장음표시 사용
361쪽
χιλίων δραχμῶν υπὸ του κύματος ἀπεπτυσθη καὶ κεῖται φυκίοις κεκαλυμμένον πλησίον δελφῖνος νεκροῶ, δι' ον ουδεὶς προσῆλθεν οδοιπόρος, το δυσῶδες της σηπεδόνος παρατρέχων. 'Aλλὰ συ πρόσελθε θε καὶ προσελθὼν ανελου καὶ ανελόμενος δός. Ἱκανόν σοι νυν μὲν δόξαι μη πένητι, χρόνω δε υστερον Dyκαὶ πλουσιος. V
Αἱ μὲν ταυτα εἰποῶσαι τy νυκτὶ συναπῆλθον ' 28 γενομένης δε ημερας ἀναπηδήσας ὁ Θάφνις περιχα- id ρης ήλαυνε ροίζω πολλῶ τὰς αἶγας εἰς την νομην ' καὶ την Mόην φιλήσας καὶ τὰς Νύμφας προσκυνήσας κατῆλθεν ἐπὶ θάλατταν, ώς περιρράνασθαι θέλων ' καὶ ἐπὶ της ψάμμου πλησίον της κυματωγῆς ἐβάδιζε ζητῶν τὰς τρισχιλίας. μελλε-ἄρ' οὐ πολυν κάματον l
προσεπιπτεν ἐρριμμενος καὶ μυδῶν ' ου τη σηπεδόνι καθάπερ ηγεμόνι χρώμενος οδοs προσῆλθέ τε ευθυς καὶ τὰ φυκια αφελὼν εὐρίσκει το βαλάντιον αργυρίου μεστόν. Tosτο ανελόμενος καὶ εἰς την πηραν ενθε- 310 μενος ου πρόσθεν ἀπῆλθε, πριν τὰς Νύμφας ευφη μησαι καὶ αυτην την θάλατταν καίπερ γὰρ αἰπόλος
ἄν, ἡδη καὶ την θάλατταν ἐνόμιζε τῆς γης γλυκυτέραν, ώς εἰς τον γάμον αὐτῶ τον Xλόης συλλαμβά
di Εἰλημμένος δὲ τῶν τρισχιλίων οὐκέτ ἔμελλεν, is ἀλλ' ὐς πάντων ἀνθρώπων πλουσιώτατος, ου μόνον τῶν ἐκεῖ γεωργῶν, αυτίκα ἐλθὼν παρὰ την Xλόην διηγεῖται το ἔναρ, δείκνυσι τὸ βαλάντιον, κελεύει τὰς ἀγέλας φυλάττειν, ἔστ ῶν ἐπανέλθη, καὶ συντείνας so σοβεῖ παρὰ τον Βρύαντα. Καὶ ευρὼν πυρούς τινας ἀλωνοτριβουντα μετὰ τῆς Νάπης πάνυ θρασυν -- βάλλει λόγον περὶ γάμου. ρορμοι δὸς Xλόην γυναῖκα ' 2
362쪽
εγὼ καὶ συρίττειν οἶδα καλῶς καὶ κλῶν αμπελον καὶ φυτὰ κατορύττειν ' οἶδα καὶ γην ἀροῶν καὶ λικμησαι προς ανεμον. 'Aγέλην-οπως νέμω μάρτυς Xλόη πεντηκοντα αἶγας παραλαβὼν διπλασίονας πεποίηκα ' ἔθρεψα καὶ τράγους μεγάλους καὶ καλούς ' πρότερον 53-ἀλλοτρίοις τὰς αἶγας ἡπεβάλλομεν. 'Aλλὰ καὶ νέος εἰμὶ καὶ γείτων ἡμῖν ἄμεμπτος ' καί με ἔθρεψεν αἰξ,ώς Xλόην οἶς. σοὐτον-των ἄλλων κρατῶν ουδὲ 4 δώροις ηττηθήσομαι. Ἐκεῖνοι δώσουσιν αἶγας καὶ
πρόβατα καὶ ζεsγος ψωραλέων βοῶν καὶ σῖτον μηδὲ is ἀλεκτορίδας θρέψαι δυνάμενον ' παρ ἐμοὐ δὲ αῖδευμῖν τρισχίλιαι. Μόνον ἴστω τοὐτο μηδείς, μη Λά- μων αυτὸς Οὐμὸς πατηρ. Ἀμα τ ἐδίδου καὶ περιβαλὼν κατεφίλει. 30 οἱ δε παρ' ἐλπίδα ἰδόντες τοσοsτον αργύριον, ibαὐτίκα τε δώσειν ἐπηγγέλλοντο την χλόην καὶ πεί- 2 σειν υπισχνοῶντο τον Λάμωνα. Η μὲν δη Νάπη μετὰ τοs Λάφνιδος αυτοs μένουσα περιηλαυνε τὰς βοsς καὶ τοῖς τριβόλοις κατειργάζετο τον στάχυν' ὁ Θρύας θησαυρίσας το βαλάντων ἔνθα ἀπέκειτο τὰ 20 γνωρίσματα, ταχὐ παρὰ τον Λάμωνα καὶ την Μυρτάλην ἐφέρετο, μέλλων παρ' αυτῶν, το καινότατον,3 μνῆσθαι νυμφίον. αρὼν δὲ κἀκείνους κριθία με - τροέντας ου προ πολλοs λελικμημένα ἀθύμως τε ἔχοντας οτι μικροῶ δεῖν ολιγωτερα ην τῶν καταβλη- 25θέντων σπερμάτων, ἐπ ἐκείνοις μὲν παρεμυθήσατο,4 κοινην ὁμολογησας αφορίαν πανταχοs γεγονέναι, τον
δὲ Λάφνιν ητεῖτο Xλόη καὶ ἔλεγεν ὁτι πολλὰ ἄλλων
διδόντων, οὐδὲν παρ' αυτῶν ληψεται, μὰλλον δέ τι οἰκοθεν αὐτοῖς ἐπιδώσει ' συντετράφθαι γὰρ ἀλλη- 3ολοις καν τῶ νέμειν συνηφθαι φιλία ραδίως λυθῆναι
363쪽
302AOΓ Τμη δυναμένη ηδη δε καὶ ηλικίαν ἔχειν ώς καθεύδειν μετ' ἀλλήλων. Ο μεν ουν ταῶτα και ἔτι πλείω ἔλεγεν, οἷα του 5πεῖσαι ὰθλον ἔχων τὰς τρισχιλίας ' ὁ δε Λάμων μητεε πενίαν ἔτι προβάλλεσθαι δυνάμενος αυτοὶ γὰρ Ουχυπερηφάνουν) μητε ηλικίαν Θάφνιδος ηδη γὰρ μειράκιον ην) τὸ μεν ἀληθὲς ουδ' ως ἐξηγόρευσεν, ὁτι
κρείττων ἐστι τοιουτου γάμου, χρόνον δε σιωπησας ολίγον ουτως ἀπεκρίνατο 10 V Λίκαια ποιεῖτε τους γείτονας προτιμῶντες των 31ξενων και πενίας αγαθῆς πλοsτον μη νομίζοντες κρείτ τονα. υ Πὰν υμῆς καὶ αἱ Νύμφαι ἀντι τῶνδε φιλήσειαν. 1 γὼ δε σπεύδω μεν και αυτὸς τον γάμον του - 2τον ' και γὰρ αν μαινοίμην, εἰ μη γέρων τε ων ηδη 15 και χειρὸς εἰς τὰ ἔργα περιττοτέρας δεόμενος ωμην και τον υμέτερον οἰκον φίλον προσλαβεῖν ' περισπού- 3δαστος δὲ καὶ Xλόη, καλη καὶ ωραία κόρη καὶ πάντα ἀγαθή δοὐλος δε ων ουδενός εἰμι των ἐμῶν κύριος,
αλλὰ δει τον δεσπότην μανθάνοντα ταῶτα συγχωρεῖν.r0 Φέρε ουν ἀναβαλώμεθα τον γάμον εις το μετόπωρον. 'Aφίξεσθαι τότε λέγουσιν αυτὸν οι παραγενόμενοι προς Φημῆς ἐξ ἄστεος. Tότε ἔσονται ανηρ και γυνη ' νυν δὲ φιλείτωσαν ἀλληλους ως αδελφοί. 3σθι μόνον, ἁ
Καὶ ο μὲν ταῶτα εἰπὼν ἐφίλησέ τε αυτὸν και 32 πότον ηδη μεσημβρίας ἀκμαζούσης καὶ προύπεμψε μέχρι τινός, φιλοφρονούμενος πάντα ' ὁ δε Βρύας ου παρέργως ἀκούσας τον ὐστερον λόγον τοὐad Λάμωνος ἐφρόντιζε βαδίζων καθ' αυτὸν ὁστις ὁ
16 post προσλαβειν : ἀγαθόν τι μεγα
364쪽
ἔστι δε καλος και ουδὲν ἐοικὼς σιμῶ γέροντι και μα- δώση γυναικί' εὐπόρησε δὲ καὶ τρισχιλίων, οσον 2 Ουδὲ ἀχράδων εἰκὸς ἔχειν αἰπόλον. υρα και τουτον
ἐξέθηκέ τις ώς Xλόην; Ἀρα καὶ τοίτον εὐρε Λάμων οώς ἐκείνην ἐγώ; υρα καὶ γνωρίσματα ὁμοια παρέκειτο τοις ευρεθεῖσιν ἡπ ἐμos; ραν ταυτα ουτως, ω δέσποτα Παν καὶ Νυμφαι φίλαι, τάχα ουτος τους ἰδιους ευρὼν εὐρήσει τι και των Xλόης απορρήτων 3 Tοιαυτα μεν προς αυτὸν εφρόντιζε και ἀνειρο- 1.
πόλει μεχρι τῆς ἄλω ' ἐλθὼν δε εκει καὶ τον Λάφνιν μετεωρον προς την ακοὴν καταλαβών ἀνέρρωσέ τε γαμβρὸν προσαγορευσας και τῶ μετοπώρω τους γάμους θύσειν επαγγέλλεται, δεξιάν τε ἔδωκεν ώς οὐδενὸς ἐσομένης ὀτι μη Λάφνιδος Xλόης. i. 33 Θῆττον οὐν νοήματος, μηδὲν πιὼν μηδὲ φαγὼν παρὰ την Xλόην κατέδραμε ' καὶ ευρὼν αυτὴν ἀμέλγουσαν καὶ τυροποιοsσαν, τον τε γάμον ευηγγελίζετο και ώς γυναικα λοιπὸν μὴ λανθάνων κατεφίλει και 2 ἐκοινώνει τοs πόνου. πιμελγε μεν εἰς γαυλοὐς το 20
γάλα, ἐνεπήγνυ δὲ ταρσοις τοὐς τυρούς, προσέβαλλεταις μητράσι τοὐς ἄρνας καὶ τοὐς ερίφους. Καλῶς δε ἐχόντων τούτων ἀπελούσαντο, ἐνέφαγον, ' 3 ἔπιον, περιίεσαν ζητοὐντες οπώραν ἀκμάζουσαν. αφθονία πολλὴ διὰ το τῆς ώρας πάμφορον ' πολ- 25λαὶ μεν ἀχράδες, πολλαὶ δε οχναι, πολλὰ δὲ μῆλα τὰ μεν ήδη πεπτωκότα κάτω, τὰ δε ἔτι επὶ των φυ- τῶν ' τὰ ἐπι τῆς γῆς ευωδέστερα, τὰ ἐπὶ τῶν κλάδων εὐανθέστερα ' τὰ μεν οἷον οἰνος ἀπῶζε, τὰ δε οἱον4 χρυσὸς ἀπέλαμπε. μία μηλέα ἐτετρύγητο και οἴτε δοκαρπὸν εἰχεν οἴτε φύλλον ' γυμνοὶ πάντες ὴσαν οι κλάδοι ' και δν μῆλον ἐλέλειπτο ἐν αὐτοῖς ἄκροις
365쪽
304 AUT Tἀκρότατον, μέγα και καλον καὶ των πολλῶν την ευωδίαν ἐνίκα μόνον ' ἔδεισεν ὁ τρυγῶν ἀνελθεῖν, ημέλησε καθελεῖν ' τάχα δὲ και ἐφύλαττε το καλὸν μηλον
o Tosτο το μηλον ώς εἶδεν ὁ Θάφνις, ἄρμα τρυγῶν δέ ἀνελθὼν και Xλόης κωλυούσης ημέλησεν ' η μεν ἀμεληθεῖσα, ὀργισθεῖσα πρὸς τὰς ἀγέλας ἀπῆλθε ' Λάφνις δε ἀναδραμὼν ἐφίκετο τρυγησαι καὶ ἐκόμισε δῶρον
Xλόρ καὶ λόγον τοιόνδ' εἶπεν ωργισμένη Πω παρθένε, H τοὐτο το μηλον ἔφυσαν Αδραι καλαι και φυτὸν καλὸν ἐθρεψε πεπαίνοντος ηλίου, καὶ ἐτηρησε Τύχη. καὶ ουκ et ἔμελλον αυτὸ καταλιπεῖν ὀφθαλμοὐς ἔχων, ῖνα πέση χαμαὶ και η ποίμνιον αυτὸ πατήσI νεμόμενον η έρπετὸν φαρμάξy συρόμενον η χρόνος δαπανησd κείμενον. β Βλεπόμενον ἐπαινούμενον. Tosτο 'Aφροδίτη κάλλους ἔλαβεν ἄθλον ' τοὐτο ἐγὼ σοὶ δίδωμι νικητηριον. Ομοί- 3ως ἔχομεν τοὐς σοὐς μάρτυρας ' ἐκεῖνος ην ποιμήν, αἰπόλος ἐγώ ' Ἀῶτα εἰπὼν εντίθησι τοῖς κόλποις ' η δεεγγὐς γενόμενον κατεφίλησεν, ἄστε οAάφνις ου μετ-20 έγνω τολμησας ἀνελθεῖν εἰς τοσοsτον γὰρ κρεῖττον και χρυσοs μηλου φίλημα.
υκων δέ τις ἐκ της Μυτιληνης ὁμόδουλος τos Λά- iμωνος ηγγειλεν ὁτι ολίγον προ τοὐ τρυγητos ὁ δεσπότης ἀφίξεται μαθησόμενος μη τι τοὐς αγροὐς ὁ,, των Μηθυμναίων επίπλους ἐλυμηνατο. υδη ουν του 2θέρους ἀπιόντος καὶ τοs μετοπώρου προσιόντος παρε σκεύαζεν αὐτῶ την καταγωγην ὁ Λάμων εἰς πῆσαν
366쪽
θαρὸν ἔχοιεν ' την κόπρον ἐξεφόρει της αυλῆς, ώς αποζουσα μὴ διοχλοίη τον παράδεισον ἐθεράπευεν,
2 ιν δε ὁ παράδεισος πάγκαλόν τι χρῆμα και κατὰ τους βασιλικους. ρξετέτατο μεν εἰς σταδίου μῆκος, ἐπέκειτο δὲ εν χώρω μετεώρω, το ευρος ἔχων πλέ-2 θρων τεττάρων. Εἴκασεν αν τις αυτὸν πεδίω μακρω.Eἶχε δε πάντα δενδρα, μηλέας, μυρρίνας, ὀχνας καιροιὰς καὶ συκῆν καὶ ελαίας ' ἐτέρωθι ἄμπελον υφηλήν' καὶ ἐπέκειτο ταις μηλέαις καὶ ταῖς ἴχναις περκάζουσα, καθάπερ περὶ τοs καρποs αὐταῖς προσερί-3 ζουσα. I σαῶτα τα ῆμερα. υσαν δὲ και κυπάριτ- τοι καὶ δάφναι καὶ πλάτανοι καὶ πίτυς. Tαύταις πάσαις αντὶ τῆς αμπελου κιττὸς ἐπεκειτo' καὶ ὁ κόρυμβος αυτοs μέγας ὼν καὶ μελαινόμενος βότρυν ἐμιμεῖτο. 'Eνδον ἐν τα καρποφόρα φυτά, καθάπερ φρουρούμενα ' ἔξωθεν περιειστήκει τα ἄκαρπα, καθάπερ θριγκὸς χειροποίητος ' ταὐτα μέντοι λεπτῆς αιμασιὰς 5 περιέθει περίβολος. Ἐτέτμητο καὶ διακέκριτο πάντα καὶ στέλεχος στελέχους ἀφειστήκει, ἐν μετεώρω δε οι κλάδοι συνέπιπτον ἀλλήλοις καὶ ἐπήλλαττον τὰς κο- μας ' ἐδόκει μέντοι καὶ ἡ τούτων φύσις εἰναι τέχνη.
6υσαν καὶ ἀνθῶν πρασιαί, ἄν τα μὲν ἔφερεν ἡ γῆ,
τα δε ἐποίει τέχνη ' ροδωνιὰ καὶ υάκινθοι καὶ κρίνα χειρὸς ἔργα ' ἰωνιας καὶ ναρκίσσους καὶ αναγαλλίδας
ἔφερεν ἡ γῆ. Σκιά τε ἐν θέρους καὶ ἡρος ἄνθη καὶ
μετοπώρου οπώρα καὶ κατὰ πῆσαν ἄραν τρυφή B Ἐντεῆθεν εὐοπτον μὲν ἐν τὸ πεδίον καὶ ἡν ὁρῶν τοὐς νέμοντας, εἴοπτος δ' ἡ θάλαττα καὶ έωρῶντο οι παραπλέοντες ' ῶστε καὶ ταῶτα μέρος ἐγίνετο τῆς ἐν τῶ παραδείσω τρυφῆς. Ἱνα τοs παραδείσου τὸ με-
367쪽
σαίτατον ἐπὶ μηκος και εὐρος ἐν, νεὼς Αιονύσου καὶ βωμος ἐν ' περιεῖχε τον μὲν βωμον κιττός, τον νεων δὲ κληματα. Εἶχε δε και ἔνδοθεν ὁ νεὼς Λιονυσιακὰς 2 γραφάς' Σεμέλην τίκτουσαν, Ἀριάδνην καθεύδου-5σαν, Λυκοὐργον δεδεμένον, Πενθέα διαιρούμενον
ἐπῆσαν και γνδοι νικώμενοι καὶ Τυρρηνοι μεταμορφούμενοι πανταχοs Σάτυροι πατοῶντες, πανταχου
Βάκχαι χορεύουσαι ' ουδὲ ὁ Παν ἡμέλητο ' ἐκαθέζετο δὲ καὶ αυτὀςJ συρίττων ἐπι πέτρας, ὁμοιος ἐνδιδόντι
10 κοινὸν μέλος και τοῖς πατουσι καὶ ταῖς χορευουσαις. ιουτον οντα τον παράδεισον ὁ Λάμων ἐθερά- 4πευε, τα ξηρα ἀποτέμνων, τα κληματα ἀναλαμβάνων. Tον Λιόνυσον ἐστεφάνωσε ' τοῖς ἄνθεσιν Γδωρ ἐπωχέτευσε. Πηγή τις ην, ευρεν ἐς τα ἄνθη Θάφ-ra νις' ἐσχόλαζε μὲν τοῖς ἄνθεσιν η πηγη, Λάφνιδος δε δμως ἐκαλεῖτο πηγή. Παρεκελευετο δε καὶ τῶ Λάφ- 2ωιδι ὁ Λάμων πιαίνειν τὰς αἰγας ώς δυνατὸν μάλιστα, πάντως που κἀκείνας λέγων ἔφεσθαι τον δεσπότην ἀφικόμενον διὰ μακρου. υ δε ἐθάρρει μεν ώς ἐπαι- a 20 νεθησόμενος επ' αυτα ' διπλασίονάς τε γὰρ ῶν ἔλαβεν ἐποίησε καὶ λύκος ουδὲ μιαν ῆρπασε, καὶ ῆσαν πιότεραι των οἰῶν ' βουλόμενος δὲ προθυμότερον
αυτον γενέσθαι προς τον γάμον πῆσαν θεραπείαν και προθυμίαν προσέφερεν, ἐξάγων τε αὐτὰς πάνυ εωθεν 25 καὶ ἀπάγων το δειλινόν. Aὶς ηγεῖτο επὶ πότον ἀνε- 4 ζητει τὰ εὐνομώτατα των χωρίων ' ἐμέλησεν αὐτῶκαι σκαφίδων καινῶν καὶ γαυλῶν πολλῶν και ταρσῶν
μειζόνων ' τοσαύτη δὲ ὴν κηδεμονία, ῶστε καὶ τὰ κέρατα ξλειφε και τὰς τρίχας ἐθεράπευε. Πανὸς ἄν τις basi ἱερὰν αγέλην ἔδοξεν ὁρῶν. 'Eκοινώνει δὲ παντὰς εἰς αὐτὰς καμάτου καὶ ἡ Αλόη, καὶ τῆς ποίμνης παραμε-
368쪽
307λοῶσα το πλέον ἐκείναις ἐσχόλαζεν, ῶστε ἐνόμιζεν ὁ
Λάφνις δι' εκείνην αὐτὰς φαίνεσθαι καλάς. 5 Ἐν τούτοις οὐσιν αὐτοῖς δευτερος ἄγγελος ἐλθών ἐξ ἄστεος ἐκέλευεν αποτρυγῶν τὰς αμπέλους ὁτι τάχιστα, καὶ αυτος ἔφη παραμενεῖν ἔστ αν τοὐς βότρυς οποιησωσι γλεὐκος, ειτα οὐτως κατελθὼν εἰς την πόλιν ἄξειν τον δεσπότην '' ηδη της μετοπωρινῆς τρύ- 2 γης. Tosτον τε οὐν τον Eυδρομον ούτω γὰρ ἐκαλεῖτο, οτι ην αὐτῶ ἔργον τρέχειν) ἐδεζιοsντο πῆσαν δεξίωσιν και ἄμα τὰς αμπέλους ἀπετρύγων, τοὐς βό- 10 τρυς ἐς τὰς ληνοὐς κομίζοντες, τὸ γλεῆκος εἰς τοὐς πίθους φέροντες, των βοτρύων τοὐς ηβῶντας επὶ κλημάτων ἀφαιροῶντες, ως εἴη καὶ τοις εκ της πο-
6 μέλλοντος δε ηδη σοβεῖν ἐς αστυ τοs αδρόμου και ἄλλα μεν οὐκ ολίγα αὐτῶ Λάφνις ἔδωκεν, ἔδωκε
δε και οσα απ' αἰπολίου δῶρα, τυροῖς εὐπαγεῖς, ἔριφον ὀψίγονον, δέρμα αἰγὸς λευκον και λάσιον, ως 2 ἔχοι χειμῶνος ἐπιβάλλεσθαι τρέχων. Ο δε ηδετο και 20 ἐφίλει τον Λάφνιν και ἀγαθόν τι ερεῖν περὶ αυτos προς τον δεσπότην ἐπηγγέλλετο. Και ο μεν απyει
φίλα φρονῶν, ὁ δε Λάφνις αγωνιῶν τn Xλόη συνέ-
νεμεν. Eiχε κἀκείνην πολὐ δέος ' μειράκιον γαρ εἰωθὸς αἰγας βλέπειν και οἰς και γεωργοὐς και Xλόην a. πρῶτον ἔμελλεν ὁψεσθαι δεσπότην, ου πρότερον μό-3 νον ηκουε τούνομα. 'Tπέρ τε οὐν τοὐ Λάφνιδος ἐφρόντιζεν, ὁπως ἐντεύξεται τῶ δεσπότη καὶ περὶ τοs γάμ0υ την ψυχην εταράττετο, μη μάτην ονειPO πολοῶσιν αὐτόν. Συνεχη μεν οὐν τα φιληματα καὶ δοῶσπερ συμπεφυκότων αι περιβολαί' καὶ τα φιληματα δειλὰ ην καὶ αἱ περιβολαι σκυθρωπαί, καθαπερ ηδη20.
369쪽
παρόντα τον δεσπότην φοβουμενων η λανθανόντων. Προσγίνεται δέ τις αὐτοις καὶ τοιόσδε τάραχος.Λάμπις τις ἡν αγερωχος βουκόλος. Οὐτος καὶ 7αυτὸς ἐμνῆτο την Xλόην παρὰ τοs Βρύαντος καὶ δῶραι ἐδη πολλὰ ἐδεδώκει σπεύδων τον γάμον. Αἰσθόμενος Ιουν ώς, εἰ συγχωρηθείη παρὰ τοs δεσπότου, Λάφνις αυτην ἄξεται, τέχνην ἐζήτει, δι' ης τον δεσπότην αὐτοῖς ποιησει πικρόν ' και εἰδὼς πάνυ αυτὸν τῶ παραδείσω τερπόμενον, ἔγνω τοὐτον ἶσον οἱός τέ εστι 10 διαφθεῖραι καὶ ἀποκοσμῆσαι. Aένδρα μεν οὐν τέμνων δἔμελλεν ἀλώσεσθαι διὰ τον κτύπον ' ἐπεῖχε δε τοῖς
ἄνθεσιν, ὼστε διαφθεῖραι αυτά. Νύκτα δη φυλάξας καὶ ὐπερβὰς την αιμασιὰν τὰ μεν ἀνώρυξε, τὰ δε κατέκλασε, τὰ δε κατεπάτησεν ἄσπερ σῶς. Kαι ὁ μεν 1s λαθὼν ἀπεληλύθει ' Λάμων-της ἐπιούσης παρελθὼν εἰς τον κηπον ἔμελλεν ὁδωρ αὐτοις ἐκ της πηγῆς ἐπάξειν. γδὼν δε παν τὸ χωρίον δεδyωμένον και ἔρ- ογον οἷον αν ἐχθρός, ου ληστὴς εργάσαιτο, κατερρήξατο μεν εὐθὐς τον χιτωνίσκον, βοῆ δε μεγάλη θεους ro ἀνεκάλει, ῶστε και ἡ Μυρτάλη τὰ ἐν χερσὶ καταλι - ποὐσα ἐξέδραμε και ὁ Λάφνις ἐάσας τὰς αἰγας ἀνέδραμε ' και ἰδόντες ἐβόων και βοῶντες εδάκρυον. 'Aλλ' οι μὲν πτοούμενοι τον δεσπότην εκλαον ' 8 ἔκλαυσε δ' ἄν τις καὶ ξένος ἐπιστάς ' ἀπεκεκόσμητον γὰρ ὁ τόπος καὶ ἐν λοιπὸν γη πηλώδης. Tων δὲ εἴ τι διέφυγε την ἴβριν, ὁπήνθει και ἔλαμπε και ὴν ἔτι
καλὸν και κείμενον. Ἐπέκειντο δὲ αὐτοις και μέλιτ- 2ται συνεχὲς και ἄπαυστον βομβ0sσαι και θρηνούσαις ὁμοιον. Ο μὲν ουν Λάμων ὐπ' ἐκπλήξεως κἀκεῖνα 3ο ἔλεγε
22 post ἐδάκρυον : καὶ ἐν μεν κενὰν πένθος ἀνθῶν
370쪽
3 . V Φευ τῆς ροδωνιῆς, ως κατακέκλασται ' φευ τῆς ἰωνιῆς, ῶς πεπάτηται ' φευ των υακίνθων καὶ των
ναρκισσων, ους ἀνώρυξέ τις πονηρὸς ἄνθρωπος. 'Aφιξεται τὸ ὴρ, τὰ δε ουκ ἀνθήσει' ἔσται τὸ θέρος, τὰ δε οὐκ ἀκμάσει' ' το μετόπωρον, τὰ δε ουδένα 4 στεφανώσει. Ουδεσυ, δέσποτα Λιόνυσε, τὰ ἄθλια ταυτα ὴλέησας ἄνθη, οἱς παρώκεις, ἀ ἔβλεπες, ἀφ' ῶν ἐστεφάνωσά σε πολλάκις; Πῶς νίν τον πα-οάδεισον τῶ δεσπότη; Iu ἐκεῖνος θεασάμενος ἔσται; Κρεμῶ γέροντα ἄνθρωπον εκ μιας πιτυος ως Μαρσυαν ' τάχα δὲ καὶ Λάφνιν, ώς τῶν αἰγῶν ταυτα εἰργασμένων 9 Λάκρυα ἐν ἐπι τουτοις θερμότερα, καὶ ἐθρήνουν Ου τὰ αν θη λοιπόν, αλλὰ τὰς αυτῶν συμφοράς. 'Eθρήνει και χλόη Aάφνιν εἰ κρεμήσεται και ευχετο μηκέτι ἐλθεῖν τὸν δεσπότην αυτῶν και ημέρας διήντλει
μοχθηράς, ως ήδη Θάφνιν βλέπουσα μαστιγουμενον. 2 Καὶ δη νυκτὸς ἀρχομένης ὁ Ευδρομος αυτοις ἀπήγγελλεν ὁτι ὁ μεν πρεσβυτερος δεσπότης μεθ' ημέρας
ἀφίξεται τρεις, ὁ δὲ παῖς αυτου τῆς ἐπιουσης πρόσ-3 εισι. Σκέψις ουν ὴν περι τῶν συμβεβηκοτων καὶ κοινωνὸν εἰς την γνώμην τον Eυδρομον παρελάμβανον ' ὁ δε ευνους ἀν τῶ Λάφνιδι παρήνει τὸ συμβὰν ὁμολογησαι πρότερον τῶ νέω δεσπότη καὶ αυτὸς συμπράξειν ἐπηγγέλλετο, τιμώμενος ως ὁμογάλακτος ' καιημέρας γενομένης Ουτως ἐποίησαν. 10 ms μὲν ὁ 'Aστυλος ἐπι Ἀπου και παράσιτος αυ- του, και ουτος ἐπι ἶππου ' ὁ μὲν ἀρτιγένειος, ὁ δε
Γνάθων τουτι γὰρ εκαλεῖτο) τὸν πώγωνα ξυρώμενος πάλαι ' ὁ δε Λάμων ἄμα τῆ Μυρτάλη καὶ τῶ Λάφ
νιδι προ τῶν ποδῶν αυτου καταπεσὼν ἱκέτευεν οἰ