Poetae lyrici Graeci 2 Poetas elegiacos et iambographos continens

241쪽

μακεδόνος inseripsit Planiid. Rαλλινίου , euitas Antipatri nomen modo vidimus otiani ei lem epigrii innititii iiiiod Sta uio vindicat Selinei de vita, Miliae rescero. Staiyllia alitem osso mininio ero do, quoniam uti ontur linecopigrammata inni iii Meleagri corona continuo so exe episse, quemn lino diuin etiam Alisonitis utrummio distichon latinis vorsibiis Oxpressu ep. 21 ot 22. - Ep. 17. 1. ετ ρὼν oin. Pal. sed corrocior Ia o', iidem in margin εὐρών. - Εp. 18, 2. ριψεν, Pal. 0ίψεν. 19. Antilol. IX 53: a m. sec. Πλάτωνος. repotii eo l. Pal. infra, et hi v. 2 recto ηδε, lite ηδε. Par. Πλάτωνος εὶς τον βίον, ibi v. 2. τεχ- ωην legitur. Epigminia oinnio Ioporo dostitutum quin Platoni iuniori tribuntur, non inter odam: ne firmatiar haec si aspicio, ciliod in eod. Pal. in ira repetiti Ir una eum epigrammato IX 748 quod Πλάτωνος νεωτέρου inscribitur. 20. Ib. ΙX506: Πλάτωνος εἰς τίς Μούσας. Cod. Vind. 311 v. 2ἐνίδε. Qui uni luo primus Sapphon ni novem Musis adnum emivit, ingenii lautio non est linivitandus, sed postea ni ulti tralaticium hoc ne itinenusurpaveriant. Hoc quidem novieiuni esse poematium arguunt verba τινές et καὶ , viae satis otiosa sunt. Sed vel sie silporat Platonis minoris niodiocritate in , nisi sorte is aliutulo doseripsit.

ubi v. 3. ἀπεθρ1ιε scripsi, in codico est ἀπέρευε. Irior utriina in uni iis sit, milii non vi lotur dubiuna osse. Granimati eiis iit potitit rogiam insantia in nati tilaro institi R. Est autern Platonis nainoris, nRna miod subsequens epigranania Πλάτωνος ωεωtέρου 748), hoe autoni simplicitor inseriptitan est Πλάτωνος, multo magis fimnat linam evertit hane suspi

cionem.

ευδοωτα. ita otiam eod. Par. Platoni adospoton lioe opigrainnia tribuit Planudos r no quo innaon iuniori Platoni trihuerim, cuius mediocritatoni longe superat. - V. 1. τεχνη scito, Plan. τsχνάσαeto ot do indo δαιδαaici,

242쪽

εἰμὶ δε ταις μι φαιειν ὁμέψιος αντὶ δε του πρὶν πορφυρέου μέθυος λαρον υ δωρ προχέω.ευκηλον ὁ ἴθυνε φέρων πόδα, μη τάχα κοὐρον κινησνς απαλῶ κώματι θελγόμενον. 23. Εἰμὶ μεν ευκεράοιο φίλος θεράπων Λιονύσου λείβω ὁ αργυρέων υδατα Ναάδων θέλγω ὁ ηρεμέοντα νέον περὶ κώματι παῖδα.24.

Σιγάτω λάσιον Βρυάδων λέπας οῖ τ' απὸ πέτρας κρουνοὶ καὶ βληχη πουλυμιγης τοκάδων, αυτὀς ἐπεὶ σύριγγι μελίζεται ευκελάδω Πάν, υγρον ἱεὶς ζευκτῶν χεῖλος υπὲρ καλάμων 5 αἱ δὲ πέριξ θαλεροῖσι χορὸν ποσὶν ἐστήσαντο ἴδριάδες νυμφαι, νυμφαι υμαδρυάδες.

Bonndors με τεχνήσατο. - V. 2. μούνη, Brianeli κωφ6, Benii dors μούνη, EX uno saxo ut mim pio, ut vi letur. signum faetu in esse ratus, misi poeta θεσπε σίως μ όνον ου scripsisse videtur. - V. 3. Νύμφαισιν Pit n. , νύμφαις cod. P et Paris. - ὁ έψιος eod. P et Paris. , ὁ μέστιος Plan. . Sclineidemn Nύμφαις συνυμενιος. - V. 4. cod. Pa '. προχέων et v. 6 καύματι.

23. Ib. IX 827. Aμμωνίου εἰς τοὐς αυτούς. ἀμα εἰς αυ cod. P, i. B. τὰ αυτὰ, ut cod. Par. Platoni triliuit Plantides. Carmen satis exile alius

utque praecedens Est poetae, ac fortas Re Ammonii nomen gemnanitin est. Post v. 3 intercidit tiniis versiis vel etiam complures, ut fieri solet in libro novissimo. Haud dubie ille quoquo avebatur, ne quis pueri mobsopitiam so in O ox itrvr t.

μελιζε et αι Od. Par. , μελίσδεται Pal. Plan. - V. 4. υγρὸν, Rulinicen γυρὸν, Heinricli κυρτὸν. - V. 5. ἐστησαντο liuio ioeo non convenit, exspo in veram ἀρτυνονται vel tale quid. - V. 6. Ἀμαδρυάδας ex antiquiora-bus poetis qui usi immerit, novi nonrinem. Legebatur olim in Myria sopi pr. Auth. VI 189, sed lini Unger verissimo Nυμται υνιγριάδες ποτα- μου κόραι restituit. Phelenicias epieus poeta. qui ad lithuit et explanavit hoc nonion Atlion. III 783, cuius saaculi merit, ignoro, nisi quod ex illo ipso loco colligo ante Truptionis granimatici notatem vixisse, nam ex Tryptione liaeo descripsit Atlienaeus. Poematium venustissimum in memoriam revocat fabularo in HStoriam, quam do infanto Platone refert lvmpiodorus in vita Plat. 382 : και γεννηθένχα τον Πλάτωνα

λαβόντες οἱ γονεῖς βρέφος ἄντα τεθείκασιν ἐν τω 'Τμηττω, βουλόμενοι υπερ αυτos τοῖς ἐκεP θεοῖς Πανὶ καὶ Νύμφαις καὶ 'Aπόλλωνι Νομίφ

θυσαι, καὶ κειμένου αυtos μέλιτται προσελθοῶσαι πεπληρώκασιν αυτ os τὰ στόμα κηρίων μέλιτος. ondem vita an On. p. 390. Aelian. breviter PORTAR LYR. 40

243쪽

l METAE ELEGIΑCl. D. 6ίκομον παρὰ τάνδε καθίζεο φωνήεσσαν φρίσσουσαν πυκνοῖς κῶνον υπὸ ζεφύροις, Sκαί σοι καχλάζουσιν ἐμοῖς παρὰ νάμασι συριγξ, θελγομένων στάξει κῶμα κατὰ βλεφάρων. 26. Η Παφίη Κυθέρεια δι' οἴδματος ἐς Κνίδον ῆλθεν,

βουλομένη κατιδεῖν εικονα την ἰδίην '

πάντη ὁ ἀθρησασα περισκέπτω ἐνὶ χώρωφθέγ ζατο ' που γυμνὴν εἶδέ με Πραζιτέλης:

perstringit Var. Hist. X 21 et XII 45. adde Cie. do div. I 36 et Vat.

Max. I 6, 3. Ac veris intile est Platone in Nympliasiun in monte Hymetto, miod etiarn nunc integmina est servatum svide Rossii Koontgs-roison II Is seq.) loel nino emtato dolonitilan Domi entor visisse, maenandino dirari in Pliae Iro Nympliarum titimon ac vini idolitidem collaudat. Cotomana miraculum . quod ipsi Platoni contigisso insanti serobati ir, infrii

in op. 32 do Ainore ni I Tnt M'.

- U. 2. πυκνοῖς, Briar cli πυκινοις. - κῶνον Scaliger, V. κῶμον. V. 4. θελγομενων An. Par. et Brain cic, v. θελγομενω. - στάξει seripsi, mi Od plia in Emporius coni. , vulgo ἄξει, An. Par. αζει, cod. Par. pthi vol

nilina distielion. Iacobs in Deloetu tacitus spelu ii, additamentulit illi enuna ratus, ut videtur, AEt assonsus ost Benndors. At linoe ipso poeta nilio cit, ut I)oao intranti ot indignariti rosponderet; inest sano trigidum Reiinien, nimie ob id ipsi ni alius poeta, cuius est epigra nina 27, emandare studiiit: sed id ipsum argumento est, sterna anum esse distielion. Neoclis si inite est opigramma a despoton Antii. Plan. 15st

a Praxitate de I favente ipsa saetani osso, hine plurimi poetae corinti in id variavarunt, ut do ont epigraminata Anth. Plan. 159 s q. Ceterunt et ipsum argumentum et somno satis arguunt tam hoc epigrainma, i Dinni sequens novicia esse: nequo tamen eiusdem sunt poetae r poterat sane aliquis his vol etiani saopius in hoc argum onto vorsari, promadmodum Lucianus ot Euoniis focoriint, sed late manifestum est, nitemini nueria inulatum sesso. Fortasse prius opigra niva Platonis innioris ost, cuius nomini do Indo oti alii alterii in adllaesit.

244쪽

27. A Κυπρις ταν Κυπριν ἐνὶ Κνιδω εἶπεν ιδουσα τευ, φευ που γυμνην εἶὁέ με Πραξιτέλης; ου τε σε Πραξιτέλης τεχνάσατο. ουθ ὁ σίδαρος αλλ οὐ τως ἔστης, ως ποτε κρινομένη. 28. Toν Σάτυρον χιόδωρος ἔκυψισεν, ουκ ἐτόρευσεπιην νυξης, ἐγερεῖς ' αργυρος υπνον ἔχει. 29. Aι χάριτες τέμενος τι λαβεῖν οπερ Ουχι πεσεῖται ζητουσαι, ψυχην ευρον 'Αριστοφάνους.

mgen luna ep. 26 composuit an . Et firarint cod. Im. p. 105, uiri erimum sitie titillo A κυπρις . . . do indo του αυτου Πλάτωνος) ου τε σε Πραξ. - V. 2. γυμνην, fort. γυμνῶν, si in iliter Die v. 4. 1στας ot κρινομένα. - V. 3 st 4 etiam in prinus paginis Eo l. Pal. του αυτου

nutu igitur dicit Benn dors, cuna scripsit, me stigisse lioe opigrammanillil nisi prioris osso imitationem ; idom ilieit me omnia imis oro, quippo

tui liaee diuo disti olan in utilian coniunxerim, itaqtio mirans inminenda censet. Potest sane pratis distiolion 'A Rυπρις κτλ. integruna posinavi lora; non plaino dissimilo ost Euoni poematium Anth. Plan. 165, mian - iiiiiin iit ipsitan niloo displici ait Bonn lorso, ut euisi prox inro epigra n uintei 166ὶ conglutinaiulum osse consuerit; at hic poota si nihil illi ilia, qta ani litos lios versiis proposuisset, impi1 lentissime prioris opes sibi vituli casse eeia sonitus forsit de bobat ali sitit de suo adderor itaqiae it emendaret alteritis poena a. sithio eit v. 3 et 4. Hi autem versuη ita sunt comparati, iit nullo pacto pro integro epigritanniato halberi possint: nam no id qui- lem planitin, de venero esse seritionem, poternnt hi vorsus otiani de Ilinone vel Minerva ilici, portit illo omnis lepor, nisi v. 1 et 2 praecesserint, ut plane appareat hunc postam prius epigramma imitatum esse, ut

eorrigeret.

28. Antilol. Plan. 248r Πλάεωνος. Quem ad Mittin Diodomas arti-sox t tintiunt Stratoni ei caelatoris opias uomulatus esse vi dotiar. ita verisi-inuo Ost, huius epigrain natis auctorem linitalmia esso carnaon antiquius. quo Stratonici Sal uus dormions oximia latitae ornuhntur, vido Plin. XXXIII156r , , Post lios celebratus ast Calamis, Antipator. qaaiulio Satyrurn in Plii ala grnuntiam sonino conlocavisse veritis illiani o nolasso dictus est, Stratoniciis, mox Cygie onus Tauriscus A. ita enim ni 1lto verius extrahent veteres odition Ps, quam nupor nil ornata : n Oinen gontilicium praecedit, ut XXXIV 50. Stratonicus auto in Porgnini Attalo vel Etamene I regnanti hiis vixit. Est igiti ir novicium o granima, Deoiae dubito iuniori Platoni

tam corrigero non do et, nisi quod αργυρος scribo radiani videtur.

29. Thomas Mag. vii. Aristoplian. p 160 Ivost. olvmpiod. vii. Platonis p. 384: καὶ ἐπίγραμμα δὲ τοιουτον εἰς Ἀριστοφάνην αυτὸς πεποίηκεν, ubi libri v. 2 ζηλουσαι, et vit. Plat. II ib. 391 ubi legitur: o reso

245쪽

Aλως δ' ἄρ ἱκόμεσθα βαθύσκιον, ευρομεν ἔνδον πορφυρέοις μηλοισιν ἐοικότα παῖδα Κυθήρης'

conium non Initius ι O qui latitantur mi an pii o dixit.

n an . see. Asclepiadi tribuitim'. Cf. Iri arto 104. Epigramina liniusquaquam ni oroin RQ proponsiun animi an prodit, neque inito sania est orta, Platonem Arelaonna Asno cons Iotia line usum osso, sed fietium n nan lignotion ino, fortasso peripatetico plillosoplio, u In monti inna illam sanianista licui lani. - V. 1. 'Ἀρχεάνασσαν Antia. , cetera 'Αρχαιάνασσαν. -

246쪽

ου δ' ἔχεν ἰοδόκον φαρέτρηυ, ου καμπύλα τοξα αλλα τὰ μεν δένδρεσσιν υπ' ευπετάλοισι κρέμαντο b αυτος δ ἐν καλυκεσσι ροδων πεπεδημένος υπνωευδεν μειδιόων ξουθαὶ δ' ἐφυπερθε μέλισσαι κηροχύτης ενος λαροῖς ἐπὶ χείλεσι βαῖνον.

4I in in conte et iurii in confirmamini eod. Par. et Flor. , in qin huis logitur:

ἄλσει. In eod. Flor. ueriun legitur, ut HI aciτωνος νsωτερου inscribitur, cui tomniati Sehnolite iv in silum linit et: at illi iis poetae ingenio haecoleminita plane tibi torret, nisi forte illum aliundo haec floscripsisse putes, id quod sane non ost plano in erodihilo. Sod nolui latite eo lici. cuius nuctoritas mihi pii mim explorata ost, obtemperare. Ceterum npparet parii eiulana una plioras parminis esse. - V. 3. ἰοδόκον Pl. eod. Flor.

primo t. ἰοβόλον Pal. Par. Flor. l. nitero. - V. I. κηροχύτης εσμὰς λαροῖς scripsi . legebatur κηροχύtοις ἐντὰς λαγαροῖς , ut extrahentPl. Pal. Flor. l. pr. , se si Par. Flor. I. altoro κηροχυτο ς δ' ἐνetὀς λάροις si leni deinde βαμον), Hamio λαροῖς, quod inna Brianck ns secuti is erat, eonfimitant. κηροχύτης alias non legitur, sed est recto novatum, nequovoro idenn signis eat, quod κηρόχυτος, mie id mo Iuni Eium p. Iph. Taur. 11 15 κάλαμος κηρο/έτας dixit, qui alias κηρόδετος dieitur, sed agendi habet notionem iit προχύtης. Ao video iam Ineotisium ex parte idem assecutiana esse, qlii oti in proposuit ἐσμὰς κηρόχυτος, postea voro eum Orellio κηροχυτουs i. e. κηροχυτοῖσαι scripsit, quae elisio non est serenda; epigranima onim, quod Pindari vita exilibet: 'H μάλα Πρωτομάχη τε κροὶ Eυμηet ις λιγύφωνοι .... υργόθεν ημος noxeto, κομίζουs'ευθοδι κρωσσου eorta emolulatione restituo κομίζοντ ε scribons. Moin otio κηροχέetsiν ἐντός, λαροῖς δ' ἐπὶ κτλ. , quod ego pri is proposui κηροχυτου στόματος λιπαροῖς partim roeepit Hartiane, sed λαροῖς et ἐπὶ scripsit, Selinoido vin spociosius quam verius κηρο χύτου μ έ λιτος λαροῖς correxit, Tliudielium εντος κηρόχυτον λαροῖς, quod omnino impro

247쪽

XXXV.

SIMMIAS THEBANII S.

Tον σὲ χοροῖς μελψαντα Σοφοκλεα, πα&α Σοφίλλου τον τραγικῆς Μουσης ῖστέρα Κεκρόπιον,

aliunde non constat, prorsus auisem incredibilo ost, oum bis in eo doniarn intento esse versutiani, quoil rihi illius saeculi ingonio plano utilior-rot: itaquo si utriunmae epigramima eiusdem est poetae, neque est, qtioil hoc in dubitationem vocornus, nam haec duo carmina ut venustato neqiii parant, ita onanino simillina a stant, neque tamen alter altorum non1tilatus osso, sed ingeniosus poeta idem arguim nitim variasse vide trir). consuetam iam sest, non nnto Alexandrinor in s nocul iam horiam opigram niat ana scriptore ut vixisso: ita imo utrilinquo opima Innia potius

Siminiae modio vindicandum conseo, quod otiam Me inelio et IIartune suasoriint: nam quod in Antia. Pal. poeta μηβαῖος vocati ir, eliusmodi additainentis, piae plemuraque a librariis prosecta siInt, exigua fidos est lint, stula, id quod nova collieis eollatio , Miam Holidor instituit ividos apri ) planissimo cotismnat. Extat in Anth. Pal. ibi doni iVII 20ὶ nliud opi gramima in Soplioeloni naortu ana, qtiod Stinonidi sals tribu tur, sortasso lio e quoquo citis lom Sinanitas fuit, nisi Lieonidas tri iero na Alis, vid. Stimoni l. fr. 180. Reliqua epigram nanta, quao in Antiaologia Sina iniae nomino vel simpliciter vel γραμματικου vocabulo addito logiantur,itoin Rhodii poetae utilontur esse, qunnimiam fateor aliqitantii ni abliorrere a reli liliis epicorum ot lyriconina enii a inuin, quae Sinantias composuit: nnm lia se opigraminata simplicitato com in minnitir, et a tio trana postoniations aliena Sunt: at Aloxandrini pootae in disparilnis eam raniana generibus vorsatilo ingeniunt ox promoro solent. Uniini tanaon opi.

grai innin Icliodio poetas abrogandum censeo, qiuod legitur Anthol. Pal. VII 60 εἰς Πλάτωωα, na. sec. τον φιλόσοφον, σιμμίου, sed Τον τιλοσοin rusura, fuit a m. pr. τοτ αυτου prile cedunt Iuliani epigrammata).qiiod otinna Diog. L. nert. III 43 sino poetae nomino affert, qui dieit Platonis sepulero inscriptuni suisso:

τθότος ουχ επεται logiatur sitam Cola et ad exenaplum Anthologias mitta. visRo vidoturi. Hoc carmen, quod ante Alexaruim norann saeculum statim post Platonis Diortena raetiani osse verisimile est, fortasso aliquis ad

248쪽

πολλάκις ον θυμέλησι καὶ ἐν σκηνῆσι τεθηλως βλαισος Ἀχαρνίτης κισσὸς ερεψε κόμην,

b τύμβος ἔχει, καὶ γης ολίγον μέρος ' ἀλλ o περισσός

αιων α νάτοις δέρκεται ἐν σελίσιν.

Ηρω υπὲρ τυμβοιο Σοφοκλέος, ηρεμα - κισσε, ἐρπυζοις χλοερους ἐκπροχέων πλ0κάμους,

καὶ πέταλον πάντν θάλλοι ρόδου - η τε φιλορρώξ ἄμπελος, υγρὰ πέριέ κληματα χευαμένη, 498

b εῖνεκεν ευεπίης πινυτόφρονος, δεν ο μελιχρος ήσκησεν Μουσῶν ἄμμιγα και χαρίτων.

Siminium plii losopluim reserat, sed thunc aetato Plato nona superavisso paruin probabile: videtur igitiir huio carmini, quod Platonis aliquis discipuli is in magistri memoriam conitidit, temere Siminiae nomen prao inissiim esso. Osann Synibol. Inti. I 307 seq. Speusippo vindicat, cuius pigrσi HIIIa in Plitto neni extat. vid. infrin XLIV. - v. 1. Σοφίλλου Ρ, φίλου Pl. - V. 2. assert Suid. v. Αἐκροψ. - V. 3 et 4 affert s. Poet. n. Sti Ul. v. Arαρνείτης, Βλαισός, Θυμίλη. - πολλάκις δν scripsi, qiuod oti ii in Hecker propositit, legebatur πολλάκις εν, παλλάκις P, nisi forte statu n-

luin duomim epigranianatum reliqitiasternere coaluisse, qtiod firniare vide-ttir cod. P, in cuius m. adv. 5 a. m. sec. a Uitiam εἰς τον αυtὀν Σοφοκλέα. Potitit autem eleganter prilis epigramina sic contintiari, ut poeta diceret, hedera. φιae Olim in scena te Ornavit, nunc circa sepulcrisni tumn Serpit.

σκηνῆσι , Plan. e ld. aliquod σκανῆσι. - U. 4. βλαισὰς. Κiustor βλαστός. - 'Aχαρνίτης P et Sit id. tertio I., 'Arαρνείτης PI. Suid . prioribus locis, illuci Stepilantis ByΣ. testatur, soc similli nutria Oxomplum υταρνείτης commendat, ne nescio Rn sit revocandum, num apitit Steplianum quod 'A;αρνίτης legitur, videtur librariorum error esse. - V. b. ἀλλ ὁ περισσος αἰὼν ἀθανάτοις δέρκεται ἐν σελίσιν vix integriina est, sed Vitili in non sustulit Hecker, iiii ἀλλ' ὁ περισσὰς αἰῶν' ἀθ . δερκεαι ἐν σελίσιν, Po8ton αλλὰ πsρισσὸν αἰῶν' . . . δέρκεαι scripsit, quod recepit Harti in g, nisi quo 1 δέρκεται sorvnvit. Equidem credo disti elion inter- cinisso, ut sontoni in liaso non sit absolitia. 2. Anth. Pal. v ΙΙ 22: Tου αὐτοῖ εἰς τον αυτόν Σοφοκλέα, τον Σοφίλλου, τον Ἀθηναῖον , τὰν συνχρονίσαντα Eυριπίδη. Sed ap. Iriario Cat. Matr. 95 et in cod. Irind. 30i hoc epiM'. subiungitur Si in o

ni tis op. Antii. VII 20: Ἐσβέσθης γηραιε Σοφοκλέες, ἄνθος ἀοιδῶν, Οἰνωπὸν Βάκrου βότρυν ἐρεπτόμενος. - V. 1. τυμβοιο Σοφοκλέος Ρl.

Vind. , τύμβου σοφοκλέους P. - V. 3. πάντη, V. πάντη. - φιλορρώξ, non φιλόρρωξ P. - V. 4. κλήματα, P κλίματα. - χευαμένη P. legebatur χευ - μένη. - v. 5 et si affert Suid. s. poet. n. s. v. Aμμιγα et Πινυτός. - εἴνεκεν, P. εἴνεκεν. Fυεπίης P m. S., ευμαθίης P pr. Pl. Vind. Suid. μελιχρὸς P n . f., μελιχρους P pr. Pl. Viri l. Suid. Aod Bern hardy με λιχρός . - U. 6. Μουσῶν, Iacobs Μουσέων, Hocker Μουσῶν αμμιγα κἀκrαρίτων vel ἐσκησ' ἐκ Μουσῶν αμμιγα κἀκ X. requirit, quem secuti IIartvng olo. Ialin ἐσκησ' ἐκ Μουσῶν Μουσέωνὶ ἄμμιγα καί X. scripsortitit: quod vix satis recto ilictum: in eRndoin sontentiam Crinagoras

IX 513: oσσα Μένανδρος ἔγραφεν ἡ νουσέων συν μιῆ ῖ χαρίτων, neque

tamen ud eundem modum latino locunt correxerim; lite quoquo impor secta est oratio, poeta Soplioclem videtur Musarum et Gratiarum alumnum lixisse: itaque interceptum ost disti clion. Nana ἄμμιγα curia genitivo iungi posse, satis est ineertunt: ambigua sunt verba opigraminatis, quod

adscripsi ad Pindari Ol. I 89.

249쪽

XXXVI.

De lioc Zetixulis epigraminate et cle Parrita sit versi ruis, lai stilise- linintur, ilixit D. Ialin in Actis soc. Saxon. 1856 p. 284 seq. . cuitis Aen- lentia in postezi suo litore exorniivit Benndors cle Antilol. Gr. epigr. p. 26 sqq. Negiit latin limur ali ipsis arti licujus tali ulis sitis sui,scra lupotuisse. se i censet liaec Nicomachi esse . qui in elegia clarissimos pictores loquentes et ite zirte sua gloriantes induxerit: Nico in ἔictilini autem lHinc poetam non ili versum esse a Niconraelio pictore. qui sereus ille ali 0l. CV aetatena egerit. Speciosa est liaec coniectitra. se inii lii Oinnia liti ic sit spici otii vulentur adversari. illitis elegi te tenuis extat nae litoria apiui Ile pira est. p. 27 Eustati a. p. 98q. tW Νικομάχου του την περὶ ζωγραφων ἐλεγείαν πεποιηκότος 'ουτος δή σοι o κλεινος ἀν' 'Ελλάδα πῆσαν Ἀπολλό

δωρος ' γιγνώσκεις τουνομα τούτο κλυων. uepiraestio non ili lucule ilicit ex hac ipsa elegia petitum esse clisticlion tit etiam peculiare epigramna esse possit, se i iii inen illi ut satis probabilo: nani liaitit illi lite lii versus ait Apollo domina pictorein claris SilIHIlnie sero luti sunt: veriana nequaquan certum est ipsunt Apollodoruin loquente in iluluci, potius verishnile est, ipsiun Niconia clauni haec ite Apollo loro prae dicare: itaqtie vel thuc nona inu thscrepat a Zeuxidis et Parrhasii epigra ininatis. Εquille in olim existi inaliani Nico inacliunt, cuius aetas etiamnunc incerta in illi vi letur seit Alexandrinorurn saeculo vixisse eun uia in xime verisimile est). exhilniisse i inagines clarorum pictorun . et singulas elegiacis versibus explanavisse, ut carinen si nulli niti In fuerit Varronis I in agi nilnis. Veruin liaee incerta lateor. Ialin perpetui carini ius reliquias sit,i leprelietulisse visus est: ata iversatur alictoritas Plinii, Aristi lis . At lienapi, qui soli liaec contine-inorant. Plinilis svul. ut Parrh. ep. M ili luctile signi su at, ea, quae Parritas ius de se suuriatus sit, non in tino eo lenaque poculatio inesse. Atlaenaeus I irrita su tria carinina planissimo idistingiuit , Aristules Parrliasu D. 2 ἐπίγραμμci vocat et integruin carmen esse significat. i lena post uuam Zeuxillis poen aliunt adscripsit, a lilii: και τοὐτο τὸ

250쪽

εταίρων ἀπαλεῖψαι συνεβουλευσεν, επειδή γε εποίησεν, ac ilein luisicit ei in te in pictorent uel enae inuigini versiis uolnericos οὐ νέμεσις

κτλ. si inscripsisse. II linc conseristi In fortasse alii diis elevare conetur. contendens Omnes eo lena auctore usos esse: ac sane potueriintilli liae petere ex tilbro, vii piligendi attigii istoriant illusti Titi;it: 1it vero Allienae iis noli sollini et iis in otii luiro usus est, seil priae terea Clearclii opere περὶ βίων qui id ea relius tantii in de Pareliasii vita delicata, ne Itie vero ite pictoris stipei liui vertia secit: vemini Clearetatis fluui pie testatur, Paletliasii tui ite vita sua pl osessit in esse in versilius, i pios tali tilis suis sui serit,ere sit solitiis: i l tioli sol una prior lociis Athenaei argilii, illicui adscripsi ep. i. se l

etia in alter XV 687 B: Παρράσιος δ' ὁ ζωγράφος καίπερ παρὰ μέλος

υπερ TVν εαυτοὐ τέχνην τρυφήσαρ, καὶ τὸ λεγόμενον ἐλευθέριον ἐκραβδίων τινῶν ποτηρίων ελκυσας, λόγω γουν ἀντελάβετο τῆς αρετῆς επιγραφαμενος τοῖς εν ADJω πῶσιν αυτου ἐργοις Aβροδίαιτος .... ἔγραψε Παρράσιος. ω κομψός τις, ως ἐμοὶ δοκεῖ, υπεραλγήσας ρυπαίνοντι το τῆς αρετῆς αβρὸν καὶ καλόν, ἴτε φορτικῶς μετακαλεσαμένω εἰς τρυφην την δοθεῖσαν υπὸ τῆς τύχης

χορηγίαν, παρέγραψε τὸ Pαβδοδίαιτος ἀνήρ ἀλλ δμως διὰ τὸ et υ

αρετην φῆσαι τιμῶν α νεκτέον ταυτα μεν ὁ Κλέαρχος.Dellule latinii coniectura evertili ir ipsis illis versilius: nana spio llegitur Parrii. 1: τά δ εγραφεν, sive seinet, sive sin Milis ileincepstat illis sui,scripsit pictor, apparet tina in ali murin ta inita in spectare, ni illo iti te in in otio Nicona aclitis, si Patria asi uni ite sua arte Ni Oilaintena iiiiiiixit. ita potuit scri liere. Porro Pari liasilis ep. l Euenoris filii ini get 'naanu in se appellat. se i lite in alias liut diu Itilus iit vi letur Apollinis se mulieeuritim iactaverat, splenaeti inio illi in Plinius ilicit: liaec lias ait versa si unte inter se pugnant. non poterant in perpetito carmine ilici. in diversis

poeni illis non Ossendiunt.

0ninino luiec Zeuxidis et Parritasti si liae alia genii ina sunt:. inest insignis siti sulticia, pia in in imagnis viris facile seminus, quoui

a lino luna etiana εἰ i aesti poetae non ni inus nicipii fice de satis operibus prae dicaverunt: at ineptii ni priarsus et i inportuini In foret, si quis praeter veritatelli suininos pictores le arte sua limpense gloria lites iiiiii ixisset: lii Oil si exagitare et irri tere fiane sit peri iam voluisset, oportebat aperte ac plane i l fieri. Niconuictilis si eo n)Oilo. liuo Ialantiis utili, artis antistites clescripsisset, certe illos non lion ore ornavisse, seil sit mina affecisse iniitria censen iliis foret. Ne pie vero illi lineo et talia pul,licis operit,us stil,scrips Plini. sed tali illis, quae in ipsoriam olficinis prostalia iit, vel curn Inissionis causa pul,lice propositae sueriint: nam his certaininilnis artificuin aena illationein inpra inis excitatam et mi tana esse consentanun est. Pictoriim certa laten et victoris lis norificiani carnien plane testificat tit Plinitis XXXV 58 vid. not. ait Zeux. ep.). Neque eni in assentieti liina est Ialinio, qui huic et aliis onanilius et iis lena molli testina oniis fulent albrogat: stant sancella in hic nonniilla fieta alit falatilis iit seri solet exornata, at nun potuissent talia fingi, nisi reapse Graeci artificular coni missiones instituissent.

라틴어 텍스트