Athenaiou Naukratitou Deipnosophistai. Athenaei Naucratitae Deipnosophistarum libri quindecim ex optimis codicibus nunc primum collatis emendavit ... commodisque indicibus instruxit Johannes Schweighaeuser ...

511쪽

Coronae in nriviis.

τω καρα πυκάζομαι, καὶ ο 3 κύτισος αυτοματος Is

παραμέδοντος ' ἔρχεται. N A των στεῖάνων και μυρον πρωρον si δος εἰς τα συμπόσια ἡγεῖτο της δευτέρας τραπιζης, ως παρίστησι Νικόστρους ἐν ψευδεστιγματία, δια τολ

- Και νυ μεν dum δευτεραν τράπεζαν ευτρεπη ποίει , κόσμησον αὐτην παντοδαποῖς τραγημασι, μυρον, στεῖάνους, λιβανωτον, αὐλητρίδα λάβε. Φιλόξενος δ' Ο ΔΑυραμβοποίος εν - ἐπιγρατομίνω Δείπνω α - ποιεῖται τον στίφανον της εὐωχίας , οὐ σι λεγων'

O semper - possiente meliloto caput Engo , O erisu sponte sine mea cirra venit. 33. Cororiamin & unguentoriam missus in convivia praecedetat olim secundas mensas, ut docet Nicostratus in Pseudostigmatia, imi ait: - Et tu qiadem fecigndam mensam parviani sive, elegantem fae ;oma eam multifariis italarus;

Philoxenus vero, poeta dithyrauniacus, in poemate quod Coena inscribitire, coro in initium statuit epuli, ita scribens: Duiligod by Corale

512쪽

p. 68s. LIBER XV. sor

ε ἐροίρους κατὰ χειρος ἀρτίως εληῖότας

B Et lavanesis mandiu adula es aquar dinciatus parer ar nuo is Mutto illam adserem adfundebat. DG comnam Userebat ex tenuιI π m ei a mbri ramo dupliciter nexam. Eubulus, in Nutricibus e Postquam enim verusi tunc domum suu ingres, 'sin ade Misant. Aderat Gleriter eonona radferet atris mensa: adponebatur simul intrita inara Menustis - exiliis. Erat vero idem mos etiam apiast Aegyptios . in Nicostrariis docet inFoeneratore. Aegyptium enim inducens foeneri Orem , ait: A. Depratiniamus lenonem, O duo alios , eum iam mota aquam lavandis manssus Meerissent

513쪽

παισι παρακελευομαι κατα τον Σοῖοκλέα , ος εου

Συνδείπιοις φησί 'Φορεῆτε, μασπέτω τις, εγχείτω βαθυν RVπηρ' ἔδ' ωνηρ ευ, ' πριν - άγη, καλοῦς, ἔμοια και βώυς εργάτης, ἐργάζεται. Και κατα τον Φλασιον δ' Ἀριστίαν και γαρ ουτος εν ταῖς επιγραῖομέναις Κηρσιν ἔ ' Συνδειπνος η 'πίκωπος ἡ μαζαγρέτας , Iiδου si τραπε - , ακρατέα ' νηδυν εχων.

O eomaum. B. inponun- fuerit temporia momentum, Giserephon ITu vero ventri indulge , innulce; ac dein nobis exprotrae, eur Cratiniis de meliloto loquens clixerit, sempincisod αε-Γlolo. Sed quum te vuleam vino iam captum, ἔξοινον. sic enim, quem Gnum, μεθύσον. vulgo dicimus, Alexis dixit in c.olono desiliam te lacessere, & pueros iubeo, secutulum id quod Sophocles ait in Una coenanti H rAone, malam paret aliquis, infundin prosuntam

craterram Nee enm vir his, Frausquam comedens, non mases quam bos operiarius, opse recte facim must.

Et, quod Phliasius Aristias ait in fabula, quae Parcae

514쪽

p. 686. LIBER XV. sor

Στετάνους J ενεγκειν δε-ο των χρηστων δυο, e και δ δα χρηστην ἡμμένην χρηστω πυρί. Φυτω γαρ των λόγων λίγδον ωσπερ δράματος

ποι σομαι. Και μετ οὐ πολλας ἡμέρας , ωσπεο --.Tου σιωπην καταμαντευσάμενος, ἀπέθανεν εὐτυχως ,

Quoniam vero hic ad omnia hEec, mae micta sunt. n hil respondet; iubeo illum ut est in Alexissis Geininis

niuiuitruariis coronis coronatiun e convivio exporiari. Tun ultuariRrum autem coronarrum mensit it ille cornicus his verisis: coronis hisce namultuarie risis. Ego vero post haec finein vicenci in hunc issem iaciens, insputationem is Ungiunιis relinquo his, qui eam per se qui voluerint; pueriamque iubeo ob hunc me una cor nuiuin sermonem. PM H ait ille Antiphraneus . . . coronas hue adserre ex Elis ivnιν duas, O Iadran bonam bono a uin igne. Sic enim meae Orationis , tamquam dramatis, exiririn s

515쪽

οὐδοῦνα καιρον νόσω παραλυς , πολλα λυπησας ἀς τους ἐταίρους. xxxiv. II μενεγκάντων δε των παίδων ἐν ἀλαβάστροις

unguenta και ἄλλοις χρυσοῖς σκεύεσι μύρα , τον Κύνουλκον

vitum. εασαμενος τις, πολλώ τω μυξω το προσωπον επε

χρισεν. ο δι διεγερως, καὶ μόλις ἐαυτον ἀναλαβων

Τί τοῖr'; ειπεν, Ἐρακλεις, οὐ σπογγια τίς μου παρ- Δελθαν το πρόσωπα εκκαθαριπιι, μεμολέσμενον μαγ-soe rates γανείαις πολλαῖς ό η e- ἀιδατε καὶ τω καλον αενο-

Vivis, τοι τὶ λέγοντα' - Νὴ Δί', ia Καλλία, τελέως ἡ μας ἔστι-' οὐ γαρ μόνον λῖπνον ἄμεμπτον παρεθηκας , ἄλλα καὶ ἄκροάματα και Θεάματα ηδιστα παρε- χεις. v οὐν; εἰ καὶ μυρον ἐνεγκαι τις ἡμῖν, ἴνα κα εὐωδία ἐστιωμεθα. ' Mηδαμως, εzη ὀ Σωκράτης.

er , nullo relicto aegrotationi *ario, incredibili nostri unonanium dolore. qui eius familiaritate usi eruariis. 34. Quum deinde unguenta in alatastris aliisque vasis Bureis CHTumferrem pueri, conspiciens aliquis sopora oppressum Cynuicum, mi illo unguentis faciem eius il levit. Et ille expergesamis, post qua in tandem ad se recrufissor diud hoc rei est inquit, o sancte Hercilles lNonne accedet alimiis, & spongia faciem meam absterget, multis sordiniis inquinata in An nescitis, etiam et gamena Xenophontem in Symposio Socratem itulucere haec dicentem a n Per Iovem, o Callia, convivium quones excipis, omnibus numeris porsectiun est. Nec enim solum coenam eiusmodi nobis adposuisti, in qua nihil desulerari queat; verum etiam acroamata & specta cilla

nobis exhises sitavissima. Quid vero inqitit ille: l si

quis etiam unguentlim nobis adserat, ut suaves quoquemlores epulemu. Μinime, inquit Socrates. Sane enim Dissim by Cooble

516쪽

p. f8έ. L. I B E R XV. 3os zσπερ γαρ τοι ἐσθὴς ἄλλη μεν γυναικεία, αλλη δε

e ἀνδρεία καλη, ούτω και οσμη αλλη μεν γυναικὶ, αλλη δε ανδ πρέπει. καὶ γὰο ἀνδρὸς μεν δη που νεκεν, πιδρων ' οὐδεὶς μύρω χρίεται. αῖ γε μην γυναῖκες, ἄλλως τε λ και νυμφαι τυχωσιν tυσαι ,

ωσπερ ἡ Νικηράτου τε τούτου , και ἡ Κριτοβούλου , μύρου μέν τι ' καὶ προσδέονται; Τ αὐται β -ο τού

του 7 ἔζωσιν. ἐλαὰυ οε τῶ εν γυμνασίοις οσμη καιπαροῖσα ἐδων ν η μύρου γυναιsν , καὶ - σα πο- Θεινοτερα. καὶ γλ δε μύραν μεν ἀλειψάμενος σουλος καὶ ελεύθερος, εὐθὸς ἄπας ομοιον οω. αἱ δ' ἄπο των f ἐλευθερων μόχθων οσμάι ἐπιτηδευμάτων τε πρωτον χρηστων και χρόνου πολλου δίονται , εἰ μέλλουσιν

ἡδεῖαί τε καὶ ἐλευθέριοι ' ἔσεσθαι. Και ὀ Θαυμα-

ut alia vestis muliebris pulcra est . alia virilis; sic etiam alitis odor Inti sere in , alius viri in decet. Etenim viri utique causia nemo vir unguento ungitiar. Mulierea Vero,

praesertim si recens nuptae sint, sciit Nicerati huius S C ressitili, unguentum - ne illae in viris requirerςnt, cum ipsaemet unguentiam redoleant i At olei C lor, quo in Vinirasis utimur, si quidem adsit, gratior est quam unguenti millieribus; & magis, si alasa. desiderariir. Etenim si quis unguento se periinxit, sive servus sit, sive ingeniuis, naox quilu et perinde red let. At, qui sunt ex liberalibus laboribus odores, prius& studioses exercitationes & longitin tempus desiderant si velis & suaves eos esse & laetates. α Atque etiain ad .

517쪽

ωτατος M Xρυσυ 'ος, τὴν ονομασίαν, φησι , λα- βειν τα απο τοὐ μετα πολλῶ μόρου και πόνου ματ ου γίνεσθαι. Λακεδαιμόνιοί ri ἐξελα να-m της Σπαρτης τους τα μύρα κατασκευάροπας, ῶς διαίθείροντας τουλαιον' και τους τα ἔρια δε Mare ομτας , ῶς αφανίζοντας την λευκότντα των ἐρίών. Σόλων τε ὀ σοῖος δια νων νόμων κεκωλυκε τους α,--

voluptasmilla sine uitare. ' -

μενους. s ' οιεσθε την αβρότητα χωρις ἀρετης ἔχειν τι τρυφερών γ καί τοι Σαπῖω, γυνη μεν προς ἀληθειαν ρυσα, και ποιητρια, ἔμως ηδέσθη - το κα- λον της αβρότητος ἀοῦελεῖν, λέγουσα MU

mirabilis Oiosippiis ait, nomen invenisse ampunω ταμώρα ab eo , quod eum multo μόρω, cum multa molesia & labore vano parentiiri Lacedaemonii vero iIrbe eliciunt eos qui unguenta conficiunt, ut qui oleum perdant; quemadmodum eos qui lanam tingunt, ut qui camdorem lanae obliterent. Et sapiens Solon leg us suis v tuit, ne ui glienta venderent viri. 3 s. n Nunc vero hominum non odores solun . ut ait Clearchus tertio libro De Vitis , sed & colores, linuri fiam quidpiam habentes , effoeminant hos qui illos tractant. Vos vero putatis . ne, elegantiam atrique virtute delicati quidquam haberet Atqui Sappho, cum Vere quidem mulier esset, ea dein que poetria, tamen verita est honestatem ab elegantita separate . ita dicens Ego inno elegantiam :

τρυφερον εχουσαί τι, συνεκθηλυνουσι τους μεταχειρι-

518쪽

p. 687.

καί μοι το λαμπρον ἔρες ' ἀελίω

, και το καλον λελογχε.

φανερὸν ποκηκτα παπιν, ὼς ἡ τοῖ Gν ἐπιθυμία το

κεια της ἀρετης. ΓΠαρράσιος o' ὁ ζωγράφος, καί πω πα- μέλος ὐπερ την εαυτου τέχνην τρυτησας , κατα λεγόμενον ἐλευ9wον ἐκ ραβδίων τινων και που ρίων φ ελκυσας, λόγω γ' ουν ' ἀντελάβετο της ἀρε-

της , ἡπιγραψάμενος τοῖς ἐν Λίνδω πῆσιν αὐτοῖ --

O niuii amor lucis O f eetioremo honestatem Iorairus est. Testatiun faciens omninus, vitae amorem aphul ipsam& splendorem & honestatem habere: sunt amem haec Cum Virtute coniuncta. Parilasius vero pictor, qilainquam praeter modum supra arae in suam magnificus &ai rogans, & liberalem quae vicitiar 1 ortein vitamque ex hacillis quibus ain & poculis ducens, verbo lanaen viristinem sibi vindicavit, cum omnibus suisqine Lituli sunt operibus haec inscriberet:

Cui laceriis aliquis in lignatus, pluo, quini virtutis splendorem pulcritiusinemque pollueret, in qui, quas fortuna ei dederat fsis, Mars ei ia vitam sustententam

519쪽

τυχης ' χορηγίαν, παρέγραψε το 'Ραβδοδίαιτος

ανηε. ἄλλ' ἔμως, δα το την αρετην φησα. τιμαν, Sophoclis ανεατέον. Tαῖτα μεν ο Κλεαρχος. Σοἷοκλης er σλμ ιι. ποιητης , ἐν Κρίσει Τ τω δραματι, την μεν Ἀφροδίτην. Ηδονην τινα ουσαν δαίμονα, μυρω' ἀλειφομενην παρῶγει, και κατοπτριζομένην' την δ' Ἀθηναν, Φρόνησο οὐ- σαν και Νουν, ετι δ' 'ετην, ἐλαίω χρωμένηa και γυμναζομενην. Τουτοις απαντησας ό Mασσουριος εὐη' g δαι- ἀ

di pectus α iis πιις ὀδμῶς ηδείαις παρηγορουνται, προσλι τε Θεραπεύοντω, κοὰ και Αλεξίς φησιν ἐν Πονηρα

- 'Υγιείας μέρος μέγιστον, ὀσμας Τ ἐγκεῖαλω χρηστας ποῶν.

paraverat J opes , illas at roganter ad luxuriam revocata set; mutato verbo . pro 'A'οδ..ιτες, adscripsit 'Pαβδο-α-- ἀνήρ. Verram, quoniam tamen virtutem se inolere At, ferendiis. α Haec quidem Clearchus. Sophocles v ro poeta. in dramate cui Itusicium titillita est, Venerem quule in , utpote Voluptatem Deam quanVlδm. Ininguento sese pertingentem inducit, & in speculo faciem. tua in contemplantem: Minervam vero . quippe Prudentiam & Mentem, eamleuritiae Virtiuem, oleo tuentem.& exercitationibus. 36. His occurrans Masurius: O hominum optimet in quit, an nescis, sensire nostros in ceretnae, sitos stravi bus odora hus demulceri recrearique; quemadmodum et iam Alexis in Aemnano ait: - Sansitatis parahaμ mamma , odores rerebra bonos adfer .

520쪽

μ 68 . LIBER XV. se

καὶ ο ἀνωιότατος δε, προσέτι και πολεμικος ποιητης, Ἀλκαῖος ἔτη

Καν ἐχεύσατο ' μύρον ἁδύ καττῶ στηθεις ἄμμι.

-ὶ ο σοφὸς δ' Ἀνακρεων λεγει που' 3II μην ' πέτεαι, συρίγγων

κοιλότερα σπηθεα

χρισάμενος μύρωντα στηθη παρακελευόμενος μυρουν, εν οἷς ἐστιν ἡ καρδία, ἰς και ταύτης δηλονστι παρηγορουμενης τοῖς εὐ- m. τοῖτο δ' επραττον, ου μόνον της ευωδίας ἀπο του στηθους κατa zύ ν ἀνατερομένης hrὶ την οσδησιν ἄλλα και δ, τὸ νομίζειν, ἐν τν καρδία την ψυχην Ani es καθιδρύσθαι , ὼς ΙΠραξαγόρας καὶ Φιλότιμος οἱ ἰα- in taliae. τρὰ παραδεδώκα ν. και Uμηρος δε φησίν Στηθος δε πληξας, κραδίην ἡνίπαπε μύθω. καὶ , - κραδίη δέ οἱ ενδον ὐλάκτει.

Et sortissimus atque etiam bellicosus poeta Alcaeus ait: Suave unguentum nicta risuper in pectus sititis.& sapiens Atracreon dicit Micuta: Cur vero avolas, sistulis

magis- cava pectora inuncta habens unprento

Hortariir unguemo intingi pectiis, in qtio inest cor; quod ipsum scilicet odoris suavitate recreari innuit. Facieham hoc alitem, non modo quoniam odores sua natura a pectore ad nares adscendum, veriana etiam quia piitrabant in corale sitam esse animam, ut Praxagoras &Philotimus medici tradiderunt. Qia in & Homeriis est: Pere tiens pectus, cor increpuit verbis.&: cor avium es intus lavabat. ιDiuili do by Corale