Poetae lyrici Graeci 2 Poetas elegiacos et iambographos continens

111쪽

M τ αρετην εἴχου, Πολυπαῖδq, εξοχος εἶναι, i 30 μήτ' αφενος ' μουνον δ' ανδρὶ γένοιτο τυχ q. Ουδεν ἐν ἀνθρώποισι πατρὸς καὶ μητρὸς ἄμεινον ἔπλετο, τοῖς ὁσίη, Κυρνε, μέμηλε δικη ουδείς, Κυρν , ἄτης καὶ κέρδεος αἴτιος αυτός, ἀλλα θεοὶ τούτων dώτορες ἀμφοτέρων 390135 oi δέ τις ανθρώπων εργάζεται, ἐν φρεσιν εἰδως ἐς τελος εἴτ' ἀγαθὸν γίνεται εἴτε κακόν. πολλάκι γὰρ δοκέων θῆσειν κακόν, ἐσθλον ἔθηκεν καί τε δοκῶν θήσειν ἐσθλόν, ἔθηκε κακόν.ουδέ τω ανθρώπων παραγίνεται, ὴσσ ἐθέλησιν l ri ἐσχει γὰρ χαλεπῆς πείρατ αμηχανίης. νθρα ποι δε μάταια νομίζομεν, εἰδότες ουδέν

θεοὶ δε κατὰ σφέτερον πάντα τελουσι νόον.

Ουδείς πω ξεῖνον, Πολυπαῖδη, ἐξαπατήσας οὐδ' ικέτην θνητῶν ἀθανάτους ελαθεν. ii 5 Βούλεο δ' ευσεβέων ὀλίγοις συν χρήμασιν οἰκεῖν, η πλουτεῖν, αδίκως χρήματα πασάμενος.

δος bili q. - V. 134. δωτορες, Λώτot ες i,inis. - v. 136. γίνεται, lovebatur γίγνεται. - V. 137. πολλάκι,πολλάκις ol.- V. 138 δοκῶ' Leiitscli δοκέων. v. 139. ανθρώπων, ανθρώπω corr. l. - παραγίνεται, te mei, attir παραγίγνεται. - ῆσσ' ἐθέλησιν, οσσα θέληισιν A ν, οσ' ἐθέλησιν hcd shin, υσα θέλησιν Κ. - V. 141. 142, iluos Selitici luxviii noli recte Sepaim revoliuit, affert Orion Anthol. V. 12-τῶν ωεόγνιδος Ελεγείων. - v. 141. νομίζομεν, Geol σοφιζόμεθ', ILeuiscli κομίζομεν, fort. μάεαι' ἐλπίζομεν. - . 142. θεοὶ, οἱ Di ion, sed i tinc mio Mie θεοὶ legisse, inde a1 priret, vio l siil titillo περὶ θεου lio isticlio latitur. - δε κατὰ σφετέ.ρον, δε κὰ σφέτερον Κ, δέκα σφέτερον e, δὲ κασφέτερον C, δε καςτέτερον lr, δε κἀς σφέτερον illi, M κασσφέτερον sim, δε καὶ σφετερον ti, δ'εκὰς σφέτερον γρ. n, δε κάσφετερον s, καδδε niui go h. Apu 1 or. σφετέ- ρον. - v. 144. ίκέτην, ἰκέτιν brin. - θνητῶν, illa od inui οὐδεὶς linigen-ilii in soret, non carot offensione. - ελαθεν Λ, cetera lari a lite ἔλαθε. - . 145.146 iistori Grai in uiaticiis editus ab Osanno in Wolfii Analectis

Iv 538: βουλομαι ευ μάλα σεμνὸς ἀλθ. s. r. οἰκ . ῖ πλ. ἀδίκως. - V. 145. εὐσεβέων, εὐσεβέως - I . 146. πασάμενος Riunck, libri πασσάμενος.

- V. 147. 148 conii in xi cum praegressis: illud enim Prile eptitui Suhisociitain esse iustitiae laude in confirmat etinui Isocr. ad Demonic. 38:

Mῶλλον ἀποδέχου δικαίαν πενίαν ii πλost ον αδικον τοσουτω γὰρ κρείσσων δικαιοσυνη χρ μάτων, οσω τὰ μεν ζῶντας μόνον

112쪽

DETΑΕ LLEGIACl. ἐν δε δικαιοσυννὶ συλλήβδην πῆσ' αρετή 'στιν κἀς δε τ' ἀνὴρ ἀγαθός, Κυρνε, δίκαι stὶ ἐών. ήματα μὲν δαιμων καὶ παγκάκω ἀνδρὶ δίδωσιν , . i50 Κυρν'' αρετῆς δ' ὀλίγοις ἀνδράσι μοῖρ επεται.

Pβριν, Κυρνε, θ εος πρῶτον κακὸν ἄπασεν ἀνδρί, ου μέλλει χώρην μηδεμίαν θέμεναι.Tίκτει τοι κόρος υβριν, οταν κακs ὁλβος επqrαι mi ἀνθρώπ p, καὶ ὀτω μὴ 'νόος αρτιος li. 155 M ποτέ τοι πενίην θυμοφθόρον ἀνδω χολωθείς,

μηδ' ἀχρημοσυνζν οὐλομένην Ῥόφεα

tali iam Homeri versutia. Et isoriasse antimitor utro lito elogiogrnplio epiens poeta ii stirpavit, ciliorati in fortasse roserenil est OR 1Orn n, liui in s avn-

113쪽

Zευς γάρ τοι το τάλαντον ἐπιρρέπει ἄλλοτε ἄλλως, ἄλλοτε μεν πλουτεῖν, ἄλλοτε μηδεν ἔχειν. Μήποτε, Λυρν', ἀγορῆσθαι ἔπος μέγα ' οἶδε γὰρ Ουδεις I60 ανθρωπων o τι νυξ χημέρη ανδρὶ τελεῖ. Πολλοί τοι χρῶνται δειλαῖς φρεσί, δαίμονι δ' ἐσθλω ,οις το κακὸν δοκέον γίνεται εἰς ἀγαθόν.

εἰσὶν δ' 6ῖ βουλῆ τ' ἀγαθῆ καὶ δαίμονι δειλῶ

μοχθίζουσι, τελος δ' ἔργμασιν Ουχ επεται. . I 65 Ουδεις ανθρώπων ουτ' Oλβιος Ουτε πενιχρος ουτε κακὸς νόσφιν δαίμονος ουτ' ἀγαθός.

- υλλ' ἄλλω κακόν ἐστι, τὁ δ' ἀτρεκες ολβιος ουδεὶς ανθρώπων, οπόσους ἡ ελιος καθυρα. . 'ον δε θ εοι τιμῶσ', δν καὶ μωμευμενος αἰνεῖ 3921 0 ἀυδρὰς δε σπου ὁ η γίνεται Ουδεμία.

V. 157. γάρ τοι, μεν γὰρ ol ap. Stob. μέν et οι, se i AB GOAn. m. γάρτοι, μὲν Om. Voss. Trine.). - αχλως Stob. τ' αλλως Vinii. Voss., ἄλλος Trinc. αλλω Iesu. na. , αλλω Apost. et Theognidis libri pristotera, qui ἄλλοτ' ἐπ' αλλω primanto uariungo. - V. 158. μηδὲν A et Stob. . δ' οὐδεν ceteri et Apost. Firmat αλλως et μηδεν Bnsilius M. II 177: ἐν οἷς ησὶ Θεογνις) τον θεὸν . . . . τοῖς ἀνθρώποις το τάλαντον ἐπι ρρέπειναλλοτε ἄλλως, ῶ. μ. πλ. ἄλλοτε δε μηδεν ἔχειν. - V. 159 et 60 asteri Apostol. XI 38 a. Arsen. 355. - V. 160. et μέρη, χ' ἡμερη A, χ' Ἱμέρα

Vel et ἡμέρα cetera. - τελεῖ, πελεῖ Κ. - U. 36i-168 Ηartvng Solonia esse existimat. - U. 161. 162 affort Apost. XIV 68a. - V. 162. γίνεται Apost., legebatur γίγνεται. - V. 163. δειλω, δειλῶι A, κακῶΚΟ, φαύλω, coieri. - V. 167 Similitor Solon 14: οὐδε μάκαρ Ουδεὶς πελεται ἔροτὀς, αλλὰ πονηροί Πάντες, ὁσους θνητοῖς έλιος καθορα. - post ατρεκες iii terpungunt Maerian. - V. 168. ὁπόσους, ὁ τόσους e. - V. 169. ονο δε A, o O. - τιμῶσ', ον Κ, cotem τιμῶσιν, ὁ . Revocavi cod. Κ script iram, vid. ad v. 800, Alirens ὁ καὶ κοιμεύμενος κοιμώμενος) ἄνει Solinei lexv in ἀγρεῖ, Hariungωρει cf. Sost hoclis versum ex Thyeste I apud Orion. V10: Σοφὰς γὰρ οὐδεις πλην δν οῦν τιμῶ θεός. ulu non debebat Seyffert orations inversa ος αν τιμῶ θεὸν scribere; versus tres qui Se Uiuntur sunt ex eadem scena illius tragoediae potiti, sod non continuo hune V. excepisse videntur: υλλ' εἰς θεόν σ' Ορ toti καν δίκης χωρεῖν κελευη, κεῖσ' ὁδοιπορεῖν χρεώw αἰσχρὰν γὰρ ουδεν ἄν vφη- γοῶνται θεοί. tibi εἰς θεόν o' scribendum osse, pro εἰς θεους, ut elu turn Conieci, recte perspoxit Seyffert. - V. 170. ἀνδρὸς, Horniunn ἀνδράσιν, idernque, si recte intelligo, hoc disticlion, Onussis v. 171. 172 ur te coniungendum censet eum v. 1 3 seqq. - γίνεται, legebatur γίγνεται.

114쪽

p0LTAE ELEGIACI. - Θεοῖς ευχου, θεοῖς ἐστιν ἔπι κράτος ου τοι ἄτερ θεῶν γίνεται ἀνθρώποις ου τ' ἀγάθ' ουτε κακά. υνδρ' ἀγαθον πενιq παντων δαμνησι μάλιστα

καὶ γήρως πολιου, Κυρνε, καὶ ἐπιάλου,17b ην δη χρο φευγοντα και ἐς βαθυκητεα πόντον ριπτεῖν, και πετρέων, Κυρνε, κατ ηλιβάτων.

καὶ γὰρ ἀνηρ πενίρ δεδμημένος Ουτε τι εἰπεῖ 393oἴθ' ερξαι δύναται, γλωσσα δέ οἱ δέδεται.

V. 17 l. θεοῖς εστ ιν ita ι κράτος seripsi, θεοισιν ibi κράτος A, οἶς ἐσtὶ κράτος Κο, οἶς ἐστὶ μέγα κρατος ceteri. Ut . Hotiter. Huniti. iii Cor. 150: υνέρας οἶσιν μεστι μέγα κράτος ἐνθάδε τιμῆς, uehicer θεοῖ

e l. Walκ T. II 306 et 309 GI'raos. p. XI, ibi d. Tlieodoret. XΙ 153. Scliol. Aristotel. T. IV 8 et 14. Crnin. An. Par. IV 404, 30. Idospicit Lucianus te inere. conssi c. 5: καὶ υπέρ γε τοὐ τοιούτου και ἐς βαθυκήτεα πόντον ἴσως ριπτεῖν ἔδει, ῶ Θέογνι, κca πετρῶν, ώς φῆς, κατ' ἡλιβώτων, tironi Apol. ilo uteri . coiril. c. IV: τὰ μεν γάρ του Θεογνιδος κἀν εγώ μὴ λέγω, τίς οὐκ οιδεν, ovκ ἀπαξιοὐντος καὶ ἐς βαθυκήτεα πόντον σφας αυτ οὐς0ιπτεῖν καὶ κατὰ κρομνῶν γε ἐλιβάτων, εἰ μελλοι τις οὐτως ὐποδερώσεσθαι την πενίαν. a lite ritii n. c 25, ut i Mercurius Plirili in coni pelliit tῶστε και ἐς βαθυκήτεα πόντον φίροντες ἴρριψαν εαντ οὐς και πετρῶν κατ' ἐλιβάτων, v περορῆσθαι νομίζοντες ὐπο σοὐ, ἀτιπερ Ουιε τὴν

eoiul. 5: εἶτα ὁ Θεογνις πρόχειρος καὶ πολὐ τὀ πας γὰρ ἀνὴρ πενίη δεδμημένος , καὶ ὁσα ἄλλα θείματα ἡ περ τῆς πενίας Οἴ ἀγεννέστατῶ

τῶν ποιητῶν ἐξενηνόχασιν. et deinde mi lit illa: καὶ υπέρ γε τοὐ τοιούτου καὶ ἐς βαθυκήτεα κτλ. Affert hoc disti clion etiam Artenaidor. Uneir. I 32. Plui. ile poet . alii lion l. c. 4. Arsen. 149 et initi irin Aristo t. Icili. Ei utent. III I. Ilespicit raban. III 30 seq. - V. 177. καὶ , ScriptorOS, qtii utunt tir hoc versia, πῶς, iiiiii l dubie recti Lis. - δεδμημένος, πεπεδηυ ί- νος Artemidoriis sed uuiis cod. δεδμθμένος). - V. 178. ουθ' ερξαι Λω

115쪽

μὴ γὰρ ομῶς ἐπὶ γην τε καὶ ευρεα νῶτα θαλάσσης

180 δίζησθαι χαλεπῆς, Κυρνε, λυσιν πενίης.. Τεθνάμεναι, φίλε Κυρνε, λβελτερον ανδρί, ἡ ζώειν χαλεπῆ τειρόμενον πενίη.I Kριοῖς μεν καὶ ὐνους διζημεθα, Κυρνε, καὶ ιππους ευγενέας, και βούλεται ἐξ ἀγαθώυ185 βήσεσθαι ' γῆμαι δὲ κακὴν κακos οὐ μελεδαίνει 394

liinor nusquam alitia commemoriitur, Heliam1 existimat lilino Ioelian ex integro stia in tiano ἀπομνημονευμάτων opero petitum esse, ego suspieor seriptum Olim esse r Σενοφῶντος - ω . . 'Ἀντισθε νους

ἐκ του περὶ Osόγνιδος, cuiusmodi errores frequentos in Stobaoo; conser Diog. I aert. VI 15, tibi Antisilaonis tu ros reconset: περὶ δικαιοσύνης καὶ ανδρείας προτρ1πtικὰς πρῶtoς, δεύτερος, τρίτος, περὶ Θεόγνιδος ὁ . ε , potuitvio Anti silaones nobilitatis contonator laneo scribere; nam contino ni nihil sero ali ii l. miam ouod Antistlieni placuisse Diogenes VII 1 dicit: απεδείκνυε toυς αυτοῖς ε γεωεις τοῖς καὶ ἐναρέτους. Utili est,n Socratico philosopho liae e prosecta easse apparet. Lie Uuntur autein i in

οὐδενὸς ἄλλου λόγον πεποίηται, ἡ πsoὶ ἀρετῆς καὶ κακίας ἀνθρώπων καὶ ἔστιν ' ποίηοις σύγγραμμα περὶ ἀνθρώπων , ῶσπερ εἴ τις ἱππικὰς

llaeo erat prima ologia, quae continuo excipi eliat prooemium sitndo est

116쪽

πλουσίου, αλλ' ἀφνεὸν βούλεται ἀντ' ἀγαθου.

χρήματα γαρ τιμῶσι καὶ ἐκ κακου ἐσθλὸς εγζμεν, tuo καὶ κακὸς ἐξ αγαθου' πλοὐτος εμιξε γενος.

ουτω μὴ θαύμαζε γένος, Πολυπαῖδq, ἀστῶν

μαυρουσθαι συν γαρ μίσγεται ἐσθλὰ κακοῖς.Aυτός τοι ταυτην εἰδως κακόπατριν ἐουσαν

εἰς οἴκους ἄγεται, χρήμασι πειθομενος,195 ευδοξος κακόδοξον, ἐπεὶ κρατερή μιν ανάγκη

ἐντυει, ῆ τ' ἀνδρὸς τλήμονα θῆκε νόον. ῆμα δ', ὁ μὲν Aιόθεν και σὐν δίκρ ἀνδρὶ γένηται

καὶ καθαρῶς, αἰεὶ παρμόνιμον τελέθει. εἰ δ' αδίκως παρα καιρὸν ἀνὴρ φιλοκερδέῖ θυμῶ

prorsus ut est infra 1891 καὶ ἐκ κακου ἐσθλὰς λημεν καὶ κακὰς ἐξ ἀγαθου. et 1112: μνηστευει δ' ἐκ κακos ἐσθλὰς ανήρ. Confirmat rhonii stilis XXI p. 302 od. I indi. tiui haec reseicit: ἐγὼ μεν γαρ ὁρω τόν τε Ἀπον ἐξετάζοντας τον βησόμενον, εἰ γαυρός τε καὶ υψαυχην καὶ ἐλευθερος. - κακήν, ap. Xen. Om. Voss. - V. 186. ῆν, ῆν b, ta o I. - Ο τις Xenopia . non male. - διδῶ, φέρη Stola. - v. 187. ουδὲ γυνὴ ΑΟ eitim Xenoph. , Ουδεμίη Κ, Ουδεμία octori. - V. 188. βούλεται, βούλετ' cnan. - v. 189-192 coniunxi, quod Amanck Miomae fecit, cum prioribus, fir-

In ut Dict hoe Xenoph. locus, quamiliana sano apud ipsum Theogniclo ira post v. 190 alia plura videnti ir interiecta fuisse. Ceterum ad eundoin hane ologiam etiam sequentes Versus 193 - 196 sunt revocandi. - γcio Xenopli., μέν male Theognulis codd. - V. 190. πλοῶτος A et cora'. g cum Xenoph., πλούτου ceteri. - γένος, νενης l, ξένος f. - V. 191. ουτω, fort.Dυτως S rab. - γένος Om. his . - V. 193. αυ Τός τοι ταυτην, αυΤὰς τοιαυτην ΚΘ, Κ ayser ἀστός τοι ταυτην, Guel Oυτος τοι ταυτην. Ipse Theognis noni ina duo propria posuisse vi)etur. Ita olim scripsi, quae perpernna interpretatus ost Hartung, qtai collatulat me, quod hic no in iii ix propria delite seere intellexeram: at ego non librariorum oryoro, sod bro viatoris opera haec nomina oblitterata esse putavi: irritus igitur ori labor, si otiis haoc nὀmina indagare Velit, que niti lino luna Isariung Aυτοκλῆς Aυγην coniecit, ut luo cum In liis non inibus nescio idiam irrisio ne n inesso eroderet, Propterea omnem Iocum Theognidi abiu licavit. - εἰδὼς, ἰδὼν pr. n. - ἐουσαν. ουσαν eg. - V. 195. ευδοξος Α, ἔνδοξος ceteri. - U. 196. ἐντυει Brunck, εκτίνει Κ, ἐντυνεε ceteri.

V. 197 208 fortasso Solonis sunt, vi do tuae in Miis. Rh. III 230 lixi, tibi eum aliis compo8iii. - V. 197. χρῆμα δ', o μεν seripsi, χρῆμα δ' ὁ μεν

μα δ' o τω - U. 198. αἰεὶ, ἀεὶ e. - παρμόνιμον, πὰρ μόνιμον bimii ofutu pleri tuo, γὰρ μόνιμον cε. - V. 199. παρὰ καιρὰν est praeter ius, sere ut Afra v. 401 : Μηδὲν αγαν σπενδειν ' καιρὸς δ' ἐπὶ πῶσιν ἄριστος γμασιν ἀνθρώπων modi m sigilificat, ot pigri n8. Scliol. Eum P. II ii ii. 263: Nox' kλεγεν Σώδαμος ' ηράτου, ως μ' ἀνεθηκε μηδὲν αγαν ' καιρῶ πάντα πρόσεστι καλά. cf. Inom. Laort. I 41 Antilol. Appolid. 206 ubi Hocher satis inteyipostivo μέτρω restititi volitit, item Aesostyliis iii Piramotheo v. 507 καιρου πέρα dixit.

117쪽

20o κτήσεται, εἴθ' os κω παρ το δίκαιον έλων, αὐτίκα μεν τι φέρειν κερδος δοκεῖ, ἐς δε τελευτηναυθις ἔγεντο κακόν, θεῶν δ' υπερέσχε νόος.

ἀλλα τάδ' ανθρώπων ἀπατῆ νόον ' οὐ γὰρ επ' αυτουτίνονται μάκαρες πρήγματος ἀμπλακίας ' 395205 ἀλλ' ὁ μευ αυτὸς ἔτισε κακὸν χρεος ουδὲ φίλοισιν ἄτην ἐξοπίσω παισὶν ὐπερκρέμασεν ἄλλον δ' οὐ κατέμαρψε δίκη ' θάνατος γὰρ αναιδης πρόσθεν ἐπὶ βλεφάροις εζετο κῆρα φέρων.

Ουκ εστιν φευγοντι φίλος καὶ πιστὸς εταῖρος

210 τῆς δε φυγῆς ἐστὶν τουτ' ἀνιηρότατον. Οἶνόν τοι πίνειν πουλυν κακόν' ἐν δέ τις αυτὸν πίνη ἐπισταμένως, 'υ κακός, ἀλλ' ἀγαθός. JΚυρνε, φίλους κάτα πάντας ἐπίστρεφε ποικίλον ῆθος, οργὴν συμμίσγων ῆντιν' εκαστος ἔχει.

eoni. ου γὰρ ἐπ' αὐτοῖς . . . πρῆγμασιν. Knysor οὐ γὰρ εκαστον vel ἄπαντας) . . . ἀμπλακίης, Seliueide vin ου γὰρ ἔτ' αὐτως κτλ. , O. Solinei-

ματος , πράγεατος et, πράκτορες inarsso g. - αρπλακίας, mi od norat in coni. . Abo, ἀμπλακίης cotem. - v. 205. αυτος, αυτους l, dein, inita, αὐτὰς γρ. l. - ἔτι σε, quod Ismancti coniecit, A. et με betis gli Knui, τί σε et O. - Οὐδε ΛΚ O , o ς δὲ ', mane lectio fortasse Vera, ut dein is v. 207. αυτὸν δ' on κατέμαρψε δίκ' scribendum sit. - V. 20G. ὐπερκρέμασεν ser si, υπεκρέμασεν Κο, ἐπεκρέμασεν cetera. 'on f. Pinti. Ol. I 57:ἄταν ὐπέροπλον, ἀν οἱ πατὴρ υπερκρέμασε καρτερον αυτῶ λίθον. V. 209. 210 repetit A post v. 332. - οὐκ ἔστιν scripsi ex A. qui infra iit saepe gerananani lecti Onoua sol avit, quani cliniri in in ons Str. VI p. 620 conamendat: πάλιν Θεόγνιδος μὲν λέγοντος ' Ovκ δετιω φ. φ. κ. π. ετα ρος, Evριπίδης πεποίηκεν ' Πένητα φεύγει πας τις ἐκποδῶν φίλος.

iste omnes cost l. ουδείς τοι. - V. 210. ἀνιηρότατον Λ infra, lite omnes ἀνιηρότερον. - V. 211. 212 e cellis Sepsi, vido ad v. 509. - πίνειν πουλυν, πουiὼν πίνειν g. - V. 213. 214 videntur Sane lax omle in elegia Potiti esso , ex qua proxiini versus, conser intra v. 1071 4, non lais en continuo coniungendi. - V. 213. Αυρνε, θυuε Λ. - V. 215. 216 Rirert Atlion.

VII p. 3ITA: ῶς καὶ ὁ Mεγαρευς Θεογνις φησιν ἐν ταῖς ἐλεγείαις ' Πουλυπου . . . ἐφάνθ, ὁμοίως ἴστορεῖ καὶ Rλέαρχος ἐν δευτέρω περὶ παροιμιῶν παρατιθέμενος τάδε τα λη, ου δηλῶν οτου ἐστί ' Πουλυποδός μοι τέκνον ζχων νόον Ἀμφίλοχ' ὀρω, τοῖσιν ἐφαρμόζου , των κεν καταδῆμον ληαι, et riirsiis initi irin anori XII p. 513 D: καὶ ὁ Θεογνις που-

λυπου ὀργὴν lar ε πολυπλόκου. Asroit poreo Pliat. do amistor. nauit. o. 9: καταγελῶν του Θεόγνιδος παραινοῶντος ' Πουλύποδος νόον tσχε

118쪽

2l5 Πουλύπου οργην l σχε πολυπλοκου, ος ποτὶ πέτρύ, 3 lτὴ προσομιλησἴ, τοῖος ἰδεῖν εφάνη.νυν μεν τῆ δ' εφέπου, τοτε δ' ἀλλοῖος χρόα γίνου. κρέσσων τοι σοφίη γίνεtαι ἀτροπίης.Mηδεν ἄγαν ἄσχαλλε ταρασσομένων πολιητέων,220 Λυρνε , μέσην δ' ερχευ την οδόν, ῶσπερ εγώ. οστις τοι δοκέει τον πλησίον ἴδμεναι ου δεν, ἀλλ' αὐτος μουνος ποικίλα δηνε' ἔχειν,

κεῖνός γ' αφρων εστί, νόου βεβλαμμένος ἐσθλοs.

π ολ υτ ρον ος, ο ς ποτὶ πέτρη, τῆ περ ομιλήση, τοῖος ἰδεῖν

v. 215. 216 otiam scit. Luc. do saltat. 67 et respicit Iulian. Misopog. 349. I lieognis hic qtioth Ie sita debet anti pilorabiis poetis: insigne en in lioe et Graio Ormni ingenio inprimis conveniorus praeceptum videtur fuisso iti urininis didaetico, quod inscribebatii ruμφιαράου ἐξελασία quod Ber tiar ly, ut Riii, confundit cum Uiebaule, Ilist. liti. Grineo. T. II p. 149; viii. Conamentat. de Eo in. Att. p. 220ὶ versus quo fueriint hi:

Πουλυποδός μοι τέκνον ἔχον νόον, 'Aμφίλοχ' ἐρως, τοῖσιν ἐφαρμόζειν, τῶν κεν κατὰ δῆμον ληαι, ἄλλοeε δ' ἀλλοῖος τελέθειν καὶ χώρη επεσθαι.

in ta cum duobus hexametris apud Ath. VII p. 317 Λ coniungen diis osti rtius apud Zenob. I 24, Iriogen. I 23 qiuod ost apii l ADtig. Caryst. 25:

τεκνον .rων ἐν στήθεσι θυμὰν Tοῖσιν ἐφαρμόζειν, ab iis ortiana, milpoculiare Praeceptum unicuique accommodare stu lebaut). Λ inpli iamii alitem illust eunt Amphilocho colloquium prReter Pitulamirn et a tragicis poetis et ab artificibus expressum videtur, do vin ro alias dicetiit'. Hoc ipsit ut praeceptilia lini bati sunt inulti, non soluim Pindariis, sed otia in

Sopliocles in Iplii Lenia, qtii versus sic siint corrigori li: Nόει προς ἀνδρὶ χρῶμα πον λυπονς οπως Πέτρα τραπέσθαι γνησίου φρονήματος. et 'alii in vortit Pseu toplio cyl. 49ξ Mqδ' Aς πετροφυῆς πολυπους κατὰ χῶρον

- ἴδμεναι Ουδεν, ἴδμεν καὶ οὐδεν bsin, ἴδμεναι οὐδενός K, kμμεν ει Stob. ap. Solio v bc ωμεναι . - V. 223. Homnanu transponere vult αφρων κεῖνος γ'. - βεβλαμμένος, βεβλαμμένου illisΚnino.

119쪽

ἴσως γαρ πάντες ποικιλ' ἐπιστάμεθα , 225 αλλ' ὁ μεν ουκ ἐθέλει κακοκερδίρσιν ἔπεσθαι, τῶ δὲ δολοπλοκίαι μῆλλον ἄπιστοι ἄδον. Πλούτου δ' ουδὲν τέρμα πεφασμένον ἀνθρώποισιν 'οῖ γὰρ νυν ημῶν πλεῖστον ἔχουσι βίον,

διπλάσιον σπευδουσι ' τίς αν κορέσειεν απαντας;

230 χρήματα τοι θνητοῖς γίνεται ἀφροσύνη 397 ἄτη δ' ἐξ αυτῆς αναφαίνεται, ὴν οπότε Ζευς πέμψri τειρομένοις, ἄλλοτε ἄλλος ἔχει. Ἀκρόπολις και πύργος ἐὼν κενεόφρονι δήμω, Λυρν', Oλίγης τιμῆς ἔμμορεν ἐσθλὸς ἀνήρ. 235 Ουδεν ἔτι πρέπει ἡμιν, ἄτ' ἀνδράσι σωζομένοισιν,

παγχυ πολει, Κυρν , εν άλωσομέν st. Σοι μεν εγὼ πτέρ' εδωκα, συν οἷς επ' ἀπείρονα πόντον

V. 225. κακοκερδίησιν ΑΚino, et Stob. codd. nisi quod Voss. κακοκερδίοισιν, Τrinc. κακοκερδίησιν , κακοκερδε σιν eo teri. - V. 226. αδον, ἄδεῖν Κ. Stob. μῶλλον ἔτ' εἰσὶ φίλαι, non recto, sod vulcitirllic viti irin clolitos oro. - V. 227-32 Solonis fiant vorsus. leg intur El. IV. 71-76 so 1 non sino divorsit to. Videntur rhb eo, ciui Thoognidon concinnetivit, consulto pleramio iisntitata es so, v. 74r κερδεά τοι θνη τοῖς ἄπασαν αθανατοι, ἄτη A-αυτῶν αναφαίνεται, ὴν ὁπόταν Ζευς πέμψη τισομένην. - V. 228. πλεῖστον, Κ πιστόν. - βίον A, vulgo νόον.- V. 229. κορέσειεν απαντας, Alarons κορέσειε πένητας, Doederio in κο- ρίσει' ενα παντως. - V. 230. γίνεται, v. γίγνεται. - V. 232. πέμψyΑΟ, πέμψει cetera. - ἄλλοτε, Κ αλλοτ' , Ο ἄiλοτε τ'. - V. 235. οὐδε νε τι πρέπει ημιν Ahirons et IIurtiing, Οὐδεν ἐπιπρέπει η μιν Belcher. ουδεν

ἐπιτρέπει ἡμιν A, ουδέ τι πρέπει ἡμῖν Κο,ουδέ τι πρέπει iμῖν et, ου δ'ετι γε πρέπει ἡμῖν bc lo ighinnit .et ona. γε ri Dindors ἡμὶν requirit. V. 236. αυλὰς scripsi, nisi sorio αὐλειν prii estat, quod videtur latere in I litriinoraim libroruni lectione, et praetorea Hormanno praeeunte Ευρν' ἐν rostitui praepositione sui dua. non ut Untuin fugerem, sed ipsa sententia

ι ἐν ζ, Cyrni nonrino nisiecto, ut Cailino hoc ilisticlion trilauere posset. V. 237 seq. IIanc elegiani Theognidi abiudicat Berntiar lv Hist. Graec. Litt. I 112 eil. 1 148 eu. 3ὶ et pluribus ea de ro disscretis II 2, 461. Mertnnnn alitem in plures particulas 237 6. 247-52. 253-4ὶ dispositit.

120쪽

., ... . . . καί σε συν αυλίσκοισι λιγυφθόγγοις νέοι ἄνδρες

ευκόσμως ἐρατοὶ καλά τε καὶ λιγεα , , t ασονται καὶ οταν δνοφεμῆς υπὸ κευθε n γαίης βῆς πολυκωκυτους εἰς 'Aῖδαο δόμους, 245 ουδὲ τότ Ου δὲ θανὼν ἀπολεῖς κλεος, αλλὰ μελήσεις ἄφθιτον ἀνθρώποιs αἰὲν εχων ὁ νομα, Κυρνε, καθ' 'Ελλάδα γην στρωφώμενος ηδ' ἀνὰ νησους,

ἰχθυόεντα περῶν πόντον επ' ἀτρυγετον, ουχ λπων νώτοισιν εφζμενος' αλλά σε πέμψει 250 αγλαὰ Μουσάων δῶρα ἰοστεφάνων a 308

πῶσι γάρ, οἷσι μεμηλε, καὶ ἐσσομένοισιν ἀοιδή

αυταρ ἐγων ο λίγης παρὰ σευ οὐ τυγχάνω αἰδοὐς, ἀλλ ῶσπερ μικρὸν παῖδα λόγοις μ' απατῶς.

V. 238. πωτῆσν, Α ΚΟ πωτήσει. - καὶ scripsi, V. κατὰ. - ἀειράμε 7 et et νος Κο, rel. ἀειρόμενος. - V. 239. θοίνyς AKO, rel. θοίναις. --jV. 141. συν αυλίσκοισι, Κ συναυλίσκουσι, In σὐν ἀλίσκοισι, de inito Al λιγυ- φθογγοισι , clua lectione at, usus Solini illa λιγυφθόγγοισι νεῶνες coniecit. - V. 242. εὐκόσμως, s ευκόσμω, eg ἐν κόσρω, Briinck ἐν κώμοις. et t. V. 243. δνοφερῆς ΑΚΟ, rel. δνοφεροις - υπo, li ἐπὶ, sed in m. ἡπό. - κεύθεσι A, κευθμῶσι Κο, κεύθμασι rol. - U. 245. Οὐδε τότ' scripsi,

v. οὐδέ ποt'. - ἀχiὰ μελήσεις A, ου δέ τε λήσεις Κ, οὐδέ γε λῆσεις rel.

- V. 247. Κ στρωφώμενον ξδ' αν ἀνήση. Vereor ne post liunc V. Peu- tameter cum hexanaetro exciderat, eum liexametri exitus similliinua esset l. v. 247. . . . οὐκ ἀνὰ νηυσὶν 'Iχθυόεντα κτλ. - V. 248. ἰχθυόεντα, oin . 4 ἰδθυοεν. - περῶν, fm πτερῶν. - V. 249. Κ θνατοῖσιν ἐφήμενος αλλ' ς ε αγε. - πέμψει, e et Pri l πρεψει. - V. 251. γάρ Om. ΚΟ, διος liabet Λ,