장음표시 사용
111쪽
προτιμηθῆναι, καὰ πλείονας ψηφους πάντων εκείνων λαβεῖν, θαυμαστά τινα καὶ μεγάλα περι ημῶν πάντας ἁνύποπτεύειν επεισε, και σεμνούς αν ημὰς καὶ περιβλέπτους 5 κατέστησε. Ι72. Νῖν δὲ, πλην ολίγων, τὸ πλέον της εκκλησίας μέρος ουδὲ εξ ονόματος ημῶς ἴσασιν ἄστε ουδὲ ἔτι παρντήμεθα πῶσίν ἐστι φανερὸν, ἀλλ' ὀλίγοις τισίν οος ουδὲ αυτούς οιμαι τὸ σαφὲς εἰδέναι πάντας, εἰκὸς δὲ και τούτων πολλούς η μηδ' ὁλως ημῶς ηρησθαι νομίσαι hIo παρεωσθαι μετὰ την αἴρεσιν, ανεπιτηδείους εἶναι δόξαντας, οὐχ ἐκόντας φυγειν. ΙΙΙ. Ι73. ΒΑΣ. Ἀλλ' oι τἀληθὲς ειδότες θαυμάσονται. ΙΩ. Και μην τούτους εφης ώς κενοδόξους και υπερηφανους διαβάλλειν ημῆς. πόθεν οἴνεστιν ελπίσαι τον επαινον; απὸ των πολλῶν; a ' ουκis ἴσασι τὸ σαφές. ἀλλ' εκ των ολέγων; ἀλλα κἀνταὐθαημῖν εις τουναντίον ὁ λόγος περιτέτραπται ουδὲ γὰρ ετέρου τινος ενεκεν ενθάδε εἰσῆλθες νυν, αλλ' ἶνα μάθνς, τί προς εκείνους ἀπώλογησασθαι δέοι. I74. Καὶ τί τούτων ενεκεν ακριβολογουμαι νυν; ἔτι γὰρ, εἰ και πάντες ao νδεσαν τἀληθὲς, ουδὲ Ουτως ημὰς ἀπονοίας η φιλοδοξίας
εδει κρίνειν, μικρὰν ἀνάμεινον και τομο εων σαφῶς καὶ προς τούτφ πάλιν εκεῖνο, ὁτι ου τοῖς ταύτην τολμῶσι τηντόλμαν μόνον, εἴπερ τις εστιν ανθρώπων, ου γὰρ εγωγε πείθομαι, αλλὰ και τοῖς περι ετέρων ὐποπτεύουσι κίνδυνος as ἀποκείσεται Ου μικρός.
112쪽
DE SACERDOTTOS IIV. 175. II γὰρ ἱερωσυνη τελεῖται μεν επὶ γης,
τάξιν δὲ επουρανίων ἔχει πραγμάτων. και μαλα γε εἰκοτως' ου γὰρ ανθρωπος, οὐκ ἄγγελος, οὐκ αρχάγγελος, οὐκ ἄ λη τις κτιστη δύναμις, ἀλλ' αυτος ὁ παράκλητος '
ταύτην διετάξατο την ακολουθίαν, και ετι μένοντας εν σαρ- sκι την αγγέλων επεισε φαντάζεσθαι διακονίαν. διο χρὴ τον ιερωμένον ωσπερ εν αυτοῖς ἐστωτα τοις Ουρανοις μεταξύτων δυνάμεων εκείνων ουτως εἶναι καθαρόν. 176. Φοβερὰ μεν γὰρ καὶ φρικωδέστατα και τὰ προ της χάριτος, οἷονοι κώδωνες, οι ροίσκοι, οι λίθοι οι του στηθους, οι της IOεπωμίδος, η μίτρα, η κίδαρις, ὁ ποδήρης, το πέταλον τοχρυσοῖν, - αγια των Ῥίων,
under the old dissensation is as nothing when compared -- thae Vrae Christian Priest, ab is au at Metime et en he is celebraung the μθ Eucharist. For the doctrine os Chrys. Wissi regata to the Eucharist see BpCosin Transubstantiation c. vi art. 8
αγια καὶ φρικωδέστατα, VI I3 ἄγαν πολεμιωτάτους note): also Μason Ave Orations Index III S. N. μντος. G. τὰ πρὸ ras x. J χάρις is Some- times used, as here, to denote ine ne v lispensation, καινὴ διαθήκη ; cp. in
113쪽
ἀλλ' εἴ τις τὰ τῆς χάριτος εξετάσειε, μικρὰ οντα εὐρήσει τὰ φοβερὰ και φρικωδέστατα εκεινα, και το περὶ του νόμου λεχθεν κἀνταὐθα αληθὸς ον, οτι οὐ δεδόξασται τὸ δεδοξασμένον εν τούτφ τω μέρει, ενεκεν τῆς ὐπερβαλλούσης s δόξης. 177. 'Οταν γὰρ Gyς τον κύριον τεθυμένον καὶκAμενον, καὶ τον αρχιερέα εφεστῶτα τω θύματι και επευχόμενον, και πάντας εκείνω τω τιμίν φοινισκομένους αἶματι, ἄρα ετι μετὰ ανθρώπων εἶναι νομίζεις και επι γης ἐστάναι, ἀλλ' οὐκ ευθέως ἐπι τοὐς Ουρανούς μετανίστασαι, και πὰσαν
Io σαρκικὴν διάνοιαν τῆς φυχῆς εκβαλὼν γυμνῆ τῆ ψυχῆ
και τω νω καθαρω περιβλέπεις τὰ εν οὐρανοις; ώ του
θαύματος. ώ τῆς του θεου φιλανθρωπίας. ὁ μετὰ του
πατρος ἄνω καθήμενος, κατὰ την ἄραν εκείνην ταῖς απάντων κατέχεται χερσὶ, καὶ δίδωσιν αυτον τοῖς βουλομένοις is περιπτύξασθαι και περιλαβειν, ποιοῖσι δε τουτο πάντες διὰ των οφθαλμων τότε. ἄρα σοι του καταφρονεῖσθαι
αὐτὸ τδ σῶμα τοὐ Κυρίου τεθεωμένον. See also Introd. p. XViii. 7. πάντας ἐκεινιν ισλ. J This
114쪽
ταὐτα ἄξια καταφαίνεταμ η τοιαῖτα εἶναι, ἄς δυνηθῆναί τινα και ἐπαρθῆναι κατ αυτων; Ι78. Βούλει καὶ eξετέρου θαύματος τῆς ἁγιωττείας ταύτης ἰδεῖν τὴν υπερβολήν ς ὐπόγραφόν μοι τον Ἐλίαν τοῖς οφθαλμοῖς, και τον ἄπειρον θλον περιεστῶτα, και τὴν θυσίαν ἐπι των λίθων sκειμένην, και πάντας μὲν εν ησυχία τούς λοιπούς και
πολλῆ τῆ σιγῆ, μόνον δὲ τον προφήτην εὐχόμενοπι εἶτα
ἐξαίφνης τὴν φλόγα εκ των ουρανῶν ἐπι το ἱερειον ριπτουμένην. θαυμαστὰ ταὐτα καὶ πάσης ἐκπλήξεως γέμοντα. Ι79. Μετάβηθι τοίνυν εκειθεν επι τὰ νυν τελούμενα, και Ioου θαυμαστὰ ὁφει μόνον, αλλὰ και πῶσαν εκπληξιν ὐπερβαίνοντα. εστηκε γὰρ ὁ ἱερεύς, ου πυρ καταφέρων, αλλὰ το πνεὐμα O ἄγιοπι και τὴν ικετηρίαν ἐπι πολύ ποιεῖται
Ουχ ἶνα τις λαμπὰς ἄνωθεν ἁφθεῖσα κατανάλωσν τὰ προκείμενα, ἀλλ' ἶνα ἡ χάρις ἐπιπεσοῖσα τῆ θυσία δι εκείνης Is τὰς απάντων ἀνάψη ψυχὰς, καὶ αργυρίου λαμπροτέρας ἀποδείξη πεπυρωμένου. Ι 8O. Ταύτης οὐν τῆς φρικωδεστάτης τελετῆς τίς μὴ σφόδρα μαινόμενος μηδὲ εξεστηκὼς ὐπερφρονῆσαι δυνήσεται; δε ἀπιννοεῖς, ὁτι οὐκ ἄν ποτε ανθρωπινη ψυχὴ το προ εκεῖνο τῆς θυσίας ἐβάστασεν, et o
ἀλλ' ἄρδην ὰν ἄπαντες ηφανίσθησαν, εἰ μὴ πολλὴ τῆς τοὐθεοὐ χάριτος δεν ἡ βοήθεια; V. I 8Ι. Εἰ γάρ τις εννοή
σειεν οσον ἐστὶν ἄνθρωπον ὁντα καὶ ετι σαρκὶ καὶ αἶματι
115쪽
Cis YSOSTOMUS III. V πεπλεγμένον της μακαρίας και ἀκηράτου φύσεως μείνης εγγύς δυνηθῆναι γενεσθαι, τότε οφεται καλῶς, οσης τοὐς
ιερεις τιμης η τοὐ πνεύματος δεξίωσεν χυις. διὰ γὰρ
εκείνων και ταὐτα τελειται, και σερα τούτων Ουδεν ἀπο-5 δεοντα, και εις αξιώματος και εις σωτηρίας της ἡμετέρας λόγον. I 82. Οι γὰρ την την οἰκοῖντες και εν ταύτyποιούμενοι την διατριβην τὰ εν Ουρανοῖς διοικεῖ, επετράπησαν, καὶ εξουσίαν ελαβον, θν οἴτε ἀγγέλοις οἴτε ἀρχαγγέλοις εδωκεν ὁ θεός. ου γὰρ προς εκεένους εἴρηται 'io οσα ὰν δήσητε επὶ τῆς γης, εσται δεδεμενα και εν τροπανω ' και ὁσα ὰν λύσητε, εσται λελυμενα. Ι 83. Ἐχουσιμεν γὰρ καὶ οι κρατοὐντες επὶ τῆς γῆς την τοὐ δεσμεινεξουσίαν, ἀλλα σωμάτων μόνον' οὐτος δε ὁ δεσμος αυτῆς απτεται τῆς ψυχῆς, και διαβαίνει τούς ουρανούς, καὶ απερ 25 ἄν εργάσωνται κάτω οι ιερεις, ταὐτα ὁ θεος ἄνω κυροι,
και την των δούλων γνώμην ὁ δεσπότης βεβαιοῖ. 186 Καὶ τί γὰρ ἀλλ' η πβσαν αὐτοῖς την ουράνιον εδωκεν ερουσίαν ς'Ων γὰρ ἄν, φησιν, ἀφῆτε τὰς αμαρτίας, ἀφεωνται και ἄν
ὰν κρατητε, κεκράτηνται. τίς ἄν γενοιτο ταύτης εξουσία
τινων ἀφητε τ. ἁμαρτ., ἀφέωνται αὐτοῖς ' Eν τινων V., κεκράτηνται
116쪽
ωσπερ γὰρ εις Ουρανοὐς ηδη μετατεθέντες, καὶ τὴν ἀνθρωπείαν ὐπερβάντες φύσιν καὶ των ἡμετέρων ἀπαλλαγέντες παθῶν, οἴτως εις τοσαύτην εχθησαν τὴν αρχήν. Ι 83. ειτα αν μεν βασιλεύς τινι των ὐπ αυτον οντων ταύτης μεταδφτῆς τιμῆς ωστε ἐμβάλλειν εις δεσμωτηριον οος αν ἐθαν, 5 και ἀφιέναι πάλιν, ζηλωτὸς και περίβλεπτος παρὰ πῶσιν οἴτος ὁ δὲ παρὰ θεos τοσούτφ μείζονα εξουσίαν λαβὼν ἔσω γης τιμιώτερος ουρανὸς και σωμάτων φυχαι, οἴτω μικράν τισιν εδοξεν εἰληφεναι τιμὴν, ῶς δυνηθῆναι κανεννοῆσαι, ὁτι των ταὐτα πιστευθέντων τις και ὐπερφρο- Ioνήσει τῆς δωρεῶς. I 86. 'Aπαγε τῆς μανίας. μανία γὰρ περιφανὴς, οπερορῶν τῆς τοσαύτης αρχῆς, ῆς ανευ ουτε σωτηρίας ουτε των επηγγελμένων ἡμῖν εστι τυχεῖν αγαθῶν. 187. Ει γὰρ ου δύναταί τις εἰσελθεῖν εις τὴν βασιλείαν τῶν Ουρανῶν, εὰν μὴ δι ἴδατος και πνεύματος ἀναγεννηθῆ, 13 και ὁ μὴ τρώγων τὴν σάρκα του κυρίου, και το αυα αυτοὐ πίνων, εκβεβληται τῆς αιωνίου ζωῆς, πάντα δε ταὐτα διετέρου μεν οὐδενὸς, μόνον δε διὰ τῶν αγίων εκείνων ἐπιτελειται χειρῶν, τῶν του ιερέως λέγω ' πῶς αν τις τούτων ἐκτος δε το τῆς γεέννης εκφυγεῖν δυνήσεται πυρ, δε τῶν ao ἀποκειμένων στεφάνων τυχεῖν; I 88. Οὐτοι γάρ εἰσιν, Ogτοι Oι τὰς πνευματικὰς πιστευθέντες ωδῖνας, και τον διὰ τοὐ βαπτίσματος επιτραπέντες τόκοπι διὰ τούτων ενδυόμεθα τον Xριστὸν και συναπτόμεθα τρ νιψ τοὐ θεοῖ,
117쪽
μέλη γινόμεθα τῆς μακαρίας εκείνης κεφαλῆς. Ι 89. Ωστε ἡμῖν οὐκ αρχόντων μόνον ουδὲ βασιλέων φοβερώτεροι, ἀλλα και πατέρων τιμιώτεροι δικαίως αν εῖεν. οι μὲν γὰρ ἐξ αιμάτων και ἐκ θελήματος σαρκὸς ἐγέννησαν ρ οι δὲ τῆς
5 εκ του θεου γεννήσεως ἡμῖν εἰσιν αιτιοι, τῆς μακαρίας α παλιγγενεσίας εκείνης, τῆς ελευθερίας τῆς αληθους, και τῆς κατὰ χάριν υιοθεσίας. VI. I . Λέπραν σώματος ἀπαλλάττειν, μῶλλον δὲ ἀπαλλάττειν μὲν ουδαμῶς, τούς δὲ ἀπαλλ*έντας δοκιμάζειν μόνον, ειχον εξουσίαν Oι των Io Ιουδαίων ἱερεις ' και οἶσθα πῶς περιμάχητον ὴν τὸ τωνιερέων τότε. ουτοι δὲ Ου λέπραν σώματος, a ' aκαθαρσίαν φυχῆς, ουκ ἀπαλλαγεῖσαν δοκιμάζειν, αλλ' ἀπαλλάττειν παντελῶς ἔλαβον εξουσίαν. I9I. 'Ωστε οι τουτωνυπερορῶντες πολυ και τῶν περὶ Δαθὰν εῖεν ἄν εναγέστεροι is και μείζονος ἄξιοι τιμωρίας. οι μὲν γὰρ, εἰ και μὴ προση- κουρος αυτοῖς ἀντεποιουντο τῆς ἀρχῆς, αλλ' ὁμως θαυμαστήν τινα περὶ αυτῆς ειχον δόξαν, και τουτο τω μετὰ
πολλῆς εφίεσθαι σπουδῆς ἔδειξαπι οἴτοι δὲ ὁτε επὶ τὸ
κρεῖττον διεκοσμήθη, και τοσαυτην ελαβεν επίδοσιν - ao πρῶνα, τότε εξ εναντίας μὲν εκείνοις, πολλῶ δὲ εκείνων μείζονα τετολμήκασιν. I92. Ουδὲ γὰρ ισον εις καταφρονήσεως λόγον εφίεσθαι μὴ προσηκουσης τιμῆς και υπερορὰν ἀλλα τοσουτν μεῖζον εκείνου τουτο, ὁσω του διαπτύειν καὶ
118쪽
θαυμάζειν το μέσον εστί Ι93. Τίς οὐν ουτως ἀθλία ψυχὴ, ῶς τοσούτων υπεριδεῖν αγαθων; οὐκ αν ποτε φαίηνεγω, πλὴν εἴ τις οἶστρον υπομείνειε δαιμονικόν. I94. Ἀλλὰ
γὰρ ἐπάνειμι πάλιν, οθεν ἐξέβην. ου γὰρ εν τψ κιμάζειν
μόνον, αλλὰ και εν τω ποιεῖν et , μείζονα τοῖς ἱερευσιν sεδωκε δυναμιν των φυσικῶν γονεων ὁ θεός καὶ τοσουτον ἀμφοτέρων το διάφορον, οσον της παρουσης και της μελ-
λουσης λης. I95. Οἱ μὲν γαρ ελ ταυτην, οι δε εις
εκείνην γεννωσι ' κἀκεῖνοι μεν Ουδὸ τον σωματικὸν αυτοῖς δυναιντ αν ἀμυνασθαι θάνατον, ουτε νόσον επενεχθεισαν IO ἀποκρουσασθαι ' Oυτοι δε και κάμνουσαν και ἀπόλλυσθαι
μέλλουσαν την ψυχὴν πολλάκις εσωσαν, τοῖς μεν πραο τέραν την κόλασιν ἐργασάμενοι, τούς δε ουδὲ παρὰ τηνἀρχην αφέντες εμπεσεῖν, ου τω διδάσκειν μόνον και νουθετεῖν, ἀλλα και τω δι ευχων βοηθεῖν. I96. Ου γὰρ οταν 15ημὰς ἀναγεννωσι μόνον ἀλλα και τὰ μετὰ ταυτα συγχωρεῖν εχουσιν εξουσίαν αμαρτηματα. Ἀσθενεῖ γάρ τίς, φησιν, εν υμῖν; προσκαλεσάσθω τοὐς πρεσβυτέρους τῆς εκκλησίας, και προσευξάσθωσαν υπ- αυτου, ἀλείψαντες αυτὸν ελαίφ εν τω ὀνόματι του κυρίοw και η ευχὴ τῆς eto
πίστεως σωσει τον κάμνοντα, και εγερει αυτὸν ὁ κύριος καν αμαρτίας ὴ πεποιηκως, ἀφεθήσονται αυτω. I97. ειτα οι μεν φυσικοὶ γονεις, εἴ τισι των υπερεχόντων και μεγάλα δυναμένων προσκρουσαιεν οι παιδες, Ουδὸν
119쪽
αυτους εχουσιν ώφελε- οι δὲ ἱερεῖς οὐκ αρχοντας, οὐδὲ βασιλεῖς, ἀλλ' αυτον αὐτοῖς πολλάκις ὀργισθέντα κατήλλαξαν τον θεόν. I98. Ἐτ' ουν ημας μετα ταυτα τολμήσει τις ἀπονοίας κρίνειν; εγὼ μεν γὰρ εκ των εἰρημενων τοσαύ-5 την εὐλάβειαν οἶμαι τὰς των ἀκουόντων κατασχεῖν ψυχὰς, ῶς μηκέτι τούς φεύγοντας, ἀλλα τοὐς ἀφ' εαυτων προσιόντας και σπουδάζοντας ταύτην ἐαυτοις κτήσασθαι την τιμην, ἀπονοίας και τόλμης κρίνειν.
I99. γὰρ οἱ τας πόλεων ἀρχὰς πιστευθέντες,
Io oταν μη συνετοὶ και λίαν ὀξεις τυγχάνωσιν Oντες, και τὰς πόλεις ανέτρεφαν και εαυτούς προσαπώλεσαν, ο τοὐXριστοὐ την νύμφην κατακοσμειν λαχὼν πόσης σοι δοκεῖ
δεισθαι δυνάμεως, καὶ της παρ αυτοὐ καὶ της ἄνωθεν, προς το μη διαμαρτειν; VII. 2 . Οὐδεὶς μὰλλον ΙΠαύλου 15 τον Xριστον ήγάπησεν, οὐδεὶς μείζονα εκείνου σπουδηνεπεδείξατο, οὐδεὶς πλείονος ἡξιώθη χάριτος ἀλλ' oμως μετὰ τοσαῖτα δεδοικεν ετι καὶ τρέμει περὶ ταύτης τῆς αρχῆς καὶ των ἀρχομένων ὐπ' αὐτοθ. Φοβοῖμαι γάρ, φησιν, μη πως, ῶς ο οφις Eῖαν εξηπάτησεν, οἴτω φθαρηao τὰ νοήματα υμων ἀπο τῆς ἁπλότητος τῆς εἰς τον Xριστόν.
καὶ πάλιν, Ἐν φόβν καὶ εν πό- πολλω ἐγενόμην προς
120쪽
ύμῶς' 2ΟΙ. ανθρωπος εις τρίτον ἁρπαγεὶς Ουρανὸν, καὶαπορρητων κοινωνήσας θεοὐ, καὶ τοσούτους ὁπομείνας θανάτους, οσας μετὰ το πιστεὐσαι εζησεν ημερας, ανθρω
πος μηδὲ τν δοθείσν παρὰ Xριστοὐ χρήσασθαι εξουσία
βουληθεὶς, ἴνα μη τις των πιστευσάντων σκανδαλισθῆ. 5
2O2. Εἰ τοίνυν ὁ τὰ προστάγματα ύπερβαίνων τοὐ θεοὐ, και μηδαμοὐ το εαυτοὐ ζητῶν, ἀλλα τὸ των ἀρχομένων,ούτως εμφοβος ην ἀει, προς τὸ της αρχῆς μέγεθος ἀφορῶν
τί πεισόμεθα ημεῖς οι πολλαχοὐ τὰ εαυτῶν ζητοὐντες, οι τὰς εντολὰς τοὐ Xριστοὐ ου μόνον οὐχ υπερβαίνοντες, Ιοἀλλα και εκ πλείονος παραβαίνοντες μοίρας; Τίς ασθενει, φησὶ, και οὐκ ασθενῶς τίς σκανδαλίζεται, και οὐκ εγὼ πυροὐμαι; 2O3. Τοιομον ειναι δεῖ τον ιερέα, μῶλλον δὲ ου τοιοὐτον μόνον ' μικρὰ γὰρ ταμα και τὸ μηδεν, προς ὁ
μέλλω λέγειν. 2 . Τι δὲ τοὐτο εστιν; Ηὐχόμην, φησὶν, Is
ανάθεμα ειναι απὸ τοὐ Xριστοῖ, υπερ των αδελφῶν μου, τῶν συγγενῶν μου τῶν κατὰ σάρκα. εἴ τις δύναται ταυτην ἀφεῖναι την φωνὴν, εἴ τις εχει την ψυχὴν ταύτης εφικνουμένην τῆς ευχῆς, ἐγκαλεισθαι δίκαιος αν εἴη φεύγων aos. εἰ δέ τις ἀποδέοι τῆς αρετῆς εκείνης τοσοῖτον ὁσον aoημεῖς, οὐχ οταν φεύγη, ἀλλ' οταν δέχηται, μισεῖσθαι δίκαιος. 2O6. Ουδὲ γὰρ, εἰ στρατιωτικῆς αξίας α εσις προύκειτο, ειτα χαλκοτύπον, δε σκυτοτόμον, ἡ τινα τῶν