장음표시 사용
171쪽
AXMAEΩΣ ΤΛΤΙΟΥκρῶ), ὁ παῖς αυτον ἐπὶ τον Νεῖλον φέρει, σχεδιάσας αὐτῶ καὶ την ταφην. Σμυρνης γὰρ βῶλον της ευωροδεστατης , ὁσον ἱκανον προς ορνιθος ταφην, ορύττει τε τῶ στόματι καὶ κοιλαίνει κατὰ μέσον, καὶ το ορυγμαι θηκη γίνεται τῶ νεκρῶ. Ἐνθεὶς δε καὶ ἐναρμόσας 5τον ορνιν τn σορῶ καὶ κλείσας το χάσμα γηίνω χώματι ἐπὶ τον Νεῖλον ουτως ῖπταται το ἔργον φέρων. Εκεται δὲ αὐτῶ χορὸς ἄλλων ὀρνίθων ἄσπερ δορυφόρων καὶ ἔοικεν ὁ ορνις ἀποδημουντι βασιλεῖ καὶ 10 την πόλιν ου πλανῆται την υλίου. χρνιθος αὐτη 6 μετοικία νεκρου. Ἐστηκεν ουν ἐπὶ μετεώρου σκοπῶν καὶ ἐκδέχεται τοὐς προπόλους του θεου. Ἐρχεται δητις ἱερεῶς Αἰγύπτιος, βιβλίον ἐξ αδύτων φέρων, καὶ δοκιμάζει τον ορνιν ἐκ της γραφης. υ δε οἶδεν ἀπι- 715 στούμενος καὶ τα απόρρητα φαίνει του σώματος καὶ τον νεκρὸν ἐπιδείκνυται καὶ ἔστιν ἐπιτάφιος σοφι- στης. γερέων δὲ παιδες υλίου τον ορνιν τον νεκρον παραλαβόντες θάπτουσι. Zῶν μὲν ουν Αἰθίοψ ἐστὶ τy τροφν, ἀποθανὼν Αἰγύπτιος γίνεται τη ταφn '
ro Ἐδοξεν ουν τῶ στρατηγῶ μαθόντι την τε των ἐναντίων παρασκευην καὶ την τῶν συμμάχων αναβο- λην εἰς την κώμην ἀναστρέψαι πάλιν, οθενπερ ἐξωρμήσαμεν, ἔστ αν οἱ σύμμαχοι παραγένωνται ' ἐμοὶ δέ τις οἶκος ἀπετέτακτο ἄμα τa Λευκιππy μικρὸν ab ανωτέρω της του στρατηγοs καταγωγης. Καὶ ώς 2 εἴσω παρηλθον, περιπτυξάμενος αυτην οἷός τεJ ημην
172쪽
11 IAἀνδρίζεσθαι. Ως δ' ουκ ἐπέτρεπε μεχρι πότε 3 εἶπον ' χηρευομεν των της 'Aφροδίτης οργων; ουχόρας οια εκ παραλόγου γίνεται, ναυαγία καὶ λyσταὶ καὶ θυσίαι και σφαγαί; ἀλλ' εως ἐν γαληνῖ της τυχης ἐσμέν, ἀποχρησώμεθα τῶ καιρω, πρίν τι χα- sλεπώτερον ημὰς ἐπισχεῖν ' υ δὲ Πάλλ' os θέμις' 4 ἔφη Πτουτο ηδη γενεσθαι. N γάρ μοι θεος 'Ἀρτεμις ἐπιστῆσα πρωην κατὰ τους υπνους, ὁτε ἔκλαον μέλλουσα σφαγησεσθαι 'μη νυν' ἔφη 'κλῆε' ου γὰρ τεθνήξη ' βοηθὸς γὰρ εγώ σοι παρέσομαι ' μενεις δὲ Ιοπαρθένος, ἔστ' αν σε νυμφοστολησω ' ἄξεται δέ σε 5 ἄλλος ουδεις η Κλειτοφῶν ' Ἐγὼ δὲ την μεν ανα- βολην ηχθόμην, ταῖς του μέλλοντος ἐλπίσιν ηδόμην ' ως δ' ηκουσα το ἔναρ, ἀναμιμνήσκομαι προσOG μοιον ἰδὼν ἐνυπνιον. 'Eδόκουν γὰρ τη παρελθουση i5 νυκτὶ νεὼν 'Aφροδίτης ἰδεῖν και το ἄγαλμα ἔνδον εἶναι της θεου' ως δὲ πλησίον εγενόμην προσευξό-7 μενος, κλεισθῆναι τὰς θυρας. 'Aθυμουντι δέ μοι γυναῖκα ἐκφανηναι κατὰ το ἄγαλμα την μορφην
ἔχουσαν, καιρονυν' εἶπεν ουκ ἔξεστί σοι παρελθεῖν eto
εἴσω του νεώ ' ην δὲ ολίγον ἀναμείνyς χρόνον, ουκανοίξω σοι μόνον, ἀλλὰ καὶ ἱερέα σε ποιήσω της 8 θεου' καταλέγω δη τουτο τη Λευκίππύ το ἐνυπνιον καὶ ουκέτι ἐπεχείρουν βιάζεσθαι. υναλογιζόμενος δετον της Λευκίππης ὀνειρον, ου μετρίως ἐταραττόμην. 252 Ἐν τουτω δη Xαρμίδης τουτο γὰρ ην ονομα τω στρατηγω) ἐπιβάλλει τη Λευκίππη τον οφθαλμόν, ἀπὸ τοιαυτης αφορμης αυτην ἰδών. Ἐτυχον ποτάμιον θηρίον ἄνδρες τεθηρακότες θέας ἄξιον 7ππον δὲ 2 αυτὸν του Νείλου καλουσιν οἱ Αἰγυπτιοι. Kαὶ ἔστι ad μὲν Ἀπος, ως ὁ λόγος βουλεται, την γαστέρα καὶ τους πόδας, πλην οσον εἰς χηλην σχίζει την οπλην '
173쪽
112AXIAΛΕΩΣ ΤΑΤΙΟΥ μέγεθος δε κατὰ τον βουν τον μέγιστον ' ουρὰ βραχεία καὶ ψιλὴ τριχῶν ' κεφαλη περιφερης ου σμικρά ' 3ἐγγυς Ἀπου παρειαί ' μυκτὴρ ἐπι μέγα κεχηνὼς καὶ πνέων πυρώδη καπνον ώς ἀπὸ πηγῆς πυρός ' γένυς
ι ευρεῖα, ὁση καὶ παρειά ' μεχρι των κροτάφων ανοίγει τὸ στόμα ' ἔχει και κυνόδοντας καμπυλους
κατὰ μὲν την ἰδεαν καὶ την θέσιν ώς συός, τὸ δε μέγεθος εἰς τριπλάσιον.
Καλεῖ δη πρὸς την θέαν ημῆς ὁ στρατηγός ' και 3ib ἡ Λευκιππη συμπαρῆν. υμεῖς μὲν ουν ἐπι τὸ θηρίον τους ὀφθαλμους εἴχομεν, ἐπὶ την Λευκιππην δε ὁ
στρατηγός ' και ευθυς εαλώκει. Βουλόμενος Ουν 2ημῆς παραμένειν επὶ πλεῖστον, is ἔχοι τοῖς ὀφθαλμοῖς αυτου χαρίζεσθαι, περιπλοκὰς ἐζήτει λόγων, is πρῶτον μὲν την φυσιν του θηριου καταλέγων, ειτα και τὸν τρόπον τῆς ἄγρας, ώς ἔστι μὲν ἀδηφαγώτατον καὶ ποιειται τροφὴν ὀλον λήιον, απάτη δε πάσχει την ἄγραν. μιτηρήσαντες γὰρ αυτου τὰς διατρι- 3βάς, ὀρυγμα ποιησάμενοι ἐπικαλυπτουσιν ἄνωθεν diu καλάμοις καὶ χώματι ' υπὸ δε την τῶν καλάμων μηχανὴν ἱστάναι κάτω ξυλινον οἴκημα τὰς ἀνεωγμένον εἰς τὸν ἔροφον του βόθρου και τὴν πτῶσιν του θηρίου λοχῶν ' τον μὲν γὰρ ἐπιβάντα Φφέρεσθαι ευθυς, καὶ τὸ οἴκημα φωλεου δίκην υποδέ- 25 χεσθαι, καὶ τους κυνηγέτας ἐκθορόντας ευθυς ἐπι- κλείειν του πώματος τὰς θυρας καὶ ἔχειν ουτω τὴν ἄγραν, ἐπεὶ πρός γε τὸ καρτερὰν ουδεὶς αν αυτου
κρατήσειε βίαJ. Tά τε γὰρ ἄλλα ἐστὶν ἀλκιμώτατος 5 και τὸ δέρμα, ώς ὁρῆτε, φέρει παχυ και Ουκ ἐθέλει
2 post τριχῶν: ὁτι καὶ το λοιπὸν του σώματος ουτως εχει
174쪽
Aπείθεσθαι σιδήρου τραύματι, ἀλλ' ἐστίν, ώς εἰπεῖν, ἐλέφας Αἰγύπτιος. Καὶ γὰρ δευτερος φαίνεται εἰς αλκην ἐλέφαντος γνδου
τεθέασαί ποτε; ' VKαι μάλα ὁ χαρμίδης εἶπεν, ' καὶ sακήκοα παρὰ των ακριβῶς εἰδότων της γενέσεως αυ- 2 του του τρόπον ώς παράδοξος ' Πυλλ' ημεῖς γε Ουκεἰδομεν εἰς ταυτην ' ἔφην ἐγὼ 'την ημέραν, ὁτι μηγραφη ' VAέγοιμ' ἀν υμῖν'' εἶπε, 'και γὰρ ἄγομεν σχολην. μει μεν αὐτὸν η μητηρ χρονιώτατον ' δέκα 10 γὰρ ἐνιαυτοῖς πλάττει την σποράν, μετὰ δὲ τοσαύτην ἐτῶν περίοδον τίκτει, ὁταν ὁ τόκος γέρων γένηται. 3 Λιὰ τοὐτο, οἶμαι, και γίνεται μέγας την μ0ρFVV, ἄμαχος την αλκην, πολῶς την βιοτήν, βραδῶς την τελευτην ' βιοὐν γὰρ αὐτὸν λέγουσιν υπὲρ την 'μιό- 154 δου κορώνην. Tοιαύτη δέ ἐστιν ἐλέφαντος η γένυς, οῖα του βοὸς η κεφαλη. α μὲν γὰρ ἶν ἰδὼν εἴποις κέρας ἔχειν αὐτοs το στόμα διπλοῶν' ἔστι δε τοὐτο ἐλέφαντος καμπύλος οδούς. Μεταξὐ-των ὁδόντων ἀνίσταται αὐτω προβοσκίς, κατὰ σάλπιγγα μὲν καὶ 2οτην οψιν καὶ το μέγεθος, ευπειθὴς των προς τον 5 ἐλέφαντα. Προνομεύει γὰρ αὐτω τὰς βοσκὰς καὶ παν ὁ τι ἀν ἐμποδὼν ευρρ σιτίον. ρὰν μὲν γὰρ ηὁψον ἐλέφαντος, ἔλαβέ τε ευθὼς και ἐπιπτυχθεῖσα κάτω προς την γένυν τω στόματι την τροφην διακO- 25νεῖ ' ῶν δέ τι των ἀνθρωπείων ἴδη, τούτω περιβάλλει, κύκλω την ἄγραν περισφίγξας, καὶ το παν ἀνεκού- 6 φισε καὶ βρεξεν ἄνω δῶρον δεσπότη ' ἐπικάθηται γάρ τις αὐτω ἀνηρ Αἰθίοψ, καινὸς ἱππεὐς ἄν' καὶ κο κεύει καὶ.φοβεῖται κω της φωνῆς αἰσθάνεται και δο
175쪽
114 AMAAEΩΣ ΟΤΙΟΥ μαστίζοντος ανέχεται ' ἡ δὲ μάστιξ αυτῶ πέλεκυς σιδηρους. Eiδον δέ ποτε καὶ θέαμα καινόν. 'Aνὴρ Ἐλ- 7λην ἐνέθηκε την κεφαλην κατὰ μέσην του θηρίου την κεφαλην ' ὁ δε ἐλέφας ἐκεχηνει και περιὴσθμαινει τον ἄνθρωπον ἐγκείμενον. 'Aμφότερα ουν ἐθαυμα- ζον, και τον ἄνθρωπον της ευτολμίας και τον ἐλέφαντα της φιλανθρωπίας. 'Ο-ἄνθρωπος ελεγεν 8δτι καὶ μισθὸν εἴη δεδωκὼς τῶ θηρίω ' προσπνεῖν γὰρ αυτῶ καιJ μόνον ουκ αρωμάτων 'Ινδικῶν ' εἰναι
ist δε κεφαλης νοσουσης φάρμακον. Οἰδεν ουν την θεραπείαν ὁ ἐλέφας και προικα Ουκ ανοίγει το στόμα,
ἀλλ' ἐστιν ἰατρὸς ἀλαζὼν καὶ τον μισθὸν πρῶτοναιτεῖ. Καν δως, πείθεται και παρέχει την χάριν καιαπλοῖ την γένυν και τοσουτον ανέχεται κεχηνώς,
is ἴσον ὁ ἄνθρωπος βούλεται. Οἶδε γὰρ ὁτι πέπρακε
Καὶ πόθεν ἔφην Πουτως ἀμόρφω θηρίω τοσαυτη οτης ευωδίας ηδονή; 'πιτι' ἔφη χαρμίδης Πτοιαυτην ποιεῖται και την τροφην. γνδῶν γὰρ η γη γείτων 20 ἡλιου ' πρῶτοι γὰρ ἀνατέλλοντα τον θεὸν ὁρῶσιν γυ- δοί, και αυτοῖς θερμότερον το φῶς επικάθηται, καὶ τηρεῖ το σῶμα του πυρὸς την βαφήν. Γίνεται δε 2 παρὰ τοῖς Ελλησιν ἄνθος Αἰθίοπος χρόας, ἔστι δε παρ' 'Iνδοῖς Ουκ ἄνθος αλλὰ πέταλον, οἱα παρ' ημῖν 25 τὰ πέταλα τῶν φυτῶν, ο Acεῖ μεν κλέπτει τηνπνοην καὶ την ὀδμην ουκ ἐπιδείκνυται ' η γὰρ ἀλαζονευεσθαι προς τους εἰδότας ὀκνεῖ η της ηδονῆς τοῖς πολίταις φθονεῖ ' αν-τῆς γῆς μικρὸν ἐξοικήση καιυπερβῆ τους δρους, ανοίγει τῆς κλοπῆς την ηδονὴν ad καὶ ἄνθος αντὶ φυλλου γίνεται και την οδμην ἐνδυε- ται. Μέλαν τοὐτο ρόδον γνδῶν. Ἐστι δε τοῖς ἐλέ- 3
φασι σιτίον, ώς τοῖς βουσὶ παρ' ἡμῖν ἡ πόα. υτε
176쪽
ουν ἐκ πρώτης γονης αυτῶ τραφείς, ὁδωδέ τε πας κατὰ την τροφην, καὶ το πνεsμα πέμπει κάτωθενευωδέστατον ο της πνοης αυτῶ γέγονε πηγή '6 Ἐπεὶ ουν εκ των λόγων ἀπηλλάγημεν του στρατηγου, μικρὸν διαλιπὼν δτι ου δυναταί τις τρωθεις ἀνέχεσθαι θλιβόμενος τῶ πυρὶ ) τον Μενέλαον μεταπέμπεται και τῆς χειρὸς λαβόμενος λέγει V ἀγαθὸν εἰς φιλίαν οἶδά σε ἐξ ἄν ἔπραξας εἰς Κλειτοφῶντα '2 κἀμε δε ευρήσεις ου χείρονα. Aέομαι δε παρὰ σου χάριτος σοὶ μεν ραδίας, ἐμοὶ δὲ ἀνασώσεις την ψυχήν, ἄν παράσχῖς. Λευκίππη με ἀπολώλεκε ' σῶσον δε συ. 'Oφείλεταί σοι παρ' αυτῆς ζωάγρια, μισθὸς δε σοὶ μεν χρυσοῖ πεντήκοντα τῆς διακονίας, αυτῆ δὲ 3 ὁσους ὰν θέλη ' Λέγει ουν ὁ Μενέλαος ' τους μεν
χρυσους ἔχε και φυλαττε τοῖς τὰς χάριτας πιπράσκουσιν ' ἐγὼ δὲ φίλος ὼν πειράσομαι γενέσθαι σοι χρήσιμος. Tαυτα εἰπὼν ἔρχεται πρός με καὶ πάντα καταγορευει. Ἐβουλευόμεθα ουν τί δει πράττειν. Ἐδοξε εχ αυτὸν ἀπατῆσαι ' το γὰρ ἀντιλέγειν ουκ ἰκίνδυνον ἐν, μὴ καὶ βίαν προσαγάγn' το δὲ φευγειναδύνατον, πάντη μὲν λyστῶν περικεχυμένων, τοσου
των δὲ στρατιωτῶν ἀμφ' αυτὸν ὁντων. 7 Μικρὸν ουν διαλιπὼν ὁ Μενέλαος, απελθὼν πρὸς τον χαρμίδην ' κατείργασται το ἔργον εφη, ' καίτοι
το πρῶτον ἡρνεῖτο ἰσχυρῶς ἡ γυνή' δεομένου δέ
μου καὶ υπομιμνήσκοντος τῆς ευεργεσίας ἐπένευσεν.
2 'Aξιοι δε δικαίαν δέησιν ολίγων αυτῆ χαρίσασθαι προθεσμίαν ημερῶν, ἔστ' ῶν εἰς την 'Aλεξάνδρειαν ἀφίκωμαι ' κώμη γὰρ αυτη και ἐν ὁψει τὰ γινόμενα καὶ πολλοὶ μάρτυρες 'Eἰς μακρὰν ὁ χαρμίδης δ εἶπε δίδωσι την χάριν. Ἐν πολέμω δὲ τίς ἐπιθυμίαναναβάλλεται; στρατιώτης δε ἐν χερσιν ἔχων μάχην
177쪽
AXMAEsΩΣ ΤΑΤΙΟΥ οἶδεν εἰ ζήσεται; τοσαὐται των θανάτων εἰσὶν οδοί. Αἴτησαί μοι παρὰ της Tύχης την ἀσφάλειαν καὶ μενῶ. ' ι πόλεμον νυν ἐξελεύσομαι βουκόλων' ἔνδον μου τῆς ψυχῆς αλλος πόλεμος κάθηται ' στρατιώ-ε της με πορθεῖ τόξον ἔχων, βελος ἔχων ' νενικημαι, δπεπλήρωμαι βελων. Κάλεσον, ἄνθρωπε, ταχῶ τον ἰώμενον ' ἐπείγει τὸ τραῶμα. υψω πυρ ἐπι τοὐς πολεμίους' αλλας δἀδας ὁ ἔρως ἀνῆψε κατ' εμos. sτο πρῶτον, Μενέλαε, σβέσον τὸ πῶρ. Καλὸν τὸ 510 οἰώνισμα προ πολέμου συμβολῆς ἐρωτικὴ συμπλοκή. 'Aφροδίτη με προς υρεα ἀποστειλάτω ' Καὶ ὁ Με- ωέλαος ' ἀλλ' ὁρας' ἔφη Πως οὐκ ἔστι ράδιον λαθεῖν αυτὴν ἐνθάδε τον ἄνδρα ἔντα και ταῶτα ἐρῶντα '
15 Κλειτοφῶντα ἀποφορτίσασθαι Ορῶν οὐν ὁ Μενέλαος τοs Xαρμίδου την σπουδὴν και φοβηθεὶς περι ἐμοὐ, ταχύ τι σκήπτεται πιθανὸν και λέγει ροβούλει 7
τὴν αλήθειαν ἀκοsσαι τῆς αναβολῆς; ἡ γυνὴ χθες
ἀφῆκε τα ἔμμηνα καὶ ἀνδρὶ συνελθεῖν ου θέμις 26 Οὐκοῶν ἀναμενοίμεν' ὁ χαρμίδης εἶπεν ' ἐνταυθα τρεῖς ημέρας ἡ τέτταρας, αὐται γὰρ ἱκαναί. 'Ο δε 8 ἔξεστιν αἰτos παρ' αὐτῆς ' εἰς οφθαλμοὐς ἡκέτω τοὐς ἐμούς καὶ λόγων μεταδότω ' ἀκοῶσαι θέλω φωνῆς, χειρὸς θιγεῖν, ψαsσαι σώματος ' αὐται γὰρ ἐρώντων
25 παραμυθίαι. Ἐξεστι δε αυτὴν και φιλῆσαι ' τοὐτογὰρ ου κεκώλυκεν ἡ γαστήρ ουὸς οὐν ταῶτα ὁ Μενέλαος ἐλθὼν ἀπαγγέλλει 8
μοι, προς τοὐτο ἀνεβόησα ως θῆττον αν ἀποθάνοιμιῆ περιίδω Λευκίππης φίλημα ἀλλοτριούμενον. V Ου ab τί γὰρ ' ἔφην ' ἐστι γλυκύτερον; τὸ μὲν γὰρ ἔργον et τῆς 'Αφροδίτης και δρον ἔχει και κόρον καὶ οὐδεν
ἐστίν, ἐὰν ἐξέλης αὐτοs τὰ φιλήματα ' φίλημα δε
178쪽
117 καὶ ἀόριστόν ἐστι καὶ ἀκόρεστον καὶ καινὸν αεί. Πία γὰρ τα κάλλιστα ἀπὸ του στόματος ἄνεισιν, αναπνοηδ καὶ φωνη καὶ φίλημα. Πῖς μὲν γὰρ χείλεσιν ἀλληλους φιλουμεν, ἀπὸ της ψυχης η της ηδονῆς ἐστι πηγή. Πίστευσόν μοι λέγοντι, Μενέλαε, ἐν γὰρ τοῖς κακοῖς ἐξορχήσομαι τὰ μυστήρια) ταυτα μόνα παρὰ Λευκίππης ἔχω κἀγώ ' ἔτι μένει παρθένος ' μέχριε μόνων των φιλημάτων ἐστί μου γυνή. Εἰ δέ τις
αρπάσει μου καὶ ταυτα, ου φέρω την φθοράν, ου
μεμοιχευσεταί μου τὰ φιλήματα ' V Ουκους ἔφη ὁ 16 Μενέλαος 'βουλῆς ἡμῖν ἀρίστης δεῖ καὶ ταχίστης.
5 Ερῶν γάρ τις, εἰς ὁσον μὲν ἔχει την ἐλπίδα του τυ- χειν, φέρει, εἰς αυτὸ το τυχεῖν αποτεινόμενος ' ἐὰν δὲ ἀπογνῶ, το ἐπιθυμουν μεταβαλὼν ἀντιλυπῆσαι μέχρι 6 του δυνατου τολμῶ το κωλυον. Ἐστω δὲ καὶ ἰσχυς, 15ῶστε τι δρῶσαι μετὰ του μη παθεῖν' τότε τῆς ψυχῆς το μη φοβουμενον ἀγριαίνει μῶλλον το θυμουμενον. Καὶ γὰρ ὁ καιρὸς ἐπείγει των πραγμάτων τὁ ἄπορον '9 Σκοπουντων ουν ημῶν εἰστρέχει τις τεθορυβη - 2ομένος καὶ λέγει την Λευκίππην ἄφνω βαδίζουσαν καταπεσειν καὶ τὼ ὀφθαλμὼ διαστρέφειν. υναπηδήσαντες ουν ἐθέομεν ἐπ αυτὴν καὶ ὁρῶμεν ἐπὶ τῆς 2 γῆς κειμένην. Προσελθὼν ουν ἐπυθόμην ο τι πάθοι ' ἡ δὲ ως εἶδέ με, ἀναπηδήσασα παίει με κατὰ των 25 προσώπων, υφαιμον βλέπουσα ' ως δε καὶ ὁ Μενέλαος οιός τόJ ἡν αντιλαμβάνεθθαι, παίει κἀκεῖνον τῶ σκέλει. Συνέντες ουν ὁτι μανία εἴη τις το κακόν, βία συλλαβόντες ἐπειρώμεθα κρατεῖν' ἡ δε προσεπάλαιεν ἡμῖν, ουδὲν φροντίζουσα κρυπτειν ὁσα aοδ γυνὴ μὴ ὁρῆσθαι θέλει. Θόρυβος ουν πολυς περὶ τὴν σκηνὴν αίρεται, ἄστε καὶ αυτὸν εἰσδραμεῖν τον
179쪽
σκῆψιν ἡπώπτευε την ἀσθένειαν και τεχνην επ' αυ-
τόν, καὶ τον Μενελαον ὐπεβλέπετο ' ως δε κατὰ μικρὸν ἐώρα την ἀλήθειαν, ἔπαθέ τι καὶ αυτὸς και ἡλέησε. 5 Κομίσαντες οὐν βρόχους ἔδησαν την ἀθλίαν. AZς δὲ Φεἶδον αυτης περὶ τὰς χεῖρας τα δεσμά, εδεόμην -- νελάου των πολλῶν ἀπηλλαγμένων ξδη Πλύσατε λέγων, ἱκετεύω , λύσατε ' ου φερουσι δεσμὸν χεῖρες ἀπαλαί' ἐάσατέ με συν αυτy' μόνος ἐγὼ περιπτυξά- io μενος αυτῆ δεσμὸς ἔσομαι ' μαινέσθω κατ' εμοs.' Π γάρ με καὶ αν ετι δει; ου γνωρίζει με Λευκίππη 5 παρόντα, κεῖται δε μοι δεδεμένη, καὶ ὁ αναιδὴς εγο λῶσαι δυνάμενος οὐκ ἐθέλω. Ἐπὶ τούτω ημῆς σέσωκεν ἡ Τύχη εκ των ληστῶν, ῖνα γένy μανίας παιδιά; i5 A δυστυχεῖς ημεῖς, ὀταν εὐτυχήσωμεν. Tοὐς οἴκοι 6 φόβους ἐκπεφεύγαμεν, ἴνα ναυαγίαν δυστυχήσωμεν ἐκ τῆς θαλάσσης περιγεγόναμεν ' ἐκ τῶν ληστῶν ἀνασεσώσμεθα ' μανία γὰρ ἐτηρούμεθα. Ἐγὼ μέν, Τῶν σωφρονήσζς, φιλτάτη, φοβοῶμαι πάλιν τον δαί- 20 μονα μή τί σοι κακὸν ἐργάσηται. Tis οὐν ημῶν κακοδαιμονέστερος , οῖ φοβούμεθα και τὰ ευτυχήματα; ἀλλ' εἰ μόνον μοι σωφρονήσειας καὶ σεαυτὴν ἀπολάβοις, παιζέτω πάλιν ἡ Τύχη I sτά με λέγοντα παρηγορουν οἱ ἀμφὶ τον Με- 10 25 νέλαον, φάσκοντες μὴ ἔμμονα εἶναι τὰ τοιαῶτα νοσήματα, πολλάκις δὲ ηλικίας ζεούσης ὐπάρχειν. ' Πγὰρ αἷμα πάντη νεάζον καὶ υπὸ πολλῆς ακμῆς ἀναζέον ὐπερβλύζει πολλάκις τὰς φλέβας, και την κεφα λὴν ἔνδον περικλύζον βαπτίζει τοὐ λογισμοs την
30 αναπνοήν. Λεῖ οὐν ἰατροὐς μεταπέμπειν καὶ θερα- πείαν προσφέρειν. Πρόσεισιν οὐν τῶ στρατηγῶ ὁ Μενέλαος και δεῖται τον τοὐ στρατοπέδου ἰατρὸν
180쪽
μετακαλέσασθαι, κἀκεῖνος ἄσμενος ἐπείσθη ' χαίρουσι γὰρ οἱ ἐρῶντες εἰς τὰ ἐρωτικὰ προστάγματα. 3 Εαι ὁ ἰατρος παρην καὶ λέγει Πνυν μὲν υπνον αυτῆπαρασκευάσομεν, οπως το αγριον της ακμης ημερω σωμεν ' υπνος γὰρ πάντων νοσημάτων φάρμακον ἔπειτα δὲ καὶ την λοιπην θεραπείαν προσοίσομεν ε Λίδωσιν ουν ημῖν φάρμακον τι μικρόν, ὁσον ὀρόβου μέγεθος, καὶ κελευει λυσαντας εἰς ἔλαιον επαλεῖψαι την κεφαλην μέσην ' σκευάσειν δε ἔφη καὶ ἔτερον εἰς ο γαστρὸς αυτὴ κάθαρσιν. 'φεῖς μεν ουν δ ἐκέλευσεν ἐποιουμεν, η δὲ επαλειφθεῖσα μετὰ μικρον ἐκάθευδε τὸ ἐπίλοιπον της νυκτὸς μέχρι της G. Ἐγὼ δεδι' ολης της νυκτὸς ἀγρυπνῶν ἔκλαον παρακαθη- μενος και βλέπων τὰ δεσμὰ ἔλεγον Ποῖμοι, φιλτάτη, δέδεσαι και καθευδουσα ' ουδὲ τον υπνον ἐλευθερον 6 ἔχεις. Tἴνα ἄρα σου τὰ φαντάσματα; ἄρα καν κατὰ τους υπνους σωφρονεῖς, η μαίνεταί σου καὶ τὰ ὀνείρατα
Ἐπεὶ δ' ἀνέστη , πάλιν ἄσημα ἐβόα ' καὶ ὁ ἰατρος παρην καὶ την ἄλλην θεραπείαν ἐθεράπευεν.11 Ἐν τουτω δη ἔρχεταί τις παρὰ του της Αἰγυπτου σατράπου, κομίζων ἐπιστολην τω στρατηγω.
Ἐπέσπευδε δε αυτόν, ὼς εἰκός, ἐπὶ τον πόλεμον τὰ γράμματα ' ἐκέλευσε γὰρ ευθυς πάντας εν τοῖς ὁπλοις 2 γενέσθαι, ἐπι τους βουκόλους. Aυτίκα δη μάλα ἐξορμήσαντες, ευθυς ἔκαστος, ως εἶχε τάχους, ἐπὶ τὰ ὁπλα ἐχώρουν καὶ παρησαν ἄμα τοῖς λοχαγοῖς.
Tότε μὲν ουν αυτοῖς δους τὸ συνθημα και κελευσας αυτοῖς στρατοπεδευεσθαι καθ' αυτὸν ην' τll δ' υστε