουν, πόσων γέμει κακων γρατηι ερωτος παρανόμου, μοιχείας αναισώπου, γυναικείων α χηματων όθεν kri ἐῶν κελε- την εἴ δον. Ἐδόκει μοι λέγειν κότα, καὶ παραιτουμαι τον

r. tant, rulentes lilentidem trementra. Ille autem stricto in eis dio insurgens, mensem Munio protriidere idebatur: quae nec statat, nec cadebetu cadentis tamen formam reserebat. IV. Tum Menelaus Mihi qui lena, inquit apri secti ne in tartini abstinendum videnti . Duo enim adverse nobis portenta, volatum accipitris, uicturae nunas, cernis Monent auten pro istoriana inte pretes, ut an, naum attendamus ad fabulas largumenta imaginum, si quae nobis ad negotium aliquod proficiscentssius cruciarrant, reique nostrae eventum ex propositae labulae argumento metiamur. Nonne obscoeni amoris, in ptulentis adulterii, nausiebrium infortunioruin nratoriit denique omnium ple nam hanc picturam vides Ego iidem certe profecti neni istam in aliud ten pus distulerim. Sane oratio nam Menelai mihi non absurit ulla est. Cnaeream itaque valere

Idem de Tereo vultus Met. VI, 66i Thracius uraria unos amore rapiaris.

256쪽

πως το των γαναικων γένος T βουλεται της κόνος ο μυθος και τίνες α ορνιθες αὐται και τίνες αι γυναῖκες , και τις Ἀναιδη ἐκῶινος ἀνηρ Κάγω κατα-

λέγειν αρχομαι γηδων, και χελιδων, και ἔποψ πάντες ανθρωποι, και πάνri ορνιθες Ἐποψ ο νηο, αἱ συ γυναικες, Φιλομηλα χελιδων, και IIρόκνη -δών. πολις αὐταῖς Αθηναι. Tv- ο ανηρ, DIροκνηβηρεως γυνη βαρβάροις δε ως ἔοικεν ο , κανη προ Λῖροδίτην μια γυνη μάλισF τα αυτω καιρος Am προς υβριν τρυzαν καιρος ουν γίνεται τοῦ - του- τω χρησασθαι τὸ φυσει IΠρόκνης η φιλοστοργία

iussi qui tristis ad inimis aessit ora ad me, inquiens, proficisci vos volo. V. Tunc ad me conversa Leucippe, favellarum enimc picti mulieres sunt Quin tu inmiti, mini narras, quid sivi pictura haec avesque istae in mulieres, anxviro illo impudenti, velim Tum ego: Quos nunc, inviam, aves esse cernis, homnes quoniam suere ac nauis Ileres quid.na, Prognen ta sicet a Philomelam, illarum enim nomina nae sunt, sorores Athenis orias filuta, nancque in ininiuinem , illam in lusciniana mutatas viriana autem, mi Tereo nomen filii, genere Thracaeni. Prognesque maritiam, in pupam conversum, inaunt Bar- roriin autem tibicini, ut consentaneum est, mulier una satis non est, praesertim ciam per conninaesiam explendae cupissitatis oblata sit occasio. Prognes igitii erga soroivinpietas nomini barbaro opportunitatem attulit, qua naturam suam secutus, in omni intemperantia sese effunderet.

257쪽

μηλα εραστης, και κατα την οδε αλλην αυτω ποιεῖ-ται την Φιλομηλα ΙΠρόκνην την γλωτταν της Φιλομηλας οβεῖται, και εδνα των γαμων - δίδωσι μηκέτι λαλῶ, και κείρει της φωνης το ἄνθος αλλαπλεον νησεν οὐδεν η γα Φιλομηλας τεχνη, ωπω- σα ευρηκε ωνην. υφαίνει γα πεπλον αγγελον, καιτο δράμα πλεκε ταις κρόκαις, και μιμεῖται την γλω ταν , , και IΠρόκνης τοι ὀφθαλμοῖς τα των ωτων

μηνύει, και προς αυτην α πεπονθε, τη κερκίδι λαλεῖ Γhiam την βίαν μουε παρα του πεπλου, και μυ-

νασθαι καίσυπερβολὸν ζητεῖ τον ανδρα οργα δε δυο,

και δύο γυναῖκες ει εν νεουσαι, και δρει κεράσασαι την ζηλοτυπίαν δεῖπνον επινοῶῖσι των γάμων - πιστερον το δε δεῖπνον η ο παῖς ηρεως, οὐ μητη μεν

Haec enim virili ad visendam sororern misit qui citur Prognes marinis abiisset, Philomelae amatoris reversus, eamque ibi inter re leuiuium alteram Prognen secit. Qii linii resciri nollet, hanc violati pudoris mei coelem persol. vii Linguam enim puellae inpinavit. Quam litari nilino plus Muttini enini indicem Philomela ex rogitavit, remque omnena, si ci gesta iuerat, in peplo filis intexuit: manuque lin m inruante, quae passa esset,inhiando auribus immittere non poterat, ob ociatos Prognes ope radii exorii posuit Progne vini sorori illaram ex pepli pictura cognovit poenamque opinione omni maioresti devii o sumere aggressa est. Cunatae ira duplici mulieres duae arilerem, conspiratione facta, obtrectationeque contum liae coniuncta, coenam Philomelae nuptiis longe detestabiliorem fecerunt. Filium enim pati i apposueriint, cisi iis

258쪽

ληστο ουτως αἱ της ζηλοτυπίας Γινες νικωσι και την γαστέρα μονον γαλορωσαι γυναῖκες, ανι- αντον την εὐνην λελυπηκοτα, καν πάσχωσιν , εν οἷς ποιουσιν, ουπιπτον κακον την του πασχον λογίζονται συμ

ραν ἡ του ποιειν δονη. δείπνησεν ο ηρευς δεῖπνον Ἐριννυων αἱ δε ἐν κανωτα λείψανα του - δίου παρ ςερον, γελωσαι οβω ο ηρευς ρα τα λείψανα του- δίου, και πενθεῖ την τροφην, και εγνωρισε ων του δείπνου πατηρ γνωρίκτας, μαίνεται, και σπαται το

και o ηρευς αυται συναναβαίνει, και ορνις γίνεται' και τηρου τι του πάθους την ικονα. εύγει με αη

αν, διώκει δε ο Τηρεύς ουμ εφυλαξε το μῖσος και

μεχρι ων πτερων. ante iram Progne mater fuerat. Sed trunc partiis molestiani oblivioni tradiderat ita obtrectationis furor iteri dolo miliis longe potentior est. Quamciuam autem no illis molestum m at tamen in eum, ut mantalis tori leges violaverat, ulcisci se vicerent, uiuisi si molestiaminini vindictae voluptate compensent. Posteaquam Tereus suriali meniae acinini ira epulariis est, mulier in lance nati reliquias ridentes pariter ac trepicantes protulerunt. Ex miihus natum a se abstinitiini intelligens lugebat eiulini, seque coenae genitorem agnovit. Quo cogniti H- rore percitus, educto gladio in utranaque irruit. At illas in aves repente initiatiis aes suscepit qui istuna ere qxurere mutariis in voluta ei sublatus est. Assectiis aluein illius imaginem etiamnum omnes servant laticinia enim fugit adhuc, pupa vero insequitiir, ut post mutationem odium auoque servatrum videatur.

259쪽

εκερδησαμεν δε οὐδε η μίαν μερον Π γαρ στεραία

λεγειν οὐκ ύχορον επιβαντες υν-- ους, λθομεν ει το Φάρον δε Μενἐλαος εμεινεν αυτου, πας οὐχ υγιως χειν. Iρωτον μεν ου ημας απινεας Eri τον πυργον ἄγει, και δείκνυσι την κατασκευην κάτω Θεν Θαυμασίαν τινα και παράλογον ορο ην ἐν με τη Θαλάσση κείμενον ψαυον -- των νεφων ὐπερ- ρει δε ἴδω κάτωθεν αὐτου του ποιηματος, ο δε ἐπιθαλάσσης εἰστηκε κρεμάμενον. ες δε την του ρους

ακρόπολιν ο των νεων κυβερνητης πιετελλε αλλος μετα σε ταυτα γειτο μιν επι την μιαν. ην δε σἐσχάτου της που κειμεν ε αυτ τῆ -- . ζ'. σπερας ουν γενομενης, πεξερχεται μεν

VI. Atque hoc quidem pacto tunc instilias vitavimis. nihil quidqtiam i rati, praeter piam unum diem. Adsuit enim postridite inane Chaerea. Nosque verecundia permotire lare amplius ausi non sumus. Quamobren conscemia navi ad Phariit devenimus, uno excepto Menelao inlimina se non admodum ex sententia valere liceret, donuremansit. Diaerea igitii nos rana una in turiam thixit: suustriimonemmae iniani, ruratri illum qui&na, inii diminiculo incredibilem ostendit. Mons erat naedio in retari sitiis, nebulas paene contingens cuius sub ra sicibus aqua conspici triar, ita in suspensae mari imminere victerentiar. In m , sitnitrio in monte aditificati, ignis et et, quaelias gubernator alius navigantes noctu dirigat. Haec ciam vidissemus, in domun , quae in extrema insulae parte ad mare posita erat, introducti suimus. VII. Vix advesperaverat, cum naerea Ventrem puse

260쪽

παιρέας, προτασιν ποιησαμενος την γαστέρα μετων μικρὸν δε βο τι ἐμίφνης προ τας Θύρας ην, και εὐους ιστρέχουσιν ανθρωποι μεγαλοι και πολλοι, μαχαίρας ἐσπασμένοι, και ἐπὶ την κορον πῶτες ρμ σαν. ἐγγος ως εα μου φερομένην την φιλτάτην, ουκὲνεγκων ἴεμαιδα των ξιφων και με παίει τις κατατο 'ηρου μαχαίρα, και κλασα και - μεν δηπφων, ἐρρεομην φατι οἱ σὲ ἐνθεμενοι τω σκαῖειτην κορην εῖευγον Θορυβου και βοης, α ἐπὶ πταῖς γενομένης, ο στρατηγος της νησο παρην. νος μοι γνωριμος ἐκ του στρατοπέδου γενομενος δεικνυωα το τραυμα, και δεομαι διωξαι του στάς ωρμεν πολλα πλοῖα ἐν τη πολει τούτων; επιβας

ο συνανέβην φοράδην κομισθείς. L. δε ιδον οι λ

gare sibi opus esse causatus, exivit. At pie hiaud ita multo post clamor quictim improvisus ameriores aiustiis est, repenteque viri multi ac magni districtis lassiis mini-pentes, in puellam una omnes inpetiit secer m. Ipse autem Leucippen meam ala luci videns, animoque iniquisismo id serens, inedios in dios me conieci, atque in seniore Hilniis accepi grave adeo, ut init vati poplite conciderim, angvine toriis con*ersiis, ill pae interea puella navi lae imposita impune abierint. Ceteriam clanarurem utilique facto, ut in piratariin adventu fieri consuevit, insulae praesectus ac uirit. Erat is mini, quod ipso imperatore stipendia inermissem, non ignotus ostendi itali vulnus, praedonesque in insequeretur, odiemitus sum. Ille navigium ex iis, quae inulta in civitatis porri stati nem habebant, conscendens, cum ea, quae tum sorte aderat, manu, fugientes insecuriis est duin ipse quoque, ita ut eram, obligyio vulnere in navem desciri me iussi.