Herculanensium voluminum quae supersunt

112쪽

AbS re , pracpipue ob quasdam opiniones Vanas, sero numquam Confirmatas ; et struant ex his Omnem de optionem, adcumulari tos sibi mala; quum nequeant dignoscere , quem finem natura nostra ipsa per se quaerat, et quibus rebus contingat hunc Oblinori. Haec enim Don Cognoscere Omnium principium est malorum , quao Verbis inanibus studuerunt in nobis constituere. I De omnibus autem , si P. XV.quomadmodum tibi ipsi pridem Ru usis addictum est , quum dodorim Nonia D/ P vi in . monem in ollam, quoaci animi perfractat Hes, conomiant , nihil est, quod nos turbet, ncque de rebus alienis, neque praecipuo de iis, circa quae a pueris praeiudicatas habemus opiniones. Do his enim tomero

se iactare maximarum acrumΠBTum

113쪽

Lin. a. ματην , μαλιστα επι σι τιν δοξαις ). Inserius in margine legitur, paustis littoris A p ploiis: μαλιστα εαι τισιν. Quo pertineant isthaeo verba, nullo scriptionis signo indieatur: id Guilo signum aliquod olim supremao inci uisso lin non homere suspicamur , quod si indoiti lurem prodire non patitur lacuna. Sensus utique bello fluit, et quadrant Oa verba Lin. v. ot seq. μνον su μ εποτε επιμαρτυρουμεναις ). Quod ita legerimus , aequi saetos , si memineris, quam sirequenter μίνον co pro fres adcipiatur. Vide Ber erum ti l ADOhron. 65. tia 4. ot Leon. no sontis CFrostio fiant P. 689. Quod autoni sciniae opiniones die tur osmcτε επιμαρσυρcυμεναι, patet tum Ox Tab. XXIV. lin. io ubi idem verbum rep ritur, tumox Tah. 4II. lin. 1 . ot Tah. NI. lin. 6. tibi verba similia leguntur. Lin. 4. et seq. διατευχειν νεκ υτων πασαν απατην ). Adde compositis ex τευχε ν hoe verbum in LQxi eis non obvium. Nimirum quum Homeri Scholiastes in Ilitici. A. v. 4. et 115. o moχειν

exponat παρεχειν, φιειν, SUI'Plementum, et Versionem NOStram nemo, ut arbitror, respuet. Metaphorico enim , uti latino Asenser , moliri, mrachiniari, verbum t huiusmodi signis 1lonos admittit , oi idem sonat, ac oXL sero , ossicoro, friaohoro. MOlystratum vero metaphori eo lo quutum probat, quod sequitur: επισωρευοντας αυτcis κακα, utique translato dictum. Liti. 11. Ot seqq. H γαρ τουτων αβλεψια παντων αρχψ ς χ. λ. ). Λβλεψια, quum oculorum otiocistit m apti l Thoophrastum Epist. X. significot, transfertur otium ad mentis tenebras , et inconsidorrantia vexti tur perinde ac si cuilibet ora cis res quaedam tribuenda sit, quod do e triticis a Polystrato P positas non consideret, aut Omnino ignorol. 0riod autem thmorrantia sit mannortim ciatissa nitidirtim , dicit otiam Alcibiades apud Platonem: εκεινο 60, εν - , εσαν

Ilia hoministis sis cranssia , of . OP . Tom. II. p. a 45. o D. Si h. I in 15 et soqq. Γααρχει, ἁ φωναις κ. λ. ). Utramque Columnae partem quasi constitamo themias, Ut nul iis desit versiculus. Ex cluetibus littorarum, ex aliis Polystrati locis, at in Ox Epietiri loqimitonibus verba, sententiona liae compegimus. . Lita. 3 . Ot seqq. An ν δ δους di. x. J. Plura περι ΠαΘων, Inrfationibus, lucubratas nisso volumina , qui Bibliographorum Caialogos pervolutaverit, ultro sat itur. Principem fortasse hae in sparta illustranda locum adsequutus est Zono, de quo vido Laertium L. VII. sogm 4. 11αsci autem L Doni erat ἡ αλ γλ , και παρα φυσιν ψυχυ κινmis , Gosersa a THc rartilion , conlpra ncifurtim, ianimi commotio, ut vortit Cicero Tuscum. L. IV. n. 54. quam ut morbum curandam, fugandamque censebat. At vero Epicurus otiam scripsit librum, cui titulos: αερι ΠαBων Δοξαι , προs I μοκρασυ , do fortiar Ilioni us in nos, ad Timo eston ido Diogononi L N. segm. 28. Quid in eo probandum adgressus sit, ignoramus: sed quaenam navit undas Perturbation s observaticla proposia Pit in Epistolis, satis obvia sunt. Extat ct illud So nec : Unci risi rarum Etio sona stini, ex Vti tis stimmum ijdici, socii tim o com oni tir; ni corpus Mino Horaro sit, an tis sino Portur rationes. EsisI. LXVI. Ex hisce igitur, quachaeientis die in sunt, haud temero colligimus Epicuri discipulos eum Stoicis contendentes περι ΙαΘων , libenter in huiusmodi orgiam Dio fuisse versatos. Qua de re quum fgeaeent, in Cho sippum praecipue in olli debuerunt, qui Epicuro consistrarias, βλα γνησας , χχι λοιδορησας, plura advorsus cum scripsit ido Eusebium Priam. Esn D L. VI. c. 6. Iam vero Chrysippus sibi tim odidit inscriptum o περι ΠαBων Βεραπευτικον, quem citant Galeratis Docrol. II ODoc nos fiat. L. IV. c. 4. ot Do cognoscendis , ot stiriandis profr is cultisqtio iacimo Ithus Cap. 1 Origonos contria Cotium L. I. n. 64. png. 5 q. T. I. O f. Fraris. 1 55. Tertulliantis Do An rapag. u65 , et seqq. Vonol. I 44. I, itaque prae pia tradobat, qui hiis animus suas forturba

tiones posset curare : Polystratum autem adversus cum scripsisse censemiis , dum Uiltim, Vtiora uianimi Poriti retitiora s, consonion om improbare conatur. Enimvero totias Polystrati Tractatus, quem explanamus , CO tendit, aut amoto vano metu omnes animi Perturbationes amoveantur

Pristorea in hae eadem pagolla, diam sti m natura , ct rationes ad eum adsequendia in a quihus clam ignorari dicit, Chrysippulit quoque respicere videtur , qtii περι Tε iri librum Oxaravit, npluribus commendatum, Di observat Monagius in Laert. L. II M . uou. Domum quum contra Divinasionem, et insomnia adeo ita toto opero declamaverit; quis non videat homi noni

sonion iram, tino prcio seroti Orci titis, ratio Ese Insomniis. Cleor. Do Disin. L. I. num. 6.Lin. uo. μ'sεν εχει ταραττειν ). Quandoquid om iam iis arao a Tob. I. iiD. u. et seqq. hah mias, ὁσα κε, - ταραττει . . . σα παρεχοντα τυ ταραχην, totusque libor huc recidit, ut perturbationuanimus reat, o σαραττειν sensia id posconio adpinximus. Eadem de catissa σο α V,

quod Tab. III. lin. 18. et 3 ab. X. liti. Io. Pari sensu occurrit, heiu resi gendum piata 'imus.

115쪽

V. AU

116쪽

COLUMNA XXIV

ὼς αμεις φαμεν , εχξιν , M

invenietur caussam essectionem comstituisse. Fac vero, uti dico. Ali qua de his etiam, quae nunc di-Cuntur, eXpende, Dum sint, uti dicuntur, noctio; atquo ita comtonino ea, si non inVODis, sicutinos dicimus, se haboro ; at si tibi sermo noster Comprobatur, magis magisque ei crede, atque in ipsis operibus sequi conare. Diriges autoni ita in omnibus tum quao tui ipsius sunt, tum quae sunt alio rum, non in sermone solum, sodoliam in opero : hoc enim vero est

philosophiae OpUS. Fay r. VOL IV.

117쪽

Lin. 1. et so I. αποτελεσμα καῖεστηκος ). Λποτελεσμα, sive α τελεσμει est M, qtioti ro Ostises ortim cornil se, verbique usus hoc sensu apud Graecos obvius est. Ita prae cetoris apud

Clomontem At an in SIDDm. L. VIII. p. 935. Oaeonii 3 15. Rem adprimo explicat Galenus, dum

νοσγμα μεγα χατα φαντασιαν , cio isti Jλom krtiosem socrandum im inti Ansem, opponit νοσθματ μεγαλω κατ' in τελεσμα, iam ritu lini grD oi socianseram sectionsem, seu sortialom. Quum igitur Noster in maximias norra nas ro sorti incidisse oos , qui superstitiosis observationibus sese subii coroni, vellet signiscare; ad rom το απο λεσμα usurpavit, quo et se Doramm, seu

osscstim indicares, ot simul verbiam, ubi de Astrologicis coniectationibus agitur, passim

adhistium , sermoni suo opportunitis insereret. Lin. 5. εξεταζεις κ. λ. ). Pro εμεταζε, uti mox πιστευsis, et πειρας pro πισσευε, et πειρα. Nimiria in si quontor pro importi tuo adsiliuerunt Veteros in motis oram: quod non raro adnotant scholiasiae. Epicurus aut in in regula, quam Polystratus tradit, insinuanda praesserat, dum ad Herodotum, et Pythoclem misit Epistolas. Vide Laert. L. X. segm. 85. Ot s qq. et segm 116. ot seqq. Porro nomo videtur huiusmodi opicureum Ἐριτημον adcuratius explanasse, qriam uo sitis in lati datis Commonitis. 6erlianis p. 289. et seqq. Bonatio 1788. eiusque animadversiones comprobat Polystratus, ubi de επιμαρτιφησει agit. in oti ). In Codice GUτως. . in. 8. εαμ ). Ita Amanu nsis scripsit pro σαν. Saepe in pronunesandis particulis Voleroscas adeo cum sequenti voce coniungetiant, ut unum ossi i verbum videretur idcirco plures vidimus in papyra is exemplaribus particulas sic scriptas, ut in compositione scribi oportuisset. Lin. 14. ct seqq. Eosi ενεις δε ου- χ. λ. ). Ea, Disi coniecturao nos saliunt, verba ad pa ginae intomitatem reposita Oxhibemias , quibus dum votusti characteris signa servantur illaesa, pauca, ct quidem Obvia resinguntur, sensusque ipse prono, ut aiunt, alveo fluit. Videtur onim Aia tot innuero eam Sectae suae osse institutioncm, Di Discipuli non fodim formon , sed imc is ostiam scipientiam excolorent, Pt probarent. Hanc utiquo laudem tum Epicuro, tum pluribus ius adsoebs suisso tributam Don pati is Scriptorum testimoniis ostendit Gassendus Des Vim , t Moribtis Epicuri L. I. et II. Tullius prae coloris audiatur , qui haec do Epicuro sentit: tio mihi Vnidom, Vnoia ol Oso bonus sis ivit, os multi Epicnimi inserent, ol hodio stimos timi illis Mous, of in omni Ditia cons iantes, est gress os, Iro diuescito, soci ossicio con sitin modorti l f ; hoc sido tir maior sia honos ratis, Vitiam so uestiris. Do F . I. II n.81. Et alibi nnium , inquit, DPMtis ori minos mestis stim. Otiaost. TuscuI. L. III. n. 5o. Itaque antequam Magistri praecepta in suscipiendo voluptatis patrocinio deteriorem in sensum adce pissent; et dictis, Ot sactis recto se, cilios tuo componero studuerunt. Contra vero maximae Phlialosophoriam parti exprobratum es L, quod verbis sapientiam , virtutemque praedicarent, saetis autem in alia omnia tibi retit. Lucian. Icraro noni M. Cap. 5o. Piscessor. Cap. 54. et seq. et Tmmon. Cap. 54. et seq. ; Laciant. EMilom. Diota. Insiittit. Cap. 4O. ; Plutar h. Do Stoicor. R sntnnnt. pag. 1o55. T. II. OP . I TUNC V. J599, . . I in 18. et seqq. oujs γαρ εστι Σ. λ ). Quisnam sit Philosophiae sanis, clualbus Disseritis ona hns hae de re concinnatis, Dempo XIX. Pt XXXIV. Maximus 3 3rius exponere adgressus est: paucis tamen rem obsolvit Epicurus, dum inquit: εστιν ενεργεια λ γοις, κω οι sis etcν ευθα μοναριον περι-ici σα ; ost oportitio , Vticio res Anthus , est ili Utiliationistis filiam pariat foti iam apud sextum Empiricum Aui . Mi M. L. XI. Dum 169. nis και φιλοσspιας o τιμιωτερον υπαρ- χει ἡ φρ6νησις , seu ex Moibomii correctioiae, διο και σων εκ s φιλ σοφιας αγαBων τί τιμιωσε cuVnocirca Ox phidis psitio honis prudensiti iantescoHil, apud Laert. L. N. segm. 15u. Quem loeum si cni placuerit sapienter illustratum logere, adeat Rossium modo citatum P. oos. ot seqq. Magistri ita tuo obtemperans monitis Polystratus in eo conlocat philosophicio ostis , ut homo prudentia ii iis id verbis dicat, quod scietis tenet; atquρ ita suas, aliorumque actiones recto dirigat, atque componat. Nimirum in hoc cum Stoicis consentire vi lotur , qui mo τε sstra pixti pius o ακολουBως τη φυσει ζην ειρηκασιν , Mom shilosophiclo esses Elaeo tint con Wnon or nn mrrao si oro. Clement. Alexandr. 5 romtit. L. V. O M. T. II. P. o5. Oaeonii I in