GĒrwtikŵn lógwn suggrafeîs@. Erotici scriptores Graeci, recogn. R. Hercher

371쪽

τον οὐδὲν ἀδικήσαντα, ἄμα τε αὐτῶ καταλεγει πάντα. οἰκτείρει την ικεσίαν ὁ 'Aστύλος καὶ ἐπὶ τον παρά- 2δεισον ἐλθὼν καὶ την απώλειαν των ἀνθέων ἰδών αυ- τος ἔφη παραιτήσεσθαι τον πατερα καὶ κατηγορήσεινε των ἶππων, ως ἐκεῖ δεθέντες ἐξύβρισαν και τα μὲν κατέκλασαν, τα δε κατεπάτησαν, τα-ἀνώρυξαν λυθέντες. Ἐπὶ τουτοις ευχοντο μεν αὐτῶ πάντα τα δἀγαθὰ Λάμων και Μυρτάλη ' Aάφνις δε δῶρα προσ- ,εκόμισεν ἐρίφους, τυρούς, ὀρνιθας καὶ τὰ ἔκγονα 10 αυτῶν, βότρυς ἐπὶ κλημάτων, μηλα ἐπὶ κλάδων. μἐν τοις δώροις και ἀνθοσμίας οινος Λέσβιος, ποθῆναι κάλλιστος οἶνοςJ. Ο μεν δη 'Aστύλος ἐπίνει ταυτα και περι θηραν llεἶχε λαγῶν, οἷα πλούσιος νεανίσκος καὶ τρυφῶν ἀεὶ 15 καὶ ἀφιγμενος εἰς τον ἀγρὸν εἰς ἀπόλαυσιν ξένης ηδο- νης. V δε Γνάθων, οἷα μαθὼν ἐσθίειν ἄνθρωπος καὶ 2πίνειν εἰς μέθην καὶ λαγνεύειν μετὰ την μέθην καὶ οὐδὲν ἄλλο ῶν η γνάθος καὶ γαστηρ και τὰ υπὸ γαστέρα, ου παρέργως ειδε τον Λάφνιν τὰ δῶρα κομί- 20 σαντα, αλλὰ καὶ φύσει παιδεραστὴς ἀν και κάλλος οἷον ουδε επὶ τῆς πόλεως ευρών, ἐπιθέσθαι εγνω τῶ Λάφνιδι και πείσειν ωετο ραδίως αἰπόλον. Γνους 3ταυτα θήρας μεν οὐκ ἐκοινώνει τῶ 'Aστύλω, κατιὼν δὲ ἶνα ἔνεμεν ὁ Λάφνις, λόγω μεν τῶν αἰγῶν,25 τὸ ἀληθες Λάφνιδος ἐγίνετο θεατής ' μαλθάξων δὲ αυτον τάς τε αἶγας ἐπίνει καὶ συρίσαι το αἰπολικὸν ἡξίωσε καὶ ἔφη ταχέως ἐλεύθερον θήσειν τὸ πανδυνάμενος.

Ως δὲ εἶχε χειροήθη, νύκτωρ λοχήσας ἐκ τῆς νο-li

0 μῆς ελαύνοντα τὰς αἶγας πρῶτον μεν ἐφίλησε προσδραμών, εἰτα ἔπισθεν παρασχεῖν τοιοsτον OIον αἱ αἶγες τοις τράγοις. Tου δὲ βραδέως νοήσαντος και 2

372쪽

is λέγοντος, ως αἶγας μὲν βαίνειν τράγους καλόν, τράγον-ουπώποτε εἶδέτις βαίνοντα τράγον ουδε κριὸν αντὶ των οἰῶν κριὸν ουδε ἀλεκτρυόνας αντὶ των

ἀλεκτορίδων ἀλεκτρυόνας, οἱος ἡν ὁ Γνάθων βιά-3 ζεσθαι τὰς χειρας προσφέρων ' ὁ δὲ μεθυοντα ἄνθρω- sπον καὶ εστῶτα μόλις παρωσάμενος ἔσφηλεν εἰς την γην και ῶσπερ σκυλαξ ἀποδραμὼν κείμενον κατέλιπεν ἀνδρός, ου παιδὸς προς χειραγωγίαν δεόμενον καὶ ουκέτι προσίετο ὁλως, ἀλλ' ἄλλοτε ἄλλη τὰς αἶγας

ε ἔνεμεν, ἐκεινον μεν φευγων, Xλόην δε τηρῶν. Ουδε 10 ὁ Γνάθων ετι περιειργάζετο, καταμαθὼν ου μόρονον καλός, ἀλλα καὶ ἰσχυρός ἐστιν ' ἐπετηρει δε καιρὸν διαλεχθῆναι περὶ αυτου τω υστυλω καὶ ηλπιζε δῶρον αυτὸν εξειν παρὰ του νεανίσκου πολλὰ καὶ μεγάλα χαρίζεσθαι θέλοντος. . 1513 πτε μεν ουν ουκ ὴδυνήθη, προσήει γὰρ ὁ Αιονυσοφάνης ἄμα τη Κλεαρίστη, καὶ ην θόρυβος πολὐς

κτηνῶν, οἰκετῶν, ἀνδρῶν, γυναικῶν ' μετὰ δε τοὐτο2 συνέταττε λόγον καὶ ερωτικὸν και μακρόν. υν-όAιονυσοφάνης μεσαιπόλιος μεν ῆδη, μέγας δε και κα- 20λὸς καὶ μειρακίοις αμιλλῆσθαι δυνάμενος' αλλὰ καὶ πλούσιος ἐν ὀλίγοις και χρηστὸς ουδεις ἐτερος. 3 ουτος ἐλθὼν τν πρώτη μεν ημερα θεοῖς ἔθυσεν,

ὁσοι προεστῶσιν ἀγροικιας, Λημητρι και Αιονύσω καιΠανι καὶ Νυμφαις, καὶ κοινὸν πῆσι τοις παροίσιν ab

ἔστησε κρατῆρα ' ταῖς δε ἄλλαις ἡμεραις ἐπεσκόπει 4 τὰ του Λάμωνος ἔργα. Εαι όρων τὰ μεν πεδία ἐν αυ- λακι , τὰς ἀμπέλους εν κλήματι, τον δε παράδεισον ἐν κάλλει περι γὰρ των ἀνθέων Αστυλος την αἰτίαν ἀνελάμβανεν) ῆδετο περιττῶς καὶ τον Λάμωνα δο5 ἐπήνει καὶ ἐλευθερον θήσειν ἐπηγγέλλετο. Κατῆλθε

373쪽

και τον νέμοντα.

Xλόη μεν οὐν εἰς την Γλην ἔφυγεν, οχλον τοσου - 14τον αἰδεσθεῖσα καὶ φοβηθεῖσα ' ὁ δε Aάφνις ειστήκειε δερμα λάσιον αἰγὸς ἐζωσμένος, πήραν νεορραφῆ κατὰ των ἄμων ἐξηρτημένος, κρατῶν ταῖς χερσιν ἀμφοτέραις τῆ μεν ἀρτιπαγεῖς τυρούς, τy δε ἐρίφους γαλαθηνούς. Et ποτευπόλλων Λαομέδοντι θητεύων ἐβου- 2κόλησε, τοιόσδε ην, οἷος τότε ἄφθη Λάφνις. Aυτὸς id μεν οὐν εἶπεν οὐδεν, . ἀλλα ἐρυθήματος πλησθεις ἔνευσε κάτω, προτείνας τὰ δῶρα ' ὁ-Λάμων Πού- τος' εἶπε σοί, δέσποτα, τῶν αἰγῶν αἰπόλος. Σῶ μεν 3πεντήκοντα νέμειν δεδωκας καὶ δύο τράγους, οὐτος δε σοι πεποίηκεν εκατὸν καὶ δεκα τράγους. 1ο υρας ως λιπαραὶ καὶ τὰς τρίχας λάσιαι καὶ τὰ κερατα ἄθραυστοι. Πεποίηκε δε αὐτὰς και μουσικάς' σύριγγος γοsν ἀκούουσαι ποιοsσι πάντα

Παροsσα δὲ τοῖς λεγομένοις ἡ Κλεαρίστη πεῖραν 15

επεθύμησε τοs λεχθέντος λαβεῖν και κελεύει τὸν Λάφ-20 νιν ταῖς αἰξὶν οἱον εἴωθε συρίσαι καὶ επαγγελλεται συρίσαντι χαριεῖσθαι χιτῶνα καὶ χλαῖναν και υποδήματα. υ-καθίσας αυτοὐς ῶσπερ θεατρον, στὰς υπὸ 2τη φηγῶ κἀκ τῆς πήρας την σύριγγα προκομίσας πρῶτα μὲν ολίγον ενέπνευσε ' καὶ αἱ αἶγες ἔστησαν 1, τὰς κεφαλὰς ἀράμεναι ' ειτα ἐνέπνευσε το νόμιον, καιαι αἰγες ἐνέμοντο νεύσασαι κάτω αυθις λιγυρὸν ἐνέδωκε, και ἀθρόαι κατεκλίνησαν ' ἐσύρισέ τι και οξὐ 3μέλος, αι δὲ ῶσπερ λύκου προσιόντος εἰς την Γλην κατέφυγον ' μετ' ολίγον ἀνακλητικὸν ἐφθέγξατο, καὶ ad ἐξελθοῶσαι τῆς ἴλης πλησίον αυτοs τῶν ποδῶν συνέδραμον. Ουδε ανθρώπους οἰκέτας εἶδεν αν τις οἴτω 4 πειθομένους προστάγματι δεσπότου. Οι τε οὐν ἄλλοι

374쪽

πάντες ἐθαύμαζον καὶ προ πάντων η Κλεαρίστη καὶ τὰ δῶρα ἀποδώσειν ἁμοσε καλῶ τε ἔντι αἰπόλω καὶ μουσικῶ ' και ἀνελθόντες εἰς την ἔπαυλιν ἀμφι ἄριστον εἶχον καὶ τῶ Λάφνιδι ἀφ' ἄν ησθιον ἔπεμψαν.16 υ δε μετὰ της χλόης ησθιε καὶ ηδετο γευόμενος οἰστικης ὀψαρτυσίας καὶ ευελπις ην τεύξεσθαι του γάμου, πείσας τους δεσποτας. υ δε Γνάθων προσεκκαυθεὶς τοῖς κατὰ τὸ αἰπόλιον γεγενημένοις καὶ ἀβίω - τον νομίζων τον βίον, εἰ μη τεύξεται Λάφνιδος, πε- οιπατοὐντα τον υστυλον εν τῶ παραδείσω φυλάξας io καὶ ἀναγαγὼν εἰς τον του Λιονύσου νεὼν πόδας καὶ 2 χεῖρας κατεφίλει. Tου δὲ πυνθανομένου τίνος ἔνεκα ταυτα δρα, καὶ λέγειν κελεύοντος καὶ υπουργησειν

ὀμνυοντος, ' οἴχεταί σοι Γνάθων' ἔφη ' δέσποτα. υμέχρι νυν μόνης τραπέζης της σης ἐρῶν, ὁ πρότερον is ὀμνυς ὁτι μηδέν ἐστιν ώραιότερον οἴνου γέροντος, ὁ

κρείττους τῶν ἐφηβων τῶν ἐν Μυτιληνη τους σους ὀψαρτυτὰς λέγων, μόνον λοιπὸν καλὸν ειναι Λάφνιν 3 νομίζω. Καὶ τροφης μεν της πολυτελοῶς ου γεύομαι,

καίτοι τοσουτων παρασκευαζομένων εκάστης ημέρας χ'

κρεῶν, ἰχθύων, μελιτωμάτων, ηδέως δ' αν αα, γενόμενος πόαν ἐσθίοιμι καὶ φύλλα, της Λάφνιδος ἀκούων σύριγγος καὶ υπ ἐκείνου νεμόμενος. Συ δὲ σῶσον Γνάθωνα τον σὸν καὶ τον ἀηττητον ἔρωτα νί- 4 κησον. Εἰ δε μη, σε ἐπόμνυμι, τον ἐμὸν θεόν, ξιφί- et διον λαβὼν καὶ ἐμπλησας την γαστέρα τροφης ἐμαυτὸν ἀποκτενῶ προ τῶν Λάφνιδος θυρῶν ' σὐ δὲ Ουκέτι καλέσεις Γναθωνάριον, ῶσπερ εἰώθεις παίζων

17 Ουκ ἀντέσχε κλάοντι καὶ αυθις τοὐς πόδας κα- 39ταφιλουντι νεανίσκος μεγαλόφρων καὶ ουκ ἄπειρος ἐρωτικης λύπης, ἀλλ' αἰτησειν αυτὸν παρὰ του πα-

375쪽

αὐτὸν fεκείνονJ θέλων προαγαγεῖν ἐπυνθάνετο μειδιῶν εἰ οὐκ αἰσχύνεται Λάμωνος υιὸν φιλῶν, ἀλλα καιε σπουδάζει συγκατακλινηναι νέμοντι αἶγας μειρακίω και ἄμα ἡπεκρίνετο την τραγικην δυσωδίαν μυσάττεσθαι. V δε, οἷα πῆσαν ἐρωτικην μυθολογίαν ἐν δ τοῖς τῶν ἀσωτων συμποσίοις πεπαιδευμενος, οὐκ ἀπὸ σκοπου καὶ ἡπὲρ αυτοs και ἡπερ τοs Λάφνιδος ἔλε- is γεν ' οὐδεὶς ταὐτα, δέσποτα, ἐραστης πολυπραγμονεῖ' ἀλλ' ἐν ολ ποτε αν σωματι εὐρll το κάλλος, ἐάλωκε. Αιὰ τοὐτο καὶ φυτοs τις ηράσθη και ποτα- ει οὐ και θηρίου. Καίτοι τις οὐκ αν εραστην ηλέησεν,ον ἔδει φοβεῖσθαι τον ἐρωμενον; Ἐγὼ δὲ σώματος 1, μὲν ἐρῶ δούλου, κάλλους δὲ ελευθέρου. υρας ως ὐα- 5κίνθω μὲν την κόμην ὁμοίαν ἔχει, λάμπουσι δε υπὸ ταῖς ὀφρύσιν οἱ οφθαλμοι καθάπερ ἐν χρυσu σφενδόνη ψηφίς; Και το μεν πρόσωπον ἐρυθηματος μεστόν, το δὲ στόμα λευκῶν ὀδόντων ωσπερ ἐλέφαντος. 20 TQ ἐκεῖθεν ουκ αν ευξαιτο λαβεῖν ἐραστης γλυκέα 6 φιληματα; ει δε νέμοντος ηράσθην, θεοὐς ἐμιμησάμην. Βουκόλος ην 'Aγχίσης, καὶ ἔσχεν αὐτὸν 'Aφροδίτη ' αἶγας ἔνεμε Βράγχος, καὶ 'Aπόλλων αὐτὸν ἐφίλησε ' ποιμην ην Γανυμηδης, καὶ αὐτὸν ὁ Ζεὐς ηρ-2b πασε. Μη καταφρονῶμεν παιδός, ω καὶ αἶγας ως Τἐρώσας πειθομένας εἰδομεν ' ἀλλα ὁτι μένειν ἐπὶ γης ἐπιτρέπουσι τοιοsτον κάλλος χάριν ἔχωμεν τοῖς Θιὸς

Ηδὐ γελάσας ὁ 'Aστύλος ἐπὶ τούτω μάλιστα τω 18so λεχθέντι και ως μεγάλους ὁ Ἐρως ποιεῖ σοφιστὰς εἰπὼν ἐπετηρει καιρόν, ἐν ω τῶ πατρι περὶ Λάφνιδος διαλέξεται. 'Aκούσας δε τὰ λεχθέντα κρύφα πάντα ὁ

376쪽

Eυδρομος καὶ τὰ μεν τον Aάφνιν φιλῶν ώς αγαθὸν νεανίσκον, τα δε ἀχθόμενος εἰ Γνάθωνος ἐμπαροίνημα γενήσεται τοιουτον κάλλος, αυτίκα καταλέγει 2 πάντα κἀκείνω και Λάμωνι. Ο μεν ουν Λάφνις ἐκ

πλαγεὶς ἐγίνωσκεν ἄμα τῆ Xλόη τολμῆσαι φυγεῖν ἡ

ἀποθανεῖν, κοινωνὸν κἀκείνην λαβών ' ο δε Λάμων προκαλεσάμενος ἔξω της αυλης την Μυρτάλην Vol-χόμεθα' εἰπεν Πῶ γύναι. πικει καιρος ἐκκαλύπτειν 3 τα κρυπτά. 'Eρρει μοι και αι αἰγες και τα λοιπὰ πάντα ' ἀλλ' ου μὰ τον Πῆνα καὶ τὰς Νύμφας, ουδ' εἰ μέλλω βους, φασίν, ἐν αυλίω καταλείπεσθαι, τηνAάφνιδος τυχην ῆτις εστὶν ου σιωπήσομαι, ἀλλα καὶ ὁτι ευρον ἐκκείμενον ἐρῶ καὶ οπως τρεφόμενον μηνύσω καὶ ὁσα ευρον συνεκκείμενα δείξω. Μαθέτω

Γνάθων ὁ μιαρὸς οἷος ὼν ολν ἐρα. Παρασκεύαζέ

μοι μόνον ευτρεπη τὰ γνωρίσματα 19 Καὶ οι μεν ταυτα συνθέμενοι ἀπῆλθον εἴσω πάλιν ' ὁ δε υστυλος σχολην ἄγοντι τω πατρὶ προσρυεις αἰτεῖ τον ΛάφHν εἰς την πόλιν καταγαγεῖν ώς καλόντε ὁντα και αγροικίας κρείττονα καὶ ταχέως υπὸ Γνά- 2 θωνος καὶ τὰ αστικὰ διδαχθῆναι δυνάμενον. Xαίρων ὁ πατηρ δίδωσι καὶ μεταπεμψάμενος τον Λά- μωνα και την Μυρτάλην ευηγγελίζετο μεν αυτοῖς ὁτιυστυλον θεραπεύσει λοιπὸν ἀντι αἰγῶν και τράγων

Aάφνις, ἐπηγγέλλετο δε δύο ἀντ ἐκείνου δώσειν 3 αυτοῖς αἰπόλους. Ἐνταυθα ο Λάμων, πάντων ἐδη συνερρυηκότων και ὁτι καλὸν ὁμόδουλον εξουσιν ηδομένων, αἰτήσας λόγον ηρξατο λέγειν ' ἄκουσον, ὼ δέσποτα, παρ' ἀνδρὸς γέροντος αληθῆ λόγον ' ἐπόμνυμι δε τον Πῆνα και τὰς Νύμφας ώς ουδεν ψεύσομαι. 4 Ουκ εἰμι Λάφνιδος πατήρ, ουδ' ευτύχησέ ποτε Μυρτάλη μήτηρ γενέσθαι. υλλοι πατέρες ἐξέθηκαν τοsτο

377쪽

νον, ην και ἀποθανοῆσαν ἔθαψα ἐν τῶ περικηπφφιλῶν ὁτι ἐποίησε μητρὸς ἔργα. Eυρον αὐτῶ και γνω- 5ε ρισματα συνεκκείμενα ὁμόλογή αJ, ω δέσποτα, καὶ φυλαττω ' γαρ δεντι μείζονος η καν ημῆς σύμβολα. υστύλου μεν οὐν εἶναι δοsλον αυτὸν ΟυIυπερηφανῶ, καλὸν οἰκέτην καλos κἀγαθos δεσπότου ' παροίνημα δὲ Γνάθωνος ου δύναμαι περιιδεῖν id γενόμενον, ος ἐς Μυτιληνην αυτὸν ἄγειν ἐπὶ γυναικῶν ἔργα σπουδάζει V Ο μὲν Λάμων ταῶτα εἰπὼν ἐσιώπησε και πολλὰ io ἀφηκε δάκρυα ' τοs δε Γνάθωνος θρασυνομένου καὶ πληγὰς ἀπειλοῶντος, ὁ Λιονυσοφάνης τοῖς εἰρημένοις i5 ἐκπλαγεὶς τον μὲν Γνάθωνα σιωπῶν ἐκέλευσε, σφ0- δρα την ὀφρὐν εἰς αυτὸν τοξοποιήσας, τον δε Λάμωνα. πάλιν ἀνέκρινε και παρεκελεύετο τἀληθῆ λέγειν μηδὲ ὁμοια πλάττειν μύθοις ἐπι τῶ κατέχειν τον υιόν. Mς δ' ατενης ην και κατὰ πάντων ώμνυε θεῶν και ἐδί- ad δου βασανίζειν αυτόν, εἴ τι ψεύδεται, παρακαθημένης της Κλεαρίστης ἐβασάνιζε τα λελεγμένα. V Π δ' αν ἐψεύδετο Λάμων, μέλλων ἀνω ενὸς δύο λαμβάνειν αἰπόλους; Πῶς δ' αν καὶ ταὐτ ἔπλασσεν αγροικος ; Ου γὰρ εὐθὴς ην ἄπιστον εκ τοιούτου γέροντος ο καὶ μητρὸς ευτελοsς υιὸν καλὸν ούτω γενέσθαι. Ἐδόκει μη μαντεύεσθαι επὶ πλέον, αλλὰ ηδη τὰ ii γνωρίσματα σκοπεῖν εἰ λαμπρὰς και ἐνδοξοτέρας τέ- χης. Aπηει μεν Μυρτάλη κομιοῶσα πάντα φυλαττόμενα ἐν πηρα παλαιὰ ' κομισθέντα δὲ πρῶτος Αιονυ- ad σοφάνης ἐπέβλεπε καὶ ἰδὼν χλαμύδιον ἀλουργές, πόρπην χρυσηλατον, ξιφίδιον ελεφαντόκωπον, μέγuβοήσας' ἁ Zεs δέσποτα ' καλεῖ την γυναῖκα θεασο

378쪽

ραι' ου ταυτα ημεῖς συνεξεθήκαμεν ἰδίω παιδί; Ουκεἰς τούτους τους αγροὐς κομιουσαν Σωφροσυνην ἀπεστείλαμεν; Ουκ ἄλλα μεν ουν, ἀλλ' αυτὰ ταυτα. Φίλε ἄνερ, ημέτερόν ἐστι το παιδίον σὸς υιυς εστι Λάφ- 5νις, καὶ πατρωας ἔνεμεν αἶγας 22 Ἐτι λεγούσης αυτης και του Λιονυσοφάνους τὰ γνωρίσματα φιλουντος καὶ υπὸ περιττης ηδoνης δακρυοντος ο Aστύλος συνεὶς ως αδελφός εστι, ρίψας θοιμάτιον ἔθει κατὰ του παραδείσου, πρῶτος τον Aάφ- 102 νιν φιλῆσαι θέλων. Dὼν δεαυτὸν ὁ Θάφνις θέοντα μετὰ πολλῶν καὶ βοῶντα V Aάφνι ' νομίσας ὁτι συλ - λαβεῖν αυτὸν βουλόμενος τρέχει, ρίψας την πηραν και την σύριγγα προς την θάλατταν ἐφέρετο ρίψων 3 ἐαυτὸν απὸ της μεγάλης πέτρας. Και ἰσως αν, τὸ και- ibνότατον, ευρεθεὶς ἀπωλώλει Aάφνις, εἰ μη συνεις o 'Aστύλος ἐβόα πάλιν ' στηθι, Λάφνι, μηδεν φ0βη θης' αδελφός εἰμί σου, καὶ γονεῖς οι μέχρι νυν δε- 4 σπόται. Νυν ημῖν Λάμων την αἶγα εἶπε και τὰ γνωρίσματα ἔδειξεν ' δρα δὲ ἐπιστραφεις πῶς ἐπίασι φαι- 20δροι και γελῶντες. 'Aλλ' ἐμὲ πρῶτον φίλησον ' ἔμνυμιδε τὰς Νύμφας ως ου ψεύδομαι '23 Μόλις μετὰ τον ὁρκον ἔστη και τον 'Aστύλον τρέχοντα περιέμεινε και προσελθόντα κατεφίλησεν. Ἐνω ὁ ε ἐκεῖνον ἐφίλει, πληθος τὸ λοιπὸν ἐπιρρεῖ θερα - 2. πόντων, θεραπαινῶν, αυτὸς ὁ πατηρ, η μητηρ μετ'αυτου. Ουτοι πάντες περιέβαλλον, κατεφίλουν, χαί- 2 ρὁντες κλάοντες. δὲ τον πατέρα καὶ την μητέρα προ τῶν ἄλλων ἐφιλοφρονεῖτο, και ως πάλαι εἰδὼς προσεστερνίζετο και ἐξελθεῖν τῶν περιβολῶν Ουκ ηθε - δολεν Ουτω φύσις ταχέως πιστουται. Ἐξελάθετο καὶ

Xλόης προς ολθον ' και ἐλθών εις την ἔπαυλιν ἐσθητά

379쪽

τε ἔλαβε πολυτελη καὶ παρὰ τον πατερα τον ἴδιον καθεσθεὶς ἡκουσεν αυτου λέγοντος ουτως

VEγημα, s παῖδες, κομιδῆ νέος. Και χρόνου 2

διελθόντος ολίγου πατήρ ,-ωμην, ευτυχὴς ἐγεγὀ-β νειν' ἐγένετο γάρ μοι πρῶτος υἱὸς καὶ δευτερα θυγάτηρ καὶ τρίτος 'Aστύλος. Ἐδμην ἱκανον εἰναι το γένος, καὶ γενόμενον επὶ πῆσι τοὐτο τὸ παιδίον ἐξέθηκα, ου γνωρίσματα ταῶτα συνεκθείς, ἀλλ' εντάφια. Tu 2

τῆς τυχης ἄλλα βουλεύματα. 'O μεν γὰρ πρεσβύτε - 10 ρος παῖς καὶ ἡ θυγάτηρ ὁμοια νόσω μιας ημέρας ἀπώλοντο ' συ δέ μοι προνοία θεῶν ἐσώθης, ῖνα πλείους ἔχωμεν χειραγωγούς. μήτε ουν σύ μοι μνησικακή - δσης ποτε τῆς ἐκθέσεως ἐκὼν γὰρ οὐκ ἐβουλευσάμην), μήτε σὐ λυπηθῆς, υστύλε, μέρος ληψόμενος αντὶ

i5 πάσης τῆς οὐσίας κρεῖττον γὰρ τοῖς ευ φρονουσιν αδελφοί κτῆμα ουδέν , αλλὰ φιλεῖτε ἀλλήλους καὶ χρημάτων ἔνεκα καὶ βασιλεsσιν ἐρίζετε. Πολλὴν μεν 4 γὰρ εγὼ ἡμῖν καταλείψω γῆν, πολλοὐς δε οἰκέτας δεξιούς , χρυσον, ἄργυρον και ὁσα ἄλλα ευδαιμονων 20 κτήματα. Μόνον ἐξαίρετον τοsτο Θάφνιδι τὸ χωρίον δίδωμι καὶ Λάμωνα καὶ Μυρτάλην καὶ τὰς αἰγας, ἶς αυτὰς ἔνεμεν V'Eτι αὐτοs λέγοντος Λάφνις ἀναπηδήσας ' καλῶς nμε' εἰπε ' ταὐτα, πάτερ, ἀνέμνησας. υπειμι τὰς αἶ- β γας ἀπάξων επὶ πότον, αῖ που νῶν διψῶσαι περιμένουσι τὴν σύριγγα την ἐμήν ' εγὼ δε ἐνταυθὶ καθέζομαι V mὐ πάντες ἐγέλασαν ὁτι δεσπότης γεγενημένος ἔτι θέλει εἶναι αἰπόλος. Κἀκείνας μὲν θεμ- πεύσων ἐπέμφθη τις ἄλλος' οι δε θύσαντες Αιὶ Σω- δ' τῆρι συμπόσιον συνεκρότουν. Εἰς τοὐτο τὸ συμπόσιον μόνος ουχ ῆκε Γνάθων, αλλὰ φοβούμενος εν τῶ νεῶτοs Λιονύσου καὶ τὴν ημέραν ἔμεινε καὶ τὴν νύκτα,

380쪽

σης οτι Λιονυσοφάνης εὐρεν υιόν, καὶ oτι Λάφνις ὁ αἰπόλος δεσπότης των αγρῶν ευρέθη, ἄμα δω συνέτρεχον αλλος ἀλλαχόθεν, τῶ μεν μειρακίω συνηδόμενοι, τῶ δὲ πατρὶ αυτοs δῶρα κομίζοντες ' εν οἷς καὶ βὁ Βρύας πρῶτος ὁ τρέφων την Mόην.

26 Ο δε Λιονυσοφάνης κατειχε πάντας, κοινωνοὐς μετὰ την ευφροσύνην καὶ τῆς εορτῆς εσομένους. Παρ εσκεύαστο δε πολῶς μὲν οἶνος, πολλὰ δε ἄλευρα, ὁρ- νιδες ἔλειοι, χοῖροι γαλαθηνοί, μελιτώματα ποικίλα ' lo2 καὶ ἱερεῖα δε πολλὰ τοις επιχωρίοις θεοῖς ἐθυετο. ' ταῶθα ὁ Λάφνις συναθροίσας πάντα τὰ ποιμενικὰ κτήματα διένειμεν αναθήματα τοῖς θεοῖς. N Aιονύσω μεν ανέθηκε την πήραν και το δερμα, τῶ Πανὶ δὲ την σύριγγα καὶ τον πλάγιον αὐλόν, την καλαύ- 15ροπα ταῖς Νύμφαις και τοὐς γαυλοῖς ους αὐτὸς 3 ἐτεκτήνατο. Ουτω δε ἄρα το συνηθες ξενιζούσης εὐδαιμονίας τερπνότερον ἐστιν, ἄστε ἐδάκρυεν ἐφ' εκά- στω τούτων ἀπαλλαττόμενος' και οἴτε τοὐς γαυλοῖς ἀνέθηκε πριν ἀμελξαι, οἴτε το δερμα πρὶν ἐνδύσα- 204 σθαι, οἴτε την σύριγγα πριν συρίσαι ' αλλὰ καὶ ἐφίλησεν αὐτὰ πάντα και τὰς αἶγας προσεῖπε καὶ τοὐς

τράγους ἐκάλεσεν ὀνομαστί. Tῆς μὲν γὰρ πηγῆς καὶ επιεν, ὁτι πολλάκις καὶ μετὰ Xλόης. Ουπω δε ώμολόγει τον ερωτα καιρὸν παραφυλάττων. 2527 Ἐν ω δε Λάφνις ἐν θυσίαις ῆν, τάδε γίνεται περιτην Mόην. Ἐκάθητο κλάουσα, λέγουσα οἱα εἰκὸς ἐν. Ἐξελάθετό μου Λάφνις. 'Ονειροπολει γάμους πλου 2 σίους. Π γὰρ αὐτὸν ὀμνύειν αντὶ τῶν Νυμφῶν τὰς αἶγας ἐκέλευον; Κατέλιπε ταύτας ως καὶ Xλόην. 30