장음표시 사용
81쪽
μηδεν αυτοῖς πλέον ἀπὸ τῆς νίκης γίγνεσθαι, αλλὰ παροὐδὸν τὰ των ἡττωμένων τους κρατουντας δυστυχεῖν, καὶ
των στρατευμάτων ἀνηλωμενων, καὶ των ταμιείων κεκενωμένων. προς δε τούτοις ουδὲ τῆς επὶ τῆ νίκη δόξης αυτούς 5 ἀφίησιν απολαυσαι πάσης. μέρος γὰρ αυτῆς ου μικρον συμβαίνει καὶ τούς πεπτωκότας καρποῖσθαι, διὰ το ταις ψυχαῖς νικῶντας τοῖς σώμασιν ἡττωθαι μόνοις ώς, εἴ γε ἐνῆν βαλλομένους μη πίπτειν, μηδὲ ὁ θάνατος επελθὼν
αυτούς επαυσεν, οὐκ αν εστησαν τῆς προθυμίας ποτέ.Io 62. G δε απάτν κρατῆσαι δυνηθεὶς ου συμφορα μόνον ἀλλα καὶ γέλωτι περιβάλλει τούς πολεμίους. ου γὰρ, ἄσπερ εκεῖ τοὐς επαίνους εξ ἴσης ἀποφέρονται ἀμφότεροι τούς επὶ τῆ ρώμν, ούτω καὶ ενταὐθα τοὐς επὶ τῆ φρονήσει, ἀλλ' oλον των νικώντων ἐστὶ το βραβεῖοπι καὶ, τὸ τούτων Is οὐκ ἔλαττον, την απὸ τῆς νίκης ηδονὴν aκέραιον τῆ πόλει φυλάττουσιν. ου γάρ εστιν, ἄσπερ ὁ των χρημάτων πλοῖτος καὶ το των σωμάτων πλῆθος, ἡ τῆς ψυχῆς φρόνησις ἀλλ' εκεινα μεν, ἔταν τις αὐτοῖς εν τοῖς πολέμοις χρῆται συνεχῶς, δαπανῶσθαι συμβαίνει καὶ ἀπαλείπειν ao τοὐς εχοντας ' αυτη δε, ὁσφπερ αν τις αυτὴν ἀνακινῆ, τοσούτφ μἄλλον αύξεσθαι πέφυκεν. 63. Οὐκ εν τοῖς πολέμοις δε μόνον, ἀλλα καὶ εν ειρήνη πολλὴν καὶ ἀναγκαίαν εἴροι τις αν τῆς απάτης τὴν χρείαW καὶ ου προς τὰ
82쪽
DE SACERDOTIO 2Iτῆς πόλεως πράγματα μόνον, αλλὰ καὶ εν οικία προς γυναῖκα ἀνδρὶ, καὶ προς ανδρα γυναικὶ, και πατρι προς
υιὸν, καὶ προς φίλον φίλω, ηδη δε και προς πατέρα παισί.
- Καὶ γὰρ των του Σαοὐλ χειρων η του Σαουλ θυγάτηρ
οὐκ ἴσχυσεν αν ἐτέρως ἐξελέσθαι τον ανδρα τον αυτῆς, 5αλλ' η μετὰ του παραλογίσασθαι τον πατέρα. ὁ ταύτης δὲ αδελφὸς, τον ὐπ' εκείνης διασωθέντα σωσαι βουλόμενος κινδυνεύοντα, πίλιν τοῖς αὐτοις ὁπλοις εχρήσατο οἷσπερ
και ἡ γυνή. 63. Και ὁ Βασίλειος, Ἀλλ' οὐδὲν τούτων προς εμέ, φησιν. ουδὲ γὰρ εχθρὸς εγὼ και πολέμιος, Οἴτε των Io ἀδικεῖν ἐπιχειρούντων, ἀλλα παν τουναντίον. τη γὰρ σῆγνώμη τὰ ἐμαυτοὐ πάντα ἐπιτρέψας αεὶ, ταυτη εἱπόμην, ὐπερ ἐκέλευσας. Isa. 66. Ἀλλ' ἁ θαυμάσιε καὶ ἀγαθώτατε, διὰ τοὐτο γὰρ καὶ αυτὸς φθάσας εἶπον, ὁτι Οὐκ εν πολέμω μόνον, οὐδ' επὶ τοὐς εχθροῖς, αλλα καὶ εν εἰρήνp Is καὶ επὶ τοῖς φιλτάτους ταύτη χρήσασθαι καλόν. 67. τι γὰρ οὐ τοῖς ἀπατῶσι μόνον αλλὰ καὶ τοῖς ἀπατωμένοις
τοὐτο χρήσιμον, προσελθών τινι των ιατρῶν ἐρώτησον, πῶς ἀπαλλάττουσι τῆς νόσου τοὐς κάμνοντας; καὶ ἀκούσηπαρ' αυτῶν, ἔτι οὐκ ἀρκοῖνται τῆ τέχνy μόνη, αλλ' ἔστιν aoδπου καὶ την απάτην παραλαβόντες καὶ την παρ' αυτῆς βοήθειαν καταμίξαντες, ούτως επὶ την ὁγίειαν τον ἀσθε- νοὐντα ἐπανήγαγον. 68. 'Οταν γὰρ τὸ δυσάρεστον τωνδρρωστουντων καὶ τῆς νόσου δὸ αυτῆς τὸ δυστράπελον μη
83쪽
προσίηται τὰς τῶν ἰατρῶν συμβουλὰς, τότε το της απάτης ὐποδὐναι προσωπεῖον ανάγκη ' is , ωσπερ επι σκηνῆς, τὴν τῶν γινομένων αλήθειαν κρυφαι δυνηθῶσιν. 69. Ει δεβουλει, καὶ εγω σοι διηγήσομαι δόλον ενα εκ πολλῶν, ἄν
3 ἡκουσα κατασκευάζειν ἰατρῶν παῖδας. επεπεσε ποτε
τιiu πυρετὸς ἀθρόως μετὰ πολλῆς τῆς σφοδρότητος, καιὴ φλὸξ Dετο και τα μεν δυνάμενα σβέσαι τὸ πυρ ἀπε
στρέφετο ὁ νοσων, επεθύμει δε, και πολῖς ἐνέκειτο, τοῖς εἰσιόντας προς αυτὸν ἄπαντας παρακαλῶν, ἄκρατον ὀρέξαι Το πολυν, και παρασχεῖν εμφορηθῆναι τῆς ολεθριου ταυτης επιθυμίας. οὐ γὰρ τὸν πυρετὸν εκκαυσειν μόνον εμελλεν,
αλλὰ παραπληξία παραδώσειν τον δείλαιον, εἴ τις αὐτῶ προς ταυτην εἶξε την χάριν. 7O. Ἐνταὐθα τῆς τέχνης ἀπορουμένης, καὶ οὐδεμίαν ἐχούσης μηχανὴν, αλλὰ 15 παντελῶς εκβεβλημένης, εἰσελθοὐσα τοσαυτην επεδείξατο την αυτῆς δύναμιν ἡ απάτη, οσην αὐτίκα παρ' ημῶν ἀκούση.7I. D γὰρ ιατρὸς ἄρτι τῆς καμίνου προελθὸν ἄγγος οστράκου λαβὼν, καὶ βάψας οἴνω πι λψ, ειτα ἀνασπάσας κενὸν, καὶ πλήσας ἴδατος, κελεύει τὸ δωμάτιον, ενθα κατέ-
not aliosv them to he carried into effeci. For προσέηται CP. Ρlat. Phaedo 97 Β τουτον νιν τριπον οὐδαμῆ προσιεμαι, AI cannot accepi.'
on the maiae Udeception.' προσωπεῖον 1s also used se Plutarch and Lucian, inste of the more classical πρισ-
579 A. I 5. ἐκβεβλημένηςJ flaviv been
84쪽
κειτο ὁ νοσῶν, συσκιάσαι παραπετάσμασι πολλοῖς, ἴνα - το φως ελέγξη τον δόλον, και δίδωσιν εκπιεῖν ως ακρότου πεπληρωμένον. 72. G δε πριν εις τὰς χεῖρας λαβεῖν, υπὸ της οσμης προσπεσούσης ευθέως ἀπατηθεις, ουδὲ πολυπραγμονειν ηνέσχετο το δοθέw ἀλλὰ ταύτη πειθό- 5μενος, καὶ τρο σκότει κλαπεὶς, υπό τε της επιθυμίας επειγόμενος, εσπασε του δοθέντος μετὰ πάλλης της προθυμίας καὶ εμφορηθεις ἀπετινάξατο τὸ πνῖγος ευθέως, καὶ τονεπικείμενον εξέφυγε κίνδυνον. 73. Er&ς ς απάτης τὸ κέρδος; και εἰ πάντας βούλοιτό τις των in ἄν καταλέγειν Io τους δόλους, εις απειρον εκπεσεῖται μηκος ὁ λόγος. 74. Ουμόνον δὲ τοὐς τα σώματα θεραπεύοντας, αλλὰ καὶ τους τῶν ψυχικῶν νοσημάτων ἐπιμελομένους εἴροι τις αυσυνεχῶς τούτω κεχρημένους τω φαρμάκω. ουτω τας πολλας μυριάδας εκείνας των Ιουδαίων ὁ μακάριος προση- Isγάγετο Παυλος. μετὰ ταύτης της προαιρέσεως περιέτεμε
τον Τιμόθεον, ὁ Γαλάταις επιστέλλων, ὁτι Xριστὸς ουδὸνώφελήσει τοὐς περιτεμνομένους. διὰ τουτο υπὸ νόμον ἐγίνετο, ὁ ζημίαν ηγούμενος μετὰ την εις Xριστὸν πίστιν την απὸ του νόμου δικαιοσύνην. 73. Πολλὴ γὰρ η της aoαπάτης ισχὐς, μόνον μη μετὰ δολερας προσαγέσθω της προαιρέσεως ' μὰλλον δὲ Ουδὸ απάτην τὸ τοιοὐτον δει καλεῖν, ἀλλ' οικονομίαν τινὰ, και σοφίαν, καὶ τέχνην ικανην
85쪽
24 Cis YSOSTOMUS DE SACERDONO LI. V πολλοῖς πόρους εν τοῖς ἀπόροις ευρεῖν, και πλημμελείας
επανορθῶσαι ψυχης. 76. οὐδὲ γὰρ τον Φινεὲς ἀνδρο
φόνον εἴποιμ αν εγωγε, καίτοι γε μια πληγὴ δύο σώματα ἀνεῖλεπι ωσπερ οὐδὲ τον ' Ηλίαν μετὰ τοὐς εκατον στρα-5 τιώτας και τούς τούτων ηγεμόνας καὶ τον πολύν τωναιμάτων χειμάρρουν, ον ἐκ τῆς των ιερωμένων τοῖς δαίμοσιν εποίησε ρεῖσαι σφαγῆς. 77. γαρ τοὐτο συγχωρήσαιμεν, και τὰ πρῶν τά τις των πεποιηκότων τῆς προαιρέσεως γυμνώσας εξετάζοι καθ' ἐαυτὰ, και τον 1o Ἀβραὰμ παιδοκτονίας ὁ βουλόμενος κρινει, και τον επονοντον εκείνου και τον απόγονον κακουργίας και δόλου γράψεται ούτω γὰρ ὀ μεν των τῆς φύσεως εκράτησε πρεσβείων, ὁ δὲ τον των Αιγυπτίων πλοῖτον εις τον των Ισραηλιτων μετήνεγκε στρατόν. 78. Ἀλλ' οὐκ εστι Is ταὐτα, οὐκ εστιW ἄπαγε τῆς τόλμης' ου γὰρ μόνον αυτούς
αιτίας ἀφίεμεν. ἀλλα και θαυμάζομεν διὰ ταὐτα ' ἐπεὶ καιό θεος αυτούς διὰ ταὐτα ἐπννεσεν. 79. Καὶ γὰρ ἀπατεῶνεκεῖνος ἁν εἴη καλεισθαι δίκαιος ὁ τω πρά-ατι κεχρημένος αδίκως, καὶ πολλάκις ἀπατῆσαι δέον και τὰ μέγιστα uo διὰ ταύτης ώφελῆσαι τῆς τέχνης. ὁ δε εξ ευθείας προσενεχθεὶς κακὰ μεγάλα τον οὐκ ἀπατηθέντα εἰργάσατο.
86쪽
ΛΟΓΟΣ Β . Τάδε ἔνεστιν ἐν τω ' λόγω.
I. 'Oτι μέγιστον ἡ ιερωσύνη τεκμήριον τῆς εις Xριστον αγάπης. II. 'Οτι ἡ ταύτης ὁπηρεσία τῆς των αλλων μείζων. III. 'Οτι μεγάλης δειται φυxqς και θαυμαστVS. IV. 'Dτι πολλῆς το πρῆγμα δυσκολίας γεμει, και κινδύνων. V. 'Οτι τῆς εις Xριστον αγάπης ενεκεν τὸ πρῶνα ἐφυ
VI. 'Απόδειξις τῆς ἀρετης τοῖ Βασιλειου, και της πάπης τῆς σφοδρῶς. VII. 'Oτι οὐχ ἡβρίσαι βουλόμενοι τοῖς ψηφισαμένους ἐφυγομεν
VΙΙΙ. 'Οτι και μέμφεως αυτοῖς ἀπηλλάξαμεν διὰ της φυγης I. 8O. Οτι μεν οὐν εστι καὶ επὶ καλῶ τῆ τῆς ἀπάτης κεχνῆσθαι δυνάμει, μὰ λον δε οτι μηδε απάτην δει τοτοιουτον καλεῖν, ἀλλ' οἰκονομίαν τινὰ θαυμαστὴν, ενῆν μεν κα ὶ πλείονα λεγειν. επειδὴ δε και τὰ εἰρημενα προς
87쪽
ἀπόδειξιν ικανὰ γέγονε, φορτικον και επαχθες περιττον τω λόγω προστιθέναι μῆκος ' σον δε αν εἴη δεικνύναι λοιπὸν, εἰ μὴ τω πράγματι τούτφ προς το κέρδος εχρησάμεθα το σον, 8Ι. Καὶ ὁ Βασίλειος Καὶ ποιον ἡμῖν s κέρδος, φησιν, εκ ταύτης γέγονε της οικονομιας, δε σοφίας, δε οπως αν αυτὴν χαίρyς καλῶν, ι α πεισθῶμεν ὁτι Ουκηπατήμεθα παρὰ σου; 82. Καὶ τι τούτου τοὐ κέρδους, εφην, αν γένοιτο μεῖζον, δε τὸ ταυτα φαίνεσθαι πράττοντας, απερ δείγματα τῆς εις τον Xριστον αγάπης αυτος εφησεν Io εἶναι ὁ Xριστός; 83. Προς γὰρ τὸν κορυφαῖον των αποστόλων διαλεγόμενος, ΙΠέτρε, φησιν, φιλεῖς με; τούτου δε ὁμολογήσαντος, επιλέγει ' Eι φιλεῖς με, ποίμαινε τα πρόβατά
μου. 86 Ἐρωτα τὸi/ μαθητὴν ὁ διδάσκαλος, εἰ φιλοῖτο προ αυτοῖ, οὐχ Dα αὐτος μάθη ' πῶς γὰρ, ὁ τὰς απάντων 15 ἐμβατεύων καρδίας; ἀλλ' ἶνα ημὰς διδάξη, οσον αὐτω
μέλει τῆς τῶν ποιμνίων επιστασίας τούτων. τούτου δεοντος δήλου, κἀκεῖνο ομοίως εσται φανερὸν, ἔτι πολυς καὶ ἄφατος ἀποκείσεται μισθὰς τω περι ταυτα πονουμένω, α
πο os τιμῶται ὀ Xριστός. 85. Ει γὰρ ἡμεῖς, οταν ιδωμεν ao τῶν οικετῶν η τῶν θρεμμάτων τῶν ἡμετέρων ἐπιμελουμένους τινὰς, τῆς περὶ ημὰς αγάπης τὴν εις εκεινα σπουδὴν
88쪽
ἄνητά ο χρημάτων μηδὲ αλλου τιμος τοιούτου, ἀλλ' ιδίφ θανάτφ τὸ ποίμνιον πριάμενος τοὐτο καὶ τιμην τῆς ἀγέλης το αἷμα δούς τὸ εαυτοὐ, πόση τούς ποιμαίνοντας αὐτὸ αμείψεται δωρεα; διά τοι τοὐτο εἰπόντος τοὐ μαθη- 5τos 86. Σὴ οἶδας, κύριε, ὁτι φιλω σε, και μάρτυρα τῆς
αγάπης αὐτὸν τὸν ἀγαπώμενον καλέσαντος ' Oυκ εστημέχρι τούτου ὁ σωτὴρ, αλλὰ καὶ τὸ τῆς αγάπης προσέθηκε σημεῖον. 87. Ου γὰρ οσον ὁ ΙΠέτρος αὐτὸν εφίλει, τότε επιδεῖξαι εβούλετο καὶ γὰρ εκ πολλῶν τοὐτο ἡδη ἡμῖν Io γέγονε δῆλον) ἀλλ' ὁσον αὐτὸς την ἐκκλησίαν αγαπἀτην εαυτοὐ, καὶ Πετρον καὶ πάντας ημὰς μαθειν ἡθέλησεν, ἶνα και ημεῖς πολλὴν περι αυτὰ εἰσφέρωμεν την σπουδήν.88 Διὰ τί γὰρ υιοὐ καὶ μονογενοὐς οὐκ εφείσατο ὁ θεὸς, ἀλλ' ον μόνον ειχεν, ἐξέδωκεν ς ἶνα τους εχθρωδως πρὸς 15 αὐτὸν διακειμένους ἐαυτω καταλλάξη και ποιηρο λαὸν περιούσιον. διὰ τί καὶ τὸ αἷμα εξέχεεν; ἴνα τὰ πρόβατακτήσηται ταὐτα, ὰ τω ΓΙέτρω καὶ τοις μετ εκεινον ἐνεχείρισεν. 89. Εἰκότως ἄρα καὶ δικαίως ελεγεν ό Xριστός Τίς ἄρα ὁ πιστὸς δοὐλος καὶ φρόνιμος, ον καταστήσει ὁ ao
89쪽
Cis YSOS MUS II. I κύριος αυτοὐ επὶ την οἰκίαν αυτοῖς παλιν τα μεν ρηματα
ἀποροῖντος, ὁ δὲ φθεγγόμενος αυτὰ οὐκ ἀπορων εφθέγγετο ἀλλ' ωσπερ τον ΙΠέτρον ερωτῶν, εἰ φιλοῖτο, ου μαθειν δεόμενος τοὐ μαθητοῖ τον πόθον ὴρώτα, αλλὰ δειξαι 5 βουλόμενος τῆς οικείας αγάπης την ὐπερβολὴν, οἴτω καινὼν λέγωw Τίς ἄρα ὁ πιστὸς δοὐλος και φρόνιμος; ουτον πιστὰν και φρόνιμον ἀγνοῶν ελεγεν, ἀλλα παραστῆσαι θέλων τὸ τοὐ πράγματος σπάνιον, και τῆς αρχῆς ταυτης τὸ μέγεθος. ορα γοῖν καὶ τὸ επαθλον οσον' Ἐπὶ πῶσι Io τως ὐπάρχουσιν αυτοὐ καταστήσει αυτόν. . 'Ετι οἴν
αμφισβητήσεις ἡμῖν τοὐ μη καλῶς ηπατῆσθαι, πῶσι μέλ
λων επιστήσεσθαι τοὐ θεοῖ τοῖς ὐπάρχουσι, καὶ ταὐταπράττων, ἁ καὶ τον Πέτρον ποιοῖντα εφησε δυνήσεσθαι των aποστόλων ὐπερακοντίσαι τοὐς λοιπούς. Πέτρε γάρ, 15 φησι, φιλεῖς με πλεῖον τούτων; ποίμαινε τα πρόβατά μου. 9Ι. καίτοι γ' ἐνῆν εἰπεῖν προς αυτὸν, Ει φιλεῖς με, νηστείανασκει, χαμευνίαν, αγρυπνίας συντόνους, προιστασο των
ἀδικουμένων, γίνου ὀρφανοις ως πατὴρ, και ἀντι ἀνδρὸς τῆ
90쪽
μητρὶ αυτων. νυν δὲ πάντα ταὐτα ἀφεὶς τί φησι; ΓΙΟ μαινε τα πρόβατά μου. II. 92. Ἐκεῖνα μεν γὰρ, ἄ
προεῖπον, καὶ των ἀρχομένων πολλοι δύναιντ αν επιτελειν ραδίως, οὐκ ανδρες μόνον, αλλὰ καὶ γυναῖκες οταν δεεκκλησίας προστῆναι δέν καὶ ψυχῶν επιμέλειαν πιστευ- 5θῆναι τοσούτων, πῶσα μὲν η γυναικεία φύσις παραχωρείτωτω μεγέθει τοὐ πράγματος, και ἀνδρῶν δε το πλέοw93. ἀγέσθωσαν δε εις μέσον οι πολλω τω μέτρω πλεονεκ- τοὐντες απάντων, καὶ τοσοὐτον υψηλότεροι των αλλων κατὰ την της ψυχῆς οντες αρετὴν, ὁσον τοὐ παντὸς εθνους Io'Εβραίων κατὰ τὸ τοὐ σώματος μέγεθος ὁ Σαούλ, μἄλλονδε και πολλω πλέον. 94. γάρ μοι μόνον ὐπερωμίας ενταὐθα ζητείσθω μέτρον, a ' οση προς τὰ αλογα των λογικῶν ανθρώπων ἡ διαφορὰ, τοσοῖτον τοὐ ποιμένος καὶ τῶν ποιμαινομένων εστω τὸ μέσον, ἴνα μὴ και πλέον τι Is εἴπω ' και γὰρ περὶ πολλω μειζόνων ὁ κίνδυνος. 93. D
μὸν γὰρ πρόβατα ἀπο ὐς, δε λύκων ἁρπασάντων δε ληστῶν
επιστάντων, δε λοιμοῖ τινος η και αλλου συμπτώματος επιπεσόντος, τύχοι μὲν αν τινος και συγγνώμης παρὰ τοὐκυρίου τῆς ποίμνης' εἰ δὲ και δίκην ἀπαιτοῖτο, μέχρι τῶν et o χρημάτων ἡ ζημία ὁ δε ανθρώπους πιστευθεις, τὸ λογικὸν τοs Xριστοῖ ποίμνιον, πρῶτον μὲν οὐκ εις χρήματα, a 'εις την εαυτοὐ ψυχὴν τὴν ζημίαν ὐφίσταται, υπὸρ τῆς τῶν