Perí hierōsýnēs (De sacerdotio) of St. John Chrysostom

171쪽

LIV. III διδασκαλία. τουτο ὀργανον, τουτο τροφη, τουτο αέρων

κρασις ἀρίστη' τοὐτο αντὶ φαρμάκου, τοὐτο ἀντὶ πυρὸς, τοὐτο ἀντὶ σιδηρον καν καὐσαι δέν, κὰν τεμεῖν, τούτφκε ησθαι ανάγκη' κὰν τοὐτο μὴ η, πάντα οἰχήσεται τὰ 5 λοιπά. τουτρο και κειμένην εγείρομεν, καὶ φλεγμαίνουσαν καταστέλλομεν την ψυχην, καὶ τὰ περιττὰ περικόπτορον,

καὶ τὰ λείποντα πληρουεν, καὶ τὰ α α μαντα ἐργαζόμεθα, ὁσα εἰς την τῆς ψυχῆς ἡμῖν λίειαν συντελεῖ. 393. Πρὸς μὲν γὰρ βίου κατάστασιν ἀρίστην βίος συος Io εἰς τον ἴσον αν ἐναγάγοι ζῆλον οταν δε περὶ δόγματα

νοσῆ ἡ ψυχὴ τὰ νόθα, πολλὴ τοὐ λόγου ενταὐθα ἡ χρεία,

οὐ προς την των οἰκείων ἀσφάλειαν μόνον, ἀλλὰ καὶ προς τους εξωθεν πολέμους. 3Εἰ μὲν γὰρ Ἀοι τις τὴν

μάχαιραν τοὐ πνεύματος καὶ θυρεὸν πίστεως τοσοῖτον. 15 ῶς δυνασθαι θαυματουργεῖν, καὶ διὰ των τεραστίων τὰ των αναισχυντων εμφράττειν στόματα, ουδὸν ἁν δέοιτο

τῆς απὸ τοὐ λόγου βοηθείας ' μαλλον δε οὐδε τότε ἄχρηστος - τούτου φύσις, ἀλλὰ καὶ λίαν aναγκαία. 397. Καὶ γὰρ ὁ μακάριος Παὐλος αυτὸν μετεχείρισε, καίτοι γε απὸ

ao των σημείων πανταχοῖ θαυμαζόμενος. καὶ σερός τις των ἀπ εκείνου τοὐ χοροῖ παραινεῖ ταυτης επιμελεῖσθαι τῆς δυνάμἐως, λέγων ' 'Ετοιμοι προς ἀπολογίαν παντὶ τω

καταστέλλομεν.

vi I 3 sqq. For ine generat sense of the passage Cp. Greg. Nag. de uisso ei in episcopos I99 sqq. I6. ἐμφράττειν στιματαJ Cp. ἐμφράττειν τα στιματα ili 16 note).eto. ἔτε s τιςJ St Peter. This Way os referring to Peter stae s that Chrys. regarded him simply asprimus inter sarra. eta. ἔτοιμοιJ I Ρet. in i 5.

172쪽

IV. IIIJ

DE SACERDOTIO III

αἰτοὐντι υμὰς λόγον περὶ τῆς εν ωιν ελπίδος. καὶ πάντες δε ὁμου τότε δύ ουδὲν eτερον τοις περὶ Στέφανον την των χηρων επέτρεψαν οἰκονομίαν ἀλλ' η ἶνα αυτοὶ τῆ

του λόγου σχολάζωσι διακονία. 398. Πλria/ ου παραπλησίως αυτον επιζητήσομεν, τὴν ἀπο των σημείων εχοντες 5 ἰσχύν. ει δε τῆς μεν δυνάμεως εκείνης ουδὲ ιχνος ὁπολέλειπται, πολλοὶ δε πανταχόθεν ἐφεστήκασιν οι πολέμιοι καὶ συνεχεις, τουτρο λοιπὸν ημῶς ανάγκη φράττεσθαι, και

ἶνα μὴ βαλλώμεθα τοῖς των εχθρων βέλεσι, και ἶνα βάλλωμεν εκείνους. IV. 399. Διο πάλλὴν χρὴ ποιεῖσθαι 1o τὴν σπουδὴν, ἄστε τον λόγον του Xριστου ἐν ἡμιν ἐνοικεῖν πλουσίως. οὐ γὰρ προς ἔν ἡμιν εἶδος μάχης ἡ παρασκευή

αλλὰ ποικίλος οὐτος ὁ πόλεμος, και εα διαφόρων συγκροτούμενος των εχθρων Οἴτε γὰρ οπλοις απαντες χρῶνται τοῖς αὐτοῖς, οὐτε ἐνὶ προσβάλλειν ὴμῖν μεμελετήκασι 15 τρόπφ. 4 . Καὶ τον μέλλοντα τὴν προς πάντας ἀναδέχεσθαι μάχην τὰς απάντων εἰδέναι τέχνας' καὶ τον αυτὸν τοξότην τε εἶναι καὶ σφενδονήτην, καὶ ταξίαρχον καὶ λοχαγὸν, καὶ στρατιώτην καὶ στρατηγὸν, καὶ πεζὸν καὶ ἱππέα, καὶ ναυμάχην καὶ τειχομάχην. 4OI. 'Επὶ μεν ao

IV. The defender of the mures

173쪽

Οὐκ εστιν, αλλα ἁν μη πάσας επιστάμενος η τῆς τέχνης τὰς ἰδέας ὁ μέλλων νικἄν, οιδεν ὁ διάβολος και δι ενός 3 μέρους, οταν ὴμελημένον τύχη, τους πειρατὰς εἰσαγαγὼν τούς αυτοὐ, διαρπάσαι τὰ πρόβαταε αλλ' οὐχ, οταν διὰ πάσης ηκοντα τῆς επιστήμης τον ποιμένα αἴσθηται, και τὰς ἐπιβουλὰς αυτοὐ καλῶς ἐπιστάμενον. a. Διὸ χρὴ καλῶς ἐξ ολων φράττεσθαι τῶν μερῶν. και γὰρ πόλις Io εως μὲν αν πανταχόθεν περιβεβλημένη τυγχάνη, καταγελατῶν πολιορκούντων αυτὴν, εν ἀσφαλεία μένουσα πολλῆ εὰν δε πυλίδος μόνον τις μέτρον διακόφν το τεῖχος, ουδὸν αυτῆ λοιπὸν οφελος τοὐ περιβόλου γίνεται, καίτοι γε τοὐλοιποὐ παντὸς ἀσφαλῶς ἐστηκότος. ούτως οὐν καὶ ὴ τοὐIs θεοῖ πόλις οταν μεν αυτὴν πανταχόθεν ἀντι τείχους ἡ τοὐ ποιμένος αγχίνοιά τε και σύνεσις περιβάλλη, πάνταεις αισχύνην και γέλωτα τοῖς ἐχθροις τὰ μηχανή τα

δε τις αυτὴν εκ μέρους καταλὐσαι δυνηθῆ, καν μὴ πῶσαν sto καταβάλη, διὰ του μέρους απαν ῶς ειπεῖν) λυμαίνεται τὸ λοιπόν. τί γὰρ, οταν προς 'Ελληνας μὲν ἀγωνίζηται

ματα. I 3. καίτοι γε. ..ἐστ. J For καίτοι γε

vith a participie instead os a finite

174쪽

DE SA CERDOTIO

καλως, συλῶσι δε αυτην Ιουδαῖοις δε τούτων μὲν ἀμφοτέρων κρατῆ, ἁρπάζωσι δὲ Μανιχαιοις δε μετὰ το περιγε

νέσθαι καὶ τούτων, οι την εἱμαρμένην εἰσάγοντες ενδονέστῶτα τα πρόβατα κατασφάττωσις και τί δει πάσας καταλέγειν τοὐ διαβόλου τας αιρέσεις; ὰς αν μη πάσας 5 ἀποκρούεσθαι καλῶς ὁ ποιμην εἰδη, δύναιτ αν και διὰ μιας τὰ πλείονα των προβάτων καταφωνεῖν ὁ λύκος.w3. Καὶ επὶ μεν των στρατιωτῶν, aπὸ τῶν ἐστώτων καιμαχομένων και την νίκην εσεσθαι και την ητταν προσδοκαν

ἀεὶ χρW ενταὐθα δε πολύ τουναντίον. πολλάκις γὰρ η Io προς ετέρους μάχη τοὐς ουδὲ την αρχὴν συμβαλόντας ουδὲ πονέσαντας ολως ησυχάζοντας και καθημένους νικῆσαι πεποίηκε' και τψ οἰκεω ξίφει περιπαρεις ὁ μὴ πολλὴν

περι ταὐτα την εμπειρίαν εχων, και τοῖς φίλοις και τοῖς πολεμίοις καταγέλαστος γίνεται. 4 . Ο Ιον πειράσομαι 15

γάρ σοι και επὶ παραδείγματος, ὁ λέγω, ποιῆσαι φανερὸν τον υπὸ τos θεοὐ δοθέντα τψ Μωυσῆ νόμον οι την Οὐαλεντίνου και Μαρκίωνος διαδεξάμενοι φρενοβλάβειαν, και

lies siue fato et fraviaeentia). See

also Greg. Νyss. contra fatum. The practice os consulting astrissogersivas due to satalistic tenets: a . o vn. vir. mo St. III 92 E πόθεν ὁ πολύς πανταχοῖ ms εἱμαρμένης

N. C.

175쪽

CHRYSOS MUS

II 4Oσοι τὰ αυτὰ νοσοὐσιν εκείνοις, του καταλόγου των θείων ἐκβάλλουσι γραφων. Ιουδαῖοι δε αυτον ουτω τιμῶσιν, ῶς καὶ του καιροὐ κωλύοντος φιλονεικεῖν ἄπαντα φυλάττειν,

παρὰ το τψ θεψ δοκοὐν ἡ δε ἐκκλησία τοὐ θεοὐ, την5 ἀμφοτέρων ἀμετρίαν φυγοὐσα, μέσην εβάδισε, καὶ Ουτε

ὐποκεῖσθαι αυτοὐ τω ζυγω πείθεται, ουτε διαβάλλειν αυτον ανέχεται, ἀλλὰ καὶ πεπαυμένον επαινεῖ διὰ το χρησιμεῖσαί ποτε εις καιρόν. s. Δεῖ-τὸν μέλλοντα προς ἀμφοτέρους μάχεσθαι την συμμετρίαν εἰδέναι ταυτην.

1o ἄν τε γὰρ Ιουδαίους διδάξαι βουλόμενος, ῶς οὐκ εν κα ρ

της παλαιας εχονται νομοθεσίας, ἄρξηται κατηγορεῖν αυτης ἀφειδως, εδωκε τοῖς διασύρειν βουλομένοις των αιρετικων βην ου μικράν αν τε τούτους επιστομίσαι σπουδάζων ἀμέτρως αυτὸν επαίρη, καὶ ῶς αναγκαῖον εν τω παρόντι

15 τυγχάνοντα θαυμάζη, τὰ των Ιουδαίων ἀνέφει στόματα. 6. Παι οι την Σαβελλίου μαινόμενοι μανίαν, καὶ οι τὰ Ἀρείου λυττῶντες, εξ ἀμετρίας ἀμφότεροι της υγιοὐς

seems to be modessed on Greg. Nag. G fwa cxxxvii. On Sabellius see G vainin Arian Conremem P. 9. S. had reduced ine Trinityto inree Successive manifestations of the oneGod in the Laiv, ine Gospei, andine His doctrines Ivere condemned is a Councit held at Rome in 263. 17. ἈρείουJ See Gil bon c. xxi; G vaticin o. M., and Mutares of Arianum. Arius swliose doctrines vere condemned at ille Councti M

176쪽

DE SACERDONO IIS εξέπεσαν πίστεως' καὶ το μὲν ονομα Xριστιανων ἀμφοτέροις επίκειται, εἰ δε τις τα δόγματα ἐξετάσειε, τούς μεν Ουδὸν ἄμεινον Ιουδαίων διακειμένους ευρησει, πλὴν οσονυπ- ονομάτων διαφέρονται μόνον, τούς δε πολλὴν τηνεμφέρειαν προς την άψεσιν IΠαύλου του Σαμοσατέως sἔχοντας, ἀμφοτέρους δε της ἀληθείας εκτός. 7. Πολυς οὐν κἀνταὐθα ὁ κίνδυνος, και στενη καὶ τεθλιμμένη ηὀδος, η ὐπο κρημνων αμφοτέρωθεν ἀπειλημμένη καὶ δέος οὐ μικρον, μη τον ετερον τις θέλων βαλειν betro θατέρου πληγy. αν τε γὰρ μίαν τις εἱ θεότητα, προς την Io εαυτοὐ παράνοιαν ευθέως ειλκυσε την φωνην ὁ Σαβέλλιος

αν τε διελy πάλιν, ετερον μεν τον πατέρα, ετερον δε τονυιον, καὶ τὸ πνεῖμα δε το ἄγιον ετερον λέγων, ἐφέστηκεν Aρειος, εἰς παραλλαγην ουσίας ἔλκων την εν τοῖς προσω-

ποις διαφοράν. δει δε καὶ την ασεβη σύγχυσιν εκείνου, 15 καὶ την μανιώδη τούτου διαίρεσιν ἀποστρέφεσθαι καὶ φεύγειν, την μὲν θεότητα πατρὸς καὶ υιοὐ καὶ ἁγίου πνεύματος μίαν ὁμολογοῖντας, προστιθέντας δε τὰς τρεις

177쪽

υποστάσεις' ούτω γὰρ ἀποτειχίσαι δυνησόμεθα τὰς ἀμφοτέρων εφόδους. 8. Πολλὰς δὲ καὶ ἐτέρας ενην σοι

λεγειν συμπλοκάς' προς ας αν - γενναίως τις και ακριβως μάχηται, μυρία λαβων ἄπεισι τραύματα. V. 43. Τί 5 αν τις εἴποι τὰς των οικείων ερεσχελίας; οὐ γάρ εἰσιν ελάττους αὐται των εξωθεν προσβολων, ἀλλα και πλείονατω διδάσκοντι παρεχουσιν ιδρῶτα. οι μεν γὰρ υπὸ πολυπρα μοσύνης, απλως και εἰκῆ, περιεργάζεσθαι θέλουσιν, ὰ μητε μαθόντάς εστι κερδὰναι μητε μαθειν δυνατόν. Io ἔτεροι πίλιν των τοὐ θεοὐ κριμάτων εὐθύνας αυτὸν ἀπαι- τοῖσιν, και την αβυσσον την πολλὴν ἀναμετρεῖν βιάζονται Τὰ γὰρ κρίματά σου, φησιν, ἄβυσσος πολλη.4IO. Και πίστεως μεν περι και πολιτείας, ολίγους θνεύροις σπουδάζοντας' τούς δε πλείους ταὐτα περιεργα - 15 μενους καὶ ζητοὐντας, ὰ μητε εὐρεῖν δυνατὸν και τον θεὸν παροξύνει ζητούμενα. ὁταν γὰρ, ἄπερ αυτὸς ημῶς οὐκ ηθελησεν εἰδεναι, ταὐτα βιαζώμεθα μανθάνειν, οἴτε εἰσό

μεθα πως γὰρ, θεοὐ μη βουλομενου;) καὶ τὸ κινδυνεύειν

ημιν εκ τοὐ ζητειν περιεσται μόνον. 4ΙI. Ἀλλ' ὁμως καὶ

2o τούτων τοιούτων οντων, Oταν τις μετὰ αυθεντίας ἐπιστομίοῦν τούς τὰ ἄπορα ταὐτα ερευνῶντας, ἀπονοίας τε καὶ ἀμαθίας εαυτω προσετρίψατο δόξαν. διὸ χρη κἀνταὐθαπολλη κεχρῆσθαι τy συνέσει, ῶς καὶ ἀπάγειν των ἀτοπων

178쪽

IV. VJ

DE SA CERDOTIO II7 ἐρωτήσεων τον προεστωτα, καὶ τὰς εἰρημένας εκφεύγειν αἰτίας. 4I2. Πρὸς ἄπαντα δε ταὐτα ετερον μεν οὐδὲν, ἡ δε του λόγου βοήθεια δέδοται μόνη ' καν τις ταύτης απεστερημένος β της δυνάμεως, οὐδὲν αμεινον των χειμα - μενων πλοίων διηνεκως αἱ ψυχαὶ των ὐπ' αὐτω τεταγμένων sἀνδρων διακείσονται, των ασθενεστερων και περιεργοτέρων

λεγω. διὸ χρὴ τον ιερέα πἄντα ποιεῖν υπ- του ταύτην κτήσασθαι την ισχύν. VI. 413. Τι οὐν ὁ ΓΙαὐλός,

φησιν, οὐκ εσπούδασε ταύτην οι κατορθωθῆναι την αρε-

τήν; οὐδἐ εγκαλύπτεται ἐπὶ τῆ του λόγου πενία, ἀλλα Io

και διαρρήδην ομολογει ιδιώτην εαυτὸν εἶναι' και ταὐτα Κορινθίοις επιστελλων, τοις απὸ του λέγειν θαυμαζομένοις, και μεγα ἐπὶ τούτφ φρονουσι. 4I4. Τουτο γαρ, εφην, τουτό εστιν, ὁ τους πολλους απώλεσε, και ραθυμοτέρους

προς τὴν α θῆ διδασκαλίαν ἐποίησε. μὴ γὰρ δυνηθέντες Is

ακριβως εξετάσαι των ἀποστολικῶν φρενων το βάθος, μηδὲ συνεῖναι τὴν των ρημάτων διάνοιαν, διετέλεσαν τον ἄπαντα χρόνον νυστάζοντες και χασμώμενοι, και τὴν ἀμαθίαν τιμῶντες ταύτην, ουχ ὴν ὁ Παυλος φησιν εἶναι αμαθὴς, αλλ' ῆς τοσοὐτον ἀπεῖχεν, ὁσον ουδὲ αλλος τις ao

οὐτος μεν ἡ μας εις καιρὸν ὁ λόγος μενέτωρ τέως δὲ εκεῖνο

179쪽

CHRYSOS MUS

φημι θῶμεν αυτον εῖναι ἰδιώτην τουτο το μερος, οπεροδτοι βούλονται, τί οὐν τομο προς τοὐς νυν; 4Ι6. Ἐκει-

νος μὲν γὰρ εἰχεν ἰσχὼν πολλῶ τοὐ λόγου μείζονα καὶαλείονα δυναμένην κατορθοὐπι φαινὀμενος γὰρ μόνον,5 και σιγῶν, τοῖς δαίμοσιν ῆν φοβερὸς οι δὲ νῖν πάντες ὁμοὐ συνελθόντες μετὰ μυρίων ευχῶν και δακρύων οὐκ

αν δυνηθειεν, οσα ἴσχυσε τα σιμικίνθια ΓΙαυλου ποτέ.417. Καὶ Παὐλος μὲν ευχόμενος νεκρούς ανίστη, καὶ ἄλλα ἐθαυματούργει τοιαὐτα, ῶς και θεὸς νομισθῆναι παρὰ τοῖς io εξωθεν και πριν δε τοὐ βίου μεταστῆναι τούτου, κατηξιώθη ἁρπαγῆναι εως τρίτου ουρανοὐ, καὶ ρημάτων μετα

σχεῖν, ἄν οὐ θέμις δνθρωπείαν ἀκοῖσαι φύσιν. οι δὲ νῖν δ ες-αλλ' οὐδὸν βούλομαι δυσχερὲς εἰπεῖν ουδὲ βαρύ

και γὰρ και ταὐτα οὐκ επεμβαίνων αὐτοῖς λέγω νῖν, αλλὰ Is θαυμ4ων,- πῶς οὐ φρίττουσιν ἀνδρὶ τηλικούτφ παραβάλλοντες εαυτούς; 4I8. γὰρ και τα θαύματα μέντες,

επι τον βίον ελθοιμεν τοὐ μακ&ρίου, και την πολιτείανεξετάσαιμεν αυτοῖ την αγγελικην, και εν ταύτy μαλον, ηεν τοῖς σημείοις, Oφει νικῶντα τον αθλητὴν τοῖ Xριστοῖ.ao τί γὰρ αν τις εἴποι τον ζῆλον, τὴν επιείκειαν, τοὐς συνεχεις

κινδύνους, τὰς επαλλήλους φροντίδας, τὰς αδιαλείπτους υπ- των εκκλησιῶν ἀθυμίας, τὸ προς τοὐς ασθενεῖς συμπαθὲς, τὰς πολλὰς θλίψεις, τοῖς καινοτέρους διωγμούς, τούς καθημερινούς θανάτους; τις γὰρ τόπος τῆς οἰκου-

180쪽

DE SACERDOTTOI I9μενης, ποία επειρος, ποία θάλαττα τοὐ δικαίου τους ἄθλους δεγνόησεν; εκεινον και ἡ ἀοίκητος ἔγνω, κινδυνεύοντα δεξαμενη πολλάκις. παν γὰρ ειδος ὐπεμεινεν επιβουλῆς, και πάντα τρόπον επῆλθε νίκης. και οἴτε αγωνιζόμενος οἴτε στεφανουμενος διελιπε ποτε. 4Ι9. Ἀλλὰ sγὰρ οὐκ οιδα πως προήχθην ὐβρίζειν τον ανδρα. τα γὰρ κατορθώματα αυτου πάντα μεν υπερβαίνει λόγον τον δὲ ἡμετερον, τοσοὐτον οσον και ἡ μας οι λεγειν εἰδότες. πλην

αλλὰ και οἴτως ουδὲ γαρ απὸ τῆς εκβάσεως, ἀλλ' απὸ τῆς προαιρέσεως ἡ μας ὁ μακάριος κρινει) οὐκ ἀποστήσομαι, Io

εως ἄν εἴπω τουτο, ὁ τοσοῖτο των εἰρημένων κρεῖττόνεστιν, οσον απάντων ανθρώπων εκεῖνος. 42α Τί Οἴντοῖτο εστιν; μετὰ τοσαὐτα κατορθώματα, μετὰ τούς μυρίους στεφάνους, ηύξατο εις γεενναν ἀπελθειν, και αἰω- νίν παραδοθῆναι κολάσει, ὐπερ τοὐ τοὐς πολλάκις αυτὸν Isκαι λιθάσαντας, και ἀνελόντας, τό γε αυτων μερος, Ιουδαίους σωθῆναι και τω Xριστῶ προσελθεῖν. τίς oύτως

επόθησε τον Xριστόν; εἴγε πόθον αυτὸν δει καλειν, ἀλλ' οὐχ ετερόν τι τοὐ πόθου πλεον. 42Ι. Ἐτ' οὐν εαυτούς εκείνω παραβαλοῖμεν, μετὰ την τοσαύτην χάριν, ἡν ελαβεν ao ἄνωθεν; μετὰ την τοσαύτην αρετὴν, ὴν οἴκοθεν επεδείξατος και τί τούτου γένοιτ αν τολμηρότερον; 422. Dτι δεουδε ούτως ῆν ἰδιώτης, ῶς οἶτοι νομίζουσι, και τοὐτολοιπὸν ἀποδειξαι πειράσομαι. 423. Οὐτοι μεν γὰρ ου μόνον τον οὐκ ησκημενον την των εξωθεν λόγων τερθρείαν as