Herodoti Historiarum libri 9. curavit Henr. Rudolph Dietsch

181쪽

μόνες , εν τ' ἔθνεῖ ἐκάμω ὁσαι περ πόλιες, τοσουτοι καὶηγεμόνες ησαν. εἶποντο δὲ ώς ου στρατηγοὶ, αλλ' ῶσπερ οἱ αλλοι στρατευόμενοι δοsλοι, ἐπεὶ στρατηγοί τε οἱ τοπαν ἔχοντες κράτος καὶ ἄρχοντες των ἐθνέων ἐκάστων, 97 ὁσοι αυτῶν ησαν Περσαι, εἰρέαταί μοι. υ δε ναυτικοs ἐστρατήγεον οἶδε, υριαβίγνης τε ὁ Θαρείου καὶ Πρηξάσπης o 'Aσπαθίνεω καὶ Μεγάβαζος ὁ Μεγαβάτεω καὶ Ἀχαιμένης ὁ Λαρείου. τῆς μὲν Σάδος τε καὶ Καρικῆς στρατιῆς Ἀριαβίγνης ὁ Θαρείου τε παῖς καὶ τῆς Γωβρυεω θυγατρος, Αἰγυπτίων δὲ ἐστρατήγεε Ἀχαιμένης Σέρξεω ἐὼν ἀκ' ἀμφοτερων ἀδελφεὰς, τῆς δε ἄλλης στρατιῆς ἐστρατήγεον οἱ δυο. τριηκόντεροι δὲ καὶ πεντηκόντεροι καὶ κέρκουροι καὶ ἱππαγωγὰ πλοῖα σμικρὰ συνελθόντα ἐς τον

98 αριθμὸν ἐφάνη τρισχίλια. Tων δε ἐπιπλωόντων μετά γε τοὐς στρατηγοὐς οῖδε μαν οἱ Ουνομαστότατοι, Σιδώνιος Τετράμνηστος 'Aνυσου, καὶ Ἀριος νάπην Σιρώμου, καὶ Ἀράδιος Μέρβαλος 'Aγβάλου, καὶ Κίλιξ Συέννεσις Προμέδοντος, καὶ Λυκιος Κυβερνίσκος Σίκα, καὶ K

πριοι Γόργος τε ὁ πιρσιος καὶ Tιμῶναξ ὁ Πμαγόρεω, καὶ Καρῶν ωτιαῖός τε ὁ Τυμνεω καὶ Πίγρης ὁ Σελδώμου καὶ

99 Θαμασίθυμος ὁ Κανδαυλεω. Tῶν μεν νυν ἄλλων ου παραμέμνημαι ταξιαρχεων ώς ουκ αναγκαζόμενος, Ἀρτεμισίης δε, τῆς μάλιστα θῶυμα ποιεsμαι επὶ την Ἐλλάδα στρατευσαμερος, γυναικὸς, Θις αποθανόντος του ἀνδρὸς αυτη τε ἔχουσα την τυραννίδα καὶ παιδὸς υπάρχοντος νεηνίεω υπὰ λήματός τε καὶ ἀνδρη ς ἐστρατευετο, ου-

δεμιῆς ἐουσης οἱ ἀναγκαίης. ουνομα μὲν δὴ ῆν αὐτὴ Ἀρτεμισίη, θυγάτηρ δε ην Λυγδάμιος, γένος-ἐξ υλικα νησου τὰ προς πατρὸς, τὰ μητρόθεν δὲ Κρῆσσα. ἡγε-

182쪽

μόνευε δε υλικαρνησέων τε και Κώων καὶ συρίων τε καὶ Καλυδνίων, πέντε νέας παρεχομένη. καὶ συναπάσης της στρατιῆς, μετά γε τὰς Σιδωνίων, νέας ευδοξοτάτας παρείχετο, πάντων δε των συμμάχων γνώμας ἀρίστας βασιλέῖ ἀπεδέξατο. των δε κατέλεξα πολίων ἡγεμονευειν αυτὴν, τὸ ἔθνος ἀποφαίνω παν ἐὸν Θωρικὰν, Ἀλικα νησέας μὲν Ποιζηνίους, τους δὲ ἄλλους επιδαυρίους. Ἐς μεν τοσόνδε ὁ ναυτικὸς στρατὸς είρηται, Σέρξης IMἐπεὶ ῆρίθμησέ τε καὶ διετάχθη ὁ στρατὸς, ἐπεθυμησεαυτός σφεας διεξελάσας θηήσασθαι. μετὰ δε ἐποίεε ταυ- τα, και διεξελαύνων ἐπὶ ἄρματος παρὰ ἔθνος ἔν ἔκαστον ἐπυνθάνετο, καὶ ἀπέγραφον οἱ γραμματισταὶ, εις ἐξ ἐσχατων ἐς εσχατα ἀπίκετο καὶ της Ἀπου καὶ του πεζου. ως δε ταυτά οἱ ἐπεποίητο, των νεῶν κατελκυσθεισέων si θάλασσαν ἐνθαυτα ὁ Σέρξης μετεκβὰς ἐκ του ἄρματος ἐς νέα Σιδωνίην ῖζετο υπὸ σκηνῆ χρυσέη καὶ παρέπλωε παρὰ τὰς πρώρας των νεῶν, ἐπειρωτων τε εκάστας ομοίως καὶ τον πεζὸν καὶ ἀπογραφόμενος. τὰς δὲ νέας ει ναυαρ- χοι ἀναγαγόντες ὁσον τε τέσσερα πλέθρα απὸ τos αἰγια- λου ἀνεκώχευον, τὰς πρώρας ἐς γην τρέφαντες πάντες μετωπηδὸν καὶ ἐξοπλίσαντες τους ἐπιβάτας ώς ἐς πόλεμον. ὁ δ' ἐντὸς των πρωρέων πλώων ἐθηεαο καὶ του

Ως δὲ καὶ ταύτας διεξέπλωσε καὶ ἐξέβη ἐκ τῆς νεὸς, IOIμετεπέμψατο Θημάρητον τον Ἀρίστωνος συστρατευόμενον αυτω ἐπὶ την Ἐλλάδα, καλέσας δ' αυτὸν εἴρετο τάδε 'Θημάρητε, νυν μοί σε ἡδυ ἐστι ἐπείρεσθαι τὰ ἐθέλω.ου εἶς Ἐλλην τε, καὶ, ῶς ἐγὼ πυνθάνομαι σευ τε καὶ των ἄλλων Ἐλλήνων των ἐμοὶ ἐς λόγους ἀπικνεορένων, ποθλιος ουτ' ἐλαχίστης Ουτ ἀσθενεστάτης. νυν εν μοι τοδε φράσον, εἰ Ελληνες υπομενέουσι χεῖρας ἐμοι ἀνταειρο- μενοι. ου γὰρ , ώς ἐγὼ δοκέω, ουδ' εἰ παντες Ελληνες

183쪽

HERODOTI καὶ οἱ λοιποὶ οἱ προς ἐσπέρης οἰκέοντες ἄνθρωποι συλυ- λεχθείησαν, οὐκ αυόμαχοί εἰσι ἐμὲ ἐπιόντα ἡπομεῖναι,μη ἐόντες ἄρθμιοι. ἐθέλω μέντοι καὶ το απὸ σεs, ὁκοωντι λέγεις περὶ αυτῶν, πυθέσθαι. O μεν ταλα εἰρώτα, ὁ

δε ὐπολαβὼν ἔφη In βασιλευ, κότερα ἀληθείη χρήσωμαι προς σὲ η ηδονῆ; U δε μιν ἀληθείη χρήσασθαι ἐκέλευε I02 φας οὐδέν οἱ ἀηδέστερον ἔσεσθαι ῆ πρότερον ῆν. YZς δε

ταυτα ῆκουσε Λημάρητος, ἔλεγε τάδε ' Βασιλεs, ἐπειδὴ ἀληθείη χρήσασθαι πάντως με κελεύεις ταυτα λέγοντα, τα μη ψευδόμενός τις ἴστερον υπὸ σεs ἁλώσεται, τῆ Ἐλ- λάδι πενίη μὲν αἰεί κοτε σύντροφός ἐστι, αρετὴ δὲ ἔπακτός ἐστι, από τε σοφίης κατεργασμένη καὶ νόμου ἰσχυ- ρos, τy διαχρεομένη ἡ πιλὰς την τε πενίην ἀπαμύνεται

και την δεσποσύνην. αἰνέω μέν νυν πάντας τοὐς Ἐλληνας τους περὶ ἐκείνους τους Λωρικοὐς χώρους οἰκημένους, ἔρχομαι δὲ λέξων ου περὶ πάντων τούσδε τους λόγους, ἀλλα πεδ Λακεδαιμονίων μούνων, πρῶτα μὲν ἔτι οὐκ ἔστι, ὁκως κοτὲ σους δέξονται λόγους δουλοσύνην. φέροντας τῆ Ἐλλάδι, αυτις δὲ ως ἀντιώσονταί τοι ἐς μάχην, καὶ ἐν οἱ ἄλλοι Ἐλληνες πάντες τὰ σὰ φρονέωσι. ἀριθμοs δὲ πέρι, μὴ πύθn, ὁσοι τινὲς ἐόντες ταλα ποιέειν οἷοί τέ εἰσι. ήν τε γὰρ τύχωσι ἐξεστρατευμένοι χλλιοι, οὐτοι μαχέσονταί τοι, Θ τε ἐλάσσονες τούτων, ἔν 103 τε καὶ πλεῶνες. disτα ἀκούσας Σέρξης γελάσας ἔφη ' Λημάρητε, οἱον ἐφθέγξαο ἔπος, ἄνδρας χιλίους στρατιὴ το σῆδε μαχέσασθαι. ἄγε, εἰπέ μοι, σὐ φὴς τούτων τῶν ἀνδρῶν αυτὸς βασιλεὐς γενέσθαι. σὐ ών ἐθελήσεις αὐτίκα

μάλα προς ἄνδρας δέκα μάχεσθαι; καίτοι εἰ το πολιτι- κὐν ὐμῖν παν ἐστι τοιοsτο, οkν σὐ διαιρέεις, σέ γε τον ἐκείνων βασιλέα πρέπει προς το διπλήσιον ἀντιτάσσεσθαι κατὰ νόμους τοὐς υμετέρους. εἰ γὰρ ἐκείνων ἔκαστος

δέκα ἀνδρῶν τῆς στρατιῆς τῆς ἐμῆς αντάξιός ἐστι. σὲ δέ

184쪽

ἀν ὁ λόγος ὁ παρὰ σευ εἰρημένος. εἰ δὲ τοιουτοί τε ἐόντες καὶ μεγάθεα τοσουτοι, ἔσοι συ τε καὶ οῖ παρ' ἐμε φοιτῶσι Ἐλληνων ἐς λόγους, αυχέετε τοσοsτο, δρα, μη μάτην κόμπος ὁ λόγος ουτος ὁ εἰοημενος εἴη. ἐπεὶ φέρε ἴδω παντὶ τῶ οἰκότι ' κῶς ἀν ουναίατο χίλιοι η καὶ μυριοι η καὶ πεντακισμυριοι, ἐόντες γε ἐλευθεροι πάντες ομοίως καὶ μη υπ' ενὸς ἀρχόμενοι, στρατω τοσῶδε ἀντιστῆναι; ἐπεί τοι πλεῶνες περὶ ἔνα ἔκαστον γινόμεθα η χίλιοι ἐόντων ἐκείνων πέντε χιλιάδων. υπὀ μεν γὰρ ενὸς ἀρχόμενοι κατὰ τρόπον τον ἡμέτερον γενοίατ' ἀν δειμαίνοντες τοίτον καὶ παρὰ την ἐωυτῶν φύσιν ἀμείνονες, και λιεναναγκαζόμενοι μάστιγι ἐς πλεῶνας ἐλάσσονες ἐόντες, ἀνειμένοι δε ἐς τὸ ἐλευθερον ουκ ἀν ποιέοιεν τούτων ουδέτερα. δοκέω δὲ ἔγωγε καὶ ἀνισωθέντας πλήθεῖ χαλεπῶς ἄν ληνας Πέρσησι μουνοισι μάχεσθαι. αλλὰ παρ' ἡμῖν τοὐτο ἐστι, τὸ συ λέγεις, ἔστι γε μέντοι Ου πολλὸν, αλλὰ σπάνιον. εἰσὶ γὰρ Περσέων των ἐμῶν αἰχμοφόρωνοῖ ἐθελήσουσι Ἐλλήνων ἀνδράσι τρισὶ ὁμοs μάχεσθαι, των συ ἐὰν ἄπειρος πολλὰ φλυηρέεις. Προς ταυτα Aη- 10 μάρητος λέγει 's ὀ βασιλεs, ἀρχῆθεν ήπιστάμην, ἔτι ἀληθείη χρεόμενος οὐ φίλα τοι ἐρέω, συ δε ἐπεὶ ήνάγκασας

λέγειν των λόγων τοὐς ἀληθεστάτους, ἔλεγον τὰ κατήκοντα Σπαρτιήτῖσι. καίτοι ως ἐγὼ τυγχάνω τὰ ωsν τάδε ἐστοργῶς ἐκείνους, αυτὸς μάλιστα ἐξεπίστεαι, οι με τι- μην τε και γέρεα ἀπελόμενοι πατρωζα ἄπολίν τε και φυγάδα πεποιήκασι , πατὴρ δὲ ὁ σὸς υποδεξάμενος βίον τέ μοι καὶ οἶκον δέδωκε. ο- ῶν οἰκος ἐστι ἄνδρα τον σωφρονα ευνοιαν φαινομένην διωθέεσθαι, αλλὰ στέργειν μάλιστα. ἐγὼ δὲ οἴτε δέκα ἀνδράσι υπίσχομαι οἷός τε ε ται μάχεσθαι οὐτε δυοῖσι, ἐκών τε εἶναι Ουδ' ἄν μουνομαχέοιμι. εἰ δὲ ἀναγκαμ εχ ῆ μέγας τις ο ἐποτρυνων

185쪽

HERODOTI αγῶν, μαχοίμην αν πάντων ῆδιστα ενὶ τούτων τῶν αμδρων, οῖ Ἐλλήνων ἔκαστός φησι τριῶν ἄξιος εἶναι. ἀς δὲ και Λακεδαιμόνιοι κατὰ μεν ἔνα μαχόμενοι Ουδαμῶν εἰσὶ κακίονες ἀνδρῶν, ἁλέες δὲ ἄριστοι ἀνδρῶν απάντων. ἐλευθεροι γὰρ ἐόντες ου πάντα ἐλευθεροί εἰσι ' ἔπεστι γάρ σφι δεσπότης νόμος, τον υποδειμαίνουσι πολλῶ ἔτι μὰλλον, ἡ οἱ σοὶ σέ. ποιευσι γῶν τὰ ἀν ἐκεῖνος ἀνωγρ 'ανώγει δε τωυτὸ αἰεὶ, Ουκ ἐῶν φευγειν ουδὲν πλῆθος ανθρώπων εκ μάχης, ἀλλα μένοντας ἐν τn τάξι ἐπικρατέειν ἡ ἀπόλλυσθαι. σοὶ δε εἰ φαίνομαι ταυτα λέγων φλυηρέειν, τἄλλα σιγὰν ἐθέλω το λοιπὸν, νυν δε ἀναγκασθεὶς ἔλεξα. γένοιτο μέντοι κατὰ νόον τοι, βασιλευ.105 Ο μὲν δὴ ταυτα αμείψατο, Σέρξης δε ἐς γέλωτά τε ἔτρεψε καὶ Ουκ ἐποιήσατο Οργὴν ουδεμίαν, ἀλλ' ἡπίως αυτον ἀπεπέμψατο. τουτω δε ἐς λόγους ἐλθὼν Σέρξης

και υπαρχον ἐν τῶ Aoρίσκω τουτω καταστήσας Μασκάμην τον Μεγαδόστεω, τον δὲ υπὸ Θαρείου σταθέντα καταπαυσας ἐξήλαυνε τον στρατὸν διὰ τῆς Θρηλης ἐπὶ την 106 Ἐλλάδα. Κατέλιπε δὲ ἄνδρα τοιόνδε Μασκάμην γενόμεινον, τῶ μουνω Σέρξης δῶρα πέμπεσκε ώς ἀριστευοντι πάντων, μους κατέστησε αυτὸς ἡ Θαρεῖος υπάρχους,

πέμπε a-ἀνὰ παν ἔτος, ῶς δὲ καὶ Ἀρτοξέρξης ὁ Σέρξεω τοῖσι νασκαμείοισι ἐκγόνοισι. κατέστασαν γὰρ ἔτι πρότερον ταυτης τῆς ἐλάσιος υπαρχοι ἐν τῆ Θρηtan καὶ του Ἐλλησπόντου παντα . Ουτοι ἄν πάντες, οι τε ἐκ Θρηῖκης και του Ἐλλησπόντου, πλὴν του εν Θορίσκω υπὸ Ἐλλήνων υστερον ταυτης τῆς στρατηλασίης ἐξαιρέθησαν, τον δὲ ἐν Αορίσκω Μασκάμην ουδαμοί κω ἐδυνάσθησαν ἐξελεῖν πολλῶν πειρησαμένων. διὰ τομo δέ οἱ τὰ δῶρα I07 πέμπεται παρὰ του βασιλευοντος αἰεὶ ἐν Πέρσῖσι. Τῶν

δὲ ἐξαιρεθέντων -ὁ Ἐλλήνων ουδένα δασιλευς αρξης ἐνόμισε εἶναι ἄνδρα ἀγαθὸν, εἰ μη Βόγην μουνον τον ἐζ

186쪽

L. I B. VII. G Λ P. 104 - 109.

Nῶνος. τολον δὲ αἰνέων Ουκ ἐπαυετο, καὶ τοὐς περιεόντας αυτοῶ ἐν Πέρσρσι παῖδας ἐτίμα μάλιστα, ἐπει καὶ ἄξιος αἴνου μεγάλου ἐγένετο Βόγης, - επειδη ἐπολιο κέετο υπὸ Ἀθηναίων καὶ Κίμωνος τοs Μιλτιάδεω, παρεδναυτῶ υπόσπονδον ἐξελθεῖν καὶ νοστησαι ἐς την Ἀσίην, Ουκ ηθέλησε, μη δειλίη δόξειε περιεῖναι βασιλέι , ἀλλα διεκαρτέρεε ἐς τὸ ἔσχατον. ῶς δ' ουδὲν ἔτι φορβῆς ἐνην ἐν τῶ τε εἶ, συννήσας πυρην μεγάλην ἔσφαξε τὰ τέκνα καὶ την γυναῖκα καὶ τὰς παλλακὰς καὶ τοὐς οἰκέτας καὶ ἔπειτεν ἐσέβαλε ἐς τὰ πυρ, μετὰ δὲ ταλα τον χρυσὸν ἄπαντα τον ἐκ του ἄστεος καὶ τον ἄργυρον ἔσπειρε απὀτοs τείχεος ἐς τον Στρυμόνα. ποιήσας δὲ ταῶτα καὶ μυ- τὀν ἐπέβαλε ἐς τὸ πυρ. ουτω μεν ουτος δικαίως αἰνέεταιετι καὶ ἐς τόδε υπὁ Περσέων. Σέρξης δε ἐκ του Θορίσκου 108 ἐπορεύετο ἐπὶ την Ἐλλάδα, τοὐς δὲ αἰεὶ γινομένους ἐμ- ποδῶν συστρατεύεσθαι ηνάγκαζε. ἐδεδούλωτο γὰρ, ῶς καὶ πρότερόν μοι δεδήλωται, η μέχρι Θεσσαλίης πἀσα καιην υπὰ βασιλέα δασμοφόρος Μεγαβάζου τε καταστρεψαμένου καὶ υστερον Μαρδονίου. παραμείβετο δὲ πορευόμενος ἐκ Θορίσκου πρῶτα μὲν τὰ Σαμοθρηῖκια τείχεα, τῶν ἐσχάτη πεπόλισται προς εσπέρην πόλις, τη ουνομά ἐστι Μεσαμβρίη. ἔχεται δε ταυτης Θασίων πόλις Στρύμη, διὰ δέ σφεων ras μέσου Λίσσος ποταμὸς διαρρέει, δε τότε Ουκ ἀντέσχε τὸ υδωρ παρέχων τῶ Σέρξεω στρατῶ, ἀλλ' ἐπέλιπε. η δε χώρη αυτη πάλαι μὲν ἐκαλέετο Γαλλαγη, νυν δὲ Βριαντικη, ἔστι μέντοι τῶ δικαιοτάτω τῶν λόγων καὶ αυτη Κικόνων. Θιαβὰς δε του Λίσσου ποταμos τὸ IMρέεθρον ἀπεξηρασμένου πόλις Ἐλληνίδας τάσδε παραμείβετο, Μαρώνειαν, Θίκαιαν, ' βδηρα. ταυτας τε δηπαρεξηῖε και κατὰ ταυτας λίμνας οὐνομαστὰς τάσδε, Μαρωνείης μὲν μεταξὐ καὶ Στρύμης κειμένην Υσμαρίδα, κα- τὰ δὲ Θίκαιαν Βιστονίδα, ἐς την ποταμοὶ δύο ἐσιεῖσι το

187쪽

Η Ε R O D O T Iυδωρ, Παυός τε καὶ Κόμψατος. κατὰ δὲ ' βδηρα λίμνην μεν οὐδεμίαν ἐουσαν οὐνομαστὴν παραμείψατο Σέρξης, ποταμὸν δε Νέστον ρέοντα ἐς θάλασσαν. μετὰ δε ταύτας τὰς χωρας ἰων τὰς ἡπειρώτιδας πόλις παρήι ε, των ἐν μιθλίμνη ἐουσα τυγχάνει ἄσεὶ τριήκοντα σταδίων μάλιστάκη την περίοδον, ἰχθυώδης τε καὶ κάρτα αλμυρή. ταυτην τὰ υποζύγια μουνα ἀρδόμενα ἀνεξήρηνε. τη δὲ πόλι ταυτη ουνομά ἐστι Πίστυρος. ταυτας μὲν δη τὰς πόλις τὰς παραθαλασσίας τε καὶ Ἐλληνίδας ἐξ ευωνυμου χει- 110 ρὸς ἀπέργων παρεξήῖε, ἔθνεα δὲ Θρηῖκων, δι ἄν τῆς χώρης οδὸν ἐποιέετο, τοσάδε, Παῖτοι, Κίκονες, Βίστονες,

Σαπαῖοι, Θερσαῖοι, -ωνοὶ, Σάτραι. τούτων οἱ μὲν παρὰ θάλασσαν κατοικημένοι ἐν τῆσι νηυσὶ ειποντο, οἱ δεαυτῶν την μεσόγαιαν οἰκέοντες καταλεχθέντες τε -

εμευ, πλὴν Σατρέων οἱ ἄλλοι πάντες πεζῆ ἀναγκαζόμε-

III νοι ειποντο. Σάτραι-ουδενός κω ἀνθρώπων υπήκοοι

ἐγένοντο, ὁσον ημεῖς ἴδμεν, αλλὰ διατελευσι τὰ μέχρι ἐμευ αἰεὶ ἐόντες ἐλεύθεροι μοsνοι Θρηῖκων. οἰκέουσί τε γὰρ οὐρεα υψηλὰ, ἴδησί τε παντοίζοι καὶ χιόνι συνηρεφέα, και εἰσὶ τὰ πολέμια ἄκροι, ουτοι, οῖ του Λιονύσου τὸ μαντήων εἰσι ἐκτημένοι. τὸ δὲ μαντήων τοὐτο ἐστὶ μὲν ἐπὶ των Ουρέων των υψηλοτατων, Βησσοὶ δε των Σατρέων εἰσὶ οἱ προφητεύοντες του ἱροs, πρόμαντις δὲ ἡ χρέουσα κατά περ ἐν Θελφοῖσι, καὶ ουδὲν ποικιλώτε-I12 ρον. Παραμειψάμενος δὲ ὁ Σέρξης την εἰρημένην δεύτερα τούτων παραμείβετο τείχεα τὰ Πιέρων, των ἐνὶ Φάγρης εστὶ ουνομα καὶ ἐτέρω Πέργαμος. ταύτη μὲν δὴ παρ' αυ- τὰ τὰ τείχεα την οδὸν ἐποιέετο, ἐκ δεξιῆς χειρὸς τὸ Πάγγαιον ουρος ἀπέργων, ἐὸν μέγα τε .καὶ υψηλὸν, ἐν τω χρύσεά τε καὶ ἀργύρεα ἔνι μέταλλα, τὰ νέμονται Πίερές 113 τε καὶ 'οδόμαντοι και μάλιστα Σάτραι, υπεροικέοντας δὲ τὸ Πάγγαιον προς βορέεω ανέμου Παίονας Θόβηράς τε

188쪽

LIB. VII. CAP. 109 - 116.

καὶ Παιόπλας παρεξιὼν η προς έσπέρην, ἐς ο ἀπίκετο ἐπὶ ποταμόν τε Στρυμόνα καὶ πόλιν 'μόνα, τῆς ἔτι ζωὸς ων ῆρχε Βόγης, του περ ολθω πρότερον τούτων λόγον

ἐποιεύμην. ἡ δὲ γῆ αυτη ἡ περὶ τὸ Πάγγαιον ουρος κα-

λεεται Φυλλὶς, κατατείνουσα τα μὲν προς ἐσπέρην επὶ ποταμὸν Ἀγγίτην ἐκδιδόντα ἐς τον Στρυμόνα, τα δε προς μεσαμβρίην τείνουσα ἐς αυτὸν τον Στρυμόνα, ἐς τον οἱ μάγοι ἐκαλλιρέοντο σφάζοντες Ἀπους λευκούς. Φαρμα- 114κεύσαντες δὲ ταυτα ἐς τον ποταμὸν και ἄλλα πολλὰ προς τουτοισι ἐν Γννέα ὁδοῖσι τῆσι ψωνῶν ἐπορεύοντο κατὰ τὰς γεφυρας τον Στρυμόνα ευρόντες ἐζευγμένον. Ἐννέα δὲ ο&ὐς πυνθανόμενοι τον χῶρον τομον καλέεσθαι τοσουτους εν αυτῶ παῖδάς τε καὶ παρθένους ανδρῶν τωνεπιχωρίων ζώοντας κατώρυσσον. Περσικὰν δὲ τὸ ζώοντας κατορύσσειν, ἐπεὶ και υμηστριν την Σέρξεω γυναῖκα πυνθάνομαι γηράσασαν δὶς επτὰ Περσέων παῖδας ἐόντων ἐπιφανέων ανδρῶν υπὲρ εωυτῆς τῶ υπὸ γην λεγ μένω εἶναι θεῶ ἀντιχαρίζεσθαι κατορύσσουσαν. Ως δὲ 115 ἀπδ τοs Στρυμόνος ἐπορευετο ὁ στρατὸς, ἐνθαυτα προς ἡλίου δυσμέων ἐστὶ αἰγιαλὸς, ἐν τῶ οἰκημένην ' ργιλον πόλιν Ελλάδα παρεξήῖε. αυτη δὲ και ἡ κατυπερθε ταυτης καλέεται Βισαλτίη. ἐνθευτεν δὲ κόλπον τον ἐπὶ Πο-

σι χυ ἐξ αριστερῆς χειρὸς ἔχων ηra διὰ Συλέος πεδίου

καλεομένου, Στάγειρον πόλιν Ἐλλάδα παραμειβόμενος, καὶ ἀπίκετο ἐς υκανθον, ἄμα αγόμενος τούτων εκαστον των ἐθνέων καὶ τῶν περὶ τὸ Πάγγαιον ουρος οἰκεόντων, ομοίως καὶ τῶν πρότερον κατέλεξα, τους μὲν παρὰ θάλασσαν ἔχων οἰκημένους ἐν νηυσὶ στρατευομένους, τους

δ' υπὲρ θαλάσσης πεζὴ επομένους. την δὲ οδὸν ταύτην, τῆ βασιλεῶς Σέρξης τὸν στρατὸν ῆλασε, ουτε συγχέουσι Θρήῖκες οὐτ' ἐπισπείρουσι, σέβονταί τε μεγάλως τὸ μέχριεμευ. Ῥὶς δὲ ἄρα ἐς τὴν ' κανθον ἀπίκετο, ξεινίην τε ὁ II6

189쪽

HERODOTI Πέρσης τοῖσι 'Λκανθίοισι προεῖπε καὶ ἐδωρήσατό σφεας ἐσθῆτι Μηδικῆ, ἐπαίνεέ τε ορέων αυτοὐς προθύμους ἐόν- III τας ἐς τον πόλεμον καὶ τὸ δρυγμα ἀκούων. 'Aκάνθω

δὲ ἐόντος Σερξεω συνηνεικε υπὸ νούσου ἀποθανεῖν τον ἐπεστεῶτα τῆς διώρυχος 'Αρταχαίην, δόκιμον ἐόντα παρὰ Σέρξη καὶ γενος 'Aχαιμενίδην, μεγάθεῖ τε μέγιστον ἐόντα Περσέων απὸ γὰρ πέντε πηχέων βασιληων ἀπολειπε τέσσερας δακτύλους) φωνέοντά τε μέγιστον αν-

θρώπων, ῶστε Σερξεα συμφορὴν ποιησάμενον μεγάλην ἐξενεῖκαί τε αυτὀν κάλλιστα καὶ θάψαι ' ἐτυμβοχόεε δεπῶσα ἡ στρατιή. τούτω δε τῶ 'Αρταχαίη θύουσι Mκάνθιοι ἐκ θεοπροπίου ως ῆρω μουνομάζοντες τὰ οἴνομα. βασιλεὐς μεν δὴ Σέρξης ἀπολομενου 'Αρταχαίεω ἐποιέετο 118 συμφορὴν, οἱ δὲ υποδεκόμενοι Ἐλλήνων την στρατιὴν

καὶ δειπνίζοντες Σέρξεα ἐς παν κακοs ἀπίκατο ουτω, ῶστε ἀνάστατοι ἐκ των οἰκίων ἐγίνοντο, ὁκου γε Θασίοισι υπερ των ἐν τῆ ήπείρω πολίων των σφετέρων δεξαμένοισι την Σέρξεω στρατιὴν καὶ δειπνίσασι Ἀντίπατρος o υργέος ἀραιρημένος, των ἀστῶν ἀνὴρ δόκιμος

ὁμοῖα τῶ μάλιστα, ἀπέδεξε ἐς τὰ δεῖπνον τετρακόσια τά- 119 λαντα αργυρίου τετελεσμένα. 'nς-παραπλησίως καὶ ἐν τῆσι ἄλλησι πόλισι οι ἐπεστεῶτες ἀπεδείκνυσαν τον λ γον. τὰ γὰρ δεῖπνον τοιόνδε τι ἐγένετο, οἷα ἐκ πολλοί χρόνου προειρημένον καὶ περὶ πολλos ποιεύμενον ' του-το μὲν, ῶς ἐπύθοντο τάχιστα των κηρύκων των περιαγγελλόντων, δασάμενοι σῖτον ἐν τῆσι πόλισι οἱ ἀστοι ἄλευρά τε και ἄλφιτα ἐποίευν πάντες ἐπὶ μῆνας συχνοὐς, τομο δε κτήνεα σιτεύεσκον ἐξευρίσκοντες τιμῆς τὰ κάλλιστα, ἔτρεφόν τε ὁρνιθας χερσαίους καὶ λιμναίους εν τε οἰκήμασι καὶ λάκκοισι, ἐς ὐποδοχὰς τοs στρατου, τομοδὲ χρύσεά τε καὶ αργυρεα ποτήρια τε καὶ κρητῆρας ἐπομευντο, καὶ τὰ ἄλλα, ὁσα ἐπὶ τράπεζαν τίθεται, πάντα.

190쪽

ταλα μὲν αυτῶ τε βασιλέr καὶ τοῖσι ὁμοσίτοισι μετ' ἐκείνου ἐπεποίητο, τῆ δε ἄλλη στρατιῆ τὰ ἐς φορβὴν μουνατασσόμενα. ὁκως δε ἀπίκοιτο ἡ στρατιὴ, σκηνὴ μεν ἔσκε πεπηγυῖα λοιμη, ἐς την αυτὸς σταθμὸν ποιεέσκετο α ξης, η δὲ αλλη στρατιὴ ἔσκε υπαίθριος. ώς δε δείπνου

γίνοιτο ῶρη, οἱ μεν δεκόμενοι εχεσκον πόνον, οἱ δὲ ὁκως . πλησθέντες νυκτα αυτos ἀγάγοιεν, τy ὐστερα4 την τε σκηνὴν ἀνασπάσαντες καὶ τὰ ἔπιπλα πάντα λαβόντες ου- τω ἀπελαύνεσκον, λείποντες Ουδὲν, ἀλλα φερόμενοι.

Μεγακρέοντος ἀνδρὸς Ἀβδηρίτεω ἔπος ευ εἰρη- 120 μένον ἐγένετο, δς συνεβουλευσε 'Aβδηρίτησι πανδημεὶ αυτοὐς και γυναῖκας ἐλθόντας ἐς τὰ σφέτερα ἱρὰ Τ ζεσθαι

ἱκέτας των θεῶν, παραιτεομένους και τὰ λοιπόν σφι ἀπαμύνειν τω- ἐπιόντων κακῶν τὰ ημίσεα, των τε παροιχομενων ἔχειν σφι μεγάλην χάριν, ἔτι βασιλευς αρξης Ου δὶς ἐκάστης ἡμέρης ἐνόμισε σῖτον αἱρέεσθαι ' παρέχειν γὰρ ἄν ωβδηρίτησι, εἰ καὶ ἄριστον προείρητο ὁμοῖα τῶδείπνω παρασκευάζειν, η μη υπομένειν Σέρξεα ἐπιόντα ηκαταμείναντας κάκιστα πάντων ἀνθρώπων διατριβῆναι οἱ μὲν δη πιεζόμενοι δμως τὸ ἐπιτασσόμενον ἐπ- UI τέλεον, αρξης δὲ ἐκ της 'Aκάνθου ἐντειλάμενος τοῖσι στρατηγοῖσι τον ναυτικὀν στρατὸν υπομένειν ἐν Θέρμη ἀπῆκε απ' ἐωυτου τὰς νέας πορευεσθαι, Θέρμη δὲ τη ἐν τῶ Θερμαίω κόλπω οἰκημένy, απ' ης καὶ ὁ κόλπος ουτος την επωνυμίην ἔχει ' ταυτη γὰρ ἐπυνθάνετο συντομώτατον εἶναι ' μέχρι μὲν γὰρ υκάνθου ωδε τεταγμένος ὁ στρατὰς ἐκ χορίσκου την Mὀν ἐποιέετο ' τρεῖς μοίρας ο έρξης δασάμενος πάντα τον πεζὸν στρατὀH μίαν αυτέων ἔταξε παρὰ θάλασσαν ἰέναι ὁμου τω ναυτικF ' ταπι-της μὲν δη ἐστρατηγεον Μαρδόνιός τε καὶ Μασίστης, θέρη δὲ τεταγμένη ηῖε τοs στρατου τριτημυρ g την μεσόγαιαν, τῆς ἐστρατηγεον Tριτανταίχμης τε ημὶ Γέργις,