장음표시 사용
401쪽
σι. υχ ορας και τουτον, ως ἐκ βασάνων νυν κρεμα- μινον ξηρπασεν.
re . , τουτ δε ερχεται τις των του ναου προπω
τουτο ελεγεν αυτην, και πατρα Βυζάντιον, και πω
τέρα Σωστρατον ἔχειν. με - Κλεινίας ανεκροτη
σεν παιανίσας Σωστρατος - χαρας κατέπι
σεν εο δε ἐξάλλομαι μετήτων δεσμων si αίρα, και
ne vicies, ut hum eri in e toriorrum amniti eripuerit' XV. Interea aedituorum unus, concinuo admodum gressu ad sacerdotem veniem, puellam quandam per bnam ad Dianam coniugisse, inctis aiulienti is nunti vis. Qua re cognita ego spem coircepi ocillos sustuli, ac paene reviviscere visus sum. Clinia vero ad Sostratum conversus Verii, inquit, pater, vaticinia mea sent At-Φae, an sormosa illa esset, amittitum rog vit Cin aedirum: Non aliam, inqinc Diana excepta, sorinosiorem vidi. Tum ego laetitia exsultans Leucippenne inmiana, dicis Maxime, ait ille. Hoc enim noniine se, ari , patinamque sibi esse Byzantium , patrem vero Sostrariam . fixit. Clinia igini laetabundus plausum .dere coepit, inam S stratus interim prae gaudio exantinatus concississet. Egos uti me ad sidera e vinculis dedi mox ad templum, tan-
402쪽
φυλάσσοντες ἐδίωκον, νομί ντες αποδδράσκειν, καιεβόων τοις πυγχάνου ν λαβεσί αι αλλ ειχον οι ποδες τοπι μου πτερά. μόλις ουν τινες μαινομενου μου
προς το δρόμον λαμβανονται και οἱ σύλακες αμα παρησαν, και επεχείρουν με τύπτειν. ἐγω δε - Θαρ
ωνήμυνομην οἰ δε εἱλκον με ει το δεσμων ριον. εν τούτω παρην ο Κλεινια και σαω- στρατος - ο με Κλεινίας ἐβόα ΙΠοῖ αγετε τον με ρωπον νουαεστιν φονευς, εῖ' η καταδεδίκασται Και Σαστρατος εν μαει ταυτα ἔλεγεν, και ως εἴη -- τος της αν ρησθαι δοκουσης πατηρ. παροντες. μαθόντες το παν εὐγμουν τε την Α τεμιν, και περίοπαντό με, και ἄγειν ει το δεσμωτηριον - επετρωπον οἱ δε αλακες οὐκ εἶναι κύριοι του μεθειναι καταδικασθέντα προς θανατον αν--ον λεγον, - ο ε-
qtiam tormento aliquo impulsus, convolavi Custodes, fuga in me arripuisse putantes, insequebantur: ac obvios quosque ad me con prehendendum clamore advocabant. Sed pedibus meis alas actitas suisse fixisses. Tandem insanientis more currentem me nescio qui apprehenderum, nec manus a me continuertitu Verum ego aiulentior iam mctus conti a niti illi me ad carcerem ducere pergebant.
XVI. Interea sacerdos Minia praesto fiteriim Oiniaque prior Quo hontinem, inqisu, ducitis ni certe
caedem, cinias clara natus est, nunquam secit Sostrivus piovi mdana fere singulatim repetebat, eatasque, quam peremtana litabam, patrem se esse assicinabat. Qui aderant, cognita re, Dianae nutrie laudibus extolletiant: meque circum milites ad cameren duci vetabant. Custodes autem cum sibi notanis iam peracti dimittendi ius non
403쪽
ρευς του Σωστράτου δεηθέντος ἐνηγγυησατο ἔχειν καπαρέξειν εἰς το δημον, τα δίν ουτ με - των δεσμων απολύομαι, και ἐπι το ερον τα -- ηντεμ γόμην καὶ ο Σωστρατος κατα ποδας, - ολ ταο μοια ἐμοὶ χαίρων Ου ἔστι δε ανθρωπος ἴτω δρομικωτατος, ο ου της μνημης χθάνει το πτεράν. η - τότε ημας ἐπι Λευκίππην προύβαλεν απαγγελλο - πάντα, καὶ - του Σωστράτου, καὶ τἀμα. δουσαο ημας, ἐξε ηδησα του νεω, κω τον με πατέρα περμ
σπηκειν α δεῖ τη προς το Σωστρατον, κατέχων ἐμαυτον, και ἀπαντα βλέπων, το ἐκείνης προσωπον, ἐπ α νην ἐκθορῶ ούτως αλληλου ησπαζόμιθα τοῖς ομμα M.
esse causarentur. sacerdos Sostrato orante maxime, sistetuli, eum opus esset mei vas est iactus. Itaque vincii-lis sollinis ad Dianae quam ocissinae comendi meaque Vestigia Sostrariis peri ecinus . sed nescio an pari me- sum laetitia. Verissiinui autem illud esse tum cognovi nussuri reperiri tam celerem trirem, item lana non antevertat. Ea enim vehementer properantes festinanteiaque nos antegressa Leucippen cum de aliis omni is nimele Sostrati adventia cereiorem secerat. Itaque mina primum vos victu, e fano exiens patrem qinci:m complexa est, octilos vero in me convertit: si sic et ob Sostrati praesentiam verecundans, ne, quo minus ad illam amplexantam excitiTerem , continerem, non tamen ab eius vulnioculos defigere usquam valetam. Ita mittitis nos obtulbiis inter nos salutabamus.
Μνήμει Non satis cit ho ita & serapnim est ad marσinem vectum. mendatio haud poe Codicis avaraei, textu ferente nitenda φημης, quod verbum in μνημη cum reliquis Ibidem intextu ipso commode locum a sequenr πιαδλαβεν legitur, Poctiere potest. Iruerpretem Latinum Coinrneliniis evidit. oon aliter legisse eonstat, atque
404쪽
Apr. ημων μελλόντων κα θίζεσθαι, και περὶ
τουτων σιαλεγειψαι, Θερσανδρος 'ουδη μάλα , μαρτυρας αγων τινας, ἔρχεται προς το νεω, καὶ μεγάλη τῆ φονῆ- ος τον ἱερέα Mαρτυρομαι, ἔφη, τωνδε ἐναντίον, τι μη δεοντως ἐξαιρη kσμων και Θανατου κατεγνωσμένον ανθρωπον ἐκ των νόμων αποθανέῖν. εχεις δε και δουλην ἐμην, γυναῖκα μαχλον, και προς
ανδρας ἐπιμανη ταύτην ὀπως μοι φυλῶ ι γω δε
προς το δουλην και γυναῖκα μαχλον, περαλγησας την ' χην, - νεγκα των ρημάτων τα τραυματα,
ἀλλ' ἔτι λαλουντος αυτου Σύ μεν ουν, ἔφην, και τρώδουλος, και .πιμανης, και μαχλος αυτ δε και ελε- LIBER OCTAVUS. A. Thoeriander Mim nos iam sessuri, at lue sis ipsi do:
relatis inter nos colloc turi essemus concitato admodum gressu, adductisque secum testibus aliquot lanum ingressus est .voce quam niaxi re contenta ad iacm dotem conversus Illud, inquit, his infimissius tibi denuntio, inique a te iactum esse, si nominem legitiis capite damnariam e vitaculis exemeris. Atqui a illam etiam meam , impudicam illam qui lem. Qin appetemiis viris ad insaniam usque Mistin, domi truae abstontalisti quam quo iure a me liliaras causa manu assemirus fis pervelim sc re. Tum ego .servam, impudicam Leucippen vocari audiens, animo vehemeritissime commotus orationemque tam contrumeliosam non serens, ipso nondum lacinite: Tu quidem, inquam, triservari, insanus desinimusicus ita
405쪽
ηκουσε, και Λοιδορεῖς, φησας, δεσμωτα και κατάδικε παίει με κατα των προσωπων μάλα βιαίως, και ἐπαγε δευτεραν. οἱ δε των ρινων---ος ερρεον
κρουνοί μον γαρ αυτο τον Θυμον ι- η πληρο δε και τρίτην προφυλακτως παιήεν, λανθάνει μουτω στοματι προ τους δοντας προσπιαίσας την χεῖρα, και τρωθεὶς τους δακτύλους, μολις την χειρα συνε- στειλεν ανακραγων. και οἱ δοντες αμύνου 'ν των ρινων βριν τιτρωσκου γα αυτοὶ τους παίοντας δακτυλους, και α πεποίηκεν, παθεν η πώ - ο μεν ἐπὶ τῆ πληγν μαλακον νακραγων συνεσπειλε τρο χίῖρα, και -- παυσπιο ἐγω δε δων οἱον εχε κακον, τουτο μεν ου προσεποιησάμην εφ' οἶς 1 ε ραν
νηθην τραγωδων , νεπλησα βοης et ἱερον. β Που φυγωμεν ετ τους βιαίους, ποῖ κατα-
cippe libera est, & virgo, mea divia mibus ille auditis: Tu iginir vinctus, inmiti, & clamnariis, conviciari audes Et tanta inminia vi potiait, os mihi seniis atqueae ueriini ita conciniit, ut langvinis quasi rivi quidam e nari is manarint plaga enim milii inflicta omnem eius iram tanωrat. Cum vero etiam terita me perciississet, dextram labris imprii lenter impactam dentitare illisit, ae, vulneratis sigitis, ingemisoens minum illico retraxit ira dentes sauciata dextra irarium iniuriam ulti sitnes, , aae Vultrina manus inniterat, Gepit. Atque ille quidem prae vulneris dolore essem te admoduni lugens, manu ad se revocata, deinceps vini inferre testitu ego vero sigi. torum vulnus animadvertisse dissimulans vinique milii δε latam conlaerens, templum clamore complevi.
II. Quomun tandem gratatoriam violenti nini eniti.
406쪽
με 3 Era τίνα λων μετα- ρτεμιν is αυτοῖς τυπτομεθα τοῖς ἱροῖς, ἐν τοι ς της αυλαίας παιόμεθα χωρίας ταυτα ἐν ἐρημίαις μναις γίνεται, οπου μηδεις μάρτυς μησ' ἄνθρωπός τις συ δε αυτων ε οψει
τροπινεις τῶν Θειοῦν και τό. με πονηροῖς αἱ των ἱερωνἀσzαλειαν δὶδόασι καταίσην ἐγώ σε μηδενα α κησας, κίτης σε της Ἀρτεμιδος γενομενος, τυπτομαι παρ' -- ω βωμω, βλεπούσης, οἴμοι, της Θεου.
παροινία, ἀλλα καὶ επι των προσώπων τις λαμβανε τραυματα - εν πολέμω και μαχη , και μεμίαν-
δε τις τη Θεω; οὐ βάρβαροι τουτ και Ταυροι, και Αρτεμ η Σκυθων ο παρἈκῶοις μόνοις ναος πώς
ἀμασσεται την ονίην Lκυθίην πεποίηκας, και νQuos post numen Deos a sibimus Ipsis in reniplis
Vapulanius ante religiosissimas Deormi aras plagaeis i onuntiir. At pii desertis annim in locis udi nulli adsint, stes, lacinora nuiuisio si committi solem ri vero corali in ipsis mani potes ,rem exerces. impleatigiistae eorum aedes sontibus praesidio esse consueveruit; ipse innocens ac supplex me miseriina, ante araS, ipsa vidente Dea vulniis accepi. Iam vero quis perciiDsiones istas Dianae illatas titisse negeti iam piam non iis Piulem comenta fili nutus eurietas; sed etiam vulnera, qtialia in Dello atque pugna inseruntiir intialit, humanoque pavimentiam sanguine foedavit. At vero quis p sae unquam Dianae noc pacto sacrificavit Bamaroriam ac Taurorum uiuisiculi qui lena certe instinanim est. Apud Scythas Dianae templum- apud quos solos Deae hii- ius altaria humano critore conspergi receptum est. Tu autem Ionia ut Scythia esset, Ephesique idem, at in a P
407쪽
κα ἐμου. καίτοι τί σιδηρου τα του Euους πω ποίηκεν χείρ ἀνδροῖονος ἀ- και μαιφονος εα τοιαυτα δέδρακεν, οῖα ἐκ φόνου γίνεται. γ. αυτα με βοωντος, χλος συνερ ρει των ἐν
και ν τω ἰερω Ἐγω δε in ρηκως, ταυτα χην si ανδρες, πεπονθα, ελεύθερος τεων, καὶ πολεως συκασημου, επιβουλευθεις μεν, τη μῶν - τουτου,
σωθὼς δε ὐπο της Ἀρτέμιδος, η τουτον πί γε
rica insula, cretior manaret. Meisti Qtui Urii glassium etiam in me. stringis qua initiana quis fere opus est, cum gladii munere mantis iunganir critenta enim csibus assueta dextera tua id nunc patravit, ita in occisioniblis neri consuevit. III. Haec dum ego lamentarer, ab iis, is in templo erant, concutius ad me factus est ac nonnulli ex iis hinminem increpare coeperiint quin etiam sacerdos ipse: Non te, inmiti, tam aperte nam, in remplo praesertim. facere pinlet Quam ob causam ego iam confirmato animo Hoc mutilem, inqivini pacto, viri Ephesii, ac priri sum nonio liber, non obscitra urbis civis A isto enim vitae summum in sis inam adductus perieriti plane, nisi patefactis tantam facinorosi nominis lumnusine praesenti suo numine atque auxilio de manibus eius Dianar ' χλος πειρύει Mitto Jιον κάκιζον. κακιζον porro prior, cum AnFlicano, ολ - συν- oro κάκιζε, quia vox ὀχλος ha ε ηκενἈν τ ιερω , ουτως κακι bet significationem iniittitudinis. αυτόν In inellioribus ut Flo Dua foetitione nihil esse tritiiurentino, Remis, ο --Graecis, sesunt Graece periri. τῶν παρόντων ν τ ιεροι. Legem Male omnes libri, ο υτως κακιζον dum mox, tau κακιζον αὐrόν. αὐτόν. Posset etiam, ουτοι ἐκακώ- Id est, Ouro . ἐχλος, τον ἐπ-- ζον αὐτον Nempe. i. πυόντες.
408쪽
κοφάντην και νυν προελάῖν με δεῖ, και απονίψασθαιτο προσωπον et μη γαρ ενδον τουτο ποιησαιμι --
γε, μη και το ιερον δωρ τω της βρεως αματ μι-- Θν Τότε με - μόλις ελκύσαντες αυτον, εξάγουσι του ἱερου τοσουτον δε εἶπεν απιων Ἐλλα το - σονη- κέκριται, και σον οὐδέπω πείση δίκην το της ψευδοπαρθένου ταύτης ταρας η σύριγξ τιμωρησεται. δ' G δε απηλλάγη ποτὲ καγλύξελθων καθη-
ρα το προσωπον. ου σε δάπνου καιρος ην, και πε
τον Σώστρατον ορθοῖς τοι οῖθαλμοῖς si ιν ου ηδυνάμην, συνεις οἴα αυτον διετεθείκειν και ὀ Σωστρατος - των ὀίθαλμων ὀρων ἄμυξεις των ἐμων - γυ-
eripuisset. Nunc mihi e templo exii e faciemque abluere, opus est: neque enim id ego hic unquam lacere ausim, ne vi&licet sacri latices cruore per contumesiam effuso Polli tantur. Interea Theronder mini vix e delubro non- Nulli eum protriulerent, huiusmodi iuuidam inter abeundum solus sectini lociitus est Turiistiana, qtiin ad causa rutam attinet, iam damnanis es; nec multo post de supplicium sumenir. De scorto autem isto vi nitatem ementiente fistula iusicium facio. IV. Postea*iam ille abiit, egressus ipse faciem ablui. Qinaque accum lusi iam tempus esset, a sacerdote peranianis a epti sumus. Ego vero eorrum, quae in Sostratiun admiseram, conscius, ocillos in uluin palam coniicere non audctam .iod ipse praesentiens, me con- meri pariter vereciandabatur Leucippe quoque nihil alitui, quam terram intuetamur ira in convivium prorsus vere,
409쪽
το συμποσχον αἰδως προῖόντος δε του ποτου, και τουιο του κατα μικρον ξιλασκομενω την αισω λευ
θερίας γαρ λος πατηρ αρχει λόγου πρωτος λιερεῶς προς το Σωστρατον T οὐ λέγεις, ουνε τον προομῶς μυθον οστις ισπίν, δοκεῖ γαρ μοι προπλοκάς τι
νας εαε οὐκ αὐεῖς οἴνω σε μάλιστα πρεπουσιν οὐ μοῖτο λογοι Και ο Σωσπρατος προφάσεως λαβομενος - μίνως' ο μεν κα in λόγου μέρος πλουν εἴπεν, στια πρατος νομα Βυζάντιος το γένος, τουτου Θέιος, πατηρ ταυτης το δε λοιπον, ὀπερ εστ μυ-
Θος, λέγε, τέκνα Κλειτοφων, μηδε αιδούμενος καὶ γαρ ἐστι μοι συμβέβηκε λυπηρον, μάλιστα μεν οὐν
ου σέ εσπιν, αλλα της τυχης επειτα των ἔργων προελθόντων - διηγησις τον οὐκ ἔτι πάσχοντα ψυχαγωγsi μαλλον η λυπει.
mindum esset. Tandem, procedente porix; Bacchoque mclorem sensim amovente, is enim ii mitis auctor est, primus ad Sostratrum converitis meritos Quin igitur, imquit, o hospes, eriin vestrariam citiusmodi tantam me sint , seriem narra. niihi sane non insuaves iasilani ambages continere in se videtur praeterea vino sermonefilauiusmodi niaxime conveniunt. Tun Sostrariis, loquela si occasione illinc unita Quod quulem, inmisit, ad me setinet, leve adnuκluni est Sostrivo mihi est nonaen, patina Byzantium, atqueae adolescentis quislan istius pati uus, puellae alitem pater uiri Cetera, inui sunt, ria, nai Clitophon, ineri omni proinis abiecto, essare. ain si quid mihi aceit, evenit , non tibi, sed sortunae tribuendum est. Adliaec priaeteritor in malorum commemoratio tantum abest, ut eum, qui evasit, moerore assiciat, ut etiana vehen eme oblectet.
410쪽
. Κάγω πάντα τα κατα την αποδημίαν - απὸ Τυρου διηγουμαι, το πλουν, την ναυαγίαν, την Azγυπτον, τοῖς βουκολους, Λευ iam ς την παγωγην, πιν παρα τοῦ μω πλαστην γαστέρα, τὴν Mε
νελίττην γενομην, ἐερον το πραγμα ἐμαυτῶ προς
σωφροσυνην μεταποάων - ουδενο ευδομην τον ε-- ς ἔρωτα, και σωφροσυνην την ἐμην, μην ἐλιπάρη-
σε χρονον , σον απετυχεν , - ὲπηγγείλατο , σικωδύρετο την ναυν δηγκάμην, τον εἰς Eῖεστ πλουν, και - -τω συν-Mεύσομεν, και ' ταυτην την Ἀρτεμιν ως απο γυναικος πιώπην γυνη ἔν μονον παρη-- των ἐμαυτου δραμάτων, την μετα ταυτα προς ε--την ita inrε και το δειπνον εἶπον, και - μαυ- V. Tum ego, iae nunt postea, quam Tyro profugi,
evenerant, singula ordinatim recinasiit, navigationem sciri licet, naufragium, Aegyptiam, pastores, Leucippe ra-priim, fictum apud aram iudi uni, Menelai cals litatem, amorem diuictor nanirian aereae medicinam, pirat mina rapinam, vulniis femoris, cilii rum quoque ei thrucem ostendi. In vero ad Meliten ventiam , Iaecun-Pie mini agere contigit, tanta maxima poni mo&stri. mendacioque nullo penitiis intermixto, nareavi Ac primum quiMin Melites amorem continentiamque meam dei sule quantis me illa oraverit, quamdiu illam ipse lactaverim: rum quaecunque Ocilia, Praecunque conPaesta est omnia: praeterea quae in navi, cum Alexandria Ephesum proficis rennii , acta sum, nempe in simul an D c Dueramus, egoque ab illa, per Dianam tanq in a mulsere mulier, surrexeram . postremo ineam omnem erga illain observam