Herodoti Historiarum libri 9. curavit Henr. Rudolph Dietsch

91쪽

σα. Λαρεῖος δὲ πυθόμενος ταυτα χαὶ ἐπαιτιησαμενος τους ταυτα ποιήσαντας, ἔτι μιν - ζωοντα ἀνήγαγον ἐς Oψιν την ἐωυτου, την κεφαλὴν τὴν Ἱστιαίου λουσαντάς τε καὶ περιστείλαντας ευ ἐνετείλατο θάψαι ώς ἀνδρὸς μεγάλως ἐωυτω τε και Πωπσι ευεργέτεω. N μὲν περὶ

3ΓΙστιαῖον ουτω ἔσχε, ὁ δὲ ναυτικὸς στρατὸς ὁ . Περσέων χειμερίσας περὶ Μίλητον τω δευτέρω ἔτεῖ ῶς ἀνέπλωσε, αἱρέει ευπετέως τὰς νήσους τὰς προς τῆ ήπείρω κειμένας, πιον καὶ Λέσβον καὶ Τένεδον. oκως δε λάβοι τινὰ των νήσων, ώς ἐκάστην αἱρέοντες οἱ βάρβαροι ἐσαγήνευον

τους ανθρωπους. σαγηνευουσι δε τόνδε τον τρόποwἀνὴρ ἀνδρὀς ἁψάμενος τῆς χειρὸς ἐκ θαλάσσης τῆς βο-

ρη ς επὶ τὴν νοτίην διήκουσι, καὶ ἔπειτεν διὰ πάσης τῆς νήσου διέρχονται ἐκθηρεύοντες τους ανθρώπους. αῖρεον δὲ καὶ τὰς ἐν τῆ ήπείρω πόλιας τὰς γάδας κατὰ τὰ αυτὰ, πλὴν ουκ ἐσαγήνευον τους ανθρώπους ' οὐ γὰρ ota τ' 32 h. ' θαυτα Περσέων οἱ στρατηγοὶ Ουκ ἐφευσαντο τὰς

ἀπειλὰς, τὰς ἐπηπείλησαν τοῖσι 'γωσι στρατοπεδευομένοισι ἐναντία σφίσι. ῶς γὰρ δὴ ἐπεκράτησαν των πολίων, παῖδάς τε τους ευειδεστάτους ἐκλεγόμενοι ἐξέταμνον καὶ ἐποίευν αντὶ τos εἶναι ἐνόρχιας ευνούχους, καὶ παρθένους τὰς καλλιστευούσας ἀνασπάστους παρὰ βασιλέα ' ταυτα τε δὴ ἐποίευν, καὶ τὰς πόλιας ἐνεπίμπρασαν αὐτοῖσι ἱροῖσι. ουτω δὴ τὸ τρίτον 'γωνες κατεδουλωθησαν,

πρῶτον μὲν υπὸ Λυδων, δὶς δὲ ἐπεξῆς τότε υπὸ Περσέων. 33 Ἀπὸ δὲ γωνίης απαλλασσόμενος ὁ ναυτικὸς στρατὀs τὰ ἐπ' αριστερὰ ἐσπλωοντι του Ἐλλησπόντου αῖρεε πάν-τα τὰ γὰρ ἐπὶ δεξιὰ αυτοῖσι τοῖσιJ Πέρσησι υποχείρια ην γεγονότα κατ' Oειρον. Εἰσὶ δὲ ἐν τῆ ρωπη αῖδε του Ἐλλησπόντου ' Xερσόνησός τε, ἐν τῆ πόλιες συχναὶ ἔνεισι, κH Πέρινθος καὶ τὰ τείχεα τὰ ἐπὶ Θρηειης καὶ

92쪽

Σηλυβρίη τε και Βυζάντιον. Bsζάντιοι μεν νυν καὶ οἱ πέρηθεν Καλχηδόνιοι Ουδ' υπέμειναν ἐπιπλωοντας τους Φοίνικας, ἀλλ' οἴχοντο ἀπολιπόντες την σφετέρην ἔσω ἐς τον Mξεινον πόντον; καὶ ἐνθαλα πόλιν Μεσαμβρίην οἴκισαν, οἱ δε Φοίνικες κατακαυσαντες ταυτας τὰς χωρας τὰς καταλεχθείσας τράπονται ἐπί τε Προκόννησον καὶ Ἀρτάκην, πυρὶ-καὶ ταυτας νείμαντες ἔπλωον αυτις ἐς την πιγόνησον ἐξαιρήσοντες τὰς ἐπιλοίπους των πο λων, ὁσας πρότερον προσσχόντες ου κατέσυραν. ἐπὶ δὲ ζικον Ουδὲ ἔπλωσαν αρχήν ' αυτοὶ γὰρ Κυζικηνοὶ ἔτι πρότερον του Φοινίκων ἐσπλόου ἐγεγόνεσαν υπὸ βασιλa

Οἰβάρεῖ τω Μεγαβάζου ὁμολογήσαντες, τῶ ἐν Λασκυλείω υπάρχω. τῆς δε χερσονησου, πλὴν Καρδίης πόλιος, τὰς ἄλλας πάσας ἐχειρώσαντο οἱ Φοίνικες. Ἐτυράννευε δὲ αυτέων μεχρι τότε Μιλτιάδης ὁ Κί- 34μωνος του Στησαγόρεω, κτησαμένου την αρχὴν ταυτην πρότερον Μιλτιάδεω του κυφελου τρόπω τοιωδε ' εἶχον

Θόλογκοι Θρήῖκες την χερσόνησον ταυτην. ουτοι ἄν οἱ Aόλογκοι πιεσθέντες πολεμω υπὀ Ἀψινθίων ἐς Θελφους ἔπεμψαν τους βασιλέας περὶ του πολέμου χρησομένους.

ἡ δὲ Πυθίη σφι ἀνεῖλε οἰκιστὴν ἐπάγεσθαι ἐπὶ τὴν χώρην τουτον, ος αν σφεας ἀπιόντας ἐκ τοs ἱρου πρῶτος

ἐπὶ ξείνια καλέση. ἰόντες δὲ οἱ Βόλογκοι τὴν ἱρὴν οδὸν διὰ Φωκέων τε καὶ Βοιωτῶν εἴσαν καί σφεας ώς ουδεὶς ἐκάλεε, ἐκτράπονται ἐπ' Ἀθηνέων. - δὲ τῆσι υθήνησι 35

τηνικαυτα εἶχε μὲν τὸ παν κράτος Πεισίστρατος, ἀτὰρ ἐδυνάστευε καὶ Μιλτιάδης ὁ Κυψέλου, ἐων οἰκίης τε θριπποτρόφου, τὰ μὲν ανέκαθεν απ' Αἰακου τε κάὶ Αἰγίνης γεγονὼς, τὰ δὲ νεώτερα 'Λθηναῖος, Φιλαίου τοsAῖαντος παιδδς, γενομένου πρώτου τῆς οἰκίης ταυτης Αθηναίου. ουτος ὁ Μιλτιάδης κατήμενος ἐν τοῖσι προ- θυροισι τοῖσι ἐωυτου, ὁρέων τους Θολόγκους παριόντας

93쪽

HER OD 0TI ἐσθῆτα Ουκ ἐγχωρίην ἔχοντας καὶ αἰχμὰς προσεβώσατο, καί σφι προσελθουσι ἐπηγγείλατο καταγωγην καὶ ξείνια οἱ δε δεξάμενοι και ξεινισθέντες υπ' αυτου ἐξέφαινον πανοἱ τὸ μαναῖον, ἐκφήναντες δε ἐδέοντο αυτου τῶ θεῶ μιν, πείθεσθαι. Μιλτιάδεα δε ἀκούσαντα παραυτίκα ἐπεισε ὁ λόγος οἷα ἀχθόμενόν τε τῆ Πεισιστράτου αρχῆ καὶ βουλόμενον εκποδὼν εἶναι. αυτίκα δὲ ἐστάλη ἐς Θελφους ἐπειρησόμενος τὸ χρηστήριον, εἰ ποιεοι τά περ αυτοs οἱ 36 Aόλογκοι προσεδέοντο. πιλευουσης δὲ καὶ τῆς Πυθίης,

ουτω δὴ Μιλτιάδης ὁ Κυψελου, υλύμπια ἀναραιρηκὼς lπρότερον τουτων τεθρίππω, τότε παραλαβὼν la ναίων πάντα τον βουλόμενον μετέχειν του στόλου ἔπλωε ἄμα τοῖσι Βολόγκοισι, καὶ ἔσχε την χώρην. καί μιν οἱ ἐπαγαγόμενοι τύραννον κατεστήσαντο. ὁ δὲ πρῶτον μὲν ἀπετείχισε τον ἰσθμὸν τῆς Xερσονήσου ἐκ Καρδίης πόλιος ἐς Πακτύην, ἶνα μη ἔχοιέν σφεας οἱ Ῥψίνθιοι δηλέεσθαι ἐσβάλλοντες ἐς την χώρην. εἰσὶ δε ουτοι στάδιοι ἔξ τε καιτριήκοντα του ἰσθμου απὸ δε του ἰσθμου τούτου ἡ πι σόνησος ἔσω πῆσά ἐστι σταδίων εἴκοσι καὶ τετρακοσίων 37 τὀ μῆκος. Ἀποτειχίσας ἁν τον αυχένα τῆς χερσονησου ὁ Μιλτιάδης καὶ τους Ἀψινθίους τρόπω τοιουτs ώσά με- νος των λοιπῶν πρώτοισι ἐπολέμησε Λαμψακηνοῖσι. καί μιν οἱ Λαμψακηνοὶ λοχήσαντες αἱρέουσι ζωγρίη ῆν δὲ ὁ Μιλτιάδης Κροίσω τῶ Λυδῶ ἐν γνώμη γεγονώς ' πυθ μενος ῶν ὁ Κροῖσος ταυτα πέμπων προηγόρευε τοῖσι Λαμψακηνοῖσι μετιέναι Μιλτιάδεα, εἰ δὲ μη, σφεας πίτυος τρόπον ήπείλεε ἐκτρίψειν. πλανωμένων δε τῶν Λαμψακηνῶν ἐν τοῖσι λόγοισι, τί ἐθέλει τὸ ἔπος εἶναι, τό σφι ἡπείλησεν ὁ Κροῖσος, πίτυος τρόπον ἐκτρίψειν, μόγις κοτὲ μαθὼν τῶν τις πρεσβυτέρων εἶπε τὸ ἐὸν, ἔτι πίτυς μούνη δενδρέων πάντων ἐκκοπεῖσα βλαστὸν ουδένα με ίει, ἀλλα πανώλεθρος ἔξαπόλλυται. δείσαντες αυ οἱ

94쪽

I. I B. VI. C A P. 35 - 40.

Aαμψακηνοι Κροχον λυσαντες μετῆκαν Μιλτιάδεα. Ου- 38τος μὲν δη διὰ Κροῖσον ἐκφευγει, μετὰ δε τελευτὰ ἄπαις, την αρχήν τε καὶ τὰ χρηματα παραδοὐς Στησαγόρη τω Κίμωνος ἀδελφεοs παιδὶ Ομομητρίου. καί οἱ τελευτήσαντι Xερσονησῖται θυουσι, ώς νόμος οἰκιστῆ, καὶ αγ να ἱππικόν τε και γυμνικὸν ἐπιστῆσι, ἐν τω Λαμψακηνῶν ουδενὶ ἐγγίνεται ἀγωνίζεσθαι. πολεμου δε ἐόντος προς Λαμψακηνους καὶ Στησαγόρην κατέλαβε αποθανεῖν ἄπαιδα, πληγίντα την κεφαλὴν πελέκεῖ ἐν τω πρυτανηλπρος ἀνδρὸς αυτομόλου μεν τῶ λόγω, πολεμίου δε καὶ υποθερμοτέρου τω ἔπω. δελευτήσαντος δε καὶ Στησα- 39γόρεω τρόπω τοιῶδε ἐνθαυτα Μιλτιάδεα τον Κίμωνος, Στησαγόρεω δε του τελευτήσαντος ἀδελφεὰν, καταλαμψόμενον τὰ πρήγματα ἐπὶ πιρσονήσου ἀποστέλλουσι τριήρεῖ οἱ Πεισιστρατίδαι, οῖ μιν καὶ ἐν Ἀθήνησι ἐποίευνευ, ῶς οὐ συνειδότες δῆθεν του πατρὸς Κίμωνος αυτOsτον θάνατον, τον ἐγὼ ἐν ἄλλω λόγω σημανέω ώς ἐγένετο. Μιλτιάδης δὲ ἀπικόμενος ἐς την πιρσόνησον εἶχε κατ' οἴκους, τον ἀδελφεὸν Στησαγόρην δηλαδὴ ἐπιτιμέων. οἱ

δε πιρσονησῖται πυνθανόμενοι ταυτα συνελέχθησαν απὸ πασέων των πολίων οἱ δυναστευοντες πάντοθεν, κοινῶδὲ στόλω ἀπικόμενοι ώς συλλυπηθησόμενοι ἐδέθησανυπ' αυτου. Μιλτιάδης τε δὴ ἴσχει τὴν Xερσόνησον πεντακοσίους βόσκων ἐπικουρους, καὶ γαμέει υλόρου του Θρηῖκων βασιλέος θυγατέρα φησεπυλην. Ουτος δε ὁ Κίμωνος Μιλτιάδης νεωστὶ μὲν ἐληλυθεε ἐς τὴν χερσόνησον, κατελάμβανε δέ μιν ἐλθόντα ἄλλα τῶν κατεχόντων πρηγμάτων χαλεπωτερα. τρίτω μεν γὰρ ἔτεῖ τουτων Σκυθας ἐκφευγει ' Σκύθαι γὰρ οἱ νομάδες ἐρεθισθέντες υπὸ βασιλέος Λαρείου συνεστράφησαν καὶ Oασαν μέχρι τῆς Xερσονήσου ταυτης. τούτους ἐπιόντας ουκ υπομείνας ὁ Μιλτιάδης ἔφευγε απὰ χερσονήσου, ἐς ο οι τε Σκύθαι

Disi irini

95쪽

ταμα μὲν δη τρίτω λεῖ πρότερον ἐγεγόνεε των τότε μιν 4I κατεχόντων , τότε δε πυνθανομενος εἰναι τους Φοινικας εν Πνέδω, πληρώσας τριήρεας πέντε χρημάτων των παρο- εόντων ἀπέπλωε ἐς τὰς Ἀθήνας. καὶ ἄσπερ ώρμηθη ἐκ Καρδίης πόλιος, ἔπλωε διὰ του Μελανος κόλπ- παραμείβετό τε την πιρσόνησον, και οἱ Φοινικες Οι περιπίπτουσι τῆσι νηυσί. αυτος μεν δη Μιλτιάδης συν τῆσι τέσσερσι των νεῶν καταφευγει ἐς Ιμβρον, την δέ οι πέμπτην των νεῶν κατεῖλον διώκοντες οἱ Φοίνικες. τῆς

δὲ νεὸς ταύτης ἔτυχε των Μιλτιάδεω παίδων ὁ πρεσβυ- τατος αρχων -τίοχος, ο- εκ τῆς Ολορου του Θρηικος ἐὼν θυγατρὀς, ἀλλ' ἐξ αλλης. και τομον ἄμα τῆ νηῖεἷλον οἱ Φοίνικες, καί μιν πυθόμενοι ως εἴη Μιλτιάδεω παῖς, ἀνήγαγον παρὰ βασιλέα, δοκέοντες χάριτα μεγάλην καταθήσεσθαι, ἔτι δὴ Μιλτιάδης γνώμην απεδεξατο

ἐν τοῖσι Ιωσι πείθεσθαι κελεύων τοῖσι ΣκύθIσι, οτε οι Σκυθαι προσεδέοντο λυσαντας την σχεδίην αποπλωειν

ἐς την εωυτῶν. Βαρεῖος δὲ, ῶς οἱ Φοίνικες Μητιοχοντον Μιλτιάδεω ἀνήγαγον, ἐποίησε κακὀν μὲν ουδὲν Μητίοχον, ἀγαθὰ δὲ συχνά και γὰρ οἶκον καὶ κτῆσιν ἔδωκε και Περσίδα γυναῖκα, ἐκ τῆς οἱ τέκνα ἐγένετο, τα ἐς Πέρσας κεκοσμέαται. Μιλτιάδης δὲ ἐξ Ἱμβρου ἀπικνέεται ἐς Ψὰς Ἀθήνας. 42 Και κατὰ τὰ ἔτος τομο ἐκ των Περσέων Ουδὲν ἔτι πλέον ἐγένετο τούτων ἐς νεῖκος φέρον Ιωσι, αλλὰ τάδε μὲν χρήσιμα κάρτα τοῖσι ,σι ἐγένετο τούτου τos ἔτεος ' 'Αρταφέρνης o Σαρδίων ὐπαρχος μεταπεμψάμενος αγγέλους ἐκ των πολίων συνθηκας σφίσι αυτοῖσι τους 'γωνας Γνάγκασε ποιέεσθαι, ῖνα δωσίδικοι εἰεν και μη ἀλλήλους φέροιέν τε και ἄγοιεν. ταλά τε ηνάγκασε ποιέειν, καὶ τὰς χώρας σφέων μετρήσας κατὰ παρασάγγας, τοὐς κω

96쪽

LIB. M. CAP. ω - 44.

λέουσι οἱ Πέρσαι τὰ τριήκοντα στάδια, κατὰ δη τούτους μετρήσας φόρους ἔταξε εκάστοισι, οἷ' κατα χώρην διατελέουσι ἔχοντες ἐκ τούτου ras χρόνου αἰεὶ ἔτι καὶ ἐς ἐμὲ

ως ἐτάχθησαν ἐξ Ἀρταφέρνεος, ἐτάχθησαν δε σχεδὸν

κατὰ τα αυτὰ τα καὶ πρότερον εἶχον. καί σφι ταλα μεν Qεἰρηναῖα ην, ἄμα-τῶ ἔαρι των αλλων καταλελυμένων

στρατηγῶν ἐκ βασιλέος Μαρδόνιος ὁ Γωβρύεω κατέβαινε ἐπὶ θάλασσαν, στρατὸν πολλὸν μὲν κάρτα πεζὸν ἄμα αγμμενος, πολλὸν δὲ ωαυτικὸν, ἡλικίην τε νέος ἐὼν καὶ νεωστὶ γεγαμηκῶς βασιλέος Θαρείου θυγατέρα Ῥρταζώστρην. ἄγων ad τον στρατὸν το6τον ὁ Μαρδόνιος ἐπεί τε ἐγένετο ἐν π Κιλικίη, αυτὸς μὲν ἐπιβὰς ἐπὶ νεὸς ἐκομίζετο ἄμα σι ἄλλησι νηυσὶ, στρατιὴν δε την πεζην ἄλλοι ηγεμόνες ηγον ἐπὶ τον Ἐλλησποντον. ῶς δὲ παραπλώων την Ἀσίην ἀπίκετο ὁ Μαρδόνιος ἐς την γωνίην, ἐνθαυτα μέγιστον θῶυμα ἐρέω τοῖσι μη ἀποδεκομένοισι Ἐλλήνων Περσέων τοῖσι επτὰ υτάνεα γνωμην ἀποδέξασθαι, ώς χρεὼν εἴη δημοκρατέεσθαι Πέρσας ' τοὐς γὰρ τυράννους των 'Ιώνων καταπαύσας πάντας ὁ Μαρδόνιος δημοκρατίας κατίστα ἐς τὰς πόλιας. ταλα δε ποιήσας ἡπείγετο ἐς τον Ἐλλήσποντον. ώς δε συνελέχθη μεν χρῆμα πολλὸν νεῶν, συνελέχθη δὲ και πεζὸς στρατὸς πολλός, διαβάντες τῆσι νηυσὶ τον Ἐλλήσποντον ἐπορεύοντο διὰ τῆς Mρώπης, ἐκορεύοντο δὲ ἐπί τε Ἐρέτριαν καὶ Ἀθήνας. Aυται μεν μῶν σφι πρόσχημα ἐσαν τοs στόλου, ἀτὰρ ἐν νόω ἔχοντες ὁσας αν πλείστας δυναιντο καταστρέφεσθαι των Ἐμληνίδων πολίων, τοsτο μεν δη τῆσι νηυσὶ Θασίους Ουδε χεῖρας ανταειραμένους κατεστρέψαντο, τομο δε τῶ πεζῶΜακεδόνας προς τοῖσι ἡπάρχουσι δούλους προσεκτήσαντο τὰ γὰρ ἐντὸς Μακεδόνων ἔθνεα πάντα σφι ἐδη ἐνυποχείρια γεγονότα. ἐκ μεν δὴ Θάσου διαβαλόντσς πω sori την ἔπειρον ἐκομίζοντο μέχρι Ἀκάνθου, ἐκ δὲ Ῥαάν-

97쪽

HERODOTI θου ὁρμεόμενοι τον 'Ἀθων περιέβαλλον. ἐπιπεσὼυ δέ σφι περιπλώουσι βορῆς ανεμος μέγας τε καὶ απορος κάρτα τρηχέως περιέσπε πλήθεῖ πολλὰς των νεῶν ἐκβάλλων προς τον υθων. λέγεται γὰρ κατὰ τριηκοσίας μεν τ- νεῶν τὰς διαφθαρείσας εἶναι, υπὲρ δὲ δυο μυριάδας αν- θρώπων ' δετε γὰρ θηριωδεστάτης ἐούσης τῆς θαλάσσης ταύτης τῆς περὶ τὀνυθων οἱ μὲν υπὸ των θηρίων διεμφθείροντο ἁρπαζόμενοι, οἱ δὲ προς τὰς πέτρας ἀρασσόμενοι, οἱ δὲ αυτῶν νέειν Ουκ ήπιστέατο καὶ κατὰ τολo διεφθείροντο, οἱ δε ἐθεῖ. 'O μὲν δη ναυτικὸς στρατὸς 45 ουτω ἔπρησσε, Μαρδονίω δὲ καὶ τῶ πεω στρατοπουλυμμένω ἐν Μακεδονίη νυκτὸς Βρυγοι Θρήῖκες ἐπεχείρησαχα καί σφεων πολλοὐς φονευουσι οἱ Βρυγοι, Μαρδόνιου δὲαυτὸν τρωματίζουσι. ου μέντοι Ουδε αυτοὶ δουλοσύνην

διέφυγον προς Περσέων ' ου γὰρ δὴ πρότερον ἀπανέστη ἐκ τῶν χωρέων τούτων Μαρδόνιος, πριν ἡ σφεας et πο- χειρίους ἐποιήσατο. τούτους μέντοι καταστρεψαμενος ἀπῆγε την στρατιὴν ὀπίσω, ἄτε τῶ πεζῶ τε προσπταίσας προς τοὐς Βρύγους καὶ τῶ ναυτικῶ μεγάλως περὶ τον --. ολος μέν νυν ὁ στόλος αἰσχρῶς ἀγωνισάμενος κ ἀπηλλάχθη ἐς την Ασίην, δευτέρω δὲ λεῖ τούτων ὁ Θ ρεῖος πρῶτα μὲν Θασίους διαβληθέντας υπὸ τῶν ci στυγειτόνων,ώς ἀπόστασιν μηχανώατο, πέμψας ἄγγελον ἐκέλευέ σφεας τὸ τεῖχος περιαιρέειν καὶ τὰς νέας ἐς Ἀβδη- να κομίζειν. οἱ γὰρ δὴ Θάσιοι οἷα υπὸ Ἱστιαίου τε τos Μιλησίου πολιορκηθέντες καὶ προσόδων ἐουσέων μεγάλων ἐχρέοντο τοῖσι χρήμασι ναsς τε ναυπηγεύμενοι μακρὰς καὶ τεἴχος ἰσχυρότερον περιβαλλόμενοι. ἡ δὲ πρό οδός σφι ἐγίνετο ἐκ τε τῆς ηπείρου καὶ απῖ τῶν μετάλ- λων. ἐκ μέν γε τῶν ἐκ Σκαπτῆς ΠΤλης τῶν χρυσέων μετάλλων τὸ ἐπίπαν ὁγδώκοντα τάλαντα προσή , ἐκ δὲ τῶν ἐν αυτῆ Θάσω ἐλάσσω μὲν τούτων, συχνὰ δὲ Ουτω,

98쪽

ῶστε τὸ ἐπίπαν Θασίοισι λωι καρπῶν ἀτελέσι προσήχαπό τε της ηπείρου καὶ των μετάλλων ἔτεος ἐκάστου διηκόσια τάλαντα, με δὲ τὰ πλεῖστον προσῆλθε, τριηκόσια. Εἰδου δὲ καὶ αυτὰς τὰ μέταλλα ταλα, καὶ μακρῶ ην αυ- 47των θωυμασιώτατα τὰ οἱ Φοίνικες ἀνε-ον οἱ μετὰ Θάσου κτίσαντες την νησον ταύτην, ητις νυν ἐπὶ τοs Θάσου

τούτου τοs Φοίνικος τὸ οἴνομα ἔσχε. τὰ μέταλλα τὰ Φοινικικὰ ταῶτα ἐστὶ της Θάσου μεταξὐ Αἰνύρων τε χώρου καλεομένου και Κοινύρων, ἀντίον δὲ Σαμοθρηῖκης, Οὐρος μέγα ἀνεστραμμένον ἐν τη ζητήσι. Tosτο μὲν νύν ἐστι τοιοsτο, οἱ δὲ Θάσιοι τῶ βασιλέῖ κελεύσαντι καὶ τ4 48 τεῖχος τὰ σφέτερον κατiῖλον καὶ τὰς νέας τὰς πάσας ἐκέ- . μισαν ἐς ' δηρα. Μετὰ δε τομο ἀπεπειρατο ὁ Θαρεῖος των Ἐλληνων,,ο τι ἐν νόω ἔχοιεν, κότερα πολεμέειν έωυτῶ η παραδιδόναι σφέας αυτούς. διέπεμπε ῶν κηρυκας ἄλλους ἄλλη Ψάξας ἀνὰ την Ἐλλάδα, κελεύων αἰτέειν βασιλέΓ γην τε , καὶ ὐδωρ. τούτους μεν δ' ἐς την Ελλάδα ἔπεμπε, ἄλλους δὲ κηρυκας διέπεμπε ἐς τὰς εωυτου δασμοφόρους πόλιας

τας παραθαλασσίους, κελεύων νέας τε μακρὰς καὶ ἱππαγωγὰ πλοῖα ποιέεσθαι. Ουτοί τε δη παρεσκευάζοντο ταμ 49τα, καὶ τοῖσι ηκουσι ἐς την Ἐλλάδα κηρυξι πολλοὶ μενηπειρωτέων ἔδοσαν τὰ προωχετο αἰτέων ὁ Πέρσης, πάντες δὲ νησιῶται ἐς τοὐς ἀπικοίατο αἰτησοντες. οι τε δηἄλλοι νησιῶται διδοsσι γην τε καὶ ὐδωρ Βαρείω, καὶ δηκαὶ Αἰγινηται. ποιήσασι δέ σφι ταῶτα ἰθέως Αθηναῖοι ἐπεκέατο, δοκέοντες ἐπὶ σφίσι ἔχοντας τοὐς Αἰγινητας δεδωκέναι, ῶς ἄμα τp Πέρση ἐπὶ σφέας στρατεύωνται. καὶ ἄσμενοι προφάσιος ἐπελάβοντο, φοιτέοντές τε ἐς την Σπάρτην κατηγόρεον των Αἰγινητέων τὰ πεποιηκοιεν προδόντες την Ἐλλάδα. Προς ταύτην δὲ την κατηγορχν 50

Κλεομένης ὁ 'Aναξανδρίδεω βασιλεἡς ἐὼν Σπαρτιητέων

99쪽

HERODOTI διέβη ἐς Αἴγιναν, βουλόμενος συλλαβεῖν Αἰγινητέων τους' αἰτιωτάτους. ες δε ἐπειρῆτο συλλαμβάνων, αλλοι τε δηαυτῶ ἐγίνοντο αντίξοοι των Αἰγινητεων, ἐν δὲ δη καὶ Κρῖος ὁ Πολυκρίτου μάλιστα, λ ουκ ἔφη αυτον ουδένα ἄξειν χαίροντα Αἰγινητέων ' ανευ γάρ μιν Σπαρτιητέων

χρημασι ' ἄμα.γὰρ αν μιν τῶ ἐτέρω βασιλέῖ ἐλθόντα συμλαμβάνειν. ἔλεγε δε ταυτα ἐξ ἐπιστολῆς της Θημαρήτου. Κλεομένης δε απελαυνόμενος ἐκ της Αἰγίνης εἱρετο τον Κρῖον, ο τι οἱ εἴη το ουνομα ' ὁ δέ οἱ τὸ ἐὸν ἔφρασε. ὁ δε Κλεομένης προς αυτὸν ἔφη ' Ἐδη νυν καταχαλκου, ω κριὲ, τὰ κέρεα ῶς συνοισόμενος μεγάλω κακῶ.51 Ἐν δὲ τρ Σπάρτη τομον τον χρόνον υπομένων Θημάρητος ὁ ωρίστωνος διέβαλλε τον Κλεομένεα, ἐὰν βα-- σιλεῶς καὶ ουτος Σπαρτιητέων, οἰκίης δὲ τῆς υποδεεστ

ρης, κατ' ἄλλο μὲν ουδὲν υποδεεστέρης απὸ γὰρ τοGαinos γεγόνασι), κατὰ πρεσβυγένειαν δέ κως τετίμηται 52 μῆλλον ἡ Ευρυσθένεος. Λακεδαιμόνιοι γὰρ ὁμολογέοντες Ουδενὶ ποιητῆ λέγουσι αυτὸν Ἀριστόδημον τὸν Αριστομάχου τοs Κλεοδαίου τos 'Pλλου βασιλεύοντα ἀγαγεῖν σφέας ἐς ταυτην την χώρην, την νει ἐκτέαται, ἀλλ' ου τους Ἀριστοδήμου παῖδας. μετὰ δὲ χρόνον ου πολλὰνωριστο μω τεκε, την γυναῖκα, u οὐνομα εἶναι Ἀργείην θυγατέρα δὲ αυτὴν λέγουσι εἶναι Aυτεσίωνος xos Τισαμενos τοs Θερσάνδρου τοὐ Πολυνείκεος ' ταυτην δὲ τεκεῖν δίδυμα, ἐπιδόντα δὲ τὸν Ἀριστόδημον τὰ τέκνα νούσω τελευτῶν. Λακεδαιμονίους δὲ τους τότε ἐόντας βουλεsσαι κατὰ νόμον βασιλέα τῶν παίδων τὀν πρεσβυ- τερον ποιήσασθαι ' οὐκ ἀν δή σφεας ἔχειν, σκύτερον ἔλωνται, ἀστε και ὁμοίων καὶ ἴσων ἐόντων ' ου δυναμμ- νους δὲ γνῶναι, ὴ καὶ προ τούτου, ἐπειρωτῶν την τεκουσαν. την δὲ Ουδὲ αυτὴν φάναι διαγινώσκειν ' εἰδυῖαν μὲν

100쪽

LIB. VI. CAP. 50 - 53.

καὶ τὸ κάρτα λέγειν ταυτα, βουλομένην δὲ, ει κως ἀμφότεροι γενοίατο βασιλέες. τους ῶν δὴ Λακεδαιμονίους ἀπορέειν, ἀπορέοντας πέμπειν ἐς Θελφοὐς ἐπειρησομένους, ο τι χρήσωνται τῶ πρήγματι. την δὲ Πυθίην κελεύειν σφέας ἀμφότερα τὰ παιδία ἡγήσασθαι βασιλέας, τιμὰν δὲ μἀλλον τον γεραίτερον. την μεν δὴ Πυθίην

ταυτά σφι ἀνελεῖν, τοῖσι δὲ Λακεδαιμονίοισι ἀπορέουσι Ουδεν ἔσσον, oκως ἐξεύρωσι αυτῶν τον πρεσβύτερον, υποθέσθαι ἄνδρα Μεσσήνιον, τῶ ουνομα εἴναι Πανίτην. ὐποθέσθαι δὲ τομον τον Πανίτην τάδε τοῖσι Λακεδαιμονίοισι, φυλάξαι την γειναμένην, οκότερον των παίδων πρότερον λούει καὶ σιτίζει ' καὶ ἐν μεν κατὰ τὰ αυτὰ φαίνηται αἰεὶ ποιευσα, τοὐς δὲ παν εξειν, ὁσον τι καὶ δίζηνται καὶ ἐθέλουσι ἐξευρεῖν, ἐν δε πλανῆται καὶ ἐκείνη ἐναλλὰξ ποιευσα, δῆλά σφι εσεσθαι, ώς ουδε ἔκείνη πλέον ουδεν οἶδε, ἐπ' ἄλλην τέ σφεας τράπεσθαι οδόν. ἐυθαυτα δὴ τους Σπαρτιήτας κατὰ τὰς του Μεσσηνίου υποθήκας φυλάξαντας τὴν μητέρα των 'Αριστοδήμου παίδων λαβεῖν κατὰ τὰ αυτὰ τιμῶσαν τον πρότερον καὶ σίτοισι και λουτροῖσι, οὐκ εἰδυῖαν, των εἴνεκεν ἐφυλάσσετο. λαβόντας δε τὸ παιδίον τὸ τιμώμενον προς τῆς γειναμένης λἐὰν πρότερον τρέφειν ἐν τω δημοσίω ' καί οἱ ουνομα τεθῆναι Εὐρυσθένεα, τῶ δὲ νεωτέρω Προκλέα. τούτους ἀνδρωθέντας αυτούς τε ἀδελφεοὐς ἐόντας λέγουσι δι φόρους ειναι τον πάντα χρόνον τῆς ζόης ἀλλήλοισι, καὶ τοὐς απὸ τούτων γενομένους ἄσαύτως διατελέειν. ταυτα 53μεν Λακεδαιμόνιοι λέγουσι μουνοι Ἐλλήνων, τάδε δεκατὰ ταυτὰ λεγόμενα υπ' Ἐλλήνων ἐγὼ γράφω ' τούτους γὰρ δὴ τοὐς Θωριέων βασιλέας μέχρι μὲν Περσέος του Λανάης, του θεοs ἀπεόντος, καταλεγομένους ὀρθῶς - Ἐλλήνων καὶ ἀποδεικνυμένους ῶς εἰσι Ελληνες ῆδη γὰρ τηνικαυτα ἐς Ελληνας ούτοι ἐτέλεον. ἔλεξα δὲ μέχρι Περ-