GĒrwtikŵn lógwn suggrafeîs@. Erotici scriptores Graeci, recogn. R. Hercher

391쪽

6 νει, ηνθει δὲ αυτης τὸ σῶμα επ' ευμορφία, και ὁ του σχηματος κόσμος πολῶς εἰς ωραν συνεβάλλετο ' κόμη ξανθή, η πολλη καθειμένη, ολιγη πεπλεγμένη, προς την των ἀνεμων φορὰν κινουμενη ' ὀφθαλμοι γοργοί, φαιδροὶ μεν ως κόρης, φοβεροὶ δε ως σώφρονος ' χι- bτων ἀλουργης, ζωστος εἰς γόνυ, βραχιόνων καθειμένος, νεβρὶς περικειμενη, γωρυτὸς ἀνημμένος,7 τόξα, ἄκοντες φερόμενοι, κυνες επόμενοι. Πολλάκις αυτην επὶ του τεμένους ἰδόντες Ἐφέσιοι προσεκυνη- σαν ως 'Αρτεμtν. καὶ τότ ουν οφθείσης ἀνεβόησε τὸ id πλῆθος, καὶ ῆσαν ποικίλαι παρα των θεωμενων φω ναί, των μὲν ὁπ' εκπληξεως την θεὸν εἶναι λεγόν των, των δε ἄλλην τινὰ υπὸτης θεου περιποιημένην προσευχοντο δε πάντες καὶ προσεκυνουν καὶ τοὐς γονεῖς αυτης ἐμακάριζον ' ην δε διαβόητος τοῖς θεωμέ- 158 νοις ἄπασιν'Aνθεια η καλη. D.ς δε παρῆλθε τὸ των παρθένων πλῆθος, ουδεὶς ἄλλο τι η 'Ἀνθειαν ελεγεν 'ώς δὲ ' ροκόμης μετὰ των ἐφηβων ἐπέστη, τουν θένδε, καίτοι καλου οντος τοί κατὰ τὰς παρθένους θεάματος, πάντες ἰδόντες υβροκόμην ἐκείνων ἐπε- 20 λαθοντο, ἔτρεψαν δε τὰς οψεις ἐπ αυτὸν βοῶντες

υπὸ της θέας ἐκπεπληγμένοι, 'καλὸς υβροκόμης' λέ-

δέ τινες και τοῆτο προσέθεσαν Ποιος αν γάμος γένοιτουβροκόμου και Ῥυθεέας ' 25Και ταὐτ ην πρῶτα της' ωτος τεχνης μελετηροματα. χὐ μεν δη εἰς ἐκατέρους η περὶ ἀλληλωνηλθε δόξα ' και η τευνθεια τὸν βροκόμην ἐπεθυμει

392쪽

332 ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥ ἰδεῖν, και ὁ τεως ανέραστος 'Aβροκόμης ῆθελενυν-

θειαν ἰδεῖν.

sZς ουν ἐτετέλεστο ἡ πομπή, ὴλθον δε εἰς τὸ ιερὸν δθύσοντες ἄπαν τὸ πλῆθος καὶ ὁ τῆς πομπῆς κόσμος ι ἐλέλυτο, ρεσαν δε ες ταὐτὸν ἄνδρες καὶ γυναῖκες, εφηβοι καὶ παρθενοι, ἐνταὐθα ὁρῶσιν ἀλλήλους, και ἀλίσκεται Ἀνθεια υπὸ τοs υβροκόμου, ἡττῆται δευπὸ τοὐ χρωτος 'Aβροκόμης καὶ ἐνεώρα τε συνεχέστερον τῆ κόρll καὶ απαλλαγῆναι τῆς ὁψεως ἐθέλων

10 ουκ ἐδυνατο ' κατεῖχε δε αυτὸν εγκείμενος ὁ θεός. Λιέκειτο δε καὶ Ανθεια πονήρως, ὁλοις μεν και ἀνα- 2πεπταμένοις τοῖς ὀφθαλμοις τὸ υβροκόμου κάλλος εἰσρέον δεχομενη, ξδη δε και των παρθένοις πρεπόντων καταφρονοsσα' και γὰρ ελάλησεν ἄν τι, taui βροκόμης ἀκούσn, και μέρη τοs σωματος ἐγυμνωσεναν τὰ δυνατά, ἶνα βροκόμης lan ὁ δὲ αὐτὸυ ἐδεδώκει πρὸς την θέαν καὶ ὴν αἰχμάλωτος τοs θεου. Και τότε μεν θυσαντες ἀπηλλάττοντο λυπούμενοι δκαὶ τῶ τάχει τῆς απαλλαγῆς μεμφόμενοι ' l καὶ J ἀλ- etsi λήλους βλέπειν ἐθέλοντες ἐπιστρεφόμενοι και υφιστάμενοι πολλὰς προφάσεις διατριβῆς εἴρισκον. ουὸς εδὲ ῆλθον ἐκάτερος παρ' εαυτόν, ἔγνωσαν τότε οἱ κακῶν ἐγεγόνεσαν ' καὶ ἔννοια ἐκείνους υπήει τῆς ἴψεως θατερου καὶ ὁ ἔρως εν αὐτοις ἀνεκαίετο καὶ τὸ περιτ-

ab τὸν τῆς ημέρας αὐξήσαντες την ἐπιθυμίαν, ἐπειδὴ εἰς ἴπνον ρεσαν, εν ἀθρόω γίνονται τῶ δεινῶ, και ὁ ἔρως εν ἐκατέροις ἐν ακατάσχετος. Λαβὼν δη την κόμην ὁ βροκόμης και σπαράξας ψτην ἐσθῆτα ' φεs μοι των κακῶν' ειπε, ' τί πέπονθα

ad ὁ δυστυχής; ὁ μέχρι νsν ανδρικὸς βροκόμης, ὁ

καταφρονῶν πρωτος, ὁ τῶ θεω λοιδορούμενος ἐάλωκα καὶ νενίκημαι καὶ παρθένω δουλεύειν αναγκάζομαι,

393쪽

και φαίνεταί τις ἡδη καλλιων ἐμου και θεὸν Κρωτα 2 καλῶ. D πάντα ἄνανδρος εγὼ και πονηρός ' ου καρτερήσω νυν; ου μενῶ γεννικός; ουκ ἔσομαι καλλιων

3Ἐρωτος; νυνJ ουδεν ὁντα θεὸν νικῆσαί με δει. Καλὴ παρθένος ' τί δέ; τοῖς σοῖς ὀφθαλμοῖς, υβροκόμη, ευ- μορφος υνθεια, ἀλλ', ἐὰν θέλης, ουχὶ σοί. Λεδόχθω

ταυτα ' ουκ ῶν Ερως ποτε μου κρατήσειε 4 Tαυτα ἔλεγε, καὶ ὁ θεὸς σφοδρότερος αυτῶ ἐν κειτο και εἱλκεν ἀντιτείνοντα και ἀδυνα μὴ θέλοντα ουκέτι δὴ καρτερῶν, ρίψας ἐαυτὸν εἰς γην - νενίκη κας' εἶπεν, ' Eρως, μέγα σοι τρόπαιον ἐγήγερται καθ' 5 υβροκόμου του σώφρονος ' ικετην ἔχεις. Συ δεΤ σῶ -

σον τον επὶ σὲ καταπεφευγότα τον πάντων δεσπότην.

μή με περιίδης μηδε επὶ πολυ τιμωρήσy τον θρασυν. Απειρος ἄν, μως, ἔτι των σῶν υπερηφάνουν' ἀλλανυν υνθειαν ἡμιν ἀποδος ' γενου μὴ πικρὸς μόνον ἀντιλεγοντι, ἀλλ' ευεργέτης ἡττωμενω θεός 5 Tαυτα ἔλεγεν, ὁ δε Ἐρως ἔτι ἀργίζετο και μεγάλην τῆς υπεροψίας ἐνενόει τιμωρίαν εἰσπράξασθαι τον βροκόμην. 6 Aιέκειτο δε καὶ ἡ υνθεια πονήρως ' και Ουκέτι φέρειν δυναμένη ἐπεγείρει ἐαυτήν, πειρωμένη τους παρόντας λανθάνειν. V TV φησὶν ' ἡ δυστυχὴς πέπονθα; παρθένος παρ' ηλικίαν ἐρῶ καὶ ὀδυνῶμαι καινὰ καὶ κόρη μὴ πρέποντα. Ἐφ' υβροκόμη μαίνο-7 μαι καλῶ μέν, ἀλλ' υπερηφάνω. Καὶ τ- ἔσται ὁ τῆς ἐπιθυμίας δρος και τί το πέρας του κακου; Σοβαρὸς ουτος ἐρώμενος, παρθένος εγὼ φρουρουμένη ' τίνα βοηθὸν λήψομαι; τίνι τἀμὰ κοινώσομαι; που δ' Ἀβροκόμην οψομαι

5 Tαυθ' ἱκάτερος αυτῶν δι ὁλης τῆς δ νυκτὸς ἀδυρετο, εἶχον δὲ προ ὀφθαλμῶν τὰς ἴψεις τὰς εαυ-

394쪽

334 ΛΟΦΩΝΤΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥ των, τὰς εἰκόνας ἐπὶ της ψυχῆς ἀλλήλων ἀναπλάττοντες ' ώς δε ἡμερα ἐγενετο, ρει μὲν Aβροκόμης ἐπιτα συνήθη γυμνάσματα , ρει δε ἡ παρθένος ἐπὶ τηνἐξ εθους θρησκείαν τῆς θεοί. - δε αὐτοῖς καὶ τὰ 2b σώματα εκ τῆς παρελθούσης νυκτὸς πεπονηκότα και

τὸ βλεμμα ἄθυμον καὶ οι χρῶτες ἡλλαγμένοι' και τουτο ἐπι πολὐ ἐγίνετο καὶ πλέον οὐδεν αὐτοις ῆν. Ἐν τούτω ἐν τω ιερω τῆς θεοs διημερεύοντες ἐνεώ - δρων ἀλλήλοις, εἰπεῖν τἀληθὲς φόβω προς εκατέρους id αἰδούμενοι ' τοσοίτο δέ' ἐστέναξεν αν ποτε υβρο- κόμης και ἐδάκρυσε καὶ προσεύχετο τῆς κόρης ἀκουούσης ἐλεεινῶς ' ἡ δε υνθεια ἔπασχε μεν τὰ αυτά, 4 πολὐ δε μείζονι τῆ συμφορὰ κατείχετο ' εἰ δε ποτε ἄλλας παρθένους ἡ γυναῖκας ἴδοι βλεπούσας εἰς ἐκεῖ-

πουμένη, μη παρευδοκιμηθῆ φοβουμενη. Εὐχαὶ δεαὐτοῖς ἐκατέροις ὴσαν προς την θεὸν κοινῆ, λανθάνουσαι μέν, ἀλλ' ἐγίνοντο ὁμοιαι. μόνου δὲ προῖόντος οὐκέτι το μειράκιον ἐκαρ- 52' τέρει, ξδη αὐτω και τὸ σῶμα παν ἡφάνιστο και ἡ ψυχὴ κατεπεπτώκει, ἄστε ἐν πολλῆ ἀθυμία τον Λυκομήδην καὶ την Θεμιστώ γεγονέναι, οὐκ εἰδότας μενο τι εἴη τὸ συμβαῖνον υβροκόμη, δεδοικότας δὲ ἐκ των ὁρωμένων. Ἐν ὁμοίω δὲ φόβω και ὁ Μεγαμήδης 6 4 και ἡ Εὐίππη περὶ τῆς 'Aνθείας καθειστήκεσαν, ὁρῶντες αὐτῆς τὸ μὲν κάλλος μαραινόμενον, την δὲαιτίαν οὐ φαινομένην τῆς συμφορῆς. THος δ' j εἰσάγουσι παρὰ τὴν Ἀνθειαν μάντεις και ιερέας, ώς ευρήσοντας λύσιν τοὐ δεινοs. Οἱ δὲ ἐλθόντες ἔθυόν τε 730 ιερεῖα και ποικίλα ἐπέσπενδον καὶ ἐπέλεγον φωνὰς βαρβαρικάς, ἐξιλάσκεσθαί τινας λέγοντες δαίμονας, και προσεποιοῶντο ώς εἴη τὸ δεινὸν ἐκ των ὐποχθο-

395쪽

8 νίων θεῶν. Πολλὰ δε και υπερ 'Aβροκόμου οι περὶ τον Λυκομηδην ἔθυόν τε καὶ ευχοντο ' λυσις δε ουδεμία του δεινου ουδε ἐτέρω αυτων ἐγίνετο, ἀλλα καις ἔτι μῆλλον ὁ ἔρως ἀνεκάετο. Ἐκειντο μεν δη ἐκάτεροι

νοσουντες, πάνυ ἐπισφαλῶς διακείμενοι, ὁσον ου - δέπω τεθνήξεσθαι προσδοκώμενοι, κατειπεῖν αυτῶν

την συμφορὰν μη δυνάμενοι. Tελος δ πέμπουσιν

οι πατέρες εκατέρων εἰς θεου μαντευσόμενοι την τε αἰτίαν της νόσου καὶ την απαλλαγην. G υλίγον-απέχει το ἱερον του εν Κολοφῶνι Απόλ- λωsoς διάπλους ἀπ' Ἐφέσου σταδίων ὀγδοηκοντα. νταυθα οἱ παρ εκατέρων ἀφικόμενοι δέονται του θεου ἀληθη μαντευεσθαι ' ἐληλυθεσαν δη κατὰ ταυτά.

2 μῆ δὲ ὁ θεὸς κοινὰ ἀμφοτέροις τὰ μαντευματα ἐμμέτρως. IN δ' ἔπη τάδε '

Ππτε ποθεῖτε μαθεῖν νουσου τέλος ηδὲ και ἀρχην; 'Aμφοτέρους μία νουσος ἔχει, λυσις ἔνθεν ἀνέστη. Λεινὰ δ' ὁρω τοῖσδεσσι πάθη καὶ ἀνηνυτα ἔργα ' ἀμφότεροι φευξονται υπειρ ἄλα λυσσοδίωκτοι ,

δεσμὰ δε μοχθησουσι παρ' ἀνδράσι μιξοθαλάσσοις καὶ τάφος ἀμφοτέροις θάλαμος και πυρ ἀχηλον,

καὶ ποταμοs Νείλου παρὰ ρευμασιν σιδι σεμνησωτείρd μετόπισθε παραστης ολβια δῶρα.MλΓ ἔτι που μετὰ πηματ ἀρείονα πότμον ἔχουσι. 7 Tαυτα ως ἐκομίσθη τὰ μαντευματα εἰς Eφεσον,ευθυς μὲν οι πατέρες αυτῶν ησαν ἐν αμηχανία καὶ τοδεινον ο τι ην πάνυ ηπόρουν' συμβάλλειν τὰ του θεου λόγια ουκ ἐδυνανYο ' ουτε γὰρ τις η νόσος ουτε τίς η φυγη, ουτε τινα τὰ δεσμὰ ουτε ο τάφος τις ουτε2 ὁ ποταμὸς τίς ουτε τις η ἐκ του θεου βοηθεια. Eδοξενουν αυτοῖς πολλὰ βουλευσαμένοις παραμυθησασθαι τον χρησμὸν ώς οἷόν τε και συζευξαι γάμω τοὐς παῖ-51015 2025 30

396쪽

αΕNOGΩNTOΣ ΕΦΕΣΙΟΥ δας, ώς τοὐτο και του θεου βουλομένου δι' ἄν ἐμαντεύσατο. Ἐδόκει δη ταῶτα και διέγνωσαν μετὰ τον γάμον ἐκπέμψαι χρόνω τινὶ ἀποδημησοντας αυτούς. μεστη μεν ηδη η πόλις ην των ευωχουμενων, δ5 πάντα δ' ην ἐστεφανωμένα και διαβόητος ὁ μελλων γάμος' ἐμακαρίζετο δε υπὸ πάντων ὁ μεν οἱαν ἄξεται γυναῖκα, η δὲ ολ μειρακίω συγκατακλιθήσεται. 'O Αδε υβροκόμης ώς ἐπύθετο καὶ τον χρησμὸν καὶ τον γάμον, ἐπι μεν τω την υνθειαν εξειν μεγάλως ἔχαι- ih ρεν' ἐφόβει δε αυτὸν οὐδεν τα μεμαντευμένα, ἀλλ ἐδόκει παντὸς εἶναι δεινοῶ τὰ παρόντα ἡδίονα. κατὰ ταυτὰ δε και η Ἀνθεια ηδετο μεν ὁτι βροκόμην εξει

τίς δε η φυγη και τίνες αι συμφοραι κατεφρόνει, πάντων των ἐσομένων κακῶν βροκόμην ἔχουσα παρα- 15 μυθίαν.όὀς οὐν ἐφέστηκεν ὁ των γάμων καιρός, και παν- 8νυχίδες ηγοντο καὶ ιερεῖα πολλὰ ἐθύετο τη θεω. Καιἐπειδη ταῶτα ἐξετετέλεστο, ηκούσης της νυκτὸς βραδύνειν δε πάντα ἐδόκει βροκόμn και 'Aνθεία) ηγον ad την κόρην εἰς τον θάλαμον μετὰ λαμπάδων, τον υμώναιον αδοντες, ἐπευφημοsντες, καὶ εἰσαγαγόντες κατ- έκλιναν. Ην δ' αυτοίς ὁ θάλαμος οἴτωδε πεποιημένος ' κλίνη χρυση στρώμασιν ἔστρωτο πορφυρ0ῖς και ἐπὶ της κλίνης Βαβυλωνία ἐπεποίκιλτο σκηνη '25 παίζοντες Ερωτες, οι μεν 'Aφροδίτην θεραπεύοντες ηνδε και 'Aφροδίτης εἰκών , οι-ιππεύοντες ἀναβάται στρουθυῖς, οι δε στεφάνους πλέκοντες, οι δε ἄνθη φέροντες ' ταῶτα ἐν τω ἐτέρω μέρει της σκηνης ' ἐν δε τῶ δ

έτέρω υρης ην οὐχ ώπλισμένος, ἀλλ' ώς προς ερω-

ad μένην την 'Aφροδίτην κεκοσμημένος, εστεφανωμένος,

397쪽

χλανίδα ἔχων ' Ἐρως αυτον εοδηγει, λαμπάδα ἔχωνημμένην. 'Tπ' αυτη τη σκηνη κατέκλιναν την Mνθειαν, ἀγαγόντες προς τον υβροκόμην, ἐπέκλεισάν τε τὰς θύρας. 9 Tota δε ἐκατέροις πάθος συνέβη ταυτόν, καὶ ουτε οπροσειπου, ἔτι ἀλληλους ηδύναντο ουτε ἀντιβλέψαι τοῖς ὀφθαλμοῖς, εκειντο δε ὐφ ηδονης παρειμένοι,

αἰδούμενοι, φοβουμενοι, πνευστιῶντες ' ἐπάλλετο δεαυτοῖς τα σώματα και ἐκραδαίνοντο αὐτοῖς αἱ ψυχαί.. 2 υψε δε ὁ υβροκόμης ἀνενεγκών περιέλαβε την υν- 1οθειαν ' η δε ἐδάκρυε της ψυχης αυτης σύμβολα προπεμπούσης της επιθυμίας τὰ δάκρυα. Kαὶ ὁ βρο- κόμης 'ω της ἐμοὶ φησὶ ποθεινοτάτης νυκτός, ην μόλις ἀπείληφα, πολλὰς πρότερον νύκτας δυστυχήσας.

φωτὸς ηδίων ἐμοι κόρη καὶ των πωποτε λαλουμε- 15νων εὐτυχεστέρα ' τον ἐραστην ἔχεις ἄνδρα, μεθ' ου ζῆν και ἀποθανε ιν υπάρξει γυναικι σώφρονι' Εἰπὼν κατεφίλει τε καὶ ὐπεδέχετο τὰ δάκρυα, και αυτῶ ἐδόκει παντὸς μεν ειναι νέκταρος ποτιμωτερα τὰ δάκρυα, παντὸς τοs προς οδύνην φαρμάκου δυνατώ - 20

ε τερα. Nδὲ ολίγα αυτὸν προσφθεγξαμένη 'ναὶ ' φησὶν ' βροκόμη, δοκω σοι καλη, και μετὰ την σην ευμορφίαν ἀρεσκω σοι; υνανδρε καὶ δειλι πόσον ἐβράδυ- νας ἐρῶν χρόνον; πόσον ημέλησας; απὸ των εμαυτης 5 κακῶν ἁ πέπονθας οἶδα. υλλ' ἰδού, δάκρυα μεν dissποδέχου τἀμά, καὶ η καλη σου κόμη πινέτω πῶματο ἐρωτικόν, και συμφύντες ἀλληλοις ἀναμιγῶμεν, καταβρέχωμεν δὲ και τοὐς στεφάνους τοῖς παρ' ἀλλη- .6 λων δάκρυσιν, ῖν' ημῖν καὶ οἶτοι συνερῶσιν ' Εἰ- ποῶσα ἄπαν μεν αυτοὐ το πρόσωπον ησπάζετο, ἄπα- δο

8 post πνευστιῶντες : ηδόμενοι

398쪽

σαν δὲ την κόμην τοῖς αυτῆς ὀφθαλμοῖς προσετίθει καὶ τοὐς στεφάνους ἀνελάμβανε και τα χείλη τοῖς χείλεσι φιλογα συνηρμόκει, καὶ οσα ἐνενόουν, διατων χειλέωνJ ἐκ ψυχῆς εἰς την θατέρου ψυχὴν διαε του φιλήματος παρεπέμπετο. Φιλοῶσα δε αυτos τοὐς 7οφθαλμὼς 'A' φησὶ Vπολλάκις με λυεήσαντες υμεῖς, ω το πρῶτον ἐνθέντες τῆ ἐμῆ κέντρον ψυχῆ, οἱ τότε μὲν σοβαροί, νυν δὲ ἐρωτικοί, καλῶς μοι διηκονήσατε, καὶ τον ἔρωτα τον ἐμὸν καλῶς εἰς την 1ο υβροκόμου ψυχὴν ἁδηγήσατε. Tοιγαροsν υμῶς πολλὰ 8 φιλῶ καὶ υμῖν ἐφαρμόζω τοὐς οφθαλμοὐς τοὐς ἐμούς, τοὐς Ἀβροκόμου διακόνους ' υμεῖς δὲ αεὶ βλεποιτε

ταῶτα, καὶ μήτε 'Aβροκόμη ἄλλην δείξητε καλήν, μήτε ἐμοὶ δόξη τις ἄλλος εὐμορφος ' ἔχετε ψυχάς, ἔς αυτοὶ

ib ἐξεκαύσατε ' ταύτας ομοίως τηρήσατε ' ιnsτα εἶπε, και περιφύντες ἀνεπαύοντο καὶ τὰ 9 πρῶτα τῶν 'Aφροδίτης ἀπέλαυον' ἐφιλονείκουνδι ολης νυκτὸς προς ἀλλήλους, φιλοτιμούμενοι τίς φανεῖται μὰλλον ἐρῶν.

ad Ἐπειδὴ δὲ ἡμερα ἐγένετο, ἀνίσταντο πολὐ μεν 10 ἡδίονες, πολὐ δὲ ευθυμότεροι, ἀπολαυσαντες ὐν ἐπεθύμησαν χρόνω καλῶς. ρορτὴ δὲ ἐν ἄπας ο βίος 2αὐτοῖς καὶ μεστὰ ευωχίας πάντα καὶ ἡδη καὶ τῶν με- μαντευμένων λήθη ' ἀλλ' οὐχὶ το εἱμαρμένον ἐπελέ-ra ληστο, οὐδ' ὁτω ἐδόκει ταὐτα θεῶ ἡμέλει. μόνου δὲ 3διελθόντος ολίγου ἔγνωσαν οἱ πατέρες ἐκπέμπειν αυτοῖς τῆς πόλεως κατὰ τὰ βεβουλευμένα ' ἡμελλόν τε γὰρ ἄλλην οψεσθαι γῆν καὶ ἄλλας πόλεις καὶ τοντοs θεοὐ χρησμόν, ώς οἷόν τε ἡν, παραμυθήσεσθαι

17 post Ἀφροδίτης: ἐρωτων 21 post ἀπολαύσαντεs: ἀλλήλων

399쪽

4 ἀπαλλαγέντες χρόνω τινὶ πιέσου. Παρεσκευάζετο δη πάντα αυτοῖς προς την ἔξοδον, ναῶς τε μεγάλη καὶ ναμαι προς αναγωγην ετοιμοι, καὶ τὰ ἐπιτηδεια ἐνεβάλλετο, πολλὴ καὶ ποικίλη, -δὲ αρ- ος καὶ χρυσός, η τε των σιτίων υπερβάλλουσα s5 αφθονία. θυσίαι προ της αναγωγης τη 'Αρτέμιδι και ευχαὶ του δημου παντὸς καὶ δάκρυα πάντων, ώς μελλόντων ἀπαλλάπτεσθαι παίδων κοινῶν. - δε ὁ 6 πλους αυτοῖς ἐπ Αἴγυπτον παρεσκευασμένος. Ως δ' ηλθεν η της αναγωγης ημέρα, πολλοὶ μὲν οἰκέται, 10 πολλαι δὲ θεράπαιναι ' μελλουσης δὲ της νεὼς ἐπανάξεσθαι, παν μὲν το Ἐφεσίων πλῆθος παρην παραπέμπον, πολλαι δὲ και των ..... μετὰ λαμπάδων 7 και θυσιῶν. Ἐν τουτω μὲν ουν ὁ Λυκομηδης και η

Θεμιστω, παντων αμα εν υπομνησει γενόμενοι, του ib

χρησμοs, του παιδός, της αποδημίας, ἔκειντο εἰς γην ἀθυμουντες ' ὁ δε Μεγαμηδης και η μίππη ἐπεπόνθεσαν μὲν τὰ αυτά, ευθυμότεροι δὲ ησαν, τὰ τέλη 8 σκοπουντες των μεμαντευμένων. υδη μὲν ουν ἐθορυβουν οι ναυται, και ἐλύετο τὰ πρυμνησια, καὶ ὁ κυ- 2οβερνητης την αυτοὐ χώραν κατελάμβανε, καὶ η ναῶς 9 ἀπεκινεῖτο. Βοη δὲ των απὸ της γης και των ἐν τηνηὶ πολλη καὶ συμμιγης, των μὲν ' ἁ παῖδες λεγόντων ' φίλτατοι, ἄρα ἔτι υμῆς οἱ φυντες ὀψόμεθα των δὲ ἁ πατέρες, ἄρα υμὰς ἀποληψόμεθα ' Λάκρυα et,

δη και οἰμωγη, και ἔκαστος ὀνομαστι τον οἰκεῖον ἐκάλει, εἰς υπόμνησιν ἀλληλοις ἐγκαταλείποντες τουνομα.

400쪽

340 ΞΕΝΟΦΩΝ Σ. ΕΦΕΣΙΟΥ

των μαντευμάτων, και υμῆς ἀνασωθέντας υποδέξαιντο Ἐφέσιοι, καὶ την φιλτάτην ἀπολάβοιτε πατρίδα ' εἰ δε αλλο ti l συμβαίη, τosτο μεν ωτε Ουδε ημῆς ετιζησομενους ' προῖεμεν δὲ υμας οδὸν μεν δυστυχῆ, ἀλλ' ἀναγκαίαν. μι λέγοντα εξιόντα ἐπέσχε τα δάκρυα ' και οι 11 μὲν ἀπίεσαν εἰς την πόλιν, του πλήθους αυτοὐς θαρρεῖν παρακαλοῶντος, ὁ δε υβροκόμης και η υνθεια ἀλλήλοις περιφέντες ἔκειντο πολλὰ ἄμα ἐννοουντες,

id τοὐς πατερας οἰκτείρ0ντες, της πατρίδος ἐπιθυμοίν- τες, τον χρησμὸν δεδοικότες, την αποδημίαν υποπτεύοντες ' παρεμυθεῖτο δ' αυτους εἰς ἄπαντα ὁ μετἀλληλων πλους. Κἀκείνην μεν την ημέραν οὐρίω 2 χρησάμενοι πνευματι, διανύσαντες τον πλουν εἰς i. Σάμον κατηντησαν την της πιρας ιερὰν νησον ' κἀν- ταυθα θυσαντες και δειπνοποιησάμενοι, πολλὰ εὐξάμενοι της νυκτὸς ἐπιγινομένης ἐπανηγοντο. πιι ὴν 3ὁ πλους αυτοις Ουριος ' λόγοι δε ἐν αυτοῖς πολλοὶ

προς ἀλληλους Πὰρα ημῖν υπάρξει συγκαταβιῶναι ad μετ ἀλληλων ι δη ποτε ὁ Ἀβροκόμης μέγα ἀναστενάξας, ἐν ὁπομνησει των εαυτοs γενόμενος Πυνθεια ' ἔφησε, τῆς ψυχῆς μοι ποθεινοτέρα, μάλιστα μεν ευ-

τυχεῖν εἴη καὶ σώζεσθαι μετ' ἀλληλων ' δν δ' ἄρα τι δη πεπρωμένον παθεῖν, καί πως ἀλληλων ἀπαλλαγῶ 25 μεν, ὀμόσωμεν ἐαυτοῖς, φιλτάτη, ως συ μεν ἐμοὶ μενεῖς αγνὴ και ἄλλον ἄνδρα ουχ υπομενεις, ἐγὼ δεῖτι Ουκ ανδ ἄλλη γυναικὶ συνοικησαιμι ' 'Aκουουσα bδὲ υνθεια μέγα ἀνωλόλυξε καὶ 'τί τosτο ' ἔφησεν ' βροκόμη, πεπίστευκας ὁτι εὰν ἀπαλλαγῶ σου, ad περὶ ἀνδρὸς ἔτι καὶ γάμου σκέψομαι, ῆτις ουδε ζησο - μαι τὴν ἀρχὴν ἄνευ σοs; τὸς ομνύω γέ σοι την πάτριονημῖν θεόν, την μεγάλην Ἐφεσίων Αρτεμιν, και ταυ-