The clouds of Aristophanes

발행: 1858년

분량: 258페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

γωγέ σ' ἀλλα τουτονὶ πρωτον λαβε. μὴ γαρ ἐπιθαυμάζειν τι τον διδάσκαλον. και μοι Τον ιμ ει μεμάθηκε τον λόγον 'Eκεῖνον, εἴφ' ον ἀρτίως εισήγαγες.

Ω- ἀποφυγοις αν τιν' αν βουλst δίκην.

κει μάρτυρες παρῆσαν, ὀτ' ἐδανειζόμηνὼ

Πολλω γε μάλλον, καν παρωσι χίλιοι.

Ῥυφήκει γλώττ' λάμπων, I 160 Πρόβολος μός, σωτὴρ δόμοις, εχθροῖς βλάβη,

σανίας πατρώων μεγάλων κακων 'ον κάλεσον τρεχων ενδοθεν ως μέ. Ω τεκνον,, παῖ, ξελθ' οἴκων, 16stata σου πατρός.

102쪽

'Ἀπιθι λαβών ον υἱόν.

'Eπι του προσώπου ' στιν Arzικον βλεπος. ν ουν oπως σώσεις μ'. πεὶ κἀπώλεσας.

Eνη γάρ στι καὶ νεα τις μερα i

Eις ην γε θήσειν α πρυτανεῖά φασί μοι. IIM

103쪽

Πῶς γάρ ει μή πέρ γ' ἀμα

ι μην νενόμισταί,

- Σόλων ὁ παλαιος ην φιλόδ'μος την φυσιν.

Οπερ ι προΤένθαι γαρ δοκουσί μοι ποιεῖν.

104쪽

5 ως τάχιστα et πρυτανεῖ' φελοίατο, δι τούτο προὐτένθευσαν μερα μια. 200

Φήσουσι δ' P οἱ φίλοι

Zῶν, ἀλλα καλουμαι Στρενιάδην

Μαρτύρομαι,

105쪽

Τι γαρ αλλ' αν απολαύσαιμι ου μαθήματος;

ι αυτ εθελήσεις ἀπομόσαι μοι τους θεούς;

καν προσκαταθείην γ' ωσr ομόσαι, Τριώβολον. 1235

Ἀπόλοιο τοίνυν νεκ' ἀναιδείας τι.

106쪽

Θαυμασίως σθην θεοῖς 1240 και κεν γελοιο ομνυμενος Τοῖς εἰδόσιν.

Η μην συ τούτων τω χρόνω δώσεις δίκην.'Aλλ' δε αποδώσεις μοι τα χρήματ' ειὶ μή, 'Aπόπεμνον ἀποκρινάμενος.

In σοι δοκεῖ δράσειν;

'Aποδώσειν μοι δοκεῖ

107쪽

Ου ἀρ' ἀποδώσεις;

Ο οσον γε μ' εἰδέναι. Ουκουν ἀνυσας et θάτzον ἀπολιταργιεῖς

Προσαποβαλεῖς ἄρ' αυτὰ προς ταῖς δώδεκα. καίτοι σε τοὐτό γ' ora βούλομαι παθεῖν, 'Οτιὴ 'κάλεσας ευηθικῶς την κάρδοπον.

'Iώ μοί μοι.

Ω σκληρε δαῖμον, ω τύχαι θραυσάντυγες 'Lππων μῶν ω Παλλάς, ως μ' ἀπώλεσας. 1265

Τί δαί σε ληπόλεμός ποτ' εἴργασται κακόν s

108쪽

Μὴ σκῶπτε μ G τἀν αλλά μοι τα χρήματα Toν ων ἀποδουναι κέλευσον α λαβεν,

κακῶς ἄρ' οντως εἶχες, ως γ' εμοὶ δοκεῖς.

ρῶ, τα χρήματ' ἀπολαβεῖν εἰ βούλομαι;

Tο εγκεφαλον σπερ σεσεῖσθαί μοι δοκεῖς.

Συ δε νὴ τον Ἀρμῆν προσκεκλήσεσθαί γε μοι,

E μἀποδωσεις ἀργυριον.

109쪽

Ουκ οἶδ' ἔγωγ' d πότερον, ουδέ μοι μέλει.

- ουν ἀπολαβεῖν ἀργυριον δίκαιος εἶ, Et μηδἐν οἶσθα των μεrεώρων πραγμάτων i

Αλλ' εἰ σπανίζεις, τἀργυρίου μοι Τον τόκον iram Ἀπόδος γε.

Τί δ' ἄλλο γ' η κατά μηνα και καθ' μεραν Πλέον πλέον ἀργυριον ἀει γίγνεται,

'Tπορρέοντος του χρονον

λως λέγεις. Τί δῆτα τὴν θάλατταν ον οτι πλείονα 1290Nυνι νομίζεις - προ ου;

ου γάρ δίκαιον πλείον' εἶναι.

J αυτ εγώ μαρτυρομαι.

110쪽

Υπαγε, τί μέλλεις ου ἐλας, ω σαμφορα s

πενηται, καν λεγη παμπόνηρ' 'Iσως δ' ἴσως βουλήσεται καφωνον αυτὰν εἶναι. 32θ

SEARCH

MENU NAVIGATION