Corpus scriptorum historiae Byzantinae. Editio emendatior et copiosior, consilio B.G. Niebuhrii C.F. instituta, opera eiusdem Niebuhrii, Imm. Bekkeri, L. Schopeni, G. et L. Dindorfiorum aliorumque philologorum parata Ioannis Cantacuzeni ... Historiar

발행: 1828년

분량: 603페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

461쪽

θ' ωμῶν τον πόλεμον κεκινηκέναι, ορῶντες ώς αδικα πα- σχετε υμεῖς, συνηλγήσαμεν τε μάλιστα ουμῖν καὶ συννηγωνι σάμεθα προ μως. και επειδη θεοῖ συναιρομένου, ραστα κε-5 κρατηκαμεν των πολεμίων , δέον ἀπελαυνειν και κακῶς ποιεῖν

τους προτέρους αρξαντας τος ἀδικίας και ημας πραγμάτων ἀπαλλάττειν, Ουκ ηθελῆσατε υμεῖς, ἀλλ ωσπερ κακῶν επι -- μονιτες, βασιλέως μέτρια αιτοῖντος και σώζεσ ι μόνον

δεομένου, υμεῖς επὶ κακου των ωπηκόων και Μῶν αυτῶν α-Ioτοπα φιλοτιμουμενοι, της αρχος ολίγου δεῖν απάσης παρε- χωρῆσατε αντῶ, ημῶν ἀπαναινομένων και την αβουλίαν επιμαρτυρομένων. ὁ δ' - πολλού χρόνου παρεJρυηκίτος, αυ- 'ς ἐπεχείρησε τοῖς ἴσοις, ῶσπερ ἐπιλελησμένος εἰς ὁσον η-λασε κινδύνου, και πόλεμον ἀκηρυκτον επήνεγκεν ημῖν. ὁρῶν- sτες ει ημεῖς οἶ κακῶν τὰ πράγματα χωρησει και ώς ἄρδον Dαπολεῖται τὼ Ῥωμαῖκὰν, πρεσβείαν Ουκ ιδία μόνον, ἀλλα καικοι ν Ῥῖν εποιησάμεθα προς βασιλέα, δεόμενοι, μο περι- ὁεῖν wῶς οπὸ του προς ἀλλήλους πολέμου διαφθαροσομένους ἀλλ' εἰ τι και ἐγκαλεῖν vis ἔχει, δίκη διαλυεσθαι. ὁ δ'aο οὐδ' ακροις ηνέσχετο ἀσὶ τῶν περi τῆς εἰρήνης λόγων. πάντοθεν δὲ ημεῖς απορία συσχεθέντες, αυλς ἐνεβάλλομεν ἔαvvτους εἰς τους κινδύνους και πόλεμον ἀράμενοι δεύτερον προς

4. ἡμῖν pro Dis eorri ED. P. legitque lalpri

spreto iussicio , malis tantopere gratificabimur, ut etiam quae eomnio la et iusta numeramus, ea volentes propter ipsos auliciamus. Age enim, per Deum immortalem, si boni omnes coeant nosque adit dicturn voratos accusent hunc in modum: Iniuste et Violenterdum nobis bellum civile excitatis. Mox enim a Principio, simul atqtae senior imperator arana in vos movit, Iniquam conditio nem Vestram cernentes, mirifice Vobiscum doluimus, alacriterque at xiliati sumus. Ubi autem, Deo favento, hostium labore nullo Potiti sumus , eum gradu depellendi et puniendi essent, qui facere coepissent initimam, nosque molestiis exsolven ti, vos noluistra: sed Prasi malorum sitientes, imperatore mediocria petente et Vitam tantummodo orante, vos cum subiectorum vestroque ipsorum danano, tulta quadam gloriae clipiditate lotum serane imperium nobis de recautibus et amentiam vestram testantibus ei dedistis. Iue nouougo Post di napore eadem tentavit, ac veluti oblitiis, in quod se Rutea Peraculum obiecisset, bellum non ante indictum nobis intulit. Tum nos Perspicientes, cilio malorum res proeederet ac BOmariori inrumpublicani funditus perituram, legationem non pro Vobis tum in at Privatina, sed pro eoinmuni quoque ad imperatorena stis pi

462쪽

ΗiSTORIARUM II. 20. '

αυτον νενικηκαμεν αυθις και προς την προτέραν η και ραιζω A.c. i 329 συνηλάσαμεν απορίαν. ορῶν εκεῖνος ώς Ουκ ανευ κινδύνων P. 259

ὁ πόλεμος αυτ ρ τελευτήσει, αυθις επρεσβευετο υμῖν περὶ εἰ- ρῆνος, ὁ μηδε υνος πρίτερον ανεχόμενος αυτῆς. υμεῖς δὲ

5ovκ οιδ' ο, τι παθόντες, δεον - των προτερων διδαχθεντας σωφρονεῖν, νμεῖς δε ταναντία των δεόντων εποιεῖτε, καὶ τηνανὴν παρεδίδοτε αυτω πασαν και την ηγεμονίαν των πρα

γμάτων και προσέτι φέροντες υμῶς αυτους, εῶ γὰρ λήγειν

και ημῶς τους υπηκόους, πολλὰ δυσανασχετουντας και μονον

rooὐ τον ἀδικίαν ὀδυρομένους,) ἄδικοι και προδόται σχεδὸν περὶ 'μῶς γεγενημένοι, οἰόμενοι κἄν ουτω πῶσαν πολέμου V. 208 πρόφασιν περιαιρήσειν. ο δ' ωσπερ στενὴν αυτω τῆς γῆς τὴν Βοἴκοσιν παρεχουσης εἰ ταύτVν οἰκείη μεθ' ωμων, αυεις ἐπολέ- μοσε, και τρίτον μηδὲν εχων ἐγκαλεῖν, ουκέθ' ωσπερ πρὀτε-a5ρον ἀπαρασκεύως και εφόδου, ἀλλα πολλὰ προτερον συνεσκευασμένος περὶ τον εσπέραν, και στρατιὰν ἐπαγαγων η-μῖν πλῆθει Ουκ Oλθον υπερέχουσαν ημῶν Ουκη Ελληνων μονον των αυτόθι κατοικουντων, ἀλλα και των προσοίκων βαρ

βάρων συμμαχίδα. ὁρῶντες δε ταύρο υμεῖς, ἐλθόντες εἰς 2ΟΒυζάντιον, ἐδεῖσθε βασιλέως περι ειρ νης. ὁ δ' ουδὲν ηττον η

πρότερον ην αδύνατος πεισθῆναι, και διὰ τουτο ἀναγκαίως προς τον πόλεμον και τρίτον ἐχωρήσατε υμεῖς. και hμεῖς την vΠερ- cmus, suppliciter rogantes , ne nos mutuis caedimus interire patere tur. Sed si quod etiam crimen vobis intentaret, in iudicio diss luturos. Is montionem pacis nee ad summas aures admisit. Nos undique dissicultatibus coarctati, rursus discrimen adimus: et aueroa iversus illum bello iterum vincimiis et ad priores eum, aut Ina iores etiam angiistias redigimiis. Qui bellum citra sum naum Peri eulum suum haud finitum iri animadvertens, de pace vos per log to appellat: cum alias ne nomen quidem eius sustinii isset. Vobis au tem nescio Piid mali mala obiectum est manu. Nam cum debuis fletis eS antegressis sapere, desipuistis: imperiumque totum et ad ministrationem reriini et vosmetipsos insit per ei in manus tradidi stis, s omitto enim dicere, et nos subditos, aegre a in odi In istuc Patientes et iniuriam tantum non lamcntantes, initisti et ProPemo dum Proditores nostri effecti, dum salieni ista via omnem vos belli Oeensiouem an Ptitaturos creditis. At illo perinde ae si tellus ei non η issiceret, si hanc vobiscum habitaret, de integro ac tertium ad Rr ua Venit, cuIn nihil esset quod loco criminis obiectarei. Nec lain imparatus et velut ex itinere ut alias, sed multo antea in structus tu occidente, exercitumque contra nos non ex Graecis s. luna illic incolontibus, sed ex vieinis clitoque barbaris auxiliari M 33, nostro non Paulo nilinciosiorem a lilii xit. Quo comperto, BFZanti tu Prosecti, Pacem rogavistis, cum postulata ae ἱue ut aute ieiecta

463쪽

βολην βδελυξάιανοι της ἀδικιας, προθυμως συνηράμεθα ἡμῖν

κηι πολλοῖς κινδύνους υπεμειναμεν και πόνους. ειτ' αυλς μετα τον μακρὰν ἐκεινον πλάνην και τους περιδρομους τοὐς πολλοῖς και τον ἐκ της χρονίου κακοπάθειαν στρατειας, καιτης κρειττονος δυνάμεως ημῖν τον πόλεμον συγκατεργαζομένης sτων τε πολεμίων κεκρατηκαμεν η δ' κα ρως και την Ῥωμαίων ηγεμονίαν συγκατεκτησάμεθα υμῖν. νυνι δ' αδλς των πολέμων πεπαυμένων και ειρην'ς τα Ῥωμαίων κατεχουσος πρα- γλματα, ὁρωντες υμῶς των προτέρων μείζοσι κακοῖς επιχειρούν--Dτας ημῶς εμβάλλειν, παραγγέλλομεν υμῖν μη αυθις καινῶ δια-I νοεῖσθαι, μηδ' ἀφορμὰς πῖρέχειν τω κάκιστ' ἀπολουμένω πολέμου προς τοῖς ὁμοφυλους. Εἰ ταυρ' ελεγον και ἄσπερ κορωνίδα προ ετίθεσαν, υτι, εἰ μεν δέχεσθε επi τούτοις, εἰ δε μ', σκοπεῖτεμο υνχ ημῖν μῶλλον η υμῖν αυτοῖς αἴτιοι μειζόνων γενῆσε

σθε κακῶπι Εἰ δὲ δο και προσέθηκαν, ἐῶ γὰρ εἰπεῖν, οτι , IS εἰ μεν βασιλεῖς ουτως εχοι γνώμος ἄστ' εφ' εκάτερα ραδίως

μεταβάλλεσθαι και μικρῶς ενεκα η και Ουδεμιῶς αἰτίας πολεμον αρχειν, τί δεῖ τω τοιουτω ἀφορμὰς ταραχης και στάσεως επὶ λυμη και φθορῶ του κοινου παρέχειν. εἰ δ' εet ροις πείθεται συκοφάλταις και διεφθορόσι και Ουδὸν ἀμείν ao P. 260σιν ἀνθρώποις ανδραπόδων, ουδ' ουτω δίκαιον ουδὲ λυσιτε-

λὶς τοῖς οντως εχουσιν, εν μοίρα Καρος ημῶς υποτάττειν εαυτούς' Ἀλλ' εἰ προσέθ' καν τοῖς λόγοις ἐκεῖνο μόνον, οτε,

Stint; unde vos ad bellum tertium compulsi desceri stis, n's P esceleris mamitudinem execrati, per multa discrimina Iaboresque impigre Vobis succurrimus. Postmodum denuo post longam illam agationem Variasclite ambages et amictionem diuturnae expeditionis, cum etiam divina nos virilis adiutaret, iam de hostibus Perfecte triumphavinatis ci Romanii in principatum vobiscum recit Peravi mus. Nunc hostibus quiescentibiis, paceni lue agitante republieaeum cernamus vos iterunt Ial orare, ut in mala priori tars graviora Praecipitetis, iubemus, ne mirsiis nova mediternini, neve bello infelicissimo, hoc est, civili, materiam sit gaeratis. Si liaec dicerent, inqua n, et tam Iiiam coronidem adderent paec: Si quidem propter has rationes dicta nostra admittitis et approbatis, bene est: sin utent, Vi lcte, ne Vobis Poetus, quam nobis perniciem accersatis. Qi od si aciderent etiam . non dicam tale iiii de Si imperator eo sit ingenio. ut in utran uiue partem facile muteti r et Propter musam Vel parvam vel ntilla in belliina incipiat, clii id huic perturbationis ac Seilitionis ait pestein et interitiina rci publicae opportunitatem Porrigere opus est y Si alitem sycophantis perversisque hominibus ac ninito nactioribus mancipias pessimis obsequitur, nec sic iustum atque titile censeanus, sic assectis ut Cares nos subiacere , Non di-

Cani, si iri ne, sed si, oratio ui suae illud unum modo adiungerent

464쪽

εἰ τοιαυτα περι βασιλέως ἐγνωκατε υμεῖς, αλλ' ημῖν -A. tras δίκμια ουδε λυσιτελο βουλευεσθαι δοκειτε, καν τι συμβαίοτῶν ἀδοκῆτων, ημεῖς εζω κινδυνων και πραγμάτων καταστοσαντες εαυτοὐς ωσπερ θεαται καθεδούμεθα των γινομένων.

η εν ουδενι θησόμεθα τοὐς λδγως ώς ἀκαίρως ειρημένους; μη γὰρ ὁτι πάσης μὲν προφάσεως πολέμων εκ βασιλέως ἐξωρχος κεκινημένης, ραδίου ει ἴσος φύσει προς μεταβολὰς, Bτης Ῥωμαίων δὲ Θεμονίας πολλα τοῖς ἐμφυλίοις τετρυχω-Ioμένης πολέμοις, απάντων δὲ οὐκ αν οἰσόντων ἡ δίως την με

ταβολὴν, αλλ' ει πάντων μὲν αμφοτέροις μετον επίσης, ἐν μηδενι δὲ διεν νοχεν ατερος ετέρου, εδει δὲ ἐκ των υπαρχόντων σκεφαμένους τυν προσήκοντα ἱλέσθαι μαλλον αρχειν, Ου σοι προστίθεσθαι προσοκον πάντα ὁντινοῶν οὐ μάνον διὰ 35την πραότητα και μεγαλοφυχίαν, ην παρὰ πάντα ἐπεδείζωτον του πολέμου χρόνον, ἀλλα και τον ευφυχίαν και τον τόλμαν τον ἐν τοῖς πολέμοις, και το μάλιστα δεῖσθαι τὰ ' - μαίων πράηματα νυνι, οὐκ εμπείρου και δεινοὐ μόνον στρα- Raos τηγού, αλλὰ και σπουδαίου και τα πολέμια ε οσκημένου

noἐμοι μὲν ουν πανταχόθεν ἐξετάζοντι, οὐδεμία τις αιτία φαίνεται ἀρκοῖσα πείθειν ως λυσιτελὲς αυτὸν ἀποστάντα της ἀρχος τl πάππω εγχειρίζειν. διὸ και συμβεβουλευκα προ - μως τοὐ κοινη λυσιτελουντος ενεκα. σὲ δὲ ει μ' τα λελεγμένα πείθειν ἱκανὰ, ἐδεστι και ἔτέροις αμα και συνετωτέροις

dicerentque, Si Vobis ea mens est de Imperatore, nobis certe iuste

utiliterque consulere non videminit ac si quid praeter exspectatum Contigerit, nos periculis nosmet subtrahentes, ut otiosi spectatores tragoediarum vestrarum se lebimus; num eorum postulato ut iniquo adversari aut eorum verba ut intempestiva vilipendere possemus ZNon solum enim, qliod omnium bellorum occasio ab eo manarit et nati ra sit inconstanti ac mutabili, imperiumque Romanum bellis civilissius nimiopere attritum, et nemo mutationem aequo animo Passumis sit; sed si omnia in utroqile essent aequalia, alterque ab altero in nullo disserret, pporteretque rerum statu considerato, aptiorem ad imperandii in eligere, non esset iustitiae eonsentaneum, tibi quemluam anteponit non ob mansuetudinem animique altitudinem solum, quae toto belli tempore in te eluxerunt; sed etiam ob sortitii linem strentii talentitue bellicana; et praecipite, quod R. mana res nunc non tantum perito et acra, sed et probo etiam exercitatoque duce indiget Z Μihi itaque omnia perpendenti nulla

Causa satis idonea Vi letur, ob Piam te ab imperio removeas et in avum illud transferas. Qitare boni eommunis ergo id fidenter dissuadere uori dubitavi. Tibi licitum est, si quae dixi, non sus

465쪽

AT. t 3us και ἐμπειροτέροις σνμβουλοις χρησαμων, μη του δέοντος ἄμαρτεῖν ' Τοιαυτα μεν ὁ μέγας δεπιστικος εἶπς βασιλευς

δ' ωσπερ εἴωθε μικρὸν επισχὼν is συνετως μεν ειρησθαι τους

λόγους ζ' εἶπεν ,,ουκ μ εζαρνος γενοίμον' ἐτι δέ μοι δοκεῖ

και κατὰ σχολην εἶναι βουλευτέον περὶ αυτῶν, εἴπως τι βέλβDτιον ὁ μεταδυ χρόνος εζευρ εα'' επαινέσαντος δε και του μεγάλου δομεστίκου, το νυν μεν ερον διελύθησαν. ες τρίοροδε ημέραν πάλιν συνελθόντες, ἐπυνθάνοντο ἀλληλων εἴτε πλέον- τω μεταζυ εξευρηκότες ειεν χρόνου μηδεν δὲ ἀμφοτέρωνειρηκότων ἐπεφηφίσαντο την βουλ'ν, και ouτω παρ' ὀλιγον Io ἐλειν το βασιλέα τον πρεσβυτερον αὐθις ἄρχοντα γενέσθαιτων πραγμάτων, υπὸ του μεγάλου δομεστίκου ἐκωλυθη. ἀνιστερον εις μνημην ἐλθών ὁ βασιλεῖς, ἐπει ἐπωHo αυτὸν - τον μονηρο βιον ἀνηρημένον ηνίττετο του μεγάλτ δομεστικΨ,ώς ,,ει ἁ πρότερον ἐβουλευόμεθα εἰς εργον ηκον, νυν ουκ ἀνI5

συνέβαινε τοιαυτα. ' προς ἁ ἐκεῖνος ἀπεκρίνατο, ἄς ,,τοιαν- P. 261 τα μεν ονκ ἄν συνέβ', ισως δ' ἔτερα χειρω και ἀλυσιτελέστερα πολλto.'' βασιλεῖς δ' ἐπει της νόσου ηδο ἀπηλλάγο καθαρῶς, ἐκ ιμμοτείχου εις Βυζάντιον ηκεν ἀποδώσων τὰς ενχαριστίας τη πανάγνου μητρὶ του θεου τη ζωοδ τ πηrnaou μἀλλον ἰάματα η νάματα βρυού ' ης τυχων ἀπῆλλακτο

και αντὸς της χαλεπης ἐκείνης νόσου. Βυζάντιοι δὲ πανδ*μει προς υπάντησιν του βασιλέως εζελθόντες, ετι δὲ και οι

κρίνατο. τοιαύΤα legebatur. ciant, aliis item et peritioribus uti eonsiliariis, . ut a recta semita ne declines. Adhaec tinperator, more suo paulum cunctatus, Nou n savera n , inquili, Prudenter dicta omnia; nihilo minus de iis Per otium deliberandiim mihi videtur; si sorte mora temporis melio suggesserit. Qiiod eum et mal nus domesticus probasset, ita discessum est. Post diem tertium congressi, vicissim percunctantiir, num alii ii interea occurrerat. Cum uterque negaret, consilium ratum fecerunt. Sic quod Peue factum erat, ut imperator senior imperium reciperet, a mamo domestico impeditiini est. Qitorum in men Oriam postea rediens imperator, tibi avum monasticam vitam sectari audivit, magno domestico ea sub hoc verborum littegumento significata Voluit, Si citiae prius volebamus, opere persecta suissent, ista nunc non evenissent. Quilnis ille respondit, Ista qui leni non, fortassis auteni alia deteriora Iongevie magis incommolia evenire PΟ-ttiisse. ImPerator confirmata iam valetudine, Didymoticho Byzantiiim abiit, ut castissiniae Deiparae vitali fonte sartitates magis q amRcitias emanauti, cilii, s et ipse leuiali illo morbo levatus esset,

ageret. Venienti laevientissimus Byzantior Ina Populus, et

466쪽

HETORIARUM II. B.

των πέριξ χωθων τε και πόλεων κατὰ θέαν βασιλέως μασι AA .i3υγὰρ Ουκ επέραστος μὀνον, ἀλλα και θαυματος ἀξια οφις η'ωσπερ εκ νεκρων εγηγερμένος,) ἄχρι μεν Ῥηγίου προηκον υ ἀλληλων συνωθουμενοι και ησπάζοντο βασιλέα προσκυνουντες. B5εκεων δε δι' αυτῶν ἰών ο βασιλευς ἄχρι του προ της πόλεως τεμένους της ἀεννάου πηγης ηλθε συνωθουμενος υπὸ του πληθους ἀποδους δὲ τὰς ευχαριστιας θεω, ηλθεν εις τα βα- σι εια ἐκεῖθεν και διέτριφεν ἐν Βυζαντίω εβ ἐκεινης εἰς εξοκοπον ημέραν. αυθις δὲ εIελθών, περιηει τὰς τος - - οκης πόλεις. κά. 'Yπο δὲ τους αυτους χρόνους και στρατιὰ Περσῶν cιππικη τον 'Eλλησποντον περαιωθεῖσα, εληῖζετο την Θράκην. ποθειμενος δὲ ὁ βασιλευς συνηθροιζε την στρατιὰν ἄς ἀμυνουμενος αυτους. ἐν ἡ δὲ ταὐτα ἐτελειτο, οι μὲν πολλοὶ των 35Περσῶν, ἀναστρέφαντες ἐπεραιώθησαν προς ἔω. πεντακόσιοι ει αττῶν και χιλιοι λογάδες εμειναν επὶ το ς Θράκος ' βασι-V. a Ioλέως δὲ αυτοῖς ἐπιστρατευσαντος , επεσον πάντες μάχη νικη-s θέντες. ου πολλαις δὲ τ στερον ημέραις ἐκ της εσπέρας η γέλθη βασιλεῖ ώς παρασκευάζοιτο στρατιὰ Πιβαλῶν τη ' ρί- Σοδι επιθέσθαι πόλει ἔσπεριτ υπὸ την Πιερίαν το ορος κειμDI, και μετα μικρὰν οι Πιβαλοῖ hώσαντες τὰ περi αυτην, περικαθομενοι ἐπολιόρκουν - βασιλεύς δὲ ἐβοήθει κατὰ τάχος. αἰσθομενοι δὲ οι Πιβαλοὶ, την πολιορκίαν ἐκλιπόντες, ἀνε

χώροσαν εἰς την οἰκείαν, καὶ ο βασιλεὼς εἰς 'πιρίδα παρε

ex locis vicinis almae urbibus permulti eius videndi causa obviam uasi te Rhegium processerunt, erat quippe aspectus eius non urna bilis tantum , sed admirabilis etiam, ut si ab inseris rediviviis extitisset) ac sese invicem comprimentes et impellentes prae mittitudine eum Iire adorantes consalutariint. Ille per medium agmen inee- deus, ad templi ante urbem positi sontem perennem accessit, com- Pressias a lairba; actisque Deo grauis, inde in palatium se contulit; et usque ad diem sexagesimum Byzantii mansit; post ciuem Thraciae urbes Iustravit. 2t. Sub id tempus emtestris Persariana manus Hellespontum trans lueta, Thraciam depopulabatur. Qiiod ubi resciVit imperator, delectum ad eos propulsandos habuit. Interea de Persis multi in orientem renavigariant. Selecti, illii in Thracia remanerent, mille Pungenti: piigna congressus imperator, omnes ferro con ei lit. Diebiis paucis ex occidente assertur, Triballos ad Achradem

tirbem occidentalem, sub nionte Pieria sitani, armis' adoriundams 'SE COInPar arer quam patito post agro circumcirca devastato, obsidio ciretini lederunt. In perator cum subsidio adest celeriter. Quod

Triballi sentientes, obsidione soluta domitan recedunt. Imperator

467쪽

των παρακειμένων Γλυνῆ φρουρέων τινὰ οντων ωπηκόων Tριβαλοῖς, εἷλεν εξ εφὀδου' των τε εσπεριων ετέρων πόλεων P. 262 προνοησάμενος, αυθις εις Σάιδυμότειχον ἐπανοκε. Μιχαολ

δ' ὁ των Μυσῶν βασιλεὼς εκ τινων διαφορῶν προς φάλην5

τον Πιβαλῶν αρχοντα εκπολεμωθεις, παρεσκευάζετο ώς αὐτω επιστρατευσων. ειδώς ει και βασιλέα πολέμιον αὐτευοντα, πέμφας πρεσβειαν προς αυτὸν, ἐδεῖτο αυτοῖ ἐπιθέσθαι

φάλη, ώς ωπ' ἀμφοτέρων ραδίως εκτριβησομένω. επει δὸἐδόκει και βασιλεῖ καιρὸν ειναι δίκας παρὰ Τριβαλῶν λαβεῖν roῶν ηδικησαν 'Pωμαίους, Μιχαηλ μεν ὐπέσχετο την εκστρατείαν, προσθεις ώς ει μ' παρεκάλει και αντὸς, ἀλλ' αυτὸς B διενοειro στρατιῶ ἐπι Tριβαλοῖς ἐλθειν ώς τα μέγιστα ηδικημένος υπ' αυτῶW αυτὸς δε ἀθροίσας την στρατιὰν και πάν-A.C. i 33οτα ἐκπορισάμενος ὼν ἐδεῖτο, διὰ Πελαγονίας εσέβαλεw ες 15την γον τῶν Πιβαλῶν και δεεμέ τινα αυτης. και Boυτζου- νιν μέν τι φρούριον προσαγορευόμενον εἷλεν εξ εφόδου, in ριτζαν δἐ και Αου οὐνιν και Καβαλλάριον και Σιδηρόκα-στρον, φρούρια και αυτὰ, παρεοτοσαπο ὁμολπία. Μιχα λ δὲ και αυτὸς διὰ Παιονίας πανστρατιῶ επιστρατεύσας Tριβα-χολοῖς, ἐστρατοπέδευσεν εν τόπW -- διν ἐγχωρίως προσαγορευομένω, περιορώμενος τοὐς πολεμίους, ῶς οὐκ αν τολμο-

Cσοντας προσβαλεῖν αὐτl. Στέφανος δὲ μάλης ὁ τῶν Tρι

βαλῶν ἄρχων, επει ἔκατέρωθεν συνεώρα τε πολεμίω πυρι

urbi quantum potest providet et ex finitimis et eastellis, TrabaIIo-Tum ditiovi su Diectis, quaedam primo impetu capit: reliquis item occi lentis urbibus prosoiciens, Didymotionunt revortitur. Μichael Moesoruni rex ob quasuam lites Triballorum principi insensus, ad bellum ei inserendum se instruebat. Cuinque imperatorem quoquo illi hostem esse non nesciret, per legatos rogat, uti Cratem invadat ἔxit ita ainboriim viribus haud aegre eontereretur. Ubi imperatorimatiirum visiim est, a Triballis tui urias Romanis irrogatas persequi, Michaeli expeditionem promisit: a Mens, etiamsi ultim ad istam societatem non invitasset, per se in Triballos , a quibiis intolerabilia clauiua accepisset, ducturum fuisse' IInperator contracto exer- Citti, omnibusqiie necessariis comparatis, per Pelagoniam profectus, Triballorum provinciam infestam habet; partem ali Iliam conculcatia et succisis segetibus arboribusque deformat: Butaunin oppidullina ex itinere capit, DeuritZa, Dubrunio, Cabaliarium, Siderocastruna, et ipsa oppidula, se dedunt. Michael ipse quoque per Paeoniam totis copiis in Triballos tendens, in loco quem tintigenae Belanasilin voearit. castra iacit, despectis hostibus, ut ei resistere non ausuris.

dicphanus Crates Triballorum prauceps cum lituo eι hinc hostilibus

468쪽

λδμενος την στρατιὰν, Ουκ ωετο εἶναι δυνατός εῖλετο μαλλον τον Μυσῶν βασιλέα ανταγωνιστον και πανστρατιακαε αιτὸς ἐλθὼν παρεστρατοπέδευσε μεν αυτῶ , εν ἐπικαίρω5δε χωρίου, στενον εχοντι την δίοδον και σκληρὰν, fi επέστησε στρατιαν πεζον φρουρεῖν, ώς μη τις δοναιτο δι' αυτος ἰέναι ἐπ' αυτόν. ἐπικηρυκευσάμενοι δε ἀλληλοις, ἐπει ἀσυμβάτως

εἶχον και εδόκει πολεμητέα εἶναι, ἐκεχειρίαν αγειν συνέθεντο

ἐκείνην την ημέραν ώς μαχουμενοι ἐς τον υστεραίαν. ἐπιλε-D3ολοιπότος δε ηδη σίτου τῶ στρατοπέδω των Μυσῶν, ὁ βασιλευς Μιχαηλ εγνω δεῖν καθ' ην τον ἐκεχειρίαν ηρον, στρατιὰν

ἀπολεξάμενος, πέμφαι επὶ σῖτον ' και διεσκέδαστο το πλειοντος στρατιῆς επὶ τὰ παρακείμενα χωρία ἐφ' αρπαγῆν. ορῶνει ὁ μάλης την Μυσῶν διεσκεδασμένην στρατιὰν και νομί- 15σας καιρὸν εἶναι επιθέσθαι Μιχαὴλ καταστρατηγηθέντι υπ' αντον, ὼς εἶχε τάχους, ἄπλισμένην τὴν στρατιῶν ἀναλαβὼν καὶ τριακοσίους ἐξ Ἀλαμανῶν ἐπαγόμενος καταφράκτους, ο-

λίγα τῶν συνθηκῶν φροντίσας, επὶ Μυσους ἐχώρει. Μιχαὴλ ει ορῶν τὴν Πιβαλῶν στρατιὰν ἐπαγομέν , εγνω μὸν ἐπατηχομένος, πλὴν ώς εἶχε τάχους mi αυτὰς τὴν στρατιὰν ὁπλίσας,εζῆγεν ώς ἐς μάχηπι καὶ πρὶν εις τἄζιν καταστῆναι, οι Tρι- P. 263 βαλοῖ ἐπιπεσόντες, ἐπέφαντό τε τους Μοσους καὶ ἐνίκων κατὰ κράτος. καὶ τους μὲν ἀπέκτειναν αυτῶν παρὰ τὴν μάχην, ὁσοι δὲ ἐάλωσαν ζῶντες, γυμνουμενοι τῶν ὁπλων, α- Rara

ἀσυμβάτως ED. P. pro ἀσυμβάστως.

flaniniis circumdatum se videret, nee putaret vivisis eopsia ulmn - que regem sustinere posse , iis integris cmntra Moesum ire maluuiuxtaque eum castra sxit; loco autem opportuno, ubi angustus et asper transiliis, ne quis irrumperet, eustodiae causa peditu inhiam collocavit. Ceteraim ultro citroque missis de pace ca lue atoribus, eum transigi nihil posset et placeret confligere, illo die manus mutuum abstinere pacti sunt, ut postridie concursura. Μoesia commeatu iam desectis, Michael rex illo me de exercitu delegit, quos ad victum quaerendum dimisit: maiorque pars militum ad Praedas agemias per agros adiacentes se effudit. Certiens Crates dis-aipatum Moesoriam exercitum. et arbitratus adesse tempus aggrediundi Michaelis eiusque astu bellico opprimendi, armato milite et eum trecentis ex Alemania gravis armaturae, Pactorum securiis , tu

Noesos graditiir. Michael venientes Triballos eonspicatus, silai data verba intellexit; verumtamen et . ipse celeriter ad pugnam contendit occurrere. Triballi, prius Diam ille instrateret aciem, impressionem faciunt, vi devincunt Moesortimque partem in fugam compellunt, Partem congreMI Occidunt: captos annia ululant ac vinultunt. Nam

469쪽

A. c. i 33o πελτο3το. - γὰρ εζεστιν αὐτοῖς αλλήλους ἀνδραποδίζειν υν- τας ομοφυλους. βασιλευς δε ὁ Μιχαηλ τραυματίας γενομε- νος καιρίως εάλω μεν ετι ζων καὶ ἀπήχs η παρὰ το στρατ πεδον των πολεμίων. ετελευτοσε δε μικρὸν ἐπιβιους. το δὲ-ρατόπεδον των Μυσων επόρθησαν οι Tριβαλοί. ἡ δ' επι5τον σῖτον διεσκεδασμνη στρατιὰ, του σφετέρου βασιλέως πυ-Bθόμενοι την ητταν, οι μεν αυτῶν ἄλλοι ἄλλοσε καταλαμβανόμενοι διεφθείροντο, οι πλείους ει αυτῶν φυγη επορίσαντο την σωτηρίαν. ὁ μάλης δε μετὰ την νίκην βασιλει μεν ουκἐπεστράτευσε Ῥωμαίων επικειμέντ ομοίως και πολιορκοὐν Io τὰς εν τοῖς μεθορίοις αυτου τε και της Ῥωμαίων ηγεμονίας πόλεις, ἀλλ' εμεινεν ἐστρατοπεδευμένος ουκ επύς' εἰτε δὲ μεμε ζονα συναθροίζων στρατιάν, ώς της Ουσης ovκ ἀξιομάχου Ῥωμαίοις δοκοώσης εῖναι, εἴθ' ἔτερόν τι διανοούμενος, εμεμ

νεν ἐν ἀδήλτ. μετὰ μικρὸν δὲ ηγγέλλετο τs βασιλεῖ, ῶς - s

δυνατοῖ παρὰ Μυσοῖς, του σφετέρου βασιλέως Μιχαηλ M-Cποθανόντος, εἴτε Στέφανον θεραπεύοντες τον φάλην, ειθ' ο, τι ἔτερον διανοούμενοι, την μὲν βασιλέως αδελφην απήλασαν μετὰ τῶν τέκνων, τῆ δὲ α δελφη Στεφάνου, η πρὀτερον συγ-Ψκει Μιχαὴλ, ἄμα τέκνοις τα τε βασίλεια παρέδοσαν τῶνao-σῶν καὶ την αρχήν. βασιλεῖς δὲ ἐκκλησίαν συναθροίσας μετὰ τῶν ἐν τέλει, ο,τι δέοι ἐβουλεύετο ποιεῖν. καὶ ἐδόκει δεῖν τὰ ἐνταμα μὲν καταλιπεῖν, ώς sum η οὐδὲν μνησο

13. τος ED. P. Pro τοῖς. quoniam hornophyli sunt, Infero captivos sacere et in servitutem

redigere, moribus eorum nefas est. Michael Iethali tactus vulnere et ad caistra hostium perductus, brevi exspiravit. Moesorum Castra Triballi diripiunt. Qui praedae intenti vagabantur, audito, regem suum esse victum, alii alibi eomprehensi contrucidabantur: plures salutem adipiscebantur. Crates potitus victoria, in imperatorem Bomanum, ipsum qiloclite ad urbes in confiniis expumaucias intentum, nihil molitus est: sed remotius castris se continuit: utriam quod maiores copias conduceret, suando quas habebat, Romanis in pares viderentur; an quod aliud qui Mam in pectore Volutaret, cognosci non potuit. Paulo post imperatori nuntiatur, dynastas NoeSorum, rege illoriam mortuo , seu quia Stephanum Cratem hoc ossicio sibi devincire conarentur seu aIlus ergo imperatoris sororem, Μichaelis coniugem, una cum liberis expulisset sorori autem Ste-Pbani, quae prius cum Michaele nupta fuerat, ipsi liberisque eius regiam Moesoriam remumitae reddidisse. Imperator optimatum Concisio eonvocato , quid ageret, disceptare instituit. Iudicatum, rebus Iraesentibus, aut parvo aut nullo fractu responsuris cum Crates elio contra Moesos iam liber, suam provinciam vexantibus levi

470쪽

IUSTORIARUM II. 21. 43i

μένους Φαττοῖς περιποιήσασθαι, του Κράλη η του στρος A. c. 333o Μυσους πολέμου απηλλαγμένου καἰ δυνηθέντος αν ραδιως ἀμυνεσθαι αυτοῖς κακουντας τον αυτοὐ ' προς δὲ τον Μυσιαν ἀπαίρειν την ταχιστην, ώς ελπιδων ἐκεῖ μεγάλων vin 5φαινομένων. πρόφασιν δὲ πολέμου ειναι ου μικρὰν , το την Dβασιλέως αδελφον ἀπελαθοναι της αρχος, δικαιοτέραν οὐσαναρχειν, ατε τος μάλ' αδελφος uno περώντος ετι εκβληθει. σης Μιχαήλ. ἐπει δὲ εδέδοκτο ἀναχωρεῖν τοις τε προσχωρήσασιν ἀρτίως πολιχνιοις φρουρὰς ἐγκαταστησάμενος ὁ βα- Ioσιλεῖς, των τε λοιπῶν πέρι την ἄκραν πόλεων οσης ἐδέοimo πρόνοιαν ποιησάμενος, και στρατιῶν ἄμα στρατηγω Συργιάννη και τῆς ἄλλης εσπέρας οντι καταλιπὼν, ἄστε ἀμύνεσθαι υπὲρ αυτῶν ἄν ἐπιώσιν οι Πιβαλοι, την αλλην στρα- χτιὰν ἀναλαβὼν, εἰς ωδριανούπολιν ἐπανῆλθεν Ου πολλαῖς 35δὲ ἔστερον ἡμέραις και την επίλοιπον Ῥωμαιων στρατιὰν οση ἰν συναγαγών, ἐσέβαλεν εις την Μυσιαν, καὶ τά τε αλλα P. Ibi μάλιστα την χώρω/ θώσας καὶ εκ τῶν υπηκόων πόλεων -- σοῖς την Ἀγχίαλον καὶ Μεσημβρίαν κώ -τὸν Κτένιά τε καὶ Ῥωσόκαστρον καὶ Aιάμπολιν 'παραστησάμενος ομολογία,

2oεἰς Βυζάντιον ἐπανηκε. διατρίβοντι δὲ ἐκεῖ, ἐπεὶ καὶ ἡ Βο-- ζαντίων . ἐκκλησία χ ρεέουσα ἐν ἀρχιερέως, τοὐ πατριάρχον

'Hσα υ ου πολλου πρότερον χρόνω τετελευτηκότος, εδόκει τῶν ἀναγκαίων τοῖς πατριαρχικοῖς θρόνοiς τινὰ ἐγκαθιδρύσαι. πολ

λῆς ει ζητήσεως περἰ τούτου γινομένης καὶ ἄλλων ἄλλους

opera posset obsistere supersedendum et in Moesiam, tibi magna Pes ostentarentur, quamprimum discedendum. Occasionem selli gravem offeres: sororem scilicet imperatoris regno depulsam, qtiae iustius imperaret, Pium soror Cratis a Michaele adhuc vivente naatrimonio multata fuerit. Postquain igitur recedere complacitum Bait, tum oppidulis, Piae recens in eius se potestatem Dauiderant, praesidiis impositis r turn reliquis urbitatis in consiuiis, eura quanta egebant curatis, parieque exercitiis cum Syrgiaane etiam, rcliqui occidentis duce relicta, ut illas adversus Triballorum vim tueretur, eum altera parte Adrianopolin rediit. Diebus aliquot praeterlapsis, allectis quantae erant copiis, in Moesiam Irrumpit, et cum ceterat Tegionem Vastat maxime; tum Anchialum, Mesembriam, Aeton, Clenia, Rhosocastriam et Diampolin civitates per cloditionem accipit Byzantiunx ire revertitur. Quia verra turn ecclesia Byzantina episeoPo suo viduata erat, quod Esaias patriarcha nuper de vita exierat, visum omnino faciendum, ut alius in eius uirono locaretur. Cum igitur diutius controversando alii alium nominarent, mamus domesueus imperatori auctor fuit, uti Ioannem presbyterum designaret: quem quamvam apud Apros obscuris ortum natalibira , tamen ut

SEARCH

MENU NAVIGATION