GĒrwtikŵn lógwn suggrafeîs@. Erotici scriptores Graeci, recogn. R. Hercher

181쪽

1 20

AMAAEΩΣ ΤΑΤΙΟΥ λεμίους. Εἶχε δε αυτοῖς οὐτω της κωμης η θέσις. 3 Ο Νεῖλος ρεῖ μὲν ἄνωθεν εκ Θηβῶν των Αἰγυπτίων εἷς ὼν ἄχρι Μεμφεως καὶ ἔστι μικρον κάτω κερκάσωρος ὀνομα τη κώμη) προς τω τελει του μεγάλουι ρευματος. 'Eντευθεν δὲ περιρρηγνυται τη γν, καὶ δἐξ ενος ποταμοs γίνονται τρεῖς, δύο μεν εκατέρωθεν λελυμενοι, ὁ δε εις ώσπερ ην ρέων πρὶν λυθηναι.

'Aλλ' ουδε τούτων εκαστος των ποταμῶν ανέχεται b

μέχρι θαλάσσης ρέων, αλλὰ περισχίζεται ἄλλος ἄλλη

10 κατὰ πόλεις, καί εἰσιν αἱ σχίσεις μείζονες των παρ' Ἐλλησι ποταμῶν ' το δε Γδωρ πανταχου μεμερισμένον ουκ ἐξασθενεῖ, ἀλλα και πλεῖται καὶ πίνεται καὶ γεωργεῖται. Νεῖλος ὁ πολὐς πάντα αυτοῖς γίνεται, και ποτα- 121, μὸς καὶ γη καὶ θάλασσα καὶ λίμνη ' καὶ ἔστι το θέαμα καινόν, ναυς ὁμοs καὶ δίκελλα, κώπη καὶ ἄροτρον, πηδάλιον καὶ τρόπαιον, ναυτῶν ὁμου καὶ γεωργῶν καταγωγη, ἰχθύων ὁμου καὶ βοῶν ' δ πέπλευκας, φυτεύεις, καὶ ο φυτεύεις, τοsτο πέλαγος ad γεωργούμενον. Ἐχει γὰρ ὁ ποταμὸς ἐπιδημίας ' κάθ- 2ηται δε αυτὸν Αἰγύπτιος ἀναμένων καὶ αριθμῶν αυτοs τὰς ημέρας. Καὶ ὁ Νεῖλος ου ψεύδεται, ἀλλ' ἔστι ποταμὸς μετὰ προθεσμίας τον χρόνον τηρῶν καὶ το ἴδωρ μετρῶν, ποταμὸς αλῶναι μη θέλων υπερη- 25 μερος. Ἐστι δ' ἰδεῖν ποταμοs καὶ γης φιλονεικίαν. 3Ἐρίζετον ἀλληλοις ἐκάτερον ' τὸ μεν Γδωρ, τοσαύτην γην πελαγίσαι ' η δε γη, τοσαύτην χωρησαι γλυκεῖαν θάλασσαν ' καὶ νικῶσι μεν την ἴσην νίκην οἱ δύο,

2 post Αἰγυπτίων : καὶ ἔστιν 7 post εἶς: καὶ την γην εἰς τό πημα του Βίλτα

182쪽

τῆ γρ συνεκτείνεται ' περὶ δὲ τὰς των βουκόλων ταυτας νομὰς αεὶ πολυ ἐγκάθηται. ἰταν γὰρ την πῆσαν γην πελαγίση, λίμνας ἐνταυθα ποιεῖ ' αἱ δὲ λίμναι, καν ὁ Νεῖλος ἀπέλθη, μένουσιν ουδὲν ἡττον, ο5 τὸ υδωρ ἔχουσαι τον τε πηλὸν του υδατος. Ἐπὶ ταυ- τας αυτοὶ και βαδίζουσι καὶ πλέουσιν, ουδὲ ναυς ἐτερα δύναται πλεῖν, ἀλλ' ὁσον ἄνθρωπον ἐπιβηναι' ἀλλα παν τὸ ξενον του τόπου ὁ πηλὸς ἐμπίπτων κρατεῖ. Tοῖς δὲ μικρὰ μὲν και κουφα πλοῖα, καὶ Oλίγον istυδωρ αυτοῖς αρκεῖ ' εἰ δε τελεον ανυδρον εἴη, ἀράμενοι τοῖς νώτοις οἱ πλωτηρες τὸ πλοῖον φερουσιν,6 ἄχρις ἀν ἐπιτυχωσιν υδατος. 'Eν ταύταις δη ταῖς λίμναις μεσαι νησοί τινές εἰσι σποράδην πεποιημέναι ' αι μὲν οἰκοδομημάτων ἔρημοι, παπύροις πεφυ- ab τευμέναι ' των παπύρων διεστῶσιν αἱ φάλαγγες πεπυκνωμέναι τοσουτον ὁσον παρ' ἐκάστην ἄνδραστηναι μόνον, τὸ μεταξὐ δὲ τοsτο της πυκνώσεως αυτιον ἄνωθεν ἀναπληρουσιν αἱ των παπύρων κόμαι. 7 'Τποτρέχοντες ουν ἐκεῖ καὶ βουλεύονται καὶ λοχῶσι πκαὶ λανθάνουσι, τείχεσι ταῖς παπύροις χρωμενοι. Εἰσὶ δὲ των νήσων τινες καλύβας ἔχουσαι, καὶ αυτοσχέδιον μεμίμηνται πόλιν ταῖς λίμναις τετειχισμε-8 ναι. Βουκόλων αυται καταγωγαί. Tων πλησίον ουν

μία μεγέθει καὶ καλύβαις πλείοσι διαφέρουσα ἐκά- 25λουν δὲ αυτήν, οἶμαι, ΝίκωχιH, ἐνταυθα πάντες συνελθόντες ως εἰς τόπον ὀχυρωτατον ἐθάρρουν καιπλήθει καὶ τόπω. Eli γὰρ αυτὴν διεῖργε στενωπὸς τὸ μη πῆσαν νῆσον γενέσθαι ' ὴν σταδίου μὲν τὸ μέγεθος, τὸ δὲ πλάτος ὀργυιῶν δωδεκα ' λίμναι δὲ 30τῆδε κἀκεῖσε την πόλιν περιερρεον. 13 Ἐπεὶ τοίνυν εωρων τὸν στρατηγὸν προσπελά-

183쪽

ΑΤΙΛΛΕΩΣ TAPIOΤζοντα, τεχνάζονταί τι τοιούτον. Συναγαγόντες πάντας τους γεροντας και ἐπιθέντες αὐτοῖς ικετηρίας ὐάβδους φοινικίνας, ἔπισθεν ἐπιτάττουσι των νέωντους ακμαιοτατους ἀσπίσι καὶ λόγχαις ώπλισμένους. 5'μελλον δε οι μὲν γέροντες ἀνίσχοντες τὰς ικετηρίας 2πετάλων κόμαις καλύψειν τους ἔπισθεν, οἱ δε επόμενοι τὰς λόγχας ἐπισυρεῖν υπτίας, ως αν ῆκιστα ὀφθεῖεν. Καν μὲν ὁ στρατηγὸς πεισθῆ ταῖς των γερόντων λιταῖς, μηδέν τι νεωτερίζειν τους λογχοφό- ρ ρους εἰς μάχην ' εἰ δὲ μη, καλεῖν αυτὸν επὶ την πόλιν, ως σφας αὐτους διδόντων εἰς θάνατον. πιταν δε εν 3μέσω γένωνται τῶ στενωπῶ, τοὐς μεν γέροντας απὸ συνθήματος διαδιδράσκειν και ρίπτειν τὰς ικετηρίας, τοὐς δὲ ώπλισμένους προδραμόντας ο τι καὶ δύναιντο 14 ποιεῖν. Παρῆσαν οὐν ἐσκευασμένοι τοὐτον τον τρό- 4πον και ἐδέοντο τοὐ στρατηγοs αἰδεσθῆναι μὲν αυ- τῶν το γηρας, αἰδεσθῆναι δε τὰς ικετηρίας, ἐλεῆσαι δὲ την πόλιν ' ἐδίδοσαν δε αὐτω ἰδία μεν αργυρίου τάλαντα εκατόν, προς δε τον σατράπην ἄγειν ἄνδρας 20 εκατὸν θέλοντας αυτοὐς υπὲρ της πόλεως διδόναι, ως ἀν ἔχοι καὶ προς ἐκεῖνον λάφυρον φέρειν. Kαι bo λόγος αὐτοῖς οὐκ ἐψεύδετο, ἀλλ' ἔδωκαν ἄν, εἰ λαβεῖν ἡθέλησεν. Ως δὲ οὐ προσίετο τοὐς λόγους, Ποὐκοῶν' ἔφασαν οἱ γέροντες ' εἰ ταὐτά σοι δέδοκται,25 οἴσομεν την ειμαρμένην. Ἐν κακοῖς σὐ πάρασχε την si

χάριν ' μη ἔξω φονεύσρς πυλῶν μηδὲ της πόλεως

μακράν, ἀλλ' ἐπι την πατρωαν γην, ἐπὶ την της γε νέσεως εστίαν ἄγε ' τάφον ημῖν ποίησον την πολιν. δού σοι προς τον θάνατον ἡγούμεθα ' Wsτα ακου- 30 σας ο στρατηγὸς την μὲν παρασκευὴν τῆς μα

χης ἀφίησι, κελεύει δὲ ἔρχεσθαι καθ' ησυχίαν τψ

184쪽

14 υσαν δε τῶν πραττομένων σκοποὶ πόρρωθεν,ούς οἱ βουκόλοι προκαθίσαντες ἐκέλευον, εἰ διαβαίνοντας ἴδοιεν τους πολεμίους, το χῶμα του ποταμοs κόψαντας ἐπαφεῖναι το ὐδωρ παν τοῖς ἐναντίοις.

2 Ἐχει γὰρ οἴτω τα τοὐ Νείλου ρεύματα. Καθ' ἐκάστην διώρυχα χῶμα ἔχουσιν Αἰγύπτιοι, ώς αν μηπρο καιροs της χρείας ὐπερεχων ὁ Νεῖλος την γην ἐπικλύση. πιταν δὲ δεηθῶσιν ἀρδεῶσαι το πεδίον, ἀνέωξαν ολίγον τοs χώματος. υν οὐν της κώμης οπισθεν διῶρυξ τοs ποταμοs μεγάλη και πλατεῖα. 3 Tαύτη οι τεταγμενοι το ἔργον ώς εἶδον εἰσιόντας τοὐς πολεμίους, διακόπτουσι ταχῶ το χῶμα. Πάντα οὐν ὁμοs γίνεται' οι μὲν γέροντες οἱ κατὰ πρόσωπον ἄφνω διίστανται, οἱ δε τὰς λόγχας ἐγείραντες ἐκτρέχουσι ' το δὲ ἴδωρ ηδη παρην, και ἀγκοῶντομεν αἱ λίμναι πάντοθεν οἰδοῶσαι, ο-ἰσθμος ἐπε- κλύζετο, πάντα δὲ ην ἄσπερ θάλασσα. Ἐμπεσόντες

ουν οἱ βουκόλοι τοὐς μὲν κατὰ πρόσωπον και τον στρατηγὸν αυτὸν διαπείρουσι ταῖς λόγχαις, ἀπαρασκεύους τε οντας και προς το ἀδόκητον τεταραγμέ-5 νους ' τῶν δ' ἄλλων ἀδιηγητος οJ θάνατος ην. O μὲν γὰρ εὐθῶς ἐκ πρώτης προσβολης μηδε κινησαντες τὰς αἰχμὰς ἀπώλλυντο, οἱ δὲ οὐ λαβόντες σχολην ἀμύνασθαι ' ἄμα γὰρ ἐμάνθανον καὶ ἔπασχον ' ἐνίους δὲ ἔφθανε το παθεῖν πρὸ τοὐ μαθεῖν' οἱ δὲ υπ ἐκπλήξεως

του παραλόγου τον θάνατον εἱστηκεσαν περιμένοντες ' οἱ δε καὶ κινηθέντες μόνον κατωλίσθανον ὐπο- σκελίζοντος αυτοὐς τοs ποταμοs' οἱ δὲ καὶ φεύγειν ὁρμησαντες εἰς το βαθὐ της λίμνης ἐγκυλισθέντες ὐπε-6 σύρησαν. Tῶν μεν γὰρ ἐπὶ της γης ἐστώτων τὸ ὁδωρ

185쪽

ασπίδας καὶ ἐγύμνου προς τα τραύματα τὰς γαστέ- ρας ' το κατὰ την λίμνην υδωρ πάντη υπερ κεφαλην ἀνδρὸς ην. Αιακρῖναι δ' οὐκ ην τί λίμνη και 7s τί πεδίον, ἀλλα καὶ ὁ διὰ της γης τρέχων δέει τουμη διαμαρτεῖν βραδύτερος ην προς την φυγην, ἄστεταχέως ηλίσκετο, καὶ ὁ κατὰ της λίμνης πλανηθείς,

δόξας γην εἶναι, κατεδύετο. Καὶ ην καινὰ ἀτυχη- 8ματα, ναυάγια τοσαίτα, καὶ ναῶς οὐδαμos' ἀμ-ro φότερα δε καινὰ καὶ παράλογα, ἐν ὁδατι πεζομαχία, καὶ ἐν τη γν ναυαγία. οἱ μεν δη τοῖς πεπραγμένοις sἐπαρθέντες μέγα ἐφρόνουν, ανδρεία νομίζοντες κεκρατηκέναι καὶ οὐκ απάτης κλοπll. 'Aνηρ γὰρ Αἰγύπτιος καὶ το δειλὸν ὁπου φοβειται δεδούλωται, και 15 το μάχιμον ἐν οἷς θαρρεῖ παρώξυνται ' ἀμφότερα δὲ ου κατὰ μέτρον, αλλὰ το μεν ασθενέστερον δυστυχεῖ,

τὐ-προπετέστερον κρατεῖ.

Aέκα δε τη Λευκίππη διεληλύθεσαν ημέραι της 15 μανίας, η νόσος οὐκ ἐκουφίζετο. υπαξ οὐν ποτε 20 καθεύδουσα, ταύτην ἀφίησιν ὀνειροπολουμένη τηνφωνην ' διὰ σὲ μαίνομαι, Γοργία Ἐπεὶ οὐν ως ἐγένετο, λέγω τω Μενελάω τὸ λεχθεν καὶ ἐσκόπουν εἴ τις εἴη που κατὰ την κώμην Γοργίας. Προελθοsσι 2 δ' ημῖν νεανίσκος προσέρχεταί τις καὶ προσαγορεύ- 25 σας με 'σωτηρ ηκω σὸς ἔφη ' καὶ της σης γυναικός VἘκπλαγεὶς οὐν καὶ θεόπεμπτον εἶναι νομίσας τον ἄνθρωπον 'μη Γοργίας' ειπον ' τυγχάνεις Ουμὲν osν' εἶπεν Παλλὰ Xαιρέας ' Γοργίας γάρ σε ἀπολώλεκεν ' Ἐτι μῆλλον ἔφριξα καὶ λέγω 'τίνα ταύ- 330 την απώλειαν, και τίς ἐστιν ὁ Γοργίας; δαίμων γάρ μοί τις αὐτὸν ἐμηνυσε νύκτωρ ' σὐ δὲ ἐξηγητης γενου των θείων μηνυμάτων. Γοργίας ην μεν' ἔφη

186쪽

Λ125 Αἰγύπτιος στρατιώτης ' νυν δὲ οὐκέτ ἔστιν, ἀλλ' ἔργον γέγονε των βουκόλων ' ῆρα δὲ της σης γυναι-

4 κός. 'Dν φυσει φαρμακεὼς σκευάζει τι φάρμα κον ἔρωτος καὶ πείθει τον διακονούμενον ἡμῖν Αἰγύπτιον λαβεῖν το φάρμακον και ἐγκαταμίξαι τω τῆς SΛευκίππης ποτῶ. Λανθάνει δε ἀκράτω χρησάμενος τω φαρμάκω, και το φίλτρον εἰς μανίαν αἴρεται.

b Insτα γάρ μοι χθες ὁ του Γοργίου θεράπων διηγήσατο , ὁς ἔτυχεν αὐτω συστρατευσαμενος ἐπὶ τοὐς βουκόλους ' ἔσωσε δὲ αυτόν, ώς εἰκός, υπερ υμῶν istὴ Nχη. Αἰτεῖ δε χρυσοὐς τέτταρας ἡπὲρ τῆς ἰάσεως ἔχει γάρ, φησιν , ετέρου φαρμάκου σκευήν, δι Ου6 λύσει το πρότερον ' Πωλλὰ σοὶ μὲν ' ἔφην V αγαθὰ γενοιτο τῆς διακονίας ' τον δ' ἄνθρωπον, δν λέγεις,

προς ημῆς ' Και ὁ μεν ἀπῆλθεν, εγὼ δε προς is

τον Αἰγύπτιον εἰσελθὼν τύπτω αυτὸν πὐξ κατὰ των προσωπων καὶ δευτέραν και τρίτην, θορυβων

δὲ ἄμα λέγω ' εἰπόν, τί δἐδωκας Λευκίππη, καὶ πόθεν μαίνεται ὁ δε φοβηθεὶς καταλέγει πάντα, ὁσα ἡμῖν ὁ πιιρέας διηγήσατο. Tον μὲν οὐν εἴχομεν Nis φυλακῆ καθείρξαντες. l6 Καν τούτω παρῆν ὁ χαιρέας, αγων τον ἄνθρωπον. Λέγω οὐν προς ἀμφοτέρους ' τοῖς μεν τέτταρας χρυσοὐς ῆδη λάβετε μισθὸν αγαθῆς μηνύσεως ' ἀκούσατε δε ως ἔχω περὶ τοs φαρμάκου. υρῆτε ως 25

καὶ των παρόντων τη γυναικι κακῶν αἴτιον γέγονε

2 φάρμακον. Ουκ ἀκίνδυνον δὲ ἐπιφαρμάσσειν τὰ σπλάγχνα ἐδη πεφαρμαγμένα. Φέρε εἴπατε ὁ τι και ἔχει το φάρμακον τοsτο, καὶ παρόντων ημῶν σκευάσατε ' χρυσοῖ δὲ ἡμῖν ἄλλοι τέτταρες μισθός, αν ούτω 303 ποιῆτε '' Ιαι ὁ ἄνθρωπος δίκαια'' ἔφη φοβῆ ' τὰ δὲ ἐμβαλλόμενα κοινὰ καὶ πάντα ἐδώδιμα ' αυτὸς δε

187쪽

AMAAEΩΣ ΤΑΤΙΟΥ τούτων ἀπογεύσομαι τοσοsτον, ὁσον κἀκείνη λάβη Kαι ἄμα κελεύει τινὰ πριάμενον κομίζειν, ἔκαστον εἰπών. δες δὲ ταχὼ μεν ἐκομίσθη, παρόντων δ' ημῶν συνέτριψε πάντα ὁμοs, δίχα διελών 'τὰ μὲν αυτὸς 5 ἔφη ' πίομαι πρῶτος, τὸ δε δώσω τρ γυναικί. Kοι- 4μησεται δὲ πάντως δι' ὁλης της νυκτὸς λαβοῶσα περὶ δε την ἔω καὶ τον υπνον καὶ την νόσον ἀπω- σεται ' Λαμβάνει δη του φαρμάκου πρῶτος αυτός, τὰ λοιπὸν κελεύει περὶ την ἐσπέραν δουναι πιεῖν. 10 Ἐγὼ δε ἄπειμι' ἔφη ' κοιμησόμενος ' τὸ φάρ- bμακον ούτω βούλεται sτα εἰπὼν ἀπῆλθε, τοὐς τετταρας χρυσοὐς παρ' εμοs λαβών. V υς δε λοι- ποὐς' ἔφην δώσω, εἰ ραισει εκτης νόσου. Ἐπει οὐν καιρὸς ην αυτη πιεῖν τὸ φάρμακον, lyio ἐγχέας προσηυχόμην αὐτῶ Πώ γης τέκνον, φάρμακον, ὼ δῶρον 'Aσκληπιοs, ἀληθευσόν σου τα επαγγέλματα ' εὐτυχεστερον ει os γενοs καὶ σῶζέ μοι τηνφιλτάτην. Νίκησον τὸ φάρμακον ἐκεῖνο τὸ βάρβαρον και ἄγριον Tαὐτα δούς τῶ φαρμάκω τὰ συν- 22ο θηματα και καταφιλησας τὸ ἔκπωμα δίδωμι τη Λευκίππῖ πιεῖν ' η δε, ως ὁ ἄνθρωπος εἰπε, μετὰ μικρὸν εκειτο καθεύδουσα. Κἀγὼ παρακαθημενος ελεγον προς αὐτην ώς ἀκούουσαν ροὰρά μοι σωφρονη- σεις ἀληθῶς; ὰρά μέ ποτε γνωριεῖς; ἄρά σου την

ab φωνην ἐκεινην ἀπολήψομαι; μάντευσαί τι καὶ νῶν 3 καθεύδουσα και γὰρ τοὐ Γοργίου κατεμαντεύσω δικαίως. Εὐτυχεῖς ἄρα μῆλλον κοιμωμενη γρηγορ0Hσα μεν γὰρ μανίαν δυστυχεῖς, τὰ δὲ ἐνύπνιά σου σωφρονεῖ sτά μου διαλεγομένου ως Φ33 προς ἀκούουσαν Λευκίππην, μόλις η πολύευκτος ως ἀναφαίνεται, καὶ η Aευκίππη φθέγγεται, καὶ ην ηφωνη VKλειτοφῶν' 'Aναπηδήσας οἶν πρόσειμί τε

188쪽

A127αυτu και πυνθάνομαι πῶς ἔχει ' η δε ἐώκει μεν μηδεν ων ἔπραξεν ἐγνωκέναι, τα δεσμὰ δὲ ἐδουσα ἐθαύμαζε καὶ ἐπυνθάνετο τίς ὁ δήσας ε . 'Eγὼ δε ἰδών σωφρονοῶσαν ὐπὸ πολλης χαρὰς ἔλυον μὲν μετὰ θορύβου τα δεσμά, μετὰ ταυτα ηδη τὸ παν αὐτη 5 διηγοῶμαι ' η δε ησχύνετο ἀκροωμένη και ἡρυθρία

6 και ἐνόμιζε τότε αυτὰ ποιεῖν. Tην μὲν οὐν ἀνελάμβανον παραμυθούμενος, του δὲ φαρμάκου τον μισθὸν αποδιδωμι μάλα ἄσμενος. υν δὲ το παν ημιν ἐφόδιον σῶον ' ο γὰρ Σάτυρος ετυχεν ἐζωσμένος ὀτε id ἐναυαγήσαμεν, ουκ ἀφηρητο δε υπὸ των ληστῶν οὐτεαυτὸς Οἴτε ὁ Μενέλαος ουδεν ων εἶχεν.18 Ἐν τουτω δε καὶ τους ληστὰς ἐπελθosσα δύναμις μείζων ἀπὸ της μητροπόλεως παρεστησατο καὶ πῆσαν αυτῶν εἰς ἔδαφος κατέστρεψε την πόλιν. Ἐλευ- is θερωθέντος δε του ποταμοs της τῶν βουκόλωνυβρεως, παρεσκευαζόμεθα τὸν ἐπι την 'Aλεξάνδρειαν πλοῶν. Συνέπλει δε ημῖν καὶ ὁ Σαιρέας, φίλος ηδη2 γενόμενος ἐκ της τοὐ φαρμάκου μηνύσεως. υν τὸ μεν γένος ἐκ της νησου της Φάρου, την δε τέχνην 20 αλιεύς, ἐστρατεύετο μισθοs κατὰ τῶν βουκόλων την ἐν ταῖς ναυσι στρατείαν, ἄστε μετὰ τὸν πόλεμον 3 της στρατείας ἀπηλλακτο. υν οὐν ἐξ ἀπλοιας μακρῆς πλεόντων πάντα μεστὰ και πολλη τις ἔψεως ηδονη,

ναυτῶν ωδη, πλωτηρων κρότος, χορεία νεῶν, και ab

ζοντι ποταμῶ. Επινον δε καὶ τοs Νείλου τότε πρῶτον ἄνευ της πρὸς οἶνον ὁμιλίας, κρῖναι θέλων τοὐπώματος την ηδονην' οἰνος γὰρ φυσεως ἴδατος κλο- πη. 'Αρυσάμενος οὐν ὐαλου της διαφανοὐς κύλικα, ao

τὸ υδωρ ἐώρων ὐπὸ λευκότητος πρὸς τὸ ἔκπωμα άμιλλώμενον καὶ τὸ ἔκπωμα νικώμενον ' γλυκῶ δὲ

189쪽

128 ΑΤΙΛΛΕΩΣ ΤΑΤΙΟΥ πινόμενον ην καὶ ψυχρον ἐν μετρω της ηδονης' οἶδα

γὰρ ἐνίους των παρ' Ἐλλησι ποταμῶν και τιτρώσκοντας τούτω ' συνέκρινον αυτοὐς τῶ ποταμῶ. Aια 5τοὐτο αυτον ἄκρατον ο Αἰγύπτιος πίνων ου φοβεῖται, Λιονύσου μη δεόμενος. Ἐθαύμασα δε αυτῶν καιτον τρόπον τοs ποτοs. οὐτε γὰρ ἀρέσαντες πίνειν ἐθέλουσιν οἴτε ἐκπωμάτων ανέχονται, ἔκπωμα αυτουργὸν ἔχοντες ' ἔκπωμα γὰρ αὐτοῖς ἐστιν η χείρ. Εἰ γάρ τις αυτῶν διψησειε πλέων, προκύψας ἐκ της si νεὼς το μεν πρόσωπον ἐς τον ποταμὸν προβέβληκε, την δε χεῖρα εἰς το ὁδωρ καθῆκε καὶ κοίλην βαπτίσας και πλησάμενος Γδατος ακοντίζει κατὰ τοὐ στόματος το πῶμα καὶ τυγχάνει τοὐ σκοποs ' το δὲ κεχηνὸς περιμένει την βολην και δέχεται καὶ κλείεται και Ουκ ἐα το ὐδωρ αὐθις ἔξω πεσεῖν. Εἶδον δε και ἄλλο θηρίον τοs Νείλου υπὲρ τον 197ππον τον ποτάμιον εἰς αλκην ἐπαινούμενον, κροκόδειλος δὲ ὁνομα ην αὐτῶ ' παρηλλακτο δε την μορφην εἰς ἰχθὐν ὁμοs καὶ θηρίον. Μέγας μεν γὰρ ἐκ κεφαλης ἐς ουράν, το δὲ εὐρος τοs μεγέθους ου κατὰ λόγον. Θορὰ μεν φολίσι ρυση, τεφραία δε τῶν νώ - 2των η χρόα και μέλαιναJ ' η γαστηρ δε λευκη' πόδες

τέτταρες εἰς το πλάγιον ηρέμα κυρτούμενοι, καθάπερ χερσαίας χελώνης ' ουρὰ μακρὰ και παχεῖα και ἐοικυῖα στερεῶ σώματι. ου γὰρ ώς τοῖς ἄλλοις ἐπίκειται δθηρίοις, ἀλλ' ἔστι της ράχεως ῖν ὀστοὐν τελευτη και μέρος αυτοs τῶν ὁλων. ' τέτμηται δὲ ἄνωθεν εἰς ἀκάνθας αναιδεῖς, οἱαι τῶν πριόνων εἰσὶν αἱ αἰχμαί.

Asen δὲ αὐτῶ καὶ μάστιξ ἐπὶ της ἄγρας γίνεται ' 4 τύπτει γὰρ αὐτη προς οὐς ἀν διαπαλαίη καὶ πολλὰ

ποιεῖ τραύματα πληγd μια. Κεφαλη δὲ αυτῶ τοῖς νώτοις συνυφαίνεται καὶ εἰς μίαν στάθμην ἰθύνεται

190쪽

λοιποs βλοσυρωτέρα σώματος καὶ ἐπι πλεῖστον ἐπὶ 5 τὰς γένυς ἐκτείνεται καὶ ανοίγεται πῶσα. Gν μεν γὰρ ἄλλον χρόνον, παρ' ὁσον ου κέχηνε τὸ θηρίον, ἔστι κεφαλη' ὁταν δε χάνη προς τὰς ἄγρας, ὀλον εστόμα γίνεται. 'Aνοίγει δε την γένυν την ἄνω, τηνδε κάτω στερεὰν ἔχει ' καὶ ἀπόστασίς ἐστι πολλη, καιμεχρι των ἄμων το χάσμα, και ευθῶς η γαστηρ. 6 υδόντες πολλοὶ καὶ ἐπὶ πλεῖστον τεταγμένοι. Φασι δὲ ὁτι τον αριθμὸν τυγχάνουσιν ὁσας ὁ θεὸς 1ο εἰς ὁλον ἔτος ἀναλάμπει τὰς ημερας ' τοσοὐτον σπόρον φέρει το l των γενυων πεδίον. 'Aν δ' ἐκπεράση προς την γην, ὁσον ἔχει δυνάμεως ζουκJ απιστησεις, ἰδὼν

την του σώματος ολκην.

Tριῶν πλεύσαντες ημερῶν εἰς 'Aλεξάνδρειαν i5ῆλθομεν. υνιόντι δέ μοι κατὰ τὰς Ηλίου καλουμένας πυλας, συνηντῆτο ευθὼς της πόλεως ἀστράπτον τὸ κάλλος, καί μου τοὐς οφθαλμοὐς ἐγέμισεν ηδονῆς. 2 Στάθμη μὲν κιόνων ὁρθιος εκατέρωθεν ἐκ των Ηλίου πυλῶν εἰς τὰς Σεληνης πυλας ' ουτοι γὰρ τῆς 20 πόλεως οἱ πυλωροί ' ἐν μέσω τῶν κιόνων τῆς πό-3 λεως το πεδίον. υδὸς δε διὰ του πεδίου πολλὴ καὶ ἔνδημος αποδημία. υλίγους δὲ τῆς πόλεως σταδίους προελθὼν ῆλθον εἰς του ἐπώνυμον 'Aλεξάνδρου τόπον. Εἶδον-ἐντεsθεν ἄλλην πόλιν καὶ σχιζόμενον αε ταυτη το κάλλος. πισος γὰρ κιόνων ἔρχατος εἰς τηνευθυωρίαν, τοσοsτος ἔτερος ει τὰ ἐγκάρσια. Ἐγὼ