Herodoti Historiarum libri 9. curavit Henr. Rudolph Dietsch

41쪽

κεον πίνακα, εν τῶ ἡ ἀπάσης περίοδος ἐνετέτμητο καὶ θάλασσά τε πῆσα και ποταμοὶ πάντες. ἀπικνεόμενος δε ἐς λόγους ὁ 'Αρισταγόρης Πεγε προς αυτὸν τάδε ' Κλεο- μενες, σπουδην μεν την ἐμην μη θωυμάσης της ἐμαυτα ἀπίξιος τὰ γὰρ κατηκοντά ἐστι τοιαsτα ' γώνων παῖδας δούλους εἶναι ἀντ ἐλευθέρων ἄνειδος καὶ ἄλγος μεγιστον μὲν αὐτοῖσι ημῖν, ἔτι δε των λοιπῶν υμῖν, ἔσω προέστατε της Ελλάδος. νsν ων προς θεῶν των Ἐλληνίων ρύσασθε Ιωνας ἐκ δουλοσυνης, ἄνδρας ὁμαίμονας. εὐπετεως δὲ ἱμῖν ταλα οἷά τέ χωρέειν ἐστί ουτε γαρ οἱ βάρβαροι ἄλκιμοί εἰσι, υμεῖς τε τὰ ἐς τον πόλεμον ἐς τὰ μεγιστα ανηκετε αρετης πέρι. η τε μάχη αυτῶν ἐστὶ

τοιήδε, τόξα καὶ αἰχμη βραχέα. ἀναξυρίδας δὲ ἔχοντες

ἔρχονται ἐς τὰς μάχας και κυρβασίας ἐπὶ τησι κεφαλησι 'ούτω εὐπετέες χειρωθῆναι εἰσί. ἔστι δὲ καὶ ἀγαθὰ τοῖσι την ηπειρον ἐκείνην νεμομένοισι ὁσα ουδὲ τοῖσι συνάπασι ἄλλοισι, απὸ χρυσοs ἀρξαμένοισι, ἄργυρος καὶ χαλκὸς καὶ ἐσθὴς ποικίλη καὶ υποζύγιά τε καὶ ανδράποδα τὰ θυμῶ βουλόμενοι αυτοὶ αν ἔχοιτε. κατοίκηνται

δὲ ἀλληλων ἐχόμενοι ώς ἐγὼ φράσω. γώνων μὲν τῶνδε oῖδε Λυδοὶ, οἰκέοντές τε χώρην ἀγαθην καὶ πολυαργυρώτατοι ἐόντες δεικνῶς δὲ ἔλεγε ταsτα ἐς της γης την περίοδον, την ἐφέρετο ἐν τῶ πίνακι ἐντετμημένην), A-δῶν δε, ἔφη λέγων ὁ Ἀρισταγόρης, oῖδε ἔχονται Φρύγες

οἱ προς την ηῶ, πολυπ0οβατώτατοί τε ἐόντες απάντων Ψῶν ἐγὼ οἶδα καὶ πολυκαρπότατοι. Φρυγῶν δὲ ἔχονται Καππαδόκαι, τοὐς ημεῖς Συρίους καλέομεw τούτοισι δὲ πρόσουροι Κίλικες, κατηκοντες ἐπὶ θάλασσαν τηνδε, ἐν τη ηδε Κύπρος νησος κεεται, οῖ πεντακόσια τάλαντα βασιλέr τὸν ἐπέτεον φόρον ἐπιτελεsσι. Κιλίκων δὲ τῶνδε ἔχονται ' μένιοι οἶδε, καὶ οὐτοι ἐόντες πολυπρόβατοι,

42쪽

LIB. V. CAP. 49 - 51.

υρμενίων--τιηνοὶ χώρην τηνδε ἔχοντες. ἔχεται δὲ .τουτων γη ηδε Κισσίη, ἐν τη δη παρὰ ποταμῖν τόνδε

πιάσπεα κείμενά ἐστι τὰ Σουσα ταυτα, ἔνθα βασιλευς τε μέγας δίαιταν ποιέεται, καὶ των χρημάτων οἱ θησαυροὶ ἐνθαυτά εἰσι έλόντες δε ταυτην την πόλιν θα

σέοντες ἡδη τῶ Αιὶ πλουτου περι ἐρίζετε. αλλὰ περὶ μεν χώρης ἄρα ου πολλης ουδὲ Ουτω χρηστῆς καὶ Ουρων σμικρῶν χρεών ἐστι υμέας μάχας ἀναβάλλεσθαι πρός τε Μεσσηνίους ἐόντας ἰσοπαλέας, καὶ ωρκάδας τε καὶ Ἀργείους, τοῖσι Ουτε χρυσου ἐχόμενόν ἐστι ουδεν ουτε ἀργυρου, των πέρι καί τινα ενάγει προθυμίη μαχόμεθνον ἀποθνήσκειν ' παρεχον δὲ της Ῥσίης πάσης ἄρχειν ευπετέως, ἄλλο τι αἱρήσεσθε; Ἀρισταγόρης μεν ταυταελεξε, Κλεομενης δε ἀμείβετο τοισίδε ξεῖνε Μιλήσιε, ἀναβάλλομαί τοι ἐς τρίτην ημέρην υποκρινέεσθαι.

Tότε μὲν ἐς τοσουτο ἐλασαν, ἐπεί τε δε η κυρίη ἡμέρη μἐγένετο τῆς υποκρίσιος καὶ ῆλθον ἐς τὸ συγκείμενον,είρετο ὁ Κλεομένης τ0ν υρισταγόρην, -όσων ἡμερέων απὸ θαλάσσης τῆς χώνων οδὸς εἰη παρὰ βασιλέα. ὁ δευρισταγόρης τὰλλα ἐῶν σοφὰς καὶ διαβάλλων ἐκεῖνον ευ ἐν τουτω ἐσφάλη ' χρεῶν γάρ μιν μὴ λέγειν τὸ ἐὸν, βουλόμενόν γε Σπαρτιήτας ἐξαγαγεῖν ἐς την Mσίην, λέγει δ' ἄν τριῶν μηνῶν φὰς εἶναι την ἄνοδον. ὁ δὲ υπαρπάσας τον ἐπίλοιπον λόγον, τον ὁ Ἀρισταγόρης ἄρμητο λεγειν περὶ τῆς ὁδου, εἶπε M ξεῖνε Μιλήσιε, ἀπαλλάσσεο ἐκ Σπάρτης πρq δυντος ἡλιου ' ουδένα γὰρ λόγον ευεπέα λέγεις Λακεδαιμονίοισι, ἐθέλων σφέας αποθαλάσσης τριῶν μηνῶν οδὸν ἀγαγεῖν. ὁ μεν ιη Κλεο- 5Iμένης ταυτα εἴπας ῆθε ἐς τὰ οἰκία, ὁ δε Ἀρισταγόρης λαβὼν ἱκετηρίην fita ἐς του Κλεομένεος, ἐσελθὼν δὲ

ἔσω ἄτε ἱκετευων ἐπακουσαι ἐκέλευε τον Κλεομένεα, αποπέμψαντα τὸ παιδίον ' προσεστήκεε γὰρ δὴ τῶ Κλεο-

43쪽

καὶ μουνον τέκνον ἐτυγχανε ἐὸν ἐτέων οκτω ῆ ἐννέα ἡλικίην. Κλεομένης δε λέγειν μιν ἐκέλευε τὰ βουλεται, μηδὲ ἐπισχεῖν του παιδίου εῖνεκεν. ἐνθαυτα δη ὁ ωρισταγόρης ῆρχετο ἐκ δέκα ταλάντων υπισχνεόμενος, ἡνοἱ ἐπιτελωρ των ἐδέετο. ἀνανευοντος δὲ του Κλεομένεος προέβαινε τοῖσι χρήμασι υπερβάλλων ὁ ωρισταγόρης, ἐς ο πεντηκοντά τε τάλαντα υπεδέδεκτο, καὶ τὸ παιδίου αυδάξατο ' πάτερ, διαφθερέει σε ὁ ξεῖνος, ην μη ἀποστὰς Φς. ο τε δη Κλεομένης ἡσθεὶς του παιδίου τst παραινέσι φε ἐς ἔτερον οἴκημα, καὶ ὁ Ἀρισταγόρης ἀπαλλάσσετο το παράπαν ἐκ τῆς Σπάρτης, ουδή οἱ ἐξεγένετο ἐπι πλέον ἔτι σημῆναι περὶ τῆς ἀνοδου τῆς παρὰ

βασιλέα.

52 Ἐχει γὰρ ἀμφὶ τῆ ὁδω ταυτη ἄδε ' σταθμοί τε πανταχῆ εἰσὶ βασιλήωι καὶ καταλύσιες κάλλισται, διὰ οἰκεομένης τε ἡ ὁδὸς ἀπασα καὶ ἀσφαλέος. διὰ μέν γε

Λυδίης καὶ Φρυγίης σταθμοὶ τείνοντες εἴκοσι εἰσι, παοασάγγαι δὲ τέσσερες καὶ ἐνενηκοντα καὶ οισυ. ἐκδέκεται 'δ' ἐκ τῆς Φρυγίης ὁ Ἀλυς ποταμὸς, ἐπ ω πυλαι τε ἔπεισι, τὰς διεξελάσαι πῆσα ανάγκη καὶ Ουτω διεκπερῶν τον ποταμὸν, καὶ φυλακτήριον μέγα ἐπ' αυτω. διαβάντι δὲ ἐς την Καππαδοκίην καὶ ταυτύ πορευομένω μέχριούρων των Κιλικίων σταθμοὶ δυῶν δέοντές εἰσι τριήκοντα, παρασάγγαι δε τέσσερες καὶ εκατόν ' ἐπὶ δε τοῖσι τούτων Ουροισι διξάς τε πυλας διεξελῆς καὶ διξὰ φυλακτήρια παραμείψεαι. ταυτα δε διεξελάσαντι καὶ διὰ τῆς Κιλικίης ὁδὸν ποιευμένω τρεῖς εἰσὶ σταθμοὶ, παρασάγγαι δὲ πεντεκαίδεκα καὶ οισυ. ουρος δε Κιλικίης καὶ τῆς 'Αρμενίης ἐστὶ ποταμὸς νηυσιπέρητος, τω ουνομα --φρήτης. ἐν δὲ τῆ 'Αρμενίη σταθμοὶ μέν εἰσι καταγωγέων

πεντεκαίδεκα, παρασάγγαι δὲ παὶ πεντηκοντα και

44쪽

ημισυ, καὶ φυλακτήριον ἐν αὐτοῖσι. ποταμοὶ δὲ νηυσιπέρητοι τέσσερες διὰ ταύτης βέουσι, τους πῆσα ανάγκη διαπορθμεsσαι ἐστὶ, πρῶτος μεν Ἀγρις, μετὰ δε δευτερός τε καὶ τρίτος βυτὰς ουνομαζόμενος, ουκ ώυτὸς ἐων ποταμὀς ουδὲ ἐκ τοs αυτου ρων ' ὁ μεν γὰρ πρότερος αυτῶν καταλεχθεὶς ἐξ Ἀρμενίων ρέει, ὁ δὲ υστερον ἐκ Ματιηνῶν. ὁ δε τέταρτος τῶν ποταμῶν οἴνομα ἔχει Γυνδης, τον Κυρος διέλαβέ κοτε ἐς διώρυχας εξηκοντα καὶ τριηκοσίας. ἐκ δὲ ταυτης τῆς 'Αρμενίης ἐσβάλλοντι ἐς την Ματιηνὴν γην σταθμοί εἰσι τέσσερες ἐκ δε ταυτης ἐς την Κισσίην χώρην μεταβαίνοντι ἔνδεκα σταθμοὶ, παρασάγγαι δὲ δυο καὶ τεσσεράκοντα καὶ οισυ ἐστι ἐπὶ ποταμὸν πιάσπην, ἐόντα καὶ τοsτον νηυσιπέρητον, ἐπ' es Σουσα πόλις πεπόλισται. ουτοι οἱ πάντες σταθμοί εἰσι ἔνδεκα καὶ εκατόν. καταγωγαὶ μέν νυν σταθμῶν τοσαυταί εἰσι ἐκ Σαρδίων ἐς Σοsσα ἀναβαίνοντι, εἰ δὲ ὀρθῶς μεμέτρηται ἡ οδὸς ἡ βασιληχ τοῖσι 53

παρασάγγρσι καὶ ὁ παρασάγγης δύναται τριήκοντα στάδια , ωσπερ ουτός γε δύναται ταυτα, εκ Σαρδίων στάδιά ἐστι ἐς τὰ βασιλήω τὰ Μεμνόνια καλεόμενα πεντακόσια καὶ τρισχίλια καὶ μύρια παρασαγγέων ἐόντων πεντηχοντα καὶ τετρακοσίων. πεντηκοντα δὲ καὶ εκατὰν

ραι απαρτὶ ἐνενηκοντα. Ουτω τῶ Μιλησίω μισταγόρη 5 εἴπαντι προς Κλεομένεα τον Λακεδαιμόνιον εἶναι τριῶν

μηνῶν την ἄνοδον την παρὰ βασιλέα ὀρθῶς εἴρητο. εἰδ/τις τὸ ἀτρεκέστερον τούτων ἔτι δίζηται, ἐγὼ καὶ τosτο σημανεω ' την γαρ α μέσου ἐς Σάρδις οδὸν δέει προ λογισασθαι ταυτη. καὶ δη λέγω σταδίους εἶναι τους πάντας απο θαλάσσης τῆς Ἐλληνικῆς μέχρι Σούσων τομο γαρ Μεμνόνιον ἄστυ καλέεται in τεσσεράκοντα καὶ τετρακισχιλίους καὶ μυρίους οι γὰρ ἐξ 'Eφέσου ἐς Σάρ-

45쪽

HERODOTI δις εἰσὶ τεσσεράκοντα καὶ πεντακόσιοι στάδιοι. καὶ Ουτω

τρισὶ ἡμέρῖσι μηκυνεται η τρίμηνος οδός. 55 Mπελαυνόμενος δε ὁ Ἀρισταγόρης εκ τῆς Σπάρτης ῆῖε ες τὰς Ἀθήνας γενομένας τυράννων ωδε ἐλευθέρας.

Ἐπεὶ γυπαρχον τον Πεισιστράτου, Ἱππίεω δε τοs τυράννου ἀδελφεὰν, ἰδόντα ἔψιν ἐνυπνίου τω ἐωυτου πάθεῖ ἐναργεστάτην κτείνουσι 'Αριστογείτων καὶ Αρμόδιος γένος ἐόντες τα ανέκαθεν Γεφυραῖοι, μετὰ ταυτα ἐτυραν νευοντο Ῥθηναῖοι επ' ἔτεα τέσσερα ουδεν ἔσσον, ἀλλα

56 καὶ μῆλλον ῆ προ του. N μεν νυν ὁψις του Iππάρχουενυπνίου ην ῆδε. ἐν τῆ προτέρη νυκτὶ των Παναθηναίων ἐδόκεε ὁ Ιππαοχος ἄνδρα οἱ ἐπιστάντα μέγαν καὶ ευειδέα αἰνίσσεσθαι τα ἔπεα 'Tλῆθι λέων ἄτλητα παθῶν τετληότι θυμῶ 'οὐδεὶς ανθρώπων ἀδικων τίσιν Ουκ αποτίσει

ταsτα δε, ῶς ημέρη ἐγένετο τάχιστα, φανερὸς ῆν υπερ- τιθέμενος ὀνειροπόλοισι ' μετὰ δὲ ἀπειπάμενος την ἴψιν ἔπεμπε την πομπὴν, ἐν τῆ δὴ τελευτὰ.57 οἱ δε Γεφυραῖοι, των ἰσαν οἱ φονέες οἱ Ἱππάρχου, ῶς μεν αυτοὶ λέγουσι, ἐγεγόνεσαν ἐξ Ερετρίης την αρχὴν, ῶς δὲ ἐγὼ ἀναπυνθανόμενος ευρίσκω, ησαν Φοίνικες των συν Κάδμω ἀπικομένων Φοινίκων ἐς γῆν την νυν Βοιωτίην καλεομένην, οἴκεον δὲ τῆς χώρης ταώτης ἀπολαχόντες την Ἀναγρικὴν μοῖραν. ἐνθεsτεν δὲ Καμμείων πρότερον ἐξαναστάντων υπ' ωργείων οἱ Γεφυραῖοι Ουτοι δευτερα υπὰ Βοιωτῶν ἐξαναστάντες ἐτράποντο ἐπ 'Aθηνέων. υθηναῖοι δέ σφεας ἐπὶ ρητοῖοι ἐδέξαντο σφέων αυτῶν εἶναι πολιήτας πολλῶν τέων και58 ουκ ἀξιαπηγήτων ἐπιτάξαντες ἔργεσθαι. οἱ δὲ Φοίνικες Ουτοι οἱ σὐν αδμω απικόμενοι, των ἐσαν οἱ Γεφυραῖοι, ἄλλα τε πολλὰ οἰκήσαντες ταυτην την χώρην μῆ-γαγον διδασκάλια ἐς τοὐς Ἐλληνας και δὴ καὶ γράμματα,

46쪽

ουκ ἐόντα πριν Ἐλλησι, ώς ἐμοὶ δοκέειν, πρῶτα μεν τοῖσι καὶ ἄπαντες χρέονται Φοίνικες, μετὰ δε χρόνου προβαίνοντος ἄμα τῆ φωνὴ μετέβαλον καὶ τον ἐυθμὸν των γραμμάτων. περιοίκεον δε σφεας τὰ πολλὰ των χώ-ὐων τομον τον χρόνον Ἐλλήνων 'γωνες, οῖ παραλαβόντες διδαχὴ παρὰ των Φοινίκων τὰ γράμματα, μεταρρυ μισαντές σφεων ολίγα ἐχρίοντο, χρεόμενοι δε ἐφάτισαν, ῶσπερ και τὰ δίκαιον ἔφερε ἐσαγαγόντων Φοινίκων ἐς την Ἐλλάδα Φοινικήῖα κεκλῆσθαι. και τὰς βίβλους διφθέρας καλέουσι απὸ του παλαιοs οἱ 'γωνες, ὁτι κοτὲ εν σπάνι βίβλων ἐχρέοντο διφθέρησι αἰγέησί τε καὶ οἰέησι ' ἔτι δε καὶ τὸ κατ' εμὲ πολλοὶ των βαρβάρων ἐς τοιαυτας διφθέρας γράφουσι. ειδον δὲ καὶ αυτὸς 59μήω γράμματα ἐν τω ἱρω τοs Ἀπόλλωνος τos 3σμηνίου ἐν Θήβρσι τῆσι Aoιωτῶν ἐπὶ τρίποσι τρισὶ ἐγκεκολα μένα, τὰ πολλὰ ὁμοῖα ἐόντα τοῖσι γωνικοισι. ὁ . μὲν δηεις των τριπόδων ἐπίγραμμα ἔχει Ἀμφιτρυων μ' ἀνέθηκεν ἰών απὁ Τηλεβοάων. ταυτα ἡλικίην δν εἴη κατὰ Λάων τον Λαβδάκου τos Πολυδώρου τοs Κάδμου. Ἐτερος δὲ τρίπους ἐν έξαμέ- 60 τρω τόνω λέγει ' Σκαῖος πυγμαχέων με εκηβόλω Ἀπόλλωνι κήσας ανέθηκε τεῖν περικαλώὲς ἄγαλμα. αως δ' ἀν εἴη ὁ γπποκόωντος, εἰ δη ουτός γ' ἐστὶ ὁ ἀναθεὶς και μὴ ἄλλος τώυτὸ Ουνομα ἔχων τω Ἱπποκόωντος, ἡλικίην κατὰ Οἰδίπουν τον Λαχυ. Πίτος δὲ τρί- 61πους λέγει καὶ ουτος ἐν έξαμέτρω 'Λαοδάμας τρίποδ' αυτὸς ἐsσκόπω 'Aπόλλωνι Μουναρχέων ἀνέθηκε τεῖν περικαλλὲς ἄγαλμα. ἐπὶ τούτου δὴ τos Λαοδάμαντος τοs Ἐτεοκλέος μουναρχέοντος ἐξανιστέαται Καδμεῖοι υπ' Ἀργείων καὶ τράπονται ἐς τοὐς ' χέλεας, οι δὲ Γεφυραῖοι υπολειφθέντες

47쪽

II E R O D 0 T Iυστερον υπὸ Βοιωτῶν ἀναχωρέουσι ἐς Ἀθήνας καί σφι ἱρά ἐστι ἐν Ἀθηνησι ιδρυμένα, των ουδὲν μέτα τοῖσι λοιποῖσι 'Aθηναίοισι, ἄλλα τε κεχωρισμένα των ἄλλων ἱρῶν καὶ δη καὶ Ἀχαιίης μητρος ἱρόν τε καὶ oργια. 62 υ μεν δη ἄψις του 'μπάρχου ἐνυπνίου, καὶ οἱ Γεφυραῖοι οθεν ἐγεγόνεσαν, των ῆσαν οἱ Ἱππάρχου φονέες, ἀπηγηταί μοι ' δέει δὲ προς τουτοισι ἔτι ἀναλαβεῖν τον κατ ἀρχὰς ηῖα λέξων λόγον, ως τυράννων ἡλευθερώθησαν 'Aθηναῖοι. Ἱππίεω τυραννευοντος καὶ ἐμπικοανομένου 'Aθηναίοισι διὰ τον Ἱππάρχου θάνατον 'ADκμαιωνίδαι γένος ἐόντες Ἀθηναῖοι καὶ φευγοντες Πεισιστρατίδας, ἐπεί τέ σφι ἄμα τοῖσι ἄλλοισι 'Aθηναίων φυγάσι πειοωμένοισι κατὰ τὸ ἰσχυρὸν ου προεχώρεε κάτοδος3 αλλὰ προσέπταιον μεγάλως πειρωμενοι κατιέναι τε καὶ ἐλευθεροsν τὰς 'Aθηνας, Λειψύδριον τὰ υπερ Παιονίης τειχίσαντες, ἐνθαυτα οι 'Aλκμαιωνίδαι παν ἐπὶ τοῖσι Πεισιστρατίδησι μηχανώμενοι παρ' ' φωκτυόνων τον νηὸν μισθοῶνται τον ἐν Θελφοῖσι, τον νυν ἐόντα, τότε δὲ Ουκω, τομον ἐξοικοδομῆσαι. οἷα δε χρημάτων ευ ηκοντες καὶ ἐόντες ἄνδρες δόκιμοι ανέκαθεν ἔτι, τόν τε νηὸν ἐξεργάσαντο τοs παραδείγματος κάλλιον τά τε ἄλλα, καὶ συγκειμένου σφι πωρινου λίθου ποιέειν

63 τὸν νηῖν Παρίου τὰ ἔμπροσθε αυτοs ἐξεποίησαν. Σὸς ων δη οἱ Ἀθηναῖοι λέγουσι, ουτοι οἱ ἄνδρες ἐν Θελφοῖσι κατημενοι aνέπειθον την Πυθίην χρήμασι, ὁκως ἔλθοιεν Σπαρτιητέων ἄνδρες εἴτε ἰδίω στόλω εἴτε δημοσίω χρη- σομενοι, προφέρειν σφι τὰς Ἀθήνας ἐλευθεροῶν. Λακεδαιμονιοι ῶς σφι αἰεὶ τωυτὸ προφαντον ἐγίνετο, πέμπουσι Ἀγχιμόλιον τὸν Ἀστέρος, ἐόντα των ἀστῶν ἄνδρα δόκιμον, συν στρατῶ ἐξελῶντα Πεισιστρατίδας ἐξ Αθηνέων, δμως καὶ ξείνους σφι ἐόντας τὰ μάλιστα 'τα γαρ etos θεos πρεσβυτερα ἐποιεsντο η τὰ των ἀ-

48쪽

δρῶν. πέμπουσι δὲ τούτους κατὰ θάλασσαν πλοίοισι. ὁμευ δη προσσχων ἐς Φάληρον την στρατιὴν ἀπέβησε,

οἱ δὲ Πεισιστρατίδαι προπυνθανόμενοι ταυτα ἐπεκαλέοντο ἐκ Θεσσαλίης ἐπικουρίην ' ἐπεποίητο γάρ σφι συμμαχίη προς αυτους. Θεσσαλοὶ δε σφι δεομενοισι ἀπέπεμψαν κοινη γνωμη χρεόμενοι χιλίην τε ἶππον καὶ τον βασιλέα τον σφέτερον Κινέην ἄνδρα Κονιαῖον ' τους ἐπείτε ἔσχον συμμάχους οἱ Πεισιστρατίδαι, ἐμηχανέοντο τοιάδε ' κείραντες των Φαληρέων τὸ πεδίον καὶ ἱππάσιμον ποιήσαντες τουτον τον χλον ἐπῆκαν τῶ στρατ πεδω την ἶππον ' ἐμπεσομα δὲ διέφθειρε αλλους τε πολ-

λους των Λακεδαιμονίων καὶ δη καὶ τον Ἀγχιμόλιον, τοὐς δε περιγενομένους αυτῶν ἐς τὰς νέας κατέρξαν. ὁμεν δη πρῶτος στόλος εκ Λακεδαίμονος οὐτω ἀπήλλαξε, και Ἀγχιμολίου εἰσὶ ταφαὶ τῆς Ἀττικῆς Ἀλωπεκῆσι, ἀγ- χου τos ψακλείου τοs ἐν Κυνοσάργεῖ. Μετὰ δὲ Λα- 6 κεδαιμόνιοι μέζω στόλον στείλαντες ἀπέπεμψαν επὶ τὰς 'Aθήνας, στρατηγὸν τῆς στρατιῆς ἀποδέξαντες βασιλέα Κλεομένεα τον Ἀναξανδρίδεω, οὐκέτι κατὰ θάλασσαν στείλαντες, αλλὰ κατ' ῆπειρον, τοῖσι ἐσβαλοsσι ἐς τηνωττικὴν χωρην ἡ τῶν Θεσσαλῶν Ἀπος πρώτη προσμμιξε καὶ ου μετὰ πολλὸν ἐτράπετο, καί σφεων ἔπεσονυπερ τεσσεράκοντα ἄνδρας' οἱ δὲ περιγενόμενοι ἀπαλλάσσοντο ως εἶχον ἰθὰς ἐπὶ Θεσσαλίης. Κλεομένης δε ἀπικόμενος ἐς το ἄστυ ἄμα Ῥθηναίων τοῖσι βουλομένοισι εἶναι ἐλευθέροισι ἐπολιόρκεε τους τυράννους ἀπεργμένους ἐν τω Πελασγικῶ τείχεῖ. Kαι οὐδέν τι πάν- 65τως αν ἐξεῖλον τοὐς Πεισιστρατίδας οἱ Λακεδαιμόνιοι οὐτε γὰρ ἐπέδρην ἐπενόεον ποιήσασθαι, οῖ τε Πεισι-

στρατίδαι σίτοισι καὶ ποτοῖσι ευ παρεσκευάδατο , πολιορκήσαντές τε αν ημέρας ὀλίγας ἀπαλλάσσοντο ἐς τὴν Σπάρτην. νsν δὲ συντυχίη τοῖσι μὲν κακὴ ἐπεγένετο,

49쪽

τῆς χώρης οι παῖδες των Πεισιστρατιδέων φωσαν. τομοδε ώς ἐγένετο, πάντα αυτῶν τὰ πρήγματα συνετετάρακτο, παρέστησαν δε ἐπὶ μισθω τοῖσι τέκνοισι, ἐποἷσι ἐβούλοντο οι 'Aθηναῖοι, ῶστε ἐν πέντε ἡμέρησι ἐκχωρῆσαι ἐκ τῆς Ἀττικῆς. μετὰ δε ἐξεχώρησαν ἐς Σίγειοντο ἐπὶ τῶ Σκαμάνδρω, αρξαντες μὲν Ἀθηναίων ἐπλεα εξ τε καὶ τριήκοντα, ἐόντες δὲ καὶ ουτοι ανέκαθεν Πυλιοί τε καὶ Νηλεῖδαι, ἐκ των αυτῶν γεγονότες καὶ οἱ ἀμφὶ Κόδρον τε καὶ Μέλανθον, οῖ πρότερον ἐπήλυδες ἐόντες ἐγένοντο 'Aθηναίων βασιλέες. ἐπὶ τούτου δὲ καὶ τἀυτὰ οἴνομα ἀπεμνημόνευσε Ἱπποκράτης τω παιδὶ

θέσθαι τον Πεισίστρατον, ἐπὶ τοs Νέστορος Πεισιστράτου ποιεύμενος την ἐπωνυμίην. ούτω μεν 'Ἀθηναῖοι

τυράννων ἀπηλλάχθησαν, ὁσα δὲ ἐλευθερωθέντες ἔρξανῆ ἔπαθον αξιόχρεα ἀπηγήσιος πριν ῆ γωνίην τε ἀποστῆναι απὸ Θαρείου καὶ 'Αρισταγόρην τον Μιλήσιον ἀπικόμενον ἐς 'Aθήνας χρηῖσαι σφέων βοηθέειν, ταυτα πρῶτα φράσω.66 Ἀθῆναι Dsσαι καὶ πρὶν μεγάλαι, τότε ἀπαλλαχθε σαι τυράννων ἐγίνοντο μέζονες. ἐν δὲ αυτῆσι δύο ἄνδρες ἐδυνάστευον, Κλεισθένης τε ἀνὴρ Ῥλκμαιωνίδης, ὁσπερ δη λόγον ἔχει την Πυθίην ἀναπεῖσαι, καὶ , γόρης ὁ Πσάνδρου οἰκίης μεν ἐὼν δοκίμου, ἀτὰρ τὰ

ἀνέκαθεν οὐκ ἔχω φράσαι, θύουσι δὲ οἱ συγγενέες αυ-τos Αιὶ Καρίω. ούτοι οἱ ἄνδρες ἐστασίασαν περὶ δυνάμιος, εσσούμενος δὲ ὁ Κλεισθένης τον δῆμον προσωταιρίζεται μετὰ δὲ τετραφύλους ἐόντας 'Aθηναίους δεκαφύλους ἐποίησε, των 'γωνος παίδων Γελέοντος καὶ Αἰγικόρεος καὶ ' γάδεω καὶ Ποπλητος ἀπαλλάξας τὰς ἐπωνυμίας, ἐξευρὼν δ' ετέρων ηρώων ἐπωνυμίας επιχωρίων, πάρεξ Αωντος sτον in ἄτε ἀστυγειτονα

50쪽

LI B. V. C A P. 65 - 67.

καὶ συμμαχον ξεῖνον ἐόντα προσέθετο. Tαυτα δε, δο- 67κέειν εμοὶ, ἐμιμέετο ὁ Κλεισθενης Ουτος τον ἐωυτου μητροπάτορα Κλεισθένεα τον Σικυῶνος τύραννον. κλεισθένης γὰρ Ἀργείοισι πολεμήσας τοsτο μεν ραψωδοὐς ἔπαυσε ἐν Σικυῶνι αγωνίζεσθαι των 'Oμηρείων ἐπέωνεῖνεκεν, ἔτι Ἀργεῖοί τε καὶ ' ργος τα πολλὰ πάντα υμνέαται, τομο δὲ, ὴρώων γὰρ ἐν και ἔστι ἐν αυτητη ἀγορῆ των Σικυωνίων Ἀδρήστου τοs Ἀλαοs, το του ἐπεθύμησε ὁ Κλεισθένης ἐόντα 'Ἀργεῖον ἐκβαλεῖν ἐκ της χώρης. ἐλθὼν δε ἐς Θελφοὐς εχρηστηριάζετο, εἰ ἐκβάλοι τον ΑδρηστοW η δὲ Πυθίη οι χρα φῆσα 'Ἀδρηστον μὲν εἶναι Σικυωνίων βασιλέα, ἐκεῖνον δε λευστηρα. ἐπει δε ὁ θεὸς τοsτο γε ου παρεδίδου, ἀπελθὼν ὀπίσω ἐφρόντιζε μηχανὴν, m αυτὸς ὁ 'Ἀδρηστος ἀπαλλάξεται. ἄρ δέ οἱ ἐξευρῆσθαι ἐδόκεε, πέμψας ἐς Θηβας τὰς Βοιωτίας ἔφη ἐθέλειν ἐπαγαγέσθαι Μελάνιππον τον 'Aστα-κos οἱ δὲ Θηβαῖοι ἔδοσαν. ἐπαγαγόμενος δὲ ὁ Κλεισθένης τον Μελάνιππον τέμενος οἱ ἀπέδεξε ἐν αὐτωτω πρυτανηω καί μιν χρυσε ἐνθαλα ἐν τω ἰσχυροτάτω. ἐπηγάγετο δὲ τον Μελάνιππον ὁ Κλεισθένης καὶ γὰρ τομο δέει ἀπηγησασθαι) ώς ἔχθιστον ἐόντα Ῥδρήστω, ος τόν τε ἀδελφεόν οἱ Μηκιστέα ἀπεκτόνεε και τον γαμβρὰν Tυδέα. ἐπεί τε δέ οἱ τὸ τέμενος απέδεξε, θυσίας τε καὶ ὁρτὰς Ἀδρήστου ἀπελόμενος ἔδωκε τω --λανίππω. οἱ δὲ Σικυώνιοι ἐώθεσαν μεγαλωστὶ κάρτα τιμῆν τὸν Mδρηστοπι η γὰρ χώρη ην αυτη Πολυβου, ὁ δὲ 'Ἀδρηστος ην Πολυβου θυγατριδέος, ἄπαις δε Πολυβος τελευτῶν διδοῖ Mδρήστω την αρχήν. τά τε δὴ ἄλλα οἱ Σικυώνιοι ἐτίμων τὸν 'Ἀδρηστον, καὶ δὴ προς τὰ πάθεα αυτοs τραγικοῖσι χορογι ἐγέραιρον, τὸν μὲν Θιόνυσον ου τιμέοντες, τὸν δὲ 'Ἀδρηστον. Κλεισθένης δὲ χοροὐς μὲν τω Θιονυσω ἀπέδωκε, την δὲ ἄλλην θυσίην