장음표시 사용
141쪽
ετέρου τινος τοιούτου τῆς βουλῆς αὐτοῖς προκειμένης, ἁπλῶς ανθρώπους ἀγελαίους λαβόντες εφιστασι πράγμασι τοιούτοις, υπὲρ ἄν καὶ την εαυτου κενῶσαι δόξαν, καιανθρωπος γενέσθαι, και δούλου μορφὴν λαβεῖν, και 5 εμπτυσθῆναι, και ραπισθῆναι, και θάνατον τον επονείδιστον ἀποθανεῖν οὐ παρητήσατο ὁ μονογενὴς του θεου παῖς ς 283. Καὶ ουδε μέχρι τούτων ἴστανται μόνον, ἀλλὰ καιετερα προστιθέασιν ἀτοπώτερα. οὐ γὰρ τοὐς αναξίους εγκρίνουσι μόνον, ἀλλὰ και τους επιτηδείους εκβάλλουσιν.
Io ἄσπερ γὰρ δέον αμφοτέρωθεν λυμήνασθαι τῆς εκκλησίας την ἀσφάλειαν, δε ἄσπερ οὐκ ἀρκούσης τῆς προτέρας προφάσεως ἐκκαῖσαι του θεοὐ την οργὴν, οἴτω την δευτέραν συνῆψαν, οὐχ ηττον οὐσαν χαλεπήπι καὶ γὰρ εξ ἴσης
οιμαι ειναι δεινον, τό τε τούς χρησίμνους ἀπείργειν και το15 τούς αχρείους εἰσωθεῖν' καὶ τοὐτο δὴ γίνεται, ἶνα μηδαμόθεν παραμυθίαν εὐρεῖν μηδὲ ἀναπνεῖσαι δυνηθῆ τοὐXριστοῖ το ποίμνιον. 286 Ταμα οὐ μυρίων αξια σκηπτων; ταῖτα οὐ γεέννης σφοδροτέρας, οὐ ταύτης μόνον τῆς ηπειλημένης ἡμιν; ἀλλ' ομως ανέχεται καὶ ao φέρει τα τοσαῖτα κακὰ ὁ μὴ βουλόμενος τον θάνατον
τοὐ ἁμαρτωλοῖ, ῶς το επιστρέψαι αὐτον καὶ ζῆν. πως ἄν τις αὐτοὐ την φιλανθρωπίαν θαυμάσειε; πως ανεκπλαγείη τον ελεον; οι τοs Xριστοῖ τὰ τοὐ Xριστos διαφθείρουσιν εχθρων καὶ πολεμίων μῶλλον ο δε αγαθος
142쪽
σοί; πόσης ἀνεξικακίας πλουτος; οι, διὰ το ονομα τοσὸν, εξ ευτελων καὶ ἀτιμων εντιμοι και περίβλεπτοι γεγονότες, υ τιμη κατὰ τοὐ τετιμηκότος κέχρηνται, καὶ 5 τολμῶσι τὰ ἀτόλμητα, καὶ ενυβρίζουσιν εις τὰ ἄγια, τους σπουδαίους ἀπωθούμενοι καὶ εκβάλλοντες, ἶνα εν ηρεμία πολλὴ, καὶ μετὰ ἀδείας της εσχατης, οι πονηροι πάντα οσαπερ ἄν ἐθελωσιν ἀνατρέπωσι. 286. Καὶ τούτου δετοὐ δεινos τὰς αιτίας εἰ θέλεις μαθειν, ὁμοιας ταῖς προ- Ioτέραις εὐρήσεις. την μεν γὰρ ρίζαν καὶ ῶς ἄν τις εἴποι)μητερα μίαν εχουσι, την βασκανίαμ' αὐταὶ δε οὐ μιας εἰσιν ἰδεας, ἀλλα διεστηκασιν. 287. D μεν γὰρ, επειδηνέος εστὶν, εκβαλλέσθω, φησίπι ὁ δε, επειδη κολακευειν οὐκ Οιδεπι ὁ δε, επειδὴ τω δεινι προσέκρουσεπι καὶ ὁ μεν, Isῖνα μη ὁ δεῖνα λυπῆται, τον μεν υπ' αυτοὐ δοθέντα ἀποδοκιμασθέντα, τοὐτον δε ἐγκεκριμένον ορῶπι ὁ δε, επειδη χρηστός εστι και επιεικης' ὁ δε, επειδη τοῖς ἁμαρτάνουσι , φοβερός ὁ δὲ, δι' ἄλλην αιτίαν τοιαύτην' ουδὲ γὰρ
ἀποροῖσι προφάσεων, οσων ἄν εθέλωσιν. ἀλλα καὶ το ao πλῆθος των δντων εστὶν αυτοῖς αἰτιῶσθαι, οταν μηδὲν
εχωσιν ἔτερον καὶ το μὴ δεῖν ἀθρόως εις ταύτην ἀνάγεσθαι την τιμὴν, ἀλλ' ἡρέμα καὶ κατὰ μικρόν καὶ ἐτέρας,
χρηστον του θεοῖ εἰς μετάνοιάν σε εγει.
143쪽
οσας ἄν βούλωνται, δύναιντ ὰν αἰτίας εὐρεῖν. 288. Ἐγὼ δε σε ηδέως ενταὐθα ερήσομαι, τί οὐν δει τον επίσκοπον
ποιειν τοσούτοις μαχόμενον πνεύμασις πως προς τοσαὐταστήσεται κύματα; πως πάσας ταύτας ἀπώσεται τὰς
διαθῆται, εχθροι και πολεμιοι και αὐτω και τοῖς αἱρεθεῖσιν ἄπαντες ' και προς φιλονεικίαν την εκείνου πράττουσιν ἄπαντα, στάσεις καθ' εκάστην εμβάλλοντες την ημεραν, και σκωμματα μυρία τοῖς αἱρεθεῖσιν επιτιθέντες, εως αν ηIo τούτους εκβαλωσιν η τούς αυτων εἰσαγάγωσιν. και γίγνεται παραπλήσιον, οἷον ἄν εἴ τις κυβερνητης ενδον εν τy νηtτy πλεούσν πειρατὰς εχοι συμπλέοντας, και αὐτέ και τοῖς ναύταις και τοῖς επιβάταις συνεχῶς και καθ' εκάστην
επιβουλεύοντας ἄραν. 29O. 'Aν δὲ την προς εκείνους 15 χάριν προτιμησy της αυτοὐ σωτηρίας, δεξάμενος οος οὐκεδει, εξει μεν τον θεον ἀντ εκείνων εχθρον, ου τί γένοιταν χαλεπώτερον; και τα προς εκείνους δε αὐτω δυσκολώτερον δε πρότερον διακείσεται, πάντων συμπραττόντων aλληλοις, καὶ τούτφ μὰλλον ισχυρῶν γιγνομενων. ἄσπερ ao γὰρ αγρίων ἀνεμων εξ εναντίας προσπεσόντων το τεως ησυχάζον πέλαγος μαίνεται εξαίφνης και κορυφοὐται, και τούς εμπλεοντας ἀπόλλυσιπι οἴτω και η τῆς εκκλησίας γαλήνη, δεξαμένη φθορέας σνθρώπους, ζάλης και ναυαγίων πληροῖται πολλῶν. XVI. 29 I. Ἐννόησον οὐν, οποῖον 25 τινα εἶναι χρὴ τον προς τοσοὐτον μελλοντα ἀνθέξειν χειμῶνα, και τοσαῖτα κωλύματα τῶν κοινὴ συμφερόντων
144쪽
διαθήσειν καλῶς. 292. Καὶ γὰρ και σεμνον καὶ ἄτυφον, καὶ φοβερὸν και προσηνῆ, καὶ αρχικον καὶ κοινωνικον, καὶ ἀδεκαστον και θεραπευτικον, καὶ ταπεινον και ἀδούλωτον, καὶ σφοδρὸν και ἡμερον εῖναι δει, M/α προς ἄπαντα ταὐταεὐκόλως μάχεσθαι δύνηται, καὶ τόν επιτήδειον μετὰ πολ- 5λης τῆς εξουσίας, κἄν μαντες ἀντιπίπτωσι, παράγειν, καιτον ου τοιοὐτον μετὰ της αυτῆς εξουσίας, κὰν ἄπαντες συμπνέωσι, μὴ προσίεσθαι, ἀλλ' εις εν μόνον ὁρῶν, τῆς εκκλησίας την οἰκοδομην, και μηδεν προς ἀπεχθειαν δεχάριν ποιεῖν. ΙΟ293. 'Αρά σοι δοκουμεν εικότως παρητῆσθαι του πράγματος τούτου την διακονίαν; καίτοι γε Ου πω πάντα
διῆλθον προς σε, εχω γὰρ και ετ α λεγειν. ἀλλα μὴ ἀποκά-ς ἀνδρὸς φίλου και γνησίου βουλομενου σε πείθειν, ὐπερ ἄν εγκαλεῖς, ανεχόμενος. οὐδε γὰρ προς την ἀπο- Is λογίαν σοι την ὐπερ ημῶν ταὐτα χρήσιμά εστι μόνον, ἀλλα και προς αυτὴν του πράγματος την διοίκησιν τάχα ου μικρὸν συμβαλεῖται κερδος. 294. Καὶ γὰρ ἀναγκαῖον τον μελλοντα επὶ ταύτην ερχεσθαι του βίου την ὁδὸν, πρότερον απαντα διερευνησάμενον καλῶς, ουτως ἄφασθαι ao τῆς διακονίας. τί δήποτε; οτι εἰ και μηδεν ἄλλο, το τοὐν μὴ ξενοπαθεῖν, ἡνίκα θν ταὐτα προσπίπτη, περιεσται πάντα ειδότι σαφῶς. 293. Βουλει οὐν επι τὴν τῶν χηρῶν
145쪽
προστασίαν ωμεν πρότερον, δε την των παρθένων κηδε
μονίαν, δε του δικαστικοὐ μέρους την δυσχέρειαν; και γὰρ ἐφ' ἔκαστου τούτων διάφορος η φροντὶς, και της φροντίδος μείζων ὁ φόβος. 296. Καὶ πρῶτον, ἴνα απὸ τοὐ των
5 a λων εὐτελεστέρου δοκοὐντος ειναι ποιησώμεθα τηναρχην, η των χηρῶν θεραπεία δοκεῖ μεν μέχρι πης τῶν χρημάτων δαπάνης τοῖς ἐπιμελουμένοις αυτῶν παρέχειν φροντίδα το δὲ Ου τοιοὐτόν εστιν, αλλὰ πολλῆς δεικἀνταὐθα τῆς εξετάσεως, Oταν αὐτὰς καταλέγειν δέημIo 297. τό γε απλῶς και ώς ετυχεν αὐτὰς ἐγγράφεσθαι μυρία εἰργάσατο δεινά. και γὰρ οἴκους διέφθειραν και γάρους διέσπασαν, και επὶ κλοπαις πολλάκις καὶ καπηλείαις και σερα τοιαῖτα ἀσχημονοῖσαι ἐάλωσαν. 298. ΤΟ δε τὰς τοιαύτας απὸ τῶν τῆς εκκλησίας τρέφεσθαι χ ρη-
Is μάτων καὶ παρὰ θεοὐ τιμωρίαν καὶ παρὰ ανθρώπων φέρει
την εσχάτην κατάγνωσιν, καὶ τούς εῖ ποιειν βουλομένους ὀκνηροτέρους καθίστησι. τίς γὰρ αν ελοιτό ποτε, α τροXριστω προσετάχθη δοὐναι πήματα, ταὐτα ἀναλίσκειν εις τους τὸ τοὐ Xριστοῖ διαβάλλοντας ονομα; 299. Διὰ eto ταὐτα πολλὴν δει καὶ ακριβῆ ποιεῖσθαι την ε τακτιν,
ωστε μὴ μόνον τὰς εἰρημένας αλλὰ μηδὲ τὰς ἐαυταις
επαρκεῖν δυναμένας την τῶν αδυνάτων λυμαίνεσθαι τρά
πεζαν. 3 . Μετὰ δε την ἐξέτασιν ταύτην ἐτέρα διαδέ-
146쪽
χεται φροντὶς ου μικρα, ἴνα αὐταῖς τὰ τῆς τροφῆς ἀθρόως,
ἄσπερ εκ πηγῶν, επιρρέη και μὴ διαλιμπάνη ποτέ. καὶ γὰρ ἀκόρεστόν πως κακον ἡ ακούσιος πενία, και μεμψίμοιρον, καὶ ἀχάριστοπι και δει πολλῆς μὲν τῆς συνέσεως, πολλῆς δὲ σπουδῆς, ἄστε αυτῶν εμφράττειν τὰ στο- 5ματα, πῶσαν εξαιροῖντα κατηγορίας πρόφασιν. 3ΟΙ. Οἱ μὲν οὐν πολλοὶ, οταν τινὰ ἴδωσι χρημάτων κρείττονα,ευθέως αυτον επιτήδειον εἶναι προς ταύτην ἀποφαίνονται τὴν οικονομίαν εγὼ δε οὐχ ηγοῖμαί ποτε ταύτην αὐτω την μεγαλοφυχίαν ἀρκεῖν μόνην, αλλὰ δεῖ μεν αυτὴν προ των Io
ἄλλων χωρὶς γὰρ ταύτης λυμεὼν αν εἴη μἄλλον δε προ
στάτης, και λύκος αντὶ ποιμένος), μετὰ δε αυτῆς καὶ ἐτεραν ζητεῖν εἰ κεκτημένος τυγχάνοι. αύτη δε εστιν ἡ πάντων αιτία ἀνθρώποις των ἀπαθῶν, ἀνεξικακία, ἄσπερεις τινα εἴδιον λιμένα ὁρμίζουσα καὶ παραπέμπουσα τὴν Is
ψυχήν. 3Oa. Τὸ γὰρ των χηρῶν γένος καὶ διὰ τὴν πενίαν, καὶ διὰ τὴν ηλικίαν, καὶ διὰ τὴν φύσιν ἀμέτρω τινὶ κέχρηται παρρησία ούτω γὰρ ἄμεινον εἰπεῖν) καὶ βοῶσιν ἀκαίρως, καὶ αἰτιῶνται μάτην, καὶ ἀποδύρονται υπὲρ ἄν χάριν εἰδέναι εχρῆν, καὶ κατηγοροὐσιν υπὲρ ἄν ἀποδέχεσθαι aoεδει. καὶ δει τον προεστῶτα ἄπαντα φέρειν γενναίως, καὶ μήτε προς τὰς ἀκαίρους ενοχλήσεις, μήτε προς τὰς αλόγους παροξύνεσθαι μέμφεις. 3O3. 'Ελεεῖσθαι γὰρ εκεῖνο τογένος, υπἐρ ῶν δυστυχοὐσιν, οὐχ bβρίζεσθαι, δίκαιον ῶς τόγε επεμβαίνειν αυτῶν ταῖς συμφοραῖς, καὶ π διὰ τὴν as πενίαν οδύνη τὴν aπὸ τῆς ἴβρεως προστιθέναι, τῆς εσχάτης ἀμότητος αν εχ. 3OΦ Διὰ τοὐτο καί τις ἀνὴρ σοφώτατος,
147쪽
III. XVIεις τε τὸ φιλοκερδὲς καὶ το υπεροπτικον τῆς ανθρωπίνης φύσεως ἀπιδών, και τῆς πενίας την φύσιν καταμαθὼν δεινὴν οὐσαν καὶ την γενναιοτάτην ψυχὴν καταβαλειν, καὶ πεισαι περι των αυτων ἀναισχυντεῖν πολλάκις, ἶνα μή τις
5 αἰτούμενος παρ αυτῶν ὀργίζηται, μηδὲ τω συνεχεῖ τῆς εντεύξεως παροξυνθεὶς πολέμιος ὁ βοηθεῖν οφείλων γίνηται,
παρασκευάζει προσηνῆ τε αὐτον καὶ ευπρόσιτον εἶναι τω δεομένω, λέγων ' Κλῖνον πτωχψ ἀλύπως το ους σου, και ἀποκρίθητι αὐτω εν πραότητι ειρηνικά. καὶ τον παρο-
ro ξύνοντα ἀφεὶς, τί γὰρ αν τις τω κειμένω λέγοις τω δυνα- μέντ την εκείνου φέρειν ασθένειαν διαλέγεται, παρακαλῶν τω τε ἡμέρφ τῆς οφεως και τῆ των λόγων πραότητι προ τῆς δόσεως αυτὸν ἀνορθοῖν. 3O3. Ai/ δέ τις τα μενεκείνων μὴ λαμβάνη, μυρίοις δὲ αὐτὰς ὀνείδεσι περιβάλλη, is καὶ ὐβρίζη, καὶ παροξύνηται κατ αυτῶν ου μόνον οὐκεπεκούφισε την απὸ τῆς πενίας ἀθυμίαν τω δουναι, ἀλ λὰ καὶ μειζον ταις λοιδορίαις ειργάσατο τὰ δεινόν. 3 . Καν γὰρ λίαν ἀναισχυντεῖν βιάζωνται διὰ την τὴς γαστρὸς ανάγκην, ἀλλ' ὐμως ἀλγουσιν επὶ τῆ βία ταυτη. Oταν Ουνeto διὰ μεν τὰ του λιμου δέος προσαιτειν ἀναγκάζωνται, διὰ δὲ τὸ προσαιτειν ἀναιδεύεσθαι, διὰ δὲ τὸ ἀναιδεύεσθαι πάλινύβρίζωνται, ποικίλη τις καὶ πολυν φέρουσα τον ζόφον επὶ την ψυχὴν εκείνων κατασκήπτει τῆς ἀθυμίας ἡ δυναμις. 3O7. Καὶ δει τον τούτων επιμελούμενον επὶ
25 τοσοὐτον εἶναι μακρόθυμον, ῶς μὴ μόνον αὐταις μὴ πλεο-
148쪽
νάζειν την ἀθυμίαν ταῖς ἀγανακτήσεσιν, αλλὰ και της ούσης το πλέον κοιμίζειν δια τος παρακλήσεως. ωσπερ γὰρ εκεῖνος ὁ ὁβρισθεὶς εν πολλὴ περιουσία οὐκ αισθάνεται τῆς ἀπὸ των χρημάτων ωφελείας, διὰ την απὰ της υβρεως πληγήν ούτως οὐτος ὁ προσηνῆ λόγον ἀκου σας, 5 και μετὰ παρακλήσεως τὰ διδόμενον δεξάμενος, γάνυται πλέον και χαίρει, καὶ διπλοῖν αυτω τὸ δοθὸν τω τρόπω γίγνεται. 3O8. Καὶ ταὐτα οὐκ απ' εμαυτos, ἀλλ' aπ'εκείνου τοὐ τὰ πρότερα παραινέσαντος φθέγγομαι Τέκνον γάρ, φησιν, εν αγαθοῖς μὴ δως μῶμον, καὶ εν πάση δόσει Io λύπην λόγου. οὐχὶ καύσωνα αναπαύσει δρόσος; ούτω
κρεῖσσον λόγος δε δόσις. ιδοὐ γὰρ λόγος υπὲρ δόμα αγα- θον, καὶ ἀμφότερα παρὰ ἀνδρὶ κεχαριτωμένφ. 33. Oυκεπιεικῆ δε μόνον καὶ ἀνεξίκακον τον τούτων προστάτην, ἀλλὰ καὶ οικονομικὸν οὐχ ηττον εἶναι χρU ως εὰν 15 τοὐτο ἀπῆ, πάλιν εις την ἴσην περιίσταται ζημίαν τὰ των πενήτων χρήματα. 3IO. γάρ τις ταύτην πιστευθεὶς την διακονίαν, καὶ χρυσον συναγαγων πάλυν, αυτος μεν ου κατέφαγεν, ἀλλ' ουδὲ εις τοὐς δεομένους, πλὴν ὀλίγων, ἀνάλωσε, το δὲ πλέον κατορύξας εφυλαττεν, εως ου καιρὸς eto χαλεπος επιστὰς παρέδωκεν αυτὰ ταῖς των εναντίων χερσί. 3II. Πολλῆς οὐν δει τῆς προμηθείας, ως μήτε πλεονάζειν μήτε ελλείπειν τῆς ἐκκλησίας την περιουσίαν ἀλλα πάντα μὲν σκορπίζειν ταχέως τοῖς δεομένοις τὰ ποριζόμενα, εν δὲ ταῖς των ἀρχομένων προαιρέσεσι συνά- 25
149쪽
γειν τῆς εκκλησίας τούς θησαυρούς. 3Ι2. Τας δὲ των ξένων ὐποδοχὰς, καὶ τὰς των ἀσθενούντων θεραπείας, ποσης μὲν οιει δεῖσθαι χ ρημάτων δαπάνης, ποσης δὲ της
των ἐπιστατούντων ακριβείας τε καὶ συνέσεως; καὶ γὰρ 5 της εἰρημένης ἀναλώσεως ταύτην ηττονα μεν ουδαμως, πολλάκις δε καὶ μείζονα εἶναι ανάγκη ' καὶ τον επιστα- τοὐντα ποριστικόν τινα μετ' εὐλαβείας καὶ φρονήσεως, ῶς παρασκευάζειν καὶ φιλοτίμως και ἀλύπως διδόναι τούς κεκτημένους τὰ παρ' αυτῶν, ἴνα μη τῆς των ἀσθενούντων Io ἀναπαύσεως προνοῶν τὰς των παρεχόντων πλήττy ψυχάς 3I3. rην δἐ μακροθυμίαν καὶ την σπουδὴν πολύ πλείοναενταὐθα επιδείκνυσθαι δει. δυσάρεστον γάρ πως οι νο-
σοὐντες χρῆμα καὶ ράθυμον καν μὴ πολλὴ πανταχόθεν εἰσφέρηται ακρίβεια καὶ φροντὶς, αρκεῖ καὶ τὰ μικρον
15 ἐκεῖνο παροφθὲν μεγάλα εργάσασθαι - νοσοὐντι κακά. XVII. 3 . 'E'rὶ δε τῆς των παρθένων επιμελείας τοσ
ούτφ μείζων ὁ φόβος, οσφ καὶ το κτῆμα τιμιώτερον, καὶ βασιλικωτέρα αυτη των α ων ὴ ἀγέλη ηδη γὰρ καὶ εις
τον των Ῥίων τούτων χορὸν μυρίαι μυρίων γέμουσαι ao κακῶν εἰσεκώμασαν ) μειζον δὲ ενταὐθα το πένθος.3I3. Καὶ καθάπερ οὐκ ἴσον κόρην τε ἐλευθέραν καὶ τηνταύτης θεράπαιναν ἁμαρτεῖν, ούτως ουδὲ παρθένον καὶ χήραν ταῖς μἐν γὰρ καὶ ληρειν καὶ λοιδορεῖσθαι προς ἀλληλας καὶ κολακευειν καὶ ἀναισχυντειν καὶ πανταχοῖ as φαίνεσθαι καὶ τὸ περιiέναι την αγορὰν γέγονεν αδιάφορον
ὴ δὲ παρθένος επὶ μείζοσιν ἀπεδύσατο, καὶ την ἀνωτάτω
150쪽
ψιλοσοφίαν εζήλωσε, καὶ την των αγγέλων πολιτείαν δεῖξαι επὶ γης επαγγέλλεται, καὶ μετὰ της σαρκὸς ταύτης τὰ των ἀσωμάτων αυτὴ δυνάμεων κατορθῶσαι πρόκειται και Ουτε προόδους περιττὰς πομισθαι και πολλὰς δει, ουτερηματα αυτη φθέγγεσθαι εἰκη και μάτην ἐφεῖται, λοιδορίας 5και κολακείας ουδὲ τούνομα εἰδεναι χρή. 3I6. Διὰ τοὐτο ασφαλεστατης φυλακῆς, και πλείονος δειται τῆς συμμαχίας. ὁ τε γὰρ τῆς ἁγιωσυνης εχθρὸς αεὶ καὶ μῶλλον αὐταις εφέστηκε και προσεδρεύει, καταπιεῖν μοιμος, εἴ πού τις εξολισθήσειε καὶ καταπέσοι, ανθρώπων τε IoOι επιβουλευοντες πολλοὶ, καὶ μετὰ τούτων απάντων ἡ τῆς φύσεως μανία καὶ προς διπλοῖν τον πόλεμον ἡ παράταξις αυτῆ, τον μεν ἔξωθεν προσβάλλοντα, τυν δε ἔσωθεν ἐνοχλοῖντα. 3I7. Διὰ ταὐτα τω τοὐν επιστατοὐντι
πολύς μεν ὁ φόβος, Μιζων δὲ ο κίνδυνος, καὶ ἡ οδύνη, εἴ τι 15των ἀβουλήτων ὁ μη γενοιτο) συμβαίη ποτε. 3I8. Εἰ γὰρ πατρὶ θυγάτηρ απόκρυφος αγρυπνία, καὶ ἡ μέριμνα
αυτῆς ἀφιστα υπνον, οπου περὶ τοὐ στειρωθῆναι δε παρακμάσαι δε μισηθῆναι τοσοὐτον δέος, τι πείσεται ὁ τούτων μὲν ουδὸν, σερα δὲ τούτων πολλφ μείζονα μεριμνων; ου ao
γὰρ ἀνὴρ ε αὐθα ὁ ἀθετούμενος, ἀλλ' αυτὸς ό Xριστός Ουδὲ μέχρις ονειδων ἡ στείρωσις, ἀλλ' εις απώλειαν ψυχῆς