Herodoti Historiarum libri 9. curavit Henr. Rudolph Dietsch

251쪽

HERODOTI λῶ δ' ἔτι πλευνες νέες τε τῶν βαρβάρων καὶ ἄνδρες. Oυτω δε ἀγωνιζόμενοι διέστησαν χωρὶς εκάτεροι. 17 μ ταυτη τὴ ναυμαχίη Αἰγύπτιοι μεν τῶν Σέρξεω στρατιωτέων ἡρωτευσαν, οῖ ἄλλα τε εργα μεγάλα ἀπεδεξαντο καὶ νέας αυτοῖσι ἀνδράσι εIλον Ἐλληνίδας πέντε. τῶν δὲ Ἐλληνων κατὰ ταυτην την ἡμέρην ἡρίστευσαν Ἀθηναῖοι, καὶ Ἀθηναίων Κ ειvίης ὁ Ἀλκιβιάδεω, ος δαπάνην οἰκη ν παρεχόμενος εστρατευετο ἀνδράσι τε διηκοσίοισι καὶ οἰκηχ νηῖ. 18 Nς δε διέστησαν ἄσμενοι εκάτεροι, ες ὁρμον ῆπείγοντο. Οἱ δὲ Ελληνες ῶς διακριθέντες ἐκ τῆς ναυμαχίης ἀπηλλάχθησαν, τῶν μεν νεκρῶν καὶ τῶν ναυηγίων ἐπεκράτεον, τρηχέως δε περιεφθέντες καὶ ουκ ῆκιστα - - ναῖοι , τῶν αἱ ἡμίσεαι τῶν νεῶν τετρωμέναι ῆσαν, δρη-

19 σμὸν δὴ ἐβουλευοντο ἔσω ἐς την Ἐλλάδα μω δε λαβὼν ο Θεμιστοκλέης, ῶς εἰ ἀπορραγείη απὸ του βαρβάρου τότε γωνικὰν φειον καὶ τὸ Καρικὸν, οἷοί τε εἴησαν τῶν λοιπῶν κατυπερθε γενέσθαι, ἐλαυνόντων τῶν βοέων πρόβατα ἐπὶ την θάλασσαν, ταυτη συλλέξας τοὐς στρωτποὐς ἔλεγε σφι, ῶς δοκέοι ἔχειν τινὰ παλάμην, τῆ ἐλπίζοι τῶν βασιλέος συμμάχων ἀποστήσειν τοὐς ἀρίστους. ταυτα μεν νυν ἐς τοσουτο παρεγυμνου, ἐπὶ δε τοῖσι κατήκουσι πρήγμασι τάδε ποιητέα εἶναι σφι ἔλεγε ' τῶν τε προβάτων τῶν Εὐβοῖκῶν ὁσα τις ἐθέλοι καταθύειν κρω- σον γὰρ εἶναι την στρατιὴν ἔχειν ῆ τοῖς πολεμίους), παραινεέ τε προειπεῖν τοῖσι μυτῶν ἔκάστους πυρ ἀνακαίειν ' κομιδῆς δὲ πέρι την λην αὐτῶ μελήσειν ῶστε ἀσινέας ἀπικέσθαι ἐς την Ελλάδα. ταυτα ρρεσέ σφι ποιέειν καιαὐτίκα πυρ ἀνακαυσάμενοι ἐτράποντο προς τὰ πρόβατα. 20 οἰ γὰρ Eυβοέες παραχρησάμενοι τον Βάκιδος χρησμὸνώς ουδὲν λέγοντα, ο υτε τι ἐξεκομίσαντο ουδὲν Οἴτε προεσάξαντο ώς παρεσομένου σφι πολέμου, περιπετέα τε

252쪽

LIB. VIII. UAP. 16 - 22.

ἐποιήσαντο σφίσι αὐτοῖσι τὰ πρήγματα. Βάκιδι γὰρ ωδε ἔχει περὶ τουτων ὁ χρησμός Φράζεο, βαρβαρόφωνος ἄταν ζυγὸν εἰς ἀλα βάλλη Βύβλινον, Eυβοίης ἀπέχειν πολυμηκάδας αἶγας.

τουτοισι δε ουδὲν τοῖσι επεσι χρησαμένοισι ἐν τοῖσι τότε παρεοῶσί τε καὶ προσδοκίμοισι κακοῖσι παρην σφι συμ-

φορύ χρῆσθαι προς τὰ μέγιστα. Οἱ μεν δη ταλα ἔπρη 21σον, παρῆν δὲ ὁ ἐκ Πηχῖνος κατάσκοπος. ην μεν γὰρ

ἐπ' 'Αρτεμισίω κατάσκοπος Πολυας, γενος 'Aντικυρευς, τῶ προσετετακτο, καὶ εἶχε πλοῖον κατηρες λοῖμον, εἰ παλήσειε ὁ ναυτικὸς στρατὀς, σημαίνειν τοῖσι ἐν Θερμοπυλρσι Asσι ' ως δ' αὐτως ην 'Aβρώνιχος ο Λυσικλέος Αθηναῖος καὶ παρὰ Λεωνίδη ἐτοῖμος τοῖσι ἐπ' 'Αρτεμισίω Asσι αγγέλλειν τριηκοντέρω, ην τι καταλαμβάνst νεώτερον τον πεζόν. ουτος ων ὁ 'Aβρωνιχος ἀπικόμενός σφι ἐσημαινε τὰ γεγονότα περὶ Λεωνίδην και τον στρατὀν αυ-τos. οἱ δὲ ως ἐπυθοντο ταυτα, ουκέτι ἐς ἀναβολὰς ἐποι-εῶντο την ἀποχωρησιν, ἐκομίζοντο δε ώς ἔκαστοι ἐτάχθησαν, Κορίνθιοι πρῶτοι, Γστατοι δὲ Ἀθηναῖοι. θη- 22 ναίων δὲ νέας τὰς ἄριστα πλωούσας ἐπιλεξάμενος Θεμιστοκλέης ἐπορεύετο περὶ τὰ πότιμα υδατα, ἐντάμνων ἐν τοῖσι λίθοισι γράμματα, τὰ 'γωνες ἐπελθόντες τη ὐστερα- η μωρ ἐπὶ τὀ 'Αρτεμίσιον ἐπελέξαντο. τὰ δὲ γράμματα τάδε ἔλεγε ' 'Ἀνδρες 'γωνες, ου ποιέετε δίκαια ἐπὶ τοὐς πατέρας στρατευόμενοι καὶ την Ελλάδα καταδουλούμενοι. αλλὰ μάλιστα μεν προς ημέων γίνεσθε εἰ δὲ υμῖν ἐστὶ τοὐτο μη δυνατὸν ποιθσαι, υμεῖς δὲ ετι καὶ νsν ἐκ τos μέσου ημῖν ἔζεσθε καὶ αυτοὶ, καὶ των Καρῶν δέεσθε τὰ αυτὰ υμῖν ποιέειw εἰ δὲ μηδέτερον τούτων οἷόν τε γίνεσθαι, αλλ' ὐπ' ἀναγκαίης μέζονος κατέζευχθεη ωστε ἀπίστασθαι, υμεῖς γε ἐν τῶ ἔργω, μεαν συμμίσγωμεν, ἐθελοκακέετε, μεμνημένοι ἔτι απ ημέων γε-

253쪽

HERODOTI γόνατε καὶ ὁτι αρχῆθεν ἡ ἔχθρη προς τον βάρβαρον ἀπυμέων ἡμῖν γέγονε. Θεμιστοκλέης δε ταsτα ἔγραψε, δοκέειν ἐμοὶ, ἐπ ἀμφότερα νοέων, λα ἡ λαθόντα τὰ γράμματα βασιλέα Ιωνας ποιηση μεταβαλεῖν καὶ γενέσθαι προς εωυτων, η ἐπεί τε ἀνενειχθῆ καὶ διαβληθῆ προς Σέρξεα, απίστους ποιησἴ τους Ιωνας καὶ των ναυμα- 23 χιέων αυτοὐς ἀπόσχη. Θεμιστοκλέης μεν ταυτα ἐνέγραψε, τοῖσι-βαρβάροισι αὐτίκα μετὰ ταυτα πλοίω ηλθε ἀνὴρ Ἱστιαιεὐς ἀγγέλλων τον δρησμὸν τον απ' 'Αρτεμισίουτων Ἐλλήνων. οἱ δ' υπ' ἀπιστίης τον μὲν ἀγγέλλοντα εἶχον ἐν φυλακη, νέας δὲ ταχέας ἀπέστειλαν προκατοψ μένας. ἀπαγγειλάντων δὲ τούτων τὰ ην, οἴτω δη ἄμα. ἡλω σκιδναμένω πῆσα η στρατιὴ ἔπλωε ἁλης ἐπὶ το Ἀρτεμίσιον. ἐπισχόντες δε ἐν τούτω τω χώρω μέχρι μέσου ἡμερης, τὸ απὸ τούτου ἔπλωον ἐς Ἱστίαιαν. ἀπικόμενοι δὲ την πόλιν ἔσχον τῶν Ἱστιαιέων, καὶ τῆς Ελλοπίης μοίρης, γης δὲ τῆς Ἱστιαιήτιδος τὰς παραθαλασσίας κώμας 24 πάσας ἐπέδραμον. Ἐνδαῶτα δὲ τούτων ἐόντων Σέρξης

λοιμασάμενος τὰ περὶ τους νεκροὐς ἔπεμπρ ἐς τον ναυτικὸν στρατὸν κήρυκα ' προετοιμάσατο δὲ τάδε ' ὁσοι τos

στρατοs του εωυτου ἐσαν νεκροὶ ἐν Θερμοπύλησι ῆσαν δὲ και δύο μυριάδες , υπολιπόμενος τούτων ώς χιλίους, τοὐς λοιποὐς τάφρους ὀρυξαμενος ἔθαψε, φυλλάδα τε ἐπιβαλὼν καὶ γην ἐπαμησάμενος, ῖνα μη ὀφθείησαν υπὸ τοs ναυτικοῶ στρατοs. ώς δὲ διέβη ἐς την Ἱστίαιαν ὁ κῆρυξ, σύλλογον ποιησάμενος παντὸς τοs στρατοπέδου ἔλεγε τάδε 'Ἀνδρες σύμμαχοι, βασιλεἰς Σέρξης τω βουλομένω υμεων παραδιδοῖ ἐκλιπόντα την τάξιν καὶ ἐλθόντα θηήσασθαι, ὁκως μάχεται προς τοὐς ἀνοήτους των ἀνθρώπων, οῖ ῆλπισαν την βασιλέος δύναμιν υπε α βαλέεσθαι. rasin ἐπαγγειλαμένου, μετὰ ταμα οὐδενἐγίνετο πλοίων σπανιώτερον. ουτω πολλοὶ μελον θλ-

254쪽

LIB. Vm. O A P. 22 - 27.

σασθαι. διαπεροιωθέντες δὲ ἐθηεsντο διεξιόντες τοὐς νεκρους ' πάντες ήπιστέατο τους κειμένους εἶναι πάντας Λακεδαιμονίους και Θεσπιέας, ὁρέοντες και τοὐς ε

λωτας. ου μὲν οὐδ' ἐλάνθανε τοὐς διαβεβηκότας Σέρξης ταλα πρήξας περὶ τοῖς νεκροὐς τοὐς εω-os καὶ γὰρ δη καὶ γελοῖον ἐν ' των μεν χίλιοι ἐφαίνοντο νεκροὶ κελμενοι, οἱ δε πάντες ἐκέατο ἁλέες συγκεκομισμένοι ἐς τἀυτὸ χωρίον, τέσσερες χιλιάδες. ταυτην μεν την ἡμέρην προς θέην ἐτράποντο, τη δ' υστεραίη οἱ μεν ἀπέπλωον

ἐς Ἱστίαιαν ἐπὶ τὰς νέας, οἱ δε ἀμφὶ Ξέρξεα ἐς ὁδὸω ἄρ-

μέατο. υκον δέ σφι αυτόμολοι ανδρες ἀπ' Ἀρκαδίης ὀλί- 26γοι τινὲς, βίου τε δεόμενοι καὶ ἐνεργοὶ βουλόμενοι εἶναι. ἄγοντες δὲ τούτους ἐς ὀψιν την βασιλέος ἐπυνθάνοντο οἱ Πέρσαι περὶ των Ἐλλήνων τὰ ποιέοιεν ' εἷς δέ τις προπάντων ην ο εἰρωτέων αυτοὐς ταsτα. οἱ δέ σφι ἔλεγον, ῶς υλύμπια ἄγοιεν καὶ θεωρέοιεν αγῶνα γυμνικὸν καὶ ἱππικόν. ὁ δὲ ἐπείρετο, ο τι τὸ ἄεθλον εἴη σφι κείμενον, περὶ ἔτευ αγωνίζονται ' οἱ δ' εἶπον τῆς ἐλαίης τον διδόμενον στέφανον. ἐνθαλα εἴπας γνωμην γενναιοτάτην

ιτανταίχμης ὁ Ἀρταβάνου δειλίην ωφλε προς βασιλέος. πυνθανόμενος γὰρ τὸ ἄεθλον ἐὸν στέφανον, ἀλλ' ου χρήματα, οὐτεήνέσχετο σιγῶν εἶπέ τε ἐς πάντας τάδε Παπαὶ, Μαρδόνιε, κοίους ἐπ' ἄνδρας ἡγαγες μαχεσομένους ἡμέας, 6ῖ ου περὶ χρημάτων τον αγῶνα ποιεsνται. αλλὰ περὶ αρετῆς. νύτω μὲν δὴ ταὐτα εἴρητο, ἐν δὲ τῶ 27 διὰ μέσου χρόνω, ἐπεί τε τὀ ἐν Θερμοπύλyσι τρῶμα ἐγεγόνεε, αὐτίκα Θεσσαλοὶ πέμπουσι κήρυκα ἐς Φωκέας, ἄτεσφι ἐνέχοντες αἰεὶ χόλον, απὸ δὲ τοs ὐστάτου τρώματος καὶ τὼ κάρτα. ἐσβαλόντες γὰρ πανστρατιὴ αυτοί τε οἱ Θεσσαλοὶ καὶ οἱ σύμμαχοι αυτῶν ἐς τοὐς Φωκέας οὐ πολλοῖσι ἔτεσι πρότερον ταύτης τῆς βασιλέος στρατηλασίης ἐσσωθησαν υπὰ τῶν Φωκέων καὶ περιέφθησαν τρηχέως.

255쪽

HERODOTI ἐπεί τε γὰρ κατειλήθησαν ἐς τον Παρνησον οἱ Φωκim ἔχοντες μάντιν Τελλίην τὸν 'πιεῖον, ἐμαυτα ὁ Ἀλλίης ολος σοφίζεται αὐτοῖσι τοιόνδε ' γυψώσας ἄνδρας εξακοσίους των Φωκέων τοὐς ἀρίστους, αυτούς τε τούτους και τα οπλα αυτῶν, νυκτὸς ἐπεθήκατο τοῖσι Θεσσαλοῖσα, προείπας αὐτοῖσι, τον αν μη λευκανθίζοντα ιδωνται, τομον κτείνειν. τούτους ων αῖ τε φυλακαὶ των Θεσσαλῶν πρῶται ἰδοsσαι ἐφοβήθησαν, δόξασαι αλλο τι εἶναι τέρας, καὶ μετὰ τὰς φυλακας αυτη η στρατιὴ ουτω ωστε

τετρακισχιλίων κρατῆσαι νεκρῶν καὶ ασπίδων Φωκέας,των τὰς μὲν ἡμισέας ἐς 'Ἀβας ἀνέθεσαν, τὰς-ἐς Λελφούς ' η δὲ δεκάτη ἐγένετο τῶν χρημάτων ἐκ ταύτης τῆς

μάχης οἱ μεγάλοι ανδριάντες οἱ περὶ τον τρίποδα συνεστεῶτες ἔμπροσθε του νηοs του ἐν Θελφοῖσι, καὶ ἔτεροι 28 τοιομοι ἐνυβησι ἀνακέαται. Ἀῶτα μέν νυν τον πεων ἐργάσαντο τῶν Θεσσαλῶν οἱ Φωκέες, πολιορκέοντας εω- τοὐς, ἐσβαλοsσαν δὲ ἐς την χώρην την Ἀπον αυτῶν ελυμήναντο ἀνηκέστως. ἐν γὰρ τῆ ἐσβολῆ, ῆ ἐστι κατὰ Ῥάμπολιν, ἐν ταύτη τάφρον μεγάλην ὀρυξαντες αμφορέας κεινους ἐς αυτὴν κατέθηκαν, χο δὲ ἐπιφορήσαντες καὶομοιωσαντες τῶ ἄλλω χώρω ἐδέκοντο τους Θεσσαλους ἐσβάλλοντας. οἱ δὲ, ῶς ἀναρπασόμενοι τοὐς Φωκεας, νερόμενοι ἐσέπεσον ἐς τοὐς αμφορέας. ἐνθαsτα οἱ Ἀποι τὰ 29 σκέλεα διεφθάρησαν. Tούτων δη σφι ἀμφοτέρων ἔχοντες ἔγκοτον οι Θεσσαλοὶ πέμψαντες κήρυκα ήγόρευον τάδε Ω Φωκέες, εδη τι μὰλλον γνωσιμαχέετε μη εἶναι ὁμοῖοι ἡμῖν. πρόσθε τε γὰρ ἐν τοῖσι Ἐλλησι, ὁσον χρόνον ἐκεῖνα ημῖν ῆνδανε, πλέον αἰεί κοτε υμέων ἐφερόμεθα, νsν τε παρὰ τῶ βαρβάρω τοσουτο δυνάμεθα, ῶστε ἐπ' ἡμῖν ἐστι τῆς γῆς τε ἐστερῆσθαι καὶ προς ήνδραποδίσθαι Ῥέας ' ημεῖς μέντοι το παν ἔχοντες ου μνησικα κέομεν, ἀλλ' ἡμῖν γενέσθω ἀντ αὐτῶν πεντήκοντα τά-

256쪽

λαντα αργυρίου, καὶ υμω υποδεκόμεθα τὰ ἐπιόντα ἐπὶ την χώρην ἀποτρέψειν. υτά σφι επηγγελλοντο οἱ Θεσ- ωσαλοί. οἱ γὰρ Φωκέες μολοι των ταυτη ἀνθρώπων οὐκεμήδιζον, κατ' αλλο μεν οὐδὲν, ῶς εγῶ συμβαλλόμενος ευρίσκω, κατὰ δε το ἔχθος το Θεσσαλῶν ' εἰ δὲ Θεσσαλοὶ τὰ 'Eλληνων αὐξον, ώς ἐμοὶ δοκέειν, εμήδιζον ἄν οἱ Φωκέες. ταsτα ἐπαγγελλομένων Θεσσαλῶν Ουτε δώσειν ἔφασαν χρήματα παρέχειν τέ σφι Θεσσαλοῖσι ομοίως μηδίζειν, εἰ ἄλλως βουλοίατο ' ἀλλ' oυκ ἔσεσθαι ἐκόντες εἶναι, προδόται τῆς Ἐλλάδος. ρπειδὴ ἀνηνείχθησαν 3Iogτοι οἱ λόγοι, ουτω δὴ οἱ Θεσσαλοὶ κεχολωμένοι τοῖσι Φωκευσι ἐγένοντο ηγεμόνες τω βαρβάρω τῆς ο&s. ἐκ

μεν δὴ τῆς 'ηχινίης ἐς τὴν Θωρίδα ἐσέβαλον. τῆς γὰρ

Αωρίδος χώρης ποδεὼν στεινὸς ταύτη κατατείνει, ῶς τριήκοντα σταδίων μάλιστα κη εὐρος, κείμενος μεταξὐτῆς τε Μηλίδος και τῆς Φωκίδος χώρης, ῆ περ ἡν το παλαιον Θρυοπίς ἡ δε χώρη αὐτη ἐστι μητρόπολις Αωριέων των ἐν Πελοποννήσω. ταυτην ῶν τὴν Λωρίδα γῆν οὐκ ἐσίναντο ἐσβαλόντες οἱ βάρβαροι ἐμήδιζόν τε γὰρ και οὐκ ἐδόκεε Θεσσαλοῖσι. Mς δε ἐκ τῆς Αωρίδος si τὴν 32 Φωκίδα ἐσέβαλον, αυτοὐς μεν τοὐς Φωκέας οὐκ αἱρέουσι. οἱ μεν γὰρ των Φωκέων ἐς τὰ ἄκρα τos Παρνησου ἀνέβησαν ἔστι δε καὶ ἐπιτηδέη δέξασθαι ὁμιλου τοs Παρνησοs ἡ κορυφὴ, κατὰ Νέωνα πόλιν κειμενη επ' εωυτῆς, Tιθορέα οὐνομα αὐτῆ, ἐς τὴν δὴ ἀνηνείκαντο και αὐτοὶ ἀνέβησαν , οἱ δε πλευνες αὐτῶν ἐς τοὐς υζόλας Λοκροῶς

ἐξεκομίσαντο, δε υμφισσαν πόλιν τὴν υπὲρ του μισαίου πεδίου οἰκεομένην. οἱ δε βάρβαροι τὴν χώρην π σαν ἐπίδραμον τὴν Φωκίδα Θεσσαλοὶ γὰρ ουτω ηγοντον στρατόπι ὁκόσα δε ἐπέσχον, πάντα ἐπέφλεγον καὶ κειρον, και ἐς τὰς πόλις ἐνιέντες πυρ καὶ ἐς τα ἱρά. Π 33 ρεπόμενοι γὰρ ταύτn παρὰ τον Κηφισὰν ποταμον ἐδηλ

257쪽

HERODOTI ουν πάντα, καὶ κατὰ μὲν ἔκαυσαν Αρυμὸν πόλιν, κατὰ δὲ Xαράδρην καὶ Ἐρωχον καὶ Τεθρώνιον καὶ ' φίκαιαν καὶ Νέωνα καὶ Πεδιέας καὶ Πιτέας καὶ Ελάτειαν καὶ Τάμπολιν καὶ Παραποταμίους και υβας, ενθα ἡν ἱρὸν

ωπόλλωνος πλουσιον, θησαυροῖσί τε καὶ ἀναθημασι πολ- λοῖοι κατεσκευασμένον ' ην δὲ καὶ τότε και νυν ἐστὶ χρηστήριον αὐτόθι ' καὶ τουτο τὀ ἱρὸν συλήσαντες ἐνέπρησαν. καί τινας διώκοντες εIλον των Φωκέων προς τοῖσιουρεσι, καὶ γυναῖκας τινας διέφθειραν μισγόμενοι υπὀ3 πλήθεος. Παραποταμίους δε παραμειβόμενοι οι βάρβαροι ἀπίκοντο ἐς Πανοπέας. ἐνθεμεν δε ῆδη διακοινομένη η στρατιὴ αυτῶν ἐσχίζετο. τὸ μὲν πλεῖστον και δυνατώτατον τοs στρατου ἄμα αυτω Σέρξη πορευόμενον

ἐπ' 'Aθήνας ἐσέβαλε ἐς Βοιωτους, ἐς γην την 'Oρχομερονίων. Βοιωτῶν δε παν τὸ πλῆθος ἐμήδιζε, τὰς δὲ πόλις αυτῶν ἄνδρες Μακεδόνες διατεταγμἔνοι ἔσωζον, υπὸ Ἀλεξάνδρου ἀποπεμφθέντες. ἔσωζον δὲ τηδε, βουλόμενοι δῆλον ποιέειν Σέρξη , ἔτι τα Μηδων Βοιωτοὶ φρονέοιεν. Ουτοι μὲν δη τῶν βαρβάρων ταύτη ἐτράποντο, 35 ἄλλοι δε αυτῶν ηγεμόνας ἔχοντες ἄρμέατο ἐπὶ τὀ ἱρῖν τὸ ἐν Θελφοῖσι, ἐν δεξιὴ τον Παρνησὸν ἀπέργοντες. ὁσαδε καὶ ουτοι ἐπέσχον τῆς Φωκίδος, πάντα ἐσιναμώρεον ' καὶ γὰρ τῶν Πανοπέων την πόλιν ἐνέπρησαν καὶ Θαυλίων και Αἰολιδέων. ἐπορεύοντο δὲ ταυτy ἀποσχισθέντες τῆς ἄλλης στρατιῆς τῶνδε εἴνεκεν, ὁκως συλησαντες

α ἱρὸν τὸ ἐν Θελφοῖσι βασιλέr Σέρξη αποδέξαιεν τα χρήματα. πάντα δ' ήπίστατο τα ἐν τῶ ἱρῶ οσα λόγου ἡν ἄξια Σέρξης, ως ἐγὼ πυνθάνομαι, ἄμεινον ῆ τα ἐν τοῖσι οἰκίοισι ἔλιπε, πολλῶν αἰεὶ λεγόντων, καὶ μάλιστα τὰ κρομ36 σου τοs Ἀλυάττεω αναθήματα. οἱ δὲ Βελφοὶ πυνθανόμενοι ταῶτα ἐς πῆσαν ἀρρωδίην ἀπίκατο, ἐν δείματι δὲ μεγάλω κατεστεῶτες ἐμαντεύοντο περὶ τῶν ἱρῶν χρημά -

258쪽

LIB. VIII. c AP. 33 - M.

των, εἴτε σφέα κατὰ γῆς κατορυξωσι εἴτε ἐκκομίσωσι ἐς αλλην χωρην. ὁ δὲ θεός σφεας ουκ ἔα κινέειν, φας αυ- τὸς ἱκανὸς εἶναι των ἐωυτοs προκατῆσθαι. Λελφοὶ δὲ ταλα ἀκούσαντες σφέων αυτῶν πέρι ἐφρόντιζον. τέκνα μέν νυν καὶ γυναῖκας πέρην ἐς την 'Aχαιίην διέπεμψαν, αυτ δὲ οἱ μὲν πλεῖστοι ἀνέβησαν ἐς του Παρνησοs τας κορυφας καὶ ἐς τὸ Κωρύκιον αντρον ανηνείκαντο, οἱ δε υμφισσαν την Λοκρίδα ἡπεξῆλθον. πάντες δὲ ων οἱ Θελφοὶ ἐξέλιπον την πόλιν πλην εξηκοντα ἀνδρῶν καὶτos προφήτεω. Eπεὶ δὲ ἀγχοs τε ησαν οἱ βάρβαροι ἐπι- 37όντες καὶ ἀπώρεον τὰ ἱρὰν, ἐν τούτω ὁ προφήτης, τωουνομα ην Ἀκηρατος, ὁρα πρὀ του mos οπλα προκείμενα ἔσωθεν ἐκ του μεγάρου ἐξενηνειγμένα ἱρὰ, τῶν Ουκῆσιον ην ἄπτεσθαι ανθρώπων ουδενι. ὁ μεν δη φε Βελ- φῶν τοῖσι παρεοῶσι σημανέων τὰ τέρας, οἱ δὲ βάρβαροι ἐπειδη ἐγίνοντο ἐπειγόμενοι κατὰ τὸ ἱρὸν τῆς Προνη ς'Aθηναίης, ἐπιγίνεταί σφι τέρεα ἔτι μέζονα του πριν γενομένου τέρεος. θῶυμα μεν γὰρ καὶ τομο κάρτα ἐστὶ, ὁπλα ἀρήια αυτόματα φανηναι ἔξω προκείμενα τοὐ νηοs 'τὰ δὲ δη ἐπὶ τουτω δεύτερα ἐπιγενόμενα και διὰ πάντων

φασμάτων ἄξια θωυμάσαι μάλιστα. ἐπεὶ γὰρ δη ησαν ἐπιόντες οἱ βάρβαροι κατὰ τὸ ἱρὸν τῆς Προνη ς

ναίης, ἐν τουτω ἐκ μὲν τοs ουρανos κεραυνοὶ αυτοισι ἐνέπιπτον, απὰ δὲ τοs Παρνησοῶ ἀπορραγεῖσαι δυο κορυφαὶ ἐφέροντο πολλῶ πατάγω ἐς αυτοὐς και κατέλαβ-

συχνούς σφεων, ἐκ δὲ τοs.ωοs τῆς Προνηχς βοή τε καιαλαλαγμὸς ἐγίνετο. Συμμιγέντων δὲ τούτων πάντων Mφόβος τοῖσι βαρβάροισι ἐνεπεπτώκεε. μαθόντες δὲ οἱ Aελφοὶ φεύγοντάς σφεας, ἐπικαταβάντες ἀπέκτειναν πλῆθός τι αυτῶν. οἱ δὲ περιεόντες ἰθυ Βοιωτῶν ἐφευγον. ἔλεγον δὲ οἱ ἀπονοστήσαντες ουτοι των βαρβίρων,ώς ἐγὼ πυνθάνομαι, ῶς προς τούτοισι καὶ ἄλλα ῶρεον

259쪽

θεῖα δύο γὰρ ὁπλίτας μέζονας ἡ κατὰ ἀνθρώπων φυ-

39 σιν ἔχονταs ἔπεσθαί σφι κτείνοντας καὶ διώκοντας. τους δε τους δυο Λελφοὶ λέγουσι εἶναι ἐπιχωρίους ῆρωας, Φυλακόν τε καὶ Aυτόνοον , των τὰ τεμένεά ἐστι περὶ τοίρὸν, Φυλάκου μὲν παρ' αυτην την οδὸν κατυπερθε του

inos τῆς Προνηχς, Αὐτονόου πέλας τῆς Κασταλίης υπὸ τὴ Ῥαμπείη κορυφῆ. οἱ δε πεσόντες απὰ του Παρνησου λίθοι ἔτι καὶ ἐς 4 μεας ησαν σῶοι, ἐν τῶ τεμενεἱ τῆς Προνηχς Ἀθηναίης κείμενοι, ἐς τὸ ἐνέσκηψαν διατων βαρβάρων φερόμενοι. Tούτων μέν νυν των ἀνδρῶν αὐτη απο του inos απαλλαγὴ γίνεται.

40 'O AE 'Eλλήνων ναυτικὀς στρατὸς απὸ του Ῥρτεμι. σίου Ἀθηναίων δεηθέντων ἐς Σαλαμῖνα κατίσχει τὰς νέας. τῶνδε δὲ εἴνεκεν προσεδεήθησαν αυτῶν σχεῖν προς Σαλαμῖνα la ναῖοι, ῖνα αυτοὶ παῖδάς τε και γυναῖκας

ὐπεξαγάγωνται ἐκ τῆς Ἀττικῆς, προς δὲ καὶ βουλευσωνται τὸ ποιητέον αυτοῖσι ἔσται. ἐπὶ γὰρ τοῖσι κατήκουσι πρήγμασι βουλὴν ἔμελλον ποιήσεσθαι ώς ἐψευσμένοι γυμμης. δοκέοντες γὰρ ευρήσειν Πελοποννησίους πανδημεὶ ἐν τῆ Βοιωτίη ὐποκατημένους τον βάρβαρον των μὲν -- ρον ουδὲν ἐὸν, οἱ δὲ ἐπυνθάνοντο τον υθμὸν αυτοὐς

τειχέοντας, τὴν Πελοπόννησον περὶ πλείστου τε ποιευμ νους περιεῖναι καὶ ταυτην ἔχοντας ἐν φυλακῆ, τὰ δὲ ἄλλα ἀπιέναι. ταυτα πυνθανόμενοι Ουτω δὴ προσεδεήθησάν

41 σφεων σχεῖν προς τὴν Σαλαμῖνα. Οἱ μὲν δὴ ἄλλοι κατέσχον ἐς τὴν Σαλαμῖνα, Αθηναῖοι δὲ ἐς τὴν ἐωυτῶν. μετὰ δὲ τὴν ἄπιξιν κήρυγμα ἐποιήσαντο, Ἀθηναίων τῆτις δύναται σώζειν τὰ τέκνα τε καὶ τοὐς οἰκέτας. ἐνθαυτα οἱ μὲν πλεῖστοι ἐς Ποιζῆνα ἀπέστειλαν, οι δὲ ἐς Αἴγιναν , οἱ δὲ ἐς Σαλαμῖνα. ἔσπευσαν δὲ ταυτα υπεκθέσθαι τω χρηστηρίω τε βουλόμενοι ψπηρετέειν καὶ δὴ καὶ τουδεεῖνεκεν οὐκ ῆκιστα ' λέγουσι Mθηναῖοι ἴφιν μέγαν φυ-

260쪽

λακον τῆς ἀκροπόλιος ἐνδιαιτῆσθαι ἐν τῶ ἱρῶ. λέγουσί τε ταυτα καὶ δὴ καὶ ώς ἐόντι ἐπιμήνια ἐπιτελέουσι προτιθέντες ' τα δ' ἐπιμήνια μελιτόεσσά ἐστι. αυτη δ' ἡ μελιτόεσσα ἐν τῶ πρόσθε αἰει χρόνω ἀναισιμουμένη τότεῆν ἄψαυστος. σημηνάσης δὲ ταυτα τῆς ἱρείης μὰλλον τι οἱ 'Aθηναῖοι καὶ προθυμότερον ἐξέλιπον την πόλιν ώς καὶ τῆς θ εos ἀπολελοιπυίης την ἀκρόπολιν. ώς δέ σφι πάντα υπεξεκέετο, ἔπλωον ἐς τὸ στρατοπεδον. Ἐπεὶ δε is οἱ απ' Ἀρτεμισίου ἐς Σαλαμῖνα κατέσχον τὰς νέας, συνέρρεε και ὁ λοιπὸς πυνθανόμενος ὁ των Ἐλλήνων ναυτικὸς στρατὸς ἐκ Ποιζῆνος ' ἐς γὰρ Πώγωνα τον 'οιζηνίων λιμένα προείρητο συλλέγεσθαι. συνελέχθησάν τε δὴ πολλῶ πλεονες νέες ῆ ἔπ' 'Αρτεμισίω ἐναυμάχεον, καὶαπὸ πολίων πλευνων. ναυαρχος μέν νυν ἐπῆν ἄ-ὀς ες περ ἐπ' Ἀρτεμισίω, Εὐρυβιάδης Eυρυκλείδεω ἀνὴρ Σπαρτιήτης, οὐ μέντοι γένεός γε του βασιληχυ ἐών. νέας δὲ πολλῶ πλείστας τε και ἄριστα πλωουσας παρείχοντο 'Aθηναῖοι. Ἐστρατεύοντο δὲ οἰδε ἐκ μὲν Πελ- 43ποννήσου Λακεδαιμόνιοι ἔκκαίδεκα νέας παρεχόμενοι, Κορίνθιοι δε τὸ -τὀ πλήρωμα παρεχόμενοι τὰ καὶ ἐπ' Ἀρτεμισίω, Σικυώνιοι δὲ πεντεκαίδεκα παρείχοντο νέας, Ἐπιδαυριοι δὲ δέκα, Ποιζήνιοι δε πέντε, Ἐρμιονέες δὲ τρεῖς, ἐόντες ουτοι πλὴν Ἐρμιονέων Θωρικόν τε καὶ Μακεδνὸν ἔθνος, ἐξ ' ινεos τε καὶ Πίνδου καὶ τῆς Βρυ πίδος υστατα ὁρμηθέντες. οἱ δε Ἐρμιονέες εἰσὶ Αρυοπες, ωπὰ μακλέος τε καὶ Μηλιέων ἐκ τῆς νυν Αωρίδος καλεομένης χώρης ἐξαναστάντες. ουτοι μέν νυν Πελοποννησίων ἐστρατευοντο, οἱ δὲ ἐκ τῆς ἔξω ἡπείρου, -η- εβναῖοι μὲν προς πάντας τους ἄλλους παρεχόμενοι νέας ὀγδώκοντα καὶ εκατῖν, μουνοι ' ἐν Σαλαμῖνι γὰρ Oυ συνναυμάχησαν Πλαταιέες 'Aθηναίοισι διὰ τοιόνδε τι πρῆγμα' ἀπαλλασσομένων τῶν Ἐλλήνων απὸ τοs 'Αρτεμι-