Herodoti Historiarum libri 9. curavit Henr. Rudolph Dietsch

발행: 1856년

분량: 392페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

HEROD0TI ἐμπόδιον ἐγένετο. πυθόμενοι γὰρ οἱΛακεδαιμόνιοι τὰ ἐκ των Ἀλκμαιωνιδέων ἐς την Πυθίην μεμηχανημενα καὶ τὰ ἐκ τῆς Πυθίης ἐπὶ σφέας τε καὶ τους Πεισιστρατίδας συμφορὴν ἐποιευντο διπλόην, ου τε ἄνδρας ξείνους σφι ἐόντας ἐξεληλάκεσαν ἐκ της εκείνων, καὶ ἔτι ταυτα ποιήσασι χάρις ουδεμία ἐφαίνετο προς ΛωνJ 'Aθηναίων. ετιτε προς τουτοισι ἐνῆγόν σφεας οι χρησμοὶ λέγοντες πολλά ea καὶ ἀνάρσια ἔσεσθαι αυτοῖσι ἐξ 'Aθηναίων, των πρότερον μὲν ησαν ἀδαέες, τότε δε Κλεομένεος κομίσαντος ἐς Σπάρτην ἐξέμαθον. ἐκτήσατο δε ὁ Κλεομένης ἐκ

τῆς Mθηναίων ἀκροπόλιος τους χρησμους, τους ἔκτηντομεν πρότερον οἱ Πεισιστρατίδαι, ἐξελαυνόμενοι δε ελιπον ἐν τω ἱρω, καταλειφθέντας δὲ ὁ Κλεομένης ανέλαβε. 91 Τότε δῖ ως ἀνέλαβον οἱ Λακεδαιμόνιοι τους χρησμους καὶ τοὐς Ἀθηναίους ἄρεον αυξομένους καὶ ουδαμῶς ετοίμους ἐόντας πείθεσθαί σφι, νόω λαβόντες, ῶς ἐλευθε ρον μεν αν τὸ γένος το 'Aττικὸν ἰσόρροπον τω ἐωυτῶν ἀν γίνοιτο, κατεχόμενον δε υπὸ τυραννίδος ἀσθενες καὶ πειθαρχέεσθαι λογον, μαθόντες δε τούτων ἔκαστα μετεπέμποντο Ἱππίην τον Πεισιστράτου απὸ Σιγείου του ἐν Ἐλλησπόντ', ἐς τὰ καταφευγουσι οἱ Πεισιστρατίδαι. ἐπεί τε δέ σφι Ἱππίης καλεόμενος ἐκε, μεταπεμψάμενοι καὶ των ἄλλων συμμάχων αγγέλους ἔλεγόν σφι Σπαρτιῆται τάδε 'Ἀνδρες σύμμαχοι, συγγινώσκομεν αυτοῖσι

ἡμῖν ου ποιήσασι ὀρθῶς ' ἐπαερθέντες γὰρ κιβδήλοισι μαντηχισι ἄνδρας ξείνους ἐόντας ἡμῖν τὰ μάλιστα καὶ

αναδεκομένους υποχειρίας παρέξειν τὰς 'Aθήνας, τούτους ἐκ τῆς πατρίδος ἐξηλάσαμεν, καὶ ἔπειτεν ποιήσαντες ταυτα δήμω ἀχαρίστω παρεδώκαμεν την πόλιν, oς

ἐπεί τε δι ἡμέας ἐλευθερωθεὶς ανέκυψε, ἡμέας μεν καὶ τον βασιλέα ἡμέων περιυβρίσας εξέβαλε, δόξαν δὲ φύσας

αυξάνεται, ῶστε ἐκμεμαθήκασι μάλιστα μὲν οἱ περίοικοι

62쪽

L. IB. V. C A P. 90 - 92 , 2. 43αυτῶν Βοιωτοὶ καὶ χαλκιδέες, τάχα δέ τις καὶ ἄλλος ἐκμαθήσεται ἁμαρτων. ἐπεί τε δὲ εκεῖνα ποιησαντες ημάρτομεν, νυν πειρησόμεθά σφεας ἄμα υμῖν ἀπικόμενοι τλσασθαι ' αυτοs γὰρ τούτου εῖνεκεν τόνδε τε fτὀνJἹππίην μετεπεμψάμεθα καὶ υμέας ἀπὸ τῶν πολίων, ῖνα κοιν*τε λόγω καὶ κοινῶ στόλω ἐσαγαγόντες αυτὸν ἐς τὰς Ἀθη- νας ἀποδῶμεν τα καὶ απειλόμεθα. οἱ μὲν ταυτα ἔλεγον, 92των δε συμμάχων τὸ πλῆθος ουκ ἐνεδέκετο τους λόγους. οἱ μέν νυν ἄλλοι ησυχίην ηγον, Κορίνθιος δε Σωσικλέης ἔλεξε τάδε ' N δη ο τε Ουρανὸς ἔσται ἔνερθε της γης καὶ 1η γη μετεωρος υπὲρ του ουρανοῶ καὶ οἱ ἄνθρωποι ν μὰν εν θαλάσση ἐξουσι καὶ οἱ ἰχθύες τον πρότερον ἄνθρωποι, δτε γε υμεῖς, ω Λακεδαιμονιοι, ἰσοκρατίας καταλυοντες τυραννίδας ἐς τὰς πολις καταγειν παρασκευάζεσθε, του ουτε ἀδικώτερον ουδεν ἐστι κατ' ανθρώπους ουτε μιαιφονώτερον. εἰ γὰρ δη τολο γε δοκέει υμῖν εἰ- ναι χρηστὸν ἄστε τυραννευεσθαι τας πολις, αυτοι πρῶ

τοι τυραννον καταστησάμενοι παρα σφίσι αυτοῖσι ουτω

καὶ τοῖσι ἄλλοισι δίζησθε κατιστάναι ' νῶν δε αυτοὶ ἄπειροι ἐόντες τυράννων καὶ φυλάσσοντες δεινοτατα τομο ἐν τη Σπάρτη μη γενέσθαι παραχρῆσθε ἐς τοὐς συμμάχους' εἰ δε αυτοὶ ἔμπειροι ἔατε , κατί περ ημεῖς, εἴχετεῖν περὶ αυτοs γνώμας ἀμείνονας συμβαλεσθαι ηπερ νsν. Κορινθίοισι γὰρ ην πόλιος κατάστασις τοιήδε ' η' ὀλιγ' uαρχίη , καὶ ουτοι Βακχιάδαι καλεομενοι ἔνεμον την πόλιν , ἐδίδοσαν δε καὶ ηγοντο ἐξ ἀλληλων, Ἀμφίονι δε

ἐόντι τούτων των ανδρῶν γίνεται θυγάτηρ χωλη ' ουνορομα δέ οἱ ην Λάβδα. ταύτην Βακχιαδέων γαρ ουδεις ηθελε γημαι, ἴσχει Πετίων ὁ ρχεκράτεος, δημου μὲν ἐκ Πετρης ἐῶν, ατὰρ τὰ ανέκαθεν Λαπίθης τε καὶ Καινείδης. ἐκ δέ οἱ ταυτης της γυναικὸς Ουδ' ἐξ ἄλλης παῖδες ἐγίνοντο.

63쪽

ἰθέως η Πυθίη προσαγορεύει τοισίδε τοῖσι ἔπεσι

Πετίων, ουτις σε τίει πολύτιτον ἐόντα.

Λάβδα κύει, τέξει δ' ὀλοοίτροχον ἐν δὲ πεσεῖται Ἀνδράσι μουνάρχοισι, δικαιωσει δὲ Κόρινθον.ταsτα χρησθέντα τῶ -τίωνι ἐξαγγέλλεταί κως τοῖσι Βακχιάδησι, τοῖσι τὰ μεν πρότερον γενόμενον χρηστήριον ἐς Κόρινθον ῆν ἄσημον, φέρον τε ἐς τἀυτὸ καὶ τοτοὐ Λετίωνος, και λέγον ἄδε 'Aἰετὸς ἐν πέτρησι κύει, τέξει δε λέοντα ἡ Καρτερὸν ἀμηστην ' πολλῶν δ' υπὰ γούνατα λυσει. μα νυν ευ φράζεσθε, Κορίνθιοι, οῖ περὶ καλην Πειρήνην οἰκεῖτε και ὀφρυόεντα Κόρινθον.3 ειο μεν δη τοῖσι Βακχιάδησι πρότερον γενόμενον ην ἀτέκμαρτον, τότε δὲ τὁ Ἀτίωνι γενόμενον ῶς ἐπυθοντο, αὐτίκα και τὸ πρότερον συνῆκαν ἐὸν συνωδὸν τῶ -τίωνος. συνέντες δὲ και τοsτο εἶχον ἐν ησυχίη, ἐθλλοντες τον μέλλοντα -τίωνι γενέσθαι γόνον διαφθε ραι. ώς δὲ ἔτεκε η γυνη τάχιστα, πέμπουσι σφέων αυτῶν δέκα ἐς τον δημον, ἐν τῶ κατοίκητο ὁ Ἀτίων, ἀποκτενέοντας τὸ παιδίον. ἀπικόμενοι δε ουτοι ἐς την Πέτρην καὶ παρελθόντες ἐς την αυλην την -τίωνος αἴτεον τὀ παιδίον η δὲ Λάβδα εἰδυῖά τε Ουδεν τῶν εῖνεκεν ἐκεῖνοι απικοίατο καὶ δοκέουσά σφεας φιλοφροσύνης τοs πατρὸς εῖνεκεν αἰτέειν φέρουσα ἐνεχείρισε αυτῶν ἐνί. τοῖσι δε ἄρα ἐβεβούλευτο κατ' οων τον πρῶτον αυτῶν λαβόντα τὰ παιδίον προσουδίσαι. ἐπεί τε ῶν εδωκε φέρουσα nΛάβδα, τον λαβόντα των ἀνδρῶν θείη τύχη προσεγέλασε

τὸ παιδίον, καὶ τὰν φρασθέντα τομο οἶκτός τις ἴσχει ἀποκτεῖναι, κατοικτείρας δε παραδιδοῖ τῶ δευτέρω, ὁ δὲ τῶ τρίτω. ουτω δε διεξῆλθε διὰ πάντωη των δέκα παραδιδόμενον ουδενὸς βουλομένου διεργάσασθαι. ἀποδόν-

64쪽

LIB. V. C A P. 92, 2 - 6.

τες ων ὀπίσω τῆ τεκούσst το παιδίον καὶ ἐξελθόντες ἐξω ἐστεῶτες ἐπὶ των θυρέων ἀλλήλων απτοντο καταιτιώμενοι, καὶ μάλιστα του πρώτου λαβόντος, ὁτι Ουκ ἐποίησε κατὰ τὰ δεδογμένα, ἐς ο δη σφι χρόνου ἐγγινομένου ἔδοξε αυτις παρελθόντας πάντας του φόνου μετίσχειν. Ἐδεε δὲ ἐκ του -τίωνος γόνου Κορίνθω κακὰ ἀναβλα- 4στεῖν. η Λάβδα γὰρ πάντα ταλα ήκουε εστεῶσα προς αυτῆσι τῆσι θύρησι ' δείσασα δὲ, μη σφι μεταδόξy καὶ τὸ δεύτερον λαβόντες τὸ παιδίον ἀποκτείνωσι, φέρουσα κατακρύπτει ἐς τὸ αφραστότατόν οἱ ἐφαίνετο εἶναι, ἐς κυψέλην, ἐπισταμένη, ώς, εἰ ἡποστρέψαντες ἐς ζητησιν ἀπικοίατο, πάντα ἐρευνησειν μέλλοιεν, τὰ δη καὶ εγε- ωετο. ἐλθοsσι δὲ καὶ διζημένοισι αυτοῖσι ώς Ουκ ἐφαίνετο, ἐδόκεε ἀπαλλάσσεσθαι καὶ λέγειν προς τους ἀποπέμψαντας , ῶς πάντα ποιησειαν, τὰ ἐκεῖνοι ἐνετείλαντο. Οἱ 5μεν δη ἀπελθόντες ἔλεγον ταυτα, 'Hετίωνι δὲ μετὰ ταυ-

τα ὁ παῖς αυξάνετο καί οἱ διαφυγόντι τωτον τον κίνδυνον απὸ τῆς κυψέλης ἐπωνυμίην Κύψελος ουνομα ἐτέθη. ἄνδρωθέντι δὲ καὶ μαντευομένω Κυψέλω ἐγένετο ἀμφιδέξιον χρηστήριον ἐν Θελφοῖσι, τῶ πίσυνος γενόμενος ἐπεχείρησέ τε καὶ ἔσχε Κόρινθον. ὁ δὲ χρησμὰς ὁδε ην 'Oλβιος ουτος α ρ, ος ἐμὸν δόμον ἐσκαταβαίνει, Κύψελος -τίδης, βασιλεῶς κλειτοῖο Κορίνθου, Aυτὸς καὶ παῖδες, παίδων γε μὲν ουκέτι παῖδες. τὸ μὲν δὴ χρηστήριον τομο ην, τυραννεύσας δὲ ὁ Κύψελος τοιοsτος δή τις ἀνὴρ ἐγένετο ' πολλοὐς μὲν Κορινθίων ἐδιωξε, πολλοὐς δὲ χρημάτων ἀπεστέρησε, πολλωδ' ἔτι πλείστους τῆς ψυχῆς. υρξαντος M. τούτου ἐπὶ 6 τριήκοντα ἔτεα καὶ διαπλέξαντος τον βίον ευ διάδοχός οἱ τῆς τυραννίδος ὁ παῖς Περίανδρος γίνεται. ὁ τοίνυν Περίανδρος κατ ἀρχὰς μὲν ἐν ἡπιώτερος τοs πατρὸς, ἐπείτε-ώμίλησε δι' αγγέλων Θρασυβούλω τῶ Μιλήτου τυ-

65쪽

HERODOTIράννω, πολλῶ ἔτι ἐγένετο Κυψέλου μιαιφονώτερος. πέμψας γὰρ παρὰ Θρασύβουλον κήρυκα ἐπυνθάνετο, ὁντιναὰν τρόπον ἀσφαλέστατον καταστησάμενος των πρηγμα- των κάλλιστα την πόλιν ἐπιτροπευοι. Θρασύβουλος δὲ τον ἐλθόντα παρὰ του Περιάνδρου ἐξῆγε ἔξω του ἄστεος, ἐσβὰς δε ἐς ἄρουραν ἐσπαρμενην ἄμα τε διεξήra τὸ λήι - ἐπειρωτῶν τε καὶ ἀναποδίζων τον κηρυκα κατὰ την απὁ Κορίνθου ἄπιξιν, καὶ ἐκόλουε αἰεὶ, ὁκως τινὰ ἴδοι τωνασταχύων υπερέχοντα, κολουων δε ἔρριπτε, ἐς o του ληχυ τὸ κάλλιστόν τε καὶ βαθύτατον διέφθειρε τρόπω τοιούτω. διεξελθὼν δὲ τὸ χωρίον καὶ υποθέμενος ἔπος

ουδὲν αποπέμπει τον κηρυκα. νοστήσαντος δε του κορυκος ἐς την Κόρινθον ήν πρόθυμος πυνθάνεσθαι τηνωποθήκην ὁ Περίανδρος. ὁ δὲ οὐδέν οι ἔφη Θρασύβουλον ὐποθέσθαι, θωυμάζειν τε αυτοs, παρ' οἷόν μιν ἄνδρα αποπέμψειε, ῶς παραπλῆγά τε καὶ των μυ-s σινάμωρον, ἀπηγεόμενος τά περ προς Θρασυβούλου ὀπώ-7 πεε. Περίανδρος δὲ συνεὶς τὰ ποιηθὲν, καὶ νόω σχῶν, ῶς οἱ υπετίθετο Θρασύβουλος τους υπεροχους των αστῶν φονευειν, ἐνθαυτα δη πῆσαν κακότητα ἐξέφαινε ἐς τους πολιητας. ὁσα γὰρ Κύψελος ἀπέλιπε κτείνων τε καὶ δι - κων, Περίανδρός σφεα απετέλεσε, μιῆ δὲ η μέρη ἀπέδυσε πάσας τὰς Κορινθίων γυναῖκας διὰ την Minos γυναῖκα Μέλισσαν. πέμψαντι γάρ οι ἐς Θεσπρωτοὐς ἐπ υχέροντα ποταμὸν αγγέλους ἐπὶ τὸ νεκυομαντήων παρακαταθήκης πέρι ξεινικῆς ουτε σημανέειν ἔφη ἡ Μέλισσα ἐπιφανεῖσα ουτε κατερέειν ἐν τω κέεται χώρω ἡ παρακαταθήκη ' ριγουν τε γὰρ καὶ εἶναι γυμνή των γάρ οι συγκατέθαψε εἱμάτων ἄφελος εἶναι ουδὲν οὐ κατακαυθέντων ' μαρτυ-

ριον δέ οἱ εἶναι, ώς ἀληθέα ταυτα λέγει, ἔτι ἐπὶ ψυχρὀντον ἰπνὸν Περίανδρος τους ἄρτους ἐπέβαλε. ταυτα δὲ ῶς ὀπίσω ἀπηγγέλθη τp Περιάνδρω πιστὸν γάρ οἱ ἡν το

66쪽

LIB. V. C A P. 92, 6 - 94.

47 συμβόλαιον, δς νεκρῶ ἐούση Μελίσση ἐμίγη , ἰθέως δη

μετὰ την αγγελίην κηρυγμα ἐποιήσατο ἐς τὸ Ἀραων ἐξιέναι πάσας τὰς Κορινθίων γυναῖκας. αἱ μὲν δη ώς ἐς ὁρτην ηῖσαν κόσμω τῶ καλλίστω χρεόμεναι, ὁ δ' ὐπο- στήσας τους δορυφόρους ἀπέδυσέ σφεας πάσας υμοίως, τάς τ' ἐλευθέρας καὶ τὰς αμφιπόλους, ουυμφορήσας δὲ ἐς

δρυγμα Μελίσση ἐπε πόμενος κατέκαιε. ταυτα δε οἱ ποιήσαντι καὶ τὸ δεύτερον πέμψαντι ἔφρασε τὸ εἴδωλον τομελίσσης ἐς τον κατέθηκε χῶρον του ξείνου την παρακαταθήκην. ιολο μέν ἐστι ἡμῖν ἡ τυραννὶς, ἁ Λακεδαιμόνιοι, καὶ τοιούτων ἐργων. ἡμέας δὲ τοὐς Κορινθίους τό τε αὐτίκα θῶυμα μέγα εἶχε, λε ὐμέας εἴδομεν

μεταπεμπομένους 'μπίην, νυν τε δη και μεζόνως θωυμάζομεν λεγοντας ταυτα, ἐπιμαρτυρόμεθά τε ἐπικαλεόμενοι ἡμῖν θεοὐς τοὐς Ἐλληνίους, μη κατιστάναι τυραννίδας ἐς τὰς πόλις. οὐκ ἁν παύσεσθε, αλλὰ πειρήσεσθε παρὰ τὁ δίκαιον κατάγοντες Ἱππίην, ἴστε ἡμῖν

Κορινθίους γε Ου συναινέοντας.

Σωσικλος μὲν απὸ Κορίνθου πρεσβεύων ἔλεξε τά- 93δε, ' πίης δε αυτὀν αμείβετο τοὐς αυτοὐς ἐπικαλέσας θεοὐς ἐκείνω, η μὲν Κορινθίους μάλιστα πάντων ἐπιποθήσειν Πεισιστρατίδας, ἔταν σφι ῆκωσι ἡμέραι αἱ κύριαι ανιῆσθαι μ' 'Aθηναίων. Ἱππίης μὲν τουτοισι ἀμεμψατο οἷά τε τοὐς χρησμοῖς ἀτρεκέστατα ἀνδρῶν ἐξεπιστάμενος, οι δε λοιποὶ των συμμάχων τέως μεν εἶχον ἐν ἡσυχίη σφέας αυτοὐς, ἐπεί τε δὲ Σωσικλέος ηκουσαν εἴπαντος ἐλευθέρως, ἄπας τις αυτῶν φωνὴν ἐήξας αιρέετο του Κορινθίου την γνώμην, Λακεδαιμονίοισί τε ἐπεμαρτυροντο μη ποιέειν μηδεν νεώτερον περὶ πόλιν Ἐλλάδα.ουτω μὲν ταυτα ἐπαυθη, Ἱππίη δὲ ἐνθευτεν απελαυνο- s

μένω ἐδίδου μὲν 'Aμύντης ὁ Μακεδὼν 'Aνθεμουντα, ἐδίδοσαν δὲ Θεσσαλοὶ γωλκόν. ὁ δὲ τούτων μὲν ουδέτερα

67쪽

κατέστησε τυραννον εἶναι παῖδα τον ἐωυτου νόθον Ἀγησίστρατον, γεγονότα ἐξ Ἀργείης γυναικὸς, ος ουκ αμαχητὶ εἶχε τὰ παρέλαβε παρὰ Πεισιστράτου. ἐπολέμεον γὰρ ἔκ τε Ἀχιλληχυ πόλιος ὁρμεόμενοι καὶ Σιγείου χρόνον ἐπὶ συχνὀν Μυτιληναῖοί τε καὶ 'Aθηναῖοι, οἱ μεν ἀπαιτέοντες την χώρην, Ἀθηναῖοι δε ουτε συγγινωσκόμενοι, ἀποδεικνυντες τε λόγω ουδὲν μὰλλον Αἰολευσιμετεὸν τῆς χλιάδος χώρης ῆ ου καὶ σφίσι καὶ τοῖσι ἄλλοισι, ὁσοι Ἐλλήνων συνεπρήξαντο Μενέλεω τὰς Ἐλένης S5 ἀρπαγάς. Πολεμεόντων δέ σφεων παντοῖα καὶ ἄλλα ἐγένετο ἐν τῆσι μάχησι, ἐν δε δη καὶ Ἀλκαῖος ὁ ποιητὴς συμβολῆς γενομένης καὶ νικώντων Ἀθηναίων αυτὸς μεν φευγων ἐκφευγει, τὰ δέ οἱ οπλα ἴσχουσι Ἀθηναῖοι, καί σφεα ἀνεκρέμασαν προς τὰ Ἀθήναιον τὸ ἐν Σιγείω. ταί- τα δὲ 'πικαῖος ἐν μέλεῖ ποιήσας ἐπιτιθεῖ ἐς Μυτιλήνην, ἐξαγγελλόμενος τὸ ἔ-τos πάθος Μελανίππω ἀνδρὶ εταμρω. Μυτιληναίους δὲ καὶ ωθηναίους κατήλλαξε Περί. ανδρος ὁ κυφέλου ' τουτω γὰρ διαιτητῆ ἐπετράποντο ' κατήλλαξε δὲ ωδε, νέμεσθαι εκατέρους την πουσι. Σμ96 γειον μέν νυν ουτω ἐγένετο υπ 'Ἀθηναίοισι. γππίης δὲ ἐπεί τε ἀπίκετο ἐκ τῆς Λακεδαίμονος ἐς την Ἀσίην, πῆν χρῆμα εκίνεε, διαβάλλων τε τους Ἀθηναίους προς τον Ἀρταφέρνεα καὶ ποιέων ἄπαντα, ὁκως αἱ Ἀθῆναι γενοίατο υπ' εωυτω τε καὶ Θαρεω. Ἱππίης τε δὴ ταυτα ἔπρησσε, καὶ οἱ 'Ἀθηναῖοι πυθόμενοι ταυτα πέμπουσι ἐς

Σάρδις αγγέλους, ουκ ἐῶντες τους Πέρσας πείθεσθαι 'Aθηναίων τογι φυγάσι ' ὁ δὲ Ἀρταφέρνης ἐκέλευέσφεας, εἰ βουλοίατο σῶοι εἶναι, καταδέκεσθαι ὀπίσω 'μπίηυ. Ουκ ων δὴ ἐνεδέκοντο τους λόγους ἀποφερομένους 'A

68쪽

ωαῖοι ' ουκ ἐνδεκομένοισι δε σφι ἐδέδοκτο ἐκ tos φανε- ρου τοῖσι Πέρσησι πολεμίους εἶναι.

Νομίζουσι δη ταsτα καὶ διαβεβλημένοισι ἐς τοὐς 97 Πέρσας ἐν τούτω δη τῶ καιρῶ ὁ Μιλήσιος Ἀρισταγόρης υπὸ Κλεομένεος του Λακεδαιμονίου ἐξελαθεὶς ἐκ τῆς Σπάρτης ἀπίκετο ἐς 'Aθήνας ' αυτη γὰρ ἡ πόλις των λοιπέων ἐδυνάστευε μέγιστον. ἐπελθὼν δε ἐπὶ τον δῆμον ὁ 'Αρισταγόρης ταυτὰ ἔλεγε τὰ καὶ ἐν τῆ Σπάρτη περὶ των

ἀγαθων των ἐν τῆ Ἀσίη καὶ τοὐ πολέμου του Περσικοs,ώς Ουτε ασπίδα οἴτε δόρυ νομίζουσι, ευπετέες τε χειρωθῆναι εἴησαν. ταυτά τε δὴ ἔλεγε καὶ προς τοῖσι τάδε, ῶς οι Μιλήσιοι των 'Ἀθηναίων εἰσὶ ἄποικοι, και οἰκός σφεας

εχ ρυεσθαι δυναμένους μέγα. και Ουδὲν ο τι Ουκ υπίσχετο οἱα κάρτα δεόμενος, ἐς ο ἀνέπεισε σφεας. πολλοὐς γὰρ οἶκε εἶναι εὐπετέστερον διαβάλλειν ἡ ἔνα, εἰ Κλεομένεα μὲν τον Λακεδαιμόνιον μουνον οὐκ οἷός τε ἐγένετο διαβαλεῖν, τρεῖς δὲ μυριάδας 'Aθηναίων ἐποίησε τοfτο. 'Aθηναῖοι μεν δὴ ἀναπεισθέντες ἐψηφίσαντο εἰκοσι νέας ἀποστεῖλαι βοηθοῖς Ἱωσι, στρατηγὸν ἀποδεξαντες αυ- τῶν εἶναι Μελάνθιον ἄνδρα των αστῶν ἐόντα τὰ πάντα

δόκιμον. αυται δὲ αἱ νέες αρχὴ κακῶν ἐγένοντο Ἐλλησί τε καὶ βαρβάροισι. 'Αρισταγόρης δε προπλώσας καὶ ἀπι- 98κομενος ἐς τὴν Μίλητον, ἐξευρὼν βούλευμα, απ' ου 'γωσι μεν ουδεμία ἔμελλε ώφελείη ἔσεσθαι οὐδ' ἄν ουδιεostoυ εῖνεκεν ἐποίεε, Hλ' ὁκως βασιλέα Θαρεῖον λυπήσειε), ἔπεμψε ἐς τὴν Φρυγίην ἄνδρα ἐπὶ τους Παίονας τους απο Στρυμόνος ποταμοs αἰχμαλώτους γενομένους υπο Μεγαβάζου, οἰκέοντας δε τῆς Φρυγίης χῶρον τε καὶ κώμην ἐπ έωυτῶν, ὁ ς ἐπείτε απίκετο ἐς τοὐς Παίονας, ελεγε τάδε ' υνδρες Παίονες, ἔπεμψέ με Ἀρισταγύρης ὁ Μιλήτου τύραννος σωτηρίην ὐμῖν υποθησόμενον, ἡνπερ βούλησθε πείθεσθαι. νsν γὰρ γωνίη πῆσα ἀπέστηκε

69쪽

Η Ε R 0 D 0 Τ Ιἀπὸ βασιλέος, καὶ υμῖν παρέχει σώζεσθαι ἐπὶ την υμετέρην αυτῶν. μέχρι μεν θαλάσσης αὐτοῖσι υμω, το δὲ απὸ τουτου ἡμῖν ῆδη μελήσει. ταυτα δε ἀκουσαντες οἱ Παί-

νες κάρτα τε ἀσπαστὸν ἐποιήσαντο, καὶ ἀναλαβόντες παῖδάς τε και γυναῖκας ἀπεδίδρησκον ἐπὶ θάλασσαν οι δέ τινες αυτῶν καὶ κατέμειναν ἀρρωδήσαντες αυτοs. ἐπείτε δὲ οἱ Παίονες ἀπίκοντο ἐπὶ θάλασσαν, ἐνθευτεν ἐς πιον διέβησαν. ἐόντων δὲ ηδη ἐν Xίω κατὰ πόδας ἐληλυθεε Περσέων Ἀπος πολλη διώκουσα τοὐς Παίονας ' ως δὲ Ου κατέλαβον, ἐπηγγέλλοντο ἐς την πιον τοῖσι Παίοσι, ὁκως ἰν ὀπίσω ἀπέλθοιεν. οἱ δὲ Παίονες τοὐς λόγους ουκ ἐνεδέκοντο, ἀλλ' ἐκ Mου μὲν Xῖοί σφεας ἐς Λέσβον Θαγον, Λέσβιοι δὲ ἐς Βορίσκον ἐκόμισαπι ἐνθευτεν δὲ πεζρ κομιζόμενοι ἀπίκοντο ἐς Παιονίην.99 'Αρισταγόρης δὲ, ἐπει οῖ τε Ἀθηναῖοι ἀπίκοντο εἴκοσι νηυσὶ, ἄμα αγόμενοι μετριέων πέντε τριήρεας, οῖ οὐ την Ἀθηναίων χάριν ἐστρατευοντο, ἀλλὰ την αυτῶν

λησίων, ὀφειλόμενά σφι ἀποδιδόντες οἱ γὰρ δη --λήσιοι πρότερον τοῖσι Ἐρετριευσι τον προς χαλκιδέας πόλεμον συνδιήνεικαν, με περ καὶ Xαλκιδευσι ἀντία Ἐρετριέων και Μιλησίων πιμιοι ἐβοηθεον , ουτοι ων ἐπεί τέ σφι ἀπίκοντο και οἱ ἄλλοι συμμαχοι παρῆσαν,

ἐποιέετο στρατηχν ὁ Ἀρισταγόρης ἐς Σάρδις. αυτὰς μὲν δη ουκ ἐστρατευετο, ἀλλ' ἔμενε ἐν Μιλήτω, στρατηγοὼς δὲ ἄλλους ἀπέδεξε Μιλησίων εἶναι, τον ἐωυτου τε ἀδελφεὸν χαροπῖνον καὶ των ἄλλων ἀστῶν Ἐρμόφαντον 100 ωπικόμενοι δὲ τω μόλω τουτω γωνες ἐς Ἐφεσον πλοῖα μὲν κατέλιπον ἐν Κορησσω τῆς Ἐφεσίης, αυτοὶ δὲ αν βαινον χειρὶ πολλῆ ποιευμενοι Ἐφεσίους ηγεμόνας. πορευόμενοι δὲ παρὰ ποταμὸν καυστριον, ἐνθευτεν ἐπείτε υπερβάντες τον Tμῶλον ἀπίκοντο, αἱρέουσι Σάοδις Ουδενός σφι ἀντιωθέντος, αἱρέουσι δὲ χωρὶς τῆς ἀκρο-

70쪽

OB. V. CAP. 98 - 102.

πόλιος τἄλλα πάντα ' την δὲ ἀκρόπολιν ἐρρυετο αυτὸς

Ἀρταφέρνης, ἔχων δυναμιν ἀνδρῶν οὐκ ὀλίγην. N δὲ 101μη λεηλατῆσαι ἐλόντας σφέας την πόλιν ἔσχε τόδε. ησαν ἐυ τῆσι Σάρδισι οἰκίαι αἱ μὲν πλευνες καλάμιναι, μαιδ' αυτέων καὶ πλίνθιναι ῆσαν, καλάμου εἶχον τὰς ὀροφάς. τούτων δη μίαν των τις στρατιωτέων ώς ἐνέπρησε, αυτίκα απ' οἰκίης ἐς οἰκίην ἰὸν τὸ πυρ ἐπενέμετο τὰ ἄστυπαν. καιομένου δὲ του ἄστεος οἱ Λυδοί τε καὶ ὁσοι Περσέων ἐνῆσαν ἐν τρ πόλι, ἀπολαμφθεντες πάντοθεν ωστε τὰ περιέσχατα νεμομένου του πυρὸς καὶ ουκ ἔχοντες ἐξήλυσιν ἐκ του ἄστεος, συνέρρεον ἔς τε την ἀγορην καὶ επὶ τον Πακτωλὸν ποταμὸν, δε σφι φῆγμα χρυσου καταφορέων ἐκ του 'ώλου διὰ μέσης τῆς ἀγορῆς ρέει καὶ μετεν ἐς τον Ερμον ποταμὸν ἐκδιδοῖ, ὁ δε ἐς θάλασσαν ἐπὶ τομον δὴ τον Πακτωλὸν καὶ ἐς την ἀγορην ἀθροι' ζόμενοι οῖ τε Λυδοὶ καὶ οἱ Πέρσαι ἡναγκάζοντο ἀμυνε-

σθαι. οἱ δε 'γωνες ὁρέοντες τοὐς μεν των πολεμίων ἀμ- νομένους, τους δὲ συν πλήθεῖ πολλῶ προσφερομένους ἐξανεχωρησαν δείσαντες προς τὸ Ουρος τὸ Ρῶλον καλεόμενον, ἐνθευτεν δὲ υπὸ νέκτα ἀπαλλάσσοντο ἐπὶ τὰς νέας. καὶ Σάρδιες μὲν ἐνεπρησθησαν, ἐν δε αυτῆσι καὶ IMωὸν ἐπιχωρίης θεου Κυβήβης, τὸ σκηπτόμενοι οἱ Πέρσαι ἴστερον ἀντενεπίμπρασαν τὰ ἐν Ἐλλησι ἱρά. τότε δὲ οἱ Πέρσαι οἱ ἐντὸς υλυος ποταμos νομοὐς ἔχοντες προ- πυνθανόμενοι ταυτα συνηλίζοντο καὶ ἐβοήθεον τοῖσι Λυδοῖσι. καί κως ἐν μὲν Σάρδισι ουκέτι ἐόντας τοὐς γωνας ευρίσκουσι, μόμενοι δὲ κατὰ στίβον αἴρέουσι αυ-

Ψοὐς ἐν μέσω. καὶ ἀντετάχθησαν μὲν ος νες, συμβαλόντες δὲ πολλὰν έσσώθησαν. καὶ πολλοὐς αυτῶν οἱΠέρσαι φονευουσι, ἄλλους τε οὐνομαστοὐς, ἐν δὲ δὴ καὶ μαλκίδην στρατηγέοντα πρετριέων, στεφανηφόρους τεαγῶνας ἀναραιρηκότα κgὶ υπὸ Σιμωνίδεω τοs Κηχυ

SEARCH

MENU NAVIGATION