장음표시 사용
461쪽
κατα την τόῖ πυρος δωρεάν. διόπερ κἀ τῶς Καρδ
κατα το παραπλησιον ἔθος παρεκελευσατο, σπετα- νωματι χρωμενοις τη λυγω, καταδί, την ἐαυτων κε-
σαλην τοις κλαδοις, οἶς αυτοὶ κατέλαβον την Θεόν. 3καταλύσαι δε και τ' αλλα γένη των σπεῖάνων ἐπε- aταξε, χωρὶς της δά2νης' την δ' αὐτος, εῖ , τῶς την Θίον Θεραπευουσι μόνοις ἀπονεμειν δωρον. τά. τε χρη--. Θιν ἐκ της μαντείας κατακολουθησαντας αὐτους αβλαβεῖς ἔσεσθαι. καὶ δίκην ἐν εὐωχίαις αποδιδοντας τν Θεω την προσηκουσαν. ἔθεν τους Καρας, ὐπακόλσαι βουλομενους τό. εκ του χρηστηρίου. καταλύσαι
poenam, hanc ei imposuisse seriant supremum Deum. A que inde usum corranae , qui Prometheo silerat ostensiis, ab illo taud multo post ad alios etiam homines , donati ignis beneficio ab eodem adsectos, trianasse. Itaqtieesiani Caribus simili institillo mandavit Deus , ut vitice pro coronamento uterentur, & capita sua ramis eisdem obstringerent, qui biis ipsi Deam revinxissent. Aliis autem omnibus corranarum generibus abstinere eos iussis , excepta inirea. Hanc se ipsum . dixit, solis his qui Deae tanistrarem tamquam donum tribuere. Qui paruissem oraculi responso . & in conviviis convenientem poenam Deae clatura essent, hos silvos & noxae
experies sore. Ita pie Caras . morem gerere volentes oraculo , onaisiis aliis coronamentorum generibus, quae
ante in usu fuissent, vitice vulgo omnes uti, Deae Disiured by Corale
462쪽
h πεύουσι την Θίον επιτρέψω φορεῖν τον και νυν ἔτι λα- μένοντα της δατνης στέφανον. ,, Μνημονευειν δ' ἔοικεν επι ποσόν τι της κατὰ την XIV λύγον στεφανωσεως και Νικαίνετος ο ἐποποῖος ἐν τοῖς Ἐπιγράμμασιν, ποιητρο υπάρχων επιχωριος, καὶ την ἐπιχωριον ἐσπορίαν --πηκως εν πλειοσι. λέγει δ'ωτως οὐκ ἐθέλω, Φιλόθηρε, κατὰ πτόλιν , ἀλλα παρ
δαίνυσθαι, ζετυρου πnύμασι τερπόμενος.
ἄρκεῖ μοι κοίτη ' μεν ὐπο πλευροῖσι 3 χαμνύνωe ἐγγυς '-προμάλου δέμνιον ἐνδαπίης, και λύγος, ἀρχαῖον Καρ- Θος. ἀλλα φερέσθω
οἶνος, και Μουσων ἡ χαρίεσσα λυρη Θυμηρες πίνοντες οπως Διος εὐκλεῶ νυμφην μέλπωμεν, νησου δέσποτιν ημετέρης. Ἐν τούτοις γει ἀμφιβόλως εἰρηκως ο Νικαίνετος π
ministris permittentes laurram gestare corona in , Cui gestandi mos etiamnum durat. αI4. N Videriir autem coronamenti ex vitice meminisse aliquatenus etiam Nicaeneriis epiciis poeta, pari ist Samius, in Epigrammatibus , & ad sed tam suum adverius patriam frequenter declarans. Cuius hi sunt versus rNolo, Philothere , in urbe, sed in agro epulari: Zephyri avia delectori S Et resili humi Iratus sis lauruus toriurin promta est enim indigena ex tamari lectus, O vitex, y cum carum eoronamentum. At adseransrvinum, O Musarum amabilia lyrari eri potantra ut Iovis inclytam sponsam canamus, insitae dominam nostrae. In his enim ambigue quidem tollitiar Nicaenetus , ut
463쪽
τερον στρωμνης - ν η στεzανώσεως αρκεῖται τη λαγω , - λέγειν αὐτην is των Καρων αρχαῖον στε- dφος V πρόδηλον καθίστησι το ζητούμενον. συνέβη δε τηντης λύρου στεφάνωσιν καὶ μέχρι των κατα Πολυκράτην ' χρόνων, ῶς αν τις siκάσειε, τν νησω συνηθμ
δέκα δη μηνες επειθηστεφανῶται Π λύγω, και τρύγα πίνει μελιηδεα. XV. Ταῖτα παπιν οι Θεοι - πρῶτος αυδες ἐν τῆ κα- Heph estio. λη Ἀλεξανδρεία εὐρον, κτησάμενος τε του Mηνωότου
Mqualisti συγγραμματιον, και επιδειξας πολλρις εχ αυτου το
ς - ' παρα- Ανα iam ζητούμενον. λαβοῦν δε παρ' ἐμῶ e. πασι κλοπην ονειδῖζων UOασπίων ἐξιδιοποιησατο την λύσιν, και σύγγραμμα Τ ύγδωκεν , ἐπιγραψας
nescias iuriam in strati usti m. an coronamenti, sufficiat illi vitex r sed, quum illam nominet priscillm camm cor anne mm . latis in aperio ponit id Pi aeriinus. Coniectare aluem sicet, coronamenti ex vitiee usum in illa insula usque ad Polycratis aetatem durasse. Amicreon cerae dixit:
Me si es vero He consis, deeran iam urensissem, ea quo coronatur visis , o mustum bibit Hulce. Mi Haec Dii noriint a me primo pulcrae Alexandriae esse reperia, cum nactita ibi essem Menodoti libellum; ex quo etiam multis honunibus hoc, quod apud Anacreontem quaeritur, demonstravi. citius quaestionis solutionem a me a epram Hephaestion, in qui aliis omnibus furta exprobrat, Mi virulicavit, scriptamque edi Disiligod by Coosl
464쪽
παραθεμένου περι του 7 παρα Αντι τωντι τω τραγ-δοπο- ΙΠληξία-ου , καὶ πλέῖστα ψα καὶ περὶ αὐτου του Anιτωνος εἰπόντος' στετερισάμενος καὶ
ταλα , ἐπέγραψέ τι βιβλίον ' Περὶ του παρα Eεν
φῶντι εν τοῖς 'Aπομνημονεύμασιν Ἀντιφωντος, οὐδεν δαν προσεξευρων, ' ωσπιρ καν τω Περὶ τοῖ λυγίνου
dit hoc titillo, ne corona ex inire apud Aniacreonum e ut Odscriptum nunc Romae reperimus apud Emiquariunt De metitum. Pari modo idem Hephaestion cum Adranto
sive . Adrasto nostro, vim praeclarissimo . egit. Qui
quum ..iinque libros edidisset. De his quae apud The phrastum in libris De Moribus sive ad reriam cogniti neni sive dimonem periinenti, quaeri misceptamque possunt, & sextum De his quae in Aristotelis Ethicis Nicomachus: quil iis in libris de Rexippo apiui Antiphontem Tragicum late expositit. & plurima etiam de ipso Antiphonte disputavit: haec quoque sua faciens Hephaestion, itariim edulit inscriptiun De Mesphonte apud tophontem in Memorabimia, in quo nihil suo Marte adiecit, quemadminium nec in illo De Corona e Vitice
465쪽
Στε2άνου. μόνον γαo τοῦτ' ἴδιον εἴρηκεν, ἔτι Φυλαροχος εν τῆ εβδόμη των Ἱστοριων ο δε την κατα λυγον
ἱστορίαν, και οτι Ουτε - Νικαιαται οἶδεν, ου' τα aἈνακρέοντος ο συγγραφεύς' ἀπεδειξε τε και δαῖ- νουσα αυτον κατ' ἔνια των ἱστορηθέντων παρα τω M νοδότω. Δυναται δε τις λεγειν πιρι της λύγου ἁπλου- στερον , οτι ὀ Mεγίσθης τη λήγω εστεῖανοῖτο , παρακειμένης ἐκ του ιλῶς εν is ευωχεῖro ἀπω,
'Τμ μ ' χίων εορτν, ως σησι Σωσίβιος ἐν τοῖς Περὶ των ἐν Λακεδαίμονι Θυσιων, γρασων ουτως' ,,'Εν ταυτη συμβαίνει τους μεν ἁπο νης χωρας καλάμαις ' στεῖ- hνουσθαι, η στλεγγίδι ,3 τους δ' εκ της αγωγης παῖδας αιστεῖανωτους ἀκολουθεῖν.
Iibello. Unum enim hoe de suo dixit, Phylarchvin primo Historiarum libim meminisse illi le vitice historiae, sed nee Nicaeneti nec Anacreontis metanis. hunc scriptorem; quem etiam dissentire in nonnulliis - ostendit ab his qliae a Menodoto tra sita sunt. Possis visro de vitiee simpliciora etiam riuione dicere , Megimen vitice sese coronasse praecingendoriim tempo In caussa , quum virgulti huius copia trum maxime prae sto esset eo loco ubi ille epulabariir. Etenim Laceda monii etiam calamo eomnantur festo Pronrachioririn die, ut ait Sosibius in libris De Lacedaenioniorum Sacris, ubi ita scribit: n In hoc sino riistici quidem iuvenes calamis coronantur, acu strigile : sive, bractra : qui vero publica civitatis disciplina inniatrici sunt, absque corona sequuntis r. αr6. Aristoteles vero, secundo libro Eroticorum, & ΑωDiuitiaco Cooste
466쪽
p. 6 4. LIBER XV. 431στων ο ΓΙροπατητικὸς, Κιος δε το γάιος, εν δευτέρω Ἐρωτικων Uμοίων, Οασιν. ἔτι ,,οἱ αρχαῖοι δα
τους περὶ τον οἰνον πονρυς των κεφαλαλγιῶν, δεσμους υρισκον τους τυχόντας, της τῶν κροτά ν συνδέσεως kCελί, δοκου ς' οἱ ir υστερον αμα τω κροτάφωπροσεβαλόν τινα i καὶ κόσμον οἰκεῖον τῆ παρὰ τον οἰ-c νον ' , μηπινησαμενοι τον στέφανον. βέλτιονδε, Γὰ το πασας τας αισθησεις εν ἄ-εινα ιταυτην στεῖανῶσθαι, ἡ λα το συμτέρειν ἐσκεπά σθαι κα συνδεδεσθαι τους κροτάφους προς τον οἶνον.
, ,ssim Τ δ ' οτρύσι σελίνων στεῖανίσκους Θ μενοι, θάλειαν ἐορτην ἀγάγωμεν Διονυσω. si 'Εστεφανῶντο δε και - στηθη , καὶ Θυραν ταυτα ,
ἐπεὶ αὐτόθι ἡ καρδία. ἐκάλουν δε καὶ Ois προεδίοντο
sto Peripateticiis, natione Guέ, secundo Eroti coriam Similium , aiunt: n Veteres propter incoinnicula e vino oriunda proximis utibiisque Vinculis uti coeperant, cum devinctio temporum proelesse videretur: posteriores vero simul ornatum etiam quenadam tempor in isdieceriina, qui compotationis obieet itioni consenraneus esset, e ronam invenientes. Praestat autem, maoniam onanes sensationes in capite sunt, hoc coronari , qtiam tegi & comstringi inter porundum teinpora propter utilitatem. M CO-ron ant Vero etiam frontem , in Venustus Anacreqn ait: Si restius eoronas ex mist in onmus, i laetum fistum agamus Dionyso. Sed & pessiis coro trant inungeban dilue; quin in eo animi sedes. Coronis aurem, quibus collum cingebant,
467쪽
Et milias hypothyantagas plexas renerauu ante luet, circa I eollam di Anam eon: Hexas vero hypothymi das iamran Pectora posum Litas. Aeschylus vero in Prometheo Vincialis - sesino persipi-eue dicit, in Promerita honorem eoronam nos Myonere eapui, velan is poenam υλ lorum illius. Quamquam idem
468쪽
Hos ii eorunam , antiquisti cor nanumn rvinc Ion hcω optimum est. ex Fratntilia rusone. Sappho vero simplicius inutim redest cur coronemur, haec Sicens: Tu vero eomnas . . ad One amabilia comae, si istis anethi nectens meris manuas.
Floridis enis gratia sunt Superis:
Monet coroirari sacra- facientes. qisia pulerius hoc &magis gratum Diis. Aristoteles vero in Symposio ser Hir n Dus nihil mancum offeriuriis, sed perlam S integra. coronam vero completionem quamdam & pers ctionem significat. Homeriis ἔ
469쪽
Κουροι os κρητηρας ἐπιστέψαντο ποτώα καί ' λα Θεος μορzην ἔπεσι σπί . - τους γαο αυ τρο οψιν ἀμορφους, οπιν, πιαπληρω- τοῖ λοειν πιθανότης. εοικεν ων ο σπέοανος τουτο ποιεῖν βούλεσθαι. δα και περι τω πένθη τουναντίον παρασκευαζομεν. ὀμοιοπαθεία ' γάρ του κεκμηκότος, κολοβουμεν ἡμας αὐτους τν τε κουρα των τρι-ν, καιτη των σπεῖανων λῖαιρέσει.
XVII. Φιλωνίδης δ' ο ἰατρος εν τω Περι Μυρων καὶ Philonules Στεοάνων' , ,ει της Ἐρυθρας . φησι, Θαλάττης ὐπο
de Coronis. ι ιονυσου μετενεπεισης εις την Ελλαμ της αμπελου, και προς ἄμετρον απόλαυσιν των πολλων ἐκ-
τρεπομένων, ἄκρατόν τε προσφερομένων, ) οἱ μὲν αυ- των μανιωδως ἐκτρεπόμενοι παρέπαιον, ' οι δε νεκροῖς bεωκεσαν ἀπὸ της καρωσεως. επ' ακτης δε τινων πινόντων , επιπεφων όμβρος το μεν συμπόσιον δε σε ,
Nam adspectu deforinibus, ait, id qinia deest supplet orationis facundia. Videtur intur corona intelligi hoe facere. Quare in luctu contrarium instituimus. Nam veluti compatientes cum defuncto, minitamus nos ipsos, tonso capillo , & detracta corona. αr . Philonides medicus in libro De Unguentis & C ronis haec scribit: nTranslata e rithro mari vite in Graeciam a Baccho, cum in immodi eum vini usum o deflecterent housines, & meracum biberem, alii exsis in furorem acti insaniebant, alii D avedine oppressi mori uis suntles erant. Accidit autem, nonnullis in maris littore potantibus, ut, soliua ob vehen entem tu
470쪽
τον δε κρατηρα, ος εἶχεν ολίγον οἰνον ὐπολελειμμένον,επληρωσεν υδατος. γενομένης δ' αιθρίας, εἰς τον αυτ ανυπωτρεψαντες ' τόπον, γευσάμενοι τῶ μίγματος, προ νη και ἄλυπον ἔσχον απόλαυσιν. καὶ διὰ τοὐθ'
οἱ Ελληνες τω μεν παρὰ δέ νον ' ἀκρατω προσδιδ
μενω τον ἁγαθόν επιτωνουσι Δαίμονα, τιμωντες ταν
εὐροντα δαίμονα. ἡν δ' οὐτος ο Διόνυσος. - δε μετας δεῖπνον κεκραμένω πρώτω προσδιδομένω ποτηρίω Δία Σωτηρα ἐπιλέγουσι, της ἐκ τοῖ μίγματος ἀλυπουκράπι- τον καὶ των ἔμβρων αρχηγον αἰτιον ὐπολαβόντες. 'M-mν οὐν βοηθημάτων τοῖς ἐν τω πίτω κεφαλην ἐπιθλιβεῖσιν. - δε δεσμος 4 αυτων προχειρ τατος, και της Ουσεως ἐπὶ τουτο οδηγούσης. ἀλγέ- σας γάρ τις κεφαλὴν, ως φησιν Ἀνδρέας, εἶτα πιέσας, και κουτισθεις, ευρε κεφαλαλγίας δεσμον C-
brem compotatione. patera , in qua nonnihil vini re Iimim erat, aqua replereriir. Igitur redeunte sereno, quum in e uiridem loc in reversi temperiitum potum gustassent, aditem atque minime molestam ex potione voluptatem perceperunt. Ea de cauta Graeci, cum merum hi,int quod in coena distribuitur, Boniun Deum invocant, honoram es Deum vini inVentorem , nempe B;HThurn. Ad primina autem temperatum poculuin qvi clpost coenam datiar Dum Servatorem invocant, eumdem& imbrium & innoxiae vini temperationis auctorem exi-ssimantes. Illis igitiir, qui ex potu dolore capitis adfligetantur, opiis erat aliqua medela: & ultro eis occurrebat remedium paratissin vim, nempe vinculum, ipsanarii ra duce. Nain capitis dolore adfectio aliqliis, ut ait Andreas, compresso manibusὶ capite levatum se dolore sentiens , vinculum invenit cephalaviae reme-