장음표시 사용
221쪽
αὐτω , συγκλείσαντες τα καπηλειαι ει δε γείτονες ἀτως ὐπ' αυτοῖ δεινα πάσχουσιν, Δατ' ἐκλιπόπες τας dαὐτων ' οικίας, ὲάρας πόλλω μισθουνται. οσους δ' ἐράν ς συνείλεκται, τας μεν υπολοίπους Cορας ου κατατίθησιν , ἀλλα περι τουτον τον κάπηλον ὼς περι
στηλην δια*θείρονται. τοσοῖτοι δε ἐπι την οἰκίαν ἄματη ἡμέρα ἀπαιτησοπες τὰ οτειλόμενα ἔρχονται , ω ra
e σθαι τους παροντας ἐπ' ἐκ2οράν αυτοῖς η κειν τοὐτου τεθνεωτος. ουτω δ' οι ἐν τω ΙΠειραιεῖ διάκεινται, ῶστε πολυ ἀσταλέστερον iaναι δοκεῖν εις τον 'Αδρίαν πλειν , η τούτω συμβάλλειν. πολῶ γ ρ μαλλον , α eοῦν δανείσηται, αυτοῖ νομίζει εἶναι, η α ό πατηρ -- τω κατέλιπεν. ἀλλα γὰρ οὐ την οὐσίαν κέκτηται Erμαίου του μυροπωλου, την γυναῖκα δαῖθείρας εM
μηκοντα ετη γεγονυιανῶ ης εραν προσποιησαμενος, ου- τω διέθηκεν, ωστε τον μεν ανδρα αὐτης και τούς υιοῖς
agunt, O eavmnas H oceludunt 8 Vicini auitin clusdem totas eoiam iniurita premuntur, ut relictis propnis aeribvs alienas pro Istas suo vim eonducans. Hem, pIando θmMae es confragamr, reliquias pensioniam ps.re yro collatitiis conviviis dile tur . non exsolvit ; sed apud hunc veteratorem omnis quam desermunia , tamquam ad columnam inpacta, perit. Tantiu vero hominum numerus dinta petentium ad eius aedra quoHese pris Lee convenit, ut existiment prauereuntes morarum hune ess, O ad eius funus illos convenire. Qui an Puam antur, ita de Mesentiunt, ut rutius existinum in Ad suum mare navigare, quam eum hoc assi H haiare eomnremE: nam hie, quae mutuo ure is, ea milis majs Da esse aHitratur, quam quae a patre et resim sint. At nonne etiam bona inurrepit m Miure gemant, uxore mita compta se Monta nata annos ' Quam raran amara sese simularet, ita miliavis, ut maritum
222쪽
πτωχους ἐποίησεν , αυτον ἀντι καπηλου μυροπω λαν ἀπεδειφεν ' οντως ερωτικως το κόριον μετεχειρίζετο, f 'ς ηλικίας αυτης ἀπολαύων , ης ραον τους ὀδόντας ἀριθμησαι, οσω ἐλαττους ησαν, η της χεφος τους Δκτυλους. καί μοι ἀνάβητε τουτων μαρτυρες. ο μενουν βίος του σοῖιστου τοιουτος. V μεν ουν Λυσίας, ω Κυνουλκε, ουτως. Ἐγω A, Coneluta
κατα τον βρισταρχον τον τραγικον ποιητην,
Tα δ' οὐχ υπάρχων, ἀλλα τιμωρούμενος καταπαυσω τον πρός σε και τους ἄλλους κύνας ἐν- ταῶθα λόγον.
sivm O si os murres retaeret, ipsi an autem ex institoυ --xuenia tum faceret: ita amanter pinsitium tractatas, tenellamus aetate smens, eiaris toto farisivi ervi denus munerare .pramo Pa clares fuerunt qtiam alterius manus digiti. Iam tum
nudi ad reneste , qui hararan re ni testes adestist Vita j ιν hiatis sphisae talis est. Lysias is tur, Cynulce. haec vixit. Ego vero, ut Aristarchias ait. tragicus poeta, Non hau iatro dicem, sed me vindicans. huic adversus te aliosque Canes orationi finem He impono.
223쪽
. 'TON Διονυσον, εταιρε Τιριοκρατες, μαινόμενον οἰ a sui.M. πολλοι λε γουσιν, αaro του τους πλειονκ ακρατου σπωμνας Θορυβωδεις γίνεσθαι. Oινος σε τρωει μελιηδης, em και αλλους βλαπτει, ος αν μιν χανδὸν ελν, μηδ' αισιμα πώ οινος και κενταυρον αγακλυτον Εὐρυτίωνα
DACCHIIΜ, amice Timocrates , iremtem Vulgo aiunt eo, quod, mii multum mera hauriunt, iamittitissi fiunt. Vinum is latissit, Diod ρω n O aliis nocet, pinquis Eud amissius hiatiis, nee moiae buit. Viarran Giam cemaurum inclytrran Eurytionaperiata in domo magnanimi Pirithoi.
224쪽
p. 6 iv ATHENAEI DEIPN. LIB. XIV.
Ηρόδοτος , επαναπλεει κακα επεα και μαινόμα.
Κλεάρχός τε ο κωμωδοποιὸς ' is Κορινθίοις φησί.'Ει τοῖς μεθυσκομενοις ἐκάστης ἡμέρας
ἀλγεῖν συνέβαινε την κεῖαλην προ του πιεῖντον ακρατον, ἐμων οὐδε 1iς επινεν αν.
Νυν os πρότερόν γε τοῖ πόνου την ἡδονην προλαμβάνοντες, ὐστεροῖμεν τἀγαθάῖ.e Εὐωτῶν ) δε τον Ἀγησίλαον μεθης μεν απέχεσ9αιομοίως ωετο χρηναι και μανίας, σίτων δε ὐπερκαίρωνομοίως και αργίας. ' Ἀλλ' οὐχ ἡμεῖς γε in ατε των πλειον πινόντων ἄντες, ρυτε ' των ἐξοίνων γινομένων
n Nam postquam descendit vinum in corpus, ut ait Herodorias innatant exundantque pravia vecta & furentia. ti Et Clearchus, comicus poeta, in Corinthiis
Hominibvs si vinosis frenyre pridie
ea ut doleret anuquam biiarent merarin , nemo esset nositam dessitus temulentiae. Nunc anu dolorem mare*ientes gavdia , a rancipito mox ivno relinquimur.
Xenophontis vero Agesilam ebrietatem fugiendam censuit perinde at te furorem. ci hum Vero ire inodicum periit se a taliae inertiam. At nos ad enultra haec convi via non ut si accedimas, qvii nimium intram, aut qui
225쪽
n. Ἐπε, δε ἐκαπτης ἡμέρας , μετα τους παρ ἡ ν
Πλωτοπιιοι. καινους ἀεὶ λεγομένους λογους, καὶ ἀκροαματα iam doora δάγρα επεισαγει ἡ λαμπρος ημων εστιάτωo Λαρηνσιος, ετι τε καὶ γελωτοποιους' Cερε λεγωμεν τι και ημεῖς περὸ τούτων. καίτοι γε οιδα και Ἀναχαναν τον Σκύθην ἐν συμποσίω γελωτοποιων ε ur θλτων ψέλαστον διαμείναντα , πιθηκου tr επεισαχ --τος, γελασαντα, Cάναι, ὼς ,,οὐτος μεν σύσει γελοῖός ἐσπιν , o P ἄνθρωπος ἐπιτηδεύσει. και Εὐριπί
δης δε εν τῆ δεσμώτιδι Μελανίππη ἔφη
cilia hora frequentissimum forum est, iam tum ebril Rσι- νω sint. Eξοινοι dico : nam hoc eodem vocabulo ut e tem aliquem convivariana, dicentemque, FOινει non μm , reprehendens reprehensionum id genus muliosus Ulpianus, ait : At vocabuluin ἔξοινος apius quem reperitur auctorem Cui ille: Apiui Alexidem, respoiulit, in fabula cui titillus Εἰσοικιζόμενος , ubi ait: Ebrius sicοινος) ista patωφν. a. Quoniam vero quotidie, post no-s seinper sermones liltro citreoque inter nos Distos, etiam diverea semper ac muta introducit splendulus noster convivator Larensius. atque etiam homines festivos ribna moven-rra; age. de his quoque nonnihil viminus. Quamquam non sum nescius, Anaci arisa Scyllaami, in liradultis ira convivium riviculis scurris, unum omnium non risisse ;introdum alitem simia risisse, dicentem: mee quidem tuta riserua est, homo vero arae. Et Euripides in Melanippa vincta discit:
226쪽
Ἀνδρων σε πολλοι του γέλουτος ἀνεκα ἀσκοῖσι -'τας κερτόμους. ἐγω δά πως κτω γελοίας , , ιτινες μεν επὶ σοῖ- a ἀχαλιν εχουσι στόματα κ εἰς ἀνδρων μεν ου τελουσιν ἀρδμον, ἐν γέλωτι δ' εὐπρεπῶς' seἰκουσι o' οἴκους, και τα ναυσπολούμεναεσω δόμων σωζουσι. IΠαρμενίσκος δε ο 3Iεταποντῖνος, ως φησι Σημος ἐν Trophonii πέμπτω Δηλιαδος , και γώει και πλούτω πρωτεύων, 'εὶς DOzωνίου καταβάς , και ἀνελθων , οὐκ ετι γελῶν εδυνατο. και χρηστηριαζομενω περι τούτου ἡ Πυ- Θία ε η'Ε-ν μ' ἄμαι γελωτος, ἀμείλιχε, μειλιχίοιο h ασει σοι μ 'o οἰκω , την ἐξοχα τῖε. Ἐλπίζων δ', αν επανελον εις την πατρίδα, γελάσειν ως οὐδεν ην πλεον, οἰόμεως Aξηπατησθαι, ερχεταί πω
ε-sanius risbus narum prius conviciosa venere. Sed tales ego ἰνιιios penisi. Q irpe sapientra solem ore impudenti laedera , in rebus vir nussius Uus, patiosi sebus: Pe interis habuiam, ut 'e πυsas opes
Parmeniscus vero Metapontinus ut trassit Seir vis, qui to libro Deliadis vir ω genere Se opibus excellens. cum in Gophonii antritur descen sisset, ex eo rediens ridere postlizic non potuit. Cui de ea re oraculum conastilenti Pythia respondit:
De iucundo risu me rogas, ridere- nestatis homo rdabit tibi mater domi; eam prae eaeteris tu is inare.
Ille igitur sperans, se in patriam reversum risuriam es se, postquam nihil profecit, deceptum se innis, Delum
227쪽
τε κατa τύχην εἰς Δηλον' καὶ πάπτα τα κατα τηννησον θαυμαζων, ἡλθε και εiς το Λητωον, νομίζων της Ἐπόλλωνος μητρος αγαλμά τι θεωρησειν αξι λογον' icto δ' αὐτο ξυλιναν ἁμορῖον, παραδοξως ἐγελασεν. καὶ τον του Θεοῖ χρησμον. μβάλλων , καιτης αρρωστιας ἀπαλλαγεις, μεγαλωστὶ την Θεόν ετίμησεν.
'Aναξανδρίδης er, is Γεροντομανία, και εὐρετας των γελοίων, Oησὶ, γίνεσθαι 'Pαδαμανθυν και Πι λαμ δην, λεγων ουτως Καίτοι πολύ γε πονοῖμεν. τον ἀσύμβολον ευρε γελοῖα λίγειν Ῥαδάμανθυς καὶ ΓΠαλαμηδες. Γελωτοποιων 'μέμνηται Ξενο - , ἐν Συμποσίω, Φιλίππου μεν ,' περι ου καὶ ἀτωσι λίγει' ,,Φί-
serie venit. Ibi qmina omnia, quae in illa insula visuntur . esset adnuratiis, intravit etiam Latonae templum .existimans se matris Apollinis statuam aliquam in sim nemvisuriim: quam ubi & ligneam & deformem est conspicatus, praeter opinionem in risum effusus est. Et i telligens oraculum Deae, & infirmitate illa lilasnatus .mgnifice Deam coluit. 3. Anaxandrides vero, in Geronton ania. eo etiam progressus est , ut inventores misculoruni victoriam Rhadamanthum diceret fuisse & Palatnedein. Cuius haee
sunt verba: Atqui iam him profecto laboramus. Ut vitetita aeeat qui absqM fymiota coenat, innis Rhadamanthus O Palamedes. Rusiculorum vero sciirrarum mermnit primuΚ Xenophon ,
in Symposio, ubi Philippum indiacit, de quo cum alia ,
228쪽
p. 6i 4. LIBER XIV. - 21 λιππος δ' ἡ γελωτοποιος κρούσας την Θύραν, εἴπε τω
-ακουσαντι , εἰσαγγ ε αι ὀσεις τε ει 1 , και δότι καταγεσθαι βούλεται συνεσκευασμενος δε εφη παρεὼd ναι παντα τἀπιτηδεια , ω'ε δειπνειν ταλλότρια. και τον παιδου δε, ἔτη , πάνυ πιεζεσθαι, δα τε το
μοντα ἔρχομαι. ἐν δε τούτοις ἐσαν Καλλιμέδων τι e . Κάραβος, και Δεινιας' ' ἔτι τε Mνασιγείτων , καὶ Mέναιχμος - φησι Τηλεσανης, ἐν τω Περι του M
nam haec scribit: n Philippus vero, ridiculus scurra, pulsatis sorab , tim qui subatis cultaverat, renunciam intus iussit, quis esset. & intromitti se velle: venire se aurem omnibus rebus instractum, quae eommodae essem ut aliena mussa eoeniant. Atque etiam pueram suum, ait, valde prata, eo quod nihιl ferm. O qtisti impransus esset. M Hippolochus v ro Macedo in Epistola ad Lunceum, scutrariim meminit Maiul rogenis & Stri ionis Attici. Multi inso vero Ath nis erat hominum artem hanc profitentiunt: qui in Dio mensa uin Heracleo congae iramur. sexaginta numero, atque etiam hoc ipso nomine in ume adpellabuntiar. ut vulgo iaceretiar vecti causLi, Sexta a- viri hoc --mm; aut, venio a s sint viris. Qitorum in numero erant
Callimedon Carabus, & Dinias, item Mnasigetton. &Menaechmus; ut tradu Teleptanes in libro De Urbe. Alura. Vol. V. P Disitirco by Corale
229쪽
στεις. τοσαύτη δ αυτων δίει 'ς ραθυμίας εγίνετο , - και Φίλιππον ἀκουσαντα τον Mακεδόνα πέμψαι αυrοῖς τάλαντον , ὲν ἐγγραφόμενοι τα γελία πέμπωσιν αὐτω. οτι σε ἐν περι τα γελοῖα ἐσπουδακως ο
βασιλεύς οὐτος , μαρτυρεῖ Δημοσθένης ο ρ τωρ εν τοῖς Φιλιππικῶς. Φιλόγελως δ' ἡν και Δημητριος ὁ Π
σκηνης οὐδεν διαφέρειν ' ἔλεγεν' se ἐξιέναι γλ απ' αὐ- fτης πάντας λσυλλάβους τον τε Βίθυν 3 χλευά-
ν και τον Πάριν, μεγίστους οντας παρά τω Λυσιμάχω , καί τινας ἐτερους των τίλων' ,, παρὰ δ' αὐ-τοῖ Πευκέστας, και Mενελαους, ετι M Uξυθέμιδας. Tαῖτα ς ἄκμων ἡ Λυσίμαχας' ,αγω τοίνυν, ε τη , πόρνην ἐκ τραγικης σκηνης οὐχ ἐώρακα εξιοῖσαν 'ν αὐλητρίδα Λαμίαν ' λεγων. Ἀπαγγελθέντος δὲ και a
Tanta autem erat fama hilaritatis horrum homini in , ut Phininus Macedo, re cogiurii, talentum eis mitteret hac conditione, tu scripto consignara ridicule dicta ad ipsum transmitterent. Struduisse autem dictis ridicusis regem illum, Demosthenes etiam orator testarii ni facit in Philippicis. Risitum iocortiniqtie amicus quoque fuit De-n trius Polioracla, tir Phylarchus ait sexto libro Histori aiarum. Citius etiam csctum fertur huiusni-li: II maehEautian a eonnisa sena nia dissem: nam ex ea non progressi niue yllabos ς Utvn nem pe iret lens, & Parin , qui plurimum apud I mutire hil in Valehant, & alios nonnullos ex eius amicis: a se vero egressi Peti as, O Menelaos , item Oxythemidas. Qitibus auistis, Lysimchus: Atqui ego, in qu It, meretricem numquam vidi e re ea sera ρmdeuri uni r Iam iam dicens tibicina in. Quod dictum ni rursus
230쪽
p. 61s. LI BER XIV. 11 τούτω, πάλιν ωολαβων ο Δημητριος εφη' - ' κῆ παρ ἐμοι πόρνη σωφροάστερον της παρ μείνω Πηνελόπης S Ori, και Σύλλας, ό Pωμαίων ' σπρατηγος . IV φιλογελως - , προείρηται. Λεύκιος δε Ἀνίκιος .' καιαυτος 'Ρωμαίων στρατηγησας , 'Iλλυριόυς καταπολε- via intit. μησας, και αiχμαλωτον ἀγαγων Γένθιον , τον των Ἱλλυριων βασιλεα, συν τοῖς τεκνοις, αγωνας επιτ λων τους μινικίους εν τῆ 'Ρωμη, παντος γελωτος ἀει ἄπράγματα εποίησεν , - Πολύβιος ἱστορεῖ is τη τρια-b κω . ,,Mεταπεμψαμενος γωρ τούς ἐκτης Ἐλλαδος
πιφανεσπατως τεχλίτας, και σκηνην κατασκευάσας
μεγίστην is τω κίρκω, πρωτους li γεν αὐλητάς ἄμα πάντας. οὐτοι δ' ἐσαν ' Θεοδωρος ο Βοιωτιος , Θεμπομπος, Ἐρμιππος ο Λυσίμαχος , Τ όδινες επιφανε-
στατοι ἡσαν. τούτους δε στησας ἐπι το προσκήνιον, με-
Demetreio esset relatiam, regessit ille: At suae apud nus meretrix, ea honestius vivit quam illius Penelope. . Fuisse etiam Syllam, Ronianorum imperatorem, mdiculorum stin iosum, supra dissit in est. LAErius vero Aniaetas, qui & ipse Ronrano axercitui praefuerat, postquam Illyrios debellavit, & Genthium regem Illyriorum cum ipsius liberis captivos cliixit , liuios triumphales Ron de edens, quovis risu digna multa fecit; tu Polyisius narrat libro trigesino. n Accitis enim e Graecia ce- Ieberrimis artificibus, ex striam in Circo amplissima in na , primos introduxit tibicines simul omnes. Hi erant
Theodorus Boeotius, Theopompita, Hermippus Lysimachus ἔ sive, Lysini ac laeniis , atu Lusimachi filius: iqui erant nobilissimi. Hos vero iussit in proicenio stan- P a