장음표시 사용
391쪽
potui. Περισπέριον sic noemnata columbula reperinarapud Menandrum, in Pellice :
- - Paululum moratus adcorrit;
Aeens, enia ridi eolumbulas. πενιιστἐρια. Similiter Nicostratus, in At,ra: i. e. Ancillia puella: HMe volo: Olunulam , coti taliam, sin auum. Anaxandrides , in Redanaame ecoli balas inferens O passemulos. Phrynichus , in Tinoedis: columibutam et ema triobolo. P h a s ta n a avis. Ptolemaeus rex, duodeciniis libro Commentarioriam, de regia loquens, quae est Alexandriae, & de animalitriis quae in illa aluntiir , ais: n Yt ad phasianos quod adtinet, quos Maros adpellant, non Diuiligod by Cooste
392쪽
τάρους ονομάζου πιν , οἴς ' οὐ μόνον ἐκ Mηδείας μετε
πέμποντο ,' ἄλλα κἀ νομάδας ὀρνιθας υποβαλων , 'εποίη τε πληθος, ω ra και Τ σιτείσθαι. τό -ο βρωμα πολυτελες ἀποῖαίνουσιν. Aυτη του .λαμπροτα του βα πιλέως Oωνη , ος οὐδε τασιανικου ἔρνιθός ποτε γεύσαο Θαι ώμολόγησεν, ἀλλ' ασπερ τι κειμηλον ἀνακείμενον ειχε τουσδε τους ορνιθας. εἰ δε ἐωράκει , ως ἐμων ἐκ τω εις εστι παρακείμενος χωρις των ἐδηd κατηναλωμένων , προσαναπεπληρωκει ε αν ταῶς πολυθρυλλητοις ἱστορίαις των 'Υπομνημάτων τουτων των εἰκοσιτεσπάρων και ἄλλην μίαν. Ἀριστοτέλης δε ηΘεόχοιωτος ἐν τοῖς Υπομνημα ,,Tων Cασιανων,
φησιν. οὐ κατὰ λόγον ἡ ὐπεροχη των ἀρρένων , ἀλλα
πολλω μείζων. Ei δ' ο προειρημένος βασιλευς καὶ τὶ των ταω- . νων πληθος ἐωράκει των κατὰ την Ῥωμην, κατεπε-
modo ex Media eos arcessebam; ver in oram altiles gallinas illis submittens, multiplicavit genus, ita ut iis etiam vescereriar. Nam cibum imagnificiam esse ais ranantiu Ecce splendidissimi regis vocem, Pii se ne gustisse Piidem de phasiano profitetur; sed tan cluani ci melium aliquod repositas has aves habebat. Qui si vulisset, quo pacto , praeter eas mi ae iam abstantiae si int . cuique nostrum una adposita est, saniolas suas laistorias, his vi-- ginti quatuor Commentariorum libris compreliensas, una insuper aucturiis erat. Aristoteles vero, sive Theophrastus . in Commentariis scribit : In phasianis non pro ea retitione, quae in aliis avibus obtinet, sed multo maior est marium excellentia. α O. Quod si vero prae sichis rex Pavonum etiam Romae vitasset multituesnem , ad sacrosanctum Senatiam
393쪽
φεύγει αν επι την ἱερὴν σύγκλητον, ὼς ὐπο τῶ ἀδελ- esb παλιν της βασἹλείας ἐξεληλαμένος. τοσουτον γα ἐώ τι το πώθος τουτων των ὀρνίθων ἐν τη 'Ρωμη, - e δοκεῖν προμεμαντευμένον τον κωμωδιοποιον Αντι νην ἐν Στρατιώτη η Tυχωνι εἰρηκεναι ταδε Tων ταῶν μεν ως ἀπαξ τις ζευγος ηγαγεν μονον, σπανιον ον το χ ημα, πλίους δ' φ ει ι νυν των ἐπι
Xρηστον ανθρωπον δ' ἐάν τις ' ἔνα μόνον ζητων A , '
οψετ' ἐκ τούτου πονηρους πέντε παwας γεγονότας.
'Drι ιε καὶ τδάσους 7 εἶχον αυτοῖς ἐν ταῖς οικίαις , Στράττις παρίστησιν ἐν Παυσανία ' δια τουτων
confugisset, tamquam a fratre rit ista regno eiectus. Tan ra enim Roniae est multitudo hartim avium, ut in eam vaticinariis esse vulea uir Conricus Antiphanes in Milite,sve Tychone, ubi ait:
Ex quo Par pavonum ιn ιιUran nescio quis primum auulis, ruri e vi fierant, πω is erebrus cernas coturniciuus. - virum bonMn quaerendo si psis amarari rem πιι, natos ex aes sceleratos quinque rennet Alios. Alexis vero, in Lampade :
unum lasen intam vim measniael Equidem si ta leporis haberem, per sanctam Cererem, O pavones , non a s o
Fisisse vero etiam mansuetos pavones in aestius, Strat iis docet in Pausaniar Diuitig Coosli
394쪽
Πολλων φλυαρων και ταων αντάξια,
ΙJρας. και ροποτε πρωτιστοι και ἐγενοντο και ἐτράφησαν ἐν Σαμω, και εντευθεν εἰς τους εξω τόπους
δ ησαν, ὼς και οι αλεκτρύονες ἐν τη Π' ίδι, και αἱ καλουμεναι μελεαγρίδες ἐν τη Αἰτωλιαδο και , δεντιτάνης , ἐν τοῖς Uμοπατρίοις, φησίν Ἐν IJλου μέν Oασι γίνε/θαι ' πόλει
Tantiaran haω Deianda sumi, quanti ηntitiae vestriae nia gae, O pa nos quos alitis Nos pinnara n caussa. Anaxandrides, in Meliloto: Annon vesanum est, domi alere pavones, eum Iiceat ymma ornamenta cinere 'Anaxilaus, in Aviariis: Adhaee insuper eior gemens pavo. Menodoriis vero Samius, in libro De his quae in Tein apto Ilinonis Samiae visuntiar, ait: n Pavones Iunoni sacri fiant. Ac fortas te etiam primi onuitiun & nati &educati sunt in Samo, indeque in alias regiones diu cti: quemadmodum primi galli gallinacei, in Persule; &nieleagrides quae Vocantur, in Aetolia. α Quare etiam Antiphanes, in Gemnanis - trii tribus, ait: In Solis aiunt illi e nasci
395쪽
φοίνικας, εν Ἀθηναις δε γλασκας. ἡ Κυπρος εχει πελείας διατόρους' η δ' ἐν ΣαμωἘρα τα χρυσοῖν, φασὶν, ὀρνίθων γένος,
τους καλλιμόρῖους καὶ περιβλεπτους ταως. διόπερ καὶ επὶ του νομίσματος των Σαμίων ταως ἐστίν.
LXXI. Ἐπεὶ δε και των M ελε αγρίδω ν Mηνοδοτος Mel vi- ἐμνησθη, λέξομέν τι και ἡμεῖς περὶ αυτων. Κλυτος ἐνιλήσιος, Ἀριστοτέλους δε μαθητης , ἐν τω πρωτω Περὶ Mιλητου, γράτει περὶ αὐτων ουτως' , , Περι σε cτο ἱερον της ΙΠαμενου ἐν Λέρω ' εἰσὶν οι καλουμενοι ορνιθες μελεαγρίδες. ο δε τόπος εστὶν ἐλωδης ἐν ω τρέφονται. ἔστι δε αστοργον προς - εκγονα το θνεον, και ὀλιγωρεῖ των νεωτερων, ωστε ἀναγκη τοῖς ἱερεῖ- σιν ἐπιμελεῖσθαι αὐτων. εχει A το μεν μέγεθος ορνμθος γενναίου, την δε κεφαλην μικραν προς το σωμα, καὶ ταύτην ψιλην , ἐπ' αὐτης δε λόφον σάρκινον, σκλη-t ο' ιι edd. 2 ab αινω ed. ven. & Bas. cum bis. phoemera, Athenis νου noctuas. Cypri seolundas habet eximias: Samaan vena Iunonem aureum habere aiunt avium genus,
firmosos Dinabilesque ρο--.c tiare etiam in moneta Samioriam pavo excusus est. i. Quoniam vero etiam Meleagridum mentionem Menodoriis fecit, nos qtioque de eis nonnihil dicamus. Clytiis Milesius, Aristotelis viscipulus, primo id ro De Mileto, de his ira scribit e n Circa Vi nis templum. quod Leri est, aves sunt quae muleagrides montiar. Palustiis locus est , in Do aluntiir. Pullos suos nullo ana ris adsectu prosequitur iraec avis, & teneros ita negligit, ut face dotes curam eor in gerere oporteat. Magnitinio ei est generosi galli gallinacei: piri pro cor poris mole parvum, idemque glabriani : super capite vero cristam habet carneain, duram, rotund- , quae
396쪽
ρον, στρογγυλον, ἐξεχοντα της κεφαλης ωσπερ παυd ταλον, και το χρωμα ξυλοειδ . ' προς δε ταῖς γνά- θρις ἀπό του στόματος Τ 'ξαμένην αντὶ πωγωνος μα- κραν σάρκα, και ἐρυθροτέραν ' των ορνίθων.= την δε τοῖς ὀρνισιν ἐπὶ τω ρυγχει γινομένην, M ην ενοι πώγωνα κα- λάυσιν, οὐκ εχει ' διο και ταυτη κολοβόν ἐστι. ρύγχος Aοξυτερον και μεῖζον η ορνις ἔχει. τράχηλος μελας, παχύτερος και βραχυτερος των ορνίθων. το δὲ σωμα ἄπαν ποικίλον , μελανος ὀντος του χρωματος ἔλου , πτίλοις γ
λευκοῖς και πυκνοις διειλημμένου ' μείζοσι ' φακων. e eὐτοι δ' εἰσιν is ρόμβοις οἱ κυκλίσκοι μελαντέροις φ
του ου χρωματος λο και ποικιλίαν τινα οἱ ρόμβοι παρεχονται, του μεν μελανος ἔχοντος λευκότερον υπωμα, του δε λευκου πολυ μελάντερον. το A κατὰ
ex capite eminet veluti clavus, colore ligneo. Ad maxillas, loco barbae , laal et oblongana cariancillam, ab ore incipientem, rubentiorem quam in gallinaceis. Qinim v ro galli gallinacei rostro adhaerentem habent, quam har-ham nonnulli vocant, flatine palea vel mentitim dicitur Jeam non habet . eaque parte mutila est. Roli ruin vero ac vitiis & maius habet . quam gallinaceus: collum nigriina, crassius & brevi ira gallinaceis : corpus vero totum Uariegatrum, univerio quidem colore riabro, sed eo frevi emthiis albis inaculis cistincto, nonJ maiori-hias quam lentes. Insunt aut ein hi orbiculi in rhoimbri , qui inagis nigra sunt quam color universiis. Quare e iam ipsi rhomes varietatem aliquam efficiunt: cum id, quod in illis nigriim est, inti a se contineat colorem candidiorem; id vero quod album, colorem missio nigri Aram. Vol. V. B h
397쪽
τὰς πτέρυγας αὐταῖς πεποίκιλται λευκω πριονώδε σχημασι πυρωδεσι,' και παράλληλα ' κειμένοις. σκέλη δε ἀκεντρα, ἔμοια τοῖς ὀρνιθίοις. i παραπλησιαι δ' εἰσιν αἱ Θηλειαι τί. ἄρρεσιν λο και δυσδιάκριτόν ἐστι το των μελεαγρίδων γένος. Tοσαῖτα και ὀ Περιπα τητικος φιλόσςος προ των μελεαγρίδων ισrόρησεν.
μάγειρος. ' ουτε Σικελία καυχη ται τρεzειν τοιῶτον αρταμον κατ' ιχθύων οὐκ Ηλις, Τ ενθα δελτακαν εγω κρεα καλλιere λωπα πυρὸς ακμαις ηνθισμένα.
ιωβολοκρεισκον si αστειον πάνυ
rem. Qua parte sunt alae, color ex albo variegat iis est figuris serratis rutilis J per versus parallelos elispositis. Crura sine calcaminis, quemadmodum in gallinis. Sunt autein simi es foeminae maribus : qirare aegre clignoscitiir sex his in meleagridum genere. ιι Haec igitia Peripateticus philosophus de ni eagradibus tradidit. 72. A ss o ru m Pore ello naim Epicrates meminit in Mercatore: - His ego condition sco us sum. Neque Sisitia gloriabim alere se talem parandorum pisci in arei rem ;non Elta , in porcellamna Gmι empiacemimum viis ius vigore colorem obductinn. Alexis, in Aeriininos arDAMaram carunc iam lepidam a Mun
398쪽
μενοι τας Θεας ἀπείργειν τα περισκελη καυματα καιτους αὐχμους , μετα δε της συμμέτρου Θερμασίας καὶ ὐδάτων ωραίαν ἐκτελεὶν τα Ουόμενα. την μεν γαροπτη ν ελάττους παρέχεσθαι Lφελείας, την δε ε 1-
σιν - μὸνον την ωμότητα περιαιρεῖν, ἀλλα καὶ τασκληρα μαλάττειν δυνασθαι, και να λοισα πεπαίνειν. ἔτι δε εὐμενεστερον καὶ ακινδυνότερον πιπαίνει τηνb VQην. διόπερ ἐzΘον εμοπταν ου φασι δεῖν, οὐδ' ἐίε ειν. το μεν γαρ ἀνάλυσιν εχειν δοκεῖ του βελτίονος, - φησιν Ἀριστοτέλης. τα δε οπτα ' των ἰοῦ θων σά.ωμότερα καὶ ξηροτερο. I α δε ὀπτα κρέα καλεῖται cari M.
I villam agran , O calidam , suce trauiorem, quum Derit commodum. sive: si quu gerat. JBAthonienses vero, ut ait Philoclioriis, quum Horis si cra faCiunt, non asiant carnem . sed elixam: precantes Deas, ut praeduros aestus ti siccitates arceant, ac moderato calore & tempestivis i tribribus ad mirum ratemperilii Cant ea quae e terra gignuntiir. Assationem enim existimant minus praebere utilitatis; elixarionem vero non modo crius item tollere , sint & dura emollire posse . M alia omnia maritra & mitia retaere. Atque etiam hiandius & minore periculo nute molleque alimen-nim reddat elixatio. Quare etiam aiunt, elixa turn nec deinde assari nec recoqiu debere: hoc enim si fit, videriit dissolvi id quod optina utri est . ut ait Aristoteles. Assara vero magis cruda & arida sunt, quam elixa. αVocantur amem asiatae carnis friata φλογim. quasi,
399쪽
188 ATHENAEI DEIPNOSOPH. C. xo. φλογίδες. Στράττις γουν, εν Καλλιππίδν, επὶ τοῖΤsρακλέους φησίν - Αὐτίκα δ' ηρπασε τεμάχη Θερμάς τε κάπρου φλογίδας, ἔβρυχέν τε ' πάνθ'
και Αρχιππος, ἐν IIρακλεῖ γαμουντι - Τα δαίδαλα φ χοίρων ἀκροκώλια μικρων ταύρων ταξικερων ) φλογίδες, αἱ δολιχαί τε κάπρου Qλογίδες. Περὶ δε Π ε ρ δ I κ ω ν τί δεῖ και λίγειν εμε, cπλεόνων Uρημένων υῖ' ὐμων ; ἀλλ' οὐ παραλείψω τε ἱστορηθεν υῖ' 'Hγησάνδρου '' ἐν τοῖς 'Υπομνημασιν. σι γαο, ἔτι Σάμιοι πλεύσαντες εἰς Σύβαριν, καὶ
κατασχόντες την Σιρῖτιν χώραν, περδίκων ἀναπτα των και ποιησάντων ψότον, ἐκπλαγέντες Ζυγον, και
εμβάντες εἰς τὰς ναῖς, ἀπέπλευσαν. Περι δε λ
ad flammani tosta. J Sic quidem Strariis, in tallippide, de
Hercule ait: - Statimque rapuit 'sao ealidas apri phlapidas , voravisque omnia
Et Archippiis in Hercule Nuptias- celebranter
rism a tis eomissius phto des, O praselongae apriphi fides. α 3. De Per ei bus vero qii id dicam post rem inii, ra, Piae a vobis dicta sunt 8 Nee tamen praeterani tramid quod ab Hegesandro narratiar in Commentariis. Ait enim. Samios Sybarin navigi ntes, inini Stratin ren nem tenuissent . evolantibus cum magno strepiria per li- cibita territos aufugae, & coascensis navibus discessi DDiui irini by Coosis
400쪽
γων Xαμαιλίαν Cησιν ἐν τω Προ Σιμωνίδου , ῶς simontiles, δειπνων παρα τω qίρωνι ο Σιμωνίδης, οὐ παρατεθεν - 'd τος αὐτω ἐπι - τράπεζαν , καθαπερ και τοῖς α λοις, λαγωοῖ, ἀλλ' υστερον μεταδιδόντος του Ἱερω-
γοῖν τοῖ 'Ivωνος αποστέλλοντος αὐτω τα καθ' ημεραν λαμπρως, πωλων τα πλείω ὀ Σιμωνίδης των παρεκῶου πεμπομενων, ἐαυτω μικρον μερος απετίθετο. ερομένου δέ τινος την αιτιαν' , οπως εἰπεν ν τε δερω-e νος μεγαλοπρεπιια καταῖανης ην, και ἡ ἐμη κοσμι
της. ουθατες A Tηλεκλείδης ἐν Στερροῖς οὐτως Iner. μνημονεύει 3ος ουσα Θηλυς cκότως ωθαρ σερ- '
se. De leporibus Chamaeleon narrat in libro De Sini nide, coenantem Simonidem apitii Hieronem, et in leporina non, ut alioriim , sic & ipsius ineniae esset ad posita, Hiero autem ei deinde portionem de sua misistet, ex tempore dixisse :Nec enιm, quamvis .mylas , hue usque 'Vjerat. Erat autem utique reVera soris de avariis Simonides, leturpis lucri avidus, ut taramaeleon ait. Syracusis sane, cum quotidie et Hiero cibaria magnifice imiteret, nani ri eoriam parte quae a rege missa erant vetulita, exiguam portionem sibi servavit. Causiam vero . cur ita faceret, interiuganti cuipiam responclit: Quo O Hieronis mursificentra persWciatur, O mea triverantis. Ubexis Οὐ- ραται Teleclides in Rigidis meininit, his verbis: Foeniana cum sim, par es M ubra adferam.