장음표시 사용
121쪽
Cis YSOSTOMUS LIII. VII τοιουτων δημιουργων, ἐλκύσαντες εις το μέσον οι δουναι κύριοι την τιμην, ενεχείριζον τον στρατόν, επήνεσα ἁν τον δείλαιον εκεινον ου φεύγοντα και πάντα ποιοῖντα, ωστεμη εἰς προὐατον ἐαυτὸν εμβαλεῖν κακόν. 2O7. Εἰ μενs γὰρ ἀπλως το κληθῆναι ποιμένα και μεταχειρίσαι το ἁγμα ως ετυχεν ἀρκεῖ, καὶ κίνδυνος οὐδεὶς, ἐγκαλείτω κενοδοξίας ημιν ὁ βουλόμενος' εἰ δε πολλὴν μεν σύνεσιν, πολλην δε προ τῆς συνέσεως την παρὰ του θεου χάριν, καὶ τρόπων ορθότητα, καὶ καθαρότητα βίου, καὶ μείζονα hIo κατὰ ανθρωπον εχειν δει την αρετὴν τον ταύτην ἀναδεχόμενον την φροντίδα, μη με αποστερησνς συγγνωμης, μάτην ἀπολέσθαι μη βουλόμενον καὶ εικῆ. 2O8. Καὶ γὰρ ει μυριαγωγόν τις ὁλκάδα ἄγων, πεπληρωμένην ερετῶν καὶ φορτίων γέμουσαν πολυτελῶν, εἶτα επὶ των οἰάκων καθίσας
is ἐκέλευε περαν τὸ Αἰγαῖον η τὸ Τυρρηνικὸν πέλαγος, εκ πρώτης αν ἀπεπήδησα τῆς φωνῆς ' καὶ εἴ τις ερετο, Διὰ τί; Iνα μη καταδύσω τὸ πλοιον, εἶπον αν. VIII. 23. Κὶταενθα μεν εἰς χρήματα ἡ ζημία, καὶ ὁ κίνδυνος σωματικοῖμέχρι θανάτου, οὐδεὶς εγκαλέσει πολλῆ κεχρημένοις προ-
cydides vii etsi iises μυριοφόρος in the
122쪽
νοία οπου δὲ τοις ναυα οὐσιν οὐκ εις το πέλαγος τουτο, ἀλλ' εἰς την αβυσσον του πυρος ἀπόκειται πεσεῖν, και
θάνατος αυτούς οὐχ ὁ την φυχην απὸ του σωματος διαιρων,
ἀλλ' ο ταυ την μετ' ἐκείνου εις κόλασιν παραπέμπων αἰω- νιον εκδεχεται, ενταὐθα οτι μη προπετως εις τοσοῖτον sεαυτούς ἐρρίψαμεν κακον ὀργιεισθε και μισησετε; μη, δέομαι και δντιβολω. 2IO. Οιδα την ἐμαυτοὐ ψυχην, την ασθενῆ ταύτην και μικράν' οιδα τῆς διακονίας εκείνης το μέγεθος, και την πολλὴν τοὐ πρά-ατος δυσκολίαν.
2II. Πλείονα-των την θάλατταν ταραττόντων πνευ- Io
μάτων χειμάζει κύματα την τοὐ ιερωμένου ψυχήν. IX. καὶ πρωτον απάντων ὁ δεινότατος τῆς κενοδοξίας σκόπελος, χαλεπώτερος ἄν οὐπερ οι μυθοποιοὶ τερα
τευονται. 2I2. Τουτον γὰρ πολλοι μὲν ἴσχυσαν διαπλευσαντες διαφυγεῖν ἀσινεῖς' εμοὶ δε ουτω τοὐτο 15
χαλεπον, ως μηδὲ νῖν, ὁτε ουδὲ μία μέ τις ανάγκη προς εκεῖνο δεθεῖ το βάραθρον, δύνασθαι καθαρεύειν τοὐ δεινολ
ει δὲ καὶ την επιστασίαν τις εγχειρίζοι ταύτην, μονονουχὶ δήσας ὀπίσω τω χεῖρε παραδώσει τοῖς εν εκεων τω σκοπέλφ κατοικοῖσι θηρίοις καθ' ἐκάστην με σπαράττειν et o
τὴν ημέραν. 2I3. Τίνα δε εστι τα θηρίας θυμὸς, ἀθυμία,
Io πνευματωνJ κυματων bu ll I3 ων ον Un si anc oliv ων - ginrs Vsin il οι μυθοι codd omnes praeter achinnu beri si τερατευονταιJ Φ τουὶ των Σειρηνων - , et codd omnes praeter achnnPuταύτην ... ἐκεινουJ Νote that ταύτην here resers to ine more distant, ἐκείνου to the lem distant os the divo things referata to: Cp. Viret ἐκεῖναι τε ἐπαίρουσιν αὐτην κτλ.
123쪽
φθόνος, ερις, διαβολαι, κατηγορίαι, φεὐδος, ὁπόκρισις, επιβουλαὶ, εὐχαὶ κατὰ των ηδικηκότων οὐδὲν, ἡδοναι επὶ ταῖς των συλλειτουργούντων ἀσχημοσύναις, πένθος επὶ ταῖς ευημερίαις, επαίνων πως, τιμης πόθος τουτο δὴ τὸ 5 μάλιστα πάντων την ἀνθρωπείαν εκτραχηλίζον φυχην), διδασκολίαι προς ήδονὴν, ἀνελεύθεροι κολακεῖαι, θωπεῖαι
ἀγεννεῖς, καταφρονησεις πενήτων, θεραπεῖαι πλουσίων, αλλιστοι τιμαὶ καὶ επιβλαβεις χάριτες, κίνδυνον φέρουσαι και τοῖς παρέχουσι και τοῖς δεχομένοις αὐτὰς, φόβος δουλο-IO πρεπὴς και τοῖς φαυλοτάτοις των ἀνδραπόδων προσηκων μόνοις, παρρησίας ἀναίρεσις, ταπεινοφροσύνης τὸ μεν
σχημα πολύ, η ἀληθεια δὲ οὐδαμοῖ, ελεγχοι δὲ εκποδων
και επιτιμησεις, μαλον δὲ κατὰ μεν των ταπεινων καὶ
πέρα του μέτρου, επὶ δὲ των δυναστείαν περιβεβλημένων 15 ουδὲ διἄραί τις τὰ χείλη τολμα. 2Im Ταὐτα γὰρ ἄπαντα καὶ τὰ τούτων πλείονα ὁ σκόπελος εκεῖνος τρέφει θηρία,
οἷς τούς ἄπαξ ἁλόντας εις τοσαυτην ανάγκη καθελκυσθη- ναι δουλείαν, ῶς και εις γυναικῶν αρέσκειαν πράττειν πολλὰ πολλάκις α μηδὲ εἰπειν καλόν. a I S. D μεν γὰρ ao θειος νόμος αὐτὰς ταύτης εξέωσε τῆς λειτουργίας, εκειναι
124쪽
δε εαυτὰς εἰσωθεῖν βιάζονται' και επειδη δι εαυτῶνισχύουσιν οὐδὲν, δι ετέρων πράττουσιν ἄπαντα ' καὶ τοσαυπην περιβέβληνται δύναμιν ἄς των ιερέων και ἐγκρίνειν καὶ εκβάλλειν οος αν ἐθέλωσι ' 2I6. και τα ἄνω κάτω τοὐτο δὴ το της παροιμίας ἐστιν ἰδεῖν γονό- 5μενον) τούς ἄρχοντας ἄγουσιν οι ἀρχόμενοι, και εἴθε μεν ἄνδρες, a ' αἷς οὐδὲ διδάσκειν επιτέτραπται ' τί λεγωδιδάσκειν; οὐδὲ λαλεῖν μὲν οὐν αυταῖς εν ἐκκλησία συνεχώρησεν ὁ μακάριος Παὐλος. εγὼ δε τινος ηκουσα λέγοντος, οτι και τοσαύτης αυταῖς μετέδωκαν παρρησίας, ῶς καὶ Ioεπιτιμὰν τοῖς των εκκλοσιῶν προεστῶσι, και καθάπτεσθαι
πικρότερον εκείνων η των ἰδίων οἰκετῶν οι δεσπόται. a II. Και μη μέ τις οἰέσθω πάντας ταις εἰρημέναις ὐπο- βάλλειν αἰτίαις. εἰσὶ γὰρ, εισι πολλοὶ οι τούτων υπερενεχθέντες των δικτύων, και των ἀλόντων πλείους. Is X. II 8. 'Aλλ' οὐδὲ την ἱερωσύνην αἰτιασαίμην ἁντούτων των κακῶπι μη ποτε ουτω μανείην εγώ. ουτε γὰρ τον σίδηρον των φόνων, οἴτε τον οινον της μέθης, οἴτε την
125쪽
ωρωμην της ἴβρεως, οὐτε την ανδρείαν τῆς αλόγου τολμης, ἀλλὰ τους οὐκ εις δέον χρωμένους ταῖς παρὰ του θεοὐ δεδομέναις δωρεαῖς ἄπαντες Οι νουν εχοντες αἰτίους ειναι φασι και κολάζουσιν. 2I9 Ἐπει ὁ γε ἱερωσύνη κανε εγκαλέσειε δικαίως ἡμῖν, οὐκ ὀρθῶς αυτὴν μεταχειρίζουσιν. ου γαρ αυτὴ των εἰρημένων ἡμῖν αἰτια κακωπι ἀ- ημεις αυτην τοσούτοις, τό γε εις η ς ῆκον, κατερρυπάναμεν μολυσμοῖς, ἀνθρώποις τοῖς τυχοῖσιν εγχειρίζοντες αυτήν. οι δε ούτε τὰς εαυτῶν πρότερον καταμαθόντες ψυχὰς, Io Oύτε εις τον του πράμματος ο γκον ἀποβλέψαντες, δεχονταιμεν προθύμως το διδόμενον, ἡνίκα δ' αν εις το πράττειν ελθωσιν, ὐπὸ τῆς απειρίας σκοτούμενοι μυρίων εμπιπλῶσι κακῶν Obς επιστεύθησαν λαους. 22O. Τουτο δὴ, τοὐτο,δπερ και εφ' ημῶν μικροῖ δεῖν εμελλε γίνεσθαι, εἰ μη15 ταχέως ημὰς ὁ θεος τῶν κινδύνων εκείνων εξείλκυσε, και τῆς ἐκκλησίας τῆς αυτοὐ και τῆς ἡμετέρας φειδόμενος ψυχῆς. 22 I. m πόθεν, εἰπε μοι, νομίζεις τὰς τοσαύτας εν ταῖς εκκλησίαις τίκτεσθαι ταραχάς; εγὼ μὲν γὰρ ουδὲ ἄλλοθέν ποθεν, οἶμαι, δε εκ τοὐ τὰς τῶν προεστώτων ao αιρέσεις καὶ ἐκλογὰς ἁπλῶς καὶ ως ἔτυχε γίνεσθαι.
aaa. ἡ γὰρ κεφαλη, ὴν ἰσχυροτάτην εἶναι ἐχρῆν, ινα τούς
εκ τοὐ λοιποῖ σώματος κάτωθεν πεμπομένους ατμούς πονηρούς διοικεῖν καὶ εις το δέον καθιστὰν δύνηται, Oταν καὶ καθ' αυτὴν aσθενὴς οἴσα τύχη, τὰς νοσοποιούς εκείνας
as προσβολὰς ἀποκρούσασθαι μὴ δυναμένη, αυτή τε ἀσθενεστέρα μἄλλον, ηπερ ἐστὶ, καθίσταται, καὶ το λοιπὸν μεθ'
126쪽
έαυτῆς προσαπόλλυσι σωμα. 223. περ ἶνα μη καὶ νυν γένηται, εν τy τάξει των ποδων ἡ μας ἐφύλαξεν ο θεος, ηνπερ και ἐλάχομεν εξ αρχῆς. aam Πολλὰ γάρ ἐστιν, ω Βασίλειε, προς τοῖς εἰρημένοις, πολλὰ ετερα, α τον ιερωμένον εχειν χρὴ, ἡμεῖς δε sοὐκ ομεν, και προ γε των ἄλλων εκεινο ' πανταχόθεν αυτω τῆς του πρά ματος επιθυμίας καθαρεύειν δει την
ψυχήν. 22 3. εὰν προσπαθως προς ταύτην διακείμενος τύMy την - ην, γενόμενος ε'r' αυτῆς ἰσχυροτέραν ἀνάπτει την φλόγα, και κατὰ κράτος ἁλους υπ- του Io βεβαίαν εχειν αυτὴν μυρια υπομένει δεινὰ, καν κολακεὐσαι
δέη, καν ἀγεννές τι καὶ ανάξιον ὐπομεῖναι, κὰν χρήματα ἀναλωσαι πολλά. 226. 'Οτι γὰρ καὶ φόνων τὰς εκκλησίας ἐνέπλησάν τινες, καὶ πόλεις ἀναστάτους εποίησαν, υπ- ταύτης μαχόμενοι τῆς αρχῆς, παρίημι νυν, μη καὶ 15 ἄπιστα δόξω λέγειν τισίν. 227. 'E, χρῆν δε, οιμαι, τοσαυ- την τοὐ πρά-ατος εχειν εὐλάβειαν, ῶς καὶ την αρχὴνεκφυγεῖν τον ογκοπι καὶ μετὰ τὸ γενέσθαι ἐν αυτῆ μὴ περιμένειν τὰς ετέρων κρίσεις, εἴ ποτε συμβαίη καθαίρεσινικανὸν εργάσασθαι αμάρτημα, αλλὰ προλαβόντα εκβάλλειν ao
127쪽
ἐαυτον τῆς αρχης' ούτω μεν γὰρ καὶ ελεον ἐπισπάσασθαι παρὰ του θεοὐ εἰκος ῆν. το δὲ ἀντέχεσθαι παρα τὸ πρέπον τῆς αξίας, πάσης ἐαυτον ἀποστερεῖν συγγνώμης ἐστὶ και μὰλλον εκκαίειν τοὐ θεοὐ την οργὴν, δεύτερον χαλε-5 πώτερον προσθέντα πλημμέλημα. ἀλλ' οὐδεὶς ἀνέξεταί ποτε' δεινον γὰρ μηθως, δεινον το ταυτης γλίχεσθαι τῆς τιμῆς. 228. Και οὐ μαχόμενος τω μακαρίφ Παμφ λέγω, ἀλλα και πάνυ συνάδων αυτοὐ τοῖς ρήμασι. τί γὰρ εκεῖνος φησιν; Εἴ τις ἐπισκοπῆς ορέγεται, καλοῖ εργου Io επιθυμεῖ. εγὼ δὲ οὐ τοὐ εργου, τῆς δὲ αυθεντίας και δυναστείας ἐπιθυμεῖν εἶπον εἶναι δεινόν. XI. 229. Καιτοὐτον οἶμαι δεῖν τον πόθον πάση σπουδὴ τῆς ψυχῆς εξωθεῖν, και μηδὲ την αρχὴν κατασχεθῆναι αυτὴν υπαυτοὐ συγχωρεῖν, ἴνα μετ ελευθερίας ἄπαντα αὐτω πράτ- 15 τειν εξῆ. 23O γὰρ οὐκ επιθυμων επὶ ταύτης δειχθῆναι τῆς εξουσίας, ουδὲ τὴν καθαίρεσιν αυτῆς δέδοικεν οὐ δεδοικὼς δὲ, μετὰ τῆς προσηκούσης Xριστιανοῖς ελευθερίας πάντα πράττειν δύναιτ αν. 23 I. Ως οἴ γε φοβούμενοι
και τρέμοντες κατενεχθῆναι εκεῖθεν πικρὰν ὐπομένουσι ao δουλείαν και πολλων γέμουσαν των κακων, καὶ ἀνθρώποις και θεω προσκρούειν αναγκάζονται πάλλάκις. 232. Δεῖ
δὲ οὐχ ούτω διακεισθαι τὴν ψυχὴν, ἀλλ' ἄσπερ εν τοῖς
πολέμοις τούς γενναίους των στρατιωτῶν ὁρῶμεν καιπάλε ὐντας προθύμως και πίπτοντας ἀνδρείως, ούτω και 25 τούς επι ταύτην ἡκοντας τὴν οικονομίαν και ἱερῶσθαι καὶ
128쪽
παραλύεσθαι τῆς αρχῆς, ως Xριστιανοῖς εστὶ προσῆκον ἀνδράσιν, εἰδότας, ῶς ἡ τοιαύτη καθαίρεσις οὐκ ελάττονα φέρει τῆς αρχῆς τον στέφανον. 233. ταν γάρ τις, υπὲρ του μηδὲν απρεπὲς μήδ' ανάξιόν τι τῆς αξίας ὐπομεῖναιεκείνης, πάθν τι τοιοῖτον, και τοῖς αδίκως καθ οὐσι την sκόλασιν, καὶ αὐτω μείζονα προξενεῖ τον μισθόν. Μακάριοι γάρ, φησίν, ἐστε, ἄταν ὀνειδίσωσι καὶ διώξωσιν υμῶς, καὶειπωσι παν πονηρὸν καθ' υμων, ψευδόμενοι, ενεκεν εμου.
χαίρετε καὶ ἀγαλλιὰσθε, ἔτι πολύς εστιν ὁ μισθὸς υμωνεν τοῖς οὐρανοῖς. 234. Καὶ ταὐτα μὲν ἔταν υπὸ των Io
ὁμοταγων δε διὰ φθόνον, δε προς ετέρων χάριν, δε προς
απέχθειαν, η ετέρφ τινὶ μη ὀρθω τις εκβάλληται λογισμω.
233. ταν δὲ καὶ υπὸ των εναντίων τουτο πάσχειν συμβαίνη, ουδὲ λόγου δεῖν οἶμαι προς το δεῖξαι το κέρδος ὁσον αὐτ* διὰ τῆς εαυτων συλλέγουσι πονηρίας εκεινοι. 15236. Τοῖτο οὐν δει πανταχόθεν περισκοπεῖν καὶ ακριβως διερευνῶσθαι, μη πού τις σπινθὴρ τῆς επιθυμίας εκείνης εντυφόμενος λάθη. 237. Ἀγαπητὸν γὰρ καὶ τοὐς εξαρχῆς καθαρεύοντας τοὐ πάθους ἡνίκα αν εμπέσωσιν εις την αρχὴν δυνηθῆναι τοὐτο διαφυγεῖw εἰ δέ τις καὶ πριν et oh τυχεῖν τῆς τιμῆς τρέφει παρ' ἐαυτω - δεινὸν καὶ απηνὸς τοὐτο θηρίον, ουδὲ ἔστιν εἰπεῖν εις οσην εαυτὸν ἐμβαλεῖ κάμινον μετὰ το τυχεῖν. 238. Η μεῖς δἐ καὶ μη τοι
129쪽
CHE YSOS MUS III. XI νομίσης μετριάζοντας ημὰς ἐθελῆσαι αν ποτε ψεύσασθαι προς σε), πολλην ταύτην κεκτήμεθα την επιθυμίαw καιμετὰ των αλλων απάντων, οὐχ ηττον η ς και τουτοεφόβησε και προς ταυτην ετρεφε την φυγην. 239. Καθά-5 περ γὰρ οι σωμάτων ερωντες, εως μεν αν πλησίον εἶναι των Ῥωμένων εξῆ, χαλεπωτέραν του πάθους την βάσανον εχουσιW Oταν δὸ ως πορρωτάτω των ποθουμένων εαυτούς ἀπαγάγωσι, καὶ την μανίαν ἀπηλασαπι Ουτω καὶ τοῖς ταύτης ἐπιθυμοῖσι της αρχῆς, οταν μὲν πλησίον αυτῆς ro γένωνται, αφόρητον γίγνεται το κακόw οταν δε ἀπελπίσωσι, και την επιθυμίαν μετὰ τῆς προσδοκίας εσβεσαν.
24O. M ία μεν οὐν αυτη πρόφασις ου μικρά aλλὰ και εἰ μόνη καθ' ἐαυτὴν οὐσα ἐτύγχανεν, ικανὴ ταύτης ημὰς ἀπεῖρξαι τῆς αξίας. 15 XII. 24Ι. Νυν δὲ και ετέρα ταύτης οὐχ ηττων προστέθειται. τίς δέ εστιν αἴτη; νηφάλιον εἶναι δεῖτον ιερέα, και διορατικὸν, καὶ μυρίους πανταχόθεν κεκτῆσθαι τοὐς ὀφθαλμούς, ως οὐχ ἐαυτω μόνον, αλλὰ καὶ πλήθει ζωντα τοσούτφ. 242. Η μεῖς δὲ ὁτι νωθροὶ καὶ Io παρειμένοι και προς την εαυτων μόλις ἀρκούντες σωτηρίαν, καὶ αυτὸς ἁν ὁμολογήσειας, ὁ μάλιστα πάντων τὰ ἡμέτερα, διὰ το φιλειν, κρύπτειν σπουδάζων κακά. 243. γάρ μοι νηστείαν ενταυθα εἴπης, μηδὲ αγρυπνίαν, μηδὲ χαμευνίαν, καὶ την λοιπὴν τοὐ σώματος σκληραγωγίαν. καὶ 25 τούτων μεν γὰρ οσον ἀπέχομεν, οἶδας' εἰ δὲ καὶ εις ἀκρί-
130쪽
βειαν ἡμιν κατώρθωτο, ουδὲ Ουτως μετὰ της παρούσης νωθρότητος ἴσχυσεν αν τι προς την επιστασίαν ημας ταὐτα ῶφελῆσαι εκείνην. 244. ' θρώπρο μεν γὰρ εις οἰκίσκον τινα κατακλεισθέντι, καὶ τα αυτοὐ μεριμνῶντι μόνον, πολλὴν ἁν ταὐτα παράσχοι την ωφέλειαπι εις δὲ sτοσοὐτον σχιζομενν πλῆθος, και καθ' εκαστον των ἀρχομένων ἰδίας κεκτημένν φροντίδας, τί δύναιτ ὰν προς την εκείνων ἐπίδοσιν αξιόπιστον συμβάλλεσθαι κέρδος,εὰν μὴ ψυχὴν εὐτονον καὶ ισχυροτατην εχων τύχyἰ
XIII. 243. Καὶ μὴ θαυμάσης εἰ μετὰ τοσαύτης καρτερίας 1 o ἐτέραν βάσανον ζητω τῆς ανδρείας τῆς εν φυχῆ. 246. Τὰ
μεν γὰρ σίτων καὶ ποτων καὶ στρωμνῆς καταφρονεῖναπαλῆς, πολλοῖς ουδε εργον ὀρωμεν ον, και μάλιστα γε τοῖς ἀγροικότερον διακειμενοις, και οἴτως εκ πρώτης τραφεῖσι τῆς ηλικίας, καὶ πολλοῖς δε ετέροις, τῆς τε τοὐ 1s σώματος κατασκευῆς καὶ τῆς συνηθείας εξευμαριζούσης τὴν εν ἐκείνοις τοῖς πόνοις τραχύτητα. ύβριν δε, καιεπήρειαν, και λόγον φορτικὸν, και τα παρὰ των ελαττόνων σκώμματα τα τε απλως και τὰ εν δίκη λεγόμενα, και μεμφεις τὰς εἰκῆ και μάτην παρὰ των αρχόντων καὶ et o παρὰ των ἀρχομενων γινομενας, ου των πολλῶν ενεγκεῖν, αλλ' ενός που και δευτέρου. 247. Καὶ ἴδοι τις ἁν τούς εν εκείνοις ισχυρούς προς ταὐτα ούτως ἰλιγγιῶντας, ως