장음표시 사용
411쪽
του κατε μυσάμην και μέχρι της Θεαρίας τοι λόγον
συνεπέρανα και - μεν - ταυτα, ἔφην τα δε Λευκίππης - ἐμων μείζονα πέπραται , δεδούλευκεν γην ἔσκαψεν, σεσύληται in κεῖαν το καλ-λος την κουρα ορας και καθ' εκαστον - ἐγενετο δε μιν κα τωδε κατατον Σωσθενην και ροτανορον γενομενος, - ρον και τα αυτ π ετ μαλλον η ταμα, σερως αυτη χαριούμενος α κούοντος του πατρος ως πα- σα αικίαν νεγκεν ει το σωμα καιέβριν πριν μιας υπεο δε ταύτης τα αλλας πάσας υπεστη και εμει- νε, πάτερ, τοιαύτη με ι της παρουσης μερας, ιαναυτην ξέπεμψας - Βυζαντίου - ου εμον τουτοεγκωμιον, ἔτι υρον ἐλόμενος οὐδε ἔδρασα, περ νἔφυγον αλλ αυτης, τι και εν μέσοις πταῖς μεινε
tiam, Hiram irem, lalsamque mei accillationem. e tera omnia ad Sostrati usque adventum peripicii ac diligenter, unico tantum facto meo praetermisso, exsectutissum Alaue: am auidein, novam d. me quae sic rein Iranui. Mucippes aurem meis multis maiora sunt servivit enim , territin fodit, capitis imus, id quod tonsuri ipsa deciarat, amisit. Unuinouo laue deii Ue.4 Kactum fuerat, ita verbis extuli, ut mini de Sosthene Τhersandroque facieiula esset mentio, accitratius longe, id am de me , omnia recensueram illini etiam ali ii spectans, ut puellae ipsi, pati e praesertim audierite, rem gratana figerem Aerumnas enim in nrianieliasque omnes imquam, una unitaxat excepta perpessa est. Et propter hanc unam , tuas omnes sustinuit, intactaave, optimet ter uti Byzantio discesseriit, in ira usaue diem perina
sit. Neque vero istud laudi milii vesini, qui fuga amrepta nihil eoriini ob inae fugictam, consectarias sum; sed ipsi potius, quae hue piratiis etiam, integram se
412쪽
παρθένος, και τον μέγαν ἐνίκησm 'σπην Θέρσανδρον
λέγω, τον --πππον, τον βίαιον ἐφιλοσοτησαμεν
πατερ, την ποδημίαν ἐδίωξε γαρ ημας ρως, καιην ἐραστο και ἐρωμένης υρο αποδημησαντες πο- ναμ ε αλληλα αδ τοι. ἴ τις αρα ἐστὶν ανδρος παρ- Θενία, ταύτην - μέχρι του παροντος προς Λευκίπ
πην ἔχω. η μεν γαρ ηρα ἐκ πολλου του της Ἀρτέμιτος ἱερώυ δίπποινα 'Azροδίτη, in γεση ς μῖν - ραμένη. - θέλομεν πάτορα γενέσθαι τον --
μον πάρεστιν ν ο πατηρ - , και - ἀμενης μὴ ηδ γενῶ. -- ακουσαντες, ο μεν ιερευς κεχηνει, Θαυμάψων ἔκαστον ἐμων λεγομένων ο εα πρατος - ἐπεδάκρυεν, εἴ ποτε το κατα Λευκίππην γεγονει
stamque servavit, & iram in omnium maximi. ner semiri scilicet invereclinia, atque audacis, violentiae r stitit. Nos vero, consulto qGleni, navigationem sust pina , pater vertim ad id amoris simia vi compulsi sui- miri, ut inrito illa inlituo amantium iga fici possit. Quin immo fratrem anino una in itinerem sumus, vii mitatemque ipsi meam, si qua viris vi nitas inest, impollutam adnuc, quemadminium Leucippe, servo, quam doquidem ipsam quoque Dianae litui iampridem addictam esse percusiceram. Atini, o hera Venus ne nobis tanqueram neglectari censeas. Adsente patre nuptias facere noluitnus. Ille nunc ni adest quare areis tu quoquem
his iam tantam propitia. Quae in illi attinuissent, s cerdos quini prae ad iratione ovstumiactita est Sostr tu vero innuli lacrimas profudit, quant ii Leucip- pes incommodis actum sitit. Posteaquam dicendi a me finis est iactus Casus uidem inquam ego nostros re
413쪽
ἐστιν σπηλαιον απορρητον γυναιξιν, καθαραῖς δε--θουσας ουπιαπορρητον παρθένοις ανάκειται σε -- ριγξ, λίγον ἔνδον των του σπηλαίου Θυρων εἰ μὲν ἀντ οργανον και παρ μῖν ἐπιχωριάζει τοῖς Βυζαντίοις ιστε ο λε- ί σε αρα τις-- ηττον μίλησεν τα Π τ μουσι , Q, και οἰον ἐστιν εἴπω, και συν --τη του ΓΙανος πάντα μυθον es συριγξ αυλο μεν ει πολλοὶ καλαμοι- των αυλων ἐκαπιος αυλώυσι Reenses omnes nunc unum ipse quoque, o sacervin alis dire pervelim nempe tui illud sit, quod postremo abiens Thetimulerita ippae interminariis est, fistulae mentione iacta Tum ille: Recte sane, i sit, rogas Aequum enim est, ut qui rei nam, uti se habet , scimiis, vos dilooeam . Ego vero parem tibi ne gratiam relaturum esse promitto. VI. Videsne igitiar, inquit ille, enim post templum In eo spelun , mulieri,is tulem inaccessi vimis ni is autem n uaquam. Paulo itura enis ostium fissis a suspense est quod instriinienti genus si apini, lyram ios in usi est iam, nil duraui, uelistis sn alumne vovis aliqis, est in nisce musicis minus verseriis, ea ego, quale id sit, Panisque omnem etiam is an , ii tenus ad id pertinet, enarrabo. istula pluminis e tibiis compacta est quae singillae singulis ex arrundinicius con
414쪽
M καλαροι παντες, σπερ αυλος σύγκεινται Gχηδο αλλος ἐπ' αλλον πωμενος το προσω ro is o- ροαπιον και τ νωτον κα οσο ει ι των καλάμ, βραχυ πικρω λειπομ ενοι, τουτων μείζων Ο μετα τουτον , stant. At pie ariandines ipsae omnes perinde ac tibia una
sonu in retunt inter seque ita colli carae sunt, ut tera alteri orisnatina aestaereat. Facies anterior posteriori similis habetur. Quoniana alitem arundinum aliam alia excellit, illiu scire oportet, altero ex capite quant pri-
I σι πόμειοι τούτων μνiζαν ὁ λόγον ουτως ο λοιπος των καλά- μετα τουτον maec verna hic in μων χοροι Incipit in Qtulata seruinius ex veteribus libris strabei .cla a minimis calantis,&quae non naventur in editione processit ad miores. Contra illibet nec a Anglicano hoc loco auctores a maioriuus incipiunt, comparent. Exstant ouietem pau- progrediuntur m nin OS.Io post linea sequetiti. Et vi Pollux: is ιγ - , αυλοι πολλοι, dentur trule posse aciesse Uinus κασπιος καν. μικρον ὐφ' καν ra omnino perturbatior legiriar πσλαγοντες, τονἈλἀλωπον αποὶ An licano, ut in editis: καὶ οὐ μεγάλου Tibullus : σοι σι των καλαμων βραχυ μι- sula raras et de se.
Tatius hie dicit, fistulae semper
πός. In editis tamen alia est in pausi ceteris brevior seni, is his terpunctio in his ultimis, καὶ maior se, vae sieauitur, id es, με. - μετι τουτον τριτec καὶ qua scizndo Geo es, Amores, κατοι λογον Uerna haec ita scri quani quae primo. Et quae inpia, ut Ei exhilaeni Palatinus undam maiatur,un tantiam con- QAnglicanus, vix sensum a por es, quam te a femwnda ma-bent. Ideo in melioribus libris io habetur. Hoc sonant Graeca post illa λει τόμενοι τούτων, se verna , utin supra pro osuimus. quuntur ista μώζων . .est οὐ Nondum tanten satis sana vide τον Quae voces cum paulo post repetantur, utentur suo loco haud positae, ex ea sede in istam transferendae. Sic igitur
totiis locus constituendus, or- minanditas , mutatis intui punction inus: και σοι σὲ τῶν καλα- των μεiζων ό μετοι του rον, και επι tu; longior , ' sectando, quan- τω δευτέρω τοσουτον σιν του Ain tu in secundus est brevior tertio.
tu Quid est enim diceres, qui pol seeundum est calamus, tanto longior est secundo, quantum tertius secundum mUnitudine superat Nonne i , τῶ
λαμ u idem est igitiar, ac si dixi: set tertius castitius in tan-
415쪽
και ἐπι τω δευτέρω τοσουτον, σου του λυ ρου μύ&ν μετα τουτον τρίτος, και κατα λόγον -- ο λοιπος των καλαμων χορος ἐκαστον του προσθεν σον
τοιαύτης - εως. η της αρμονίας διανομη τον μενο
niam sinitula superat, tam sectintana a dirua superari, ceteriisque deinceps proportionem altilena sequi ex altero vero capite aequales illas inter se omnes esse: itae omnium media est, ea longiore multo asinor est. Eo autem resine dispositae arunclines ueriint, ut aequalis λfici concentus posset. Nam mini aciuissimus soniis in sublime adni tum seratur, gravissimus alueinposuerant, ω λύευνιρα. Recte interpres revisidit, Meo me ca- quanto primam semundara , tanto secundam a renia uinperari, cerer pu de in s mP-rionem eandemissis. I κωστον τοῖ πρόσθεν σαν
ἔχων Parum reseri, utram se u ris. Sed non minimum , ut ἁνιον
legatur, pro σον, ita sententia ioci flagitante Diest, ita compositos esse calamos fistulae, ut semper longior miraria Drevi
rem Tanto enim secundum primo, ouantrum tertius longior est secundo Deinde a Mit, καὶ κατ λογον πτως λοιπος τῶν καλάμων χορος δκαστοντο πρό in ἄνισον ἔχων Sa enim secundus longior primo, secundo tertius, quonuulo iuxta hanc
proportionem fistula sing ulos inter se habere calamos pares possit Immo dispares. Ergo lege
οευτέρου μεiζων ό ρλος. Ubi pose est etiam legi, σον ἡ του δευτέρου μειζων ὁ μετὰ τοῖαο υνυς Quae repetitio non est ingrata lamnest igitur, ae , dixisset,in pol rat quidem ita brevius haec con
Turbant tamen adhue illa ἐπὶ τ δευτερον, suae accipi possunt pro tertio, hi est, pro eo, qui post secundum est, vel a secundo Alias, ut ea hie accipimus, mi post primum sequitiar.
μετα πρῶτον , is est, qui ευ- τερον, hoc est, o τό grarem τόπον. Sed hoo clurrum est omnino puto corrupisse locum imperit s.cum scripsisset auctor πώευτε- stoe, hoc modo τούτου si αν
supra locum corruperant, ἐπιψεύτερα φερόμενοι, proque eo re.
416쪽
κατα κέρας κατερον ακρος ἔλαχην αυλος τάδε μταε των κρων του ρυθμου διαστηματα πάκας οἱ μεταε κάλαμοι ἐκαστος ἐπὶ τον πίλας το OS καταζίρων ἐς το τελευταῖον συνάπτει βαρεῖ . οσὶν της
Ἀθηνας αυλος ἐντος λαλεῖ, τοσαυτα και του Τ Ιανος ἐν τοῖς σπομασιν αυλεῖ. αλλ' Deia με οἱ δάκτυλοι κυ- βροωσι τα αὐληματα ἐνταυθὶ του τε πίτου, - μα μιμεῖται τους δακτυλους κακεῖ με κλεατα όαυλητης τα αλλας ὀπας, μίαν νοίγει μονην, ἀι ης το πνευμα καταρρεῖ ενταυθα δε του με αλλους ελευ
θέρους ψηκεν καλάμους, μονον οντο, δεος πιτgη-
σιν, ον αν ἐθελη, σιωπαν μεταπηδα τε αλλοτε ἐπαλλον, o rου ποτ ανά του κρουματος λαρμονία,
minar, amboque extra naas arundines, alter alteram scilicet sortiti sint interiacaelum asias, quae vocum inte valla inoderarentur, constitui necesse est. Illae enim sonos impares, sed tamen pro rata portione cistinctos nactae, actitatae cum graviuus temperantes in causa sunt , ut extremae inter se congriram sic, ut aequalis demum concentus efficianir Poreo fistula haec, si ori eam quis admoveat, eadem proinis, quae palladis tibia , resera veriti hic digiti in clos temperant, illic os manum iniit vir hic tibicen soramna omnia, uno diimtaxat excepto, per iod spirinis exeat, obriirat illinc arrundines alias omnes litaras relinquit, uni tantiini, quam qui leni sonum edere velit, os acinovet mi deinde omissa, ad aliam atque aliam, piratu ad suaviorem casuum edendum
I 'Et δε ελευταῖον Ου,απτει Ex tuo faciendum putarim, ἐς βαρῶ ita edidimus, ut etiam τε τω τελευταio συυα m βαροῖ, est in editione, quamvis eam te donee muno acuto ea laurealtactionem censeamus corruptam onorem connectat vel miani Scripti C lices habent omnes, ἐς τ' ἄν πω τελευταιο συναπτη βαρε i.
417쪽
λη ουτως αὐτω περι τους αυλους χορευε το στομα .Hν η συριγξ, υτ αυλὸς - ἀρχης, ἴτε καλαμος αλλα παρθενος εὐειδης ο ῖαν εἶχεν κρίνειν ο ν ἐδίωκεν αυτην δρομον ἐρωτικον, την, λη τις χωται δασέῖα ευγουσαν. PATI αν κατα ποδας uin
σ'ιν καλαμους δε την πιν αντ αυτης τεκειν τεμνει ε
' τους καλάμους - οργης 4s- ως κλέπτοντας -- του την ἐρωμένην ἐπὰ δε μετα ταυτα υκ εαεν - ρεῖν, εις τους καλαμους ἀσκων λελυσθαι την κόρην, εὐαιήτην τομην, νομίζων τεθνηκλα την ἐρωμένην συμφορησας ουν τα τετμημένα των καλάμαν, μέλη του σώματος. και συνθεις ει ἐν σωμα, χε δια χειρωντάς τομαι - καλάμων καταψιλων - της κόρης, par est, transiliit. Eoque pacto circiam armi lin eios tripuistat. Ac fuit quiddna templis, cum fistula haec lae illia, neque ariindo erat, sed virgo, supra quammiis iudicare possit, sorinosa quae cum sui amore caprili Panem Deum fiageret, densissimi in silvani sese recepit Pan vel o vestigiis consectitus puellae manum tandem iniecit cumqtie capillis comprehensam illam tenere se arbitraretur, arundinum pro cc ma frondes apprehendisse comperit, quas absorptae teri ae distessu puellae loco enatas aiunt. Has Uriir, ii pote quae amicam sibi suam eripuissent irae impotentia devictus, succidit Veriani puella, quam in ariin sines mittat a pinabat, minime inventa , facti conscientia coni motus, quod amicani leto se dedisse crederet ing inuit, dissectasque ariatusnes, run*aam vi ni membra essent, misigens, atque in unum componens, manibus continere, ac dissuaviari pereexit. Ita
418쪽
τραυματα ἔστενε δ' ἐρωτικον τιθει το στόμα, και ἐνεπνει ανωθεν εἰς τους αυλους αμα φιλων το δε πνευμα διάτων ἐν τοῖς καλάμοις στενωπων καταρρέον --
ληματα ἐποίει , και η συριγξ εἶχε φωνην. αυτρο υντην συριγγά φασι ἀναθῶαι με ἐνθαδε τον Ιανα,
περιορίσαι δε ει σπηλαιον αυτην, Θαμίζειν τε - ντ συριγγι, και συνηθως αυλεῖν χρον δε υσπερον χαμρίζεται το πιρίον Ἀρτεμιδι, συνθηκας ποιησαμενοκυος αυτην, μηδεμίαν ἐκεῖ καταβαίνειν γυναῖκα ἄτανευ ἀτίαν ἔχη τις - εἶναι παρθένον, προπέμπει παυτην ο δημος μέχρι των του σπηλαίου θυρων δι--
ψει νη συριγ την ἀλην η με γα παῖς, ἀρχεται
κεκοσμημένη met πολ νενομισμένη , αλλος δε πικλείει τας του σπηλαίου Θυρας καν με νορθ-
dum amatorie lamentaturi ipsisque arianssinum sectioniblis, ain puellae vulnerabita, suspirans oscilla insere, spirariis calamos intiavit, perque angustias eorum means sonum et M lit atque hoc pacto fistula vocem nacta est quam deinceps a Pane in spelunca illa collocatam conclusamque Misse, Deum ainem ipsum illos emicirier venire, ac de more can re solitrum, cinnstans lania est. Per tempora vero posteriora gratiam a diana se inintros actitiari regionis hiulisce inc Iae, inulam ei cinisecraverrant, pactu ne facta, non nisi vi nnes ad eam descendere se passuros. Quamobrem oti inviolati puditis suspicionem v v go aliqua venit, eam populus ad pelliticae usque fores consitiitur, ut fistulae iudicium subeat. Quod iidem huiusni si est. Nam quae stupri suspecta est, stolam ad id te comparatam incluta in antriin destetulit Ciunis postes ab uno aliquo statim ol serantur ac in quidem, si ea vim adhuc sit, dulcis
419쪽
Hς, λιγυράν τι μέλος - ύεται και θεον, τοι υτοπου πνευμα χοντος μουσικον εις την συριγγα,
μειον η τάχα και Ilia αυτος αυλεῖ μετα σε - ον αυτομαται με αι Θυρα ανεωχθησαν του σπηλαίου ἐκφαίνεται μη παρθένος σαῖανωμένη - μφαλην πίτυος κομαις. - σω την παρθενίαν ἐουσμ νη, σιωπα με η συριγξ, οιμωρους τις αντ μουσικας ὲκ του σπηλαίου πέμπεται, και εὐευ ο δημος ἁπαλ- λάπαται, και αφίησιν ε τω σπηλαίω την γυναῖκα. τρία δε μέρα παρανος ιέρεια του τοπα παρι ουσα,
την μεν συριγγα ευρισκει χαμαι, τρο, γυναικα et δαμου Προς ταυτα παρασκευασασθαι πως - -- τοι σχητη τύχης, και συνετε. ει μεν γά εστ παρωνος , ως εγωγε βουλοίμην, απιτε χαίροντες της συριγγος τυχόντες μενους' ου - αν ς ψευ- σαιτο την κρίσιν ii σε ρο αυτο γαρ σπε οἷα εικος
quulam ac paene diviniis sonus erati litvir sive quod canoriun spiritum intra calamos recondulini I us illestia at, sive quod Pan forte ipse canat. Nec multo post antri ab Vae sponte recludunttir virinoque pineis si orus iis recli-aniis conspicitur. Si autem virginem se mentita fuerit, pro fistulae canti fletum lenocini spelunca innittit. P pullis navae relicta inita inistere confestim abit virgo aiuem loci eius antistitii tertio demuni die spelun a i greua ,ssimilam .iidem numi lapsana, mulierem vero nil quan reperit. Id vobis sistraminis su unonis erit maius qui exitus fitriariis su etiam atque etiam cogitate. Ac si viri adhuc expers Leucippe est, id quod ipse sane pervelim . alacres periculum facite propitiam vobis fistulam habituri, cuius itulicium nemini unquam fraudi mit. Sin minus; vos enim scire debetis, quam multa verisimile sit
420쪽
εν τοσαυταις αυτην επιβουλαῖς γενομέν Ἀκουσαν. Ἀα ευθυς η Λευκώ- πρὶν τον ιερεα ει αῖ τον
ἐτοίμη εἰς το της συριγγος em λαιον εατελθεis, χωρις α σεως κατακεκλίασθαι Ἀγαθα λήγεις, ο ερευς. εν, κα σοι συνηδομαι που σω οσυνης και --χης. οτε μεν ουν ἐσπέρας γενομένης, --τος μωναπνει κοιμι θησόμενος, ἔνθα ο ρευς παρεσκευασεν.
in vel invitam pertiitisse, cui toties in insultatorum im-nus devenire contit. VII. Tim Laeucippe, ant iam coeptum sermonem sis Cerdos finiret At si alii l ad me, inquit, attinet, ne sollicitiis sis ego enim fistulae antriam prome ingrediar, atque illud nullo adiutore concituletur. Est id mihi, i qui iacerdos, periuciandum truamaue issi continentiam S elicitatem riuulor. Sed cum iam advesperasset, Osirin unusquisque, ubi sacerdos praestripserat, ibininaudiit Clinia nobisciit haudqvacuam coenaverat, hospiti enim oneri esse nolebamus; ses eo se receperat, ubi pri-
Ita omnes tiara. Haud scio, quia αυτὴν ἐπιβουλόῖς ἄκουσαν, ω γέ Iectionem secutus sit interpres, μοι δοκει cum invaana, haec qui Vertit: quod ad n attinea, etha dimidiata pronuntiastet, ab ne stariti m. An legit, a re loquentis ea excipiens, prius neque haec scriptura neque e respondet, ώς γέ με -, mens auctoris germana. Prius ista I siuersi tu istud, inquis, di- 'vani sermonem absolvisset a xeris , quasi videar in invita cerdos de Leucippe, quae, si iamiram virgini. ratis perpessa, forte, in in casibus Macciden per tot rerum discrimina, quaetidus , quibus in ciuierat . potuit pertulit: nam parata sum, in spe- virginitatem non retinuisi vi lunean illam descendere, tr deri, quamvis invita, cum addi bationem fistulae experiri, ut turiis esset. ω γέ μοι Iοκεῖ - scias, me neque invitam virgini- iam fortasse paene verba illa tale excississe.