GĒrwtikŵn lógwn suggrafeîs@. Erotici scriptores Graeci, recogn. R. Hercher

발행: 1858년

분량: 461페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

290 AOΓΓΟΥ τὸ ἐκείνης φίλημα καθαρὸν μείνη. Καὶ ἄλλας δὲ πολ-λας ηλθεν οδοὐς ἐπ ἄλλαις τεχναις, ἄστε μη παντάπασιν αυτοις γενέσθαι τον χειμῶνα ἀνέραστον.

Ηδη δὲ ηρος ἀρχομένου και της μὲν χιόνος λυο - 12. μενης, της δε γης γυμνουμένης και της πόας υπαν- θουσης οῖ τε αλλοι νομεῖς ηγον τὰς ἀγέλας εἰς νομην και προ των αλλων Xλόη καὶ Λάφνις, οἱα μείζονι δουλευοντες ποιμένι. Eυθυς ουν δρόμος ην επὶ τὰς Νυμ- 2φας και τὸ ἄντρον, ἐντευθεν ἐπὶ τον Πῆνα καὶ την io πίτυν, εἶτα επὶ την δρυν, ἡφ' ην καθίζοντες καὶ τὰς ἀγελας ἔνεμον καὶ ἀλληλους κατεφίλουν. υνεζητησαν δε καὶ ἄνθη στεφανῶσαι θέλοντες τοὐς θεους'

τὰ δε ἄρτι ὁ ζεφυρος τρεφων και ὁ ηλιος θερμαίνων ἐξῆγεν δμως δε ευρέθη καὶ ω καὶ νάρκισσος καὶ 15 ἀναγαλλὶς καὶ ὁσα ηρος πρωτοφορηματα. υ μεν οὐνJ 3Xλόη καὶ ὁ Λάφνις απὸ αἰγῶν και απὸ οἰῶν τινων

γάλα νέον και τοὐτο στεφανουντες τὰ ἀγάλματα κατεσπεισαν. υπηρξαντο και συριγγος, καθάπερ τὰς ἀν εδόνας ες την μουσικην ἐρεθίζοντες ' αι δ' υπεφθέγ-20 γοντο εν ταις λόχμαις και τὸν Ἀτυν κατ ολίγον ηκρί- βουν, ἄσπερ αναμιμνησκόμεναι της ωδης εκ μακρῆς

σιωπης.

βληχήσατό που και ποίμνιον ' εσκίρτησάν που la καὶ ἄρνες και ταῖς μητράσιν υποκλάσαντες τὴν θηλὴν ab εσπασαν' τὰς δε μηπω τετοκυίας οἱ κριοι καταδιω- κοντες καὶ κάτω στησαντες ἔβαινον ἄλλος ἄλλην. Ἐγί- 2 νοντο και τράγων διώγματα καὶ ἐς τὰς αιγας ἐρωτικώτερα πηδηματα, και ἐμάχοντο περὶ τῶν αἰγῶν' καιεκαστος εἶχεν ἰδιας καὶ εφυλαττε μη τις αυτὰς μοι

30 χεύσν λαθών. Και γεροντας ὁρῶντας εξώρμησεν GH

24 post υποκλάσαντες : αυτους

352쪽

εἰς ἀφροδίτην τα τοιαῶτα θεάματα ' οἱ δὲ καὶ νεοι και σφριγῶντες καὶ πολὐν ηδη χρόνον ἔρωτα ζητosντες ἐξεκάοντο προς τα ἀκουσματα καὶ ἐτηκοντο προς τα θεάματα και ἐζητουν καὶ αυτοὶ περιττότερόν τι φι- ληματος καὶ περιβολῆς, μάλιστα-ὁ Λάφνις. οἷα ογουν ἐνηβησας τύ κατὰ τον χειμῶνα οἰκουρία καὶ ευ- σχολία πρός τε τα φιληματα Aργα καὶ προς τὰς περιβολὰς εσκιτάλιζε καὶ ην ἐς παν ἔργον περιεργότερος καὶ θρασυτερος. 14 . Ἐτει δη την Αλόην χαρίσασθαί οἱ παν ὁσον βου- 1ολεται και γυμνην γυμνω συγκατακλινηναι μακρότερορον η πρόσθεν εἰώθεσαν ' τοsτο γὰρ λείπειν τοῖς Φιλητὰ παιδευμασιν, ῖνα δη γένηται το μόνον ἔρωτα 2 παῶον φάρμακον. Tης δὲ πυνθανομένης τί πλέον ἐστι φιληματος καὶ περιβολης και αυτῆς κατακλίσεως 15και τι ἔγνωκε δρῆσαι γυμνὸς γυμνη συγκατακλινείς, τοὐτς εἶπεν 'δ οι κριοὶ ποιοῶσι τὰς οἶς καὶ οἱτράγοι 3 τὰς αἰγας. υρῆς ώς μετὰ τοὐτο το ἔργον ουτε ἐκεῖναι

φευγουσιν ἔτι αυτοὐς ουτε εκεινοι κάμνουσι διώκοντες, ἀλλ' ἄσπερ κοινης λοιπὸν ἀπολαυσαντες ηδονης 20 συννέμονται; Γλυκυ τι, ἔοικεν, ἐστὶ το ἔργον καὶ 4 νικῶ το ἔρωτος πικρόν V V Eiτα οὐχ ορῆς, ῶ Λάφνι, τὰς αἰγας και τοὐς τράγους και τοὐς κὐιοὐς και τὰς οἰς ώς ὀρθοι μὲν ἐκεῖνοι δρῶσιν, ὀρθαὶ δὲ ἐκεῖναι πάσχουσιν, οι μὲν ἐπιπηδησαντες, αι δὲ κατανωτισάμε- 25ναι; α δέ με ἀξιοῖς συγκατακλινηναι καὶ ταῶτα γυμνην; Καίτοιγε ἐκεῖναι πόσον εκδεδυμένης ἐμοs 5 λασιώτεραι ' Πείθεται Λάφνις και συγκατακλινεις αυτῆ πολὐν χρόνον ἔκειτο και οὐδὲν ἄν ἔνεκα ἄργα ποιεῖν ἐπιστάμενος ἀνίστησιν αὐτην καὶ κατόπιν πε- δο

353쪽

ἀπορηθείς, καθίσας ἔκλαεν εἰ καὶ κριῶν ἀμαθέστερος εἰς τα ερωτος ἔργα. Hν δε τις αὐτω γείτων, γεωργος γης ἰδίας, Xρῶ- 15μις τοὐνομα, παρηβῶν ηδη τὸ σωμα. Tουτω γύναιονε ἐπακτὸν ἐξ ἄστεος, - ον καὶ ώραιον καὶ ἀγροικίας ἀβρότερον ' τούτω Λυκαίνιον ἔνομα ην. Λυτη η Λυ- 2 καίνιον ὁρῶσα τον Λάφνιν καθ' ἐκάστην ημεραν παρελαύνοντα τὰς αἶγας ειθεν εἰς νομην, νυκτωρ is νομῆς, ἐπεθύμησεν ἐραστην κτησασθαι δώροις δε- is λεάσασα. Και δη ποτε λοχήσασα μόνον καὶ συριγγα 3δῶρον ἔδωκε καὶ ἐν κηρω καὶ πήραν ἐλάφου 'δε-ώκνει, τον Xλόης ἔρωτα καταμαντευομένη πάνυ γὰρ ἐώρα προσκείμενον αυτὸν τa κόρη. Πρό- ετερον μεν ουν ἐκ νευμάτων καὶ γελωτος συνεβάλετο 15 τοὐτο, τότε δὲ ἐξ εωθινοῶ σκηψαμενη προς Xρῶμινώς παρὰ τίκτουσαν ἄπεισι γειτονα κατόπιν τε αυτοῖς παρηκολούθησε καὶ εἴς τινα λόχμην ἐγκρύψασα ἐαυτην, ως μη βλέποιτο, πάντα ηκουσεν ὁσα εἶπον, πάντα εἶδεν ὁσα ἔπραξαν ' οὐκ ἔλαθεν αυτην ουδε κλαύσας ad ὁ Λάφνις. Συναλγησασα δη τοῖς ἀθλίοις καὶ καιρὸν θῆκει- νομίσασα διττόν, τον μεν εἰς ἐκείνων σωτηρίαν, τον εἰς-εαυτῆς ἐπιθυμίαν, ἐπιτεχνῆ-

ταί τι τοιόνδε.Tης ἐπιούσης ως πάλιν παρὰ την γυναῖκα την 1625 τίκτουσαν ἀπιοsσα φανερῶς επι τηνδρῶν, ενθα ἐκαθέζοντο Λάφνις καὶ Xλόη, παραγίνεται καὶ ἀκριβῶς μιμησαμενη την τεταραγμένην ' σῶσόν μερο ειπε l Λάφνι, την ἀθλίαν ' ἐκ γάρ μοι των χηνῶν των εἴκοσιν ενα τον κάλλιστον αετὸς ηρπασε καὶ οἷα μέγα φορτίον su ἀράμενος οὐκ εδυνήθη μετέωρος ἐπὶ την συνήθη τηνυψηλην κομίσαι ἐκείνην πέτραν, αλλ' ε την ἴλant τὴν ταπεινην ἔχων κατέπεσε. Συ τοίνυν, πρὸς ταν δ

354쪽

Γ293 Νυμφῶν καὶ του Πανὸς ἐκείνου, συνεισελθὼν εἰς τηνυλην μόνη γὰρ δεδοικα) σῶσόν μοι τον χῆνα, μηδὲ Α περιίδης ατελῆ μοι τον ἀριθμὸν γενόμενον. Ἀχα δὲ

καὶ αυτον τον αετον ἀποκτενεῖς καὶ οὐκετι πολλους

υμῶν ἄρνας καὶ ἐρίφους ἀρπάσει. 'ν-αγελην τεως εφρουρήσει Xλόη ' πάντως αυτὴν ἴσασιν αἱ αἶγες αεί

σοι συννέμουσαν.

17 Ουδὲν των μελλόντων ὐποπτεύσας ὁ Λάφνις ευ- θυς ἀνίσταται καὶ ἀράμενος την καλαυροπα κατόπινήκολουθει τῆ Λυκαινίω' ἡ δὲ ηγεῖτο ως μακροτάτω lo τῆς Xλόης. Καὶ ἐπειδὴ κατὰ το πυκνότατον ἐγένοντο, πηγῆς πλησίον καθίσαι κελεύσασα αυτὸν ' ἐρας ' εἶπε ' Λάφνι, χλόης' τοὐτο ἔμαθον ἐγὼ νύκτωρ παρὰ των 2 Νυμφῶν. Λι ὀνείρατος ἐμοὶ τα χθιζά σου διηγήσαντο δάκρυα καὶ ἐκέλευσάν σε σῶσαι διδαξαμένην τα ἐρω- 1οτος ἔργα. N δ' ἐστιν οὐ φιλήματα καὶ περιβολαὶ καὶ οἷα δρῶσι κριοὶ καὶ τράγοι' ἄλλα ταυτα πηδήματα καὶ τῶν ἐκεῖ γλυκύτερα ' πρόσεστι γὰρ αυτοῖς χρόνος 3 μακροτερας ηδονῆς. Εἰ δή σοι φιλον ἀπηλλάχθαι κα-- κῶν καὶ ἐν πείρα γενέσθαι τῶν ζητουμένων τερ - 20πνῶν, ἴθι, παραδίδου μοι τερπνὸν σαυτὸν μαθητήν'

ἐγὼ δὲ χαριζομενη ταῖς Νυμφαις ἐκείνα διδάξω. V18 Ουκ ἐκαρτέρησεν ὁ Λάφνις ὐφ' ηδονῆς, ἀλλ' ἄτεαγροικος καὶ αἰπόλος καὶ ἐρῶν καὶ νέος, προ τῶν ποδῶν καταπεσὼν την Λυκαίνιον ἱκέτευεν ὁτι τάχιστα etsδιδάξαι την τεχνην, δι ἐς ο βουλεται δράσει Xλόην '2 καὶ ἄσπερ τι μέγα καὶ θεόπεμπτον ἀληθῶς μελλων

διδάσκεσθαι και εριφον αυτῆ σηκίτην δώσειν ἐπηγγείλατο καὶ τυροὐς απαλοὐς πρωτορρύτου γάλακτος 3 καὶ την αἶγα αυτήν. EDροῶσα δὴ ἡ Λυκαίνιον αἰπο- 3ολικὴν αφθονίαν, οῖαν ου προσεδόκησεν, ἡρχετο παιδεύειν τον Λάφνιν τοὐτον τον τρόπον. Ἐκελευσεν

355쪽

294AΟ Γ Ταυτὸν καθίσαι πλησίον αυτῆς, ώς εἶχε, καὶ φιλήματαφιλεῖν οἷα εἰώθει καὶ ὁσα, καὶ φιλοῶντα ἄμα περιβάλλειν και κατακλίνεσθαι χαμαί. Dς δε ἐκαθέσθη δκαι ἐφίλησε καὶ κατεκλίνη, μαθοῶσα ἐνεργεῖν δυνά- ι μενον καὶ σφριγῶντα, απὸ μεν τῆς ἐπὶ πλευραν κατακλίσεως ἀνίστησιν, αυτὴν ἡποστορέσασα ἐντέχνως ἐς τὴν τεως ζητουμένην οδὸν ἡγε. Tο δε εντευθεν οὐδεν περιειργάζετο ξενον ' αυτὴ γὰρ ἡ φύσις λοιπὸν ἐπαίδευσε τὸ πρακτέον. 10 δελεσθείσης δε τῆς ἐρωτικῆς παιδαγωγίας ὁ μεν 19Aάφνις ἔτι ποιμενικὴν γνώμην ἔχων ἄρμητο τρέχειν ἐπὶ τὴν Xλόην καὶ ὁσα ἐπεπαίδευτο δρῶν αὐτίκα, καθάπερ δεδοικὼς μὴ βραδύνας ἐπιλάθοιτο ' ἡ δε Λυκαίνιον κατασχουσα αυτὸν ἔλεξεν Αδερο ετι καὶ ταὐτά i5 σε δει μαθεῖν, Λάφνι. Ἐγὼ γυνὴ τυγχάνουσα πέ- 2πονθα νυν οὐδεW πάλαι γάρ με ταῶτα ἀνὴρ ἄλλος ἐπαίδευσε, μισθὸν τὴν παρθενίαν λαβών ' Xλόη δεσυμπαλαίουσά σοι ταυτην τὴν πάλην καὶ οἰμώξεται καὶ κλαύσεται καὶ α ατι ρεύσεται πολλω καθάπερ 2ο πεφονευμένη. 'Aλλὰ σὐ τὸ αἱμα μὴ φοβηθῆς, ἀλλ' sἡνίκα αν πείσἴς αυτήν σοι παρασχεῖν, ἄγαγε αυτὴν εἰς τοsτο τὸ χωρίον, ῖνα, καν βοήσI, μηδεὶς ἀκούσu, καν δακρύσν, μηδεὶς ἴδύ, καν αἱμαχθῆ, λουσηται τIπηγῆ ' καὶ μέμνησο ὁτι σε ἄνδρα ἐγὼ προ Xλόης πε-

Η μὲν οὐν Λυκαίνιον τοσαῶτα ίποθεμένη κατ' 20 ἄλλο μέρος τῆς Γλης ἀπῆλθεν, ώς ἔτι ζητουσα τὸν χῆνα ' ὁ δὲ Λάφνις εἰς λογισμὸν ἄγων τὰ εἰρημένα, τῆς μὲν πρότερον ορμῆς ἀπήλλακτο, διοχλεῖν τὴab Xλόη περιττότερον ἄκνει φιλήματος καὶ περιβολῆς, μήτε βοῆσαι θέλων αυτὴν ώς προς πολέμιον, μήτε δα- κρῶσαι ώς ἀλγοῶσαν, μήτε αἱμαχθῆναι καθάπερ πε- 2

356쪽

295φονευμένην ' ἀρτιμαθὴς γὰρ ῶν ἐδεδοίκει τὸ αἷμα

και ἐνόμιζεν ὁτι ἄρα εκ μόνου τραυματος αἷμα γίνεται. μοὐς δε τὰ συνήθη τέρπεσθαι μετ' αυτῆς ἐξέβη τῆς ἴλης ' καὶ ἐλθὼν ῖνα ἐκάθητο στεφανίσκον ἰων πλέκουσα, τόν τε χῆνα των του αετοs ονύχων ἐφεύ- sσατο ἐξαρπάσαι καὶ περιφὼς ἐφίλησεν, οἷον ἐν τῆ 3 τέρψει Λυκαίνιον ' τοὐτο γὰρ ἐξῆν ως ἀκίνδυνον ' ἡ δε τον στεφανον ἐφήρμοσεν αυτos τῆ κεφαλῆ καὶ τὴν κόμην ἐφίλησεν ως των ἐων κρείττονα. Κἀκ τῆς πήρας προκομίσασα παλάθης μοῖραν καὶ ἄρτους τινὰς 1οεδωκε φαγεῖν' και ἐσθίοντος απὸ τοs στόματος ῆρπαζε και ουτως ῆσθιεν ἄσπερ νεοττὸς ορνιθος. 21 Ἐσθιόντων-αυτῶν και περιττότερα φιλούντων

ων ἐσθιον , ναῶς ἀλιέων ὐφθη παραπλέουσα. υνεμος μὲν ουκ ἐν, γαλήνη δε ὴν και ἐρέττειν ἐδόκει. is καὶ ἐρεττον ἐρρωμένως ' ἡπείγοντο γὰρ νεαλεῖς ἰχθῶς

2 εἰς τὴν πόλιν διασώσασθαι των τινι πλουσίων. οἷονουν εἰώθασι ναμαι δρῆν ες καμάτων αμέλειαν, τοsτο κἀκεῖνοι δρῶντες τὰς κώπας ἀνέφερον. εις μεν αὐτοῖς κελευστὴς ναυτικὰς ὴδεν ωδάς, οἱ δε λοιποι κα- 20θάπερ χορὸς ὁμοφώνως κατὰ καιρὸν τῆ ἐκείνου φωνῆ3 ἐβόων. υνίκ' ουν ἐν αναπεπταμένη τῆ θαλάττη ταῶτα

ἔπραττον, ἡφανίζετο ἡ βοὴ χεομένης τῆς φωνῆς εἰς

πολυν αὐα ' ἐπει δε ἄκρα τινι υποδραμόντες εἰς κόλπον μηνοειδῆ καὶ κοῖλον εἰσήλασαν, μείζων μεν ab κουετο βοή, σαφῆ ἐξέπιπτεν εἰς τὴν γῆν τὰ των 4 κελευστῶν ἄσματα. Κοῖλος γὰρ τῶ πεδίω αυλὼν υποκείμενος και τὰν ὴχον εἰς αυτὸν ως ὁργανον δεχόμενος πάντων των φθεγγομένων μιμητὴν φωνὴν ἀπεδίδου, ἰδια μὲν των κωπῶν τὸν χον, ἰδια τὴν ad

φωνὴν των ναυτῶν ' και ἐγίνετο ἄκουσμα τερπνόν.

357쪽

της γης φωνη τοσουτον ἐπαύετο βράδιον, ὁσον ῆρξατο. Ο μεν ουν Λάφεις εἰδὼς τὰ πραττόμενον μόνll 22τη θαλάττη προσεῖχε καὶ ἐτέρπετο τη νηὶ παρατρεε χούση τὸ πεδίον θῆττον πτερου και ἐπειρῆτό τινα διασώσασθαι των ασμάτων, ώς γένοιτο της σύριγγος μελη ' η'Xλόη τότε πρωτον πειρωμένη της καλου- 2μενης 4χους ποτὲ μὲν εἰς την θάλατταν απέβλεπε,

των ναυτῶν κελευόντων, ποτε δὲ εἰς την υλην ἐπε- id στρεφετο, ζητουσα τους ἀντιφωνουντας. Καὶ ἐπει 3παραπλευσάντων ην κἀν τῶ αὐλῶνι σιγή, ἐπυνθάνετο του Λάφνιδος, εἰ καὶ ὀπίσω της ἄκρας ἐστὶ θαλαττα καὶ ναυς ἄλλη παρέπλει καὶ ἄλλοι ναέται τααυτὰ ηδον καὶ ἄμα πάντες σιωπῶσι. Γελάσας ουν ὁ Φio Λάφνις ηδυ και φιλήσας ῆδιον φίλημα καὶ τον των ων στέφανον ἐκείνη περιθεὶς ηρξατο αυτῆ μυθολογεῖν τον μυθον τῆς πιους, αἰτήσας, εἰ διδάξειε, μισθὸν παρ' αυτῆς ἄλλα φιλήματα δεκα. VNυμφῶν, ὼ κόρη, πολυ γενος, Μελίαι καὶ 2320 Βρυάδες και Κλειοι ' πῆσαι καλαί, πῆσαι μουσικαί.

Και μιας τούτων θυγάτηρ πιὼ γίνεται, θνητὴ μὲνώς ἐκ πατρὸς θνητοs, καλὴ δὲ ώς ἐκ μητρὸς καλῆς.

Πεφεται μὲν υπὸ Νυμφῶν, παιδεύεται δε υπὸ μυ- 2σῶν συρίττειν, αυλεῖν, τα προς λύραν, τὰ προς κι- 25 θάραν, πῆσαν ωδήν, ωστε καὶ παρθενίας εἰς ἄνθος ἀκμάσασα ταῖς Νύμφαις συνεχόρευε, ταῖς Μούσαις συνῆδεν ' ἄρρενας δὲ ἐφευγε πάντας, καὶ ανθρώπους και θεούς, φιλοῶσα την παρθενίαν. Ο Παν οργίζεται 3τύ κόρll, τῆς μουσικῆς φθονῶν, του κάλλους μη τυ-3o χών, και μανίαν ἐμβάλλει τοῖς ποιμέσι καὶ τοῖς αἰπόλοις. οἱ δὲ ἄσπερ κύνες ῆ λύκοι διασπῶσιν αυτὴν και ρίπτουσιν εἰς πῆσαν γῆν ἔτι αδοντα τὰ μελη. και δ

358쪽

Γ297 τὰ μέλη ' χαριζομένη Νυμφαις ἔκρυψε πάντα. Καὶ

ἐτηρησε την μουσικην και γνώμη Μουσῶν ἀφίησιφωνην και μιμεῖται πάντα, καθάπερ τότε η κόρη, θεους, ανθρώπους, ὁργανα, θηρία ' μιμειται καὶ 5 αυτὸν συρίττοντα τον Πῶνα. υ δε ακουσας αναπηδῶ ι καὶ διώκει κατὰ των ορῶν, ουκ-τυχεῖν ἀλλ' ητου μαθεῖν, τις ἐστὶν ὁ λανθάνων μαθητής. Tαυτα μυθολογησαντα τον Λάφνιν ου δεκα μόνον φιληματα ἀλλα πάνυ πολλὰ κατεφίλησεν η χλόη ' μικρου δὲ καὶ τὰ αυτὰ εἶπεν η υχώ, καθάπερ μαρ- 10

τυρουσα ὁτι μηδὲν ἐψευσατο. 24 Θερμοτερου δὲ καθ' εκάστην ημεραν γινομενου του ηλιου, οἷα του μὲν ηρος παυομενου του δε θέρους ἀρχομένου, πάλιν αυτοις ἐγίνοντο καιναὶ τέρψεις 2 καὶ θέρειοι. V μεν γὰρ ἐνηχετο ἐν τοῖς ποταμοις, η i.

δε ἐν ταῖς πηγαῖς ἐλουετο ' ὁ μὲν ἐσυριττεν ἀμιλλώμενος προς τὰς πίτυς, η δε ηδε ταῖς ἀηδόσιν ἐρίζουσα ' ἐθήρων ἀκριδας λάλους, ἐλάμβανον τέττιγας ήχουν-

τας, ἄνθη συνέλεγον,--ἐσειον, οπώραν ησθιον ηδη ποτὲ και γυμνοι συγκατεκλίνησαν καὶ is δέρμα 20

3 αθος ἐπεσυραντο. Καὶ ἐγένετο αν γυνη Κλέηραδίως, εἰ μη Λάφνιν ἐτάραξε το αἷμα. υ μέλει καὶ δεδοικώς μη νικηθη τον λογισμόν ποτε, πολλὰ γυμνουσθαι τηνXλόην ουκ ἐπέτρεπεν, ἄστε ἐθαυμαζε μὲν η Xλ4η,

τὴν αἰτίαν ηδεῖτο πυθέσθαι. 2525 Ἐν-τωδε καὶ μνηστηρων πλῆθος ην περὶ την χλόην καὶ πολλοι πολλαχόθεν ἐφοίτων παρὰ τον Θρυαντα προς γάμον αἰτουντες αυτην. καὶ οἱ μέν τι 2 δῶρον ἔφερον, οἱ-ἐπηγγέλλοντο μεγάλα. N μὲν ουν Νάπη ταῖς ἐλπίσιν ἐπαιρομένη συνεβουλευεν ἐκ- 3οδιδόναι την Xλόην μηδὲ κατέχειν οἴκοι προς πλέον τηλικαυτην κόρην, η τάχα μικρὸν υστερον νέμουσα

359쪽

την παρθενίαν απολέσει καὶ ἄνδρα ποιησεταί τινατων ποιμενων ἐπὶ μηλοις η ρόδοις, ἀλλ' ἐκείνην τε ποιησαι δέσποιναν οἰκίας και αὐτοὐς πολλὰ λαβόντας ἰδίω φυλάττειν αυτὰ καὶ γνησίω παιδίω εγεγόνειε γὰρ αὐτοῖς ἄρρεν παιδίον ου προ πολλοs τινος) ' ο δε SAρύας ποτὲ μεν ἐθέλγετο τοῖς λεγομένοις μείζονα γὰρ η κατὰ ποιμαίνουσαν κόρην δῶρα ἀνομάζετο παρ' ἐκάστου) , ποτε δε ἐννοησας ώς κρειττων ἐστὶν ηπαρθενος μνηστηρων γεωργῶν και ώς, εἴ ποτε τους id αληθινοὐς γονεας ευροι, μεγάλως αυτοὐς εὐδαίμονας θησει, ἀνεβάλλετο την ἀπόκρισιν καὶ εἷλκε χρόνον εκ χρόνου καὶ ἐν τῶ τεως ἀπεκέρδαινεν οὐκ ολίγα δῶρα. H μεν δη μαθοῶσα λυπηρῶς πάνυ διηγε και τον Λάφνιν ἐλάνθανεν ἐπὶ πολύ, λυπεῖν ου θέλουσα '15 ώς ἐλιπάρει καὶ ἐνεκειτο πυνθανόμενος καὶ ἐλυπεῖτο μὰλλον μη μανθάνων η ἔμελλε μαθών, πάντα αυτῶ διηγεῖται, τοὐς μνηστευομενους ώς πολλοι και πλούσιοι, τοὐς λόγους ους η Νάπη σπεύδουσα τον

γάμον ἔλεγεν, καὶ ώς οὐκ ἀπείπατο Βρυας, ἀλλ' ώς

ast εἰς τον τρυγητον αναβέβληται. Ἐκφρων επὶ τουτοις ὁ Λάφνις γίνεται και ἐδά- 26 κρυσε καθημενος, ἀποθανεῖσθαι μηκετι συννεμουσης Xλόης λεγων ' καὶ οὐκ αὐτὸς μόνος, αλλὰ και τὰ πρό - βατα μετὰ τοιουτον ποιμενα. ατα ἀνενεγκὼν ἐθάρρει 25 καὶ πείσειν ἐνενόει τον πατέρα καὶ ἔνα τῶν μνωμένωναυτὸν ηρίθμει καὶ πολὐ κρατησειν ηλπιζε τῶν ἄλλων. Ἐν αὐτὸν ετάραττεν ' οὐκ ην Λάμων πλούσιος ' τοsτο 2

μόνον αὐτοs την ελπίδα λεπτην εἰργάζετο ' δμως δε ἐδόκει μνασθαι, και τη Mόη συνεδόκει. Tῶ Λάμωνι ad μὲν οὐν οὐδεν ἐτόλμησεν εἰπεῖν, τη Μυρτάλη-θαρ- ρησας καὶ τον ἔρωτα ἐμηνυσε καὶ περὶ του γάμου λόγους προσήνεγκεν ' η δὲ τῶ Λάμωνι νυκτωρ ἐκοινώ-

360쪽

3 σατο. Σκληρῶς δε ἐκείνου την ἔντευξιν ἐνεγκόντος καὶ λοιδορησαντος εἰ παιδὶ θυγάτριον ποιμένων προξενεῖ μεγάλην ἐν τοῖς γνωρίσμασιν ἐπαγγελλομένφτυχην, ος αυτούς, ευρὼν τοὐς οἰκείους, καὶ ελευθέρους θήσει καὶ δεσποτας αγρῶν μειζόνων, η Μυρτάλη 5 διὰ τον ἔρωτα φοβουμένη μη τελέως ἀπελπίσας ὁ Λάφνις τον γάμον τολμήση τι θανατῶδες, ἄλλας αὐτωε της ἀντιρρήσεως αἰτιας απηγγειλε. V Πένητες ἐσμέν, ὼ παῖ, και δεόμεθα νύμφης φερούσης τι μῆλλον ' οἱ δε πλούσιοι καὶ πλουσίων νυμφίων δεόμενοι. Ἱθι io δη, πεῖσον Xλόην, η δὲ τον πατέρα, μηδὲν αἰτειν μέγα ' πάντως δη που κἀκείνη φιλε ῖ σε καὶ βούλεται συγκαθεύδειν πένητι καλῶ μῆλλον η πιθηκω πλου-

27 Μυρτάλη μεν οἴποτε ἐλπίσασα Βρύαντα τούτοις i5 συνθησεσθαι μνηστηρας ἔχοντα πλουσιωτέρους εὐπρεπῶς ωετο παρητῆσθαι τον γάμον ' Aάφνις δὲ οὐκ εἶχε μέμφεσθαι τὰ λελεγμένα. Λειπόμενος δε πολὐτῶν αἰτουμένων το σύνηθες ἐρασταῖς πενομένοις ἔπραττεν ' ἐδάκρυε καὶ τὰς Νύμφας αὐθις ἐκάλει 2ο2 βοηθούς. Aι δὲ αὐτω καθεύδοντι νύκτωρ ἐν τοῖς αὐτοῖς ἐφίστανται σχημασιν, ἐν οἷς καὶ πρότερον ' ἔλεγε

δε η πρεσβυτάτη πάλιν 'γάμου μὲν μέλει της Xλόης ἄλλω θεῶ, δῶρα δέ σοι δώσομεν ημεῖς, ἁ θέλξει Βρύ-

3 αντα. υ ναῶς η τῶν Μηθυμναίων νεανίσκων, ης την 25 λύγον αἱ σαί ποτε αἰγες κατέφαγον, ημέρα μεν ἐκείνssμακρὰν τῆς γης ὐπηνέχθη πνεύματι ' νυκτὸς δε πελαγίου ταράξαντος ανέμου την θάλατταν εἰς την γην

δ εἰς τὰς τῆς ἄκρας πέτρας ἐξεβράσθη. Αὐτὴ μεν οὐν διεφθάρη καὶ πολλὰ τῶν ἐν αὐτῆ ' βαλάντιον δὲ τρισ- D

SEARCH

MENU NAVIGATION