장음표시 사용
481쪽
Σελευκος δε , ἐν ταις Γλώσσαις , Ἐλλωτ i
καλεῖσθαί Cησι τον ἐκ μυρρώης πλεκόμενον 'Θανον,
οντα την περίμετρον πηχων κ, πομπιυειν τε εν τη των b
Θυρεατ ικοί. Ουτω καλουνται στεῖανοί τινες
παρὰ Λακεδαιμονίοις , ως φησι Σωσίβιος εν τοῖς Πε- ρι Θυσιων, ψιλίνους αὐτους τάσκων νυν ὀνομάζεσθαι,οντας ἐκ φοινίκων. Cερειν δ' αὐτους. υπόμνημα της ἐν
υρεα in γενομενης νικης, τους προστατας των αγρο Gymnopae- νων χορων ἐν τη εορτη ταύτη , ἴτε και τας Γυμνοπα
νων, καὶ αδόντων Θαλητα καὶ Ἀλκμῶρς ασματα, καὶ τους Διονυσοδότου του Λάκωνος παιανας.
Seleucus vero . in Glossis, Eliota an sive mlhcdem vocari ait coronan illa in ex in yrto nexam. viginti cu-hitoriam ambitu , quae in Enotiorum siis, Helloiio-min festo pompa solenni deducitur. Dicunt autem in illa gestari Europae ossa, quam Elotidem vocant. Agitur alitem Hloriorum festum Corinthi. Fetaticae. Sic Vocabantur coronae quaedam aphld Lacedaemonios, ut ait Sosibius in libras De Sacrificiis solennibus: Amaas aiens nunc nominari . esseque e palma. Gestare autem eas. in victoriae ad Thyream reportatae memoriam, duces choror in qui in illo festo due un-tur , Plando etiam Gymnopaedias celebrant. Sunt amem chori. hinc formosorum pueroriam, illinc fortassinorum virorum; qui niuii saltant, & carinina caniim Thaletae& Alcmanis, & Dionysi toti Lacedaemonii paeanas.
482쪽
d στεφανωματα, α τας γυναῖκας Cορῶν, ουτως καλῶσΘαι. 'Υποθυμὶς Τ δε και ὐποθυμιάδες , στεφανοι παρ' Αιολῶσι και Ιωσιν, Ους περι τους τραχηλους προετίθεντο, ως σαῖως ἐστι ΜΘῶν ἐκ της Ἀλκαίου και Ἀνακρέοντος ποιη--. Φιλητας er ἐν τοις Ἀτάκτοις , ὐποθυμίδας si Λεσβίους, τησι, καλῶν μυρσινης κλωνα , περι ον πλεκειν ta και ἄλλα
ανθη. και ὐπογλωττὶς δε στετάνου ἐστιν εiδος. Θεόδωροι δ ἐν ταῖς Ἀττικαῖς Γλωσπαις, σοῖάxων πλοκης γένος παρ- Πλάτωνι ἐν Διι κακουμένω.
Melit Iorimamni coronariim mensinu Alexis in Crateva sive Pharmacopola, his vectis :Coronaspra multas sisymsas militicinas. DιHymides. Seleticus ait r nonimia coronan enta. αTimachidas vero ait non nis generis coronamenta, quae a mulieribus gestamur, ita voeari. 'pothymiari vero &h oi mdadra, coronae apti l Aeoles & Ionas; qui is coIIa cingunt, ut perspicite intelligitur ex Aleaoi &Anacreontis carminibus .ia Philetas vero in Aractis i. e. Miscellineis ait, hypothbmsidas vocari a Lesbiis murti ramulum, circa quem nescimur violae aliique flores. . Est vero etiam h uisitis, doronae species. Theodoriis vero in Atticis Glossis ait, esse quoddam genus nexis coronarum apud Platonem in Iove nine-adfecto.
483쪽
Εὐρίσκω δε και παρα τοῖς κωμικοῖς κυλιστόν eτινα καλούμενον στε φανον, κα μν'μονεύοπα --τοῖ Αρχιππον ἐν 'Ρίνωνι δα τουτων' Ἀθαος ἀποδυς θοιμάτιον ' ἁπερχεται στε*ανον εχων των ἐκκυλίστων φ οἴκαδε.
συκων κυειστον στέzανον. ἀλλ' εχαιρε καὶ ζων τοῖς τοιούτοις.
23. Reperio Exitem apud Comicos etiain ovam qinimilam dictam fidest, eonvolarum; sive, quod alii malunt. rotantem J eoronam. Cuius meminit Archippiis in Rhin ne, his verbis: . Innoxius posita sive . -ista J veste domum absit, eoronam habens ex hoc rnere quas Olsas vocamara. των ἐκκυλiστων. Alexis vero in Agonide sive Equuleo ait: - Tenius vero He Ealiae Us eoronam ovanti Sed due uati r
Idem in Scirone triti ti e D eonona 6spensu. Me nil eiusdem etiam Antiphanes in Sui - amante. Eu- huius vero in Oenomao sive Pelope ait: - In orbem cireumamia,
484쪽
Tis ρυν οὐτος ὸ κυλιστός ; οἶδα γαρ τον Θυατειρημνον Νίκανδρον εν τοις Ἀττικοῖς ονομασι λέγονrα τά- δε' ,, Ἐκκυλίσιοι στεῖανοι, καὶ μάλιστα οἱ ἐκ ρο- δων. και το ειδος οποῖον ζητω , ω Κυνουλκε. καὶ μημοι εἴπης, ἔτι σεῖ τους ἀδρους ακουειν. συ γαρ ει ότα ἐν τοῖς βιβλίοις οὐ μόνον απόρρητα ἐκλέγων, ἁ λα καὶ διορύττων , καθάπερ οἱ παρ, Βατωνι τω - διοποιω εν Συνεξαπατωπι φιλόσοφοι, περι ὰν καὶ Σοῖο κλης Συνδειπνοις φησιν, ουσίν σοι παραπλησίοις a ουτοι γένειον ωδε χρη διηλιφες 'Cαροστα, κάντίπαιδα και γενει μεγαν. γαστρος καλεῖσθαι παῖδα, του πατρος παρόν. Τπει si οὐν ηδε καὶ συ ἐμπεπληρωσαι si οὐ μόνον των του γλαύκου κρανίων, ' ἀλλα και της ἀειζωου βω-
Quaenani est igitur haec olsa remna ' Novi enim Thyatirenum Nimiliariun in Vocabulis Atticis haec micerern 'ξκαυλωμι sive Ἐκκύλιστοι J στλανοι, & maxime ex rosis. ti Et quaenam sit illius forma quaero. Cynulce. Nec mihi dicas, intelligi debere amplas Vel ra assas. Tu enim es, qui in libris reconvita non modo seligis, v riam etian effossiis , quemadmoduni illi aptita Batonem C micum in Synexapatonte quasi H eas , Condecipiente philosophir de quibus, riti si nullinis, etiam Sophocles in Convivantibus seti, Una - ωenanti laus in eos re perunctuά sine neqι--m dema Praeseman Fhilum , genera tanto, filii ventris v ari tur 'e, raran Geat Parem Quoniam tu istiir iam impletus es non modo glauci capitibus, veria in etiam semperviva herba, qua comesa
485쪽
τάνης, ης ο Ἀνθηδόνιος ἐκεῖνος δαίμων ἐμτορηθὸς αἴ νατος ξαλινηχης J γέγονε λέγε ἡμῖν περὶ τοῖ προ
κειμένου , ἰνα μη κατὰ τον λὼν Πλάτωνα ὐπολάβωμέν σε ' αποθανοπα μεταμορτωθηναι ἐν τω Προψυχης. τους μεν γάρ τας γαστριμαργίας τε κὰυβρεις και τιλοποσίας μεμελετηκότας , και μὴ σαυ- b
Θηρίων εἰκος ἐνδύεσθαι. Ἐπορῶντος δ' αὐτου Ἐπι ετερον , τησὶ, στιτανον μεταβησομεν, ο Οὐλπιανος, ταν Στρουθιον καλουμενον, οὐ μέμνηται μεν ὀ 'Aσκληπιάδης, παρατιθέμενος τα ἐκ των Εὐβούλου Στεφανοπωλίχώ
Anthedonius ille Deiri, immorialis mam vagus factus est; responde nobis ad propositam quaestionem: ne te vita defuncturn in talem qtranulam formam re utatum iri existimemus, qiuilem divinus Plato in libro De Anima dixit. Nam qui gulae & lasciviae & compotationibus stilitent, nec ullo pudore retinenrer, hi, ala, ut asin ritin formas aut aliorrum id genus animalium iriuuant consentaneum est.24. Illo vero a Hubiranter Ad aliam, ut ait Ulpi nus, coronam progredian rur, eam quae strasthia v eatur; cuius Asclepiades meminit . adponens haec ex Εωbuli Stephanopoli libus Coronas- vendenti,is verta: n O beata, quae habes in domunciua struthium
486쪽
πιότατον περὶ σωμα συνιλλεσται
τε ' ἡδυπότατον λ προωμοῦιον ε τριχα κισσος ' μως καλάμω -- 'Cύεται αὐξόμενος' εαρος ὀλολυς γόνος ερωτι κατατετηκως.
πλεκεται δ' οὐτος ἐκ του στραθίου καλουμίνου ἄνθους, οὐ e. νημονευει Θεόχαστος ἐν εκτω Φυτικης Ἱστορίας εν τούτοις' , ,Ἀνθεῖ Ia και ἡ ἱρις του θέρους , καὶ το στρού- λον καλούμενον, ο τῆ μεν ο ει καλον ἄνθος, ἄσσμον A. Γαληνη δ' ἡ Σμυρναια στρυθιον αυτον ὀνομά ei. Π όθος. Oύτως τὶς 'Θαιος ὀνομά ται, ώς Nia Pothus flos, κανδρος οσιν ὀ Κολοῖωνιος ἐν Γλώσσαις' καὶ ἴσω: μμ' '
ἡ ἀπο του ρυτω καλουμένου πόθου ανθους πλεκό
μενος , οὐ μνημονεύει ὀ αυτος Θεόδαστος ἐν τω ς' et των Φυτικων , γράφων ωδε' Tα δε Θεριν ἁ μἄλλον,
Nectitiir amem ex ιthio qui vocariar flore, cuius Tlieophrastus meminit sexto libro Historiae Plantartim, his vertis: νγ Floret vero etiani iris aestate, & striti liiiim quod vocatur, qui est adspectu quidem flos pulcer, sed sine odore. re Galena vero Sinyriauea euaulem si rem strythium nomulat. P si h us. Ita corona qua etiam nominariar, ut ait Ni- eander Colophonius in Glossis: quae sortasse nectitiirex sore sic dicto potho, cuius idem Tlieophrastus libro sexto De Plani, meminit, ita scribens : DAlii nores Duiligo 1 by Corale
487쪽
R. Στεφάνους ἴσως βουλεσθε. πότερον Τ ἐρπυλλα
η μυρτίνους, η τωνδε των φιθημώ-I 6 B. Tων μυρτίνων βουλόμεθα τούτων. A f 7 ἄλλα πωλει πάντα, πλην των μυρτίνων.
magis aestivi, lyehnis, & Iovis flos, & lilium lilii Iqiurii Graeci ci non vocatu, & iphyon, & amaracus Phrygius, ad haec ρσrhos qui vocat hir. Est amem hic duplex. unum genus florem habens hyacintho similem , alteritin sine colore. albicans, Pro ad sepulcra utii
Asias vero eriam coronas Eubulus recensete Aeginum I tu vero hane gestabis eorunam , florebio variam, Hecurosi mam , venusti mam. Pro Iupiseri te hane gestantem quis non os a Nar Et in sequenti hiis ait: A. eoronas for emera vultis. Mimne ferollinas, an mymas, an haram floridanun qua*iam p
B. Mymas has volarantis. fas vende alias omnes, exceptis mynias.
488쪽
α παῖς αφυλλον στέοανον αμφικείμενον. Καλουνται δέ τινες και ελικτοι στέτανοι, ζω f me παρ' Ἀλεξανδρευσι μέχρι και rio. μνημονεύει δ' αυτων Xαρηρεων α τραγωδοποίος ἐν Διο τω, σια
τούτων Κ-πω τε ναρκίσπω τε τριέλικας κύκλωστεῖανων ἐλικτων.
a I. Trillae ea corona. Xenarchus , in Milite: - Ex μί habuit enim
Vocantiar vero etiam h elictae i. e. tortiles quae dam coronae; Paemas in diana etiam nunc apud Alexandrinos. Mensinu earlini Cmaeremon tragicus podin in Bacchio , ubi ait: Ex hedris O nar so triplices eireumcirca Oros
De coronis vero in Aegypto semper florent Ius Hellanicus in Aegyptiacis ita scribit: n oppidum ad flumen sitiani, Tinctium nomine. Hic fiunt conventiis ad celebratula spectacula, tave potius: Hic est Deoriam conventus: l& templum ara gnum & lustrale in medio oppido lapi deum, & portae lapideae. Intra templiini spinae nascuntur altae & nigrae. His superne impositae coronae, ex XXV.
489쪽
ι ἐπιβέβληνται ἀνω , της α κάνθου του ἄν9ους καὶ ιης ἄνθους καὶ ἀμπέλου πεπλεγμενοι' καὶ ουτοι λὰει ἀνθέουσι. τους στεῖάνους ἀπεθεντο οι Θεοι is Ai--πτω , πυθόμενοι βασιλεύειν τον Βάβυν , ἔς Hrτι Τυφων. Δημητριος δ' εν - Περι των κατ Αιγυπτον, περὶ Aβυδον πολιν τας ἀκάνθας ταυτας εἰναί τησι, γράτων ούτως Eχει σε και ο κάτω τόπος καὶ λανθάν τινα δένδρον, ο τον καρπον Cέρει στρογγυλον
ἐπί τινων κλαίων περιτερων. ἀνθει Γ ουτος οταν ωρα hη , και ἐστι τω χρωματι το αβος καλλι*εγγές. 'λέγεται δέ τις μυθος ὐπο των Αἰγυπτίων, οτι οἱ Αἰ- Memnon Θίοπες στελλόμενοι εiς Τροίαν ὐπὸ του Tιθωνοῖ. ima
ηκουσαν τον su εμνονα τετελευτηκεναι , εν τουτω τωτόπω τους στε ανους ἀνέβαλον ἐπι τας ἀκάνθας. ἔστι δε παραπλήσια τά κλωνια στεῖάνοις, ἀφ' ὼν το λθος αετα. U δε προειρημένος Ἐλδανικος καὶ
aeanthi flore & niali Punicae flore & vite nexae r seu perque hae florent. Coronas istas deposueriint Dii in Aegypto. cum intellexissem regnare Bisyn, qui est Typhon. α Demetrius vero . in Rebus Aegypti, circa Abydum urbem istas esse spinas ait, ita scribens: n Habet vero locus inferior etiam spinam quamlam arborem . quae mictum fere roriindum in rami ilis qilibust atra o bicularibus. Toret vere, & colorem flos habet splenili- dissimum. Narratur vero etiam fabula quaedam ab A gyp iis , Aethiopas Troiam missos a Tithono, postquam cognoveriant obiisse Memnonem , hoc in loco coronas in istas spinas coniecisse. . Sivat autem ipsi ramulit, e qui hiis flos nastitur, coronis similes. re Praedictus vero Hellanicus nauat etiam, Amon, privariun initio pi
490쪽
Aμασιν Αἰγυπτου βασιλεῖσαι, ἰδιώτην ἔντα καιτων τυ ντων κατὰ τον πρωτον βών, δα στετάνου e δωρεαν , ον επεμψεν, ἀνθέων πλεξάμενος τ' ωρα περικαλλεστάτων, ' γενεθλια ἐπιτελούντι ΓΙ--μώι 3τω της Αἰγυπτου τότε βασιλευοντι. τουτον γλ ἐσθί
τα τω κάλλει του στεφάνου, καὶ επὶ δεῖπνον καλε- σαι τον Αμασιν, και μετα ταῖτα των Cίλων ενα υτίν εχοντα εκπέμψαι ποτε καὶ στρατηγον, Αἰγυπτίων αὐτω πολεμούντων' ὐῖ' ων ' δα το τοῖ ΓΙ τάρμιδος μῖσος ἀποῖανθηναι βασιλεα. Συβηματιαὶ στέ*ανοι ἐργολαβημένοι, κήεὐόσιμοι. Αρισταῖάνης εν Θεσμοῖοριαζούσαις στε Δους πλέξαι Τ συνθηματιαίους εἴκοσιν. t Xορων ον. si 'Aπίων ἐν τω Περὶ της Ῥωμαῖκης
Διαλεκτου τησι, τον στεῖανον πάλαι χορωνὶν κα-
heiu inlue ho inem, Aegypti regem fuisse factum propter coronae donum, Piam ille e pulcerrimis, quos ver ferebat. stori biis nexam Patarinidi miserat. Aegypti tunc regi, natalitia celebranti. Hunc enim deleel atrum pulcrit sine coronae, ad coenam vocasse Aa sin: S ab eo tempore in anticorii in numero habit n. ducem copiariim ali viando misisse adversus Aegyptios arma contra ipsum ferentes; ab his autem, ob Palamini lis Omaim, regem esse renunciatum. 26. Συνθηματιαῖοι στέ*κνοι dicuntur, eondiassiliae, de
quihus conficientiis aliquis pactus eae Aristophanes, in Thesmophoria- celebrantibus: Nectere viginti coronas conductilias. Groro non. Apion in libro De Romina Dialecto ait. coronam olim Moronon dictam fuisse, ab eo quod illa in