Herodoti Historiarum libri 9. curavit Henr. Rudolph Dietsch

121쪽

των Περσέων αυτῆ γενόμενα, τὰ δε απ' αυτῶν των κ ρυφαίων περὶ τῆς αρχῆς πολεμεόντων. ουτω οὐδὲν ἡν- ἀεικὲς κινηθῆναι φλον το πρὶν ἐουσαν ακίνητον. καὶ ἐν

χρησμῶ ῆν γεγραμμένον περὶ αυτῆς ἄδε ρκινήσω καὶ Βῆλον, ακίνητόν περ Asσαν. δύναται δὲ κατὰ Ἐλλάδα γλῶσσαν ταυτα τὰ Ουνόματα,

Θαρεῖος ερξίης, Σέρξης ἀρήως, Ἀρταξέρξης μέγας ἀρήως.

τούτους μεν δη τους βασιλέας ἄδε ἀν ὀρθῶς κατὰ γλῶσ-99 σαν την σφετέρην Ἐλληνες καλέοιεέ. in βάρβαροι ώς ἀπήειραν ἐκ τῆς Βήλου, προσῖσχον προς τὰς νήσους, ἐν- θευτεν, στρατιήν τε παρελάμβανον καὶ ὁμηρους τῶν νησιωτέων παῖδας ἐλάμβανον. ώς δε περιπλώοντες τὰς νήσους προσέσχον καὶ ἐς Κάρυστον ου γὰρ δή σφι οἱ Καρύστιοι οὐτε ομήρους ἐδίδοσαν Οἴτε ἔφασαν ἐπὶ πόλις ἀστυγείτονας στρατεύεσθαι, λέγοντες Ἐρέτριάν τε καὶ Ἀθήνας , ἐνθαυτα τούτους ἐπολιόρκεόν τε καὶ την γην σφέων ἔκειρον, ἐς ο καὶ οἱ Καρύστιοι παρέστησαν ἐς τῶν 100 Περσέων την γνώμην. Ἐρετριέες δὲ πυνθανόμενοι την στρατιὴν την Περσικὴν ἐπὶ σφέας ἐπιπλώουσαν Ἀθηναίων ἐδεήθησαν σφίσι βοηθοὐς γενέσθαι. Mθηναῖοι οὐκ ἀπείπαντο τὴν ἐπικουρίην, αλλὰ τοὐς τετρακισχιλίους κληρουχέοντας τῶν ἱπποβοτέων χαλκιδέων τὴυ χώρην , τούτους σφι διδουσι τιμωρούς. τῶν δὲ Ερετριέωνῆν ἄρα οὐδεν υγιὲς βούλευμα, α μετεπέμποντο μὲν 'Aθηναίους, ἐφρόνεον δὲ διφασίας ἰδέας. οἱ μὲν γὰρ αυτῶν ἐβουλεύοντο ἐκλιπεῖν τὴν πόλιν ἐς τὰ ἄκρα τῆς Εὐβοίης, ἄλλοι δὲ αυτῶν ἴδια κέρδεα προσδεκόμενοι παρὰ τοὐΠέρσεω οίσεσθαι προδοσίην ἐσκευάζοντο. μαθὼν δὲ του- των έκάτερα ῶς εἶχε Αἰσχίνης ὁ Νόθωνος, ἐων των Ερετριέων τὰ πρῶτα, φράζει τοῖσι ῆκουσι τῶν Ἀθηναίων πάντα τὰ παρεόντα σφι πρήγματα, προσεδέετό τε απαλ'

122쪽

λάσσεσθαί σφεας ἐς την σφετέρην, λα μη προσαπόλωνται. οἱ δὲ Ῥθηναῖοι ταλα Αἰσχίνη συμβουλεύσαντι πείθονται. Καὶ οὐτοι μεν διαβάντες ἐς ' δρωπον ἔσωζον 101 σφέας αυτ ς, οἱ δὲ Πέρσαι πλωοντες κατέσχον τὰς νέας τῆς μετρικῆς χώρης κατὰ Ἀμυνας καὶ Αοιρέας και Αἰγίλια, κατασχόντες δὲ ἐς ταὐτα τὰ χωρία αυτίκα ἶππους τε ἐξεβάλλοντο καὶ παρεσκευάζοντο ως προσοισόμενοι τοῖσι ἐχθροῖσι. οἱ δε Ἐρετριέες ἐπεξελθεῖν μὲν καὶ μαχμσασθαι οὐκ ἐποιευντο βουλὴν, εἴ κως δε διαφυλάξαιεν τὰ τείχεα, τούτου σφι ἔμελε πέρι, ἐπεί τε ἐνίκα μη ἐκλιπεῖν την πόλιν. προσβολῆς δὲ γινομενης καρτερῆς προς το τεῖχος ἔπιπτον ἐπὶ ημέρας πολλοι μεν ἀμφοτέρων,

τῆ δὲ ἐβδομη Eυφορβός τε ὁ Ἀλκιμάχου καὶ Φίλαγρος ὁ ,

νέω, ἄνδρες των αστῶν δόκιμοι, προδιδοsσι τοῖσι Πέρσησι. οἱ δε ἐσελθόντες ἐς την πόλιν τομο μὲν τὰ ἱρὰ συλήσαντες ἐνέπρησαν, αποτινύμενοι των ἐν Σουρδισι κατακαυθέντων ἱρῶν, τοὐτο δὲ τοὐς ανθρωπους ἡνδραποδίσαντο κατὰ τὰς Θαρείου ἐντολάς. Xειρωσάμενοι δὲ 102την πιέτριαν καὶ ἐπισχόντες ολίγας ημέρας ἔπλωον ἐς την Ἀττικὴν, κατέργοντές τε πολλὰν καὶ δοκέοντες ταμ τὰ τοὐς Ἀθηναίους ποιήσειν, τὰ και τοὐς Ἐρετριέας ἐποίησαν, καὶ ἡν γὰρ Ο Μαραθῶν ἐπιτηδεωτατον χωρίον τῆς Ἀττικῆς ἐνιππεῶσαι και ἀγχοτάτω τῆς Ηρετρίης, ἐς

τομο σφι κατηγέετο Ἱππίης ὁ Πεισιστράτου. Ἀθηναῖοι 103δε ως ἐπύθοντο τα6τα, ἐβοήθεον καὶ αυτοὶ ἐς τον -- ραθῶνα. ἡγον δέ σφεας στρατηγοὶ δέκα, τῶν ὁ δέκατος ἐν Μιλτιάδης, τοs τον πατέρα Κίμωνα τον Στησαγόρεω κατέλαβε φυγεῖν ἐξ la νέων Πεισίστρατον τον Ἱπποκράτεος. καὶ αὐτῶ φευγοντι υλυμπιάδα ἀνελέσθαι τεθρίππω συνέβη, καὶ ταύτην μὲν την νμην ἀνελόμενόν μιν τἀυτὸ ἐξενείκασθαι τῶ -ομητρίω αδελφεῶ Μιλτια-

δη. μετὰ δὲ τη υστέρη έλυμπιάδι τῆσι αὐτῆσι Ἀποισι

123쪽

HERODO ΤΙωικῶν παραδιδοῖ Πεισιστράτω ἀνακηρυχθῆναι, καὶ την νίκην παρεις τούτω κατῆλθε ἐπὶ τὰ εωυτου υπόσπονδος. καί μιν ἀνελόμενον τῆσι αυτῆσι Ἀποισι αλλην ολυμπιάδα κατέλαβε ἀποθανεῖν υπὸ των Πεισιστράτου παίδων οὐκέτι περιεόντος αυτου Πεισιστράτου ' κτείνουσι δὲ Ουτοί μιν κατὰ τὸ πρυτανήων νυκτὸς υπείσαντες ἄνδρας. τέθαπται δε Κίμων προ τοs ἄστεος, πέρην τῆς διὰ Κοίλης καλεομένης οδοs, καταντίον δ' αυτos αἱ taxoιτετάφαται αυται αἱ τρεῖς υλυμπιάδας ἀνελόμεναι. ἐποίησαν δὲ καὶ ἄλλάι Ἀποι ήδη τώυτὸ τολο μαγόρεω Λάκωνος, πλέω δὲ τούτων οὐδαμαί. V μὲν δὴ πρεσβύτερος των παίδων τῶ Κίμωνι Στησαγόρης ην τηνικαsτα παρὰτῶ πάτρω Μιλτιάδν τρεφόμενος ἐν τῆ Σερσονήσω, ὁ δενεώτερος παρ' αὐτῶ Κίμωνι ἐν Ἀθήνησι, τουνομα ἔχων απὸ τos οἰκιστέω τῆς Xερσονήσου Μιλτιάδεω Μιλτιάδης.

Ἱμβρου περi πολλοs ἐποιεsντο λαβεῖν τε καὶ ἀναγαγεῖν παρὰ βασιλέα, ἄμα δὲ ἐκφυγόντα τε τούτους καὶ απικόμενον ἐς την ἐωυτοs, δοκέοντά τε εἶναι ἐν σωτηρίη ῆδη, το ἐνθεsτέν μιν οἱ ἐχθροὶ υποδεξάμενοι καὶ υπὸ δικαστήριον αυτὸν ἀγαγόντες ἐδίωξαν τυραννίδος τῆς ἐνδερσονήσω. αποφυγὼv δὲ καὶ τούτους στρατηγὸς ουτω Ῥθηναίων ἀπεδέχθη, αἱρεθεὶς υπὸ τοs δήμου. 105 Καὶ πρῶτα μὲν ἐόντες ἔτι ἐν τῶ ἄστεῖ οι στρατηγοὶ ἀποπέμπουσι ἐς Σπάρτην κήρυκα Φειδιππίδην, Ἀθη- ναῖον μὲν ἄνδρα, ἄλλως δὲ ἡμεροδρόμον τε καὶ τοὐτο μελετῶντα, τῶ δη, ῶς αυτός τε ἔλεγε Φειδιππίδης καὶ Ἀθηναίοισι ἀπήγγελλε, περὶ τὰ Παρθένιον ουρος τὸ υπὲρ δεγέης ὁ Πὰν περιπίπτει. βώσαντα δὲ τουνομα τοὐ Φειδιππίδεω τον Πάνα Ἀθηναίοισι κελεsσαι απαγγεῖλαι,

Offος δὴ ἄν τότε ὁ Μιλτιάδης ῆκων ἐκ τῆς Xερσονήσου

καὶ ἐκπεφευγὼς διπλόον θάνατον ἐστρατήγεε Ἀθηναίων. ἄ1ια μὲν γὰo οἱ Φοίνικες αυτὸν οἱ ἐπιδιώξαντες μέχρι

124쪽

I B. VI. C A P. ,103 - 107. διότι εωυτου ουδεμίαν ἐπιμέλειαν ποιεsνται, ἐόντος εὐνόου 'Aθηναίοισι καὶ πολλαχῆ γενομένου ηδη σφι χρησμμου, τὰ δ' ἔτι καὶ ἐσομένου. καὶ ταλα μὲν Ἀθηναῖοι καταστάντων σφίσι ευ ροη των πρηγμάτων πιστευσαντες εἶναι ἀληθέα ἱδρυσαντο -ὀ τρ ἀκροπόλι Πανὸς ἱρὸν, καιαυτὰν απὸ ταυτης τῆς ἀγγελίης θυσίῖσι ἐπετέησι καὶ λαμπάδι ἱλάσκονται. Ἀτε δὲ πεμφθεὶς υπὀ των στρατηγῶν I ὁ Φειδιππίδης οὐτος, ἔτε πέρ οι ἔφη καὶ τον Πῆνα φωνῆναι, δευτεραῖος ἐκ του Ἀθηναίων ἄστεος ἡο ἐν Σπάρτη , ἀπικόμενος δὲ ἐπὶ τους ἄρχοντας ἔλεγε ' γε Λακεδαιμόνιοι, Ἀθηναῖοι υμέων δέονται σφίσι βοηθῆσαι καὶ μὴ περιιδεῖν πόλιν ἀρχαιοτάτην ἐν τοῖσι Ἐλλησι δουλοσυνηπεριπεσουσαν προς ἀνδρῶν βαρβάρων ' καὶ γὰρ νυν Ερ τριά τε ἡνδραπόδισται και πόλι λογίμω ἡ 'Eλλὰς γέγονε ἀσθενεστέρη Ο μεν δη σφι τὰ ἐντεταλμένα ἀπήγγελλε, τοῖσι δὲ ἔαδε μὲν βοηθέειν Mθηναίοισι, αδύνατα δέ σφιῆν τὸ παραυτίκα ποιέειν ταῶτα ου βουλομένοισι λυειντον νόμον ἐν γὰρ ἱσταμένου του μηνὸς εἰνάτη, εἰνάτη δὲ Ουκ ἐξελεύσεσθαι ἔφασαν μὴ οὐ πλήρεος ἐόντος του κυοου. ουτοι μέν νυν την πανσέληνον ἔμενον, τοῖσι δὲ 107βαρβάροισι κατηγέετο Ἱππίης ὁ Πεισιστράτου ἐς τον -- ραθῶνα, τῆς παροιχομένης νυκτὸς οψιν ἰδὼν ἐν τῶ υπνωτοιήνδε ἐδόκεε ὁ Ἱππίης τῆ μητρὶ τῆ εωυτου συνευνηθῆναι. συνεβάλετο ων ἐκ του ονείρου κατελθὼν ἐς τὰς Ἀθήνας.καὶ ἀνασωσάμενος την αρχὴν τελευτήσειν ἐν τῆ ἐωυτου γηραιός. ἐκ μὲν δὴ τῆς ἴψιος συνεβάλετο ταυτα, τότε δὲ κατηγεόμενος τομο μὲν τα ανδράποδα τὰ ἐξ ' - τρίης ἀπέβησε ἐς τὴν νῆσον τὴν Στυρέων, καλεομένην δὲ Αἰγίλειαν, τοsτο δὲ καταγομένας ἐς τον Μαραθῶνα τὰς νέας ώρμιζε ουτος, ἐκβάντας τε ἐς γῆν τοὐς βαρβάρους διέτασσε. καί οἱ ταῶτα διέποντι ἐπῆλθε πταρεῖν τε

ηqὶ βῆξαι μεζόνως ἡ ως ἐώθεε, ola δέ οἱ πρεσβυτέρω ἐόντι

125쪽

ΗER0D0ΤIτων ὀδόντων οἱ πλευνες ἐσείοντο. τούτων ἁν ἔνα των ὀδόντων εκβάλλει υπὸ βίης βηξας ἐκπεσόντος δὲ ἐς την ψάμμον αυτοs ἐποιέετο πολλην σπουδην ἐξευρεῖν. ώς δεουκ ἐφαίνετο οἱ ὁ οδῶν, ἀναστενάξας εἶπε προς τοὐς παραστάτας N m ηδε ουκ ημετέρη ἐστὶ ουδέ μιν ὁ νησόμεθα υποχειρίην ποιήσασθαι ' ὁκόσον δε τί μοι μέ- 108 ρος μετην, ὁ οδῶν μετέχει. Ἱππίης μεν δη ταύτη τηνἄψιν συνεβάλετο εξεληλυθέναι, 'Aθηναίοισι δε τεταγμένοισι ἐν τεμένεῖμακλέος επῆλθον βοηθέοντες Πλαταιέες

πανδημεί ' καὶ γὰρ και ἐδεδώκεσαν σφέας αυτοὐς τοῖσι Ἀθηναίοισι οἱΠλαταιέες, καὶ πόνους υπὲρ αυτῶν οἱ'Λθηναῖοι συχνοὐς ηδη ἀναραιρέατο ' εδοσαν δε ἄδε. πιεζόμενοι υπὀ Θηβαίων οἱ Πλαταιέες ἐδίδοσαν πρῶτα παρατυχουσι Κλεομένεῖ τε τῶ Ἀναξανδρίδεω καὶ Λακεδαιμονίοισι σφέας αυτοὐς, οἱ δε ου δεκόμενοι ἔλεγόν σφι τάδε ' εἶς μὲν ἔκαστέρω τε οἰκέομεν, και υμῖν τοιηδε τις μ' νοιτ' αν ἐπικουρίη ψυχρη ' φθαίητε γὰρ αν πολλάκις ερανδραποδισθέντες η τινα πυθέσθαι ημέων. συμβουλευωμεν δὲ υμῖν δομαι υμέας αυτοὐς 'Aθηναίοισι, πλησι χώροισί τε ἀνδράσι καὶ τιμωρέειν ἐοsσι ου κακοῖσι. αυτ α συνεβουλευον οἱ Λακεδαιμόνιοι, ου κατὰ ευνοιαν ουτωτῶ, Πλαταιέων, ώς βουλόμενοι τοὐς Ἀθηναίους ἔχειν

πόνους συνεστεῶτας Βοιωτοῖσι. Λακεδαιμόνιοι μέν νυν

Πλαταιεῶσι ταυτα συνεβουλευον, οἱ δὲ οὐκ ήπίστησαν, ἀλλ' 'Aθηναίων ἱρὰ ποιευντων τοῖσι δυώδεκα θεοῖσι ἱκέται ἱζόμενοι ἐπὶ τον βωμὸν ἐδίδοσαν σφέας αυτούς. θη- βαῖοι δε πυθόμενοι ταλα ἐστρατεύοντο ἐπὶ τοὐς Πλαταιέας ' Ἀθηναῖοι δέ σφι ἐβοηθεον. μελλόντων δὲ συνάπτειν μάχην Κορίνθιοι Ου περιεῖδον, παρατυχόντες θεκαὶ καταλλάξαντες ἐπιτρεψάντων ἀμφοτέρων, ουρισαν την χώρην ἐπὶ τοισίδε, ἐὰν Θηβαίους Βοιωτῶν τοὐς μηβουλομένους ἐς Βοιωτοὐς τελέειν. Κορίνθιοι μὲν δη ταυρο

126쪽

L I B. VI. C A P. 107 - 109.

τα γνόντες ἀπαλλάσσοντο, 'Aθηναίοισι δὲ ἀπιοῶσι ἐπε- θηκαντο Βοιωτοὶ , ἐπιθεμενοι δε εσσωθησαν τη μάχη.υπερβάντες δε οἱ Ἀθηναῖοι τους οἱ Κορίνθιοι ἔθηκαν Πλαταιεsσι εἶναι Ουρους, τούτους υπερβάντες του 'Aσω- πὀυ αυτὰν ἐποιήσαντο ουρον Θηβαίοισι προς Πλαταιέας εἶναι καὶ Ῥαάς. ωοσαν μὲν δη οἱ Πλαταιέες σφέας αυ-

τοὐς Ἀθηναίοισι τρόπω τω εἰρημέν', ηκον δε τότε ἐς Μαραθῶνα βοηθεοντες. ῖοι δε ώθηναίων στρατηγοῖσι 109ἐγίνοντο δίχα αἱ γνῶμαι, τῶν μὲν ουκ ἐώντων συμβάλλειν, ολίγους γὰρ εἶναι στρατιῆ τn Μήδων συμβαλεῖν, τῶν δὲ καὶ Μιλτιάδεω κελευόντων. ώς δὲ δίχα τε ἐγίνοντο καὶ ἐνί- η χείρων τῶν γνωμων, ἐνθαυτα ων γὰρ εν- δέκατος ψηφιδοφόρος ὁ τω κυάμω λαχων 'Aθηναίων πολεμαρχέειν, τὸ παλαιὸν γὰρ Αθηναῖοι ομόψηφον τον πολέμαρχον ἐποιεῶντο τοῖσι στρατηγοῖσι, ην τε τότε πολέμαρχος Καλλίμαχος 'Aφιδναῖος) προς τομον ἐλθὼν Μιλτιάδης ἔλεγε τάδε 'μ σοὶ νυν, Καλλίμαχε, ἐστὶ η καταδουλῶσαι Ἀθήνας, η ἐλευθέρας ποιήσαντα μνημόσυνα λιπέσθαι ἐς του ἄπαντα ανθρώπων βίον, οἷα ουδὲ 'Αρμόδιός τε καὶ 'Αριστογείτων λείπουσι. νυν γὰρ δη. ἐξ ου ἐγένοντο 'Aθηναῖοι, ἐς κίνδυνον ηκουσι μέγιστον. καὶ ην μεν γε υποκυψωσι τοῖσι Μήδοισι, δέδεκται τὰ πείσονται παραδεδομένοι Ἱππίη, ην δὲ περιγένηται αυρο η πόλις, ola τέ ἐστι πρώτη τῶω Ἐλληνίδων πολίων γενέσθαι. κῶς ων δη ταυτα οἱά τέ ἐστι γενέσθαι, καὶ κῶς ἐς σέ τοι του- των ανήκει τμ πρηγμάτων τὸ κsρος ἔχειν, νυν ἔρχομαι φρασων. ημέων τῶν στρατηγῶν ἐόντων δέκα δίχα γίνον- τ ι αἱ γνῶμαι, τῶν μὲν κελευόντων συμβαλεῖν, τῶν δὲ

'v συμβαλεῖνJ. ἐν μέν νυν μὴ συμβάλωμεν, ἔλπομαί τιναντασιν μεγάλην ἐμπεσosσαν διασείσειν τὰ ωθηναίων φρονήματα εστε μηδίσαι, ἐν δε συμβάλωμεν πρίν τι καὶ σαθρον 'Aθηναίων μετεξετέροισι ἐγγενέσθαι, θεῶν τὰ

127쪽

HERODOTIIσα νεμόντων οἱοί τε εἰμεν περιγενέσθαι τη συμβολῆ. ταὐτα ῶν πάντα ἐς σε νυν τείνει καὶ ἐκ σέο ῆρτηται ' ἐν

γὰρ - γνώμη τη ἐμῆ προσθῆ, εστι τοι πατρίς τε ἐλευθέρη καὶ πόλις πρώτη τῶν ἐν τη Ἐλλάδι, ην δὲ την των

ἀποσπευδόντων την συμβολην ελη, υπάρξει τοι τῶν θω110 κατέλεξα ἀγαθῶν τὰ ἐναντία. -υτα λέγων ὁ Μιλτι δης προσκτῆται τον Καλλίμαχον. προσγενομένης δὲ τ

πολεμάρχου της γνώμης ἐκεκύρωτο συμβάλλειν. μετὰ δεοι στρατηγοὶ, τῶν η γνώμη ἔφερε συμβάλλειν, ώς εκα-στου αυτῶν ἐγίνετο πρυτανηχ της ἡμερης, Μιλτιάδη παρεδίδοσαν ' ὁ δε δεκόμενος Οὐτι κω συμβολην ἐποιέει III το, πρίν γε δη αυ-s πρυτανηχ ἐγένετο. Σὸς δὲ ἐς εκεμνον περιῆλθε, ἐνθαυτα δη ἐτάσσοντο ἄδε 'Aθηναῖοι ώς συμβαλέοντες ' τοs μὲν δεξιοs κερεος ηγέετο ὁ πολεμαρχος Καλλίμαχος ' ὁ γὰρ νόμος τότε ειχε ουτω τοῖσι 'Aθνναίοισι, τον πολέμαρχον ἔχειν κερας τὸ δεξιόν. ηγεομένον

δε τούτου ἐξεδέκοντο ώς ὴριθμέοντο αἱ φυλαὶ, ἐχόμενοι

ἀλλήλων ' τελευταῖοι δε ἐτάσσοντο, ἔχοντες τὸ εὐώνυμον κέρας, Πλαταιέες. απὸ ταυτης γάρ σφι της μάχης θυσίος 'Aθηναίων ἀναγόντων καὶ πανηγυριας τὰς ἐν τῆσι πεν ταετηρίσι γινομένας κατεύχεται ὁ κῆρυξ ὁ Αθηναῖος, ἄμοτε Ἀθηναίοισι λέγων γίνεσθαι τὰ ἀγαθὰ καὶ Πλαταιευσι τότε δὲ τασσομενων τῶν Ἀθηναίων ἐν τῶ Μαραθῶνι ἐγένετο τοιόνδε τι ' τὸ στρατόπεδον ἐξισούμενον τῶ Μηδικῶ

στρατοπέδω, τὰ μὲν αυτοs μέσον ἐγίνετο ἐπι τάξιας ὀλλγας, καὶ ταύτη ην ἀσθενέστατον τὸ στρατόπεδον, τὸ δε112 κέρας εκάτερον ἔρρωτο πλήθεL. N.ς δέ σφι διετέτακτο καὶ τὰ σφάγια ἐγίνετο καλὰ, ἐνθαλα ῶς ἀπείθησαν οἰώθηναῖοι, δρόμω δεντο ἐς τους βαρβάρους. ἡσαν δε αμ διοι οὐκ ἐλάσσονες τὸ μεταίχμιον αυτῶν η οκτώ. οἰ dsi Πέρσαι ὁρέοντες δρόμω ἐπιόντας παρεσκευάζοντο ώς δε

ξόμενοι, μανίην τε τοῖσι Ἀθηναίοιοι ἐπέφερον και πάγχν

128쪽

ὀλεθρίην, ὁρέοντες αυτοὐς ολίγους, καὶ τούτους δρόμωἐπειγομένους ουτε Ἀπου υπαρχούσης σφι ουτε τοξευμάτων. ταλα μεν νυν οἱ βάρβαροι κατείκαζον, 'Aθηναῖοι

δὲ ἐπείτε ἀθρόοι προσέμιξαν τοῖσι βαρβάροισι, ἐμάχοντο ἀξίως λόγου. πρῶτοι μεν γὰρ Ἐλλήνων πάντων των ημεῖς ἴδμεν δρόμω ἐς πολεμίους ἐχρήσαντο, πρῶτοι δὲ ἀνέσχοντο ἐσθητά τε Μηδικὴν ορέοντες καὶ τοὐς ἄνδρας ταυτην ἐσθημένους ' τέως δε ῆν τοῖσι Ἐλλησι καὶ τὰ Ουνομα τὸ Μήδων φόβος ακοῆσαι. Μαχομένων δε ἐν τῶ Μαρα- 113θῶνι χρόνος ἐγίνετο πολλός. καὶ τὸ μὲν μέσον του στρατοπέδου ἐνίκων οἱ βάρβαροι, τῆ Πέρσαι τε αυτοὶ καὶ Σάκαι ἐτετάχατο ' κατὰ τοsτο μὲν δὴ ἐνίκων οι βάρβαροι, καὶ ρήξαντες ἐδίωκον ἐς την μεσόγαιαν, τὰ δε κέρας ἐκάτερον ἐνίκων Ἀθηναῖοί τε καὶ Πλαταιέες. νικῶντες τὸμεν τετραμμένον τῶν βαρβάρων φευγειν ἐων, τοῖσι δὲ τὸ μέσον ρήξασι αυτῶν συναγαγόντες τα κέρεα ἀμφότεραεμάχοντο καὶ ἐνίκων 'Ἀθηναῖοι. φεύγουσι δὲ τοῖσι Πέρ- σῖσι εἶποντο κόπτοντες, ἐς o ἐπὶ την θάλασσαν ἀπικόμενοι πυρ τε αἴτεον καὶ ἐπελαμβάνοντο τῶν νεῶν. Καὶ H4τομο μεν ἐν τουτω τῶ πόνω ὁ πολέμαρχος Καλλίμαχος διαφθείρεται, ἀνὴρ γενόμενος ἀγαθὰς, απὰ δ' ἔθανε τῶν στρατηγῶν Στησίλεως o Θρασυλεω, τοὐτο δὲ Κυνέγειρος ὁ Εὐφορίωνος ἐνθαsτα ἐπιλαβόμενος τῶν ἀφλάστων νῶς, την χεῖρα ἀποκοπεὶς πελέκεῖ πίπτει, τομο-ἄλλοι Αθηναίων πολλοί τε καὶ Ουνομαστοί. Ἐπτὰ μὲν δὴ τῶν iis νεῶν ἐπεκράτησαν τρόπω τοιουτω Ἀθηναῖοι, τῆσι δὲ λοι πῆσι οἱ βάρβαροι ἐξανακρουσάμενοι, καὶ ἀναλαβόντες ἐκ τῆς νήσου, ἐν τῆ ἔλιπον, τα ἐξ ερετρίης ανδράποδα, περιέπλωον Σούνιον, βουλόμενοι φθῆναι τους Ἀθηναίους πικόμενοι ἐς τὸ ἄστυ. αἰτίη ἔσχε ἐν Ἀθηναίοισι ἐξ Αλκμαιωνιδέων μηχανῆς αυτ ς ταυτα ἐπινοηθηναι 'τ'ώτους γὰρ συνθεμένους τοῖσι Πέρσησι ἀναδέξαι ασπίδα

129쪽

Η E R O B 0 T II 16 ἐουσι βδη ἐν τῆσι νηυσί. ουτοι μεν δη περιέπλωον Σουνιον, Ῥθηναῖοι δε, ῶς ποδῶν εἶχον, τάχιστα ἐβοήθεον ἐς τὸ ἄστυ, καὶ ἔφθησάν τε ἀπικόμενοι πριν η τους βαρβάρους λειν, καὶ ἐστρατοπεδευσαντο ἀπιγμένοι ἐξ Ηρακλείου του ἐν Μαραθῶνι ἐν ἄλλω μακλείω τῶ ἐν Κυνοσάργεῖ. οἱ δὲ βάρβαροι τῆσι νηυσὶ ὐπεραιωρηθέντες Φαλήρου τουτο γὰρ ην ἐπίνειον τότε των 'Aθηναίων),

υπὲρ τουτου ἀνακωχευσαντες τὰς νέας ἀπέπλωον ὀπίσω

117 ἐς την Ἀσίην. Ἐν ταυτη τρ ἐν Μαραθῶνι μάχη ἀπέθανον των βαρβάρων κατὰ ἐξακισχιλίους καὶ τετρακοσίους ἄνδρας, Αθηναίων δὲ ματὸν ἐνενήκοντα καὶ δυο ' ἐπεσον μὲν ἀμφοτέρων τοσουτοι, συνήνεικε δὲ αὐτόθι θῶμα γενέσθαι τοιόνδε, Ἀθηναῖον ἄνδρα Eπίζηλον τον Κουφαγόρεω ἐν τῆ συστάσι μαχόμενόν τε καὶ ἄνδρα γινόμενον ἀγαθὸν τῶν ὀμμάτων στερηθηναι, ουτε πλτγέντα ουδὲν τοs σωματος ουτε βληθέντα, καὶ τὀ λοιπὸν τῆς ζόης διατελέειν απὸ τούτου του χρόνου ἐόντα τυφλόν. λέγειν δε αυτὸν ηκουσα περὶ ras πάθεος τοιόνδε τινὰ λόγον, ἄνδρα οἱ δοκέειν οπλίτην ἀντιστηναι μέγαν, του τογένειον την ασπίδα πῶσαν σκιάζειν' τὸ δὲ φάσμα τολτο μυτὸν μὲν παρεξελθεῖν, τον δὲ εωυτου παραστάτην

ἀποκτεῖναι. ταυτα μὲν δη πίζηλον ἐπυθόμην λέγειν. Il8 Θῆτις δὲ πορευόμενος ἄμα τῶ στρατῶ ἐς την Ἀσίην, ἐπεί τε ἐγένετο ἐν Μυκόνω, εἶδε ἔψιν ἐν τῶ -νω. κοι

ῆτις μὲν ἡν ἡ οψις, ου λέγεται, ὁ δε, ώς ὴμέρη τάχιον

ἐπέλαμψε, ζήτησιν ἐποιέετο των νεῶν, ευρὰν δὲ ἐν Φοι νίσση mr ἄγαλμα υπόλλωνος κεχρυσωμένον ἐπυνθάνε το, ὁκόθεν σεσυλημένον εχ ρ πυθόμενος δὲ ἐξ Ου ῆν is , ἔπλωε τῆ εωυτου νηὶ ἐς Βῆλον. καὶ ἀπίκατο γὰρ την, καυτα οἱ Λήλιοι ὀπίσω ἐς τὴν νῆσον, κατατοεταί τε ἐς τὸ ἱρὸν τὸ ἄγαλμα, καὶ ἐντέλλεται τοῖσι Ληλίοισι ἀπα γαγεῖν τὸ ἄγαλμα ἐς Θήλιον τὸ Θηβαίων το δ' ἐστι ἐπὶ

130쪽

θαλάσση Xαλκίδος καταντίον. Aῆτις μεν δη ταλα ἐντειλάμενος ἀπέπλωε, τον δὲ ανδριάντα τομον Aήλιοι

Ουκ ἀπήγαγον, αλλά μιν δι' ἐτέων εἴκοσι Θηβαῖοι αὐτοὶ εκ θεοπροπίου ἐκομίσαντο ἐπὶ Λήλιον. Toυς δε των Ερε- 119 τριέων ἡνδραποδισμένους Θῆτίς τε καὶ Ἀρταφέρνης, ῶς προσέσχον ἐς την Ἀσίην πλώοντες, ἀνήγαγον ἐς Σοsσα. βασιλεῶς δὲ Θαρεῖος πριν μεν αἰχμαλώτους γενέσθαι τοὐς Ερετριέας ἐνεῖχέ σφι δεινὸν χόλον οἷα ἀρξάντων ἀδικίης

προτερων των Ἐρετριέων, ἐπεί τε δὲ ειδέ σφεας ἀπαχθέντας παρ' ἐωυτὸν και υποχειρίους μυτω ἐόντας, ἐποίησε κακὁν ἄλλο ουδὲν, αλλά σφεας της Κισσίης χώρης κατοίκισε εν σταθμῶ Minos, τῶ οὐνομά ἐστι υρδέρικκα, απὸ μεν Σούσων δέκα καὶ διηκοσίους σταδίους ἀπέχοντι, τε σεράκοντα δε απὸ του φρέατος, τὰ παρέχεται τριφασίας ἰδέας καὶ γὰρ ἄσφαλτον καὶ ἄλας καὶ ἔλαιον ἀρύσσονται ἐξ αυτos τρόπω τοιωδε ἀντλέεται μὲν κηλωνηω, αντὶ δὲ γαυλοῶ ημισυ ασκοs οι προσδέδεται ' υποτυφας δε τουτωαντλέει καὶ ἔπειτεν ἐγχέει ἐς δεξαμενην ' ἐκ δὲ ταυτης ἐς ἄλλο διαχεόμενον τράπεται τριφασίας οδούς. καὶ η μὲν ἄσφαλτος καὶ es ἄλες πηγνυνται παραυτίκα, τὸ δε ἔλαιον συνάγουσι ἐν ἀγγηχισι, τὸ οἱ Πέρσαι καλέουσι ραδιν κην ' ἔστι δὲ μέλαν καὶ ὀδμην παρεχόμενον βαρέαν. ' θαὐτα τοὐς Ἐρετριέας κατοίκισε βασιλεὼς Λαρεῖος, οῖ καὶ μέχρι ἐμέο εἶχον την χωρην ταυτην φυλάσσοντες την ἀρχαίην γλῶσσαν. N μὲν δη περὶ Ερετριέας ἔσχε ολω, Λακεδαιμονίων δὲ ηκον ἐς τὰς Αθηνας δισχίλιοι μετὰ ita

την πανσέληνον, ἔχοντες σπουδην πολλην καταλαβεῖν ουτω, ῶστε τριταῖοι ἐκ Σπάρτης ἐγένοντο ἐν τn 'Ἀττικll. v εροι δὲ ἀπικόμενοι της συμβολῆς ἱμείροντο ὁμως θηηροσασθαι τοὐς Μήδους, ἐλθόντες δε ες τον Μαραθῶνα ἐθηήσαντο. μετὰ δε αἰνέοντες Mθηναίους και το ἔργοναυτῶν ἀπαλλάσσοντο ὀπίσω.