Diōnos Kassiou Kokkēianou Rōmaikē historia =: Dionis Cassii Cocceiani ...

541쪽

142 L. XLIV. T. IULIUS CAESAR. a. u. 710.ουν ουτως ως γε ἐμαυτον πείθω, ἐχόντων φημὶ δεῖν η ς τὰς μὲν προ αλληλους ἔχθρας η φιλονεικίας οπως αν τις αὐτὰς -- ast καταλύσασθαι, προς δὲ δητην παλαιαν ἐκείνην εἰρηνην καὶ φιλίαν καὶ ο νοια, ἐπανελθεω, ἐνθυμηθέντας οὐτό γε, εἰ μηδὲν αλλο, οτι τέως μὲν ἐκείνως ἐπολιτευόμεθα, καὶ χωρας κάὶ πλούτους καὶ δόξαν καὶ συμμάχους ἐκτησάμεθα, αφ' οὐδὲ ἐς τα προ αλληλους κακὰ προήχθημεν, πιοσον ου ἀμείνους ἀλλα κιὰ πολὐ χείρους ἐγενόμεθα. καὶ πωγε τοσούτου δέω νομίζειν ἄλλο τι σωσαι - ἔν γε - παρόντι την πόλιν, στ αν μη τι τημερον καὶ δη γε - τάχιστα προβουλεύσωμ- , οὐδ' ἀναλαβεῖν δυνησόμεθα. 25 σκοπεῖτε δὲ ως ἀληθη λέγω, προς τε α παρόντα ἀπιδόντες καὶ τὰ αρχατα ἀναλογισάμενοι η οὐχ ο τε μὲν τὰ γιγνόμενα, καὶ - διαιρεῖταί τε καὶ περισπειαιο δῆμος αυδις καὶ οἱ μὲν ταλα οἱ δὲ ἐκεῖνα προαιρούμενοι διχῆ τε ηδη νενέμηνται καὶ διχη στρατοπεδευ- ται καὶ οἱ μὲν το Καπιτώλιον προκατειλήφασιν σπερ τινὰς Γαλάτας φοβούμενοι, οἱ δὲ ἐκ της ἀγοράς πολιο κεῖν αυτ ς παραπκρουάζονται καθάπερ Καρχηδμωί τινες αλλ' οὐ Ῥωμαῖοι καὶ αὐτοὶ οντες - ἀκούετε δὲ οτι καὶ πρότερον πολλάκις διχογνωμονησάντων τινῶν ωστε καὶ τον Αουεντῖνόν ποτε καὶ το Καπιτώλιον, ἔστι δ' υς αὐτῶν καὶ το ἱερον ορος καταπιεῖν, - κις μὲν ἐπὶ τοῖς ἴσοις η λὶ βραχύ τι συγχωρήσαντες οἱ ἔτεροι τοῖς τεροις, κατηλλάγησαν, μισοὐντές τε ἀλληλους ευμ ἐπαύσαντο, καὶ ἐν εἰρήν κα --νοι το λοιπὸν του χρόνου διήγαγον οὐτως ἀστε καὶ πολλοὐ καὶ μεγάλους πολέμους κοιν κατορθῶσαι οσάκις δὲ δη προς φόνους καὶ σφαγὰς ἐχώρησαν, οιμεν δικαιώσει το ἀμύνεσθαι τοὐς πρωπάρξαντας,

542쪽

n. u. 710. L. XLIV. G. IULIUS CAESAR. 143 οἱ δὲ καὶ φιλονεικία του μηδενος ἐλα- σθαι δοκεῖν ἀπατηθέντες, ουδὲν πώποτε χρηστον ἐγένετο τί γαρ δεῖ ρος ουδὲ ηττον -- εἰδότας τον Ουαλέρων, τον Οράτιον, τον Σατορνῖνον, τον Γλαυκίαν, τους Γράκχους λέγοντα διατρίβειν τοιαυτ ουν παραδείρομαπα καὶ ταυτα ου α τρια ἀλλ' οἰκεῖα ἔχοντες,

μη μελλη τε α μὲν ζηλῶσαι τα δὲ φυλάξασθαι, αλλ' εατε απ αυτῶν των πραγμάτων την πεῖραν της ἐκβάσεως - βουλεύεσθε, παρειληφότες, μηκέτι τους ἐμοὐ λόγους ως καὶ kηματα διασκοπεῖτε ἀλλα τατ--- διαφερονtα ς καὶ ἐν β ἐπφ δη-ντα θεωρεῖτε. ουδὲ γαρ ασαφεῖ τινι ἐνθυμησε τἀφανὲς της ἐλπίδος ἀναρρίψετε, αλλ' ἐχεγγυ πίστει το

βεβαιον του λογισμου προνοησετε. υπάρχει - ουν υμῖν τομ' οπερ εἶπον, οἴκοθεν re

καὶ παρὰ των προγόνων λαβουσιν ὀρθως βουλευσα- σθαι καὶ διὰ τούτο οὐδὲ ξεωικοῖς παραδείγμασι χρησθαι θέλησα, μυρία αν εἰπεῖν ἔχων. I δ' --- της ἀρίστης καὶ ἀρχαιοτάτης πόλεως, παρ' ης-δ' οἱ πατέρες μῶν ἐπάγεσθαί τινας νόμους ἀπηξίωσαν, παρέξομια καὶ γαρ αἰσχρον αν εἴη τοσολον ημα καὶ τῆῬωμην καὶ τη γνώμη τῶν 'AMqναίων ὐπερέχοντας χεῖρον αυτῶν βουλεύεσθαι. ἐκεῖνοι

τοίνυν λέγω δὲ ο πάντες ἴστε, στασιάσαντές ποτε, καὶ ἐκ τω - καὶ - - Λακεδαιμονίων καταπολεμηθέντες καὶ - τῶν δυνατωτέρων πολιτῶν ----θέντες, ου πρότερον ἀπηλλάγησαν τῶν κακῶν πρὶν συνθέσθαι καὶ διομολογησασθαι τῶν τε συμβε- μηκότων σφίσι, πολλῶν που καὶ δεινῶν όντων, ἐπι--λησεσθαι, καὶ μηδὲν το παράπαν υπὲρ αυτῶν μητε ἐγκαλέσειν ποτὲ μητε μνησικακησειν τινί. τοιγάρτοι σωφρονησαντες -τως Ουχέτι τυραννουμενοι καὶ στα

543쪽

144 L. XMV. C. IULIUS CAESAR. a. u. 710. σιάζοντες ἐπαυσαντο, ἀλλὰ καὶ τοῖς δελοις π ιν ευ ρονησαν κάὶ την τε πόλιν ἀνεκτήσαντο καὶ της - πιλννων ἀρτης ἀντεποιησαντο, καὶ τέλος κύριοι - σῶσαι κάὶ ἀπολέσαι καὶ τους Λακεδαιμονίους αυτως καὶ τους Θηβαίους πολλάκις ἐγένοντο καίτοι εἰ θεληκεσαν ἐκετνοι οἱ την Φυλην καταλαβόντες καὶ ἐκ τοm Πειροκι- καπελθόντες τιμωρησασθαι τους ἐκ του αστεως ὁπὲρ ων δίκηντο, ευλογον μὲν αν πωγμα πεποιηκέναι ἐδεδόχεσαι, πολλα δ' - καὶ ἐδεδράκεσαν κα- καὶ ἐπεπονθεσαν. -σπερ γαρ κρείττους αυτῶν παρα την ἐλπίδα ἐγένοντο, τάν - τι και η -- σαν αυθες. 2 ου γαρ ἐστιν ἐν τοις τοιούτω βέβαιον ουδέν, ουδὲ ἐξων ἰσχνει τις προσεκεκράτησ- , ἀλλα πάμπολλοι μὲν θαρσουντες ἐπταισαν, πάμπολλοι δὲ ζητουντες

ἀμύνασθαί τινα προσαπωλοντο. οὐτε γα - πλεονεκτούμενον ἔν τινι πάντως ευτυχεῖ διότι καὶ ἀδικεῖται, υτ το δυνάμει προυχον πάντως κατορθοι

διότι καὶ προηκει, αλλ' ἀμφότερα ἀκήτης ἴσης καὶτ- παραλόγ το ἀνθρωπίνου καὶ τω ἀσταθμητρτης τύχης ποκείμενα, καὶ την μπην πολλάκις προς το σφέτερον εὐελπι ἀλλα προς το ἐκείτων Mos κητον λαμβάνει, οθεν ἔκ τε τούτων καὶ ἐκ τῆς φιλονεικίας, δεινον γάρ ἐστιν ανθρωπος ἀδικηθεὶς νομίσας γε ἀδικεῖσθαι υπὲρ δύναμιν θρασύνασθαι, καὶ πολλοὶ πολλάκις καὶ παρὰ την Ἀχὼν ἐπαίρονται

διακινδυνετειν ως καὶ κρατησοντες η υτι γε καὶ

ἀναιμωτὶ διολούμενοι, καὶ -- τα μὲν νικῶντες τὰ δὲ ηττώμενοι, καὶ τοτὲ μὲν ἀντεπικρατουντες αλλων, τοτὲ δὲ ἀντελαττούμενοι, οἱ μὲν μανσυδὶ συναπόλλυνται, οἱ δὲ την τε Καδμείαν λεγομένην νίκην νικῶσι, καὶ is τ' χρ φ ο -δὲν φελος ἐστιν, αἰσθάνονται τι κακῶς ἐβουλεύσαντο.

544쪽

a. u. 710. L. XLIV. T. IULIUS CAESAR. 145 καὶ ora ταυθ' ουτως ἔχει καὶ μεις ἔργω μεμα- 28θηκατε σκοπει τε δέ ἴσχυσέ τινα χρόνον ἐν τοῖς

στασιωτικοῖς ὁ Μάριος εἶτ' Ἀκπεσὼν καὶ δυναμιν ἀθροίσας ἴστε οἷα εἰργάσατο. Ῥμοίως ὁ Συλλας, ναμ τον Κίνναν μηδὲ τον Κάρβωνα μηδὲ τους αλλους

τους δια μεσου καταλεγω, δυνηθεὶς την πρώτην, εἶτἐλαττωθείς, ἔπειτα δυναστευσας ουδεν 'τι Ουχ', των δεινοτάτων ἔπραξε. μετὰ ταυτα επιδος ἰδίαν τε

τινα, ἁ δη καὶ τούτοις ἐπεξιών, στάσιν γειρε, καιπασαν λίγου την Ιταλίαν ἐτάραξεν. ώς δ' ἀκηλλάγημέν ποτε καὶ τούτου, μεμνησθε σα α καὶ οἷα πρός τε του Σερτωρίου καὶ προς των μετ' αυτου φυγόντων ἐπάθομεν τί δ' ο Πομπηιος, τίν ο Καῖσαρ αυτος ουτος is μηδὲν ἐνταυθα μητε του Κατιλίνου μητε του Κλωδίου μνημονευσω. Ῥυ πρότερον μὲν ἐπολέμησαν ἀλληλοις, καὶ ταυτα συγγενεῖς οντες, ἔπειτα μυρίων κακῶν ου μόνον την πόλιν μῶν καὶ την λοιπην Ιταλίαν, ἀλλα καὶ π αὐώς εἰπεῖν την οἰκουμενην ἀνέπλησαν αρ' ουν μετά τε τον του Πομπηίου θάνατον καὶ τον πολυν ἐκεῖνον τῶν πολιτῶν λεθρον συχία τις ἐγενετο; πόθεν πολλου γε καὶ δει οἶδε δὲ η ' ρικη, οἶδεν η 1βηρία τοπληθος τῶν κατέρωθι ἀπολομένων. Λίχυν ἐπί γε τούτοις εἰρηνησαμεν και πῶς; πότε κειται μὲν αυ- τος ὁ Καῖσαρ ουτω σφαγείς, κατεχεται δὲ το Καπιτωλιον, καὶ πεπλήρωται μὲν η ἀγορὰ τῶν πλων, πεπληρωται δὲ καὶ πάσα η πόλις του φόβου. Ῥυτως 20 ἐπειδὰν αρξωνταί τινες στασιάζειν, καὶ τὰ βίαια ἀεὶ τοις βιαίοις ἀμύνεσθαι ζητῶσι καὶ τὰς τιμωρίας μητε προς το ἐπιεικὲς μητε προς το ἀνθρώπινον αλλὰ προς τε την ἐπιθυμίαν καὶ την ἐξουσίαν την ἐκ τῶν πλων ποιῶνται, κύκλος τις ξ ἀνάγκης αεὶ

545쪽

των κακῶν γίγνεται καὶ ἀνταποδοσις ἐκ διαδοχης et των δεινῶν συμβαίνει το τε γαρ ευτυχησαν βρει τε πλεονάζει καὶ ουδεν ορον της πλεονεξίας ποιεῖται, καὶ το πταῖσαν ργ της συμφορῆς, αν γε μηπαραχρημα ἀπόληται, ἀντιτιμωρήσασθαι τον αδικη- σαντα ἐπιθυμεῖ μέχρις αν τον θωρον ἐκπληση καὶ αὐτοῖς καὶ το λοιπον πληθος, καν μη συμμετάσχηΤτων πραγμάτων, ἀλλα τότε γε τω τε ἐλέω του νενικημένου καὶ τω φθόνω του κεκρατηκότος, δεῖσάν τε αμα μη καὶ τα -τὰ ἐκείνω πάθη, καὶ ἐλπισαν τα αυτὰ τούτω δράσειν, συναίρεται. καὶ ουτω καὶ ταμέσα των πολιτῶν στασιάζειν προάγεται, καὶ δελοιτε δε αλλοι το κακόν, προφάσει τιμωρως των ἀεὶ ἐλαττουμένων, σπερ τι ἔννομον καὶ ἐγκυκλιον πρῶρομα ἀνταμυνόμενοι διαδέχονται, καὶ αυτοὶ μὲν ςεκαστοι ἀπαλλάσσουσι, το δὲ δη κοινον ἐξώπαντος 30 τροπου φθείρουσιν. -υνορμε πόσον μὲν χρόνον κατατετρίμμεθα πολεμουντες ἀλληλοις, σα δὲ καὶ οἷα ἐν αυτῶ πεπόνθαμεν, καὶ ο γε τούτου δεινότερόν ἐστι, καὶ δεδράκαμεν καὶ τις αν ἀριθμησαι δυναιτοτο πληθος τῶν χρημάτων, τους τε συμμάχους περι μοντες καὶ τους θεους περισυλῶντες, καὶ προσέτι καὶ αυτοὶ ἐξ Ἀν ου εἴχομεν συνεσφέροντες. ἐπ αλληλοις δεδαπανημεθα τί το πληθος τῶν ανδρῶν τῶν ἀπολωλότων, ουνοτι τῶν ἄλλων , ἐπει τουτό γ' ανεξευρετόν ἐστιν, ἀλλα καὶ τῶν ἱππέων καὶ τῶν βουλευτῶν, ων εἷς καστος καὶ πασαν την πόλιν ἐν τοῖς θνείοις πολέμοις σῶσαι καὶ ζῶν καὶ ἀποθανὼν ἐδυνατο πόσοι μὲν γαρ Κουρτιοι, πόσοι δὲ σέκιοι, Φάβιοι, Γράκχοι, Μάρκελλοι, Σκιπίωνες τεθνηκασιν;

ου μα ί'ουχ να Σαυνίτας η Λαπίνους η Ιβηρας Καρχηδονίους ἀμυνωνται, ἀλλ' ἶνα καὶ αυτοὶ προ

546쪽

a. u. 10. L. XLIV. G. IULIUS CAESAR. 147απόλωνται καὶ των μὲν ἐν τοῖς πλοις τετελευτηκότων, εἰ καὶ τα μάλι στα καὶ ἐκείνων οδυραιτο αντις, ἀλλα ηττόν γε ξιόν ἐστιν λοφυρασθαι ἔς τε γαρ τὰς μάχας ἐθελονταί, εἴγε ἐθελοντὰς τους ἀναγκασθέντας φόβω καλεῖν δεῖ, λθον, καὶ θάνατον εἰ καὶαδικον αλλ' ἀνδρεῖόν γε υπέμειναν, ἔν τε ἀγῶνι ἰσοπαλεῖ καὶ ἐν ἐλπίδι του καν περιγενέσθαι καὶ κρατησαι ἔπεσον ἀναισθητως. τους δὲ ἔν τε ταῖς οἰκίαις καὶ ἐν ταῖς οδοῖς τη τε αγορῆτω τε βουλευτηρίω αυτήτω τε Καπιτωλίφ αυτ βιαίως, ουνοπως ἄνδρας, αλλὰ καὶ γυναῖκας, ουνοπως ἀκμάζοντας, ἀλλα καὶ γέροντας καὶ παῖδας, οἰκτρῶς ἐξολωλότας πῶς αν τις κατἀξίαν θρηνησειε καὶ ταλα μέντοι τοιαύτα καὶ το- σαμα οἷ κα οσα ου αυτοί ποτε προ πάντων ἄματων πολεμίων ἐπάθομεν υτε ἐκείνους ἐδράσαμεν, διατιθέντες ἀλληλους υνοσον ου ἀχθομεθα ουδ' ἀπαλλαγηναί ποτε αυτῶν ἀνδρικῶς ἐθέλομεν, ἀλλακαὶ χαίρομεν καὶ εορτάζομεν, καὶ υεργέτας τους ποιολτας αυτ ονομάζομεν. καίτοι ἔγωγε ουδ' ἀ- θρώπινόν τινα βίον γ γέμαι' τον μῆς βεβιωκέναι, αλλά τινων 'ηρίων α δι' ἀλληλων φθείρεται. καὶ τα μὲν ηδη συμβεβηκότα τί ἀν ἐπὶ πλέον 31ὀδυραίμεθα ου γάρ που καὶ ἀγένητα δ αυτὰ ποιησαίμεθα των δὲ δη μελλόντων προῖδωμεθα. διὰ aγὰρ ταλα καὶ ἐκείνων ἐμνημονευσα, Ῥυχ να τὰς κοινὰς συμφοράς, ας γε μηδὲ γενέσθαι φελε, καταλέξω, ἀλλ' is υμῶ ἐξ αυτῶν ἀναπείσω τὰ γοῶν

λοιπὰ διασῶσαι ἡτο γὰρ αν τις μόνον τῶν κακῶν ἀπόναιτο, το μηδὲν αυθις μοιόν σφισι παθεῖν φυρολάξασθαι. ἐξεστι δὲ οὐθ' μῖν ἐν τω παρόντι μάλιστα ποιησαι, ως ἔτι το δεινὸν ἄρχεται καὶ ουτε

πολλοί πω συνεστηκασιν , οῖ τε κεκινημένοι - πε

547쪽

148 L. XLIV. T. IULIUS CAESAR. a. u. 710. πλεονεκτηκασιν απ ἀλληλων ουτ ηλάττωνται, στη ἐλπίδι του κρείττονος η οργῆ του καταδεεστερου καὶ παρὰ το συμφέρον σφίσιν ἀπερισκεπτως κινδυ-

νευσαι προαχθῆναι. καὶ τουτο μέντοι τηλικουτ κατορθώσετε μητε πόνον τινὰ πονησαντες μητε κινδυνευσαντες, μη χρηματα ἀναλώσαντες, μη σφαγὰς ποιησαντες, ἀλε αυτ τουτο μόνον ψηφισάμενοι, μη32 μνησικακεῖν ἀλληλοις. εἰ γαρ τοί τινα καὶ μάρτηταί τισιν, αλλ' υτι γε καιρός ἐστιν - πολυπραγμονῆσαι αυτ ουτε ἐξελεγξα ουτε τιμωρησασθαι. ουδε γαρ δικάζετέ τισιν ἐν τω παρόντι, ἄστε - πάνυ

κρψὲ δίκαιον πηθέναι δεῖν, ἀλλα βουλευεσθε

περὶ των ἐνεστηκότων, πως ἁ ἀσφαλεστατα κατα- στη τουτο δὲ Ουκ αν πάρξειεν μῖν, εἰ μη τι πωρίδοιμεν, σπερ που καὶ ἐπὶ των παίδων ποιεῖν εἰώθαμεν ουτ γαρ πάντα κριβῶς ἐπ αυτῶν κ-

λογιζόμεθα, καὶ πολλὰ καὶ παρορῶμεν ἀναγκαίως τῶν γαρ μετρίων αμαρτημάτων νεκα ουδέν' ἀνηκώ στως δεῖ κολάζειν, ἀλλα πράως σωφρονιζειν. καὶ νυν ουν, τε καὶ κοινοὶ παντὸς του δημου πατέρες

ου μόνον νομαζόμενοι ἀλλα καὶ ἀληθῶς ὁντες, μηκα πάντα ἀκριβολογώμεθα is μη καὶ πάντες ἀπωλώμεθα, ἐπεί τοι πολλὰ μὲν - τις καὶ αυτω τῶ ίσαρι ἐγκαλέσειεν, στε καὶ δικαίως αυτόν πεφο- νευ νδ αι δόξαι, πολλὰ δὲ καὶ τους ἀποκτείναντας αυτὸν αἰτιάσαιτο, ἀστε καὶ ιιιωρίας αυτους ἀξίους εἶναι νομισθῆναι ἀλλα τουτο μὲν ἀνδρῶν ἔργον ἐστὶ στασιάσαι αυδες ἐπιθυμουντων δει δὲ τους ορθως βουλευομενους μη το πάντη δίκαιον ἐξακριμυν- τας βλάπτεσθαι, ἀλλα καὶ τω ἐπιεικεῖ προσχρωμένους σώζεσθαι ἀστε τὰ μεν γεγενημένα ταντα χαλάζης τέ τινος καὶ κατακλυσμου τρόπον συμβεβηκεναι νομί-

548쪽

a. u. 710. L. XLIV. U.IULIUS CAESAR. 149σαντες ληθη παράδοτε γνωρίσαντες δὲ νυν γε ἀλληλους, τε καὶ μόφυλοι, καὶ πολῖται συγγενεῖς

τε οντες, μονοησατε.

καὶ πως γε μηδεὶς υμῶν ποπτεύση με χαρί- 33σασθαί τι τοῖς τον Καίσαρα ἀποκτείνασιν , να μηδικην δῶσιν,οτι ποτὲ -ἐν τῆ του Πομπηίου μερίδι ἐγενομην, βούλεσθαι, ν τι μῖν ἐρῶ. καὶ γάρ τοι κά νομίζω πάντας μὰ πεπεῖσθαι σαφῶς τι οἴτε φιλίαν ουτε ἔχθραν προς οὐδένα πώποτε δι' ἐμαυτον ἀνειλόμην, ἀλλ' ἀεὶ πάντας μῶν ἔνεκα καὶ της κοινῆς καὶ λευθερίας καὶ μονοίας τους μὲν ἐμίσησα τους δ; ηγάπησα. χι Ῥυν τωτο τα μὲν αλλα ἐάσω, βραχωδε τι μω μόνον φράσω. τοσούτου γαρ δέω τούτο ποιεῖν καὶ μη της κοινῆς σωτηρίας προσκοπεῖν, ἄστε καὶ τοῖς ἐτέροις δ ὀτι την δειαν πάντων ων ἐπιπολάσαντες ἐπὶ του Καίσαρος ἔξω του καθεστηκότος ἐποίησαν δοθῆναί φημι χρῆναι, ἀλλα καὶ τὰς τιμας καὶ τὰς αρχὰς καὶ τὰς δωρεάς, σας ἔλαβον παρ' υτοέ, καίπερ υκ ἀρεσκόμενός τισιν , τῶν, φυλαχθῆναι. πρῆξαι μὲν γὰρ ἔτι καὶ προχειρίσασθαί τι τοιομον ου αν μῖν συμβουλευσαιμι ἐπειδὴ δεγεγονεν, οὐδὲν οὐδὲ ἐκείνων οἶμαι δεῖν μὰ πολυπραγμονῆσαι τί γὰρ αν καὶ ζημιωθείητε τοσομον αν τι- δεῖνα po δεῖνα ἔξω του δικαίου καὶ παρὰ

τὴν ἀξίαν λαβων ἔχη, σον φεληθείητε μήτε φόβον

μήτε ταραχὴν τοῖς τι δυνηθεῖσι τότε παρασχόντες; ταλα μὲν ἐν in παρόντι προς το κατεπεῖγον

ήδη λέγω ' ἐπειδὰν δὲ καταστῆ τὰ πράγματα. τότε

καὶ περὶ των λοιπων σκεψόμεθα.'' Κικέρων μὲν τοιαύτα εἰπὼν ἔπεισε τὴν γερου- 4σίαν μηδένα μηδενὶ μνησικακῆσαι ψηφίσασθαι Ἀνω δε ταsH ἐγίγνετο, καὶ οἱ σφαγεῖς ἡπέσχοντο το ς

549쪽

150 L. XLIV. T. IULIUS CAESAR. n. v. 10. στρι ιωται μηδεν των πο ου Καίσαρος πραχθέν- των καταλυσειν ἐπειδη γαρ δεινῶς αυτοὐς ἀγανακ-τουντας ησθοντο μη καὶ των δοθέντων σφίσιν παυτο, στερηθῶσιν, ἔσπευσαν, πρὶν καὶ τι- την βουλην διαγνῶναι, προκαταλαβεῖν αυτούς, κἀκ του του του τε παρόντας αυτο κάτω προκαλουντες ἐς ἐπηκοον διελέγοντό σφισι τα προσηκοντα, καὶ ς την

ἀγορὰν γράμματα καταπέμποντες ἐπηγγέλλοντο μητἀφαιρησεσθαι μηδένα μηδὲν μητ αλλως λυπησειν,

το τε ἡρος σύμπασι τοῖς πραχθεισιν πο ου καμσαρος εκβεβαιολ καὶ ἐς την μονοιαν αὐτους προετρέποντο, ορκοις τοῖς μεγίστοις η μην-ψευδησειν πάντα πιστουμενοι. ως Ουν καὶ τα si βουλῆ δόξαντα διηγγέλθη, υτε οἱ στρατιῶται τω Λεπίδω ἔτι προσεῖχον ουτε ἐκεῖνοι δεος τι αυτου ἔσχον, αλ ἐς τας καταλλαγάς, του Ἀντωνίου τα μάλιστα ἐνάγοντος σφας καὶ παρὰ την γνώμην αυτου ρμησαν. ο μεν γαρ Λέπιδος πρόσχημα την του Καίσαρος τιμωρίαν ποιούμενος νεωτέρων πραγμάτων ἐπεθέμει, καὶ ατε καὶ στρατεύματα ἔχων την τε δυναστείαν αὐτου διαδέξεσθαι καὶ ἐν κράτει γενησεσθαι προσεδόκα, καὶ δια ταυτ ἐπολεμοποίει ὁ δὲ Αντωνιος τά τε ἐκείνου τοιαυθ ορῶν οντα, καὶ αὐτος μηδεμίαν ἰσχὼν περιβεβλημένος, υτ τι ἐτόλμησε τότε γε νεοχμῶσαι, καὶ τον Λέπιδον ηττηθῆναι του πλείονος, is μη μείζων γένηται, προσανέπεισε συνέβησαν μεν ουν ἐφ' οἷ περ ἐκ ηφιστο, ου μέντοι καὶ πρότερον οἱ ἐν τε -

πιτωλίω οντες κατέβησαν πρὶν τον τε του Λεπίδου

καὶ τον του Aντωνίου παῖδα ἐν ομηρων λόγφ λαβεῖν, καὶ Ἀρομος μεν προς το Λέπιδον καὶ γαρ ἐν γένει αὐτω ν, Κάσσιος δὲ προ τον Ἀντώνιον ἐπ ἀσφαλεία συνδειπνούντων δὲ ἄλλα τε, σπερ εἰκος

550쪽

u. a. 710. L. XLIV. T. IULIUS CAESAR. 151 ἐν τετοιουτ', πολλα ἐλέγετο, καὶ ἐπηρετο τον Κάσσιον λυντώνιος αρά γε καὶ νυν ξιφίδιόν τι πομάλης ἔχεις εἰ καὶ ο μάλα' ἔφη ' μεγα, αν γε καὶ

συ Τυραννησαι ἐπιθυμησης τότε με δη ταυθ' ουτως ἐπράχθη, καὶ δεινὰν 35 ουδὲν ουτε ἐγίγνετο υτ ηλπίζετο, ἀλλ' ο τε πολλοὶ ἐχαιρον της δυναστείας του Καίσαρος ἀπηλλαγμένοι, καί τινες καὶ αταφον το σῶμα αυτου ρῖψαι ἐνενόουν, καὶ ἐκεῖνοι, ευθυμουντο μητε προσπεριεργαζόμενοί τι καὶ ἐλευθερωταὶ τυραννοφονοι τε ονομαζομενοι. της δε διαθηκης αυτου μετὰ ταυτα ἀναγνωσθείσης, μαθὼν ὁ δημος τι τον λυκταουιον υἱον πεποίηται, καὶ τον Ἀντώνιον τον τε Λέκιμον και τινας ἄλλους των σφαγέων ἐπιτροπους τε αυτου καὶ κληρονόμους τηλουσίας, αν γε μη ἐς ἐκεῖνον ἔλθη, καταλέλοιπε, καὶ sπροσέτι καὶ δωρεὰς ἄλλοις τε τινας καὶ τῆ πόλει τους τε κηπους τους παρὰ τον ψεριν και δραχμάς, ως μεναυτος ὁ υκταουιος γράφει, τριάκοντα, ως δὲ ετεροι, πεντε καὶ ἐβδομηκοντα ἐκάστω σφῶν δοθέναι κεκελευκεν, ταράχθησαν. και αυτους λυντωνιος ἐπιπαρώξυνε τον τε νεκρον ἐς την ἀγορὰν ἀνοητοτατα κομίσας, κὰ προθέμενος ηματωμενον τε, σπερ εἶχε, καὶ τραύματα ἐκφαίνοντα, καί τινα και λόγον π αυτω, αλλως μὲν περικαλλη και λαμπρόν, ου μέντοι καὶ συμφέροντα τοῖς τότε παρουσιν, εἰπών ἔλεξε γὰρ τοιάδε. ' εἰ μὲν ουτος ἰδιωτευων ἐτεθνηκε κἀγὼ ἐν 36 ἰδιωτεία ων ἐτυγχανον, υτ αν πολλῶν, - ιριται, λόγων ἐδεηθηqν ουτ αν πῶσι τοῖς π αυτου πεπραγμένοις ἐπεξηλθον, ἀλλ' λίγα αν περί τε του γένους καὶ περὶ της παιδείας τῶν τε τρόπων αυτου εἰπών, καί πη καὶ των ἐς το κοινὸν αυτω πεπολιτευμένων