장음표시 사용
401쪽
pro ubere vero hypogastrion dixit Antidotiis in Quenit 74. Ait illum animali in , & quidem Dinnaman, Ma tro meminit in Paroillis, his verbis: Sta disu: Eli ino riserum, intulemnιque μ' D altilo gallinas ainnuis in patinis,dmucs , aeme parra , dorso I. senis placentis sim t. Poreeliorasm Δελ*ἀκωνὶ vero altiluum Sopater memiost Phlyacographiis in Bacchusis nuptiis. tibi ait r icin furnira erat, vatae sive, friguens in eo 'it' biat altilis porrelti . Δελφάκια liminutiva nominis forma Aeschines diis in Alcibia le , his verbis: Qiremadmodum mulieres nain exercentes Famessidos δελφακιαὶ alunt. Antiphan , in Pitysiognomico: aluae cunim pone os per vim Dynam.
402쪽
item in Proti epticor Pomellularim loco all.
- comedere volens pomethran. atinus, in Ulyssibus.' npominos magnos. u. In foeminis no vero genere Nicochares dixit z- gravi n Porrellam.
Item Plato, in IorAUr hue, age, evia maia porta . Thoopompus, in Penelope:
403쪽
,, Και την ἱεραν ημων σzάττουσι Moακ .. Xηνων σε σιτευτων και μόσχων Θεόπομπος ἐν , τρισκαιδεκάτω Φιλιππικων , καὶ ενδεκάτω Ἐλλην μκων, εν eis ψτανίζει το περὶ την γαστέρα των Λα- κωνων εγκρατες , γράzων ουτως' - Και οι Θασιοι eoni utensi. ἔπεμψαν Ἀγησιλαιο προσχαι πρόβατα, παντοδ
πω, 3 και βους ευ τεθραμμένους , προς τούτοις δε καπέμματα καὶ τραγημάτων εἰδος παντοδαπόν. - ο δ' Ἀγησίλαος τα μεν πρόβατα ε καὶ τους ειυς ελαβε, τα δε πέμματα καὶ τα τραγηματα πρωτον μεν ἔγνω ' κατεκεκάλυπτο γάo. ώς δε κατεῖ ν, ἀποα- eρ ιν απους ε κέλευσεν, εἰπων, ου νόμιμον εἰσαι Λακεδαιμονίοις χρησθαι τουτοις τά. ἐδεσμασι. λιπαρων-
των δε των Θασίων' - Δότε, cησι, τίροντες ἐκείνοις δείξας αὐτοῖς τους εἴλωτας, ' εἰ ν οτι τουτους δεσιδιασθείρεσθαι ' τρωγοντας αυτὰ πολυ μῶλλον, η αὐ-
Et factam nostram mactant pomialam.
vero aliatum & vitulorum Theopompus lutem, nil decimo terito Philippi coram. & undecimo Hellen, Corum, ulsi continentiam Lacedaemoniorum muni ad sin Iam declarat, ita scribens: n Et Thasii adpropinquanti Agesilao m Nortim onane genus miseriant, oves, & υγVes bene saginatos. ad haec pistorii operis & bellariorum omne genus. Agesilaita vero oves quidem & b ves accepit: pistorium opus autem & hellaria primum ne animadverterat quidem; tecta quippe erant: post quam vero conlpexit, auferre ilIos haec itissit, dicens non fas eo Lacedaemoniis uti him eduSis. Instantibus vero Thasis: φ s, inmiit. hare μή Helotas osterulem, dicenSGue, hos potio tali.us G usiis comumpendos, qMm anι fl Dicit
404쪽
τον καὶ τους παρόντας Λακεδαιμονίων. Oτι δε τοῖς Sνista -- είλωσιν ραπτικως πάνυ ἐχρωντο Λακεδαιμόνιοι, και Mυρων ο Πριενευς ἱστορ si εν δευτέρω Mεσσηνιακων , mi Q M d γρα ων ουτως' ,, Τοῖς δ' .cum παν υβριστικον ἔργον ἐπιτάττουσι, προς πασαν ἄγω ατιμίαν. κυνην τε γαδεεκαφον Cορῶ επάναγκες -κταν , και δίθέραν περιβεβλησθαι, πληγας τε τεταγμένας λαμβανειν κατ' ἐνιαυτὸν αδι ματος χωρὶς, ῶνα μηποτε δουλεύειν ἀπο- μαθωσι. προς δε τουτοις εῖ τινες ὐπερακμάζοιεν την οἰκετικην επιzάνειαν , ἐπέθηκαν ζημίαν Θανατον, ' και τοῖς κεκτημένοις ἐπιτίμιον , εἰ μη ἐπικόπτοιεν τους αφουμένους ' καὶ παραδόντες αὐτοῖς την χωραν, ετ
e ξαν μοῖραν ην αὐτοῖς ἀνοίσουσιν ἀεί. Xηνίζειν 3 X I ... δε ειρηται ἐπὶ των αὐλούντων. Διπιλος, Συν δ'
aut pria tera Lisce monios. ia Adinodum contia meliose v ro tractatos esse mutas a Lacedaemoniis. Myron etiam Prienensis docet secundo libro Rer in Melleniacamna, ita scribens: n Helotis quodlibet ignominiosum opus &ad omne probriam pertinens iniungiint. Gylerum e pelle gestare, pellibusque pro veste uti cogunt: quotannis statuto tempore, etiamsi nihil deliquissent, verbera eis infligunt. ne servos se esse obliviscantur. Ad haec , si qui praeter servilem conditionem florenti specie & bene ha-hito Corpore conspicerentiir , si capite id luunt: &' h ris irrogariar mulcia, qui non inhibent macerantque pinguescentes. De agro , qui illis trahuriis est, certam portionem semper do nis pendere tenentur. αVectum χην ζειν quasi anseritare usurpatiar de eis qui tibiis canunt. Diphilus, in Synoride :
405쪽
LXXV. Σπει δε και πετασωνος μέρος ἱκάστω κεῖνα,
Pt u - ην περναν καλοῖ , γρε τι εἴπωμεν κα περὶ α της , ει τις του ονόματος μνημονευει. κάλλισται μωγαο αἱ Γαλαῖκαi, καὶ οὐκ ἀπολείπονται δε αὐτων ούτε αι δ ἀπο Κιβυρας της Ἀσιατικης , eυτε αἱ Λυ- Strabo Gis. κιαι. μνημονεύει δε αυτωε Στραβων is τρίτη ' Γ-s 'PhM' γραῖουμένων , ληρ οὐ πάνυ νεωτερος λεγει 'o αὐ- sτον - εν τη ἐβδόμη της αυτης πραγματείας ἐγνωκώαι Ποσειδωνιον τον ἀπο της Στο- οιλόσοφον, ου πολλάκις μεμνημεθα, συγγενομένου Σκιπίωνι, τω την
Καρχηδόνα ελόντι. γράzει δ' οὐν ἡ Στράβων ου ς' - Ἐν Σπανία Τ προς τη Ἀκυτανία πόλιι si ΓΙομέ-
λων. 7 ως - ώἴποι τις ΙΠομπηίόπολις , ἐν 3 πέρναι aδιάφοροι συντιδενται ταῖς Κουρικαῖς η ἐνάμιλλοι.
videtur vorab. pro quo Κιβυροκαῖς habent min Κανταβρι- ναῖ e strabitiar apud Strab.
s. Quoniam vero etiam portio 'tasonis cuique a posita est, quam pernam vocant; age, etiam de ea aliquid dican his, si quis nominis huius meminit. op mae enim sunt Galaicae . t e. Galaticae, J neque his inferiores Cibyricae ex Asa, nec Lyciae. Mensinu a tem illarum Strabo, tertio libro' Geographicori.im. vir non admodum nuperae memoriae: dicit enim libro septimo eiusdem operis, notum se habuisse Posi lonium, Sti ictim philosophiun; cuius saepe meminina iis, dixismusque localem comitenaque suisse Scipionis ullius, qui Carthaginem expugnavit. Scribit igitiar Strabo sic: n Ia Hispania proxime Aquitaniam est oppidum Pompelon. quasi quis dicat Pompeiopolin, in qlia componuntur pernae, quae cum Culicis isve, Cantabricisi de principa
406쪽
Ἐλιπάστων δε κρεων μνημονευει o της κωμωδίας ' ποιητης Ἀριστομένης, ' ἐν Διονύσω 'Aλίπαστα ταυτα παρατίθημί σοι κρεοι J. 3
αλίπαστον Κει Τ τον Θεράποντ ἐπεσθίειν. βἘπεὶ δὲ και se Σικελίας αύχημα τροφαῆς Ρηδε ἔστι, *ίλοι, λέξωμεν τι και περὶ τυρων. Φιλη- μων μεν γαρ ἐν τω επιγραῖομενω Σικελικω 'Εγω πρότερον μεν ώόμην, ' την Σικελίαν
ὲν εν τουτ απότακτον αὐτο ' τους τυρους ποιέ. καλους. ενι τε ' ταύτα προσετίθην ἀκηκοώς. τυρος Σικελικος ora κρατιστος η ,αῖ τε περπτεραι Σικελικαί. '
Sale eo person vel SalisonNn carnium meminit veteris in coinoediae poeta Aristomenes, in Bacclio iSalitia haec adpono tiai.& in Praestigiatoribus: Ossiciren Ialitum smper comedere famiuam. 76. Quoniam vero Messiae gloria trophasis haee recens mollisque easous est, amicit vicamus aliquid etiam de ea eis. Plulemon Pri leni in fabula quae Siculus inscribitur, ait:
Ego olim μιω .rm, Messiam unum hoc exquisium fuere, easeos praestantes. Nunc vero Dee insiper auca Meri: non m odo easum Siculum esse optimum .mnian illam coluntaus a
407쪽
περι ην γίνεται τυρος άγειος ηδητος , οὐκ ἔχων συγκρισιν προς ετερον , ο προσαγορευόμενος Τρομιλικός' ου c
Τρομίλιος ' Θαυμαστος, ον κατην γαγον. Εὐριπλς δ' ἐν Κυκλωπι οπίαν καλέῖ τυρον τανδριμυν, τον πηγνύμενον - την συκης ἐπω
Utur 6 D O supellectissa optima eam fme existis LEst vero etiam Domittara caseus celebras ; de quo D metrius Scepsius seclindo libro Tioici Adparariis ita scribit: is Achaiae oppidiun Tromitea, ubi caseus paratur caprinus stravissimus . nulli alii conferemtus, qhii
Tromi licus vocatur; cuius Simonides meminit in eo Iambo, cuius initium est: Multum tu qitatin ore laborara, Telembrore. Scribit enim: Hie quidem eastis Tronsilius admirabilis, quian ex Achaia adtuli. te Euripides vero in Cyclope λαν easeam vocat acrem ,
ficus arboris succo όπν coasulatum et
408쪽
Και τυρος οπίας ἐστι, και Διος γάλα. Ἐπω δε περι πάντων εἰπ- των παρακειμενων ἀπ A-- ρο- τραγημα πεποίημαι τον Πομιλκον, καταπαυσω τεν d λόγον. το γαο λεIψανον των τραγημάτων και τρωξίμων ἀποτράγημα εἴρηκεν Ευπολις. σκωπτων γαο Διδυμίαν τινά, ἀποτράγημα αυrον ει ρηκεν ἀλωπεκος ποι ως μικρον το σωμα , η - καμηθη και πανοῖ γον, ως φησιν ο Ἀσκαλωνίτης Δωρόθεος. Tους δε λεπτους των τυρον και πλατέις Κρητες θηλειας φ καλῶσιν , ως zησυ Σέλευκος' ους ἐν Θυσίαις τισιν ἐνα
γίζουσιν. I Iυριέῖθων 3 1ε μνημονευει ου--καλεῖ Colostra. ται το πρωτον γάλα b Φιλιππίδης ἐν Αὐλά.
e Tους δε πυριέzθας, ' και τα λαχανα ταὐτ εχων. Και ἴσως πάντα τα τοιαυτα ἐπιδειπνίδ ας) ελεγον κακεδονες. κώθωνος γὰρ ἡδύσματα ταλα. si
Et easeus ὀπῶας est . O Iovis finimo, bovis J IM. Iam postquam, de omnibus adpositis locut is, apstr gema feci Tromi licum caseum, escendi hic faciam finent. Resiluas enim tragematum & eduliorum aporemma dixit Eupolis. Ridens quippe Didymiam quemdam. V eragrana vulpis notanavit, sive quod pusillo esset eorpore. vive quod nialitiosim & versuriis; iu ait Dorosne Ascalonira. Tenue vero eosdemque latos caseos. θη- ιας quasi, fumellas vocant orienses. in Seleucus ait; quos in certis sacrificiis offerrunt. Πυριεφθα mem
rat Philippides, in Titilis : sic alitem vocatur primum a partu lac :
Hos vero πυριε ἀ O Mera hau halum. Ac fortasse haec omnia Diaeimitas vocatant Maced nes. Sunt enim haec comporationis condunen
409쪽
Τοιαυτά τινα ἔτι Nυ Οὐλπιανου διαλεγομένου,
επελθων εις με-- των σοCιστων μαγείρων ἐκηρυ- μύ μα. και πολλων ξενιζομενων ἐπι τω κηρυγματι.
οὐ γαο ἐδείκνυεν ο στιγματίας ο τι ηνθ εzη Ἀγνοε μοι δοκεῖτε, ia ἄνδρες δαιταλεῖς, οτι και Καμος, ο
του Διονυσου παχ rος, μαγειρος v. σιωπησαντων δεκαι ἐπὶ τούτω παντων' Εὐημερος, ε η, ο Κωος εντω τρίτω της Ἱερας Αναγραzης ταυθ' ἱστορεῖ, ως Σι- fδωνίων λεγόντων τουτο, σι Καδμος μάγειρος ων του βασἹλεως, και παραλαβων την Ἐρμονίαν, αὐλητρίδα και αυτην εὐσαν του βασἹλεως, εφυγε σὐν αυῶ.
Ἐγω δε τευξομαι, ' ἐλεύθερος γεγως; Τοὐδε γαρ αν εἴροι τις ' ὐμων δουλον μάγειρόν τινα ἐν
κώμωδία , πλην παρα ΙΠοσιδίππω μόνω. δοῖλοι δ'εψοποιοὶ παρηλθον ὐπο πρωτων ΛΙακεδόνων, τουτ' ἐπι- a
7. Talia quaedam cum adhuc ilis ero Ulpianus . superveniens unus ex coquis illis, mii doctrinam iacta re ainatu, alta voce Mymia proclamavit. Quun Pie n vitatem praeconii mirarentiar inulti. nec enim monstrabat verbero quid esset quod adset ret vixit ille: Ignorare mihi videmini, Convivatores, Cailrniln etiarn. Bacclii aut m, coqinim fuisse. omnitum hie ad id quo vae tacentidiis, ait: Menaeriis Cous tertio libro Sao rum Historiariam hoc narrat, Sidonios ita tradere dicens. Caduriam coquum fuisse regis , eumque adsiluita comise Harmonia , quae apud elinulem regem tibici filisset, profugisse. 3 veru ausidiam, Eber ciran sim pNec enim reperiet quisquam vestrum servum ullaim e quum in comoedia, praeterqtiam aphul unum Postis p Mn. Servos vero coquos introaucere primi Macedones
410쪽
τηδευσάντων η δ' υβριν, η δ' ατυχίαν των αἰχμαλωτισθεισων πόλεων. Ἐκαλουν δ' οι παλαι- τον μεν πολιτικον μάγεΨον Mαίσωνα, τον δ' εκτοπιον Τεττιγα. ' XW ππος x ό τιλόσοφος τον Μαίσωνα ἀποτου μασῶσθαι Οαται κεκλησθαι, οιον τον ἁμαθη καπρος γαστέρα νενευκότα ἀγνοων , οτι Mαίσων γέγωνε κώμωδίας υποκριτης Mεγαρευς το γενος, ὸς και τοπροσωπεῖον εὐρε το απ' αὐτοῖ καλου μενον μαίσωνα,
h ὼς Ἐριστοφάνης φησὶν ό Βυζαντιος εν τω Περὶ Προ -
πων , εὐρειν αὐτὸν φάσκων , και τα του Θεραποντος πρόσωπον, και το του μαγείρου. και εἰκότως καὶ τατούτοις πρεποντα σκώμματα καλεῖται μαισωνικά.
μαλιστα γαρ εαταγονται οι μαγειροι σκωπτικοι τι
νες, ὼς παρω Mενανδρω ἐν Ἐπιτρέπουσι. κοῖ Φιλη- μων δε που φησίν
instititerunt, sive continneliae caussa , sive propter ω- Iantitatem civitatum in servitiitem redactarii na. A Speia Iamni autem veteres qtriam, qui civis esset, Maes nem; peregrinum vero, Tetrigem. Nominariam autem esse Maesonem existimuit Charysippus philosoplaus a naamlucando, a verbo μασῆσεαιὶ tanuluam ho nem ignariam& ventri deditrum; ignorans Maesonem fuisse comoediaru in actorem, Μegarensem genere, qui non inatam ah ipso personam Maesonem invenit, ut ait Aristophanes Byzanti iis in libro De Perionis; invenisse eum vicens &famuli personam & coqui. Quare merito etiam scommata, quae his conVenitant, maesbnica vocantiar. Iuctu cuntiar enim maxime coqui dicaces quod anan octo &cavillatores; velut apini Menandrum in Arbaros - et gentibus. Atque etiam Philemon alicubi ait: