Poetae lyrici Graeci 2 Poetas elegiacos et iambographos continens

91쪽

473 καὶ πόσις ἡ ἀλόχω, μηδ' ἐμπέση ἄνδιχα νεῖκος; 18b

μηδε τις ἀμνήστευτα βίη κούρῖσι μιγείη.Μqδε γυναῖκα κακην πολυχρήματον οἴκαδ' ἄγεσθαι 200 λατρεύσεις ἀλόχω λυγρῆς χάριν εῖνεκα φερνῆς Ἀπους ευγενέας διζήμεθα γειαρότας τε

ταύρους υφιτενοντας, ἀτὰρ σκυλάκων παναγρῆας l

γῆμαι δ' οὐκ ἀγαθὴν ἐριδαίνομεν ἀφρονέοντες οὐδὲ γυνὴ κακὸν ἄνδρ' ἀπαναίνεται ἀφνεὸν ἔντα. 205 μηδὲ γάμω γάμον ἄλλον ἄγοιις επὶ πήματι πῆμα μηδ' ἀμφὶ κτεάνων συνομαίμοσιν εἰς ἔριν ἔλρος. Παισὶν μὴ χαλέπαινε τεοῖς, ἀλλ' ἡπιος εἴης. 195 372ῆν δε τι παῖς ἀλλn σε, κολουέτω υιέα μήτηρ, ῆ καὶ πρεσβύτατοι γενεῆς, δε δημογέροντες.

210 Μη μεν ἐπ ἄρσενι παιδὶ τρέφειν πλοκαμηιδα χαίτην

μὴ κορυφὴν πλαῖς μήθ' ἄμματα λοξὰ κορυμβων

Va ἀμνηστευτασίη κουραισι μιγῆναι, et μιγῆναι sortasso probandiim, AI κουρη μιγείη. - V. 199. πολυχρήματον οἴκαδ' Brianck Ex uno cod. et sic ut vid. VI), σοῖσιν οἴκοισιν Al MVaI 2, σοῖσιν οἴκοισι δ' B, οἴκοισιν σοῖσιν vulgo. - V. 200. λατρευσεις P, λατρεύσεις δ' V1, λατρεύεις δ' M sed δ' ad i. al. in . A1, λατρεύει δ' Η, Briinelc ex suis codd. λατρευε ινδ . - λυγρῆς, Berna a non recte λυγρῆ scripsit. - V. 201. ειπους, Illi

κάπρους, deinde δ' addunt Λ1 ἈV2. - διζήμεθα γειαρότας τε scripsi in prooedosi, et plane sic P supra vulgatn scripta est , V1 διζήμεθα

γε tαρόπας τε et supraι κατ' οἶκον, viilgo δίζεσθαι μὲν κατα οἶκον ut est in Mai. - V. 202. ταυρους MB, vulgo ταύρους δ' . - v φιτεν ντας, Γόφιταίνοντας. - σκυλάκων, Ρ σκύ λακας, seil in an . σκυλάκων, fort. recte. - παναγρῆας Beripsi, Mor. αγρίοιο. Sed corr. παναγρίους, Ρήu m.

92쪽

P0ETAE EI LGIACI. ἄρσεσιν ουκ ἐπέοικε κνῆν, χλιδαι δε γυναιξίν. 2 Παιδὸς δ' ευμόρφου φρουρεῖν νεοτησι- ωρην πολλοὶ γὰρ λυσσῶσι προς ἄρσενα μῖξιν ἔρωτος.2lli παρθενικὴν δε φυλασσε πολυκλείστοις θαλάμοισιν

μηδέ μιν ἄχρι γάμων προ δόμων οφθῆμεν ἐάσρς.

κάλλος δυστήρητον ἔφυ παίδων τοκέεσσιν. 205 Στέργε φίλους αχρις θανάτου, πίστις γαρ ἀμείνων. συγγενέσιν φιλότητα νέμοις ὁσίην θ' oμόνοιαν. 220 αἰδεῖσθαι πολιοκροτάφους, εἴκειν δὲ γέρουσιν εδρης καὶ γεράων πάντων ' γενεῆ δ' ατάλαντον πρέσβυν ομηλικα πατρὸς ἴσαις τιμαῖσι γέραιρε. Γαστρὸς ὀφειλόμενον δασμὸν παρέχειν θεράπουσιν. 2lo

δουλω τακτὰ νέμοις, ῖνα τοι καταθυμιος εἰη.

22b στίγματα μη γράφyς, ἐπονειδίζων θεράποντα. μυλον μη βλάφης τι, κακηγορέων παρ' ἄνακτι. λάμβανε καὶ βουλην παρὰ οἰκέτου ευ φρονέοντος. νείη ψυχῆς του σωματός εἰσι καθαρμοί. J 215 273

stis haud dubio cori aptus, naan non est credibile pra oler morem T vocis χλιδαὶ esso productum ς fortasse scribendum I 1Myαὶ αῖδ ε γυν αικῶν. V. 213. δ' om. B. - ωρην. Β ωραν. M ωραν. - V. 214. λυσσῶσι, VI λυσ-- σόουσι, P λυσσωουσι ut viti. - μίξιν. T κύπριν, γρ. μίξιν. - ρωτος, ἐρῶντες Μ, ἔρωτες B. - V. 215-217 affert Stob. IIII 25 ed. Scho v. παρθενικὴν, Η παρθενίην. - φύλασσε. Μ φυλαττε. - V. 216. ἄrρι. M pr. μέ ρο - γάμων, fori: γάμου, ut Ρ exhibere videtur. - ὀφθῆμεν scripsi, Μ ωφθημεν. B οφθήμεναι, vulgo ὀφθῆναι. - V. 217. ἔφυ. V2 ἔφη. V. 218 addidi Ex V1. - V. 219. συγγενέσιν P, V. συγγενέσι. - νέμοις, νέμειν Vn, θ' on . Mpr. - U. 220. πολιοκροτάτους, V2 πολυοκροτάτους. - V. 221 omisit Ma. - ἔδρης. A1 ἔδρη, si ut Μ γηραιον. - πάντων. Pἀπαντων. - γενεῆ δ' , ΜΡr. γενεὴν, sed in . a. R Id. δ'. - ἀτάλαντον, V12α τάλαντος. -- V. 222. Ομήλικα, locus de vitio stispoctus, in prooedosi ἀφήλικα scripsi. Bornays in priora versu Vitium inesso axistimansscripsit γεράων πάντων γ εν ε ῆ θαλ έθοντας. πρέσβυν κτλ. quae pariam

v. 223. παρέχειν ΜΒ, vulgo παρέχου, V1 παράσχου. Deinde M pr. θερά

93쪽

Tαυτα δικαιοσύνης μυστήρια, τοῖα βιεὐντες 230 ζωὴν ἐκτελέοιτ' ἀγαθὴν μέχρι γήραος ου dos.

94쪽

XII.

XENOPHANES.

ΕΛΕΓΕΙΑ.

Νυν γὰρ δη ζάπεδον καθαρὸν καὶ χεῖρες απάντων 376 καὶ κυλικες ' πλεκτοῖς δ' ἀμφιτίθει στεφάνους, αλλος δ ευῶδες μύρον ἐν φιάλρσι προτείνει κρατηρ δ' εστηκεν μεστὸς ευφροσύνης β αλλος δ' οἶνος ετοῖμος, ος ου ποτε φησὶ προδώσειν,

μείλιχος ἐν κεράμοις, ἄνθεος ὀσδόμενος ἐν δε μέσοις αγνην ὀδμην λιβανωτὸς σιν, ψυχρὸν δ' ἔστιν υδωρ καὶ γλυκυ καὶ καθαρόν παρκεινται ὁ ἄρτοι ξανθοὶ γεραρή τε τράπεζα

10 τυρos καὶ μελιτος πίονος αχθομένη

95쪽

βωμος δ' ἄνθεσιν αν τὸ μέσον πάντn πεπυκασται,

μολπη δ' ἀμφὶς ἔχει δωματα καὶ θαλίη.χρὴ δε πρῶτον μεν θεὸν υμνεῖν ευφρονας ἄνδρας

ευφημοις μυθοις καὶ καθαροῖσι λογοις. i5 σπείσαντας δὲ καὶ ευξαμένους τὰ δίκαια δυνασθαι 377πρήσσειν - ταυτα γὰρ Aν ἐστι προχειρότερον, οὐχ υβρις, - πίνειν ὁπόσον κεν ἔχων ἀφίκοιο οἴκαδ' ἄνευ προπόλου, μη πάνυ γηραλέος

ανδρῶν δ' αἰνεῖν τούτον, δς ἐσθλὰ πιὼν ἀναφαίνει, 20 ῶς οἱ μνημόσυν' Π, καὶ τον, ος ἀμφ' αρετῆς,

ου τι μάχας διέπει Πτήνων ου δε Γιγάντων, Ουδε τὰ Κενταύρων, πλάσματα των προτέρων, ῆ στάσιας σφεδανάς ' τοῖς οὐδεν χρηστον ἔνεστιν - θεῶν δε προμηθείην αἰεν ἔχειν ἀγαθόν.

V. 11. ἀν το μέσον Κarsten, vulgo αυτο μέσον, Fr. Fran ke αυτόμε - σος, Mullach αὐτόμεσον, Hermann αυτομὰτοις. - πάντy, legebatiir πάντη. - v. 13. χρὴ δὲ, Seribentiu in videtur χρη δη. - υμνεῖν Stoplia- niis, vμνὲν VL, υμῖν Ρ. - V. 14. λόγοις, Eielistae it νόοις, Sc lineide vin νόμοις. - V. 15. σπείσαντας δε seripsi et deinde πρήσσειν - ταυτα γ.ων l. προχειρότερον, ουI υβρις - πίνειν ὁπόσον κτλ. , ut πίνειν infinitivus sit citui accusativis σπείσαντας et εὐξαμένους copulari lus, illa autem ταὐτα . . . υβρις me line orationi interiecta, vulgo: σπείσαντας τε . . . πρήσσειν ταυτα γ. ων l. πρOIειρότερον. Ουχ υβρις πίνειν δ' ὁπόσον κτλ. Contra Hormann λόγοις σπείσαντάς τε καὶ ευξαμένους ' τὰ δίκαια δ' ἔνασθαι πρήσσοντας ' τὰ γὰρ Ουν ἐστι προχειρότερον, Ουχ υβριν πίνειν ὁ ὁπόσον κτλ. - V. 16. προχειρότερον corruPt Im, UIamvis Λlirens aliter censeat, qui ταυτα γὰρ Ουκ ἐστι προχ. coniecit, ego conieci προαιρετέον, quod etiam Sc lineido in proposuit, sed non satisfacit, Mullacii πρότιμ' εταροι. - V. 17. Our υβρις, Β ουχ' ὐερεις. - V. 19. ἀναφαίνει, Herniann et Hartung ἀναφαίνη. - V. 20. ως os μνημόσυν'

et scripsi, vulta ώς ὴ μνηροσύνη, Ρ Α σημνημοσυνη, Scaliger coniecitia ς'H μνημοσυνη καὶ τον Oς αμφ' αρετῆς, ut liaec scoli oriani fuerint exordia, Hermanu δσση μνημοσύνη και νοος ἀμφ' ἀρετῆς, Selinei l rivinῶς ον μνημοσύνη καὶ πονος αμφ ἀρετῆς, sinuliter Alirens, nisi quo lώς ὴ, Ῥαν l probans Hariun hraeter a καὶ λόγος scripsit, MuIlach ως οἱ μνημοσύνη καὶ μένος, αμφ' ἀ*ετῆς, ut ἀμφ' ἀρ. suspensum sit ex ἀναφαίνει, Me inelie ων η μνημοσυνη. - V. 21. Ουτι, C Dυτε. - διέπει C, διέπειν PUI , διέπy Hartung. 'eterunt διέπει est risit. ωmptam 9 erator, quod non sine cavillatione clietum. - V. 22. οὐδε τὰ Herniann , vulgo ουδέ τε, BCoὐδε, sort. οὐδ' αυ. - πλάσματα τῶν Sch vel gliaeusor, πλασμάτων ABC, oni. P sed in m. πραγμάτωκὶ VI .. Hermann coni. κενταύρων φλάσματα των προτέρων. - προτέρων ἡ στάσιας ADP, ἡ στάσιας προτέρων UL,. - V. 23 et 24 om. C. - σφεδανάς osann, ut ego ductilino mendavi, libri φενδόνας, Senligor φλεδόνας, Hormann φλεδονῶν. τοῖς, Mutineti tαῖς. - V. 24. δε adiecit Scaliger. - προμηθείην, Dinitori προμηθίην. - ἀγαθόν Fr. Franko et Horan ann. v. ἀγαθήν. L.ibro-mina scripturam tuetur eii, qui v. 19-24 traiiciendos censet post v. 14, non recte; nnni cum visticho v. 13. 14 aretissima necessitato coniunctius ost v. 15 σπείσανtας δὲ καὶ ε ιξαμένους, qui biis verbis praecedentis listi clii si ininia ut solet iterntur. - Cotorum intogra lineo elegia ost.

96쪽

'Aλλύ εἰ μεν ταχυτῆτι ποδῶν νικqν τις αροιτο η πενταθλευων, ἔνθα Βιὸς τέμενος παρ IIίσαο ρορς ἐν υλυμπίρ, εἴτε παλαίων,

η και πυκτοσυνην ἀλγινόεσσαν ἔχων,5 εἴτε το δεινον αεθλον, o παγκράτιον καλέουσιν,

ἀστοῖσίν κ εἴη κυδρότερος προσορῶν, καί κε προεδρίην φανερην ἐν ἀγῶσιν αροιτο, καί κεν σῖτ' εἴη δημοσίων κτεάνων 3T SH πόλεως καὶ δῶρον, ο οι κειμήλιον εἴη 10 εἴτε και ιπποισιν, ταυτά χ ἄπαντα λάχοι,

ουκ ἐὼν ἄξιος, ῶσπερ ἐγώ ρώμης γὰρ ἀμείνων ἀιδρῶν ἡ δ' Ἀπων ἡμετέρη σοφίη.ἀλλ' εἰκῆ μάλα τολο νομίζεται οὐδε δίκαιον προκρίνειν ρώμην τῆς ἀγαθῆς σοφίης.15 ουτε γὰρ εἰ πυκτης ἀγαθος λαοῖσι μετείη,

Ουτ' εἰ πενταθλεῖν, ουτε παλαισμοσυνην, ου δε μεν εἰ ταχυτῆτι ποδῶν, το πέρ ἐστι προτιμον

ρώμης οσσ' ανδρῶν ἔργ ἐν ἀγῶνι πέλει,τουνεκεν οῦν δὴ μἀλλον ἐν ευνοι in πόλις εἴη 20 σμικρὸν δ' ἄν τι πόλει χάρμα γένοιτ' ἐπὶ τῶ ,

εἴ τις ἀεθλευων νικῶ Πίσαο παρ' ἔχθας' ου γὰρ πιαίνει ταυτα μυχοῖς πόλεως.

gluctetiana fuisse. si ratificat ipse Atliennoiis: Πολλὰ δὲ Mαὶ ἄλλα ὁ Ξενοφάνης κατὰ τὴν εαυτοὐ σοφίαν ἐπαγωνίζεται, διαβάλλων ώς ἄχρηστον καὶ ἀλυσιτελὲς το τῆς ἀθλήσεως εἶδος. miam Iliam fortasse etiam

97쪽

Μοσυνας δε μαθόντες ἀνωφελέας παρὰ Λυδῶν,

οφρα τυραννίης ησαν ἄνευ στυγερῆς,οσαν εἰς ἀγορην παναλουργέα φάρε' ἔχοντες, ου μείους ωσπερ χίλιοι εἰς επίπαν, b αυχαλέοι, χαίτρσιν ἀγαλλόμενοι ευπρεπέεσσιν, 379 ἀσκητοῖς ὀδμην χρίμασι δευόμενοι.

Ουδέ κεν ἐν. κυλικι πρότερον κεράσειε τις οἶνον

ἐγχέας, ἀλλ' υδωρ καὶ καθυπερθε μέθυ.

κlibi, velut in Sillis ido in algumentum attigit. Vido comm ntivlionein napana do Babrio in The Classical Mus eniti N. VIII p. 116. Fr. 3. Athon. XII 526 A: κολοφωνιοι δ ως φησι Φυλαρχος, τηνἀρχὴν ἔντες σκληροὶ εν ταῖς ἀγωγαῖς. ἐπsὶ εἰς τρυφὴν ἐξωκειλαν προς Λυδους φιλίαν καὶ συμμαχίαν ποιησάμενοι, προiεσαν διησκημενοι τὰς κόμας χρυσω κόσμω, ὼς καὶ πενοφῶν ὴς φησίω ' 'Aφροούνας κτλ.

Cetorium hos versus videtur Plivlaretius il scripsisse ex ei mnine, quod κτι

σις Eoaoτῶτος inscriptii in sitii. inmio carinino e irin poeta patri ne origines ot primorilia diligonior illi stravis sol, otiana on te impora, mino in oelita sunt, strictim attigisso vi lotiir. - V. 1. Ἀβροσυνας Sclinei lor Saxo, libra ἀφροσύνας. - V. 2. τυραννίης, Moinche Τυραννείης - ησαν ἄνευ στυγε - ρῆς Dindors, A ησσα νευ στυγερῆς, B ησσανευ στυγερῆς, P ησσαν εsaxυγερῆς, VL. ησαν επὶ set υγερῆς. Tyraiani lom poota appellat vel ipsoriam Lydoriam in emuna vel ilonaesti eam cloini natio noni, quae sub Miloninai inperio Colophonios Oppi ossit: nam haec iuxtima ante bollum cum Ly- tis ostior tr Aristot. Pol. IV 3, 8: ου τ' αω οἱ πλουσιοι δια eto κατὰ πλῆθος ωπερεχειν, δῆμος ' οῖον εν κολοφῶsi τὰ παλαιόν ἐπεὶ γὰρ ἐκεκεη,to μακρὰν ουσίαν οἱ πλείο ς πρὶν γενέσθαι τον πόλεμον τον προς Λυδούς. - V. 4. ωσπερ ΛΒ, ἡπερ PVI.. cf. Scito 3 mann ile I artilatis orat. 2A3 seq. - iuod est ap. Cicor. illi Rep ibi. VI 2: ,,ut mae in admodi ina illa semini, eo ita inno in soritin titillo liominum pii in pallis conelaylio tinctis doseon- lerent sano nil Coloplaonios pertinet, sed Thoop in plina alictore in se maividetur, quom etiam Athon. l. l. ad lithet. - εἰς ἐπίπαν, Seli vel gliaetis erώς ἐπίπαν. - V. 5. αυχαλίοι ΑΗΡ v, αυχμαχέοι I- χαίτησιν PVL, χαίτισιν

. εαναῆσιν, Mulla ela ἀγαλλόμενοι χαριεσσης, Mout eho αγαHOμενοι χρυ- σιησι. Synietosin sacile possis removere seri bonito χαίτης γ εγ αν ω-μ εν si ευπρεπέεσσιν, sed pernatri Na est at ren ornantenta, qui biis crines locorabant, non esse conanaon orata; lioe igitur nomino et Hermanni et Mei noli H eoniectitras e toris praestant, neutra tamen satis proh Albilis, nequo quod ipso suspicatus stina χαίτης ἐπαγαλλόμενοι πόρπησιν vel πε

98쪽

Πέμψας γὰρ κωλῆν ἐρίφου, σκέλος ξραο πῖον

ταυρου λαρινου, τίμιον ἀνδρὶ λαχεῖν, του κλέος Ελλάδα πῆσαν ἐφίξεται Ουδ' αποληξει, εστ' ἄν ἀοιδοπόλων η γενος ' Ελλαδικῶν

Νυν αυτ' ἄλλον ἔπειμι λόγον, δείξω δὲ κελευθον.

Καί ποτέ μιν στυφελιζομένου σκυλακος παριοντα φασὶν ἐποικτεῖραι καὶ τόδε φασθαι ἔπος '

παῶσαι μηδὲ ράπιζ', ἐπεὶ η φίλου ἀνέρος ἐστίν b ψυχή, την ἔγνων φθεγξαμένης ἀων.

Ῥδη δ' sutά τ' ἐασι καὶ ἐξήκοντ' ἐνιαυτοί 3M βληστρίζοντες ἐμὴν φροντίδ' αν Ελλάδα γῆν ἐκ γενετῆς δὲ τότ' ἰσαν ἐείκοει πέντε τε προς τοῖς, εἴπερ εγὼ περὶ 'τῶνδ' οἶδα λέγειν ἐτυμως.

υνδρὸς γηρέντος πολλὸν ἀφαυρότερος.

Fr. 5. Allien. VIII 368 Et καὶ asso τάνης δ' ὁ Κολοφώνιος ἐν τοῖς ἐλεγείοις φησί ' Πέμψας κτλ. - V. i. ῆραο, Α ηραο, C ζρα ὁ .

99쪽

Ἐγὼ δ' εμαυτου 1κ πόλεως πόλιν φέρων βληστριζόμην.

γλυσσονα σὐκα πελεσθαι. denique Varronis testimonium ap. Aligustini ini de eiv. Dei VII 17: ,,Dodiis popilli leontiini publiuis, quibus ne dos dodicaveriant eosque pluribus signis Oritatos nota vomini, in liosi libro seribam, sed ut Xenopli nnes Co in toplio Dius serabit, pitu putem, non mini contendam, nonam. liaee enim non sitiit reserenda ii l versus Dolissinios: χαι το μεν ουν sατες Ουτις ἀνὴρ κτλ. , se ii Viirro videt ar alii in versiun, mai illi loeo pretio inissus suit, ros pie ero. Ceteriina pii Oiis volsus, quo in Herodi: iniis servavit, omen intio incerta: in pioni ptii est eooeetio καὶ μεν ενὶ, se ii non magis illa quiduin pri)Nibilis, mi alia sitioii Lelirs dedit αγνόν, sortasso seribendum est ακμὴν εω σπεάτεσσι. 'Aκμὴν villii iniit etiam incoitus poeta Ap. Ioli. Λlex. de nee. 29, 35: 'Aκμὴν τοι βρύα τῆμος ἐπὶ στήθs σοι κέχυνται, ubi βρυα scripsi, ei ina in eo liue sit βρυῶ. es. Hosyeli. Βρυα . . . ἐπε tDo sto 5s άγνισμου χάριν. I ii v. Alexiiiivirini alicui ius esso videtur, Dan etῆμος idom est niquo ho die. Fr. s. Seliol. in Hippocrat. ed. Daremberg in excerptis ox eo Id.

inio rei disso, iit sortasse linoo o innino ntiona sint a Xenopliane.

100쪽

YZ ανα, Λητοὐς υἱέ, Λιος τέκος, ουποτε σεῖο λήσομαι ἀρχόμενος Ουδ' αποπαυόμενος, ἀλλ' αἰει πρῶτον σε καὶ υστατον ἔν τε μέσοισιναείσω ' συ δέ μοι κλυθι και ἐσθλὰ δίδου.

Mitre. 522 Κ codex praestans, nee tamen interpolationis inlinunis et, ut Bel Icer significavit, a v. 109 iis pie ad 1106 circa Auxng Sinurna Ure iniri dilacuno iis, Laurentiantu plui. XXXIχo l. 20 l), Harhuminui in), Vaticanus 63 n), Vaticanus 9 15 o , codex non rninus qitain Α otic prahe stantia insignis, Vmtieantis 1 388 sp), Vaticanius Palat. 102 l), Vatic. I al. 139 r . I raeterea ex Vinindonensi 331 lectiones alimiot enotatas lintriti sin, Laurentiani pitit. XXXII cod. 48 chari. prinio rein partem contulit Stii leniund t). Asteris us significat coloros lihros inter so consentire. - Εx his codicibus sententias distinguniit l, Ut inania i . - De alictoritato homini librorum dixi in conanientatione do erasi Tlieogni dea, quae legitur in Iliis OoRlicia. Novo III p. 206 seqq. et 396 seMi. Cf. etiam Schneido vin in Notit. Societ. Gotting. 1852 n. 5. Theognidis locos eornpiti res per tractavit

Leutsch Exere. Orit. Spee. II u. 1862' et passim in Philologo, alios

bitiar carmen θεόγνιδος ἐλεγείων α A. θέογνις e. θεόγνις f. θεόγνιδος μεγαρέως et, θεόγνιδος στίχοι ἐρωελεγεῖοι Κ. αρχὴ σvν θεω του θεόγνιδος ος διὰ στίχων ἡρωελεγείων o. πεόγνιδος γνῶμαι l, ii iiiii l. θεόγνι -δος μεγαρέως σικελιώτου γνῶμαι ἐλεγειακαί c, θεόγνιδος γνῶμαι, ὴρωε- λεγεῖοι οἱ στίχοι i. θεόγνιδος γνῶθαι : μῶλλον θεογνιδος γνωμολογία στοὰς Κυρνον τον ἐρώμενον n, θεόγνιδος Mεγαρἐως γνωμολογία προ ς

λυρνον πολυπαίδην τον ἐρώμενον ii, θεόγνιδος γνῶμαι του μεγαρεως ποὰς Απνον τον ἐα veto v φιλοπι θέογνις, θέογνις' θέογνις r. - V. 1-ι assori Apostol. XVIII 56 b. Arson. 485. - V. 2. ἀρχόμενος. ἀρχόμενός γ' i. - ἀποπαυόμενος, Turriebius ἀναπαυόμενος. - V. 3. σὲ scripsi, Hibri τε. - U. 4. ἀείσω, lianc suturi formam antiistis poetis pliine abiudicans Cobet ομνεσω proponit; potoriit leniore medie tria titi αείδω, quo in I moduni npiui Eurip. Here. Fur. 678 δει τὰν Ἐρακλέους καλλίνικον ἀείσω Elnisi eius probabiliter ἀείδω scripsit. - μοὶ Αο, μευ ceteri libri.