장음표시 사용
491쪽
λούμενον, απὸ τοῖ τους χορευτας εν τοῖς Θεάτροις αὐ- τω χρησθαι, αὐτούς τε περικειμένους, καὶ επι τον σπιφανον ' ἀγωνιίομενους. καθως ἐν τοῖς Σιμωνίδου Ἐπιγράμμασιν ἰδέ, ἐσ=ιν eύτως φ καλούμενον' 3Φοιβος εσαγεῖται Tυνδαρίδνσιν ἀριδης, αν ε αμετροι τέττιγες επεστε αντο Τ χορωνω. Ἀκίνιοι. si στέτανοί τινες καλοῖνται οὐτως, ζι εκτης μινσυ 7 τοῖ φυτου πλεκόμενοι, ως CNτιν Ἀνδρωνα ἰατρός. παρέθετο δ' αὐτeυ τὴν λέξιν Παρθένιος ἡ τοῖΔιονυσίου, εν τω πρωτω των παρα τοῖς Ἱστορικοῖς eΛύξεων
Στεφανωματικα δε ανθη καταλέγει Θεόχαστος ταδε Iον, Δ ιὸς ανθος, ιzυον, φλόγα, ἡμερωκαλλές. y πρωτον δε των ἀνθέων ἐκοαίνεσθαί τησι τολευκῶ ον , αμα δ' αὐτω καὶ το φλόγινον ' καλούμε-
heatris iuerentiir saltatores cantoresque qui choriam efficiebant, & ipsi eam impositam ha ntes. & de corona certantes. Eo vocabulo adpellaratri coronam vid re est in Simonidis Epigrammatis , ubi ait: Phoebus Tyndaridas cantam docet, qιum caritum
creatae modorum n ae eoronant choronis. A ein iae. Sic vocantiar coronae quaedatri, quae macino planta nectuntur, ut ait Arriiron naessic e cilius
verba adpositit Parthenius Dionysii viscipulus, libro primo Vocabulorum apud Historicos occurrentium. 27. C o ro n arto s vero fio G s recenset Theopli rastus hosce : n Violani, Iovis florem , iphyon, phloga. heu erocalles. Primum a tuent floriam emergere ait leu- mi On, simul vero clim eo phlogion quod vocatur H
492쪽
νον τα αγριος ἔπιιτα νάρκι πτον , καὶ λείριον κατων ορείων, ' ἁνε 'ς γένος το καλαμενον Ορειον , 3καὶ το του βολβου ' κωδυον. συμπλέκουσι γαρ καὶ τουτο ενιοι εἰς στετάνους. ἐπὶ τούτοις η ra οἰνάνθη, καὶ
το μελάνιον. και των αγρίων , o τε Ἐλίχρυσος , και
ρος ἄνεμωνης ἡ λειμωνία si καλουμένη, και ξπιον ,
καὶ ὐάκινθος. το δε ροδον injερει τουτων , καὶ τελευ- ταιον μυ φαίνεται, πρωτον δε παύεται. τα δε Θερμνα μαλλον, η τε λυχνὶς, κα το Διος ανθος , καὶ το
κρίνον , καὶ το ἴγον, καὶ ἀμάρακος Φρύγιος, ἔτι δ' ὀ ποθος καλούμενος. Ἐν δε τω ο αὐτος Θεότρω
νωται, 7 εύκλειαν ίσχει μύρω λαίνων. ' Mνημονεύει αυτώυ Ἀλκμαν ἐν τούτοις
vestre r deinde narcissu in . & lilium; & ex montanis, anemonae genus illud quod montanum Vocatur, &hullii caput: nani & ex hoc nectunt nonnulli coronas. Posthaec oenanthe, & melanion. seu, viola nigra. Ex ἔssi, restibus, helichrysiis, & anemonae genus quae pratensis vorariir, & xi pilion, & hyaeimhus. Rosa aiuemliis posterior est, & postrem quidem floret , prima Vero omnium deficit. Sepiuntur aestivi inagis flores : lychnis, & Iovis flos, & silium illivi quod erimn Graeci Vocant, N. iphyon. & amaracus Phrygius. adllaec p thos qui dicitiir fios .ci Nono vero libro idem The phrastus ait: n Si quis ex hesichtaso flore coronMn ge stat, laudabiriir si tinguento eam consperserit. α Meini-nit lilii his coronae Alcman his verbis et Athen. Vol. R
493쪽
48a ATHENAEI DEIPNGSOPH. C. s.
και Ἱβυκος Mύρτα τε καὶ ἴα και ελίχρυσος, μαλά τε καὶ ρόδα, καὶ τερεινα Τ Δῖνα Κρατῖνος δ' ἐν Μαλθακοῖς φησίν'
πυλλω, κρόκοις, ὐακίνθοις, ελιχρύσου κλάδοις. - ε το ανθος σμοιον λωτω. Θεμι ταγόρας δ' ὁ Ἐςί ος εν τῆ επιγραφομένη μυσέη βίβλω, ε ἀποτης πρωτης δρεψαμένης νύμφης, Ἐλιχρυσης ονομα , bulla. τυ ανθος ὀνομασΘηναι. τα δε κρίνα, 7 φησὶν ο Θεοφραστος , εἰναι καὶ πορφυραιθη. Φιλῖνeς δε, το κρίνονυς' - μεν λείριον, ὐφ' ὼν δ' ἁν καλεῖσθαι. Κορίνθιοι
Cratinita vero in Malmaei Effoeminatis ait rs Eo , emeis, hyarinthis, heltiadisi ramis. Est alitem flos toto similis. Thenustagoras vero Eph sius in Aureo qui inscribitrer Iahro ait , nomen invenisse hiinc flore in a num pira, Miae prima illuna decerpsisset, cui Hesichryse nomen. Ialia vero, qtae Gra cis rasia, reperiri etiam purpureo flore, ait Theophrastus. Plailinus alitem, erison a nonnullis quoque Erion vocari , ait; ab aliis ion. illo a alias vio nomen est. C
494쪽
δ' αὐτο και αμβροσίαν καλοῖσιν, - σι Νίκανδρος ἐν Γλώσσαις. Διοκλῆς V, ἐν τω Περι Θανασίμαν Φαρμάκων' , ,Ἀμάρακον, φησιν, ω φ σαμ υχον 3τινες μαλουσι. c
Κοσμοσανδάλων δε μνημονεύει Κρατῖνος ἐν Mαλθακοῖς δι, τούτων' - Κεταλὴν ἀνθίμοις ἐρίπτομαι, '
λειρίοις, ρόδοις, κρίνοισι, κοσμοσανδάλοις.
Κλεαρχος δ' ἐν δευτέρω Βίων' , 'α , φησὶ, τοῖς τακοσμοσάνδαλον ἀνευρόντας ' Λακεδαιμονίους, ἀ τον
παλαιότατον Της πολτικης κόσμον συμπατησαντες
d ετραχηλίσθησαν. δόπερ καλως περι αυτων εἴρηκεν ο κωμωδιοποιος Ἀντιzάνης ἐν Κιθαριστη Ο ὐκ εῖυσων οἱ Λακωνες ὼς ἀπόρθητοί ποτε;
rant iii vero lilium crinon etiam in brosiam vocant, ut Νicander ait in Glossis. Diocles vem in libro De Ven nis scribit: n Amaracum, qii l sampsychon vocant no nulli. MI 8. cosmosandalorum meminit Oatinus in Effoeminatis, cibi ait: - caput floribus co Ono , Liliis, rosis , κρινοις , eo minandasis. Ceare hiis vero, secundo libro Vitariam: n Vide, in-liit, Lacedaemonios, qui, postPiam cosmosandalum i Veneriant, sive, postqtiana coronas ex cosinosandalo nectere coeperiant 7 conculcato antiqhiissi trio admini strandae reipublicae orsiarii, praecipites rueriint. Quare con in de in eos dixit comiciri Antiphanes in Citharai at Nonne Dperbiaiana olim Lacedaemonia prasi inexpugna
495쪽
ολόκυρον es δ' 'Θονσιν, Ἱωνλ' οἱ δε κατ' Ελβοιαν, σιδ πιν. Νίκανδρος tr εν δευτέρω Γεωργικων τα δ' ἔπη ολ ον υσυρον παρα-σομαι, παν προπάντων των σπιτανωματικων ἀνθων διεξέρχωμαι θ τοιον, φηδιν, qωνιάδες τινες νύμφαι Ἱωνι ἐχαρίσαντο
πρωτω. τον δε νάρκισσον ἐν τω ς'. Περι Φυτῶν
Ἱστορίας ο Θεόφραστος καλωθαί φηπι κω λείριον. eia' ὐπορας, ῶς διαλλάσσοπα τεισι νάρκισσον και
vulgatum. a Tria verba desunt inla.
reti licia Icesius vero secundo libro De Materia, niviu sive νDIam auam, ait, melliocriter adstringere, caeterum praestantisseno esse odore. & finivissimo , sed in tempus brevissimum. Nigra vero viola, ait, ea arilem vim habet. sed multo etiam est fragrantior. sive, sed multo iliutius odorem servat. ia Apollodoriri vero in libro De Bestiis scribit: n chammis r Piam nonnulli olocyron V cant; Athenienses vero laniam. Euboeenses Me n. re Nicander secundo Georg corum versus ipsos paulo imfertiri adponam, postquam omnes coronarios flores persecuriis ero in. violam Ioniadas quas lam Nynr plias prinio Ioni donasse. μαUpim, scribit Theophrastiis , sexto libro Historiae Plantariam, a nonnullis etiam luitim λεγών vocari. Dein , pMilulum progressus , tamquam clive se ponit narcissum & lilium. Evinaclitis vero cor-
496쪽
ἀκακαλλίδα τηπι καλεῖσθαι τον νάρκισσχν, και κρόταλον. τα δ' ἡ μερ οκαλλους καλαμίνου ανθους , Hemo aus την μεν νυκτα μαραίνεται, αμα αε τω ἡλίω ανα 'τέλλοντι Θάλλει, μνημονευει Κρατινος ἐν χαλθακοῖς, λεγων ουτως ημεροκαλλεῖ τε τω Qιλο- νω.
,, Τῆς δε ἐοπυλλου, φησι Θεόφραστος, τώ αγριαν
meus in Rhizotomico ait, etiam aeuata n vocarina missum , item emtatam. Poris iamrenollita, qui noctu flaccescit . sed simul cum oriente sole floret, meminit Cratinus in Effoeminatis, isti ait: mmeroeata etiam dilecto. De sinuo scribit Theophrastus r o Aves e serpyllum nonnujli ex agris ve, e montibus J colligentes plantant Sicyone, & Athenis ex Hymetto. Apini alios vero pleni sunt montes hoc flore, velut in Thracia. re Philiniis vero ait, ruidem nominari serpyllum. De best-nide loquens Amerias Macedo in Rhizotonilco , ait: nex aqua nainin esse in qtia Venus lavit postquam cum Vulcano concubuisset. Optimam autem gigni in Cypro& Lemno, item in Strongyle, Eryce, & Cytheris. α -
497쪽
Cησι Θεόφραστος, ἁνΘεῖ του θέρους , μόνη τε τα Εὐρωπαίων ἀνθέων ἀοσμος ἐσπίν. αρίστη δ' ἐστιν ἐν Ἱλλυριοῖς τοῖς ἀνωκιαμένοις της Θαλάσσης. Φιλὼ aνος δέ φησι, τα ἄνθη της ἰριδες λεγεσθαι λύκους, διατο εμ ρη ειναι λύκου χείλεσι. Νικόλαος δ' ἡ Δ μασκηνος ἐν τη ὀγδοη των Ἱστοριων προς ταῖς ἐκατὸν .
περὶ τας Αλπεις λίμνην τινα φησὶν ειναι πολλων σταδίων eυσαν, is περὶ τον κύκλον πετυκέναι ἀί εσας αν- ηδιστα καὶ εὐχρούστατα, ἔμοια ταῖς καλουμε- ναις κάλχαις. των δε καλχων μέμνηται καὶ A - μαν εν τούτοις Xρύσειον ορμον 1χων
x Ins Vero, ait Theophrastus, floret aestate, & unus omnium florii in Europaeorum fragrans est. Optima est autem in Illyrici parribus a tuari remoti, & elarioribus. αPhilinus vero ait, flores iridis lupos vocari, quia simi- Ire sint labiis lupi. Nicolaus Dan ascenus. His oriariuntihro centesimo octavo scribit , circa Alpes esse lacum quemdam multoriam stadiorii in cimustu, in cuius am-hitru per tollim annum nasci flores odoris iucunctissimi& venustissinu coloris , iis sitates qhil ericiae vocantur Calcharum aluein meminit etiam Alcman his verbis:
Aureum to*arem habens molliatis ex Dribuae calchanm.
Driinidem Epicharinus meminit in Rustico. 29. 33 Rofamin. ait Theophrastus libro sexto, multa a sunt Varietates. Nam pleraeque Fidem earrum quinque-
498쪽
το μύρον ηδιστον. και τών ὴων est, και των αλλων ἀν-
Θεων ἄκρατοι μάλιστα και Θεῖαι γ αἱ ὀσμαί ' δα-ςεροντως δ' ἡ τοῖ κρόκου. Tιμαχίδας δ', εν τοῖς Δείπνοις , si eto λόδον , φησι, τῆς 'Αρκάδας καλεῖν εὐόμφαλον, ἁντι τῶ εύοσμον. Ἀπολλόδωρος δ' ἐν δ' Παρθικαν , ανθος τι ἀναγράτει καλούμενον οιλάδελ-ςον κατ- την ΙΠαρθικην χωραν, πεμ ου τάδε σί '
fossae sunt, aliae duodecim folia habent: sunt vero etia ira centifoliae, circa Philippos; Pias plantant ex Pangaeo translatas, ubi copiosae provenilint. Harum pusilla valde sunε intereiora solia: sic enim illa prodeunt, ut intrinsecus alia sint, ex rinsecus alia. Sed nec od re hae praestam , nec ampla sunt inagnitia ne. Qui quefoliae suavius olem, quarum pars inferior scabra est. Fragrantissimae sunt quae in Cyrenarea nascuntur; quare & unguentum ex illis suavissimum. Sed & vi rariam alioriin Vie florit in odores illic purissimi & ma-.xime divini J r praesertim vero croci. ia Timachseas Vero in ta enis ait, rosam ab Arcadibus Gomphalon dici, plo euoseron, id est, boni odoris. Apollodoriis libro quarto. Rerum Parthicarum stridit, in Parthica regi ne philadelphum vocui florem quentilam, det quo haec
499쪽
., Και μυρσίνης γίνη ποικίλα, μίλαξ τε, και το κα- λούμπον φ ι λαδελφον, o την ἐπωνυμίαν ἔλαβε τῆς ει προσφορον. ἐπειδων γαρ ἐκ διαστηματος αὐτω dμάτως κραδαι συμπέσωσιν , εμdύχων προπλαν 'ἐν- μένουσιν ἡνωμέναι, - απερ απο ρίζης μια
και το λοιπον ἀνατρέχουσι καὶ ζωο τῶσι. διο και τοῖς Φεροις φυλακην -' αυτων κατασκευάζωσιν. Αἀφαιρουντες γὰρ των ράβδων τὰς λεπιστάτας, καδιαπλέωντες in δικτύου τρόπω, φηπεύωσι κύκλω των κηπευματων και νῶτα συμπλεκόμενα περιβόλου
παρέχεται δυσπάροδον ἀστάλειαν. Ἐνθων δε στεφανωτικων μέμνηται ό μεν ' τα Κύπρια ἐπη πεποιηκως , NHσεις, η Στασῖνος. 7ς Δενοδάμας -ο, ὀ Ἀλικαρνασσὰς η Μιλησιος, is
tradit: n Multiplex myrtorum genus, atque salilax, &quod philadelphon vocant, congruum naturae suae non ea sortiti m. Nam clun ex intercapessi ne sponte rami colve rint, animato compleTu cohaerescunt, & in unitatem iunguntur, deinde procurrentes Vivos surculos pariunt. Quamobrem cultis fundis sepes ex eo praetendunt, in hortor in circuitu conserentes cominissis tenuit sinis Virgis, ac implexis retis modo; quae sic contextae mu nimentum inaccessum & tutum per ambiriim undiquo
praebent. α3o. Florum vero coronarioriani meminit etiam c
piariun cartanum auctor, Hegesias , sive Masinus. I sivstliis alius. J Nam Democlamas, Halicaniasieus sive Mi-
500쪽
τω Πε- Ἐλικαρνασσου , Κύπρια Aλικαρνασσέως δ' αἰπα εἶναί φησι ποήματα. λεγει δ' ουν, οστις σπυ ο ποιησας αυτά, ἐν ταδ ια. οὐ M
ραι ποίησαν, και εβαιαν ἐν ἄνθεσιν εἰαρινοῖσιν, οἷα σορο ' ψαι, ἔν τε κρόκω, εν θ' υακίνθω, εν τ' ta Θαλέθοντι, ρόδου τ' ενι ανθει καλῶ, δει, ' νεκταρεω, εν τ' ἀμβροσίαις καλύκεσσιν sf ἄνθεσι ναρκίσσου καλλιρρόου -q οι ' 7 A Ox
ωραις παντοίαις τεθυωμενα εδιατα εστο. Οὐτος o ποιητης και την των στεφάνων πησιν εἰδοῦς
φαίνεται, δ' ὼν λίγει ει δε συν ἁμῖιπόλοισι φιλομμειδης 'Apροδίτη
πλε αμενη στεφάνους ευωδεας. ἄνθεα γαίης,
lesitis. in libro de Halicari asso ait, non Cuprium patria, sed Halicarnasseum; f e, Cypriiun qitide in . seὸ eum Halicarnasseum J auctorem esse illoriana carminum. Qui, quis igitiir is fuerit, haec ait siliro undecinxist
sinunta eoloriata tune Gratiae atque Hom
fcemni, O vernis finxerant floribus, quos anni tempora serunt, O enaeo, O baeimis , O viola florenu, O rosae pulcro stora. suavi, raedureo. O ambrosia calycuus florum nareis finis rorantiar qualia A rossite vario m tempora m fores ouantia νψimenta Nabat. Idem poeta etiam coronarium iis lini sibi cognitum fuisse his verbis declarat: Risin amans Venita cim Dis ministris Post zaan stagrantra nexuti coronas, flores restiuis.