Aischylou Agamemnon. Agamemnon. Ad fidem manuscriptorum emendavit notas et glossarium adjecit Carlous Jacobus Blomfield

61쪽

φρυκτος δε φρυκτον εὐρ ἀπ έγγαρου πυρος

επεμπεν Ἱδη μέν, προς ρμαῖον λεπας Λημνου ' μέγαν δε πανον εὐ νησο τρίτον 275 Ἀθωον αἰπος Ζηνος ξεδε ξατο,

υπερτελης τε, ποντον στε νωτίσαι

ἰσχυν πορευτο λαμπαδος, προς δονην

273. γγέλου edd. vet. et S S. ἰγγάρου inesse ling. ad Diod Sic. XIX. 57. T. II. p. 362. Simile quid accidi in Herodoti MSS. III. 26. V R. P. γγύρου reStituerat Casati bonus in notis Stis, ex Eustallai et Suida. Quin etiam

Canterus eande in correctionem ex

Suida protulerat, cui adstipulatur Stanteius. γγάρου tymol. M. p. 7, 8 LieX. Seguler. p. 325. d. Belcher. ustath ad Odvss. T. p. 854, 27. Omiae ex Eli Dion Di O Grammaticorum loca videas in Glossario. Eandem correctionem fieri debere suspicor in Pers. 4. tibi hodie lenitur, Κουτετε ἄγγελος, ἴτε τις ἱππευ Aστυτο Περσων φιxνεiταε. s. infra. v. 282.

poni jussit Casauhionus ex Athe nae XV. p. 700. E. At σχ υλος εν

quem locum olim indicavetat Robortelli S. 276. Hic versus laudatur in Schol. Victor ad Iliad. S. 229. Aθωον iri omnes. Iota sui ueci, Grammaticis obsecutus Eustalli.

ad Iliad. B. p. 358, 2. θύος ἐν

γάγγαμον ἄτηs, quod ad codicis

62쪽

σελας παραγγείλασα ακίστου σκοπαῖς. 280 ὁ δ' in τι μελλων, οὐδ' ἀφραδμονως υπνωνικώμενος, παρηκεν ἀγγελου μερος 'εκα δε φρυκτο φως ἐπ υρίπου ροας Μεσσαπίου φυλαξι σημαίνει μολον. οἱ δ' ἀντελαμψαν καὶ παρηγγειλαν προσω, 285

γραίας ερείκης θωμον ψαντες πυρί. σθένουσα λαμπας δ' ουδεπω μαυρουμενη,

Musgr. Quod si vulgata malueris

Guelph. Dein Macέro legit Pau- vius, ut intelligatur Maxεcων Jovis filius Scholiasta legerat, ut videtur, aciστη, interpretatur enim

μεγίστη πευκη. Unde aliqua veri

tatis species accedit Vahefiet in

παι ceteri id insta 300.28 l. φασμόνως Ol . φάσμωνος Turn. φρασμόνω ceteri. Sed 4φραcμόiνω Pearson Schutg. l. qtiae Scriptura vetustior est. Homerus dixit ξυμφράδμων. id. Pers. 23. 282. Vide in legendum sit γ- γάρου μέρος f. notata ad 273. 284. εταπίου Ald. εσαπίου ceteri, praeter Robortellum, qui Mεσσaπίου. Recte. Sic Strabo et Steplianus Bygantinus. Pau- Saraias vero et Photius per unum Σ. Virg. n. VII. 69l. At Mes-SaPVS, equurn don tor. Sic etiam Servius ad n VIII. 9. εσσά- orto gens Italiae, Thucyd. VII. 33. scribuntur εσάπιοι in Allien. III.

Rob quod non erat cur in μολιων mutaret Turnebus, quem recentiores secuti Sunt.

πρόσω γαias, quod quidem per se ferii potest, sed est recepta lectione deterius. Γραίας, ut videtur, malebat Orsonus, ut eSSet nomen

63쪽

υπιρθορουσα πεδίον Ἀσωποὐ. δίκην φαιδρὰς σελήνης, προς Κιθα ρω ς λέπας, ηγειρεν αλλην κδοχην πομπο πυρός. 290φαος δε τηλεπομπον ου ηναίνετο φρουρα, πλεον καίουσα των ἡρημένων

λιμνην Γ περ Γοργῶπιν σκηψεν φάος '

ορος Ἀπ Αἰγίπλαγκτον ἐξικνούμενον, ἄτρυνε θεσμον ' χατίζεσθαι πυρός. 295πεμπουσι Γένδαωντες φθονω μενει φλογος μέγαν πώγωνα, καὶ Σαρωνικοῖ πορθμοῖ κατοπτον πρων έπερβάλλειν πρόσω

Stani. qui tamen postea condecit μηχορ ἔζεσθαι Schutg. Bothe. Buller χατίζεσθαι in voce passiva, ut sensus sit ne desideraretur, vereor ut satis Graece dictum sit. Equidem propende in ossi con

tius in Symbol ad Schneliteri L exicon. Vide notata ad Theb. 740.

298. ἄτο πτρονου περβί λειν Ald. ατόπτρον Rob. Turii. Guelpit. Steph. Coirexit tinterus dein οὐχ υπερβάλλειν Turnebus, OnaisSOπρών. Quuna vix explicati possit Constructio Peat sonus et clauigius legunt περβάλλει- λεγουσα. Jacob. λέγουσιν, quod magis probo. Si sana sunt vulgata, subaudiendum

64쪽

καπει Ἀτρειδῶν εἰ τοδε σκηπτει στεγος

φάος τό δ ου ἄπα retro 'Ιδαίου πυρος. τοιοίδε τοί μοι λαμπαδηφορων νομοι, ἄλλος παρ έλλου διαδοχαῖς πληρουμενοι νικὶ δ' o πρῶτος καὶ τελευταῖος δραμων. 305

τεκμαρ τοιουτον συμβολον τε σοὶ λεγω,

ἀνδρος παραγγειλαντος ἐκ Τροίας μοι. XO. θεοῖς με αὐθις - γυναι, προσευξομαι 'λ0γους δ' ἀκοῖσαι τουσδε κἀποθαυμασαι

erit οσre, et λέγουσαν reserendum ad φλόγα, ut constructi Sit, στευπερβάλλειν Sed forsan versus

intercidit. 299. 1 ὰφίucro ΑΗ εἶ Rob. Turn. Steph. ἔς τ' tant. Porson. Schutg. Marg. Mus. 300. στυγείτονα Ald Guelph. ἁστυ γείτονα Rob. 30 l. ἐπόγε AH ἐς τόγε Rob. Turn. ες τόδε Steph. Post hunc versum hiatus est in V. Rob. Turn. Med. Guelph. et Omnibussere qui home exstant codicibus,

usque ad V. 062. πρὶν αἱματηροι - .acunam primus Supplevit .

Stephanus ex P. Victois libro dema vid praelationem. 303. τοιοίδ' τυμo Steph. Cant.

τotoic oi tot lorson Schutg. quod retinendum videtur. 304. τηρουμενο VOSS. quod nescio an vulgato praestet. 305. χὼ τελευταῖος clautZ. . sed articulus albesse possit. Sic insta 3l5. τῶν ἁλόντων α xρατη σάντων. iuster s. 306. Sic lor T. Otosr edd. Omne ; quae formia, ni fallor, Ionica fuit Attici scebant τοιου

in Prometh. 826. Towὐτ μεν σοι τοὐτο φρουριον λέγω, rescribit, TO Oυτον ν σοι. Verisimilius est τοιόνδε μεν σοι. Eurip. rest. 885.

65쪽

γοiς, Ut SenSu Sit, utinan dicas, Sicut in isto sἰπόλοετο xa ἄλλος, quod tamen neutiquam probo; nam constructionem duriusculam esticit.

Quod si nihilominus λέγois retinendum est, pio os sorsan scribendum εἰ Certe vulgata lectione melior

esset εἰ λεγοι παλεν.

66쪽

φθογγας ἀκουειν Ἀστί, συμφορὰς διπλης. οἱ μεν γαρ ἀμφὶ σωμασιν πεπτωκοτες ἀνδρων, κασιγνητων τε, καὶ φυταλμίων παῖδες γεροντων, οὐκέτ εξ ἐλευθέρουδερης ἀποιμώζουσι φιλτατων μορον 320

εν αἰχμαλωτοις Τρωὶ κοῖς οἰκημασιν 325

δροσων τ ἀπαλλαγεντες, Aesi ευδαίμονες,

ἀφυλακτον ευδησουσι πασαν χυφρονην. εἰ δ' in σεβουσι τους πολισσου υς θεούς,

67쪽

ου αν Ἀλόντες αὐθις ἀνθαλωεν αν. ερως δε η τις πρότερον ἐμπιπτ5ν στρατωπορθsimi μη Ἀρη κερδεσιν νικωμένους. δεῖ γαρ προς οἴκους νοστιμου σωτηρίας

κάμψαι διαυλου θάτερον κῶλον παλιν. 335θε bis Q. ἀναπλάκητος εἰ μόλοι στρατος,

nullus est dubitatuli locus : aliud est ei, σέβειν, aliud εὐσεβεῖi/; quorum hoc ab ευσε tu ductum)pie se eiere, illud vero rite reUereri si nificat quare ευσεβεῖν cum a CuSativo construi nequit, hillaintei cedente praepositione. εὐσε

a Stanteius, quod recepit Por-

SOnuS, accentu tamen non recte

pi desenti usurpabant, cetera tem pora ala λo adsumebant, unde etiam νάλόω, de quo vecto vici.

fleti conjecerat Mus . et si T. Ceteri ποθεῖν, quod lina edidi; sed melius videtur πορθεi DaStare

68쪽

τλὰ εὐ κρατοίη, μη διχορροπως ἰδεῖν ' πολλῶν γαρ ἐσθλῶν τηνδ ονησιν λομην.

Xo. γύναι, κατ ανδρα σώφρον ευ φρονως λεγεις.

nisi in locis corniptis. In Soph.

gicos dixisse ἁπλac ἐν non μ-πλaceiν, pluribus Ostendit Burn eius in Menstrua Censura MolithlyRevierio Feb. 796. p. 132. Alteram scripturam inistra tuetur Alii varillius in Symbol. p. 2 qui δεμπλαceii dictum putat pro να- πλαxεῖν, Vecto plane inaudito et contra analogiae leges sorinato. Verisimile est Iones dixisse δεμπλα xci vel kμβλαxειν Archiloch. p. Clem Alex. Strum VI p. 739. II 1- βλακον καί που τίν ἁ λον sic c λ, xiχὴ σατο ubi tamen Ssburgius si 'πλαxoν. Forte etiam Dorienses. Ibycus p. Platon Phaedr. p. 343.

μα προ ανθρώπων ἁμείψω.337. Sic Porsonii S. Ceteri γρῆ-γορον, quae VOX a recentioribus USurpata est e. g. Aquila et Symmacho Jerem Thren IV. I 4.

quod olim proposui ad Theb. 79.

lerint, a od erit Oisa qui intelligat Stant eius ei vertit, interni ulta bona, id pio optii num est eligeretn qies sensus e verbis vix elici potest. Ceterum τὴν ὁ υνησιν pro την Hermania debetur. Verte

nactus sitarn hoc tempore nullorunm bonor mi uitione u.

342. εμφρόνως conjicit Abresch.

i. e. Pr denter. εμφρων pro ευφρων in Pers. 778 reponendum vi letur.

69쪽

εγω . ἀκουσας πιστά σου τεκμηρια, θεούς προσειπεῖν εὐ παρασκευάρομαι

λαε βασιλευ, καὶ νυξ φιλία,

μεγάλων κοσμων κτεατειρα,

η ἐπὶ Τροίας πύργοις βαλες στεγανον δίκτυον, ἡ μητε μεγαν,

μη οὐν νεαρων πιν υπερτελεσαι

μεγα δουλείας

γάγγαμον, ατης παναλωτου.

Δία τοι ξενιον μεγαν αἰδοῖμαι,τον τάδε πράξαντ, ε ρ Ἀλεξανδρω

μητε προ καιροῖ, μηθ' υπερ αστρων

345350355

347 των praefigit Triclinius, ut liuietrum expleat. 35 l. Voces μέγα coυλείας inΝltitias putat Schutg. Cui minime et Sentior. 352. Hunc versum citat Pollux X. l32 emendatus a P. LieOpardo Ena XVI. l. παναλωτον Cori. Pearson Stant Minus bene. 354. Vulgo interpungitur τοντάδε πράξαντ επ' Ἀλεξάνcρω, quod vix Graece dici actitror. 355. τείνοντα edd. τείναντα Con-Jectura non neminis apud Stan lenim quam recipierulam duxi. τεiνοντα Sset, qui ai citan olin tetendu et adhuc tendit. Aliquati loconjiciebam ei ναντα πάλιν Dicuntur τόξα παλέντονα Soph. Trachin. 520. ubi minus recte locutionem tractavit Musgravius Homer Iliad. O. 266. παλίντονα βέλη Noster Choepti. 5l9. πάλιν et πάλα confusa sunt in MSS. hucydidis III. 79, 2. Vid. Porson ad Hecub. ll6l. 356. πέραστρον Bigot. Fieri vix potest ut ἄστρων vera lectio sit quis enim unquam diXit supra sidera aculari ' Proverbiunia tanteio adlatuin εἰ r, υρανον τοξεύειs, milhil ad 4ein, manique

70쪽

fmnen intelligerem, ut in Eurip.

χαρίτων. Sed ibi metaphora a

357. In suspicionem incidit hic VerSus. Porsonus edidit βέλος ' η- λίθιον Ideni apud idd. ad Da ves. M. C. p. 62 l. suhψ1 βέλος λιθιώ- σαν. Atqui λιθιόω est ιtilenι

reddo, ut in Pro in l097. qui Sensus huic loco, praesertim cum at iisti participio, nequaquam On-Venit. Primo observat eathius in versu parce iniae Syllabunt catalecticani spondeo Sublici, ut in

est in in systematis legitinii.

Persaruna locus rectius editur quam ab Hermunno citatur Dein On- nihil habent dulbitationis particulae ὁ πως ἄν, quae Optativo non solent praeponi, misi quando significant quo naaetine Gnodo. Interpretes Vero vertunt ut, qui sensus vel Ino luna conjunctivum postulat, ut

Col. 575. vel Optativum sine ἄν, ut in Pers. 456. Vid. ischer ad Veller. Gr. Gr. III. p. 294.L.egitur quidem os a cum Optativo Sophocl. ind. Col. 25. Sed ibi corrigendum puto vel o vel ωo'. vid. oc Quare si recte se

τάχιστα ιαφθαρείη, ibi tamen legendia ui videtur χιαφθαρη Sed nescio an ex istis locis hic versus defendi possit. Ingeniose G. Burges. Praef. ad urip. Troad p. 25. conJicit, xui.r βέλος λιθα θεῖον. Rem integram lectoribus permitto.