Jus naturae methodo scientifica pertractatum. Pars prima octava ... Authore Christiano Wolfio .. Pars septima de imperio privato, in qua tam de imperio ac societate in genere, quam de officiis ac iure in societatetibus coniugali ... domo agitur ... A

발행: 1747년

분량: 893페이지

출처: archive.org

분류:

171쪽

Iset Bars VII. cap. I.

consequenter universis competit imperium in singulos. Quodsiduo tantummodo fuerint socii, universi quidem sunt ambo simul sumti, quorum etiam concorde voluntate determinantur actiones ad societatem spectantes. Atque adeo imperium duobus simul sumtis inest. Quatenus tamen exercendum est, ut

fiat id, ad quod quilibet eorum obligatus est, exercitium competit ei qui vult, ut fiat, ad quod communi consensu sese sibi invicem oblisanant a f. a I 3. aod ex ra Imperium omne nascitur ex serierate. Natura enim neis

nascatur. mini imperium competit, nec quisquam in invitum aliquod sibi arrogare potest β. 19s.), sed id acquirendum expresso, vel tacito consensu ejus, in quem datur f. 396. . Ru niam vero nil temere faciendum β. 278. ρ r. I. IV. necesse est, ut certo fine quis aliis tribuat jus in illas acti nes, quae ad finem consequendum faciunt I. a 7 T. pari. 3. Fur. nat . . in quo jure imperium consistit f. i99. . Enimvero qui eum aliis convenit, quod quoad ea, quae ad finem

quendam requiruntur, pendere velit ab eorum voluntate, societatem contrahit I. r. a 44. . Imperium adeo omne ex societate nascitur.

Quodsi homines omnes viram solitariam agerent, per se patet, nullum in agendo ab alterius voluntate pendere, sed actiones suas in universum Omnes pro lubitu suo determinare, consequenter nullum quoque dari imperium s=. I94.3. Idem adhue intelligitur, s homines quidem una vivant, sed nemo sese alteri obligat ad finem quendam conjunctis viribus pros quendum, ut in iis, quae huc faciunt, non amplius pendeat a qsola sua voluntate, sed smul a voluntate alterius. Non alius iraque concipi potest modus, quo nascatur jus in actiones alterius, quod est imperium 3. I99. , nisi ut oriatur ex societ te. Quod jus parentum in actiones liberorum non faciat e ceptionem, suo loco constabit. Ceterum hie sermo est de impe Disitiroo by Go le

172쪽

De imperio ac societate in genere.

imperio humano, quod homini in homines competit, quemadmodum facile patet, non Vero de imperio, quod Deo iti homines competit, & ex dominio ejus fluit I. 97 .Pan. r.

Quoniam imperium ex societate nascitur cf. a 3 3. , in De limi societate autem omne jus determinandum est ex fine, cujus

causa contrahitur . Io. a. I imperom extendi nequis ulrra a nes, qua ad Hem societatis confeyuendum finiunt. In quolibet ideo casu limites imperii hoc modo assignabum tur, ne imperans jus suum extendat ultra id, quod par est, nec plus juris sibi arroget, quam eidem competit,

s Eodem modo patet, an imperium recte exerceatur, ex Me missas societatis aeduaerandum esse. enaeum de Disserunt societas fine f. 3. . Quamobrem quod rectum exercitio

est in una societate, propterea rectum dici nequit in societa- Impera re altera, nisi id n conveniat fini utriusque societatis. Notandum vero nos hic loqui de imperio, quatenus ex societ te resultat, adeoque universs competit. Mox enim videbimus, universos de eo exercendo statuere posse, prouti visum

fuerit: quod ubi factum fuerit, de exercitio imperii judicaturus non amplius stricte inhaerere debet fini, ut intelligatur, quid licite fiat. κβ. a I 6.

Imperium in serietare vel Mi retinere ρossunt Mives, vel tauomovis ita visum fuerit, in unam quandam, aut aliquor stersinas transfer- de imperiore possunt. Etenim imperium est jus, quod ex societate nasci - pompo tur .aas.) & universis in eadem competit I. ara . . D Q. nim Vero a voluntate tua pendet unice, utrum jus tuum in alium transferre velis, nec ne, & in quem transferre velis - si Dr. nai. Pars VII. U - s. a. Disitigod by Corale

173쪽

ferri not

Regimen .

quid si es

quinam M.

134 Pars VII. Cap. I.

g. ra. petra.3. Pr.nar. P. Quamobrem a voluntate quoque universorum in societate pcnder, utrum imperium in alium trans ferre velint, nec ne, & in quem transserre Velint, consequenter id aut sibi retinere possunt universi , aut transferre in unam, Vel aliquot personas.

Solius societatis interest, ut imperium recte exerceatur. Quamobrem ipsius est judicare , utrum consultius sit, ut id per se exerceat, vel per alium, aut alios. Quoniam itaque quid in societate finis consequendi causa fieri debeat, cominmuni sociorum consensu determinandum I. 44. ; ecquis dubitet, societati integrum esse, ut, pro uti fibi vitum fuerit, imperium vel sibi retineat, vel in unum, aut aliquot personas transserat 'I. a T. Dcietas imperium etiam in extraneum transferre potes. Patet enim ex propositionis praecedentis demonstratione, a v luntate ipsius unice pendere, in qUem imperium transferre velit a 16. . Quamobrem necesie non est, ut id tran ferat in quendam ex numero sociorum, adeoque transferre potest in eum, qui societatis membrum non est, consequenter in extraneum l. β. a 3.).

Quae de translatione imperii in propostione praesente ac praecedente demonstrantur. de iis equidem vix quisquam estrui dubitet; non tamen propterea demonstratici superflua vieri debet. Quaeritur enim, num jure haec translatio fieri possit, cum non statim jure fiat, quod nemine contradicente fieri potest. . a I 8.

Exercitium imperii Regimen dicitur. Ac ideo is, cui in societate imperium desertur , ut id exerceat, Tector scietatis appellatur.

174쪽

De imperio ac societate in genere. In

Nimirum imperium confistit in iure, regimen in iacto. At- ctor seire isque ideo facile patet, quaenam inter utrumque disserentia i tercedar. Rector terminus generalia est, qui pro diversitate societatum diversa sortitur nomina specialia, prouti suo loco constabit. s.

Quoniam regimen in exercitio imperii consistit f. Robia, at g. si societas ιmperium sibi retiner, set am regit, si tram cietas em reis

fera Hem in aduum, vel alios, per alium, vel altos regitur. Non repugnat dici,quod homo habeat imperium in se ipsum. quarenus actiones suas liberas determinare potest. Atque ideo etiam dicitur regere seipsum. Et in statu naturali cum quilibet homo liber sit I44. pari. . Iur. nat. ; quilibet etiam seipsum regit, imperium, quod in se habet, per se exercendo. Sed his in philtisophia morali uberior lux assundetur. g. a a in

Si scieras imperium in alium transfert, a volantate i ius dira lete pendet, quomodo seu qua lege 'rnsferre velit. Imperim enim imperium jus est f. i94. , consequenter quando societas imperiumst trans in alium transfert, jus suum in eum transfert. Quoniam remiam. itaque a transferentis voluntate unice dependet, quomodo seu qua lege jus suum transferre velit f. r t. parc3.yur. tiar pa voluntate quoque societatis unice dependet, quomodo seu qua lege imperium in alium transferre velit.

Quoniam a voluntate Qcietatis pendet, quomodo seu uber modis qua lege transferre velit imperium s. aa O. I imperium in imperiam

alium transferri potest vel revocabiliter, vel ιrrevocabiliter, ad transferri certum tempus, aut ad dies vita; tanquam transmissibile in cedi possiι. ros alios, vel non transmissibile; plenum, vel certa parte deminu- .rum; t imitatum, au/ ceuo modo timitatum. V a Haec Disit rod by Coosl

175쪽

Pan VII. Cap. I.

IIaee probe notanda sunt, ut in ca su quolibet particulari de finiri possit jus competens ei, in quem imperium translatum.

de mem Quoniam a voluntate societatis pendet, quomodo seuendum sit qua lege transferre velit imperium cs. a et O.), is autem,in quem jus Rectoris transfertur, acceptatione sua non plus juris acquirere potest,

solutatis. quam transferens in eum transferre voluit g. 38 a. pari. 3.jur. nat. 3; s imperium a societate in aliquem translatum fuit, tale in eo eris ac tali mom ab eo habebitur, quale esse es quati do ab eo haberi voluit societas, consequenter Rectoris pn societate fas omne metrendum es ex voluntare, qua is socinati, cum imperiam transferret. Principium hoc maximi momenti est, ne a veritatis trami.

te recedatur, quando de jure Rectoris societatis quaestio aliqua incidit. . aag.

De legibus Quoniam a voluntate societatis unice pendet, quominimperium do imperium in alium, vel alios transferre velit. a zo. , exercendi. societati vero competit jus ferendi Ieges de iis, quae ad eandem spectant s. 46. I de exercitio quoque imperii Ese leges

condere potest, es ubι imperium in aliquem frandorum, is secundam eas impetium exercere, stu sicιetatem regere I. a 3 8. , Dil. quilaam vero contra eas commistere ullatur. Leges istae ,oluntatem societatis de imperio exercendo indicant. Atque adeo norma sunt, ad quam Rector societatis actiones suas componere obligatur I. aaa. .

176쪽

De imperio ac Iocietate in vere. Is

.aeta. , eandem vero voluntatem indicent leges sundamentales societatis g. aa 3. ; Rector sicietatis illigatur adlegum fundamematium observantiam. Nimirum quando dantur legcs fundamentales societatis Re ctor societatis eandem regere debet secundum voluntatem societatis, cum eidem non contulerit imperium, nisi sub hac con- eo litione ut id exerceat secundum modum praescriptum

f. aas. Reclara societatis parere seu obedire tenensar socii. Quin De obedienniam enim rectori societatis collatum est imperium cs. τι8. , tia Rectori

in societate imperium is habet, adeoque imperat sociα f. societatis 394. . Quamobrem cum imperanti sit parendum, seu debita. obediendum f. ao 6.); socii rectori civitatis parere , seu obedire obligantur.

Quando societas imperium in alium transsere, eo ipso sese obligat ad obedientiam eidem praestandam. Quod si socii obedire nollent alteri, sed in iis, quae ad societatem spectant. a sua dependere voluntate; imperium sibi retinere, nequaquam vero in alium transferre deberent. Repugnat itaque imperi um transferre in alium &, dum id exercens praecipit, quid sieri debeat, vel prohibet, ne quid fiat, obedire nolle. Translatio imperii in alium continet tacitapr promissionem de obedientia praestanda, ex qua nascitur obligatio perfecta obediem

niv., Quamobrem nec Rector societatis socios sibi subjectos I. a o a.) ab ea liberare potest, consequenter nec ipsi

177쪽

138 Pars VII. p. I.

jus est praecipiendi, quae legi naturae repugnant. Imperium

itaque in eundem non collatum intelligitur, nisi cum tacita hac exceptione, quod obedire nolint, si legi naturae adversa praecipere velit. Quare cum se socii non obligaverint Rectori societatis, nec obligare potuerint ad parendum leginaturae adversia praecipienti, eidem quoque parere non teneno tur, si naturae legi adversa praecipiat. Euod erat 'm. . Cum leges fundamentales imperii praescribant modum regendi, & ad earum observantiam rector societatis obligetur a a ); sociorum imperium transferentium ea fuit voluntas, quod parere nolint, ii quidem praecipiantur quae legi fundamentali repugnant. Quoniam itaque rector societatis socios non plus sibi obligare valet, quam iidem sese obligare ipsi voluerunt, dum sese subjecerunt g. 38 a. pari. I. Pr. nat. socii quoque Rectori societatis obedire non tenentur, si praecipit, quae legi fundamentali societatis repugnant. ααod erat secundum. Denique cum imperium in societate sit jus determinandi actiones sociorum β. 39 4. , socios autem non teneat Obligatio nisi quoad ea, quae ad finem Bcietatis consequendum spectant . i. ; imperium quoque non extenditur ultra ea, quae ad societatem spectant. Quando itaque imperium transfertur in alium, Rectori quoque socie atis nullum competit jus in actiones sociorum, nisi quae respectum quendam ad finem societatis habent, seu ad eandem spectant.

Quamobrem patet imperium transserentes non habuisse aniamum sese obligandi ad obediendum in tis, quae ad societarem non spectant, conssequenter cum nemo sibi alterum obligare possit ultra voluntatem suam 3. 38 a. parr.3. Iur. Nat. ἰsocii quoque rectori societatis parere non tenentur, si praecipiat, quae ad societatem non spectant. αὐderae tertiam.

178쪽

De imperio ac societate in divere. IS9

Quamvis in omni causu propositionis praesentis socii non

teneantur obedire rectori societatis ; non tamen in omni eadem est non obediendi ratio. Etenim in casu primo adest obligatio , adeoque necessitas non obediendi f. II 8. pari. Phil. prare unitu); in secundo & tertio nonnisi jus, adeoque libertas non obediendi f. Is 6. pari. r. Plii. pract. umv. . Ratio diversitatis est, quod naturaliter obligati simus ad non faciendum , quod legi naturae repugnet; a voluntate autem n

stra venit, quod alteri obligati esse nolimus ad non obediendum in iis, quae legi fundamentali societatis repugnant, vel ad societatem non spectant, eum etiam quoad ea nos alteri subjicere potuissemus, squidem ita visum fuisset. In casu itaque primo qui non obedit in gratiam alterius peccare non vult f. 442. para. r. Phil. pract. unis.); in casu autem secundo & tertio non vult, ut alter sbi arroget jus in actiones suas, quod ipsi concedere noluit 9. 38 a. pari. I. Jur. nat. . Haec differentia probe notanda est, ne confuso obligationis ad non parendum cum jure non parendi cedat in praejudicium prudemtiae , quae haud raro suadet, ut jure nostro cedamus. Sed dehisce rectius plura dicentur in casibus particularibus. s. a a T.

Si scii Rectori societatis parere seu obessire velint quando idctiando se

imperat, quod legi fundamensisti repagnat' vel quod ad sicurarem cietari ob minime spectιι, obedire licet. Etenim leges sundamentales dire licea consensu sociorum conditae fuerunt I. aag. a a 4. . Quo- etiamsi nonniam vero societati integrum est leges, quando visum fuerit, teneatur.

tollere l. 48. i legem quoque fundamentalem, si voluerit, tollere potest, consequenter etiam tollere quoad actum quendam praesentem. Sed Iex fundamentalis quoad actum istum tollitur, si socii obediant Rectori societatis, quando quid imperat, quod legi fundamentali repugnat I. aos. aa 6. .

Quamobrem si socii Rectori societatis parere velint, si quid imperat, quod legi iundamentali repugnat; obedire licet.

179쪽

16o Pars VII. cap. I.

Similiter vi libertatis naturalis quilibet facere potest, quod libet, salva obligatione naturali s. ι 38. pars. I. Iur. nat. , consequenter socii etiam facere possunt. quod vult Rector societatis in iis, quae ad societatem non 'ectant, siquidem libuerit, cum id supponamus fieri posse salva obligatione naturali, quae a lege naturae Venit I. 4 i. pari. f. Huc pract. unim . Sociis igitur Rectori societatis obedire licet etiam in iis, quae ad societatem minime spectant, sit ita visum fuerit s. a os . . 'od erat alterum.

Non quaeritur an in casibus propositionis praesentis consultum sit obedire, sed quid jure suo socii facere possint. Ac

praeterea notandum est sermonem hic esse de obedientia, quae sua sponte praestatur, non vero de ea, quae vi ac metu extorquetur.

Tufacto uinmus socii societati

non imputando.

g. a 2 8. Tactam unius socii, in quod ceteri non consenserunt, aut quod ex post facto non rarthataemn , Iocietatι imputara neqvit. Quoniam enim in societate omnia fieri debent communi soci rum consensu I. 44. , si quid socius unus facit absque cet rorum consensu, vel antequam faceret, requisito, vel postea subsecuto. societas sci nequit causia libera ejus, quod ex facto isto subsequitur boni vel mali societati aut aliis. Quamobrem cum actio non imputetur, nisi quatenus quis declaratur causa libera boni malique vel sibi aut aliis, quod ex actione ipsius consequitur f. a T. parsi L. Pinc mact. uniυ. ; factum unius socii, in quod ceteri non consenserunt, aut quod post ea non ratiliabuerunt, societati imputari nequit. Ostenditur etiam hoc modo. Quoniam in societate omnia fieri debent communi sociorum consensu . 44. , actio societatis libera haberi nequit actio unius socii, inquam ceteri non consenserunt, cumque perinde sit, sive quis ab Dissiliroes by Corale

180쪽

De imperio ae societare in genere. I 6 Iab initio in factum consentiat, sive postea ratiliabeat, quam

nec ex postfacto ceteri ratillabent. Enimvero nemini imputari potest nisi aetio libera sua . sa 3. ρου. I. Phil. min. -m.2, aut in quam quomodocunque sive verbis, sive factis consentit g. 6so. Useqqrflari. I. Phil. ρυα - . . Ergo si cietati imputari nequit factum socii unius, in quod ceteri non consenserunt, aut quod postea non ratiliabuerunt.

Ut pateat, quando factum socii unius integrae societati imputari possit, relegenda sunt ea, quae de imputatione facti alieni

demonstravimus sq. 6so. cffseqq. Part. l. Phil. Pract. unxv. : ita nimirum facile praecavebitur, ne propositionem praesentem l ' cius extendamus, quam par est. f. a 29..uod per plurima in societate fuit conclusum. imputari ne . De imparavi quis iis, qui non consenserant. Per se patet conclusium partis tune e s. majoris esse respectu eorum, qui non consentiunt, factum quo per alienum , & quia non consentiunt, id nullo modo a Volun plurima comtate dissentientium dependere g. 639. pari. P. Hid pract. clusim. unm. V l. 8s I. Ontol. b. Enimvero factum alienum imput ri tibi nequit, nisi quomodocunque a voluntate tua depe deat I. 6 3 o. s a8. para. l. Phil. ρυα unis. . Ergo concluis 'sum partis majoris in societate imputati nequit iis, qui non

consenserunt. Non est quod excipias, qui societatem contrahunt, aut post ea in eandem recipiuntur, in hoc consentire, ut, quod majori parti fuerit visum, id pro communi omnium sententia habeatur s3. 8o. . Etenim conventio haec id tantummodo operatur, ne partis minoris dissensus obstet, quo minus id conclu- ., datur,quod plurimis placuerit f. Ia 4 ,nequaquam,vero ut id suo . quoque calculo approbent, adeoque tandem consentiant, Prin pterea quod vident, dissensu suo se nil incere posse. Qui enim dissentiunt, dissentientes manent, nec dissensus mutata

SEARCH

MENU NAVIGATION