Poetae lyrici Graeci 2 Poetas elegiacos et iambographos continens

61쪽

Καππαδόκαι ταὐλοι μὲν αεί, ζώνης δε τυχόντες φαυλοτεροι, κέρδους ὁ εἴνεκα φαυλότατοι 'ην δ αρα δὶς καὶ τρις μεγάλqς δράξωνται an νης, δη γ τοτ εἰς ἄρας φαυλεπι υλότεροι. q. λίτομαι, βασιλεί, μη τετρακις, ο φρα μη αυτός κόσμος ολισθήσst καππαδοκιζόμενος.

Καὶ τόδε Λημοδόκου ) Μιλήσιοι ἀξυνετοι μενουκ εἰσί, δρῶσιν δ' οιά περ ἀξυνετοι.

Fr. 4. Anth. XI 238: του αυτου. - V. 1-4 adscripsit Lydiis de Metigisti . III 57: ου δε γὰρ υ στερον υπέμεινεν ὁ βασιλεὐ ς καλὰς καὶ επιεικqς τυγχανων πονζροῖς ἄρχουσι καταπιστευσαι την αρχήν, ἐδημαθῶν καὶ τοῖς ἐργοις ευρών, ὼς Λαππαδόκαι ταὐλοι μεν κτλ. V. 2 εῖνεκα φαυλοτατοι, iLydus ενεκα ἐστι suel ἐτι) φαε λότατοι. - V. 3μεγάλης δράξωνται απήνης, Lydus δράξωνται μεγάλως ἀπήμεις. V. 4 δ 4 εα τότ' εἰς ἄρας ταυλεπιφαυλότεροι Fiiss, δ' ἐρατο τις ὁρας φαυλ ἐπιφαυλοτέρας L.ydus, δὴ τότε γίνονται γίγνονtαι Plan.) φαυλεπιφαυλότατοι Antii. - Εpigrai innia hoc, quod i trux olim In Odo eo ab iudicavi, factum ost anno 534 in Iohannem Cappadocem, tune iteriam Praesectum praetorio, ac βασιλεύς, qui v. 5 compellatur, Iustinianus imperator ost. Isto Ioannos Magacis oriundus, quem Ioclus per totum libriim do magistratibus odio internecivo et conviciis assiduis ByzRntino mim homnum more persequitiir, cum gratia apud imperatorem plurimum vnleret, ad sit nimos nonores evectus bis sitit praesectiis praetorio R. 530 et iteriim 534 vid IIaaso p. VIII ed. Bonnensis), sed graitia denique excidit. L. Mius sane non aperto dicit hos vorsus in Ioannem compositos esso, Sed Sati S Rcorbo, cPlanavis lanuit lutimini vero Scribit, in poratorem Postmia luimprobitate ni Cappadociun reiipso exporius sit. non iam eii Ismodi hominibus Sumnos thonoros commisisso. Ζώνη nihil ali id est, viam digniti η, gradus lio noris, vid. Suidas a. h. V., ἀπῆνθ autem est argente tu carpentiam, quo pra fletus praetorio vehi solebat, vid. lad. deni agistr. II 3 et III 76, ubi .ipso απήνης no ne utitur. Quod autern Iollannes ter carponti honora oritatiis ossa dicitur hoc epigranimate, vi letiir alio praetero a Rhistri honore sun it g esSE . ,

Fr. O. Coimposui ex Aristot. Ieth. Nic. VII s: On μὴν ἀλλ ὁμοιόν γε κατὰ τὰς πράξεις, ῶσπερ τὼ A'μοδόκου εἰς Μιλησίους ' Μιλησιοι γὰρ γ est nild. Lbob, ona. coton) ἀξύνετοι μεν ουκ εἰσί, δρῶσι δε oIάπερ οι οἱ o in. Ob) αξύνετοι, tibi Aspasius, citiem lati liit Micli elet: ὁ Βημόδοκος Aαριος ser. Λέριος) ην το γένος, πολλὰ δὲ ἀποσκώπτων τοὐς Μιλησίους ἐλεγεν. Cotomim cpiem Pseudopliit. de Fliini. e. 18: καθὼς ἴστορεῖ Uημόδοκος ἐν α Ἐρακλείας dicit, vel divorsus vel potitia nullus Oinnino suit.

62쪽

'fo et ring κρίνων, δικάζευ την LDιηνίην δίκην.

63쪽

ΕΛΕΓΕΙΑ.

καὶ τόδε Φωκυλίδεω ' Λέριοι κακοι ' Ουχ ὁ μέν, ὁς δ' ου' πάντες, πλην Προκλέους καὶ Προκλέης Λέριος.

P hoc y lictos. Fr. 1. Stravlio X 484: καὶ Λερία ' καὶ τόδε Φω κ υλίδου κτλ. διεβέβληντο γὰρ Aς κακοήθεις οἱ ἐνθένδε ἄνθρωποι, unde sumsit Eust. nd Dionys. Peraeg. 350: ως βηλοι Φωκυλίδης λέγω Λέ-

ρtos κτλ. Vido clo lioc opi gr. ad Demodoci Fr. l. - V. I. Φωκυλίδεω oclii. Strab., φωκυλίδου lil m. sed cf. de hoe exoratio, quod provorini locoli stirpatii in Est,. Cic. ad Att. IV s, ut, i itoni Φωκυλίδου. - δς δ' Ου, ap. Elast. Μ ὁ δ ευ, rn ο δ' ου, h Ουδ' Ου. - V. 2. πάντες, II αλλὰ πάντες, ny. Rusti vulgo πάντες δὲ. - πλην, IJ πρὶν. - Προκλέους, Πατροκλέους no Alcl. Et ap. Elast. Min. - καὶ, no καὶ γὰρ. -- Προκλεης, BKno Ald. Eiist. Min Πατροκλέης, et doliuio ait liunt δέ CD 3 lal Ax ot Elist. vulgo, ut lite Pio illo δὲ Λέρου conite oro possis. Ceterii Proclis, Ni inpint ii Osinsignis auctoritate vi letur misso genus fortasse duxit as antiquo illo Procle, de Mao viii. Pa asan. VII 4, 2. eoninio moratio apti l Pliocyli leni in ficoti nil viiii liaboli mi em Ιaorii in1 lion inem exagitare decuit, ne lucttainen Πατροκλέους et Πατροκλέης recte go lia boni; nana laace ex perVR-gato librariorum errore repotortila sunt. Fr. 2 Α B. Antilol. X 117: Φωκυλίδου. Ap. Planii l. est ἄδηλον, ut Rp. Cram. An. Par. IV 376. - V. 3 ct 4 apparot per orrorona priori disti lio ndi unetos osse, est enim novirin epigramma. sed utrum Dae a Iulo. cylido plane alienuni, Mioid vel novi eius sorino, Veliit in prioro disti clio διολον, in altero πρός υπόκρισιν arguit. - θωπευω Et αρα τιμῶ Plan. , το ύω et αρα τιμῆσω Α nec t., ποθεύω ct ἄρ ἀτιμάσω Pal.

64쪽

Και τόδε Φωκυλίδεω τετόρων απὸ τῶνδε γένοντο

φίλα γυναικείων ἡ μεν κυνός, η δε μελίσσης, η δε συος βλοσυρῆς, ἡ δ' Ἀπου χαιτοέσσης ' 358 εὐφορος ηδε, ταχεῖα, περίδρομος, εἶδος ἀρίστη 5 η συος βλοσυοης, ουτ' αν κακῆ ουδὲ μεν ἐσθλή ἡ δὲ κυνός, χαλεπή τε καὶ αγριος ἡ δὲ μελίσσης οἰκονόμος τ' ἀγαθὴ και ἐπίσταται ἐργάζεσθαι ἐς εὐχου, φίλ' εταῖρε, λαχεῖν γάμου ἱμερόεντος.

Και τόδε Φωκυλίδεω τί πλεον, γένος ευγενες εἶναι,

oli ουτ' ἐν μυθοις ἔπεται χάρις ουτ' ἐνὶ βουλῆ ἐ

Και τόδε Φωκυλίδεω πόλις ἐν σκοπέλω κατὰ κόσμον οἰκεύσα σμικρὴ κρέσσων Νίνου ἀφραινουσης.

eit idoni or. XXXII T. II 457 et Τhonust. XXIV 307. - U. l. Φωκυλίδεω Brianeh. viilgo Φωκυλίδου. - V. 2. σμικρὴ, ΒΜ μικρὴ . - κρέσσων ΜAv, κρείσσων reniqui.

65쪽

Καὶ τόδε Φωκυλίδεω χρή τοι τον εταῖρον εταίρωφροντίζειν ασσ' αν περιγογγυζωσι πολῖται.

Xρηῖζων πλουτου μελέτην ἔχε πίονος αγρου ἀγρὸν γάρ τε λέγουσιν 'Aμαλθείης κέρας εἶναι.

Νυκτὸς βουλευειν, νυκτὸς δέ τοι ὀξυτέρη φρήν 359 ἀνδράσιν ' ἡσυχίη δ' αρετην διζημένω ἐσθλή.

Πολλοί τοι δοκέουσι σαόφρονες ἔμμεναι ανδρες, συν κόσμω στείχοντες, ἐλαφρόνοοί περ ἐόντες. 10.

11. η δ' ἐν συμποσίω κυλίκων περινισομενάων ἡδέα κωτίλλοντα καθημενον οἰνοποτάζειν.

Fr. 6. Plirynich. Εol. 358: Γογγυσμὸς καὶ γογγυζειπι ταυτα αδόκιμα μὲν ουκ ἔστιν, ἰακὰ δέ. Φωκυλίδην γὰρ Οιδα κεχρημένον αυτῶτον Μιχ σιον, ἄνδρα παλαιὸν σφοδρα ' Λαὶ κτλ. - V. 2. Salmasius ὁσσων περι γογγ.Fr. 7. Stob. Flori l. LVI 6: Φωκυλίδου hQων κτλ. - V. 2. Ἀμαλθείης, Stob. Ἀμαλθαίης.Fr. 8. Orion p. 43 od. Selineide v. r ἐκ των Φωκυλίδου. - V. I. Etiam Tet et2. in Mus. Rlion. Novo VI 617. - V. 2. αρετὴν διζημένω Solino ido-Win, cod. αρετῆ διζημένω.Fr. 9. Stob. Appoiulix p. 10 e l. Gaias. Mei nolio IV p. 157 r Φωκυλίδου. ubi cod. σώφρονες et ἐλαφρόνοι, quaa corr. Gnislata. Fr. 10. Sistol. Aristot. T. IU 275 B: κατὰ γὰρ τὸν Φωκυλίδην δεῖ ζητε ῖν β ιο την. . . ξδη. ot sine Poet. n. IJiogenia n. ProV. Iv39 Arsen. 181. Apostol. UI 8 a. Prove rh. T. II 67 : Bίζεσθαι βιοτήν, αρετὴν δ' ὁτανη βίος, unito δίζησθαι restitueri latin esso vidit Schnoide xv in, qui in v r-siis fine ἀσκεῖν acidendiim censuit, s 3 1 ξδο, sitio i Scilol. Arist. stippo litat, sumnat etiam Plato, qui litie reηpicit de rop. III 407 At Φωκυλίδου

γάρ, πιν δ' εγώ, ουκ ἀκουεις πῶς φησί, δεῖν ὁ ταν τῶ ἡδο βίος ηαρετὴν ἀσκεῖν. IΙne otiiι in rosero Iail, Rn. Epist. 1536: Φωκυλίδη πειθόμενος, μετὰ χρή μ ατ α λόγων ἀπτόμενος. Fr. it. Atlion. X 428 B: ὁ δε Φωκυλίδης ἔνθ' Mi δ' κτλ. - περινισομενάων ΛΡV, περινισσομενάων CL,, πυρὶ νισομενδων B.

66쪽

Ρ0ETAE ELEGIACI. 12. Πολλα μέσοισιν ἄριστα ' μέσος θέλω εν πόλει εἶναι. 13. . . . μη παῖδ' ἔτ' iasio

καλα διδάσκειν ἔργα .... 14.

Πόλλ' ἀπατηθῆναι διζήμενον ἔμμεναι ἐσθλόν. 360

15. Aλλ' αρα δαίμονές εἰσιν ἐπ' ἀνδράσιν αλλοτε αλλοι, οἱ μεν ἐπερχομένου κακου ανερας ἐκλυσασθQι. - 16.

μήστης κακου ἔμμεναι ἀνδρός φευγειν, μή σέ γ' ἀνιήσχὶ παρα καιρὰν ἀπαιτεων.

Fr. 12. Aristot. Polit. IV 9, 7r διὰ τosto καλῶς ευξατο Φωκυλίδης Πολλὰ κτλ. - θελών, ΙbVbm n 2042 n. m. pr.) θέλων, quasi Aristotelis 11aee sint. Versus integer sine p. notiti ne legitiir in Solioliis ad Aristot. Topic. T. IV p. 272 13. Fr. 13. Pilitaret . de piloror. o luc. e. 5: Κινδυνεύει δὲ καὶ Φωκυλίδος ὁ ποιητὴς καλῶς παραινεῖν, λέγων μὴ κτλ. sod Sythure, Fabricius ex codil. sex 2 , I ui,nor ex his componi int hexametriam: Παῖδ' ἔτ'

ἐόντα χρεὼν δη καλὰ διδασκέμεν sera. Adde Mai Collecti Vatic. III 198: χρὴ γὰρ κατὰ τὰ μος, παῖδ' st' ἐόντα καλὰ διδασκέμεν. Ego conticio

Παῖδ' ει' ἰόωτα τρεῶν καλὰ διδασκέμεναι. Hartiing χρη γὰρ παῖδ' se' ἐόντα τὰ καλὰ διδασκέμεν ἔργα. Cetorii in

conser in ortum iitictore in do Figuris v. 92: A pr uno puer u ν ectum esteondiscere recte. ν

Fr. 14. Plutarcii. de aiiesu. o. 18: Οὐ γὰρ μόνον, ως φησι Φωκυλίδης ' Πόλλ' ἀπατηθῆναι κτλ. , αλλὰ καὶ γελασθῆναι Hirscli ig καταγελασθῆναι) δεῖ πολλά Hirsolite πολλάκις). Contra Clem. ΑΙ. Stroni. U 733 sino p. n. καὶ τῶ ἄντι ανάγκη ' πολλὰ πλανηθῆναι scoli. Ott. πλανθῆναι) κτλ. Ail le Crani. An. Par. I 166: on μόνον τὰ Φωκυλλίδειον παθεῖν, πόλλ' ἀέκοντα διζήμενον οὐ μόνον τὰ vel τονὶ ὐεθλον, ἀλλὰ καὶ πονῆσαι πόνους Ου φαύλους. Hic igitiir legit: Πόλλ ἀέκοντα

παθεῖν.

Fr. 15. Clem. Alox. Str. v 72b: ἔτι πρὰς τοῖσδε Φ ωκυλίδ ης τοὐς αγγέλους δαίμονας καλῶν, τους μὲν ειναι αγαθοὐς αυτῶν, τοὐς δε φαύλους διὰ τούτων παρίστησιν, ἐπεὶ καὶ ημεῖς ἀποστάτας τινὰς παρειλήφαμεW Ἀλλ' ἄρα κτλ. Eado in Elisob. Pane P. Ev. XIII p. 687 c. - V. 2. κακοῆ ἀνέρας scripsi, ut etiam Sc in ei de viii coniecit, vulgo κακὰν ἀνέρος. Ceteriim up patet tertium vorsitan intercidisse. Fr. 16. Seliol. Arist. Nilla. 210: Φωκvλίδης ἐν μεν τοῖς αυτ Οὐ ποιήμαισι καπὰ την συνήθειαν τοὐς χ'εωφειλέτας χρήστας. καλεῖ, λέγων οντως ' τρήστης κ. L α. φεὐγε, θῆ σε γ μή o lselcher ανιήοειε διδοὐς π. κ. α. ἐν ε κείνω μέντοι αντὶ τοὐ δανειστὴς λαμβάνεται

67쪽

17, Ἐν δὲ δικαιοσυννὶ συλληβδην πἀσ' αρετή 'στιν

Μqδέποτε χρήστης πικρὸς γένη ἀνδρὶ πένητι Pseudoptioc. v. 83 . Novit igitii r soliol. et goran ann et Sith, litic tu carmina. Sitidas v. ἀπαι

te inere videtur utram lue sententiani simul regnieero.

Fr. 17. Aristot. Eth. Nic. V. I: Uιὸ καl παροιμιαζόμενοί φαμεν ' ἐν δε κτλ. tibi pro 'στι eo Id. ἐστί, praeter Κb Lbob, qui μι. Hic adnotavit Michael Ephes. : η δε παροιμία Θεόγνιδός ἐστιν, ῶς 'εόφραστος φησιν ἐν τφ πρώτω περι ἐθῶν λέγωμ' ἐν οὲ τφ πρώτω των ἡθικῶν, ὼς Φωκυλίδhς αυtοὐ μέμνηται ' καὶ οὐδὲν θαυμαστὰν καὶ Φωκυλίδην καὶ

Θέογνιν αυτ φ χρήσασθαι. CL Tlaeogn. v. 147. Sententiae versi istieroicis explicatae passim tereunt ir, rie nonnullae Pliocylitas linitii initima ae videnti ir, velut apitii I Oli annom L an asc. e l. Gaissori . Stob. Εcl.

Pitys. II 763 Stob. Flori l. IV 230 ed. Moinelco ωκειῶ Αἰδώς τοι ξυνετοῖσιν ἐπὶ βλεφάροισι κάθηται, 'πρις δ' ἀξυνέtοισι ' σοφὰς δέ κε τοὐτο δαείη. ibi conieci ἐκ τῶν Φ)ωκυλιδείων. I orro istoci legitiir apud Pliuo- non1 de in Ora. n undi p. 500: οὐδε γυνὴ τοσσόνδε νόου ἐπιδεο εται ἐσθλοὐ, Zστε χέρειον ελέσθαι, ἀμεινοτέρων παρεόντων.

ita enim Ilio vorsus redintegrandus. Deniquo apud Illi emisti irin Or.

XXI 258: Oτιν μὲν ἐν Οἴρεσιν ἡδε λέονταθhρητῆρ ἀων τε καὶ εἰσορόων κ' ἀλέοιτο 'γνωστῆ μεν γὰρ τῶν βουλ', γνωστὰν δὲ νόημα Γνὴρ δ' αλλα κέκευθεν ἐνι φρεσίν, ἄλλα δὲ μυθοι μεν λειοι καὶ μείλιχοι, εχθρα δε ἔργα.

68쪽

Poema lio e propireptichiui. quod Pliocylidis nomen prile se sortantiquo poeta Milesio ita iiii in ligntini esse olini censueriint lioni illesilocti: prannis Fristi Iericus Syllburgitis, citiai et ili lateae et climstianaetio trinae aperta Vestigia filii depreliendere vi teretur, id a Uulbitavit. neqDe ta inen, ut erat in hoc viro ius ignis Ino testia, universum ea non Plio lidi abituli care aiistis est: Ioseplitis ait lena Scaliger consulentere lixit. carmen a Iullaeo ali pi0 vel ratristiano, Pii veteris poetae persona na Inutilatu es sit, coInpositia in esse: ipse scitis ii alluit arguinentaqtua etiam . quae ipsi inpriinis Itotabilia villeliranti ir. I reviter' perstrinxisse. aliis Iaanc D ateriam a celli alitis pertractandant couiniendans, in cilia viressiuas experirentur: ac persuasit sane viri stimini aiictoritas plerisqiae, vetere poeta in lignum esse carmen 'ὶ, neqtie tamen mi isqvain illi ad inonitioni obtemperavit. Nuper clei tua In Iaeolnas Bernaus in corn-m ntatione pectiliari, spiani talisla, i Ite anno 18b6 ile lioe catara inpelli lit, illi ilesiderio satisfecit. ac luculenter ostendit, niilla elim stianaeti octrinae vestigia reperiri in thoe cartii ine, sed hominem itulaeum Veteris testa inenti piaecepta versilius explicavisse . quent post Ptolemaeum Plii lometorem sest ante Nerone in imperatoreiu vixisse statiuit J. Neque lainen ille gentillibus si iis lioc proireptitana poeina destinavit, sed Graecis lio in intibus, spii a Ilulastor In sacris non alitio ire-Ibant: itaque se luto silentio praetermisit, qiuae illi genti pectiliaria sunt. nec sine offensione alii enigenis cornmendari poterant, Sed ea potissi inliniselegit, quae piis ac religiosis ii ominibus facile proliarentur. Atqtiool, id ipsi ini Graeci poetae, Pii virtutis magister Ilaiul ignotitiis liabebatur, pei sonant induit - j.

Goram, mai post Bernaysium do hoc poemato disseriait in Philologo XIV 91 se l. Aristoriali nescio cui discipulo tribuit, qui circa annum

CXXX a. Chr. n. hoe carmen ediderit, vi l. p. 98 et 110. )Aiuctorem carminis ipstini ascivisse Plioeylidis nomen nequo id postea ab alio in litum esse Etiam Bernnys Existimat, Miamvis primos versus expunxerit. Verum quod censet p. XXXIUὶ propterea Milesii poetae nomine poema SutIIII ornavisse, quoniam etiam ille varia prac-

69쪽

Antiquitatis enient ita specie legentes decipere nolitit: igiti ir si

unum alteriimve versum anti PIioris alicuius poetae in lioc carmine ite prelietulitntis, consentane una est, I aec non ala ipso scri plore, sed ala aliis postero te inpore inseria esse. Tenui ilice Iuli genere lil, que utitur, quamluam passi in situluit praecepta perpetua, viae fastutio legentes obrii ere solent, varietate quadam distini uere. Delecitis verilomain et iunctura dictioniun ad plebeii serin senis usum prope accestunt, neque vel situ in nuineri elegantia coni seiulantur, ut liaiul raro a Inlii Onun sit. iitrtina scriptor ipse an librarii castigantii sint. Inprinus Ossensioni est. quoi l liaud raro praecepta non satis itisto vel nullo omnino ordine recensentur: saepius a librariis peccatu In esse constat, nain non solum liliri inanuscripti in ea re vatile inter se ilis sentiunt, sed etia in passim lilnomini inelioruni auxilio nune ea, Piae temere itisiecta sueriint . in stati in Iocti III restituta sunt. Nec lainen licet ad eandem norina in Olnnia pariter exigere: nam lioc poetna ali aliis vario modo amplificat uni est. non solum eius lem senteritiae Versus Sunt Micliti, sed etiam scriptoris ipsius tu ilicium casti mitur: itaque non Imirum accidit, si nonnunquam vel continuo vel etiain diversis locis ea lem variatis tantum verbis iteriantur.

Nemie lainen licet satis tuto aliena seiungere, nain ingenii in ei loci itati. Iliam laic scriptor ulnPie prae se seri, aliqui l contionan liun J. Pauca a stilo ite eo. Prod Suulas v. Φωκυλίδης ite lioe poenia tellieit: εἰσὶ ὁ ἐκ των Σιβυλλιακῶν κεκλεμμένα. Tantu in albest, ut Stii las veruin sit assecutus, ut planum sit euin, lii litumn sectan liun Oraculoruin Sibullinoriun vel pininus concinnavit vel ali alio adoriratum reti actavit, insignem p;uetern carininis Pli OcyIidpi liuie intro inseritisse. Nani de Cliristo pios ii omines naeritis virtutis praenalis ornante liae

dieit II 45.

45 'Aγνος γὰρ μιστος τουτοις τα δίκαια βραβεύσει, Καὶ δοκίμους στέφει, αυτὰρ θέμα μάρτυσι δώσει

'Aθάιατόν τ' ἄχρι o θανάτου του αγῶνα ποιοῶσιν. Παρθενικοῖς δὲ δραμουσι καλῶς ἄφθαρτον αεθλον Θώσει τουδ' ἄθλου, καὶ τοῖς τὰ δίκαια νέμουσιν

ω 'Aνθρώποις πῶσί H τε και ἔθνεσιν ἀλλοδαποῖσιν χ ὁσίως ζώουσι, θεὸν δ' θ') ενα γινώσκουσιν.

οῖ δ' αγαπῶσι γάμον τε γαμοκλοπιῶν δ' ἀπέχονται, Λώσει πλουσια δῶρ', αἰώνιον ἐλπίδα καὶ τοῖς.

Πασά τε γὰρ ψυχὴ μερόπων θεοὐ ἐστι χάρισμα, 55 Ιου θέμις ἀνθρώπους την ἄλγεσι Galladiis ἄγεσι) πῶσι

μιαίνειν.

cepta nullo sero vinculo inter so aptR inliderat, te nondum est perpetuuin aranen a germano Pliocyti te prorsiis alienum esse, Ilii singula praecepta paucissimis versibus comproliens a Seorsim proposuerit.'ὶ Goram p. 98 novissimam poeniatis pariem inde a v. 179 omnino nreliquo carmine aliena in et postea adiectam esse cenRet.

29. Dissiligod Corale

70쪽

quisquis liaec coinpositit, v. 52 manifesto imitatur Plio cyl. v. 3. v. 53vuletur ait si in ilii tuli neni Phocyl. v. 2 co Inpositiis, v. 45 possis cuin v. 12 qua nulliana lioc incertilin). v. 54 cum v. 106 componere. Iam Sestiuntur versus sat naulti ex Plio cyli leo postulate idescripti, tuni versificator iste re sit, i in te cleflexerat. v. 149:

Ουτος αγών, ταυτ ἐστὶν ἀέθλια, ταυτα βραβεῖα,

Ao πύλη ζωῆς καὶ εἴσοδος ἀθανασίης,

m θεὸς ουράνιος δικαιοτάτοις ἀνθρώποις Ἐστησεν νίκης ἐπαέθλιον ' οἱ δε λαβόντες Tὁ στέφος ἐνδόξως διελευσονται διὰ ταυτης.

quae in memoria in revocant epilogunt Pliocyltilei carminis v. 229-30.

Iam id, ros I et Ii Bleek Schleierniacilior Tlleologi scite Zeiis litast Vol. I IM seqq. 193ὶ naedio saeculo vii Iato p. Ch. n. compositos esso censet, Prieilli ela in e litione Orac. Sili. p. XXI sub sinena saeculi se tituli, Esuald ι lii in actis Societatis fἰottingensis de his oraculis nuper lisputavit Vol. VIII, sula saeculi terili finein cotulit os esse statuit. Noli est liuius loci haec ilisceptare, uiuit apparet Pliocylideos versiis. iiiiii iis nulla est omnino necessitudo cuin istis vatici ii iis, inserta esse ala lio Inine Uiristiano. vii novis sini O teinpore Iaaec vaticinia interpolavit. Ac satis qui lem intempestive liaec praecepta vitae recte institit enitae intervenit int: si ιleesssent, nenas iIiiii lilii a in clesiileraret: licuitentin infantiae liuius versificatoris versut 55 stati in subiungerό v. 149: seil late iam usus est carmine Pliocylideo, quotl cuna alius an in alluertisset, poterat centuin sei e versit,us alienis iraee oraciata a inplificare. Neque tamen lioc certum: nam in utraque parte, et in nova liac versu una Pliocyti istorum recensione. et in versu nis qui lianc recensione in volantecellunt vel subsequuntur. parent in intia in il eprelle ut inius, iit ne Pla-ilua In a veri specie alatiorreat euin ipsum, mii Ora illa liorit in lili rorali iconcinnavit, etiam Pliocvlulis versiis quana vis loco niininae conantuitu interpositisse. Neqtie quoil in principe e litione lii versus ilesii totainturae postea idemuin alio mina eo lictim alictoritate restituti sunt. certuna indicium stippe litat: poterat eni in lil rarius, cum anima lustriisset integruin Pliocylidis poeina stiperstes esse, iit suo labori parceret. liaec omittere: alii aute in religiosiores quana loctiores si teliter Ilaec cles ripserunt: citiusmodi liliris sui lain iisum esse apparet. Iani vero is, qui Itunc Dracii loritim lilirilin adornavit. versus Pliocvli leos sere integros in opus suum transtulit: pauca quaeilana consul lotininutavit . quae ipsi iis institillo non convenire vel cuna olas cura essent. emerulatione egere vi deliantiir, Plerna illus illina etia in linulta alteruti voversum plane omisit: illein alia antplificavit et de suo astili lit, idiae, tyla In-Vis ne que ista Pseiu optio cylulea aut nuniel serit in elegantia aut seri tollisti rhanitate insignia sint, se i noviciae Originis pliirinias notas prae se serant, tarneli inultiun illis deteriora sitnt. Pauca quae lan sunt. idiae utrum ipse iniitaverit ali sic scripta in suo Pliocyli let ea ninis exuin plo repererit, anilligi potest, liliro certe usi is est, qrii lios collices, tylos