Diōnos Kassiou Kokkēianou Rōmaikē historia =: Dionis Cassii Cocceiani ...

511쪽

ἐκ ἐξόδω του ἔτους απεδείχθη, του Λεπίδου ἐν τῆ ἱππαρχία τον δῆμον ἐς τουτο συναγαγόωτος μαχησε γὰρ καὶ τότε, αυτὸς εαυτον ἐν τῆ πατεία ἐπειπὼν rππαρχον παρὰ τα πάτρια. αναγκασθεὶς οὐν ὁ Καῖσαρ, σπερ εἶπον, κάὶ ἐν ταχε μῶν πολεμησαι, τη μὲν Κορδούβη ου προ

έβαλεν, ἰσχυρῶς γαρ ἐφυλάττετο, πυθόμενος δὲ ἔνυττεγούα πολει σῖτον πολῶν εἶναι προς ἐκείνην καίτοι καρτερὰν ουσαν ἐτράπετο, ἐλπίσας τω τε πληθε τοὐστρατο καὶ τῆ παρ' εαυτω αἰφνιδί ἐκπληξε καροταφοβησας σφῆς αἱρησειν καὶ αυτην δια βραχέος καὶ ἀπεσταύρωσε καὶ περιετάφρευσεν ὁ γαρ Πομπηρος τῆ φυσει του χωρίου θαρσῶν, καὶ τον κα σαρα ου ἐπὶ πολὐ διὰ τον χερμῶν προσεδρευσειν αὐτ- νομίζων, τους τε αυτου ρατιώτας μη --ληθεὶς ἐν β ήθει κακῶσαι, περιεῖδε καὶ ου μν μυνεν αυτοῖς την γε πρωτην υστερον γάρ, ἁ τότε πόλισμα ἀπετετείχιστο καὶ ὁ Καῖσαρ αυτ προσωκάθητο, δείσας ἐπεβοηθησέ σφισι , καὶ νυκτος αα φνης ομιχλώδους τοῖς προφύλαε, προσμοξας συχνους ἔφθειρεν ἐπειδή τε στρατήγητοι οἱ ἔνδον ησαν,

Μουνάτιον αὐτοῖς Φλάκκον ἐσέπεμψεν ἡδυν- γαρ

34 ἐκκνος δε ἔσω παρελθεῖν νύκτωρ των φυλάκων

τινὰς μόνος, ως καὶ π Us Καίσαρος ἐς ἐφοδείαν ἀπεσταλμένος, ἀνηρετο - σύν μα, καὶ μαθών, ουτεγα ἐγιγνώσκετο, καὶ κατὰ μόνας ουπιαν ποτε πωπιτευθη μη φίλιός σφισιν ων τοὐτο ποιῆσαι, ἐκείνους μὲν ωσεν, ἐκπεριελθὼν δὲ ἐτέρωσε του περιτειχί ματος αλλις τισὶ φύλαξιν ἐνέτυχε, καὶ τό τε συνθημα αὐτοῖς εἰπων, καὶ ἐπὶ προδοσία της πόλεως ἰέναι πλασάμενος, δι Ἀκόντων τε αυτῶν καὶ παρα- πεμπόντων γε ἐσῆλθω. ου μέντοι καὶ περιεποιήσατο

512쪽

a. u. 708. L. XLIII. T. IULIUS CAESAR. 113αυτην τά τε φιρ αλλα πολλά, καί ποτε πυρ ἔς τε

τὰς μηχανὰς καὶ ἐς τὰ σταυρωματα τὰ των Ῥωμαίων ἐμβαλόντες ἐκείνους μὲν ουδὲν ,τι καὶ ἀξιόλογον ἔβλαψαν, αυτοὶ δὲ ἀνεμου σφίσιν ἐξ ἐναντίας εντούτεσφοδρού προσπεσόντος κακῶς ἀπηλλαξαν τά τε γὰρ οἰκοδομηματα ἐπεφλέχθη, καὶ ανθρωποι συχνοὶ τοῖς τε λίθοις καὶ τοι βέλεσι, μηδὲ προιδέσθαι

τι aro του καπνο δυνηθέντες, ἐξώλοντο. ω οὐν τουτό τε αὐτοῖς συνεβεβηκε καὶ η γη ἐπορθεῖτο του τε τείχους τι ἐξ υπονόμων ἔπιπτεν, ἐστασίασαν, καὶ

πρότερος μὲν ὁ Φλάκκος ἐπ' ἀδεία αυτos τε καὶ των συν-των οἱ προς τον Καίσαρα διεκηρυκεύσατο, ἔπειτα δὲ Ουτος μέν ου γὰρ θέλησε τὰ οὐ παρα- δομαι, διημαρτεν αυτῆς, οι δὲ αλλοι οἱ ἐπιχωριοι μετὰ τούτο καὶ πρεσβεύσαντο καὶ συνέβησαν ἐφ' οἷς ἐκελεύοντο.

ἐκείνης δὲ δὴ της πόλεως ἀλούσης οὐκέτ' οὐδ 35o αλλοι τρέμων, ἀλλὰ πολλοὶ μὲν αὐτοὶ προς τον

Καίσαρα πρεσβευσάμενοι μεθίσταντο, πολλοὶ δὲ καὶ ἐπιόντα αυτὸν του τε ὐποστρατήγους αυτου ἐδεχοντο,

ἄστε τὸν Πομπήιον ἀπορήσαντα ,τι χρη πραξαι, εὐμὲν πρῶτον ἄλλοτε ἄλλη της χώρας μεθιστάμενον πλανῶσθω, ἔπειτα δὲ φοβηθέντα μη καὶ ἐξ υτοὐ

τούτου καὶ οἱ λοιποὶ αυτὸν ἐγκαταλίπωσι, διακινδυ--νευσαι ἐθελῆσαι, καίτοι το δαιμονίου την ητταν

ἐναργέστὰτα αὐτ- προσημηναντος ο μὲν γὰρ ἱδρῶ sτες τῶν γαλμάτων καὶ αἱ χαὶ τῶν στρατοπεδων, τά τε γα α πολλὰ παρὰ την αυτῶν φύσιν γεω- καὶ αἱ δψδες αἱ προς τὰς δυσμὰς ἐκ τῶν ἀνατολῶν αττουσαι, ταύτα γὰρ ἐω τη Ιβηρία τότε ἄμαστάντα συνηνέχθη, σαφὰ οὐδέν, ὁποτέροις σφῶν προ- φαίνοιτο, διεδήλου οἱ δὲ δη ἀετοὶ τῶν στρατοπέδων

513쪽

114 L. XLIII. IULIUS CAESAR. a. u. 708. αυτοί τάς τε πτέρυγας σείσαντες καὶ τους κεραυνους, ους ἐν τοῖς ποσί τινες αυτῶν χρυσούς ἔφερον, ἐκβαλόντες κείνω τε το κακον αντικρυς ἐνέσκηπτον καὶ

αὐτοὶ προς τον Καίσαρα ἀπεπέτοντο αλλη τε γαρτο δαιμόνιον ἔν τε ολιγωρία αυτο ἐποιησατο, καὶ ἐς πόλεμον προς μάχην δη κατέστη. 36 εἶχον μὲν δη προς τοῖς αλλοις τοῖς τε πολιτικοῖς καὶ τοῖς ξενικοῖς στρατεύμασι πολλοὐ μὲν ων ἐπιχωρίων, πολλους δὲ καὶ Μαύρων αμφότεροι Βόκχος μὲν γαρ τους υἱεῖς τω Πομπηίφ ἔπεμψε, Βογούας δὲ

αὐτος ω Καισαρι συνεστράτευσεν ὁ δε ἀγων Ουχως των αλλων, αλλ', αὐτῶν τῶν Ῥωμαίων ἐγένετο. οι τε γαρ Καισάρειοι στρατιῶται - τε πληθε καὶ τῆ ἐμπειρία καὶ παρὰ πάντα τη αὐτοs ἐκείνου παρουσία θαρσο τε ἀπαλλαγῆναί ποτε τω τε πολε-

μου καὶ τῶν ἐν αὐτῶ κακῶν ἐσπούδαζον, καὶ οἱ Πομπηίειοι τούτοις μὲν ἐλαττούμενοι, τῆ δ' ἀπογνώσει της σωτηρίας, αν η κρατησωσιν, ἐρρωμένοι προ- μέντο οἷα γαρ μετά τε το ' ρανίου καὶ μετὰ τοs Οὐάρρωνος οἱ πλείους αυτῶν καὶ δόντες καὶ σωθέντες, καὶ μετὰ τούτο τω τε Λογγίνω ἀποδοθεν- τες καὶ π ύτω ἀποστάντες, ἴτε τινὰ ἐλπίδα συγγνώμης ηττηθέντες εἶχον, κἀκ τούτου προς ἀπόνοιαν λ καὶ θαρσησαι τότε η πάντως γε ἀπολέσθω δεόμενοι, προηχ σαν συμμίξαντες ουν ἐμάχοντο οὐδὲ γὰρ οὐδὲ αἰδῶ τινα ἀλληλων εἶχον ἔτι, τοσαυτάκις ἀντιπεπολεμηκότες, καὶ διὰ τομο μηδὲ παραι- 37 νέσεώς τινος δεόμενοι κἀν τούτω τὰ μὲν συμμαχικὰ ταχέως κατέρωθεν ἐτράπη καὶ ἔφυγεν, αὐτοὶ δὲ ἐκεῖνοι συσταδὸν ἀντικόπτοντες ἀλληλους ἐπὶ πλεί- στον γωνίσαντο οὐδὲ γὰρ ἐνέδωκεν αυτῶν ουδείς, αλλ' ἐν χώρα μένοντες ἔσφαζον, μη σκον, ς καὶ

514쪽

a. u. 708. L. MuI C. IULIUS CAESAR. 115αυας καστος η της νίκης η της ηττης καὶ τοῖς αλλοις απασιν αἴτιος ἐσόμενος καὶ διὰ τούτο ουδε ἔμελεν αυτοῖς ρει πως οἱ συμμαχοί σφων ἐμάχοντο, ἀλλ' ἁ καὶ μόνοι σανδυνευοντες προεθυμομτο. καὶ ουτε ἐπαιώνιζέ τις αυτῶν ουτε ἔστενεν, ἀλλα τοσουτομόνον κάτεροι βοῶντες, παῖσον, ἀπόκτεινον,' πολῶ τω εργω τὰς γλώσσας σφῶν ἔφθανον. ορῶντες ουν

ταλα ἀπό τε ἶππων καὶ ἀπὸ μετεώρων τινῶν χωρίων τε Καῖσαρ καὶ ὁ Πομπηιος ου εἶχον ουθ' ὀπως - ἀπογνῶσιν, ἀλλ αμφίβολοι ταῖς γνώμαις γιγνόμενοι δι ἴσου καὶ τ- δέει καὶ τω θάρσει ἐκακοπάθουν. αντιπάλου γαρ της μάχης οὐσης ταῖς τείψεσι δεινῶς ἔκαμνον, ἐπι- ῶντές τι ἰδεῖν πλεονέκτημα καὶ ὀκνούντες τι ἰδεῖν ἐλάττωμα, καὶ ταῖς φυχαῖς ευχό- μενοί τε τι ἄμα καὶ ἀπευχόμενοι καὶχωννύμενοι καὶ φοβούμενοι οἴκουν οὐδ' ηδυνηθησαν ἐπὶ πολ καρτερησαι, ἀλλα καταπηδησαντες ἀπὸ τῶν rππων συμμετέσχον αυτῆς. ούτω που τω τοὐσώματος καὶ πόνω καὶ κινδύν μἀλλον η τη της φυχῆς συντάσει συνεγναι Ποντο, οπήν τινι τοῖς εαυτο στρατιώταις

ἐκάτερος τῆ της μάχης κοινωνα παρέξειν ἐλπίσαντες ἡ εἴγε ἐκείνης ἀμάρτοιεν, συντελευτῆσαί γε αὐτοῖς ηθέλησαν. καὶ οἱ μὲν καὶ αυτοὶ ἐμάχοντο ' τοῖς δὲ δη στρα- 38τοπέδοις πλεονεξία μεν Οἀδεμία οὐδετέροις ἐκ τουτου ἐγένετο, μακρω δὲ δη πλείων, ς ἐκείνους συγκινδυνευοντάς σφισιν εἶδον τού τε σφετερου θανάτου καταφρόνησις καὶ οὐ τῶν ἐναντίων ολέθρου ἔφεσις ἀμφοτεροι ομοίως ἐνέπεσε καὶ διὰ τουτο οἴτε ἔφυγον τότε γε ουδέτεροι, Hr ἰσοπαλεῖς ταῖς γνώμαις ἔντες ἰσοκρατεῖς καὶ τοῖς σώμασιν ἐγίγνοντο καν πάντες ἀπέθανον η καὶ π τῆς νυκτὸς ἀγχώμαλοι διεκρίθησαν,

515쪽

116 L. XLIII. L. IULIUS CAESAR. a. u. 708 εἰ, his τε Βογούας ἔξωθεν που - συνοεστηκότων

ων ἐπὶ το του Πομπηίου στρατόπεδον ρμησε, καὶ ὁ Λαβιηνος ώς τουτο εἶδε, την τε τάξιν ἐξελιπε καὶ προς ἐκεῖνον ἐτράπετο φευγειν γὰρ αυτον οἱ Πομπηίειοι νομίσαντες ηθέμησαν. καὶ ἔμαθον μέν που ἀληθες υστερον - μέντοι κά αναλωεῖν αυτοὐς μ' ηδυνηθησαν, αλλ' οἱ μὲν ἐς την πόλιν οἱ δὲ ἐς το --φρευμα ἀποφυγόντες Ουτοί τε τους προσμίξαντάς σφισιν ἰσχυρῶς απεμαχέσαντο, καὶ ου πρότερόν γε ἔπεσον πρὶν αμφίβολοι γενέσθαι, καὶ ἐκεῖνοι το τεῖχος ἐπὶ πολῶ διέσωσαν, στε η πρότερον αυ- άλωνα πρὶν πάντας σφῆς ἐν ταῖς ἐκδρομαῖς πολέσθαι τοσουτοδ' - τὸ σύνολον - Ῥωμαίων πάθος κατέρωθεν ἐγενετο - ἀπορήσαντας πως την πόλιν, μη καὶ νυκτὸς ἐκδρωσί τινες, ἀποτειχήσωσιν αυτὰ τὰ σώματα

των νεκρῶν αὐτη περινῆσαι.

39 κρατησας δὲ λως ο Καῖσαρ καὶ την Κόρδουβανεύ- ἔλαβεν ο τε γὰρ Σεξτος οἱ προεξεχώρησε,

καὶ οἱ ἐπιχώριοι, καίτοι των δούλων ἀνθισταμένων σφίσιν ἐπειδηπερ λευθέρωντο, προσεχωρησαν αὐτse. καὶ ο τοὐς μεν ἐν τοῖς οπλοις ἔντας ἀπέσφαξε, τους

δὲ λοιποὐς ἐξηργυρίσατο. τὸ δ' αὐτὸ τούτο καὶ τοὐς την Ισπαλιν ἔχοντας ἔδρασεν, οῖ τὸ μὲν πρῶτονώς καὶ ἐκούσιοι φρουρὰν παρ αὐτos ἐσεδέξαντο, ἔπειτα δὲ διαφθείραιτες τοὐς α ντας ἐπολέμησαν. ἐπεστράτευσέ τε ουν ἐπ αυτ ς, καὶ ἀμελέστερον δῆθεν προσεδρεύων ἐλπίδα σφίσιν ἁ καὶ διαφυγεῖν μνησομένοις παρέσχε κἀκ τούτου περωρῶν δη τοὐς ἐκ του τείχους αιόντας ἐκείνους τε ἐλόχιζε καὶ ἀπώλλυε, και την πόλιν οὐτως ἀνδρῶν κατὰ βρα, ἐρημωθεῖ- σαν εἷλε καὶ μετὰ τολ καὶ την - δαν καὶ τἄλλα, τα μὲν ακούσια σὐν πολλῆ φόνφ, τὰ δὲ καὶ ἐθελού-

516쪽

σια παρελαβε καὶ ργυρολόγησεν, στε μηδὲ των του Ηρακλέους ἀναθημάτων των ἐν τοῖς Γαδείροις

ἀνακε μένων φείσασθαι, χώρας τέ τινων ἀπετέμετο, καὶ τέροις τον φόρον προσεπηυξησε ταυτα μὲν του ἀντιπολεμησαντά οἱ ἔδρασε, τοῖς δ ευνοιάν τινα αυτου σχουσιν ἔδωκε μεν καὶ χωρία κανατέλειαν, πολιτείαν τέ τισι, καὶ αλλοις ἀποίκοις των Ῥωμαίων νομίζεσθαι - μην καὶ προῖκα αυτὰ ἐχαρίσατο.

Καῖσαρ μὲν δη ταυτ πραττε, Πομπηιος δὲ δια φυγών πως ἐν τῆ τροπ ηλθε μὲν ἐπὶ την θάλασσανώς καὶ τω ναυτικῶ τω ἐν τῆ Καρτηία ορμουντι χρη σόμενος εὐρων δὲ αὐτοδ προ τον κρατο τα ἀποκεκλικότας ἐπέβη μὲν πλοώνυ τινός, προσδοκησας ἐπ αὐτου διαδράσεσθαι, πληγεὶς δὲ ἐν τούτφ καὶ aἀθυμησας τῆ τε γῆ αυθις προσέσχε, κἀντα ' συνελθόντας τινὰς παραλαβὼν προς την μεσόγειαν ἀρμησε καὶ -τός τε Καισεννίφυέντων περιπεσὼν ηττήθη, καὶ ἐς λην τινὰ καταφυγὼν ἐφθάρη καὶ ὁ Ἀρσίδιος ἀγνοῶν τε τουτο, καὶ πλανώμενος ς καὶ συμμίξων που αὐτω συνέτυχεν τέροις τισὶ καὶ ἀκώλετο. εἴλετο δ αν καὶ ο Καῖσαρ ἐκεῖ που πρός τε τῶν Iμι ἀνθεστηκότων καὶ ἐν τῆ του πολέμου δόξη πεπτωκέναι ἀλλον η περ υκ ἐς μακρὰν ἔπαθεν, ἔν τε τῆ πατρίδι καὶ ἐν τω συνεδρί προς τῶν φιλτάτων

σφαγηναι. πομον γαρ τον πόλεμον τελευταῖον κα et

τώρθωσε καὶ ταύτην την νίκην ἐσχάτην νείλετο, καίπερ οὐδὲν ο,τι ουχὶ καὶ τῶν αλλων τῶν μεγίστων καταπράξειν ἐλπίσας διά τε ταλλα, καὶ ωχ ηκισταοτι βλαστός τις ἐκ φοινικος ἐν τω της μάχης χωρέφοντος σου ἐπὶ τη νίκη ἐξέφυ κά ου λέγω μὲν οτι υκ ἔφερέ ποι τουτο, Ἀλλ' υκ ἐκείνω γε ἔτι,

517쪽

118 L. XLIII. T. IULIUS CAESAR. a. u. 708.

ἀλλὰ - της αδελφῆς αυτου ἐγγόν τω υκταουίω

συνεστρατευετό τε γαρ αυτ- κά ἐκ των πόνων των

τε κινδύνων αυτου ἐκλάμψειν ἔμελλεν ἀγνοων δ'ουν τουτο, καὶ ἐφ' αυτφ ἔτι πολλὰ καὶ μεγάλα ἐλπίζων, ουδεν μέτριον ἔπραττεν, ἀλλ', καὶ ἀθάνα- 42 τος ων περεφρόνησε τά τε γαρ ἐπινίκια, καίτοι μηδενος ἀλλοτρίου κρατήσας, αλλὰ καὶ τοσου πλῆθος πολιτῶν ἀπολεσας, ου μόνον απιτὰς ἔπεμψε, πάντα τον δῆμον ἐν αυτοῖς καὶ ἐπὶ κοινοῖς τισιν αγαθοῖς αυθις στιάσας, ἀλλα καὶ τω Φαβίω τω τε ,τρο, καίτοι ποστρατηγήσασιν αυτω καὶ μηδis ἰδία κατορθώσασι, διεορτάσαι μετρεψε. καὶ ην μέν που γέλως ἐπί τε τουτφ, καὶ τι καὶ ξυλίναις ἀλλ'

ου ελεφαντίναις ἔργων τε τινων εἰκόσιν αλλοις τε

τοιουτοις πομπείοις ἐχρήσαντο ου μην αλλ' ἐμφανέστατα τριττά τε νικητήρια καὶ τριτταὶ πομπαὶ των Ῥωμαίων ἐπ αυτῶν ἐκείνων ἐποιήθησαν, καὶ προσέτι καὶ ἱερομηνίαι ἐπὶ πεντήκοντα μέρας εχθησαν τά τε παρίλια ἱπποδρομία ἀθανάτω, υτι γε και διατὴν πόλιν, τι ἐν αυτοῖς ἔκτιστο, ἀλλα δια την

Καίσαρος νίκην, ὁτι ἡ ἀγγελία αυτῆς τῆ προτεραία προς σπέραν ἀφίκετο, ἐτιμήθη. 43 τουτο μὲν δη τη Ῥώμη ἔδωκεν αυτὸς δὲ τήν τε

στολὴν τὴν ἐπινίκιον ἐν πάσαις ταῖς πανηγυρεσι

κατὰ δόγμα ἐνεδυετο, καὶ - στεφάν τ- δαφνωφἀεὶ καὶ πανταχο όμως ἐκοσμεῖτο. καὶ πρόφασιν μὲν ἐποιεῖτο τοὐπιυ ὁτι ἀναφαλαντίας ην, παρεrχε δε καὶ απ' -- ἐκείνου λόγον τινά, καὶ ὁτι τότε ἔτι, καίπερ παρηβηκώς, ἐς κάλλος σκει τῆ τε γὰρ is τι χαυνοτέρα ἐν πάσιν ἐνηβρύνετο, καὶ τῆ --δέσει καὶ μετὰ ταλα ἐνίοτε καὶ ψηλῆ καὶ ἐρυθρο- χρόω κατὰ τους βασιλέας τους ἐν τῆ υλβη ποτὲ

518쪽

a. u. 708. L. XLIII. G. ΙΓTIUS CAESAR. 119 γε νομενους, ως καὶ προσηκων σφίσι δια τον 'γουλον, ἐχρῆτο το τε λον et τε ' ροδίτη τῆς ἀνέκειτο, καὶ πείθειν παντας θελεν τι καὶ ανθυς τι ρας' αατ αυτης ἔχοι καὶ δια τουτο καὶ λυμμα αυτης ἔνοπλον ἐφόρει, καὶ συνθημα αυτὴν ἐν τοῖς πλείστοις - μεγίστοις κινδυνοι ἐποιεῖτο. οὐδ' ουν χαυνον του ζωματος αυτου ὁ μὲν Συλλας πετόπησεν, στεκαὶ ἀποκτεῖναι αυτον ἐθελησαι, τοῖς τε ἐξαιτησαμένοις εἰπεῖν τι ἐγὼ μὲν χαριουμαι τουτον μῖν, υμεῖς μέντοι καὶ πάνυ τουτον τον κακως ζωννυμενον φυλάττεσθε ο δὲ δη Κικέρων ου συνενόησεν, ἀλλα καὶ σφαλεὶς ἔφη - ου αν ποτε προσεδόκησα τον κακῶς ουτω ζωννυμενον Πομπηίου κρατησειν.του- μὲν ουν ἐν ἐκβολῆ του λόγου, στε μηδένα μηδεν τῶν περὶ του Καίσαρος λεγομένων ἀγνοῆσαι, ἔγραψα ἐπὶ δὲ δ τῆ νίκη ἐκεῖνά τε σα εἶπον η 44 γερουσία ἔγνω, καὶ προσέτι αυτον τε ἐλευθερων καὶ ἐκάλουν καὶ ἐς τα γραμματεῖα ἀνέγραφον, καὶ νεῶν ἐλευθερίας δημοσία ἐψηφίσαντο τό τε του - κράτορος νομα - κατὰ τὸ ἀρχαῖον ἔτι μόνον, ωσπερ αλλοι τε και ἐκεῖνος πολλάκις ἐκ τῶν πολέμων ἐπεκληθησαν, ουδ' ς ο τινα αυτοτελῆ γεμονίαν η καὶ αλλην τινα ἐξουσίαν λαβόντες νομάζοντο, ἀλλα καθάπαξ τουτου τὸ καὶ νυν τοῖς ὀαράτος ἀεὶ ἔχρουσι διδόμενον ἐκείν τότε πρωτειτε

καὶ πρῶτον, σπε τι κυριον, προσέθεσαν καὶ τοσαυτη γε περβολη κολακείας ἐχρησαντο στε καὶ τους παῖδας - τε ἐγγόνους αυτου -τω καλεῖσθαι ψηφίσασθαι, μητε τέκνον τι αυτου ἔροντος καὶ γέρον- τος ηδ οντος. θενπερ καὶ ἐπὶ πάντας τους μετὰ ταυτα αυτοκράτορας η ἐπίκλησις - , σπερ τις

ἰδία της ἀρχῆς αυτῶν Ουσα καθάπερ καὶ ἡ οὐ μ

519쪽

120 L. XLIII. T. IULIUS CAESAR. a. n. 708 3 σαρος ἀφίκετο ου μέντοι καὶ το ἀρχαῖον ἐκ τούτου κατελυθη, ἀλλ' ἔστιν κάτερον καὶ δια τολο καὶ δεύτερον ἐπ αυτῶν ἐπάγεται, ταν νίκην τινὰ τοιαύτην ἀνελωνται. οἱ μὲν γαρ αυτ τολο αυτοκράτορες απα τῆ προσηγορία ταύτη, σπερ ταῖς αλλαις, καὶ πρωτη γε χρωνται ο δ αν καὶ δια πολέμων ἄξιον τι αὐτης κατορθώσωσι, κὰ ἐκείνην την ἀποτολαρχαίου προσλαμβάνουσι, κἀκ τούτου καὶ δεύτερόν τις καὶ τρίτον πλεονάσας τε, σάκις αν παράσχηὶ οἱ, αυτοκράτωρ ἐπονομάζεται. ταὐτά τε Ουν τότε - Καίσαρι, καὶ οἰκίαν στε

ἐν β δημοσίφ οἰκεῖν, ἱερομηνίαν τε ἐξαίρετον οσάκις αν νίκη τέ τις συμβῆ καὶ θυσίαι ει αττῶ γιγνωται, καὶ μητε συστρατεύση τις μηθ' ολως ἐπικοινω-q νηση των καταπραχθέντων, ἔδοσαν - ην αλλ'

ἐκεῖνα μὲν εἰ καὶ πέρογκα ἐξω τε το καθεστηκότος σφίσιν ἐδόκει εἶναι, υτ γε καὶ ἀδημοκράτητα - ετερα δε δη τοιάδε ἐφηφίσαντο δι' ων καὶ μοναρχον αὐτον ἄντικρυς απέδειξαν τάς τε γαρ αρχὰς αὐτ- καὶ τὰς οὐ πληθους ἀνέθεσαν, καὶ πατον αὐτον επὶ δέκα ἔτη, σπερ καὶ δικτάταγρα πρότερον , προ et χειρίσαντο ' στρατιώτας τε μόνον ἔχειν καὶ τὰ δημόσια χρηματα μόνον διοικεῖν ἐκέλευσαν, στε μηδενὶ αλλεν μηδετέρω αὐτῶν, οτω μηδὲ ἐκεῖνος ἐπιτρέψειεν, ἐξεμαι χρησθαι καὶ τότε μὲν ἀνδριάντα --s ἐλεφάντινον, ἴστερον δὲ καὶ ἄρμα ολον ἐν ταῖς ἱπποδρομίαις μετα των θείων ἀγαλμάτων πέμπεσθαι ἔγνωσαν ἄλλην τέ τινα εἰκόνα ἐς τον οὐ Κυρίνου ναὸν θω ἀνικητω ἐπιγράψαντες, H ἄλλην ἐς το απιτωίων παρὰ τους βασιλεύσαντάς ποτε ἐν ε' μη ἀνέθεσαν καί μοι θαυμάσαι της συντυχίας ἐπέρχεται οκτὼ γαρ

ἄμα αὐτων, ἔπτὰ μὲν ἐκείνοις oγδόης δὲ τ- γε Βρούτω

520쪽

a. u. 708. 700 T. XLIII. T. IULIUS CAESAR. 121τω τους αρκυνίους καταλυσαντι , ουσῶν παρὰ ταυτην - την του Καίσαρος ἔστησαν, καὶ δῆτα καὶ ἐκ τούτου - μάλιστα οχρου- ό Μάρκος κινηθεὶς ἐπιβουλευσεν ωτ-.τα- ἐπὶ νίκη, λέγω δὲ υ πάντα, Ἀλλ' οσα 46 ἀξιόλογα εἶναί μοι ἔδοξεν ου ἐν μιῆ γε ημέρα, ἀλίως που κά ἔτυχεν, αλλο αλλη ἐκυρώθη καί σφων Καῖσαρ τοῖς μὲν χρησθαι ηρξατο, τοῖς δὲ ἔμελλεν, ε καὶ τα μάλιστά τινα αυτῶν παρηκατο την δ' ουν ἀρχην την πατον παραχρῆμα μέν κε πρὶν ἐς την πολιν ἐσελθεῖν, ἀνέλαβεν ου μέντοι καὶ δια τελους ἔσχεν, αλλ' ἐν τη Ῥωμη γενόμενος ἀπεῖπέ τε αυτὴν a. u.

καὶ τω Φοβίω - Κυίντφ τω τε ρεβων- τω Γαῖ 'ρ' ἐνεχείρισε καὶ ἐπειδή γε ὁ Φάβιος τη τελευταία της

υπατείας μέρα ἀπέθανεν, ευμ αν απτου τερον προς τὰς περιλοίπους ωρα Γαιον Κανίνιον Ῥηβιλον ἀνθείλετο πρῶτον μὲν δη τότε τουτο παρὰ το καθεστηκ ἐγένετο, το μήτε ἐτησίαν μήτε ἐς πάντα τον λοιπὸν χρόνον του ἔτους την ἀρχὴν ἐκείνην τον αυτον ἔχειν, ἀλλὰ ζωντά τινα αυτῆς καὶ μὴ ἀναγκασθέντα μήτε ἐκ των πατρίων μήτε ἐξ ἐπηγορίας

τινὸς ἐκστῆναι, καὶ ἔτερον αντ αυτου ἀντικαταστῆναι.

δεύτερον δὲ ὁτι ὁ Κανίνιος απεδείχθη τε ἄμα πατος ι καὶ πάτευσε καὶ ἐπαύσατο Iπερ καὶ ὁ Κικέρων καὶ διασκωπτων τοσαύτη ἔφη τον πατον καὶ ἀνδρεία καὶ φροντίδι ἐν τη ἀρχη κεχρῆσθαι στε μηδὲ τὸ βρα- τυτατον ἐν αὐτη κεκοιμῆσθαι. ἐκ δ ουν του χρόνου ἐκείνου ουκέτι οἱ αὐτοὶ διὰ παντὸς του ἔτους, πληνολιγων πάνυ γε, πάτευσαν, ἀλλ ως που καὶ ἔτυχον,

οἱ μὲν ἐπὶ πλείους οἱ δὲ - ἐλάττους, οἱ μὲν μῆνας οι δὲ ημέρας, ἐπεὶ νυν γε οὐδεὶς ουτε ἐπ' ἐνιαυτὸν Ουτε ἐς πλείω διμήνου χρόνον, πλήθει συν ἐτέρω