Artium scriptores

151쪽

Dionysio de sociatis iudicio pag. 3b, Isocratem ab eo crii litiun osse aulam testantur; viod ut ut est, id tamen otian inuo vicin alios docuisso inde scutitur ne pie ea sci ipsisse inpiobalsilo est. Φ θ. Non conte innenda via apud Troiluui sopitistam exstant in Bibl. Coisi pag. 594.:

τουτου δε διαφέρει μερος εἴδους β το μεν εἶδος ὁλόκληρον πυτελεῖ ρ τορα, τὰ δ μερος μή οστις γἀ εν τ υν εἰδῶν ιδεν ρήτωρ ἐστιν , SEP MENH, ὁ κόθορνος συμβουλευειν μόνον εἰδώς ρήτωρ νομίζετο ΗΝΩ δικαζεσθαι μόνον ρητωρ ζκον και Γο υ πανηγυρίζειν μόνον ρήτωρ

aiotatur Scilicet provincia in cinia anaxtine quisvio rcgnabat, etsi sules noli deneganda est, ii Priamus τὰ δημηγορικὼν ιδας,

coiciis ut ex Aristotclo supi a Vidimus, neglectuna expoliverit, Theran onos in quo facito cognovimus Isocritiis praeceptorem sitisse ille tuiti

Soliuii Iesias quo unus Platonis hac linis Iaa gail pracstat lisscroti di copiain. Quod si Cae cilii Siculi seivatus .

152쪽

esset libo paulo liti leni Votienicii titis, ut videtur, in litto-sοpnum ad iusta in ipsit ni ei Siculi rati de nilomi uni conscriptus μ), ninia haud diit ne qua notus iii anini est --

scito, iani occupata invenit canus, nunc CID acta denuo agere,oiiamsi non coclem felici silccessu, eo ni in iis inutile a1lutrnii uir esse 1od Lusiani Platonis nioli alie tot ita te griindi a spicuro solent supercilio. Λ amatoria in auon eritiae oratiotioni, inimini sano cur Plato tam Palvani Et plana dicunt vilein ausi chinnitem Oratiunculam, cuni alia Livsiae supci sint gregia ct praestante omni Superiores laudo orationes, in dialogii nisuum suscepisset, nemini iit dis pureret in nientem Venisso, auod Perscrutari Oitasse ne opera quidem retio lignu in existinaariant. Nec Pativi nac est quaestio niOinenti duci ii lustria enim Platoncin si inaior ne lorem illudoitili esset

pertractandam silai funipsisse coniiciant, Quod titvunusio salsum. Omnem lianc ululationem solvit historia et ioni- potui cognitio lasiain a Siculis instructu in praeceptoriinis

ram Erra tri in egisse de in Onstrant, nec quo ni Odo lios duos

o rationes ut nemiani conder auare est ausus.

153쪽

Aristotelis loco salis constat si ). 'uid em si Platoni non

licuit ex illis quae linc licui a mintiir, limaam eligere ut tunc teinporis non dirari compositis 3 Et sane res ita se habet. Post anai niae annitin I sias domuni nite renaOta in Orurripi ocessit antea nullii in orationein iudicum sissimissana es ilicio 'onscripserat. Iam Iiaedm livio annos ante Ichontem Eucli tot in Iucunt cillio θ, si Iosia saccio vellet mentionena, ut o liuitis declaniationilaus aliquain ad exariunandaI I sumeret, Platonem in lino fuisse coactum necessatio evincitur. Sed demonstrandunt quod J IJSi assiimavimus sensit iam Tay-Ioi iis Vit. Us pag. 150. cisis orati es, inquit, tuetur exarrasse in extro a mectute 3 qua mura enim aetatem Errrere POSSU/ΠtrS, cae OmneSios Iragintaciralitin conscisDantur si . t nulla Opus est Coniectilia, cum naaxima nobis superstet et certissima ipsitas Iosiae auctoritas. Naim oratio quam contra Eratost non ominum ex trigintaVim trabeDat, Iima est omniunt

γορεῖ ν, στε πολλάκις εἶ πολλὴν ἀθυμίαν κατε-

ον Cicero in Britto cap. 42. Nam Lysiam,mmo rostera solitum

artem esse dicendi, deinde quod Theo rus esset in arte subitor, in orationibus Dero reiunior, orationiblis eram urctore alias co*isse, artem renetoDirae. Cons. Mans l. l. Pag. 15 seq.ο lino niti, erra octiemis de Platoni scriptis ad iane sententiam ris ille rata in loci ilis pii lavit Pag. 309 - 525. tit nunc video, non ca lint, Mia illain insimneni, nec novae insunt quibus fiat, Ilia uitis ἔitioncs. Oa Dii id vero IIa otii seli in dissertation do Lysiae oratione apiti Platono in PBg. 27.: quarum enim aetatem cretum e Possumus, eae omnes exactis traginta γι annis consecta sunt quo temporc Lysias longius pro cluserat aetate tarn qtur δε rebus amatomu scm bere aut Dellet, titsi Doluisset, commode Posset. sed opistola an atoma noὀς Ιετανειραι , summa ascia a latoeotisci pla Iairilatili in Comico X ad Latonis Gorgian pag. 347. Illui. rapud Iarpocrat ciliae leguntur: ἀπαγορεύειν αμι.ε οὐ κε νειν καὶ ἀδυνύτως ἔχειν. Ῥυσίας ἐρω Τικτ non nosti una perlinciat amatori uin o fori auctor scripsit ἐρωτικοὶς.

154쪽

στην μὴ δια την πει θέων ἀναξiως καὶ ἀδυ

γορίαν ποιήσομαι ψμως δε πειράσομαι Ἀμας ξαρχῆς ς αν δύνωμαι ἱ λαχίστων διδαζαι.

της λοιδορίας κάλει λογόγραφον,

iiii si ipso iam orator incivilicio contendisset, iratisiarii IOCatuliSSet nonaon. Causam vero Pa ante uiarcinam frusti in lai IUsiani quaculanus, alii iii reipulaticae fortasse perinutation invenient, alii aliis in Pelbus. Sed non iegligentanaviod de vitae eius ratione traditur. Erat nil sesias ut eius pater Cephalus, μέτοικος Di suis in reinpublicai Pestitus ratililla meritis civitate ii donaretur, rogavit lixasγDulus, Mod quum casu non in potrassot, negata civitate in ἰσοτελῶν nun erum elatus est, ct Oriasse iis ac pie atque civibus causani agere ius ei at, nisi privatun issiae oratori crat perinissutianain de ac re nusci uniri Certui legeIMisacinini. Ne quid a1nen reticeani, Iratio octaVa, κατύγορία κακολογιῶν, quae tantopere viros tactos exavit, iacter illam apud Platoncni, si iid video sola superstes xexcitatio ante anarelliam consecta Epistolam non esse quac cista est Sententia, Vel prima ostendunt moeniti verDa. In hac anti-inoseon genus res ipse ficta videtiir magis quani in ceteris frequenta turn apparet . c. ἀι ιαρόν μεν ου, ἀναγκάζωθαι λεγειν περὶ τουτων, δυνατον ὁ μὴ λεγειν, tein και εγώμεν μην φιλοσοφουντας αυτους περὶ του πράγματος αντιλέγειν τὰν νανιίον λόγον οἱ o Oυ αντελεγον,

αλλ' αντεπραττον alia arae lita a et tota vos nimis est exilislaana ut post illud tenipus a 3 si explicitum cxistimes; sed oratio accuratius exanainanda est ut Piod sit Veium eluceat.

155쪽

mio pio ei vitio vertisse anilii per si iasium a Deo omnino Phaedi iam pilinii in osse opus conscriptuni tenendum et Ia IN- vis inestantis citis cle nilosoplii sentcntia principiatostea tali iis explanata in Oc iam reportantur, tarnen Poetica locutione juvcnitis, si ita appellat e licci teaia I itaS, O νία Vt ευ- pG hcit, Mia uti lectin'si alioru in Orezidi iti eiula, inais cluctu. lia ' ψιλοτιμία ἐina a Volo minis notata est Vicit Iaionis IIalic.

κεις μή τίς σε μειρακιευεσολα υ πολύβοι μιλλωμέν ν πους

Pui sic tam i ali Orioni it illic unicum sere clo paentiae CXeniplai'Plael'Onera S, Paeti at,undent Iuno insiclerentur quaeve ilieno posita sint loco , ad sopitis tarita leges ex ainina acriter ex- stringit et illo totus noti dissilia 1 laetorii in Piacceptis orationem non convenite, Post L3 sinna sit ri conti artiana osse, Mna On- Strate collatur, qua omnia tua arte Pia siciva 'stitem solet lina

uotuin est. Liuid vel o si λόγος ilic ρωτικὰς oratio non Stai pie ipsius auctoris Consilio oratio siti una innia de ea Piaccepto ira ego nucus quo altis ludnis eius 1 Dentii VCHitatuni usibocis3 Est uni in opistola ad in alii in conscripta

156쪽

pulcre ornateque ut ideo iusta sero contineat orationis speciem, exarata Pio factum ut Iumina Piae litterariam consuetiiuini Optimo convcniant, artificiosae Vero orationi colatraria sint, isti operiantias. An pistolae eadem praecepta, eaeaem regulae atPie probam orationis laam si re vera claro voluisset Isssias, annia diverses elaborata et disposita atque nunc legeremus Epistolam Vero esse, Vel si ita malis nuncupare oratione in opi Stola sorii a conscriptam, et totus Oeet olocutionis torio et inpriinis ultima Iaaec verba pag. 16. . εγώ

ta loni cinisi orationi epilogum Utinamalo cosset ρρωσο, ut est . . in Isocrati septiniae pistolae ' sine ερρωσοκον του δέ τευ παρ' ἐμῶν, πέστελλε mio fortasse cum tam multi sint ii nisi innia quasi igitis onunierare Vales, nini perspicere singant, illoriim lispessat duintationein. Et cutius Di licitur λόγος ρωτικὰ ad cunaena quem in

animo hauuit, Usias puerili conscriptus et Imissus, cuiuSauctor tractans veri candem et hunc et Platonem ante entro studiat, nunc nuper ex Orco rediit. Exstat in M. Corn. Frontonis reliquiis pag. q. seqq, NieD. valde mincatus iod dole una lolage enim opinnus est omnium Prae ex Frontonis libri, noDis supersunt, non inluxu am Caesare in pistola nil magIStriim uiam pag. 32. Se Io Inagia OInatus laudo. Novas

ex nitie ad allicienduna et persuadenssiim rationes pulcre expolitas et apto transgressu connexas q); Primum enim τὼ συμφέ- θον τέλιμον in usum suum veritu transit deinde ad alterii in locunt, δίκαιον ct calliae τὼ hi dolo uenique et εντιμον aliaque liis non dissimilia quo nia tot sint inhaereat vis,

157쪽

suiuungit. At ne hic Pauloni serrato oratio est, sed ex a I tora ipsius sentcntia talem L ysiani dedisse modo probavimus epistola, quod Vel prinia doceti verba:

v φίλε παῖ τρίτον ὁ σοι τούτο περὶ τῶν αυτῶν επιστέλλω, το μεν πρῶτον δια υσέου του Κεφύλου, δεύτερον δε διὰ Πλάτωνος του σοφου, τ δε δὴ τρίτον διὰ Οὐδε του ξένου ανθρὰς ζ μεν φωνὴν λίγου δεῖν βαρβάρου, την δε γνωμην ως ηγουμαι ἀξυνέτου Γρήνω δε νυν ουδεν τι τῶν προτερον γεγραμμένων φαπτόμενος, μηδε αμελησI ιυς παλιλλογούντος. εἰ δὲ δόξει τῶν πρότερον διαAυσίου καὶ Πλάτωνος πεσταλμένων πλείω τάδε εἶναι, στω σοι τεκμήριον, εὐλογα ἀξιω, δειου ἀγιορῶ λόγων.

hanc nostram sententiam quani quisque nullo videre potuit negotio, ranatan vides IIumniae loco memoratu signissimo pag. T. St.

vix de suo de lit Hemnias, sed ut apparet ex rhetoriani in mae- li uni notis. Iten Suidas tradit Usiani scripsisse καὶ μι-

στολὰς ζ μίαν μεν πραγματικην, τὰς ε λοιπὰς ρωτικὰς ν αι πέντε που μειράκια et Photius pag. 488. I h. GD κεφαλαιούσι δε του λόγου -υτο δημηγορίαι, ἐπιστολαι, εγκώμια, 'πιτάφιοι, ερωτικοὶ καὶ Σωκράτους απολογία Ad uosi ram igitur epistolan et reliquas, Pane Dionysius malicam . h et verba pertinent, pag. 165 ναοὶ γαρ τῶν πιστολικῶν αυτο καὶ ερυντικῶν καὶ τῶν ἀλλωνους μετὰ παιδιῶς Ἀγραφε, ουδεν δέομαι λέγειν.

Quae si cui non persuadeant, littainiis evin melioIa qui doceat

εἰς ρχετο βασιλῆα βροτῶν δηλημονα πάντωνος αδ ρινα τάμρσι και οὐατα νηλέ χαλκου.

. . . Haec

158쪽

... - 129 Haec Vera est ratio qua in si censita ain agere velimus nonia

unic' erit sequendum; tali vel in limine 1od Plato

Irisiani accusat pag. b. seq. non modi iustum Petitionis exordiunt desiderari, sed vice cisa ab epilogo et sine in ili innseri, scite uidet et acute monitun . sane en in casu accidit ut prima verna nauci inepte totam finire possent pistolam, sed cavillatione magis iani Veritate dictunt. Ex abmipto

orditur se stas iis vel Dis περι ἐν των ἐμῶν πραγμάτων ἐπίστασαι και ως νομίζω συμφερειο μῖν τουτων γενομενων κύκοας. Attendas Piacso; in il scimus nilii alim-Vimus inta una nos in mediani ala I iplinii re in taedainante facta et dicta, nunc ut nota initti sequitur , quod optimo iure suo in opistola sieri potest et solet, si duci saepius inter

inter nos iani cxciis sa veil, facimus, mininae ver o in Oiatione; Et sortasse, si coniectura uti licet, nae epistola non per se Sola stat, sed cum linque Lysiam scripsisse ad pueros sit tradit uni cum alii miduni ante in lucem inissa ut mera sit praecedentis continuatio, coliae Sit. Iam Vero ut singula transeanaus, Piid in universui effecit Plato et talia sunt illa viae ipse docens se rem eandem melius esse expedituriam emendarit Oitinia si recte ea Penderis, Phalon una Livsiae epistolain in iust an mutasse Ori lion ONI ideoque casdem Lyssia Pes et sententias, alia collocare ratione, Daippe ii ali uteretur scrinendi genero, coactum fuisse invenies. Veteres iana Phatonen non auctOiis sententias quas ipse repetit, sed ineptant earunt collocationem vituperare notan aIit, ut Hei Irio encs pag. 107. Ald.:

σαμενου υδε τῆ τάξει in μην τὰς εννοια γεαυτὰς αἰτ4ἄταί γε υδε την λέξιν, ἐπεί γε ἐννοίαις καὶ αυτὰς χρῆται- αῖς αυτ αῖς τηνδ α λεξιν και πάνυ παινεῖ πόδρα ευ φάσκων

τοῖς τε νομασι και ρήμασι τον λόγον ἀποτετορνευσθαι και υκ ἀγεννῶς εἰρησθαι ' το πίον του

SPR ORI. συναγωγ et εχνῶν. s

159쪽

et Hemias pag. 185. : τριῶν δε ντων τουτων ευρέσεως και ταξεως εν

παντὶ λόγ και φράσεως μέμφεται τον υ σια νου εν η ευρέσει και φράσει, αλλὰ ἔν τῆ laoνομία και φράσει. et pag. 187. , Ουτως υν γραφε τον λόγον ἐξ υπτίας πλεων ἐπ ξουσίας ἴχων καὶ ε εαυτου διατιθέμενος τον λόγον, στε παρὰ τους χρόνως ηρξατο και παρὰ φύσιν ως οἱ κολυμβῶντες πτιοι, θεν - του Πλάτωνος λαβόντες ι Κριτικοι φασι περιουσίου Oτι τίκτειν δυνατὰς ἐγένετο, τάξαι δε os, διὰ τοευρετικὰ αὐτου κά ατακτον του λόγου. criticum illum Caecilium suisse, supra ex Photio pag. 489. Bis docuinuis iena Platonis adversamur noc id accepisse nemo erit a vomun esse uiatretur, inprimis cum Caecilium tanta in nis retius Miudicandis cognitione praeditum constetm1 in alioriin fugere clientelam despiceret.

Iuvenis admodum erat Plato aec cum componeret, 10 sias senilem iani attingens Mnaten et tanta unaetus exemi

tatione ut ii orationi, quid epistolae conveniet et ipse omnium maxime perspiceret, nec tironum indigeret praeceptis. nun adnu asse ni Piod iuvenilem quem diximus Pla

tonis iliani lini isten leti et in Io vivanun desideres augiIriun .

Nam in extrema dialogi pagina de seniores iis lasia et Isocrate iudicium suum ferens haec dicit

δοκεῖ μοι ἀμεινων η κατὰ τους περι υχέα, ιναι λ γους ἀ- ς φύσεως, ἔτι δε θει γεννικωτέρω

κεκράσθαι, στε υδεν αν γένοιτο θαυμαστὰ προλουσης της λικίας εἰ περι αυτους τε του λόγους οἷς νυν επιχειρει, πλέον η παίδων διενέγκοι των πωποτε φαμένον λόγων, τι τε εἰ αυτ μὴ ἀπο- χρησαι ταυ τα επι μείζω δε τις αυτὰν αγο ορμὴ θειοτέρα φυσε γαρ ω φίλε νεστί τις φιλοσοφιστῆ του ανδρὼς διανοία ταυτα δὴ ou εγώ μεν παρὰ τῶνδε των Θεῶν ως ἐμοῖς παιδικοῖς κράτει ἐξαγγελῶ συ ει ἐκεῖνα ς σοι Au σισ.

160쪽

quae licet omnes sere decantent, infelix est auguratio culiis contrarium docuit eventus et maOVis fere pignore CortaIe paratus sum Platonem silani j socrate sententi an animIIn quantum postea mutasse My); est enim ni hoin sinaplicissimus et quamquam multum iactans linque CSe in uinem των ντιλοσοφί διατριβόντων collocat, at ea alietiissimus aliud enim pnilosoplii Platoni, alim Isocrati nec uiaPim eum nilosoplium dicere audeas, nisi solui utilitatis stilliini quod sane inivis elucet in oIationiDiis, io noniine dignun ceraseas. Pnilosoplatani niae a natui' in has ani in inesse dicitur, memii lena et 'alios si ustra laesivisse ingenii saxeor. At illa enim interiore remuli perscriitatione atquc iiDtilitate Pia iuniax uiri abno et, et ii Imultuin lal Orent in clis Ficini Io, ἀνδρία, δικαιοσυνη σοφία, ' Sintne intina in nivilla aliis pie eiusinodi Nilnis, stupidos SSe et sutile tiactate nugas viae omni careant utilitate Piae finis ci Oniniuria remina suisse vuletur, sevcre declamat possunt naulta iiDiis liae sirinentur congeri, sed ii neque ora iiiiiii Hiores neque eius ignorant orationes, mininae id flagitare co1to scio. Sed ineptum essct talia Platoni viti diice1 nec miro in cum non optiniunx dealysia dc ilisse iii cluni illo ni in tein pore 1 Pnacdrum emisit, nulla exstitit iudicialis oratio, ut saepius iam monuimus; vilicras cio laudationes exercendi et ingenii ostentandi causa, non ex anilia Senientia, fictas ut par erat, iamvis gravia inventionis testimonia ' in retius Paradoxis, pio lis εἰκὼς maxime sequi deDe Dant non in agni potuit.

Fuit Taylom qui in Vita Itys pag. 151 seqq, Reissi. λογον ἐρωτικὰ apud Platonem qui legitur, non oratoris, sed

alius esse Lysiae contenderet. Id ut enseret, Iaxini motus

est DemosthenisJ oratione κατὰ Μαίρας, - ILysias plidam