Herodoti Historiarum libri 9. curavit Henr. Rudolph Dietsch

211쪽

ωδε πάραλον Ἐλληνων στρατὸν πλεῖστον εἴημεν ἐκτημένοι, εἰ Συρηκοσίοισι ἐόντες Ἀθηναῖοι συγχωρήσομεν της ἡγεμονίης, ἀρχαιότατον μεν ἔθνος παρεχόμενοι, μουνοι, δε ἐόντες ου μετανάσται Ἐλλήνων, των καὶ πιμηρος oἐποποιὸς ἄνδρα ἄριστον ἔφησε ἐς Ἱλιον ἀπικέσθαι τάξαι τε καὶ διακοσμῆσαι στρατόν. oυτω 0υκ μειδος ἡμῖν ἐστὶ 162 ουδὲν λέγειν ταυτα. 'Aμείβετο Γέλων τοισίδε mPνε Ἀθηναῖε, υμεῖς οἴκατε τους μὲν ἄρχοντας ἔχειν, τους δὲ ἀρξομένους Ουκ ἔξειν. ἐπεὶ τοίνυν ουδὲν υπιέντες ἔχειν τὸ παν ἐθέλετε, ουκ αν φθάνοιτε την ταχίστην ὀπίσω

απαλλασσόμενοι καὶ ἀγγέλλοντες τῆ Ἐλλάδι, ἔτι ἐκ τos ἐνιαυτου τὸ ωρ αυτῆ ἐξαραίρηται. Ουτος δὲ ὁ νόος τουδετου μματος, τὰ ἐθέλει λέγειν ' δῆλα γὰρ, ως ἐν τῶ ἐν-αυτῶ ἐστὶ τὰ ωρ δοκιμώτατον, τῆς δὲ των Ελλήνων

στρατιῆς την ἐωυτου στρατιήν. στερισκομένην ἄν την Ἐλλάδα τῆς έωυτου συμμαχίης εἴκαζε ώς εἰ τὸ ωρ ἐκ του ενιαυτos ἐξαραιρημενον εχ. I63 οι μὲν δη των Ἐλλήνων ἄγγελοι τοσαυτα τῶ I λωνι χρηματισάμενοι ἀπέπλωον, Γέλων δὲ προς ταυταδείσας μὲν περὶ τοῖσι Ἐλλησι, μη ου μνωνται τον βάρβαρον υπερβαλέσθαι, δεινὰν δὲ καὶ Ουκ ἀνασχετὸν ποι σάμενος ἐλθὼν ἐς Πελοπόννησον ἄρχεσθαι υπὀ Λακεδαιμονίων ἐὼν Σικελίης τύραννος, ταυτην μὲν την Οαν ἡμέλησε, ὁ δὲ ἄλλης εἴχετο ' ἐπείτε γὰρ τάχιστα ἐπυθετο τον Πέρσην διαβεβηκότα τον Ἐλλήσποντον, πέμπει πεντηκοντέροισι τρισὶ Κάδμον τον Σκυθεω ἄνδρα Κῶον ἐς

Θελφοὐς, ἔχοντα χρήματα πολλὰ καὶ φιλίους λόγους, καραδοκήσοντα την μάχην τῆ πεσέεται, καὶ ἐν μὲν ὁ βάρβαρος νικα, τά τε χρήματα αυτω διδόναι και γῆν τε καὶ

ὐδωρ των ἄρχει ὁ Γέλων, ἐν δὲ οἱ Ἐλληνες, ὀπίσω ἀπά-

164 γειν. V δὲ Κάδμος ουτος πρότερον τούτων παραδεξά-

212쪽

LI B. VII. O A P. 161 - 166. 193μ-ος παρὰ πατρὸς την τυραννίδα μων ευ βεβηκυῖαν,εκών τε εἶναι καὶ δεινου ἐπιόντος ουδενὸς, ἀλλ' ακὀ δικαιοσυνης, ἐς μέσον μοιοι καταθεὶς την αρχην οἴχετο ἐς Σικελίην, ἔνθα μετὰ Σαμίων ἔσχε τε καὶ κατοίκησε πόλιν Ζάγκλην την ἐς Μεσσηνην μεταβαλοsσαν τὸ Ου- νομα. τουτον δ' ὁ Γέλων τον Κάδμον και τοιούτω τρόπs ἀπικόμενον διὰ δικαιοσύνην, την οἱ αυτὰς αλλην συνή- δεε ἐο6σαν, ἔπεμπε, ος ἐπὶ τοῖσι ἄλλοισι δικαίοισι τοῖσι ἐξ εωυτos ἐργασμένοισι καὶ τόδε Ουκ ἐλάχιστον τούτων

ἐλίπετο ' κρατήσας γὰρ μεγάλων χρημάτων, των οἱ Γέλων ἐπετράπετο, παρεὸν κατασχέσθαι Ουκ ἡθέλησε, ἀλλ' ἐπεὶ οἱ Ἐλληνες ἐπεκράτησαν τsi ναυμαχίη καὶ Σέρξης οἰχωκεε απελαυνων, και δη καὶ ἐκεῖνος ἀπίκετο ἐς την Σικελίην ἄπαντα τὰ χρηματα ἄγων. Λέγεται δε καὶ τάδε 165 υπὸ των ἐν Σικελίη οἰκημένων, ως ομως καὶ μέλλων ἄρχεσθαι υπὸ Λακεδαιμονίων ὁ Γέλων ἐβοήθησε ῖν τοῖσι Ἐλλησι, εἰ μη υπὸ Θήρωνος του Αἰνησι μου 'Aκραγαντίνων μουνάρχου ἐξελαθεὶς ἐξ Ἱμέρης Πριλλος ὁ Κρινίππου τύραννος ἐὼν Ἱμέρης ἐπηγε - αυτὸν τον χρόνον τομον Φοινίκων καὶ Λιβύων καὶ Uηρων κάὶ Λιγύων καὶ Ἐλισύκων καὶ Σαρδονιων καὶ Κυρνίων τριηκοντα .μυριάδας καὶ στρατηγὸν αυτῶν ' ίλκαν τον υννωνος,

Καρχηδονίων ἐόντα βασιλέα, κατὰ ξεινίην τε την μυτου ὁ Τηριλλος ἀναγνωσας, καὶ μάλιστα διὰ την 'Aναξιλεωτos Κρητίνεω προθυμίην , ος 'Pηγίου ἐὼν τύραννος τὰ εωυτοs τέκνα δους ὁμηρους Ῥμίλκα ἐπηγε ἐπὶ την Σικελίην τιμωρέων τω πενθερω. 'ρίλλου γὰρ εἶχε θυγατέρα Ἀναξίλεως, τη ουνομα ην Κυδίππη. ουτω δη Ουκοἷόν τε γενόμενον βοηθέειν τον Γέλωνα τοῖσι Ἐλλησι

ἀποπέμπειν ἐς Θελφους τὰ χρήματα. Προς δὲ καὶ τάδε 166 λέγουσι, λ συνέβη τῆς αυτῆς ἡμέρης ἔν τε τη Σικελίη

Γέλωνα καὶ Θήρωνα νικῆν Ἀμίλκαν τον Καρχηδόνιον καὶ

213쪽

HERODOTI ἐν Σαλαμῖνι τοὐς Ελληνας τον Πέρσην. τον δε Ῥμίλκαν Καρχηδόνιον ἐόντα προς πατρὸς, μητρόθεν δὲ Συρηκμσιον, βασιλεύσαντά τε κατ' ἀνδραγαθίην Καρχηδονίων,

ῶς ἡ συμβολή τε ἐγίνετο καὶ ῶς ἔσσουτο τῆ μάχη, ἀφανισθῆναι πυνθάνομαι ' ουτε γὰρ ζώοντα Ουτε ἀποθα -

νόντα φανῆναι Ουδαμοs γης ' τὸ παν γὰρ ἐπεξελθεῖν δι- 167 ζήμενον Γέλωνα. 'Mτι δὲ υπ' αυτῶν Καρχηδονίων ὁδε

ὁ λόγος λεγόμενος, οἰκότι χρεομένων, λ οἱ μεν βάρβαροι τοῖσι Ελλησι ἐν τη Σικελίη ἐμάχοντο εξ ἡοὐς ἀρξάμενοι μέχρι δείλης ὀψίης ἐπὶ τοσουτο γὰρ λέγεται ελκυ-

σαι την σύστασιν , ὁ δὲ Ἀμίλκας ἐν τουτω τῶ χρόνω μέ-νων ἐν τῶ στρατοπέδp ἐθυετο καὶ ἐκαλλιρέετο ἐπὶ πυρῆς μεγάλης 'σώματα ὁλα καταγίζων, ἰδὼν δε τροπην τῶνέωυτου γινομένην, ώς ἔτυχε ἐπισπένδων τοῖσι ἱροῖσι, ἁσεέωυτον ἐς τὸ πυρ ' ουτω δὴ κατακαυθέντα ἀφανισθῆναι. ἀφανισθέντι δὲ Ἀμίλκα τρόπω εἴτε τοιουτω, ώς Φοίνικες λέγουσι, εἴτε ετέρω, ώς Συρηκόσιοι, fΚαρχηδόνιοι J τολομέν οἱ θυουσι, τοsτο δὲ μνηματα ἐποίησαν ἐν πάσῖσι τῆσι πόλισι τῶν ἀποικίδων, ἐν αυτῆ τε μέγιστον Καρχηδόνι. N μὲν απὰ Σικελίης τοσαυτα. 168 Κερκυραῖοι δε τάδε υποκρινάμενοι τοῖσι ἀγγέλοισι τοιάδε ἐποίησαν ' καὶ γὰρ τούτους παρελάμβανον οἱ αυτοὶ or περ καὶ ἐς Σικελίην ἀπίκατο, λέγοντες τοὐς αυτοὐς λόγους τοὐς καὶ προς Γέλωνα ἔλεγον. οἱ δὲ παραυτίκα μὲν υπίσχοντο πέμψειν τε καὶ αμυνέειν, φράζοντες, ώς

Ου σφι περιοπτέη ἐστι η Ἐλλὰς ἀπολλυμένη ῆν γὰρ σφαλῆ, σφεῖς γε ουδὲν ἄλλο η δουλευσουσι τy πρώτη τῶν ημερέων , αλλὰ τιμωρητέον εἴη ἐς τὸ δυνατώτατον. κρίναντο μὲν ουτω ευπρόσωπα, ἐπεὶ δὲ ἔδεε βοηθέειν, ἄλλα νοεsντες ἐπλήρωσαν νέας εξήκοντα, μόγις δὲ ἀναχθέντες προσέμιξαν τη Πελοποννήσω, καὶ περὶ Πυλον καὶ δείναρον γης τῆς Λακεδαιμονίων ἀνεκώχευον τὰς

214쪽

L I B. VII. C A P. 166 - 170.

vέας, καραδοκέοντες καὶ θυτοι του πόλεμον τῆ πεσέεται, ἀελπτ έοντες μὲν τους Ἐλληνας υπερβαλέεσθαι, δοκέοντες δὲ τὸν Πέρσην κατακρατήσαντα πολλὸν ἄρξειν πάσης της Ἐλλάδος. ἐποίευν ων ἐπίτηδες, ἴνα ἔχωσι προς τον Πέρσην λέγειν τοιάδε ' βασιλευ, ημεῖς παραλαμβανόντων των Ἐλμνων ἡμέας ἐς τον πόλεμον τομον ἔχοντες δυναμιν -κ ἐλαχίστην ουδὲ νέας ἐλαχίστας παρασχόντες αν, αλλὰ πλείστας μετά γε Ἀθηναίους, ουκ ήθελήσαμέντοι ἀντιοsσθαι Ουδέ τι ἀποθυμιον ποιῆσαι. Τοιαυτα λέγοντες οπιζον πλεον τι των ἄλλων οἴσεσθαι ' τά περ ἀνκαὶ ἐγένετο, λ ἐμοὶ δοκέει. προς δὲ τους Ελληνάς σφι σκῆψις ἐπεποίητο, τη περ δη καὶ ἐχρήσαντο ' αἰτιωμένων γὰρ των Ἐλληνων, ὁτι Ουκ ἐβοηθεον, ἔφασαν πληρῶσαι

μὲν εξηκοντα τριηρεας. υπο δὲ ἐτησιέων ανέμων υπε βαλέει, Μαλέην Ουκ οἱοί τε γενέσθαι ' ουτω ουκ ἀπικέσθαι ἐς Σαλαμῖνα, καὶ ουδεμιῆ κακότητι λειφθῆναι τῆς ναυμαχίης. ουτοι μὲν ουτω διεκρουσαντο τοὐς Ἐλληνας.

Κρῆτες δὲ, ἐπεί τέ σφεας παρελάμβανον οἱ ἐπὶ του- 169τοισι ταχθέντες Ἐλλήνων, ἐποίησαν τοιόνδε ' πέμψαντες κοινὴ θεοπρόπους ἐς Θελφους τον θεὸν ἐπειρώτων, εἴ σφι ἄμεινον γίνεται τιμωρέουσι τῆ Ἐλλάδι. ἡ δὲ Πυθίη υπεκρίνατο ' D νήπιοι, ἐπιμέμφεσθε, ὁσα υμῖν ἐκ των Μενέλεω τιμωρημάτων Μίνως ἔπεμψε μηνίων δακρυματα, ἔτι οἱ μὲν ου συνεξεπρήξαντο αυτω τον ἐν Καμικῶθάνατον γενόμενον, υμεῖς δὲ ἐκείνοισι την ἐκ Σπάρτης ἀρπασθεῖσαν υπ' ἀνδρὸς βαρβάρου γυναῖκα. Tαυτα οἱ Κρῆτες ώς ἀπενειχθέντα ρκουσαν, ἔσχοντο τῆς τιμωρίης.Λέγεται γὰρ Μίνων κατὰ ζήτησιν Θαιδάλου ἀπικόμενον 170 ἐς Σικανίην, την νυν Σικελίην καλευμένην, ἀποθανεῖν βιαίω θανάτω. ἀνὰ δὲ χρόνον Κρῆτας θεου σφέας ἐποτρυναντος, πάντας πλὴν Πολιχνιτέων τε καὶ Πραισίων, στόλω μεγάλω ἐς Σικανίην πολυορκέειν ἐπ'

215쪽

ετεα πέντε πόλιν Καμικον, την κατ' ἐμὲ Ἀκραγαντῖνοι ἐνέμοντο. τέλος δὲ οὐ δυναμένους ουτε έλεῖν ουτε παρα- μένειν λιμῶ συνεστεῶτας, ἀπολιπόντας οἴχεσθαι. ῶς

κατὰ Ἀπυγίην γενέσθαι πλώοντας, υπολαβόντα σφέας χειμῶνα μέγαν ἐκβαλεῖν ἐς την γην, συναραχθέντων δὲ τῶν πλοίων ουδεμίαν γάρ σφι ἔτι κομιδὴν ἐς Κρήτην φαίνεσθαι , ἐνθαsτα 'Τρίην πόλιν κτίσαντας καταμεῖναί τε καὶ μεταβαλόντας αντὶ μεν Κρητῶν γενέσθαι Ἀπυγας Μεσσαπίους, ἀντὶ δὲ του εἶναι νησιώτας ἡπειρώτας. απὸ δὲ 'Τρίης πόλιος τὰς ἄλλας οἰκίσαι, τὰς δη Ἀραντῖνοι χρόνω ὐστερον πολλῶ ἐξανιστάντες προσέπταισαν μεγάλως, ῶστε φόνος Ἐλληνικος μέγιστος ουτος δη ἐγένετο

πάντων τῶν ημεῖς ῖδμεν, αυτῶν τε Ἀραντίνων καὶ P. γίνων, οῖ υπὸ Μικυθου του χοίρου αναγκαζόμενοι τῶναστῶν καὶ ἀπικόμενοι τιμωροὶ Ἀραντίνοισι ἀπέθανον τρισχίλιοι ουτω ' αυτῶν δὲ Ἀραντίνων ουκ ἐπῆν ἀριθμός. ο δὲ Μίκυθος, οἰκέτης ἐὼν Ἀναξίλεω, ἐπίτροπος Ῥηγίου κατελέλειπτο, ουτος ος περ ἐκπεσὼν ἐκ Ῥηγίου καὶ Tεγέην, την 'Αρκάδων οἰκησας ἀνέθηκε ἐν ' λυμαίρI71 τους πολλοὐς ανδριάντας. πιλα τα μεν καταφγίνους τε καὶ Ἀραντίνους του λόγου μοι παρενθήκη γέγονε. ἐς δὲ την Κρήτην ἐρημωθεῖσαν, - λέγουσι Πραίσιοι, ἐσοικίζεσθαι αλλους τε ἀνθρώπους καὶ μάλιστα Ἐλληνας, τρίτη δε γενεῆ μετὰ Μίνων τελευτήσαντα γενέσθαι τὰ ωῖκὰ, εν, τοῖσι οὐ φλαυροτάτους φαίνεσθαι ἐόντας Κρῆτας τιμωρο- Μενέλεω. ἀντὶ τουτων δέ σφι ἀπονοστήσασι ἐκ Ποίης λιμόν τε κα ὶ λοιμὸν γενέσθαι καὶ α τοῖσι καὶ τοῖσι προβάτοισι, ἔστε τὰ δεύτερον ἐρημωθείσης Κρήτης μετὰ τῶν υπολοίπων τρίτους αυτὴν νυν ν μεσθαι Κρῆτας. ἡ μὲν δὴ Πυθίη υπομνήσασα ταυτα ἔσχε βουλομένους τιμωρέειν τοῖσὶ Ελλησι.172 Θεσσαλοὶ δὲ υπὀ ἀναγκαίης τὰ πρῶτον ἐμήδισαν, ώς

216쪽

διέδεξαν, ἔτι ου σφι ῆνδανε τὰ οἱ Ἀλευάδαι ἐμηχανέοντο. ἐπεί τε γὰρ ἐπύθοντο τάχιστα μέλλοντα διαβαίνειντον Πέρσην ἐς την Mρώπην, πέμπουσι ἐς τ- υθμὸν αγγέλους. ἐν δε τῶ υθμῶ ησαν ἡλισμένοι πρόβουλοι τῆς Ἐλλάδος ἀραιρημένοι απὸ των πολίων των τὰ ἀμείνω φρονεουσέων περὶ την Ἐλλάδα. ἀπικόμενοι δὲ ἐπὶ το τους τῶν Θεσσαλῶν οἱ αγγελοι ἔλεγον ' 'Ἀνδρες Ἐλληνες, δέει φυλάσσεσθαι την ἐσβολὴν την Οὐλυμπικὴν, ἴνα Θεσσαλίη τε καὶ ἡ σύμπασα η Ἐλλὰς ἐν σκέπη του πολέμου. ημεῖς μέν νυν λογοί εἰμεν συμφυλάσσειν, πέμ-

στειν δὲ χρὴ καὶ ὐμέας στρατιὴν πολλὸν, ῶς εἰ μη πέμψετε, ἐπίστασθε ἡμέας ὁμολογησειν τῶ Πέρσy ου γάρ

τοι προκατημένους τοσουτο προ τῆς ἄλλης Ἐλλάδος μου- νους προ υμέων δέει ἀπολέσθαι. βοηθέειν δὲ Ου βουλόμμενοι ἀναγκαίην ἡμῖν οὐδεμίαν οωί τέ ἐστε προσφέρειν 'oυδαμὰ γὰρ ἀδυνασίης ἀνάγκη κρέσσων ἔφυ. ημεῖς δὲ

πειρησόμεθα αυτοί τινα σωτηρίην μηχανεόμενοι. Tαμα ἔλεγον οἱ Θεσσαλοί. οἱ δὲ Ἐλληνες προς ταὐτα ἐβουλευ- 173σαντο ἐς Θεσσαλίην πέμπειν κατὰ θάλασσαν πεζον στρα-

τὀν φυλάξοντα την ἐσβολήν. ώς δε συνελέχθη ὁ στρατὸς, ἔπλωε δι' Ευρίπου. ἀπικόμενος δὲ τῆς Ἀχαιίης ἐς πιον, ἀποβὰς ἐπορευετο ἐς Θεσσαλίην, τὰς νέας αὐτos καταλιαμ, καὶὶ ἀπίκετο ἐς τὰ Τέμπεα ἐς την ἐσβολὴν, ῆ περαπὰ Μακεδονίης τῆς κάτω ἐς Θεσσαλίην φέρει παρὰ Πηνειὸν ποταμὸν, μεταξὐ δε Ουλυμπου τε Ουρεος ἐόντα καὶ τῆς πισσης. ἐνθαυτα ἐστρατοπεδευοντο των Ἐλλήνων κατὰ μυρίους ὁπλτται συλλεγέντες, καί σφι προσῆν ἡ των Θεσσαλῶν Ἀπος. ἐστρατήγεε δὲ Λακεδαιμονίων

μὲν Εὐαίνετος ὁ Καρήνου ἐκ των πολεμάρχων ἀραιρημένος, γένεος μέντοι ἐὼν ου τos βασιληχυ, Ἀθηναίων δὲ Θεμιστοκλέης ὁ Νεοκλέος. Ἐμειναν δὲ ὀλίγας ημέρας ἐμαυτα ἀπικόμενοι γὰρ ἄγγελοι παρὰ Ἀλεξάνδρου του

217쪽

υπὸ του στρατου του ἐπιόντος, σημαίνοντες τὀ πλῆθος τῆς στρατιῆς καὶ τὰς νεας. ως δε ουτοί σφι ταυτα συνεβουλευον χρηστὰ γὰρ ἐδόκεον συμβουλευειν, καί σφιευνοος ἐφαίνετο ἐὼν ὁ Μακεδών , ἐπείθοντο. δοκέειν δεμοι, ἀρρωδίη ἡν τὸ πεῖθον, ώς ἐπυθοντο καὶ αλλην ἐουσαν εσβολὴν ἐς Θεσσαλους κατὰ την ἄνω Μακεδονίην, διὰ Περραιβῶν κατὰ Γόννον πόλιν, τῆ περ δὴ καὶ ἐσμ

βαλε ἡ στρατιὴ ἡ Σέρξεω. καταβάντες δὲ οἱ Ἐλληνες ἐπὶ

I7ν τὰς νέας ὀπίσω ἐπορευοντο ἐς τον χυθμόν. Aυτη ἐγένετο ἡ ἐς Θεσσαλίην στρατηχ βασιλέος τε μέλλοντος διαβαίνειν ἐς την Eυρώπην ἐκ τῆς Ἀσίης καὶ ἐοντος ξδη ἐυ' υδω. Θεσσαλοὶ δὲ ἐρημωθέντες συμμάχων, ουτωδὴ ἐμήδισαν προθυμως ουδ' ἔτι ἐνδοιαστῶς, .ῶστε ἐν τοῖσι πρήγμασι ἐφαίνοντο βασιλέr ἄνδρες ἐόντες χρησι

μώτατοι.

175 Οι δε Ἐλληνες ἐπεί τε ἀπίκατο ἐς τον 'Dθμὸν, ἐβουλευοντο προς τὰ λεχθέντα ἐξ Ἀλεξάνδρου, τῆ τε στήσονται τον πόλεμον καὶ ἐν οῖοισι χώροισι. ἡ νικῶσα δὲ γνώμη ἐγένετο την ἐν Θερμοπυλησι ἐσβολὴν φυλάξαι. στειν τέρη γὰρ ἐφαίνετο ἐουσα τῆς ἐς Θεσσαλίην καὶ μία, ἀγχωτέρη τε τῆς μυτῶν. την δὲ ατραπὸν, δι ῆν ῆλωσαν οἱ ἀλόντες Ἐλλήνων ἐν Θερμοπυλvσι, ουδὲ ρδεσαν ἐουσαν πρότερον ῆπερ ἀπικόμενοι ἐς Θερμοπυλας μυθοντο 'ηχινίων. ταυτην ἄν ἐβουλευσαντο φυλάσσοντες την ἐσβολὴν μη παριέναι ἐς την Ελλάδα τον βάρβαρον, τονδε ναυτικὸν στρατὸν πλώειν γῆς τῆς Ἱστιαιήτιδος ἐπὶ Ἀρτεμίσιον. ταυτα γὰρ ἀγχου τε ἀλλήλων ἐστὶ, ῶστε

πυνθάνεσθαι τὰ κατ' εκατέρους ἐόντα, οι τε χῶροι Ου- 176 τω ἔχουσι ' Tosτο μὲν, τὸ Αρτεμίσιον, ἐκ του πελάγεος του Θρηrκίου ἐξ εὐρέος συνάγεται ἐς στεινὸν ἐόντα τον

218쪽

OB. VII. CAP. 173 - 177.

πόρον τον μεταξὐ νήσου τε Σκιάθου καὶ ηπείρου Μαγνησίης ' ἐκ δὲ του στεινos τῆς Εὐβοίης ήδη το 'Αρτεμίσιον δέκεται αἰγιαλὸς, ἐν δὲ Αρτέμιδος ἱρόν. ἡ δὲ αυ διὰ 'η- χωος ἔσοδος ἐς την 'Eλλάδα ἐστὶ, τῆ στεινοτάτη, ἡμίπλεθρον. ου μέντοι κατὰ τos γ' ἐστὶ το στεινότατον τῆς χώρης τῆς ἄλλης, ἀλλ' ἔμπροσθέ τε Θερμοπυλέων καὶ ἔπισθε, κατά τε Ἀλπηνοὐς ἔπισθε ἐόντας Asσα αμα- ξιτος μουνη, και ἔμπροσθε κατὰ Φοίνικα ποταμὸν ἀγχοs Ἀνθηλῆς πόλιος αμαξιτὸς ἄλλη μουνη. των δὲ Θερμοπυλέων τὰ μὲν προς εσπέρης ουρος ἄβατόν τε καὶ ἀπόκρημνον, υφηλὰν, ἀνατεῖνον ἐς την Οἴτην, τὸ δὲ προς 'την ήῶ τῆς o&s θάλασσα υποδέκεται καὶ τενάγεα. ἔστι δὲ ἐν τῆ ἐσόδφ ταυτη θερμὰ λουτρὰ, τὰ πιτρους καλέουσι οἱ ἐπιχωριοι, καὶ βωμὸς ιδρυται φακλέος ἐπ' αὐτοῖσι. ἐδέδμητο δὲ τεῖχος κατὰ ταύτας τὰς ἐσβολὰς, καὶ τό γε παλαιὸν πύλαι ἐπῆσαν. ἔδειμαν δὲ Φωκέες τὸ τεPχος δείσαντες, ἐπεὶ Θεσσαλοὶ ἐλθον ἐκ Θεσπρωτῶν οἰκήσοντες γῆν την Αἰολίδα, την περ νυν ἐκτέαται. ἄτε δὴ πειρωμένων των Θεσσαλῶν καταστρέφεσθαί σφεας τομο προε- φυλάξαντο οἱ Φωκέες, καὶ τὸ υδιορ τὸ θερμὰν τότε ἐπῆκαν επὶ την ἔσοδον, ως αν χαραδρωθείη ὁ παν μηχανώμενοι, οκως μη σφι ἐσβάλοιεν οἱ Θεσσαλοὶ ἐπὶ την χώρην. τὸ μέν νυν τεῖχος τὸ ἀρχαῖον ἐκ παλαιοs τε ἐδέδμητο, καὶ τὸ πλέον αυτοs ῆδη υπὸ χρόνου ἐκέετο. τοῖσι δὲ αὐτις ὀρθώσασι ἔδουε ταυτη ἀπαμυνειν απὸ τῆς Ελλάδος τον βάρβαρον. κώμη δέ ἐστι ἀγχοτάτω τῆς odos, Ἀλπηνοὶ ουνομα ' ἐκ ταυτης δὲ ἐπισιτιεῖσθαι ἐλογίζοντο 0 Ἐλληνες. Οἱ μέν νυν χῶροι Ουτοι τοῖσι Ελλησι εἶναι I77 ἐφαίνοντο ἐπιτήδεοι. ἄπαντα γὰρ προσκεψάμενοι καὶ ἐπιλογισθέντες, ἔτι -τε πλήθεr ἔξουσι χρῆσθαι οἱ βάρ- ωροι οἴτε Ἀπω, ταυτη σφι ἔδοξε δέκεσθαι τον ἐπιόντα ἐπὶ την Ἐλλάδα. ως δi ἐαυθοντο τον Πέρσην ἐόντα ἐν

219쪽

200 HERODOTI Πιερίη, διαλυθεντες ἐκ τοs υθμου ἐστρατεύοντο αυτῶν οἱ μεν ἐς Θερμοπύλας πεζῆ, αλλοι δὲ κατὰ θάλασσαν ἐκ ' Ἀρτεμίσιον. 178 Οι μὲν δὴ Ἐλληνες κατὰ τάχος ἐβοήθεον διαταχθεν- τες, Θελφοὶ δ' ἐν τούτφ τῶ χρόνω ἐχρηστηριάζοντο τῶ θεῶ υπερ μυτῶν καὶ τῆς Ἐλλάδος καταρρωδηκότες, καί σφι ἐχρήσθη ἀνέμοισι ευχεσθαι ' μεγάλους γὰρ τούτους ἔσεσθαι τῆ Ἐλλάδι συμμάχους. Λελφοὶ δὲ δεξάμενοι τὀuαν Γον πρῶτα μὲν Ἐλλήνων τοῖσι βουλομενοισι εἶναι ἐλευθέροισι ἐξήγγειλαν τὰ χρησθεντα αυτοῖσι, καί σφι δεινῶς καταρρωδέουσι τον βάρβαρον ἐξαγγείλαντες χάριν ἀθάνατον κατέθεντο ' μετὰ δὲ ταυτα οἱ Βελφοὶ τοῖσι ἀνεμοισι βωμόν τε ἀπεδεξαν ἐν Θυδ, τῆ περ τῆς Κηφι- σου θυγατρὸς Θυίης το τέμενός ἐστι, ἐπ' ἐς και ὁ χῶρος οὐτος την ἐπωνυμίην ἔχει, καὶ θυσίησί σφεας μετήχαν. Θελφοὶ μεν νυν κατὰ τὸ χρηστήριον ἔτι καὶ νυν τοὐς ἀνεμους ἱλάσκονται. 179 'o AE ναυτικὸς Σερξεω στρατὸς ὁρμεόμενος ἐκ Θερμης πόλιος παρέβαλε νηυσὶ τῆσι ἄριστα πλωosσῖσι δεκα ἰθυ Σκιάθου, ἔνθα ἐσαν προφυλάσσουσαι νέες τρεῖς Ἐλληνίδες, Ποιζηνίη τε καὶ Αἰγιναίη και Ἀττική. προχόντες δὲ ούτοι τὰς νέας τῶν βαρβάρων ἐς φυγὴν ἄρμησαν. 180 'ν μὲν δὴ 'οιζηνίην, τῆς ῆρχε Πρηξινος, αὐτίκα αλ

ρέουσι ἐπισπόμενοι οἱ βάρβαροι. καὶ ἔπειτεν τῶν ἐπιβατέων αυτῆς τον καλλιστεύοντα ἀγαγόντες ἐπὶ τὴν πρω- ρην τῆς νεὸς ἔσφαξαν, διαδέξιον ποιεύμενοι τον εἱλον τῶν Ἐλλήνων πρῶτον καὶ κάλλιστον. τῶ δὲ σφαγιασθέντι τούτω ουνομα ἐν Λέων ' τάχα δ' ἄν τι καὶ του οὐνόμα- 381 τος ἐπαύροιτο. ἡ δὲ Αἰγιναίη, τῆς ἐτριηράρχεε Ἀσωνίδης, καί τινά σφι θόρυβον παρεσχε Πυθέω τοὐ Σσχενόου ἐπιβατεύοντος, ἀνδρὸς ἀρίστου γενομενου ταύτην τὴν

ἡμερην, δς, ἐπειδὴ ἡ νηsς ἡλίσκετος ἐς τoseo ἀντεῖχε

220쪽

LI B. VII. U A P. 177 - 184.

μαχόμενος, ἐς ο κατεκρεουργήθη ἄπας. ῶς δὲ πεσὼν Ουκἀπέθανε, ἀλλ' ἡν ἔμπνοος, οἱ Πέρσαι, οι περ ἐπεβάτευον

ἐπὶ των νεῶν, δι αρετην την ἐκείνου περιποιῆσαί μιν περὶ πλείστου ἐποιήσαντο, σμυρνησί τε ἰώμενοι τὰ ἔλκεα καὶ σινδόνος βυσσίνης τελαμῶσι κατειλίσσοντες. καί μιν, ῶς ὀπίσω ἀπίκοντο ἐς τὸ εωυτῶν στρατόπεδον, ἐπεδείκνυσαν ἐκπαγλεόμενοι πάση τη στρατιῆ, περιέποντες ευ ' Οἰς δὲ ἄλλους, τους ἔλαβον ἐν τη νηὶ ταυτΓ, περιεῖπονῶς ανδράποδα. Αἱ μὲν δη δυο των νεῶν ουτω ἐχειρώ- 182

θησαν, η δὲ τρίτη, τῆς ἐτριηράρχεε Φόρμος ἀνηρ Ἀθηναῖος , φευγουσα ἐξοκέλλει ἐς τὰς ἐμβολὰς τοs Πηνειos, καὶ του μὲν σκάφεος ἐκράτησαν οἱ βάρβαροι, των δὲ ἀνδρῶν ου. ῶς γὰρ δη τάχιστα ἐπώκειλαν την νέα οἱ Ἀθηναῖοι, ἀποθορόντες κατὰ Θεσσαλίην πορευόμενοι ἐκομίσθησαν ἐς Ἀθήνας. -υτα οἱ Ελληνες es ἐπ' Ἀρτεμισίω στρατοπεδευόμενοι πυνθάνονται παρὰ πυρσῶν ἐκ Σκιάθου. πυθόμενοι δὲ καὶ καταρρωδήσαντες απ4 του

Ἀρτεμισίου μετωρμίζοντο ἐς πιλκίδα, φυλάξοντες μὲν τον Eυριπον, λείποντες δὲ ημεροσκόπους περὶ τὰ ωφηλὰ τῆς Eυβοίης. T--δέκα νεῶν τῶν βαρβάρων τρεις IMἐπήλασαν περὶ τὸ ερμα τὸ μεταξὐ ἐὸν Σκιάθου τε καὶ Μαγνησίης, καλεόμενον δὲ Μυρμηκα. ἐμαυτα οἱ βάρβαροι ἐπειδὴ στήλην λίθου ἐπέθηκαν κομίσαντες ἐπὶ ἀερμα, ὁρμηθέντες αυτοι ἐκ Θέρμης, ῶς σφι τὸ ἐμποδῶν ἐγεγόνεε καθαρὰν, ἐπέπλωον πάσησι τῆσι νηυσὶ, ἔνδεκα ημέρας παρέντες μετὰ την βασιλέος ἐξέλασιν ἐκ Θέρμης.τὀ δὲ ἔρμα σφι κατηγήσατο ἐὸν ἐν πόρω μάλιστα Πάμμων Σκυριος. πανημερὼν δὲ πλώοντες οἱ βάρβαροι ἐξα- νυουσι τῆς Μαγνησίης χώρης ἐπὶ Σηπιάδα τε καὶ τον

αἰγιαλὸν τον μεταξὐ Κασθαναίης τε πόλιος ἐόντα κώ . Σηπιάδος ακτῆς. Μέχρι μέν νυν τούτου του χώρου καὶ Θερμοπυλέων re