Diōnos Kassiou Kokkēianou Rōmaikē historia =: Dionis Cassii Cocceiani ...

531쪽

132 L. XLIV. C. IULIUS CAESAR. a. u. 10.

καθημενός σφας, εἴ ουν θεοβλαβεών τινὶ εἴτε καὶ περιχαρεία, προσεδεξατο, καὶ οργην ἐκ τουτου πῶσιν, ουνοτι τοῖς βουλευταῖς ἀλλα - τοῖς αλλοις, τοσαυ-

την ἐνέβαλεν - ἐν τοῖς μάλιστα πρόφασιν τρο

ἐπιβουλης τοῖς αποκτείνασιν αυτον παρασχεῖν ἔλεγον

μὲν γαρ ἀπολογούμενοί τινες υπερ αυτ μετὰ ταυμοτι της τε κοιλίας ἀκρατη ἡπο διαρροίας γεγονει, καὶ δια τούτο ῖνα μη ἐξιδώνη, κατέμεινεν - μέντοι καὶ πείθειν του πολλοως ἐδύναντο διὰ το μετ' v-λὼ ἐξεγερθέντα αυτον αὐτοποδία οἴκαδε κομι ναι, ἀλλ' ὐπετόκουν τε αυτον περαπιχεῖν, καὶ Mἐμίσουν ς περηφανον - αυτοὶ τας ἡπερβολας των τιμῶν πέρφρονα ἐπεποιηκεσαν τούτου τοιούτου γενομένου προσεπηύξησε την ποψίαν

καὶ δικτάτωρ διὰ βίου μετὰ ταυτα ἀποδειχθεὶς

ηνέσχετο. ἐνταμ α ουν αὐτοφοντος οὐδὲν ἔτι ἐνδοιαστῶς

οἱ ἐπιβουλούοντές οἱ ἔπραττον, ἀλλ οπως δη καὶ τας πάνυ φίλοις ἐν μίσει γένηται, αλλα τε ἐπὶ διαβοκαυτοs ἐποίουν καὶ τέλος βασιλέα αὐτον προσηγόρευον, καὶ πολ τούτο τουνομα καὶ καπὰ σφὰς διεθρύλουν. ἐπειδη τε ἐξίστατο μεν αὐτο καὶ ἐπετίμα πη τομολως αὐτον ἐπικαλοῶσιν, οὐ μέντοι καὶ πραξέ τι δι- αν χθεσθαι τω προσρηματι ἁ ἀληθῶς ἐπιστm' , την εἰκόνα αὐτοετην ἐπὶ τοὐβηματος ἐστάσαν διαδήματι λάθρα ἀνέδησαν. καὶ αὐτο Γαῖου τε επι δίου Μαρύλλου καὶ Λουκίου Καισητίου Φλαουίου δημάρχων καθελόντων ἰσχυρῶς ἐχαλεπηνε, καίπεμητε τι βριστικον αὐτῶ εἰπόντων, καὶ προσέτι κῶ ἐπαινεσάντων αὐτὸν ἐν β πληθε ώς μηδετος -ούτου δεόμενον καὶ τότε μὲν καίπερ ἀσχάλλων σο I χασεν ώς μέντοι μετὰ τοὐτο ἐσιππεύοντα αυτον

532쪽

a. u. 710. L. XLIV. G. IULIUS CAESAR. 133ατο του Ἀλβανο βασιλέα αυθίς τινες ἀνόμασαν, καὶ αυτὰς μὲν ου ἔφη βασιλευς αλλὰ Καῖσαρ καλεῖσθαι, οἱ δὲ δη δημαρχοι ἐκεῖνοι καὶ δίκην φ πρώτω τον εἰπόντι βασιλέα ἔλαχον, ουκέτι την οργην καπέσχεν, ἀλλ', καὶ π αυτῶν ἐκείνων προσστασιαζόμενος ὐπερηγανάκτησε. καὶ ἐν μὲν ω παροντι -δὲν δει ν αυτοὐς ἔδρασεν, στερον δέ σφων προγραφην ἐκοέντων ως -τε ἐλευθέραν ου ἀσφαλῆ την υπὲρ του κοινο παρρησίαν ἐχόντων περιαλγης ἐγενετο, καὶ παραγαγών σφας ἐς το βουλευτηριον κατηγορίαν τε αυτῶν ἐποιησατο καὶ ψηφον ἐπήγαγε καὶ ου ἀπέκτεινε μὲν αυτούς, καίτοι καὶ τούτου τινῶν τιμησάντων σφίσι, προαπαλλάξας δὲ ἐκ της δημαρχίας δια λουίου κίννου συνάρχοντος αυτῶν ἀπηλειψεν cras συνεδρίου. καὶ οἱ μὲν ἔχαιρον τε ἐπὶ τουτ' η καὶ ἐπλάττοντο, γοωδεμίαν ανάγκηνεξοντες παρρησιαζόμενοι κινδυνεῶσαι, καὶ ἔξω των πραγμάτων οντες τα γιγνόμενα σπερ απὸ σκοπιῆς καθεώρων ὁ δὲ δη Καῖσαρ καὶ ἐκ τούτου διεβληθη - δέον αὐτον τοὐς - ονομά οι το βασιλέως προστι-

θωτας μισεῖν, ὁ δὲ Ἀείνους ἀφεὶς τοῖς δημάρχοις

ἀυτ αυτῶν ἐνεκάλει. τοέτων δ' ουν ούτω γενομένων τοιόνδε τι λερον, 1

- ἐς μακρὰν συνενεχθέν, ἐπὶ πλέον ἐξηλεγξεν οτι λόγω μὲν διεκρούετο την ἐπίκλησιν, ἔργ' δὲ λαβε νἐπεθύμει ἐπειδη γὰρ ἐν τη τῶν Λυκαίων γυμνο- 2 παιδία ἔς τε την βασιλείαν ἐσῆλθε, καὶ ἐπὶ os βηματος τῆ τε se τι si βασιλικῆ κεκοσμημένος καὶ τ στεφάνω τω διαχρύσω λαμπρυνόμενος ἐπὶ τον δίφρον τον κεχρυσωμένον ἐκαθίζετο, καὶ αυτὰν ὁ Ἀντώνιος βασιλέα τε μετὰ τῶν συνιερέων προσηγόρορε- καὶ διαδηματι ἀνέδησεν , εἰπὼν - τοττό σοι

533쪽

134 L. XLIV. T. IULIUS CAESAR. a. u. 10

ὁ δημος δι' ἐμου δίδωσιν , ἀπεκρίνατο μὲν τι επις μόνος των Ῥωμαίων βασιλεὼς εἴη καὶ το διάδημα αυτῶ ἐς το Καπιτώλιον ἔπεμψεν ου μέντοι καὶ οργην ἔσχεν, αλλακὰ ἐς τα ποιινήιιατα ἐγγραφῆναι ἐποίη

σεν οτι την βασιλείαν παρα του δήμου δια του υπάτου διδομένην οἱ Ου ἐδώξατο. πωπτεύθη τε - ἐκ συγκειμένου τινος αὐτο πεποιηκέναι, καὶ ἐφίεσθαι

μὲν του νόματος, βούλεσθαι δὲ ἐκβιασθηναί πως λαβεῖν αὐτό, καὶ δεινῶς ἐμισήθη κἀκ τούτου τους τε δημάρχους ἐκείνους υπάτους τινὲς ἐν ταῖς αρχαιρεσίαις προεβάλοντο, καὶ τον φολον τον Μάρκον του τε ἄλλους τους φρονηματώδεις ἰδία τε προσιόντες ἀνέ- 12 πειθον καὶ δημοσία προσπαρώξυνον γράμματά τε

γάρ, τ ομωνυμία αυτου τη προ τον πάνυ Βρουτοντον του Ἀρκυνίους καταλύσαντα καταχρώμενοι,

πολλὰ αετίθεσαν, φημίζοντες αυτὸν ψευδῶς ἀπόγονον ἐκείνου εἶναι αμφοτέρους γὰρ του παῖδας, τους μόνους οἱ γενομένους, μειράκια ἔτι ὁντας ἀπε- κτεινε, καὶ οὐδὲ ἔγγονον πελίπετο ου μην ἀλλατοὐτό τε οἱ πολλοί, πως ἁ και γένει προσήκων αὐτω ἐς μοιότροπα ἔργα προαχθείη, ἐπλάπτοντο, καὶ συνεχῶς ἀνεκάλουν αυτόν, ω ρολε ρουτε ἐκβοῶντες, καὶ προσεπιλέγοντες ἔτι Βρούτου χρηγ- μεν. καὶ τέλος τη τε του παλαιοί Βρούτου εἰκόνι ἐπέγφαψαν εἴθε ἔζης, καὶ τ- τούτου βήματι ἐστρωτήγει γάρ, καὶ βῆμα καὶ το τοιοs- ὀνομάζεται ἐφ' ου τις ιζόμενος δικάζει, ὁτι καθεύδεις, ω ρομφκαὶ Ἀρούτος ου εἶ. I ταὐτά τε - αυτόν, ἄλλως τε καὶ ἀπ αρχῆς αντιπολεμήσαντα τω Καίσαρι, ἀνέπεισεν ἐπιαέσθαιο καίπερ ευεργέτη μετὰ τουτο γενομένφ, καὶ τι του Κάτωνος οὐ Οὐτικησίου κληθέωτος, ωσπερ εἶπον,

534쪽

R. u. 710. L. XLIV. C. IULIUS CAESAR. 135οιά ἀδελφιδους καὶ γαμβρος ν. καὶ μόνη γε γυναι- κῶν η γαμετ αυτου η Πορκία την ἐπιβουλην, ως φασι, συνέγνω φροντίζοντι γάρ τι αυτ περ αυ- των τουτων ἐπιστεια ἀνεπυθετο ,τι σύννους εἴη, καὶ ἐπειδη μηδὲν ἀπεκρίνατο, πώπτευσέ τε δια τηντου σώματος ἀσθένειαν ἀπιστεῖσθαι, μη - ακουσά

τι ἐκ βασάνων ἐξείπη, καὶ πρῆγμα μέγα ἐτόλμησε

τον γὰρ μηρον τον εαυτῆς κρύφα κατέτρωσεν, πως πειραθείη εἰ δύναιτο προς αἰκισμοδ αντικαρτερῆσαι.

καὶ ἐπειδὴ μὴ περιήλγησε, κατεφρόνησε του τραύματος καὶ προσελεινῶσα αὐτβ ἔφη ' σὼ μέν, Ἀνερ, καίτοι τη-υχῆ μου πιστεύων τι -δὲν ἐκλαλήσει, ομως πίστεις - σώματι, καὶ ἔπασχέ γέ τι - - κινον ἐγὼ δὲ καὶ τοsτο εἴρηκα σιωπαν δυνάμενον

ταῶτα εἰπουσα τον τε μηρον ἐπέδειξέν οἱ καὶ την αἰτίαν του γεγονότος ἐκ νασα ἔφη ' λέγε τοίνυν θαρσῶν πάνθ' ο να συγκρύπτεις ἐμὲ γὰρ υ π- ου μάστιγες - κέντρα αναγκάσει τι ἐκλαλῆσαι οὐχ ουτωγυνὴ γεγένημαι ώς, αν γε ἀπιστήσης μοι ἔτι, καλῶς ἔχει μοι τεθνάναι ἀλλον ἡ ζῆν ἐμηκέτι με μηδεὶς μήτε Κάτωνος θυγατέρα μήτε σὴν γυναῖκα νομιζέτω. ἀκουσας δὲ ταλα ὁ φολος ἐθαύμασε, καὶ οὐδὲν 14 μ αυτὴν ἀπεκρύψατο, ἀλλ' αυτός τε ἐπὶ ἄλλον ἐρρώσθη καὶ ἐκείνη πάντα διηγήσατο. καὶ μετὰ et

τομο τον Κάσσιον τον Γάιον, σωθέντα μὲν καὶ αυ-

τόν υπὸ οὐ Καίσαρος καὶ προσέτι καὶ στρατηγία τιμηθέντα, τῆς δὲ αδελφῆς ἄνδρα οντα, προσέλαβε. κἀκ τούτου καὶ τους αλλους τους τὰ αυτά σφισι βουλομένους ἡθροιζον. καὶ ἐγενοντο μὲν ου ολίγοι ἐγὼ δὲ τὰ μεν ων,λλων ὀνόματα ουδὲν δέομαι καταλέγειν, να μὴ καὶ δι' οχλου ἐώωμαι τον δὲ δὴ Tρεβώνων τόν τε Βρούτον τον μιμον - καὶ

535쪽

136 L. XLIV. C. IULIUS CAESAR. a. u. 710. γ λι-υλβῖνόν τε ἐπεκάλουν, ου δύναμαι παραλι- πεω πλεῖστα γαρ καὶ Ουτο ευεργετηθέντες - - ωαρος, καὶ ο γε σέκιμος καὶ υπατος ἐς το δει; vos

ἐτος ἀποδεδειγμένος καὶ τῆ Γαλατία si πλησιοχωρ

προστεταγμένος, ἐπεβουλευσαν αυτω. 15 - ολίγου γε ἐφωράθησαν πό τε του πλημυς τῶν συνειδότων, καίτοι του Καίσαρος μητε λόγον τινὰ περὶ τοιουτου τινος προσδεχομένου καὶ π υἰσχυρῶς τους ἐσαγγέλλοντάς τι τοιουτότροπον κολάζον- - καὶ υπο του διαμέλλειν αἰδῶ τε γαμα-- καὶ ως ἔροντες, καὶ φοβούμενοι, καίπερ μηδεμια ἔτι φρουρα χρωμένου, μη καὶ - τῶν αλλων τῶν περὶ αυτον αείκοτε οντων φθαρωσι, διηρον, στε καὶ πινδυνευσαι ἐλεγχθέντες ἀπολέσθαι καὶ ἔπαθον αν --, εἰ μησυνταχυναι - ἐπιβουλευμα καὶ α-ντες ναγκά -- . λόγου γάρ τινος, εἴτ' ουν αληθους εἴτε καὶ ψευδους, οἷ που φιλεῖ λογοποιεῖσθαι, διελθόντος ἁ τλιερέων τῶν πεντεκαίδεκα καλοωμένων διαθρ--των - η Σίβυλλα εἰρηκυῖα εἴη μηποτ αν -- Πάρθους αλλως πως πληνέ- -ιλέως αλῶναι, καὶ μελλόντωωδι- τουτο αυτῶν την ἐπίκλησιν ταυτην - Καίσαριδο ναι - σεσθαι, τουτό τε πιστευσαντες ἀληθός εἶναι, καὶ ου καὶ τοῖς αρχουσιν, ωνπερ καὶ ὁ Βρομος καὶ ὁ Κάσσιος ην, 'πος τε καὶ πὲρ τηλικουτουβουλεύματος ἐπαχ σοι το καὶ Ουτ' ἀντειπεῖν τολμῶντες -τε σιωπησαι πομένοντες, ἐπεσπευσαν την ἐπιβουλην πρὶν καὶ τω- περ απιτο χρηματι -

σθηναι.

16 ἐδεδοκτο δὲ αὐτοῖς ἐν τω συνεδρί την ἐπιχεί-

ρηπιν ποιησασθαι. - τε γὰρ Καίσαρα ναστα ἐπιτομα ποτοπο τά τι πείσεσθαι σαλωτότερον ἔσε--μι, καὶ σφίσιν ευπορίαν ασφαλῆ ξιφῶν ἐκπιβωτίοις

536쪽

a. u. 710. L. XLIV. T. IULIUS CAESAR. 137 ἀντὶ γραμματείων τινῶν ἐσκομισθεντων πάρξειν, τούς τε αλλους οὐδυνησεσθαι, οἱά που καὶ αόπλους οντας, ἀμυναι προσεδόκων εἰ δ' ουν τις καὶ τολ- σειέ που, ἀλλα του γε μονομάχους, - πολλοὐς ἐν

σοντας, προπαρεσκευάσαντο, βοηθήσειν σφίσιν ηλπι-γω ἐκεῖ γαρ που ἐν οἰκηματί τινι του περιστήου συνεδρεύειν ἔμελλον καὶ οἱ μέν, ἐπειδ η κυρία ηκεν, ἔς τε το βουλευτηρινον αμ ε συνελέγησαν

καὶ τον Καίσαρα παρεκάλουν ἐκείν δὲ προέλεγον 17 μὲν καὶ μάντεις την ἐπιβουλην, προέλεγε δὲ καὶονείρατα. ἐν γαρ τῆ νυκτὶ ἐν Ἀσφάγη η τε γυνηαυτου την τε οἰκίαν σφῶν συμπεπτωκέναι καὶ τον

ἄνδρα συντετρῶσθαί τε πό τινων καὶ ἐς τον κόλπον αυτῆς πιαφυγεῖν ἔδοξε, καὶ ὁ Καῖσαρ ἐπί τε των νεφῶν μετέωρος αἰωρεῖσθαι - της οὐ Λιὸς χειρος απτεσθαι προς ν ἔτι καὶ σημεῖα ουτ ολίγα ουτ ἀσθενῆ s-τῶ ἐγένετο τά τε γαρ οπλα τὰ Ἀρεια παρ' αὐτ- τότε ώς καὶ παρὰ ἀρχιερει κατά τι πάτριον κείμενα ψόφον της νυκτὸς πολὐν ἐποίησε, καὶ αἱ θέραι του δωματίου ἐν Ἀκάθευδεν αὐτόματα ἀνεωχθησαν. τά τε ἱερὰ α ἐπ' αὐτοῖς ἐθωσατο ουδὲ αἴσιον ἡπέφηνε, καὶ οἱ ὁρ-- δι ων ἐμαντεύετο - μέτρωπον αὐτ ἐκ της οἰκίας ἐξεμεῖν. δη δέ τισι καὶ - του δίφροω - ἐπιχρυσου,- ιον μετά γε την σφαγην αυτο ἐγένετο, τι αὐτὸν λυπηρέτης μα- νοντος του Καίσαρος ἐξεκόμισο ἐκ του συνεδρίου, νομίσας μηκέτ' -τω χρείαν ἔσεσθαι χρονίζοντος δ' ουν διὰ ταυτα του Καίσαρος, δεί- IRσαντες οἱ συνωμόται μη ἀναβολῆς γενομένης, θροῶς γάρ τις διῆλθεν οτι οἴκοι την ἡμέραν ἐκείνην μενεῖ, -- ἐπιβούλευμά σφισι διαπέση καὶ αὐτοὶ φωρα

537쪽

138 L. XLIV. C. IULIUS CH R. a. u. 710. θῶσι, πέμπουσι τον Βρουτον τον σώαμον, πως ς καὶ πάνυ φίλος αυτ δοκων εἶναι ποιηστ απιτον ἀφικέσθαι. κά ος τά τε προταθέντα π α

φαυλίσας, καὶ την γερουσίαν σφόδρα ἐπιθυμεῖν ἰδεῖν

απιτον ἐπώπων, ἔπεισε προελθεῖν κἀν τούτεεἰκών τις αυτον, ην ἐν τοῖς προ ροις ἀνακειμένην εἶχε, κατέπεσεν ἀπο τ τομάτου καὶ συνεθραυσθη. ἀλλ' Dει γαρ αυτον τότε μεταλλάξαι, ουδὲν ουτε τούτου ἐφρόντι νεν υτ τινος την ἐπιβουλην οἱ μηνυοντος ηκουσε. καὶ βιβλίον τι παρ' υτου λαβων, ἐν πάντα τὰ προς την ἐπίθεσιν παρεσκευωμένα ἀκρωβῶς ἐνεγέγραπτο - ανέγνω νομίσας αλλο τι αυτο τω ου ἐπειγόντων ἔχειν τό τε συμπαν Ουτως ἐθάρσει με καὶ προς - μάντιν τον την μέρα ἐκείνην φυλάσσεσθαι ποτε αυτ προαγορευσαντα

εἰπεῖν ἐπισκώπτων ' που δη- σου τὰ μαντετματα; η υνορῆς τι τε η μέρα ν ἐδεδίεις πάρεστι, καὶ ἐγὼ ζωύ καὶ ἐκεῖνος τοσουτον, ως φασι, μόνον ἀπεκρίνατο τι ναὶ πάρεστιν, ουδέπω δὲ παρωληλυθεν.

is ς δ' - ἀφίκετό ποτε προ τὸ συνέδριον ' βώνιος μὲν Αντώνιον ἔξω που ἀποδιέτριψεν ἐβουλευσαντο μὲν γὰρ καὶ τουτον τόν τε Λέπιδον ἀπο- κτεῖναι φοβηθέντες δὲ μη καὶ ἐκ του πληθους των

ἀπολομένων διαβληθῶσιν, καὶ ἐπὶ δυναστεία ἀλίου - ἐλευθερώσει της πόλεως ην προεβάλλοντο, τὸν Καίσαρα πεφονευκότες, ουδὲ παρεῖναι τόν -- τώνιον τη σφαγῆ αυτου θέλησαν, ἐπεὶ ὁ γε Λέπιδος ἐξεστράτευτο καὶ ἐν τω προαστε- ην ἐκείνWμDδη ρεβωνιος διελέγετο ' οἱ δὲ δη αλλοι τόν Καίσαρα ἐν τουτρο αθρόοι περιστάντες ευπρόσοδός τε γὰρ καὶ φιλοπροσηγορος ἐν τοῖς μάλιστα ην, οἱ μὲν ἐμυθ

538쪽

a. u. 710. L. XLIV. C. IULIUS CAESAR. 13s

λόγουν, οἱ δε ἱκέτευον δῆθεν αυτόν, πως κιστά τι έκοπτευσsi. ἐπείτε ὁ καιρος ἐλάμβανε, ποοσηλθέ τις αυτμως ἡ χάριν τινὰ γιγνώσκων, καὶ το ἱμάτιον --του απο του μου καθείλκυσε σημεῖόν τι τούτο κατὰ το συγκείμενον τοῖς συνωμόταις αἷρων κἀκ τουτου

προσπεσόντες -τ- ἐκεῖνοι πολλαχόθεν αμα κατέτρι σαν αυτόν, ωσθ' υπο - πληθους αυτῶν μητ' εἰπεῖν μητε πράξαί τι τον Καίσαρα δυνη- αι, ἀλλα συγκωλυψάμενον σφαγηναι πολλοῖς τραυμασι ταυτα μὲν --ληθέσταπα ηδη δέ τινες καὶ ἐκεῖνο εἶπον οτι προς τυνμουτον ἰσχυρῶς πατάξαντα ἔφη 'καὶ συ τέκνον; 'θορυβου δ' ουν πολλοί παρὰ των αλλων των τε οειδον οντων καὶ των αωθεν προσεστηκότων πρός τε το αἰφνίδιον του πάλπις, καὶ τι γνόουν τους τε σφαγέας καὶ το πληθος την τε διάνοιαν αὐτων,

γενομένου πάντες ἁ καὶ κινδυνευοντες ἐταράσσοντο, καὶ αυτοί τε ἐς φυγην ωρμησαν η καστος ἐδύνατο, καὶ τους προστυγχάνοντάς σφι νιν ἐξέπλησσον, σαφὲς μὲν ουδὲν λέγοντες, αυτὰ δὲ ταλα μόνον βοωντες, ' φευγε κλεῖε, φευγε κλεῖε καὶ -τὰ καὶ οἱ λοιποὶ aπαραλαμβάνοντες παρ'Ἀλληλων ως μαστος διεβόων, καὶ τηρο τε πόλιν M. ων ἐπληρουν, καὶ αὐτοὶ ἔς τε τὰ ἐργαστηρια καὶ ἐς τὰς οἰκίας ἐσπίπτοντες ἀπεκρύπτοντο, καίτοι των σφαγέων ἔς τε την ἀγορὰν σπερ εἶχον ὁρμησάντων, καὶ τοῖς τε σχημασιν ἐνδεικνυμένων καὶ προσεκβοώντων μη φοβεῖσθαι. ἐκεῖνοι μὲν γὰρ τουτό τε ἄμα ἔλεγον καὶ τον Κικέρωνα συνωχῶς ἀνεκάλουν, ο δὲ μιλος ου αλλως ἐπίστευέ σφισιν ἀληθwειν ουτε αδίως καθίστατο ὀψὲ δ'ουν ποτε καὶ μόλις, ουτε τις ἐφονευετο υτε συνελαμβάνετο, θαρσησαντες συχασαν. καὶ συνελ- 21θόντων αυτῶν ἐς ἐκκλησίαν πολλὰ μὲι κατὰ του

539쪽

καίσαρος πολλα δὲ καὶ ἡπὲρ της δημοκρατίας

οἱ σφαγεῖς ἀπον, θαρσεῖν τε σφας καὶ μηδὲν δεινον προσδέχεσθαι ἐκέλευον ουτ γαρ ἐπὶ δυναστεία -τ' ἐπ αλλη πλεονεξία ουδεμιλαπε--μαι -- ἔφασαν, ἀλλ' ἶν' ἐλευθεροί τε καὶ αυτονομι

οντες ορθῶς πολιτευωωται τοι τα αττα εἰπόντες

τους μὲν πολλοὐ κατέστησαν, καὶ μάλισθ' ---δμα δίκουν αυτοὶ δὲ δ φοβούμενοι καὶ ως μητις σφίσιν ἀντεπιβουλευσεν , ἀνηλθm ἐς το Καπιτώ- λωλώς καὶ τοῖς θεοῖς προσευξόμενοι, καὶ ἐκεῖ την τε μέραν καὶ την νύκτα ἐνδιετριμ, καὶ αυτοῖς καὶ αλλοι τινὲς των πρωτων αφ' ἐσπέρας, της is ἐπιβουλης - συμμετασχόντες, της δὲ π αὐτης δόξης, ς καὶ ἐπαινουμένους - εωρων, καὶ τωναθλων α προσεδέχοντο μεταποιησόμενοι, συνεγένοντο. καὶ συνέβη γε αὐτοῖς ἐς τοὐναιτίον - πράγμα δικαιότατα περιστηναι οὐτε γαρ το νομα του ἔρρουατε μηδὲν αὐτου προσκοινωνησαντες ἔλαβον, καὶ του κινδύνου του τοῖς δράσασιν αὐτο συμβάντος καὶ ἐπιβουλεύσαντές σφισι μετέσχον.

et ἰδὼν δὲ ταλα- ολοβέλλας ουδ αυτος ἡξίου

την ησυχίαν πειν, ἀλλ' ἔς τε την υπατον ἀρχην καίπερ μηδέπω οἱ προσηκουσαν ἐσῆλθε, καὶ δημηγορησας τι περὶ των παρώτων ἐς το Καπιτώλιον ἀνέβη. -- των δὲ ἐνταμ οντων, ὁ Λέπιδος μαθὼν τα γεγεντμένα την τε ἀγοραν μετὰ των στρατιωτῶν της νυκτος κατέλαβε, καὶ καπὰ των σφαγέων - ἔ ἐδημηγορει ουν Ἀντώνιος, καίτοι παραχρημα μετὰ τον - καίσαρος θάνατον φυγὼν καὶ την τε ε τα τηναρχικην, πως διαλάθη, ωας καὶ την νύκτα κρυ- φθείς, μως ἐπειδη τούς τε σφαγέας ἐν τω Καπιτωλίφκαὶ τον Λέπιδον ἐν τη ρομ οντα ἡσθετο, την τε

540쪽

u. a. 710. L. XLIV. C. IULIUS CAESAR. 141 γερουσίαν ἐς το της Γης τεμενος θροισε καὶ γνωμας υ- των παροντι- προέθηκε. καὶ εἶπον αλλοι τε

αλλα - ἔκαστος αυτῶν ἐγίγνωσκε, καὶ ὁ Κικέρων τάδε, οἷσπερ κοὰ ἐπείσθησαν. ἀεὶ μὲν ἔγωγε οἶμαι χρη- μηδένα μηδὲν μητε πατρος χάριν μητε προς φιλονεικίαν λέγειν, Ἀλλ' o βέλτιστον καστος εἶναι νομίζει, τουτ' ἀποφαίνεσθαι δεινον γαρ εἰ τους μὲν στρατηγο-τας του θ' -- τεύοντα πάντα αa ὀρθῆς της διανοίας π uua αξιω- σομεν, καν ἄρα πως σφαλωσιν, εὐθυνας παρ' -των

καὶ της τύχης ἀπαιτησομεν, ἐν δὲ δη τω βουλεύεσθαι,

ἐν φ κυριώτατοι της μετέρας αυτῶν γνώμης ἐσμέν, τα κοιν συμφέροντα τῶν ἰδίων ἔνεκα πλεονε αγησόμεθα. ἀεὶ is δη δια ταλα, - πατέρες, πάντα απλῶς καὶ δικαίως γοῶμαι δετ ημα συμβουλεύειν ἡμῖν, μάλιστα δὲ ἐν τοῖς παρο- κράν-

μασιν. ἐν οἷς αν με μηδὲν πολυπραγμονησαντες ρομον σωμεν αυτοί τε σωθησόμεθα καὶ τους ἄλλους απαντας περιποιη-μεν α δ α ιβῶς πάντα ἐξετά- σα ἐθελήσωμεν, δέδοικα μη κακῶς - δυσχερὲς δ'οωδὲν αρχόμενος τῶν λογων εἰπε, μυλομα. Ἀμ- 24τερον μὲν γάρ, ουπιολίγος ἐξ ου χρόνος, οἱ τα οπλα ἔχοντες καὶ της πολιτείας ἐγκρατεῖς - το πολωθίρονοντο, dis αὐτονυς ο,τι δεῖ βουλεύειν ἡμῖν ἐπιτά τειν, αλλ' υνυμ ο,τι χρη πράττειν ἐκείνους προ- σκοπεῖν ,s δ' ἐς τούτο καιρού πάνθ' ἁ εἰπεῖν

τα πράγματα πάρεστιν ἀστε ἐφ' μν τε αυτὰ εἶναι καὶ - - ἀνακεῖσθαι, καὶ παρ' υμῶν τοι τηνομόνοιαν καὶ μετὰ ταύτης την ἐλευθερίαν η στάσεις καὶ πολέμους ἐμφυλίους αυθις καὶ ἀπι αυτῶν κώἐδεσπότην λαβεῖν. ο,τι γὰρ - τημερον Φηφίσησθε, -- καὶ ο αλλοι πάντες ἀκολουθησουσι. τούτων